doc1 marca - Salezjanie
download 
Reklamacja Transkrypt
1 marca - Salezjanie
Pismo Parafii św. Stanisława Kostki w Krakowie 1 marca 2009 nr 303 (733) Słowo Dla Życia Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył Tam wśród zwierząt, aniołowie zaś mu usługiwali. Po uwięzieniu Jana przyszedł Jezus do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Z Ewangelii według św. Marka 1,12-15 W czasie Wielkiego Postu wybieramy się z Jezusem na pustynię. Towarzyszymy Mistrzowi z Nazaretu w Jego samotnej drodze na miejsce: wyciszenia, rozmodlenia i po raz kolejny podejmowany wysiłek uporządkowania życia. Chcemy rozeznać zamiary Ducha Świętego wobec nas. „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, Tej ziemi”. Pustynia oznacza naszą modlitwę, ale również zagrożenia: naszego życia ze strony zła, ogarniające nas wątpliwości, zwątpienie, rozczarowania, zmęczenie, brak wiary w możliwość osiągnięcia sukcesu. Im bardziej staramy się żyć pod natchnieniem Ducha Świętego tym trudniejsze do odparcia są ataki z Szatana. Czterdzieści dni to symbol czasu, który jest niezbędny, aby podjąć wysiłek nawrócenia i ugruntowania przyjaźni z Jezusem. Wielki post przypomina nam, że szukanie woli Bożej i jest to zadanie na całe życie. Aniołowie usługiwali Jezusowi. Żyjąc dla Jezusa nie tylko jesteśmy narażeni na ataki zła, ale możemy liczyć na nieustanną opiekę Aniołów. Czas Wielkiego Postu to również okazja do odnowienia jedności duchowej z naszym Aniołem Stróżem. Jezus z pustyni wraca w swoje rodzinne strony do Galilei. Każde dobro na swój początek najpierw w naszym sercu a potem przelewa się pozytywną energią na najbliższe nam osoby. O co chciałbym prosić Jezusa dla moich bliskich? Panie Jezu udziel mi swojego Ducha modlitwy i zdolności do wstrzemięźliwości, postu i pokuty, aby ten czas odnowił we mnie Twoją radość i by Twoje błogosławieństwo pozwoliło mi owocnie przeżyć ten święty czas. SŁOWO PASTERSKIE METROPOLITY KRAKOWSKIEGO NA WIELKI POST 2009 ROKU Drodzy Bracia i Siostry! Na początku Wielkiego Postu Chrystus wzywa nas, byśmy szli drogą, którą On wskazał nam swoim życiem, śmiercią i Zmartwychwstaniem. Co roku Odkupiciel człowieka zachęca nas, abyśmy zarówno w życiu osobistym, jak i wspólnotowym podejmowali na nowo trud chrześcijańskiego powołania i przynosili owoce nawrócenia. Wezwaniem do takiej postawy był obrzęd posypywania głów popiołem w Środę Popielcową, podczas którego kapłan wypowiadał słowa Chrystusa z dzisiejszej Ewangelii: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mkl, 15). Wielki Post przypomina o 40dniowym poście, jaki Pan Jezus podjął na pustym przed rozpoczęciem swojej publicznej działalności. W Ewangelii św. Mateusza czytamy: „Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód” (Mt 4, 1-2). Ojciec św. Benedykt XVI, odwołując się do tych słów, 2 tegoroczne Orędzie na Wielki Post poświęcił rozważaniu wartości i sensu postu w życiu Kościoła i każdego wierzącego człowieka. Przyjrzyjmy się najpierw zasadniczym treściom papieskiego nauczania. Odwołując się do Pisma Świętego i całej chrześcijańskiej tradycji, Papież Benedykt XVI przypomina, że post pomaga człowiekowi w unikaniu grzechu i wszystkiego, co do niego prowadzi. Wspiera go również w odnawianiu przyjaźni z Bogiem, zrywanej przez grzech i jego konsekwencje. W Nowym Testamencie Jezus ukazuje istotę postu. Piętnuje zachowanie faryzeuszy, którzy skrupulatnie przestrzegali prawa, choć ich serca były daleko od Boga. Naucza, że prawdziwy post polega na wypełnieniu woli Ojca. On sam daje tego przykład, odpowiadając szatanowi, po 40-dniach spędzonych na pustym, że „nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” (Mt 4, 4). Ojciec Święty Benedykt XVI w wielkopostnym Orędziu podkreśla, że w obecnych czasach zmniejszyło się znaczenie duchowe postu, a stał się on - w kulturze zdominowanej przez poszukiwanie dobrobytu materialnego - raczej środkiem wspomagającym pielęgnację własnego ciała. Oczywiście, można podejmować post ze względów zdrowotnych czy estetycznych, jednak dla ludzi wierzących jest on środkiem duchowego umocnienia do pełnienia woli Bożej. Post zadaje śmierć egoizmowi, otwiera serce wierzącego na miłość Boga, a także na potrzeby drugiego człowieka. W swoim Orędziu Benedykt XVI akcentuje właśnie ten wymiar postu, prowadzący do międzyludzkiej solidarności. Przypomina słowa św. Jan Apostoła: „Jeśliby ktoś posiadał majętność tego świata i widział, że brat jego cierpi niedostatek, a zamknął przed nim swe serce, jak może trwać w nim miłość Boga?” (1J 3, 17). Post pomaga naśladować styl dobrego Samarytanina, który pochyla się nad cierpiącym bratem i śpieszy mu z pomocą (por. encyklika. Deus caritas est, 15). Dobrowolna rezygnacja z przyjemności świadczy dobitnie, że bliźni przeżywający trudności nie jest nam obcy. Papież Benedykt XVI zwraca się ze słowami zachęty do każdej parafii, wspólnoty i do każdego wierzącego człowieka, by pobudzić do zachowania wobec braci postawy nacechowanej otwartością i wrażliwością. Pragnie, aby Wielki Post stał się czasem praktykowania prawdziwego postu, przez wsłuchiwanie się w Słowo Boże i pełnienie uczynków chrześcijańskiego miłosierdzia. Drodzy Bracia i Siostry! Czynienie dobra w imię miłości Boga i bliźniego stanowi o jakości i autentyczności chrześcijańskiego życia. Do kierowania się wyobraźnią miłosierdzia wezwał nas Sługa Boży Jan Paweł II. Taka postawa jest także realizacją tematu obecnego roku duszpasterskiego, który brzmi: Otoczmy troską życie. Dlatego proszę Was, abyście serdeczną troską otoczyli osoby starsze, chore, rodziny potrzebujące, dzieci z rodzin ubogich i wielodzietnych. Zachęcam parafialne zespoły charytatywne i wszystkich ludzi dobrej woli do niesienia pomocy ludziom potrzebującym oraz do rozwijania idei wolontariatu wśród młodzieży i dorosłych. W Wielkim Poście w naszych parafiach tradycyjnie już rozprowadzane będą baranki wielkanocne, a zebrane ofiary zostaną przeznaczone na pomoc potrzebującym. Niech wyobraźni miłosierdzia nie zabraknie mieszkańcom Krakowa i całej Archidiecezji. Niech orędzie o Bożym Miłosierdziu zawsze znajduje odbicie w dziełach 3 SŁOWO PASTERSKIE NA WIELKI POST 2009 ROKU miłosierdzia ludzi (Homilia, Błonia krakowskie 18.08.2002 r.). W Kościele krakowskim przygotowujemy się do przeżywania 30. Rocznicy pierwszej pielgrzymki Sługi Bożego Jana Pawła II do Ojczyzny, w tym do Archidiecezji Krakowskiej. W najbliższych miesiącach chcemy powrócić do niezapomnianych spotkań Ojca Świętego z wiernymi w Wadowicach, Kalwarii Zebrzydowskiej, Oświęcimiu-Brzezince, Nowym Targu, a zwłaszcza w Krakowie. W tych miejscach ziemi krakowskiej, które przed trzydziestoma laty odwiedził Papież, będą organizowane spotkania modlitewne, na które serdecznie zapraszam. Gorąco zachęcam również do lektury papieskich przemówień wygłoszonych w Krakowie i w wielu innych miejscach Polski. Ich rozważanie ubogaci przeżywanie Wielkiego Postu i przyczyni się zarówno do odkrycia bogactwa i głębi papieskiego nauczania, jak i do ożywienia chrześcijańskiej gorliwości. Jan Paweł II w swoich wystąpieniach podczas pierwszej pielgrzymki wskazywał nam drogę życia, umacniał w nas nadzieję, wypraszał dla swoich rodaków i Ojczyzny dary Ducha Świętego. Na Placu Zwycięstwa 4 w Warszawie wypowiedział niezapomniane słowa modlitwy: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej „ziemi!” (Homilia, 2.06.1979, n. 4). Wołanie o moc i dary Ducha Świętego powtarzał wielokrotnie. Na krakowskich Błoniach miało miejsce historyczne wydarzenie, które Papież nazwał „bierzmowaniem dziejów”. Powiedział wtedy: „Pozwólcie przeto, że tak jak zawsze przy bierzmowaniu biskup, i ja dzisiaj dokonam owego apostolskiego włożenia rąk na wszystkich tu zgromadzonych, na wszystkich moich rodaków. W tym włożeniu rąk wyraża się przejęcie i przekazanie Ducha Świętego, którego apostołowie otrzymali od samego Chrystusa [...]. Tego Ducha pragnę wam dzisiaj przekazać, tak jak przekazywał Go swoim współczesnym biskup rodem ze Szczepanowa. Pragnę wam dziś przekazać tego Ducha, ogarniając sercem z najgłębszą pokorą to wielkie Bierzmowanie dziejów», które przeżywacie” (Homilia, 10.06.1979, n. 4). Owocem papieskiej modlitwy stała się niezwykła solidarność Polaków i podjęcie heroicznej walki o dobro wspólne i przemienienie oblicza Ojczyzny. Ta jedność była owocem działania Ducha Świętego, który swoimi darami ubogaca życie człowieka. Od tamtych wydarzeń upłynęło trzydzieści lat. Nie wszystkie skarby wtedy nam ofiarowane umieliśmy pielęgnować i pomnożyć. Wielu zagubiło ducha solidarności i współpracy. Widać, jak często partykularne interesy dominują nad dobrem wspólnym, a odrzucenie przykazań Bożych stało się dla niektórych modelem nowoczesności. Potrzeba więc wielkopostnej refleksji i nawrócenia. Potrzeba też wielkiej modlitwy o przemianę ludzkich serc, której nikt inny poza Duchem Świętym nie może dokonać; modlitwy o solidarność międzyludzką, która nie jest tylko owocem ludzkich wysiłków, lecz przychodzi z nieba jako dar; modlitwy o ratunek dla życia, które jest zagrożone z tak wielu stron. Jedynie dobrzy ludzie, napełnieni Duchem Świętym i zjednoczeni z Chrystusem, mogą skutecznie przeciwstawić się wielkiej fali zła, która niszczy człowieka, rozbija rodziny i dzieli społeczeństwo. się w rodzinach, parafiach i grupach religijnych w czynieniu dobra. Trwajmy na modlitwie. Niech czas wielkopostnej pokuty i wielkanocnej radości przygotuje, Kościół krakowski na przeżycie dnia Zesłania Ducha Świętego. Ten dzień winien być wielkim dziękczynieniem za dar pierwszej pielgrzymki Ojca Świętego do naszej Ojczyzny, za dar „bierzmowania dziejów” i wszelkie otrzymane łaski. Przewodniczką na drogach wielkopostnego trudu i umocnieniem w realizacji podjętych postanowień niech będzie Maryja, która współcierpiała z Chrystusem i doskonale złączyła się z ofiarą swojego Syna. Na czas Wielkiego Postu wszystkim z serca błogosławię w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego Kard. Stanisław Dziwisz Drodzy Bracia i Siostry! Z wielką wiarą i nadzieją rozpoczynajmy kolejny Wielki Post. Proszę, aby nie zabrakło dobrej woli do udziału w wielkopostnych rekolekcjach, przystąpienia do spowiedzi i Komunii Świętej wielkanocnej. Nie zapominajmy też o nabożeństwie drogi krzyżowej i gorzkich żali. Złączmy Metropolita Arcybiskup Krakowski Kraków, Wielki Post 2009 r. 5 „MAGIA – CAŁA PRAWDA” „Magia - cała prawda”, to nazwa sympozjum zorganizowanego w celu upowszechniania wiedzy na tematy związane z różnego typu zagrożeniami duchowymi. Zwłaszcza tymi, wynikającymi z kontaktu z duchową rzeczywistością demoniczną poprzez otwarcie się na praktyki okultystyczne. Jak mówi jeden z naszych znamienitych prelegentów - Ojciec Aleksander Posacki – nie chodzi tu o „straszenie”, bo nie chcemy odwoływać się do emocji słuchaczy, ale o „ostrzeganie”, zakładające przekaz rozumowy oraz logiczną argumentację. Rozumiemy również, że hasło „magia – cała prawda” sformułowane jest na wyrost i nieprecyzyjnie. Zakłada raczej naszą chęć zainteresowania słuchaczy całą prawdą o praktykach współczesnej magii niż możliwością wypowiedzenia tej prawdy w czasie jednodniowego sympozjum. Pierwsze spotkanie pod tym hasłem odbyło się Warszawie w Galerii Porczyńskich, w Muzeum Kolekcji im. Jana Pawła II w ramach XIV Międzynarodowych Targów Wydawców Katolickich, 29 marca 2008 roku. Pomyślane było ono wówczas jako impreza jednorazowa. A punktem wyjścia stała się promocja nagrodzo6 nej na tych targach książki – powieści antymagicznej „Alhar syn Anhara” Małgorzaty Nawrockiej. Zainteresowanie sympozjum przeszło jednak najśmielsze oczekiwania organizatorów. Zaskakująco obfite owoce tego dnia, nie tylko edukacyjne ale również duchowe, zachęciły do dalszego działania. Już wkrótce do „Edycji Świętego Pawła”, wydawcy „Alhara” oraz do Autorki zaczęły zgłaszać się osoby z całej Polski, proponując pomoc w organizacji sympozjum na własnym gruncie. W ten sposób odbyły się już spotkania na Jasnej Górze w maju 2008 roku, po czym kolejno: w Gdańsku, Gliwicach, Lublinie, Warszawie i Poznaniu. Teraz zapraszamy do Krakowa: 7 marca 2009. Dzieło Sympozjum jak również jego Prelegenci, ich Rodziny, Organizatorzy w miastach oraz wszyscy Słuchacze zostali specjalnym Aktem Zawierzenia oddani pod opiekę i królowanie Niepokalanemu Sercu Maryi, którą uroczyście obraliśmy za Patronkę sympozjum 5 lipca 2008. Mamy nadzieję, że Królowa Polski wyjedna u Swego Syna wszelkie błogosławieństwa potrzebne nam w naszej skromnej pracy ewangelizacyjnej. Program: 8:30 – 9:10 9:10 – 9:25 9:25 – 9:40 9:45 – 10:35 10:45 – 11:35 11:45 – 12:10 12:20 – 13:10 13:10 – 14:30 14:30 – 16:20 16:30 – 17:30 17:40 – 18:25 18:35 – 19:05 19:15 – 19:55 20:00 – 21:00 Termin: Miejsce: Msza Święta. Przedstawienie programu dnia. Magia - cała prawda jako dzieło zawierzone Niepokalanemu Sercu Maryi - Maria Emanuela, misjonarka świecka z Jasnej Góry. Magia w Biblii i nauczaniu Ojców Kościoła – ks. Mariusz Terka, patrolog. Magia i zniewolenie – ks. dr Andrzej Trojanowski, egzorcysta, współtwórca filmu „Egzorcyzmy Anneliese Michel”. Świadectwo Krzysztofa – byłego bioenergoterapeuty. Wschodnie źródła magii – Siostra Michaela Pawlik, dominikanka, znawca hinduizmu. Przerwa obiadowa. Życie - Nawrócenie - ŻYCIE – świadectwo multimedialne Leszka Dokowicza, operatora filmowego. Okultyzm i Harry Potter – o. dr Aleksander Posacki SJ, demonolog, przewodniczący Związku Egzorcystów Polskich. Harry Potter - co potem? Co w zamian? – Małgorzata Nawrocka, autorka powieści antymagicznych „Anhar” i „Alhar syn Anhara”. Granica między chorobą psychiczną a zniewoleniem – dr Joanna Dziasek, psychiatra. Odpowiedzi prelegentów na pytania. Msza Święta połączona z indywidualnym Aktem Oddania Niepokalanemu Sercu Maryi. 7 marca 2009 r. Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Krakowie, ul. Augustiańska 7 Wstęp wolny – Zapraszamy 7 WIELKI POST 2009 W DRODZE NIE ZMARNUJ TEGO CZASU Szedłem zmęczony w tłumie oczekując cudu obok mnie kroczył cieśla rybak z podartą siecią żebrak pachnący czosnkiem Judasz z bankową księgą i Maria Magdalena nie była jeszcze świętą niosła ze sobą grzechy Akcja Jałmużna Wielkopostna organizowana jest po raz kolejny wspólnie z Eleos Kościoła Prawosławnego i Diakonią Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego jako akcja ekumeniczna. W naszej pracy charytatywnej staramy się szukać tego co nas łączy, a nie dzieli. W roku 2009 akcja Jałmużna Wielkopostna organizowana jest pod hasłem „Otoczmy troską życie”, a uzyskane środki finansowe przeznaczone zostaną na leczenie dzieci i osób starszych. W ramach powyższej akcji Caritas przygotowała dwa miliony skarbonek, które zostaną rozprowadzone wśród dzieci, młodzieży i dorosłych w 11 tysiącach parafii w Polsce, by budzić wrażliwość społeczną na los innych, słabszych, potrzebujących pomocy. o. Zdzisław Świniarski Zastępca Dyrektora Caritas Polska UWOLNIJ DUCHA /Rekolekcje dla Studentów/ tłum wlókł się na szczyt góry Jezus z bólu przyklękał ktoś krzyknął: wybaw siebie i nasze zdejmij pęta! popatrzyłem raz jeszcze na zachodzące słońce On mnie nie zauważył pode mną ziemia pękła TERMIN: 1-3 marca 1 marca: 20:00 – 22:00 2 marca: 19:00 – 21:00 3 marca: 18:30-21:00 Stanisław Leon Wachowiak MIEJSCE: Kościół św. Piotra i Pawła, ul. Grodzka 54, Kraków* KAZNODZIEJA: Ks. Jose Antonio Fortea, znany egzorcysta z Hiszpanii, autor wielu książek 8 9 „Całym sercem tej rodzinie się oddaję…” Dwie siostry Serafitki siostra Domicja Leśniak i siostra Rosława Łaba obchodziły w tym tygodniu 50 lecie ślubów zakonnych. W sobotę 21 lutego podczas uroczystej mszy świętej odnowiły swoje profesje zakonne. Uroczystość odbyła się na zakończenie rekolekcji w kaplicy Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej – Sióstr Serafitek, przy ul. Bałuckiego w Krakowie. Wydarzenie to zgromadziło na Eucharystii wielu znamienitych gości. Obecna była Matka Generalna Zgromadzenia Joanna Wiśniowska, Siostra Prowincjalna Antonina Zagata i Siostra 10 Przełożona Gwalberta Pieniążek. Mszę Świętą odprawili księża ojciec Bronisław Zarański CR, który głosił również nauki rekolekcyjne oraz ksiądz dyrektor Marek Kaczmarczyk SDB, ksiądz proboszcz Jan Dubas SDB i ksiądz kapelan Sióstr Serafitek Robert Kruczek SDB. Licznie przybyli też zaproszeni goście, w tym członkowie rodzin oraz cała rodzina zakonna. W czasie Mszy Świętej jubilatki Siostra Domicja i Siostra Rosława odnowiły swoje śluby zakonne, które składały 50 lat temu, gdy podjęły decyzję o wstąpieniu do Zgromadzenia Sióstr Serafitek. Siostry otrzymały poświęcone pamiątkowe krzyże. Oprawę muzyczną uroczystości przygotowała schola prowadzona przez siostrę Anitę. Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej jest wspólnotą apostolską, w której za szczególny dar Boga uważa się pracę wśród ubogich i chorych. Za przykładem Założycieli siostry są otwarte na wszelkie przejawy ubóstwa materialnego i duchowego, aby móc zaspokajać potrzeby duszy i ciała biednych. Najwięcej Sióstr Serafitek podejmuje pracę bezpośrednio przy potrzebujących pomocy. Swą troską obejmują osoby starsze, chore i ułomne, którym służą w szpitalach, domach opieki i do- mach prywatnych oraz opiekują się dziećmi w przedszkolach katechizując i wychowując. Siostra Domicja Leśniak przybyła do domu Sióstr Serafitek na ul. Bałuckiego w grudniu 1997 roku. Wcześniej pracowała w domach w Oświęcimiu, Wrocławiu, Warszawie, Jaworze i Żywcu. Przez dziewięć lat w Oświęcimiu studiowała i uczyła matematyki w Zasadniczej Szkole Gospodarczej. Przez ponad dwadzieścia lat pracowała jako katechetka i sześć lat była sekretarką generalną Zgromadzenia. Siostra Rosława Łaba jest w domu na Bałuckiego trzeci rok. Pracowała głównie jako pielęgniarka w domach pomocy społecznej w Oświęcimiu, 11 „CAŁYM SERCEM TEJ RODZINIE SIĘ ODDAJĘ…” Rzeszowie, Bartoszycach, Legnickim Polu, Białce Tatrzańskiej i Lubsku. Życie sióstr Serafitek potwierdza, ogromną potrzebę ich pracy wśród ludzi, gdy coraz więcej jest ubóstwa i braku opieki. Dlatego módlmy się by dobry Bóg powołał jak najwięcej młodych ludzi, którzy mieliby odwagę poświęcić się ludziom starszym i dzieciom. Jowita Kuczyńska 12 13 „CAŁYM SERCEM TEJ RODZINIE SIĘ ODDAJĘ…” 14 15 ROK ŚW. PAWŁA KATECHEZY OJCA ŚWIĘTEGO BENEDYKTA XVI Spotkanie Chrystusa otwiera na bogactwo prawdy Drodzy bracia i siostry, dzisiejsza katecheza poświęcona będzie przeżyciu, jakiego św. Paweł doznał na drodze do Damaszku, a zatem temu, co powszechnie nazywane jest jego nawróceniem. Właśnie na drodze do Damaszku