punkty funkcyjne

Jacek Kszczanowicz
Politechnika Koszalińska
05.02.2009r.
Nr indeksu: 14051
Wymiarowanie projektów informatycznych – Metoda punktów
funkcyjnych.
1. Wstęp
Statystyki wyraźnie pokazują, że obecnie większość projektów informatycznych kończy się
porażką. Niemal 31% z nich jest przerywane, a 53% przekracza przewidywany czas trwania i
budżet. Oznacza to, że tylko około 16% projektów realizowane jest zgodnie z przyjętym
planem i budżetem. Najczęstszą przyczyną niepowodzenia jest błędne oszacowanie wielkości
tworzonego projektu a w związku z tym przyjęcie nierealnych terminów wykonania oraz
ustalenie zbyt małego budżetu. Tezę tę potwierdzają badania, mówiące, że tylko 1%
realizowanych projektów poddaje się szacowaniu przy użyciu jakiejkolwiek metody. Wniosek
jest jeden: szacowanie wielkości wykonywanego systemu informatycznego znacznie
zwiększa szanse powodzenia. Powstaje zatem pytanie: w jaki sposób szacować?
W 1979 roku Alan Albrecht opracował metodę punktów funkcyjnych (PF). Metoda punktów
funkcyjnych służy do szacowania oprogramowania. Może być ona stosowana zarówno przy
budowie nowych projektów informatycznych jak i modernizacji oraz rozbudowy istniejących
systemów. Metoda ta od 1984 roku jest propagowana i aktywnie rozwijana przez
międzynarodową grupę The International Function Point Users Group (IFPUG).
•
www.ifpug.org
Ideą tej metody jest określenie rozmiaru oprogramowania z punktu widzenia użytkownika
niezależnie od technologii użytej do jego implementacji. Metoda została opracowana z myślą
o aplikacjach transakcyjnych. Jej wadą jest to, że słabo nadaje się do szacowania systemów
czasu rzeczywistego czy systemów opartych na komunikacji. Potrzeba szacowania rozmiaru
funkcjonalnego tych systemów spowodowała powstanie niezależnych od twórców metody
punktów funkcyjnych jej rozszerzeń pozwalających na szacowanie tych systemów.
strona 1 z 13
Jacek Kszczanowicz
Politechnika Koszalińska
05.02.2009r.
2. Opis metody
Licząc złożoność aplikacji w punktach funkcyjnych (PF) należy spojrzeć na aplikację w
sposób przedstawiony na rys. 1. Aplikacja posiada dane wewnętrzne, którymi w całości
zarządza. Są to tzw. wewnętrzne pliki logiczne Internal Logic File (ILF), reprezentowane w
systemie przez płaskie pliki lub relacyjną bazę danych. Na zewnątrz aplikacji znajdują się jej
użytkownicy oraz współpracujące z nią inne aplikacje. Aplikacje te także posiadają własne
dane. Część spośród tych danych zwana jest zewnętrznymi plikami interfejsowymi - External
Interface File (EIF).
Z użytkownikami oraz zewnętrznymi aplikacjami mierzona aplikacja współpracuje poprzez
trzy rodzaje operacji:
•
wejścia (EI - External Input)
•
zapytania (EQ - External Inquire)
•
wyjścia (EO - External Output)
Rysunek 1
strona 2 z 13
Jacek Kszczanowicz
Politechnika Koszalińska
05.02.2009r.
Zewnętrzne wejście jest przepływem informacji z zewnątrz do aplikacji, modyfikuje jej pliki
ILF. Przykładem EI mogą być formularze. Zewnętrzne wyjście to przepływ informacji od
aplikacji poza jej granice (do użytkownika lub innej aplikacji). Operacja ta może
modyfikować pliki ILF aplikacji. Przykładem tego rodzaju operacji mogą być raporty.
Zewnętrzne zapytania do jednoczesny przepływ danych do i z aplikacji. Jest to zapytanie do
aplikacji pochodzące z zewnątrz. Dane zwracane przez aplikację nie mogę być danymi
przetworzonymi, a operacja ta nie może zmieniać plików ILF. Przykładem może być operacja
wyszukiwania danych.
