analiza na modelu symulacji bezpiecznego zacumowania statku

Tytuł projektu:
Zleceniobiorca:
Zleceniodawca:
Kierownik
projektu:
Zespół badawczy:
Termin realizacji:
Tematyka
projektu:
ANALIZA NA MODELU SYMULACJI BEZPIECZNEGO ZACUMOWANIA
STATKU WEDŁUG MODELU MATEMATYCZNEGO OBCIĄŻEO W LINACH I
PUNKTACH CUMOWNICZYCH PRZY STANOWISKU „T” W BASENIE NR 2
PORTU PÓŁNOCNEGO W GDAOSKU POD KĄTEM MOŻLIWOŚCI
PRZYJMOWANIA VLCC O NOŚNOŚCI 300 000 DWT
Akademia Marynarki Wojennej w Gdyni
projekt badawczo-wdrożeniowy na zlecenie AQUAPROJEKT sp. z o.o.
dr hab. inż. Cezary SPECHT, prof. AMW
dr inż. Mariusz Mięsikowski (AMW) oraz zespół pracowni manewrowania INiHM.
2004 r.
Koszt realizacji:
Celem przeprowadzonej analizy było określenie
maksymalnego obciążenia w linach i punktach
cumowniczych znajdujących się przy stanowisku „T” w
basenie nr 2 Portu Północnego w Gdaosku pod kątem
możliwości cumowania jednostek VLCC o nośności
300 000 DWT. Analizę przeprowadzono w oparciu o
dane pomiarowe uzyskane z symulacji przeprowadzonej Model symulacyjny 3D jednostki VLCC
w Instytucie Nawigacji i Hydrografii Morskiej Akademii
Marynarki Wojennej. Do symulacji wykorzystano
oprogramowanie mostka nawigacyjnego firmy Transas
Marine Ltd: Navi Trainer Professional NTPro – 4000
v.4.31., do przeprowadzenia której przyjęto większośd
założeo wynikających z modelu matematycznego
obciążeo w linach i punktach cumowniczych przy
stanowisku „T” w basenie nr 2 Portu Północnego w Zacumowana jednostka VLCC w Porcie
Gdaosku
opracowanego
przez
zespół
pod Północnym
kierownictwem dr inż. Andrzeja Królikowskiego.
Wnioski z badań:
1.
2.
3.
4.
5.
Eksperyment pomiarowy przeprowadzono dla przyjętych dwóch wariantów cumowania: tradycyjnego (I
wariant) w oparciu o istniejące punkty cumownicze oraz proponowanego (II wariant) z dodatkowymi
(hipotetycznymi) dwoma punktami cumowniczymi na nabrzeżu. Pomiarów dokonano dla identycznych
warunków zewnętrznych. Przyjęto graniczną wartośd siły wiatru 11 B oraz kąty nawiewu od 0 do 195 od
strony nabrzeża zakładając, że wiatry od strony wolnej burty mają mniejsze wpływ na bezpieczeostwo postoju
jednostki przy nabrzeżu.
Z otrzymanych rezultatów eksperymentu wynika, że zastosowanie dodatkowych punków cumowniczych w
sposób zdecydowany poprawia stabilnośd jednostki przy nabrzeżu.
W I wariancie cumowania występują bardzo duże różnice w obciążeniu dalb cumowniczych od 3,3 do 343,8 ton,
z czego obciążenie 3 dalb przekracza 100 ton a 5 nie przekracza 21 ton. Jednostka jest mało stabilna przy
nabrzeżu, szczególnie przy wiatrach prostopadłych do nabrzeża, bądź z kierunków rufowych. W tym przypadku,
zauważyd można duże wartości przemieszczenia poprzecznego rufy jednostki.
W wariancie II cumowania obciążenie dalb jest bardziej równomierne, chociaż i w tym przypadku można
zauważyd znaczne rozbieżności. Maksymalne obciążenie nie przekracza jednak 180 ton, przy minimalnym 6,1
tony na jedną dalbę, a obciążenie 8 przekracza 21 ton. Jednostka jest bardziej stabilna przy nabrzeżu. Jedynie
przy wiatrach prostopadłych dziób jednostki wykazuje tendencję do odchodzenia. Pewnym ograniczeniem tego
zjawiska może byd zastosowanie dalby odbojowej w części rufowej.
Przeprowadzony eksperyment, pomimo wspomnianych ograniczeo wynikających z uproszczeo dostępnego w
symulatorze modelu jednostki i nabrzeża pozwala na wyciągnięcie wniosku ogólnego, że przy zaproponowanym
w wariancie II sposobie cumowania jest możliwe bezpieczne zacumowanie statku VLCC o nośności 300 000
DWT przy stanowisku „T” w basenie nr 2 Portu Północnego.
Model 3D ruchu jednostki przykącie nawiewu 105
stopni
Stanowisko badawcze symulatora podcza prób
Projekt zastrzeżony w zakresie publikacji.
Wykaz
publikacji: