wyp ł y ń na głębię - Parafia św. Franciszka z Asyżu w Prażmowie

WY P Ł Y Ń
NA GŁĘBIĘ
Gazetka
parafialna
Parafia św. Franciszka z Asyżu
ul. Fr. Ryxa 35, 05-505 Prażmów, tel 227270595; parafia.prazmow.pl
Nr konta 87 8002 0004 0037 1953 2026 0001
2 Niedziela Zwykła
15 stycznia
264’17
LITURGIA SŁOWA
Czyt. I: Iz 49,3.5-6 * Ps 40 * Czytanie II: 1Kor 1,1-3
Ewangelia: J 1,29-34
Jan zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł:
Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest
Ten, o którym powiedziałem: Po mnie przyjdzie Mąż,
który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej
ode mnie. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem
chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi.
Jan dał takie świadectwo: Ujrzałem Ducha, który jak
gołębica zstępował z nieba i spoczął na Nim. Ja Go
przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym
chrzcił wodą, powiedział do mnie: Ten, nad którym
ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci
Duchem Świętym. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym.
Oto słowo Pańskie
GRZECH ŚWIATA
Każdego
dnia w liturgii Mszy św.
używamy tych słów, które dzisiaj Jan
Chrzciciel wypowiedział nad brzegami
Jordanu, wskazując na Jezusa z Nazaretu:
„Oto Baranek Boży, który gładzi grzech
świata”. Łatwo zauważymy, że w liturgii
kapłan ukazujący konsekrowaną Hostię
mówi o „grzechach świata” – używa liczby
mnogiej. To zdanie znajduje odpowiedź
wiernych, którzy w postawie pokory
i skruchy mówią: „Panie nie jestem
godzien, abyś przyszedł do mnie”.
Niewątpliwie „grzechy świata” są tu
synonimem naszych grzechów, grzechów
ludzkich, które gładzi Baranek Boży
w sakramencie Pojednania. Jan Chrzciciel
nawiązuje do grzechu pierworodnego, który
przyszedł zgładzić Zbawiciel poprzez dzieło
odkupienia człowieka. Grzech świata, to
życie bez Boga a nawet przeciwko Bogu.
Pokusa grzechu pierworodnego dotyczyła
właśnie takiej wizji szczęścia, wolności
i panowania – bez Boga, na własną rękę,
decydując bez oglądania się na Boże Prawo
co jest dobre a co złe. Autor biblijny ukazał
szatana pod postacią węża. Dlaczego?
Jest wiele interpretacji, które się
uzupełniają. Zwróćmy uwagę na jeden
aspekt tego obrazu. Jeśli człowiek zostanie
ugryziony przez jakieś zwierzę np. psa czy
podrapany przez kota to rana – choćby
bolesna - po jakimś czasie się zagoi.
W przypadku węża samo ukąszenie nie
zawsze jest bardzo bolesne a rana nie jest
dotkliwa. Natomiast cały organizm zostaje
zatruty śmiercionośnym jadem. To właśnie
jest istotą grzechu pierworodnego. Jad
kłamstwa,
buntu,
pychy
zaczął
opanowywać człowieka. Jego sposób
myślenia, wartościowania - a co
najważniejsze patrzenia na Boga.
Weźmy przykład z relacji w rodzinie.
Nie jest najgorzej, gdy dojrzewające
dziecko przeżywa okres naturalnego buntu,
burzliwych przewartościowań, radykalnych
pytań… Problem pojawia się wtedy, gdy
jego sposób myślenia, wartościowania,
patrzenia na rodziców trawi jad nieufności
i pychy. Wiedzą to dobrze rodzice, których
dziecko zostało wciągnięte do sekty.
Wówczas wszystko w tym młodym
człowieku staje się skażone jadem
zakłamania, na który tak trudno znaleźć
lekarstwo.
Pan Jezus przyszedł na ten świat, by
nas wyzwolić z niewoli wewnętrznej, by
nas oczyścić i uzdrowić po ukąszeniu
starodawnego węża. Jan Chrzciciel –
zgodnie z proroctwem Izajasza –
przywołuje
obraz
baranka.