na początku lat trzydziestych I wieku i po okresie, gdy prześladował Kościół, doszło do decydującego momentu w życiu Pawła. Wiele o tym napisano, oczywiście z różnych punktów widzenia. Pewne jest, że nastąpił tam zwrot, co więcej, odwrócenie perspektywy. Wówczas niespodziewanie zaczął on uważać za „stratę” i „śmieci” to wszystko, co wcześniej stanowiło dla niego najwyższy ideał, niemal rację bytu jego istnienia (por. Flp 3,7-8). Cóż takiego się stało? Mamy tu dwa rodzaje źródeł. Pierwszym, najlepiej znanym, są relacje Łukasza, który aż trzy razy opowiada o tym wydarzeniu w Dziejach Apostolskich (por. 9,1-19; 22,3-21; 26,4-23). Przeciętny czytelnik być może ulega pokusie zbyt długiego zatrzymywania się na szczegółach, jak światłość z nieba, upadek na ziemię, głos wzywający, oślepnięcie, uzdrowienie niczym opadnięcie łusek z oczu i post. Jednakże wszystkie te szczegóły odnoszą się do sedna wydarzenia: Chrystus zmartwychwstały jawi się niczym zachwycające światło i zwraca się do Szawła, przemienia jego myślenie i całe jego życie. Blask Zmartwychwstałego oślepia go: jawi się więc także zewnętrznie to, co stanowiło jego wewnętrzną rzeczywistość, jego zaślepienie na prawdę, na światło, którym jest Chrystus. A później jego ostateczne „tak” dla Chrystusa w chrzcie otwiera na nowo jego oczy, pozwala mu rzeczywiście przejrzeć. W pierwotnym Kościele chrzest nazywany był również „iluminacją” - oświeceniem, ponieważ sakrament ten obdarza światłem, pozwala rzeczywiście przejrzeć. To, na co wskazuje się tu z teologicznego punktu widzenia, u Pawła dokonuje się także fizycznie: uzdrowiony ze swej 16 Źródło: Wiara.pl wewnętrznej ślepoty, widzi on dobrze. A zatem św. Pawła przemieniła nie myśl, lecz wydarzenie, nieodparta obecność Zmartwychwstałego, w którą nie będzie mógł już nigdy zwątpić, tak bowiem silna była oczywistość tego wydarzenia, tego spotkania. Odmieniło ono zasadniczo życie Pawła; w tym znaczeniu można i należy mówić o nawróceniu. Spotkanie to stanowi serce opowieści św. Łukasza, który, co bardzo możliwe, wykorzystał wersję powstałą prawdopodobnie we wspólnocie Damaszku. Pozwala się tego domyślać lokalny koloryt, jaki wnosi obecność Ananiasza oraz nazwy tak drogi, jak i właściciela domu, w którym zatrzymał się Paweł (por. Dz 9, 11). Drugi rodzaj źródeł na temat nawrócenia stanowią Listy samego św. Pawła. Nie mówił on nigdy szczegółowo o tym wydarzeniu, jak sądzę dlatego, iż mógł zakładać, że wszyscy znali istotę jego historii, wszyscy wiedzieli, że z prześladowcy stał się gorliwym apostołem Chrystusa. To zaś nastąpiło nie w następstwie własnej refleksji, lecz w wyniku wielkiego wydarzenia - spotkania ze Zmartwychwstałym. Choć nie mówi o szczegółach, to jednak wielokrotnie wspomina on o tym niezwykle ważnym wydarzeniu, to znaczy o tym, że także on jest świadkiem zmartwychwstania Jezusa, którego objawienie otrzymał bezpośrednio od samego Jezusa wraz z misją apostolską. Najwyraźniejszy tekst na ten temat znajduje się w jego opowieści o tym, co stanowi centrum historii zbawienia: śmierć i zmartwychwstanie Jezusa oraz ukazywanie się świadkom (por. 1 Kor 15). W słowach zaczerpniętych z prastarej tradycji, które również on otrzymał od Kościoła Jerozolimskiego, mówi, że Jezus zmarły na krzyżu, pogrzebany, po zmartwychwstaniu ukazuje się najpierw Kefasowi, czyli Piotrowi, następnie Dwunastu, potem pięciuset braciom, którzy w większości żyli jeszcze w tym czasie, z kolei Jakubowi i wreszcie wszystkim Apostołom. Do tej opowieści, przejętej od tradycji, dodaje: „W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie” (1 Kor 15, 8). W ten sposób daje do zrozumienia, że stanowi to podstawę jego apostolstwa i jego nowego życia. Są też inne teksty, w których pojawia się to samo: „Przez Jezusa Chrystusa otrzymaliśmy urząd apostolski” (por. Rz 1,5); i dalej: „Czyż nie widziałem Jezusa, Pana naszego?” (1 Kor 9,1), są to słowa, w których 17 ROK ŚW. PAWŁA · KATECHEZY OJCA ŚWIĘTEGO BENEDYKTA XVI nawiązuje do tego, o czym wiedzą wszyscy. W końcu w najbardziej rozpowszechnionym tekście czytamy: „Gdy jednak spodobało się Temu, który wybrał mnie jeszcze w łonie matki mojej i powołał łaską swoją, aby objawić Syna swego we mnie, bym Ewangelię o Nim głosił poganom, natychmiast, nie radząc się ciała ani krwi, ani nie udając się do Jerozolimy, do tych, którzy apostołami stali się pierwej niż ja, skierowałem się do Arabii, a później znowu wróciłem do Damaszku” (Ga 1, 15-17). W tej „autoreklamie” podkreśla zdecydowanie, że również on jest prawdziwym świadkiem Zmartwychwstałego, ma własną misję, otrzymaną bezpośrednio od Zmartwychwstałego. Możemy zatem