Warsztaty neurokognitywistyczne

Warsztaty neurokognitywistyczne
SYLABUS
A. Informacje ogólne
Opis
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa jednostki
prowadzącej kierunek
Nazwa kierunku studiów
Poziom kształcenia
Profil studiów
Forma studiów
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Dziedzina i dyscyplina nauki
Rok studiów/semestr
Wymagania wstępne (tzw.
sekwencyjny system zajęć
i egzaminów)
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych z podziałem
na formy prowadzenia zajęć
Założenia i cele przedmiotu
Metody dydaktyczne oraz
ogólna forma zaliczenia
przedmiotu
Wydział Historyczno-Socjologiczny
Kognitywistyka i komunikacja
Studia pierwszego stopnia
Ogólnoakademicki
Stacjonarne
0500-KS1-1WNK
Polski
Obowiązkowy, moduł podstawowy (MK_1)
Nauki i poznaniu i komunikacji społecznej
I rok, I semestr
brak
30 godzin, warsztaty
Celem warsztatów jest wprowadzenie do problematyki współczesnej neurokognitywistyki.
Studenci poznają podstawy neuroanatomii i neurofizjologii, a także najnowsze metody
obrazowania aktywności mózgu. Uczą się identyfikować struktury mózgu odpowiadające
za podstawowe zdolności umysłowe; rozpoznają skutki uszkodzeń mózgu oraz towarzyszące
im deficyty poznawcze.
Metody dydaktyczne: w ramach warsztatów grupowych prowadzący przedstawia
najważniejsze treści programowe, studenci dyskutują problemy omawiane przez
prowadzącego, uczą się formułować hipotezy badawcze o raz poszukiwać informacji
umożliwiających ich rozwiązanie, w grupach tworzą artykuły do Wikipedii;
Formy zaliczenia przedmiotu: zaliczenie na ocenę
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
Efekty kształceniai
E1. Student zna podstawy neuroanatomii i neurofizjologii,
E2. ma wiedzę na temat związków miedzy strukturą mózgu a funkcjami
poznawczymi,
E3. potrafi opisać najważniejsze metody neuroobrazowania,
E4. umie rozpoznać umysłowo-poznawcze skutki uszkodzeń mózgu,
E5. potrafi współpracować w grupie formułując i rozwiązując neurokognitywistyczne
problemy badawcze
Punkty ECTS
Bilans nakładu pracy
studentaii
Wskaźniki ilościowe
Data opracowania:
K_W19, K_W04
K_W19
K_U13
K_U13
K_K03, K_K04
2
Obecność na warsztatach – 30 godzin
Lektura tekstów – 13 godzin
Przygotowanie artykułu do Wikipedii – 12 godzin
Przygotowanie do zaliczenia – 5 godzin
-----------------------------------------60 godzin (odpowiada 2 ECTS)
Nakład pracy studenta związany z zajęciamiiii:
wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela
o charakterze praktycznym
10.06.2016
Koordynator
przedmiotu:
Liczba godzin
30
30
Punkty ECTS
1
1
mgr lek. Magdalena Piłaszewicz
SYLABUS
B. Informacje szczegółowe
Elementy składowe sylabusu
Opis
Nazwa przedmiotu
Warsztaty neurokognitywistyczne
Kod przedmiotu
Nazwa kierunku
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Język przedmiotu
Rok studiów/ semestr
0500-KS1-1WNK
Kognitywistyka i komunikacja
Wydział Historyczno-Socjologiczny
Polski
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
oraz forma prowadzenia zajęć
Liczba punktów ECTS
Prowadzący
30 godzin, warsztaty
Treści merytoryczne przedmiotu
1. To tylko chemia i prąd – jak działa nasz mózg?
komórki nerwowe i glejowe – budowa i właściwości
właściwości błony pobudliwej, potencjał spoczynkowy, potencjał
czynnościowy
synapsa
podstawy neuroprzekaźnictwa
2. Podstawy neuroanatomii oraz metody obrazowania mózgu
anatomia ośrodkowego układu nerwowego
bariera krew-mózg
metody badawcze:
- skutki uszkodzenia mózgu
- skutki aktywacji mózgu
- metody neuroobrazowania (metody elektro- i
magnetoencefalograficzne, TK, PET, MRI, fMRI)
3. Jak uczy się mózg? Mózg pamiętliwy, ale sprawiedliwy?
neuronalne podłoże uczenia się i zapamiętywania
co mówi nam nauka o skutecznym uczeniu się i zapamiętywaniu?
rodzaje pamięci
amnezja, hipermnezja
choroba Alzhaimera – przyczyny, metody diagnostyczne, leczenie i
profilaktyka
fałszywe wspomnienia, deja vu,
mózg konfabulujący
zwiększanie potencjału naszego mózgu – czy naprawdę
wykorzystujemy tylko 10%
4. Jak widzi mózg?
droga wzrokowa, kora wzrokowa
dwa szlaki wzrokowe
wpływ doświadczeń na rozwój wzroku
uszkodzenia OUN a widzenie
neuroestetyka
5. Jak słyszy mózg?
droga słuchowa
kora słuchowa
lokalizacja dźwięku
czy echolokacja u ludzi jest możliwa?
uszkodzenia słuchu
muzykofilia – czy nasze mózgi są muzyczne? Gdzie w naszym
mózgu mieszka Mozart?