3. Schemat liczenia punktów funkcyjnych
Istnieją trzy metody liczenia punktów funkcyjnych w zależności od tego, jaka aplikacja jest
mierzona. Metody obejmują liczenia punktów funkcyjnych dla:
•
nowopowstających aplikacji,
•
modyfikowanych aplikacji,
•
istniejących aplikacji.
Dla nowopowstającej aplikacji, liczenie punktów funkcyjnych składa się z dwóch
podstawowych faz:
•
szacowanie rozmiaru funkcjonalnego aplikacji – nieostateczna liczba punktów
funkcyjnych,
•
czynnik korygujący wynikający z tzw. parametrów wpływu.
Rozmiar funkcjonalny aplikacji jest sumą punktów funkcyjnych dla danych i dla transakcji,
wynika z funkcjonalności jakiej oczekuje użytkownik. Z kolei czynnik korygujący wynika z
charakterystyk systemu, które mogą wpłynąć na jego złożoność.
Suma nieostatecznych (nieskorygowanych) punktów funkcyjnych i czynnika korygującego
daje ostateczną liczbę punktów funkcyjnych.
strona 3 z 13
Jacek Kszczanowicz
Politechnika Koszalińska
05.02.2009r.
Rysunek 2
4. Szacowanie rozmiaru funkcjonalnego
Pierwszym krokiem do szacowanie rozmiaru funkcjonalnego aplikacji, jest identyfikacja
zakresu analizy i określenie granic aplikacji. Granice te wynikają z punktu widzenia
użytkownika.
Relacyjna baza danych składa się z tabel. Tabele przechowywane w bazie danych traktuje się
jak elementy typu rekord (RET). Tabele składają się z pól, które traktuje się jako elementy
typu dane (DET). Aby określić, czy występuje wewnętrzny pliki logiczny czy zewnętrzny
plik interfejsu należy sprawdzić, czy aplikacja dokonuje modyfikacji zawartości pliku. Jeżeli
aplikacja modyfikuje zawartość pliku (dodaje, zmienia, usuwa rekordy) jest to plik
wewnętrzny, w przeciwnym wypadku jest to plik zewnętrzny. Znając liczbę DET i RET
można odczytać stopień złożoności pliku z odpowiednich tabel dla plików wewnętrznych lub
zewnętrznych.
5. Szacowanie punktów funkcyjnych dla danych
Aby policzyć złożoność funkcjonalną dla danych należy zidentyfikować wszystkie pliki ILF,
EIF oraz RET i DET w ramach tych plików.
Następnie na podstawie liczby RET i DET poszczególnych plików ILF szacuje się ich
złożoność.
strona 4 z 13
Jacek Kszczanowicz
Politechnika Koszalińska
05.02.2009r.
Tabela 1
Następnie na podstawie złożoności i rodzaju pliku szacuje się liczbę punktów funkcyjnych
przypadających na jeden plik.
Suma punktów funkcyjnych dla wszystkich plików ILF stanowi nieostateczne punkty
funkcyjne dla funkcjonalnego rozmiaru danych.
6. Szacowanie punktów funkcyjnych dla transakcji
Dla transakcji należy zidentyfikować wszystkie transakcje, jakie będą miały miejsce w
systemie. Następnie na podstawie liczby DET, FTR (pliki ILF lub EIF) które uczestniczą w
transakcji oraz typu transakcji (EI, EO, EQ) określa się złożoność oraz liczbę punktów
funkcyjnych dla każdej transakcji na podstawie tabel nr 2 i 3.
Tabela 2 Liczba PF dla EI
Tabela 3 Liczba PF dla EO i EQ
Do szacowania złożoności transakcji wlicza się DET będące jednostkami danych oraz
elementy interfejsu, np. przyciski, paski przewijania.
Następnie w zależności od złożoności i rodzaju komunikacji odczytuje się liczbę punktów
funkcyjnych przypadającą na transakcję według tabeli nr 4.
strona 5 z 13
Jacek Kszczanowicz
Politechnika Koszalińska
05.02.2009r.
Tabela 4
Na koniec sumuje się punkty funkcyjne uzyskane dla wszystkich transakcji w systemie.