zauważyć, że oba źródła: Dzieje Apostolskie i Listy św. Pawła, są zbieżne i zgodne w zasadniczym punkcie: Zmartwychwstały przemówił do Pawła, powołał go do apostolstwa, uczynił zeń prawdziwego apostoła, świadka zmartwychwstania, powierzając mu szczególne zadanie głoszenia Ewangelii poganom, światu grecko-rzymskiemu. Jednocześnie zaś Paweł nauczył się, że mimo swego bezpośredniego związku ze Zmartwychwstałym, musi on wstąpić do wspólnoty Kościoła, musi dać się ochrzcić, musi żyć w zgodzie z innymi apostołami. Tylko w tej jedności ze wszystkimi będzie mógł być prawdziwym apostołem, jak pisze wprost w Pierwszym Liście do Koryntian: „Tak więc czy to ja, czy inni, tak nauczamy i tak wyście uwierzyli” (15,11). Jest jedno tylko przepowiadanie Zmartwychwstałego, ponieważ jeden tylko jest Chrystus. Jak widać, we wszystkich tych fragmentach Paweł nie interpretuje nigdy tego momentu jako faktu nawrócenia. Dlaczego? Jest wiele hipotez, według mnie jednak powód jest oczywisty. Ten zwrot w jego życiu, ta przemiana całego jego jestestwa nie była owocem procesu psychologicznego, dojrzewania czy ewolucji intelektualnej i moralnej, lecz przyszła z zewnątrz: była owocem nie jego myśli, lecz spotkania z Chrystusem Jezusem. W tym sensie nie była zwykłym nawróceniem, dojrzewaniem własnego „ja”, lecz była śmiercią i zmartwychwstaniem jego samego: umarło jedno jego istnienie, drugie zaś narodziło się z Chrystusem Zmartwychwstałym. W żaden inny sposób nie da się wytłumaczyć tej odnowy Pawła. Wszystkie analizy psychologiczne nie są w stanie wyjaśnić i rozwiązać tego problemu. Dopiero to wydarzenie - mocne spotkanie z Chrystusem stanowi klucz do zrozumienia 18 tego, co się wydarzyło: śmierć i zmartwychwstanie, odnowa przez Tego, który ukazał się i przemówił do niego. W tym głębszym znaczeniu możemy i powinniśmy mówić o nawróceniu. Spotkanie to jest rzeczywistą odnową, która odmieniła wszystkie jego parametry. Teraz może powiedzieć, że to, co wcześniej było dla niego zasadnicze i podstawowe, stało się dla niego „śmieciem”; nie jest już „zyskiem”, lecz stratą, albowiem liczy się już tylko życie w Chrystusie. Nie powinniśmy jednak sądzić, że Paweł był aż tak zamknięty w ślepym wydarzeniu. Prawda jest odwrotna, gdyż Chrystus Zmartwychwstały jest światłem prawdy, światłością samego Boga. To poszerzyło jego serce, otworzyło je dla wszystkich. W tym momencie nie utracił tego, co było piękne i prawdziwe w jego życiu, w jego dziedzictwie, lecz zrozumiał w nowy sposób mądrość, prawdę, głębię prawa i proroków, w nowy sposób wszedł w ich posiadanie. Zarazem rozum jego otworzył się na mądrość pogan; otwierając się na Chrystusa całym sercem, stał się zdolny do szerokiego dialogu ze wszystkimi, stał się zdolny do tego, aby być wszystkim dla wszystkich. W ten sposób rzeczywiście mógł być apostołem pogan. Przechodząc teraz do nas samych, zapytujemy się, co to oznacza dla nas. Oznacza to, że także dla nas chrześcijaństwo nie jest nową filozofią czy nową moralnością. Chrześcijanami jesteśmy jedynie wtedy, jeżeli spotykamy Chrystusa. Niewątpliwie nie objawia się On nam w ten sam nieodparty, świetlisty sposób, jak to uczynił Pawłowi, aby stał się on apostołem wszystkich narodów. Ale my również możemy spotkać Chrystusa w lekturze Pisma Świętego, w modlitwie, w życiu liturgicznym Kościoła. Możemy dotknąć serca Chrystusa i poczuć, jak On dotyka naszego. Tylko w tej osobowej relacji z Chrystusem, tylko w tym spotkaniu ze Zmartwychwstałym stajemy się rzeczywiście chrześcijanami. I tak otwiera się nasz rozum, otwiera się cała mądrość Chrystusa i całe bogactwo prawdy. Prośmy zatem Pana, aby nas oświecił, aby obdarzył nas w naszym świecie spotkaniem ze swoją obecnością: i dał nam w ten sposób żywą wiarę, otwarte serce, wielką miłość do wszystkich, zdolną odnowić świat. Watykan, 3 IX 2008 19 DZIĘKUJĘ PROSZĘ Jeżeli po przeczytaniu Dziękuję – Proszę zrodzi się w nas potrzeba serca aby podzielić się z kimś potrzebującym, aby zaspokoić czyjąś prośbę to wystarczy tylko podejść do punktu odzieży u p. Halinki, w naszej parafii i pozostawić tam to czym chcemy się podzielić. Można tam również pozostawić informację o innych rzeczach, którymi chcielibyśmy się podzielić. Jeżeli prośba będzie dotyczyła pieniędzy, to można je w kopercie opisanej dla kogo pozostawić w zakrystii naszego kościoła lub w kancelarii parafialnej. Prosimy: • wszystkie zbędne w domu rzeczy typu: odzież, obuwie, artykuły gospodarstwa domowego, ręczniki, firanki, zasłony, meble, koce, zabawki dla dzieci, sprzęt sportowy, itp., • męską odzież, bieliznę osobistą, skarpety • łóżeczko dziecięce, • wózki dziecięce, • ubranka