W przeciwieństwie do węża baranek nie
ma w sobie śmiercionośnego jadu i jest
uosobieniem łagodności. Słowo baranek
występuje w Biblii 93 razy. Co ciekawe
św. Jan w swej Ewangelii mówi o baranku
pięciokrotnie,
natomiast
pozostali
ewangeliści ani razu. Umiłowany uczeń
Pana Jezusa w ostatniej księdze Nowego
Testamentu – Apokalipsie – aż 27 razy
przywołuje obraz Baranka w odniesieniu
do Zbawiciela. Nad brzegami Jordanu Jan
Chrzciciel mówiąc o Baranku Bożym
zapowiada zbawczą ofiarę Jezusa, bowiem
baranek był zwierzęciem ofiarnym. Prorok
Izajasz tak mówił o męce Sługi Jahwe:
„Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić,
nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek
na rzeź prowadzony, jak owca niema
wobec strzygących ją, tak On nie otworzył
ust swoich”. (Iz 53, 7)
Święty Piotr w swym liście również
nawiązuje do zbawczej krwi Baranka:
„Wiecie bowiem, że z waszego,
odziedziczonego po przodkach, złego
postępowania zostaliście wykupieni nie
czymś przemijającym, srebrem lub
złotem,
ale
drogocenną
krwią
Chrystusa, jako baranka niepokalanego
i bez zmazy” (1P 1,19).
Mówimy
za
listem
do
Hebrajczyków: „Jezus ten sam wczoraj
i dziś”. Tak, Jezus jest ten sam,
w żłóbku, nad brzegami Jordanu, na
Krzyżu i w Eucharystii – Baranek
Boży, który gładzi grzech świata.
Poprzez swoją miłość ofiarną, pokorną
i uległą wobec woli Ojca oczyszcza nas
z jadu pychy i buntu. Jezus ten sam
wczoraj i dziś – Baranek na rzeź
prowadzony. Ta zbawcza ofiara Baranka
Bożego uobecnia się nieustannie
w Eucharystii.
Nieraz słyszymy o profanacji
Najświętszego Sakramentu. Pojawia się
wówczas pytanie: Dlaczego Bóg do
tego dopuszcza? Ale czyż nie jest to choć tak bardzo bolesne - to
jednocześnie
tak
namacalne
uświadomienie prawdy o Baranku
bezbronnym wobec oprawców? Widzimy
także wyraźnie, że w tej pozornej
2
bezbronności Baranka zawarta jest
największa siła – potęga miłosierdzia,
która zwyciężyła grzech tego świata.
Amen.
x. Proboszcz
Z D ZIE N NIC ZK A Ś W. F AU STY N Y
5 7 5 -5 7 6
W czasie mszy św. znowuż ujrzałam małe Dzieciątko Jezus,
niezmiernie piękne, które z radością wyciągało rączęta do mnie. Po
Komunii św. usłyszałam te słowa: Ja zawsze jestem w sercu twoim, nie
tylko w chwili, kiedy mnie przyjmujesz w Komunii św., ale zawsze. —
W radości wielkiej przeżywałam te Święta. O Trójco Święta, Boże
wiekuisty, tonie duch mój w piękności Twojej, niczym są wieki przed
Tobą, Tyś zawsze ten sam. O, jak wielki jest majestat Twój. Jezu, co jest
powodem, że taisz swój majestat, że opuściłeś tron nieba, a przebywasz
z nami? Odpowiedział mi Pan: — Córko moja, miłość mię sprowadziła
i miłość mię zatrzymuje. Córko moja, o gdybyś wiedziała, jak wielką
zasługę i nagrodę ma jeden akt czystej miłości ku mnie, umarłabyś
z radości. Mówię to dlatego, abyś się ustawicznie łączyła ze mną przez
miłość, bo to jest cel życia duszy twojej; akt ten polega na akcie woli;
wiedz o tym, że dusza czysta jest pokorna; kiedy się uniżasz i wyniszczasz przed majestatem
moim, wtenczas ścigam cię łaskami swoimi, używam wszechmocy, aby cię wywyższyć.