7. Obliczenie rozmiaru funkcjonalnego - nieostatecznych punktów
funkcyjnych (NPF)
Suma punktów funkcyjnych dla danych i dla transakcji stanowi rozmiar funkcjonalny
systemu, czyli nieostateczną liczbę punktów funkcyjnych.
8. Czynnik korygujący (VAF)
IFPUG wyodrębnił 14 czynników - składających się na jeden czynnik korygujących (Value
Adjustment Factor - VAF). Pozwalają one na określenie ogólnej charakterystyki systemu.
Każdemu z nich można przypisać wagę od 0 (brak wpływu) do 5 (silny wpływ). Wagi te
wykorzystuje się do obliczenia współczynnika skorygowania.
1. przesyłanie danych
2. przetwarzanie rozproszone
3. wydajność
4. obciążenie platformy sprzętowej
5. stopa transakcji
6. wprowadzanie danych on-line
7. wydajność użytkownika końcowego
8. aktualizacja on-line
9. przetwarzanie złożone
10. wielokrotna używalność
11. łatwość instalacji
12. łatwość obsługi
13. wielokrotna lokalizacja
14. łatwość wprowadzania zmian
strona 6 z 13
Jacek Kszczanowicz
Politechnika Koszalińska
05.02.2009r.
Poniżej przedstawiam w tabeli opis 14 czynników korygujących z opisem ich wag.
Komunikacja
Charakterystyka określa wykorzystanie przez aplikację różnych protokołów komunikacyjnych.
0
Aplikacja jest czysto wsadowa albo działa na jednym komputerze.
1
Aplikacja jest wsadowa, ale wykorzystuje zdalne wprowadzanie danych lub zdalne drukowanie.
2
Aplikacja jest wsadowa, ale wykorzystuje zdalne wprowadzanie danych i zdalne drukowanie.
3
Aplikacja posiada „front-end” do przetwarzania wsadowego oraz wprowadzania danych „on-line”.
4
Aplikacja jest więcej niż „front-endem” i wykorzystuje tylko jeden protokół komunikacyjny.
5
Aplikacja jest więcej niż „front-endem” i wykorzystuje wiele protokołów komunikacyjnych.
Przetwarzanie rozproszone
Charakterystyka określa w jakim stopniu następuje wymiana danych pomiędzy komponentami systemu.
0
Aplikacja jest monolityczna.
1
Aplikacja przygotowuje dane dla przetwarzania przez użytkownika w innych komponentach systemu, np.
bazie danych albo arkuszu kalkulacyjnym.
2
Dane są przygotowywane do transferu, a następnie przesyłane pod kontrolą aplikacji do innego systemu
(nie dla użytkownika końcowego).
3
Występuje przetwarzanie rozproszone „on-line” jednokierunkowe.
4
Występuje przetwarzanie rozproszone „on-line” dwukierunkowe.
5
Funkcje przetwarzania dynamicznie wykorzystują najodpowiedniejsze rozproszone komponenty systemu.
Wydajność
Charakterystyka określa wpływ czasu odpowiedzi systemu i przepustowości na proces tworzenia aplikacji.
0
Nie ma specjalnych wymagań odnośnie wydajności.
1
Wymagania odnośnie wydajności zostały postawione, lecz nie były potrzebne dodatkowe działania w
trakcie tworzenia aplikacji.
2
Czas odpowiedzi i przepustowość są krytyczne jedynie w godzinach szczytu. Nieprzekraczalny termin
zakończenia przetwarzania przypada na następny dzień roboczy.
3
Czas odpowiedzi i przepustowość są krytyczne w codziennych godzinach pracy. Projekt musi jednak wziąć
pod uwagę uwarunkowane czasowo interfejsy.
4
Dodatkowo wymagania wydajnościowe użytkownika są dostatecznie wysokie, by spowodować
konieczność wykonania analizy wydajności systemu w fazie projektowej.
5
Dodatkowo proces tworzenia aplikacji wymaga użycia specjalnych narzędzi do projektowania i
implementacji systemu o dużej wydajności.
Specjalne wymagania odnośnie konfiguracji
Charakterystyka określa wpływ ograniczeń dotyczących zasobów sprzętowych na tworzenie aplikacji.
0
Nie ma jawnych lub niejawnych ograniczeń odnośnie konfiguracji.