dla noworodków, niemowląt i dzieci starszych, • używany sprawny komputer, • kuchenkę gazową 4 –palnikową, • kuchenkę elektryczną 2-palnikową, • lodówkę, • pralkę, wirówki, • • • • • • • • • garnki, czajniki bezprzewodowe, pościel, prześcieradła, chodniki, buty męskie, bieliznę osobista męską, szafkę pod zlewozmywak, małą ławę pokojową, 2 sofy dwuosobowe lub 2 wersalki, 2 łóżka piętrowe, Kontakt z Zespołem Charytatywnym poprzez Kancelarię Parafialną lub zakrystię lub panie w punkcie odzieży tel.: 0-12-266-71-89, 601 182 038, 510 500 519. Przyjmowanie rzeczy odbywa się w poniedziałki od 17.00 do 18.00, a wydawanie w czwartki od 17.00 do 18.00. Prosimy o przynoszenie rzeczy czystych i sprawnych. Zapraszamy do odwiedzenia parafialnej strony internetowej http://parafia.salezjanie.krakow.pl Oferujemy: • odzież dziecięcą i młodzieżową, • odzież dla dorosłych, Dziękujemy za: • wszystkie przekazane rzeczy, Bezpłatne udzielanie porad prawnych dla osób będących w trudnej sytuacji materialnej: Poniedziałki 18 - 20 w siedzibie Klubu Adwokatów w Krakowie, ul. Sławkowska 1. Tel. 012/633-57-63 20 21 TYDZIEŃ W MODLITWIE 1 III 2009 – 1 Niedziela Wielkiego Postu, Czyt.: Rdz 9, 8-15; Ps 25, 4-5. 6-7bc. 8-9; 1 P 3, 18-22; Mk 1, 12-15; · w intencji pomyślnego zdania egza700 minu, · w intencji członków Żywego Różańca 830 i ich rodzin, o zdrowie, błogosławieństwo Boże i opiekę Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, · w int. śp. Wiktorii Kozak (gregoriańska), 1000 · w int. śp. Krzysztofa Malagi w 6 rocz. śm., · w int. śp. Macieja Teleja (gregoriańska), · w int. śp. Władysławy Wrzoszczyk (gregoriańska), · w int. śp. Joanny i męża Stanisława w rocz. śm., 1130 · w int. śp. Andrzeja i Anieli Pietroniów, · w int. śp. Bronisława i Marii Kotulów (gregoriańska), 1300 · w int. śp. Romana Kraska (gregoriańska), 1700 · nabożeństwo Gorzkich Żalów, 1800 · w int. śp. Krzysztofa Sado w 1 rocz. śm., 2 III 2009 Czyt.: Kpł 19, 1-2. 11-18; Ps 19, 8. 9. 10. 15; Mt 25, 31-46; · w int. śp. Macieja Teleja (gregoriań700 ska), · w int. śp. Romana Kraska (gregoriańska), 800 · w intencji Marii Chwedczuk, o zdrowie i błogosławieństwo Boże, · w int. śp. Heleny Kogut, 1800 · w int. śp. Kazimiery i Leona Syczaków, oraz Kazimiery i Juliana Czaplińskich, · w int. śp. Wiktorii Kozak (gregoriańska), · w int. śp. Władysławy Wrzoszczyk (gregoriańska), · w int. śp. Bronisława i Marii Kotulów (gregoriańska), 22 3 III 2009 Czyt.: Iz 55, 10-11; Ps 34, 4-5. 6-7. 16-17. 18-19; Mt 6, 7-15; · w int. śp. Macieja Teleja (gregoriań700 ska), · w int. śp. Romana Kraska (gregoriańska), · w intencji Anny, o Boże błogosławieństwo, · w int. śp. Jana i Heleny Batko, oraz Sylwestra i Wiery Bobbe, · w intencji Marty, dziękczynno · błagal800 na z prośbą o zdrowie i błogosławieństwo Boże, 1800 · w intencji Kazimierza, o zdrowie, błogosławieństwo Boże i potrzebne łaski, · w int. śp. Wiktorii Kozak (gregoriańska), · w int. śp. Władysławy Wrzoszczyk (gregoriańska), · w int. śp. Bronisława i Marii Kotulów (gregoriańska), 4 III 2009 Święto św. Kazimierza, Królewicza, patrona Archidiecezji Krakowskiej, Czyt.: Syr 51, 13-20; Ps 16, 1-2a i 5. 7-8. 11; Łk 12, 35-40; 700 · w int. śp. Kazimierza Mroczka w 3 rocz. śm., · w int. śp. Romana Kraska (gregoriańska), · w int. śp. Kazimierza, · w int. śp. Macieja Teleja (gregoriańska), · w int. śp. Kazimiery, Anny i Edwarda, 800 · w intencji Kazimierza Koguta, o zdrowie i błogosławieństwo Boże w dniu imienin, 1800 · w intencji próśb i podziękowań do Matki Bożej, · w int. śp. Emilii w rocz. śm., · w int. śp. Wiktorii Kozak (gregoriańska), · w int. śp. Władysławy Wrzoszczyk (gregoriańska), · w int. śp. Bronisława i Marii Kotulów (gregoriańska), 5 III 2009 Czyt.: Est (Wlg) 14, 1. 3-5. 12-14; Ps 138, 1-2a. 2bc-3. 7c-8; Mt 7, 7-12; · w int. śp. Macieja Teleja (gregoriań700 ska), · w int. śp. Romana Kraska (gregoriańska), · 800 1800 · w intencji Liturgicznej Służby Ołtarza, oraz o nowe powołania, · w int. śp. Wiktorii Kozak (gregoriańska), · w int. śp. Joanny Karczewskiej, · w int. śp. Władysławy Wrzoszczyk (gregoriańska), · w int. śp. Bronisława i Marii Kotulów (gregoriańska), 800 · 1700 · adoracja Najświętszego Sakramentu 1800 · w intencji Emilii, o Boże błogosławieństwo, zdrowie, oraz znalezienie pracy, z okazji urodzin, · w int. śp. Marii Sosin i Władysława Szczura, · w int. śp. Teresy, · w int. śp. Izabeli Gołębiowskiej w 4 rocz. śm. i Piotra Gołębiowskiego w 25 rocz. śm., · w int. śp. Władysławy Wrzoszczyk (gregoriańska), · w int. śp. Bronisława i Marii Kotulów (gregoriańska), 6 III 2009 Czyt.: Ez 18, 21-28; Ps 130, 1-2. 3-4. 5-7. 