HYMN BREWIARZOWY
Stworzycielu pełen chwały,
Ty, co swoim wiernym dajesz
Ducha siedmiorakiej łaski,
Bądź ostoją dla pokornych.
Ustrzeż ciało przed niemocą,
A umysły przed zgorszeniem,
Zniwecz ziarna zła i grzechu,
Wygnaj z serca wszelki smutek.
Obdarz nas pogodną myślą,
Pomóż dobro czynić zawsze;
Przyjmij dzisiaj nasze modły
I wieczyste daj nam życie.
Teraz siedem dni stanowi
Miarę wszystkich spraw doczesnych,
Lecz gdy ósmy dzień nastanie,
Będzie dniem Twojego sądu.
Wtedy nas, Odkupicielu,
Nie potępiaj w swoim gniewie,
Ale oddziel od skazanych,
Postaw nas po Twej prawicy.
Kiedy zaś, najlepszy Panie,
Spełnisz prośby swego ludu,
Cześć będziemy składać Tobie,
Boże, w Trójcy wszechmogący. Amen.
3
PLAN KOLĘDY
Poniedziałek (16.01) – KORYTA
Wtorek (17.01) – od godz. 900 - Słonawa, Słonawka i
ul. Poprzeczna (Dobrzenica); od godz. 1600 - PRAŻMÓW:
ul. Biesiadna, Zakole, Draceny
Środa (18.01) – od godz. 900 - Dobrzenica, Błonie;
Od godz 1700 – WĄGRODNO-KAMIONKA
Czwartek (19.01) – Mirowice
Piątek (20.01) – Kolonia Gościeńczyce
Sobota (21.01) – Wola Wągrodzka
Poniedziałek (23.01) – WĄGRODNO i NOWE WĄGRODNO
Wtorek (24.01) – od godz. 900 - Ludwików i Wola Prażmowska
do biblioteki od godz. 1600 – ul. KOŁCZATKI;
Środa (25.01) – od godz. 900 – Wola Prażmowska do końca; Parcela
Prażmów
Czwartek (26.01) – PRAŻMÓW: od Państwa Leśniaków do kościoła
Piątek (27.01) – Prażmów do końca
Sobota (28.01) – Parceli Woli Prażmowskiej
OTO BARANEK BOŻY, KTÓRY GŁADZI GRZECH ŚWIATA
- słowa Jana Chrzciciela tak często powtarzane w Kościele w styczniu. Co to
znaczy: grzech świata? Grzechem świata są wszystkie jego grzechy. W tym jednym
kryją się wszystkie grzechy, i wielkie, i małe, i cienkie, i grube. Nie tylko grzechy,
także to, co zasłania nam Boga: roztargnienia, niecierpliwość, pośpiech w pracy.
Dzisiaj niestety umniejszamy i wybielamy grzech. Nazywamy go chorobą,
neurastenią, dziedzicznym obciążeniem. Bardziej widzimy cierpienie niż grzech.
Gdyby pojawił się ktoś i powiedział: Oto cierpienie świata - to by się ludziom
podobało, bo cierpienie widzimy na każdym kroku. Przestajemy grzech nazywać
grzechem. Za bardzo widzimy samo cierpienie, a za mało grzech, a przecież
cierpienie jest raną wywołaną przez grzech.
/ ks. Jan Twardowski, Myśli, Poznań 2002, 18/
Z O G Ł O S ZE Ń
 Rozpoczynamy Tydzień Modlitw o zjednoczenie chrześcijan. Każdego dnia będziemy
prosić Dobrego Pasterza, aby nastała jedna owczarnia i jeden pasterz.
 Sprzątanie kościoła w sobotę o godz. 1000.
 W sobotę - 21 stycznia – o godz. 1700 Msza św. w int. członków Koła Żywego
Różańca św. Franciszka i ich rodzin. Po Mszy spotkanie na plebanii.
 Za tydzień w niedzielę 22 stycznia Msza w int. dzieci komunijnych i ich rodzin
o godz. 1600.
 Z naszej wspólnoty parafialnej odeszła do Pana: Ś.P. Irena TROJANOWSKA
(l. 81) z Dobrzenicy. Pogrzeb odbędzie się jutro o godz. 1400. Wieczny odpoczynek …
4