1
Istnieją ograniczenia operacyjne, lecz są mniej restrykcyjne niż dla typowych aplikacji. Spełnienie
strona 7 z 13
Jacek Kszczanowicz
Politechnika Koszalińska
05.02.2009r.
wymagań nie wymaga dodatkowych działań.
2
Aplikacja wymaga uwzględnienia czynników czasowych lub dotyczących bezpieczeństwa.
3
Istnieją specyficzne lub nadzwyczajne wymagania odnośnie procesora dla części aplikacji.
4
Wymagane są specjalne ograniczenia dla aplikacji działającej na głównym procesorze.
5
Dodatkowo istnieją dodatkowe ograniczenia dla aplikacji w rozproszonych komponentach.
Tempo transakcji
Określa wpływ tempa transakcji biznesowych na tworzenie aplikacji.
0
Nie przewiduje się spiętrzenia liczby transakcji.
1
Przewiduje się spiętrzenie liczby transakcji występujące okresowo.
2
Przewiduje się spiętrzenie tygodniowe.
3
Przewiduje się spiętrzenie dzienne.
4
Wysokie tempo transakcji jest jednym z wymagań. Niezbędna jest analiza wydajnościowa w fazie
projektowania.
5
Jak wyżej i dodatkowo niezbędne są narzędzia do analizy wydajności w fazie projektowania, produkcji i/lub
instalacji.
Wprowadzanie danych „on-line”
Określa wpływ ilości interaktywnych transakcji wprowadzania danych na tworzenie aplikacji.
0
Wszystkie transakcje są przetwarzane wsadowo.
1
1%-7% transakcji odbywa się w trybie interaktywnego wprowadzania danych.
2
8%-15% transakcji odbywa się w trybie interaktywnego wprowadzania danych.
3
16%-23% transakcji odbywa się w trybie interaktywnego wprowadzania danych.
4
24%-30% transakcji odbywa się w trybie interaktywnego wprowadzania danych.
5
Ponad 30% transakcji odbywa się w trybie interaktywnego wprowadzania danych.
Specjalne ułatwienia dla Użytkownika
Określa wpływ czynników ludzkich i wymagań dotyczących wygody użytkownika na tworzenie aplikacji. Pod
uwagę bierze się:
a.
Ułatwienia nawigacji
b.
Menu
c.
Pomoc i dokumentację on-line
d.
Przewijanie ekranu
e.
Zdalne drukowanie (obsługa drukarki sieciowej)
f.
Klawisze skrótu
g.
Wywoływanie przetwarzania wsadowego z transakcji on-line
h.
Wybieranie pól danych przez ustawianie kursora (niesekwencyjne wprowadzanie danych)
strona 8 z 13
Jacek Kszczanowicz
Politechnika Koszalińska
i.
Duże użycie wideo, podświetlania, kolorów itp.
j.
Drukowanie elektronicznej dokumentacji użytkownika
k.
Mysz
l.
Wyskakujące okna
m.
Optymalizacja liczby otwartych okien
n.
Wspomaganie dwu języków (liczyć jako 4)
o.
Wspomaganie wielu języków (liczyć jako 6)
p.
Automatyczne przenoszenie kursora
05.02.2009r.
Stopień wpływu
0
Żadna z powyższych cech.
1
1 do 3 cech.
2
4 do 5 cech.
3
6 lub więcej, nie ma jednak specyficznych wymagań co do ułatwień.
4
Jak wyżej oraz podane są wymagania odnośnie interfejsu użytkownika, wymuszające
projektowanie pod tym kątem.
5
Jak wyżej i ponadto potrzebne są specjalne narzędzia oraz procesy, które pokażą, że
osiągnięto cel.
Modyfikacje „on-line”
Określa wpływ modyfikacji wewnętrznych zbiorów danych na tworzenie aplikacji.
0
Brak.
1
Aktualizacja „on-line” jest dokonywana dla jednego do trzech zbiorów. Obszar aktualizacji nie jest duży, a
odtworzenie poprzedniego stanu jest łatwe.
2
Aktualizacja „on-line” jest dokonywana dla czterech lub więcej zbiorów. Obszar aktualizacji nie jest duży,
a odtworzenie poprzedniego stanu jest łatwe.