7bc-8; Mt 5, 20-26; 700 · w int. śp. Romana Kraska (gregoriańska), 800 · w int. śp. Macieja Teleja (gregoriańska), 830 · Droga Krzyżowa, 1630 · w int. śp. Krystyny Dudek (gregoriańska), 1700 · Droga Krzyżowa dla dzieci, 1745 · koronka do Miłosierdzia Bożego, 1800 · w int. śp. Józefa Kraja i rodziców w 6 rocz. śm., · w int. śp. Władysławy Wrzoszczyk (gregoriańska), · w int. śp. Bronisława i Marii Kotulów (gregoriańska), 1830 · Droga Krzyżowa, 8 III 2009 – 2 Niedziela Wielkiego Postu Czyt.: Rdz 22, 1-2. 9-13. 15-18; Ps 116b, 10 i 15. 16-17. 18-19; Rz 8, 31b-34; Mk 9, 2-10; · w int. śp. Krystyny Dudek (gregoriań700 ska), 830 · w int. śp. Franciszka Główkę w 3 rocz. śm., · w int. śp. Macieja Teleja (gregoriańska), 1000 · w intencji syna Krzysztofa, o zdrowie, błogosławieństwo Boże i potrzebne łaski, w dniu urodzin, · w int. śp. Kazimierza Frączkowskiego i Józefa Witczaka, · w int. śp. Władysławy Wrzoszczyk (gregoriańska), 1130 · w intencji Parafian, · w int. śp. Bronisława i Marii Kotulów (gregoriańska), 1300 · w int. śp. Anny Dulińskiej oraz zmarłych z rodziny Wilkoszów, Wiktorię, Marię i Stanisława, · w int. śp. Jadwigę i Mieczysława Studnickich, 1700 · nabożeństwo Gorzkich Żalów, 1800 · w int. śp. Krystyny i Ignacego Jelonków, 7 III 2009 Wspomnienie Czyt.: Pwt 26, 16-19; Ps 119, 1-2. 4-5. 7-8; Mt 5, 43-48; 700 · w int. śp. Krystyny Dudek (gregoriańska), · w int. śp. Macieja Teleja (gregoriańska), 23 OGŁOSZENIAPARAFIALNE 1. Zapraszamy dziś na godzinę 17.00 na pierwsze nabożeństwo Gorzkich Żali. W piątki Droga Krzyżowa odprawiana jest po Mszy św. o 8.00 i 18.00, a dla dzieci o 17.00; natomiast Koronka do Bożego Miłosierdzia o godzinie 17.45. W niedziele Wielkiego Postu po Mszy św. o 700 Godzinki o Męce Pańskiej; Uczestnicząc pobożnie w nabożeństwach Gorzkich Żali i Drodze Krzyżowej można uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami. 2. W tym tygodniu przypadają I czwartek, I piątek i I sobota miesiąca. W I czwartek o godzinie 18.00 odprawiona będzie Msza św. w intencji Służby Liturgicznej. W piątek rano z posługą sakramentalną odwiedzimy chorych i nie wychodzących z domu. Msza św. dla dzieci o 16.30, spowiedź od 16.00. W sobotę rano o 8.00 Msza św. z udzieleniem sakramentu chorych. W ten piątek o poprowadzenie Drogi Krzyżowej prosimy Komórki Ewangelizacyjne. 3. Dziękujemy za dzisiejsze ofiary złożone na potrzeby inwestycyjne naszej parafii. W lutym ukończony został remont zakrystii, założona została poręcz w prezbiterium, zakupione dwa nowe komplety obrusów na ołtarz oraz poprawione zostało nagłośnienie w naszym kościele. W marcu rozpoczniemy pracę przy założeniu nowej instalacji odgromowej na kościele. Dziękujemy parafianom za życzliwość i udzielane wsparcie finansowe. Polecamy naszych dobroczyńców szczególnej opiece Bożej. 4. Przełożeni i Alumni Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Redakcja: 1 NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU 1 5. 6. 7. 8. MARCA 2009 Salezjańskiego w Krakowie serdecznie zapraszają na Misterium Męki Pańskiej, które będzie wystawiane na scenie salezjańskiej przy ul. Tynieckiej 39, w okresie Wielkiego Postu, w soboty o godzinie 14.30 i 17.00 oraz w niedziele o godzinie 15.30. Całość przedstawienia trwa półtorej godziny. Modlimy się o owocne przeżycie rekolekcji wielkopostnych, które będą w naszej parafii od 15 do 18 marca Zachęcamy do lektury prasy i książek katolickich. Rodziców młodzieży przygotowującej się do bierzmowania zapraszamy na spotkanie z ks. Tadeuszem. Spotkanie odbędzie się w Oratorium w podziemiach kościoła o godz. 19.00, 8 marca 2009. II Niedziela Wielkiego Postu tradycyjnie jest okazją do modlitwy w intencji Misji i tych ludzi, którzy nie spotkali się z żywym świadectwem chrześcijan i nauką Chrystusa. Modlimy się za misjonarzy i w przyszłą niedzielę będzie również okazja do złożenia ofiar na misje do puszek przed kościołem. W odpowiedzi na apel Komitetu Obywatelskiego, który poparł Arcybiskup Metropolita Krakowski Kardynał Stanisław Dziwisz, a dotyczący obywatelskiego projektu ustawy o przywróceniu dnia wolnego od pracy w Święto Trzech Króli, w naszej parafii zbieramy podpisy dziś tj. 1 marca i w następną niedzielę 8 marca. Podpisy zbierane są po każdej niedzielnej Mszy świętej, a w tygodniu w kancelarii parafialnej w godzinach urzędowania. Dla ważności głosu obok podpisu danej osoby, konieczny jest jej adres i numer Pesel. Ks. Jan Dubas, Teresa Flanek, Magdalena Dudek, Maria Kantor, Łukasz Kamieński, Łukasz Pilarczyk, red. nacz. Janusz Kościński, Wojciech Pietras tel. (012) 269 16 18 Internet: http://parafia.salezjanie.krakow.pl/ 24 koszt.wydania 0,90 zł