synestezja – widzieć dźwięki, słyszeć obrazy
6. Jak czuje mózg?
drogi czuciowe, kora czuciowa
zmysł równowagi
Rok I, semestr I
2
mgr lek. Magdalena Piłaszewicz
priopriocepcja
czucie dotyku
ból, ból a emocje, sensytyzacja bólu, neuroprzekaźniki bólu,
uśmierzanie bólu, ból fantomowy
7. Zmysły chemiczne
smak – receptory smakowe oraz mechanizmy ich działania,
kodowanie smaku, różnice indywidualne we wrażliwości
smakowej
węch – receptory węchowe oraz mechanizmy ich działania,
kodowanie informacji węchowych, dlaczego zapachy powodują
wspomniena?
narząd lemieszowo-nosowy i feromony
8. Co halucynacje mówią nam o naszym mózgu?
typy halucynacji
deprywacja sensoryczna a halucynacje
halucynacje jako element “normy”
halucynacje wzrokowe
substancje psychoaktywne a halucynacje
delirium
halucynacje w zaburzeniach psychicznych
autoskopia
9. Czy nasz mózg jest uważny?
przytomność, świadomość, zwężenie świadomości, splątanie,
somnolencja, stupor, zespół onejroidalny, śpiączka, katatonia
czym jest uwaga? uwaga wolincjonalna i mimowolna, metody
badania uwagi.
pomijanie stronne
zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami
koncentracji uwagi (ADHD)
wolna wola – czy naprawdę ją mamy?
10. Język – największe osiągnięcie naszego mózgu?
komunikacja językowa u zwierząt
ośrodki mowy w mózgu
lateralizacja mózgu a język
uszkodzenia mózgu a język, afazje
prozodia
11. Mózg emocjonalny, zaburzenia nastroju
co to są emocje?
reakcja autonomiczna, teoria Jamesa – Langego
obszary mózgu związane z emocjami
stres
zachowania agresywne i obronne
zaburzenia nastroju – depresja, mania
12. Ruch a mózg
drogi ruchowe, kora ruchowa, móżdżek, jądra podstawy
choroba Parkinsona
choroba Huntingtona
zespół Tourette'a
akatyzja, akinezja, ataksja, atetoza
13. Szaleństwa mózgu
co o nas mówi nam psychopatologia?
czy istnieje ośrodek szaleństwa w mózgu?
schizofrenia – etiologia, objawy i rozpoznanie, przebieg, leczenie
obsesje i kompulsje
14. Jak mózg widzi inne mózgi? Zaburzenia ze spektrum
Aspargera
poznanie społeczne
teoria umysłu
rozpoznawanie twarzy, prozopagnozja
ruch biologiczny
neurony lustrzane
zespół Aspargera, autyzm
15. Co przyniesie przyszłość? Trendy badawcze w
neuronaukach. Podsumowanie zajęć. Zaliczenie
wpływ nowych technologii na mózg
Efekty kształcenia wraz ze sposobem
ich weryfikacji
psychochirurgia, protezowanie mózgu
płeć mózgu, mózg seksualny
substancje psychoaktywne i ich wpływ na mózg
moralność mózgu
E1, E2, E3, E4, E5 – dyskusja, ocena aktywności w trakcie
zajęć; ocena projektu zaliczeniowego (artykuł Wikipedia),
zaliczenie pisemne;
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Zaliczenie na ocenę na podstawie: obecność i aktywność na
zajęciach, przygotowanie artykułu do Wikipedii, sprawdzian
pisemny na koniec semestru
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
Literatura obowiązkowa:
1. Jaśkowski P. (2009). Neuronauka poznawcza. Jak
mózg tworzy umysł. Warszawa: Wydawnictwo
VIZJA PRESS&IT.
2. Kalat J.W. (2006). Biologiczne podstawy
psychologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe
PWN.
3. Ramachandran V.S. (2012). Neuronauka o
podstawach człowieczeństwa. O czym mówi mózg?.
Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu
Warszawskiego.
Literatura uzupełniająca:
1. Koch Ch. (2015) Neurobiologia na tropie
świadomości. Warszawa: Wydawnictwo
Uniwersytetu Warszawskiego.
Longstaff A. (2016) Krótkie wykłady.
Neurobiologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe
PWN.
2. Narkiewicz O., Moryś J. (2013). Neuroanatomia
czynnościowa i kliniczna.Warszawa: Wydawnictwo
PZWL.
3. Sacks O. (2014). Halucynacje. Poznań:
Wydawnictwo Zysk i S-ka.
4. Zeki S. (2012). Blaski i cienie pracy mózgu. O
miłości, sztuce i pogoni za szczęściem. Warszawa:
Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
mgr lek Magdalena Piłaszewicz
podpis osoby składającej sylabus
i
Opis zakładanych efektów kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, z uwzględnieniem form zajęć.
Uwzględnia się tylko efekty możliwe do sprawdzenia (mierzalne/weryfikowalne).
ii
Przykładowe rodzaje aktywności: udział w wykładach, ćwiczeniach, przygotowanie do zajęć, udział w konsultacjach, realizacja
zadań projektowych, pisanie eseju, przygotowanie do egzaminu. Liczba godzin nakładu pracy studenta powinna być zgodna z
przypisanymi do tego przedmiotu punktami ECTS wg przelicznika: 1 ECTS – 25÷30 h.
iii
Zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela są to tzw. godziny kontaktowe (również te nieujęte w rozkładzie zajęć,
np. konsultacje lub zaliczenia/egzaminy). Suma punktów ECTS obu nakładów może być większa od ogólnej liczby punktów ECTS
przypisanej temu przedmiotowi.