3
Aplikacja umożliwia aktualizację „on-line” wszystkich podstawowych zbiorów.
4
Dodatkowo niezbędne jest zabezpieczenie przed utratą danych, które musi być specjalnie zaprojektowane i
oprogramowane w systemie.
5
Dodatkowo duże i rozległe aktualizacje powodują, że w projekcie aplikacji rozważa się koszty odtwarzania
stanu poprzedniego po skasowanej aktualizacji. Niezbędny jest proces odtwarzania w pełni
zautomatyzowany i wymagający minimalnej inwencji operatora.
Złożone przetwarzanie
Określa wpływ logiki przetwarzania na tworzenie aplikacji. Rozważane są:
a.
Specjalne procedury bezpieczeństwa.
b.
Złożone logiczne przetwarzanie.
c.
Złożone przetwarzanie matematyczne.
d.
Rozbudowana obsługa wyjątków, związana z ponownym przetwarzaniem niekompletnych transakcji.
strona 9 z 13
Jacek Kszczanowicz
e.
Politechnika Koszalińska
05.02.2009r.
Złożone przetwarzanie do obsługi wielu wariantów wejścia/wyjścia (np. multimedia, niezależność od
urządzeń wejściowych).
Stopień wpływu
0
Żaden element złożoności nie występuje.
1
Jeden z wymienionych.
2
Dwa z wymienionych.
3
Trzy z wymienionych.
4
Cztery z wymienionych.
5
Wszystkie wymienione elementy.
Wielokrotne wykorzystywanie
Określa w jakim stopniu aplikacja została zaprojektowana i oprogramowana w celu ponownego użycia jej
fragmentów w innym oprogramowaniu.
0
Kod nie jest przeznaczony do wielokrotnego użycia.
1
Wielokrotnie wykorzystywany kod jest częścią aplikacji.
2
Mniej niż 10% aplikacji jest zbudowane z kodu wielokrotnego użycia.
3
10% lub więcej aplikacji jest zbudowane z kodu wielokrotnego użycia.
4
Aplikacja została specjalnie zaprojektowana jako aplikacja wielokrotnego użycia i dokonuje się jej
dostosowania dla każdego indywidualnego klienta.
5
Jak powyżej, dostosowania może dokonać użytkownik poprzez parametryzację.
Łatwość instalacji
Określa czy i w jakim stopniu konwersja z poprzedniego środowiska wpływa na tworzenie aplikacji.
0
Nie ma żadnych wymagań użytkownika i nie są konieczne żadne ułatwienia instalacyjne.
1
Użytkownik nie stawiał wymagań odnośnie łatwości instalacji, jednakże procedura instalacyjna jest
potrzebna.
2
Wymagania odnośnie instalacji zostały przedstawione i w związku z tym powstały odpowiednie procedury
instalacyjne wraz z dokumentacją, testami i podręcznikiem. Wpływ tych procedur na projekt aplikacji nie
jest istotny.
3
Wymagania odnośnie instalacji zostały przedstawione i w związku z tym powstały odpowiednie procedury
instalacyjne wraz z dokumentacją, testami i podręcznikiem. Wpływ tych procedur na projekt aplikacji jest
znaczący.
4
Jak wyżej dla punktu 2 i ponadto dostarcza się automatyczne narzędzia instalacyjne wraz z testami.
5
Jak wyżej dla punktu 3 i ponadto dostarcza się automatyczne narzędzia instalacyjne wraz z testami.
Łatwość operowania
Określa wpływ na tworzenie aplikacji takich aspektów jak kopie zapasowe, odtwarzanie systemu.
0
Nie ma wymagań oprócz standardowego backupu.
strona 10 z 13
Jacek Kszczanowicz
Politechnika Koszalińska
05.02.2009r.
1-4
Jedna lub kilka następujących cech zostały zaimplementowane w aplikacji. Wybieramy wszystkie
zaimplementowane. Każda cecha to jeden punkt (chyba, że zaznaczono inaczej):
Sprawny i szybki rozruch aplikacji, backup i odtwarzanie po awarii są implementowane, ale wymagają
interwencji administratora (operatora).
Sprawny i szybki rozruch aplikacji, backup i odtwarzanie po awarii są implementowane i nie wymagają
interwencji administratora (liczyć jako 2).
Aplikacja minimalizuje konieczność zastosowania taśm, dysków itp.
Aplikacja minimalizuje konieczność użycia papieru.
5
Aplikacja została zaprojektowana do pracy bez specjalnego nadzoru operatora. Istnieją procedury
automatycznego odtwarzania po awarii.
Wiele miejsc przetwarzania
Określa, w jakim stopniu aplikacja została zaprojektowana do działania na wielu stanowiskach.
0
Wymagania użytkownika nie zawierają informacji o konieczności instalacji więcej niż jednego stanowiska
aplikacji.
1
Uwzględniono w projekcie potrzebę instalacji w wielu miejscach, jednakże wszystkich instalacji dokonuje
się na identycznym sprzęcie i środowisku operacyjnym.
2
Uwzględniono w projekcie potrzebę instalacji w wielu miejscach, jednakże wszystkich instalacji dokonuje
się na podobnym sprzęcie i podobnym środowisku operacyjnym.
3
Uwzględniono w projekcie potrzebę instalacji w wielu miejscach, aplikacja jest zaprojektowana do
działania na różnym sprzęcie i/lub różnych środowiskach operacyjnych.
4
Aplikacja jest taka jak opisano dla 1 lub 2 i ponadto opracowana jest specjalna dokumentacja instalacyjna
oraz dostarcza się z aplikacją testy sprawdzające poprawność instalacji w wielu miejscach.
5
Aplikacja jest taka jak opisano dla 3 i ponadto opracowana jest specjalna dokumentacja instalacyjna oraz
dostarcza się z aplikacją testy sprawdzające poprawność instalacji w wielu miejscach.
Ułatwienia dla zmienności i elastyczności
Określa możliwość łatwej modyfikacji logiki przetwarzania lub struktury danych aplikacji. Pod uwagę brane są
następujące elementy:
a.
Elastyczne zapytania i raporty umożliwiają użytkownikowi tworzenie prostych kwerend (np. możliwość
użycia operatora i/lub do pojedynczego wewnętrznego zbioru logicznego).
b.
Elastyczne zapytania i raporty umożliwiają użytkownikowi tworzenie kwerend o średniej złożoności (np.
możliwość użycia operatora i/lub w zapytaniach kierowanych do kilku wewnętrznych plików logicznych)
(liczone jako 2).
c.
Elastyczne zapytania i raporty umożliwiają użytkownikowi tworzenie kwerend o dużej złożoności (np.
możliwość użycia kombinacji operatorów i/lub w zapytaniach kierowanych do jednego lub kilku
wewnętrznych zbiorów logicznych) (liczone jako 3).
d.
Biznesowe informacje sterujące są przechowywane w tabelach dostępnych użytkownikowi. Użytkownik
może zmieniać te parametry, jednakże zmiany wpływają na działanie systemu od następnego dnia.
e.
Biznesowe informacje sterujące są przechowywane w tabelach dostępnych użytkownikowi. Użytkownik
może zmieniać te parametry, efekt tych zmian nastąpi dynamicznie natychmiast po ich wprowadzeniu.
(liczone jako 2)
Stopień wpływu
strona 11 z 13
Jacek Kszczanowicz
Politechnika Koszalińska
0
Aplikacja nie posiada żadnej z wymienionych charakterystyk.
1
Jedna z wymienionych.
2
Dwie z wymienionych.
3
Trzy z wymienionych.
4
Cztery z wymienionych.
5
Wszystkie.
05.02.2009r.
Umiejętność oszacowania rozmiaru aplikacji daje wiele korzyści:
•
•
pozwala na określenie czasu realizacji projektu,
liczby osób potrzebnych do ukończenia go w określonym terminie oraz kosztów
realizacji systemu.
Mimo, że metoda punktów funkcyjnych nie była opracowana z myślą o systemach opartych
na interfejsach graficznych, po modyfikacjach można ją zastosować do ich szacowania.
Źródło:
http://klubinformatyka.pl
http://inf.cyfrowy.net/upload/
www.ii.uni.wroc.pl/~monika/ZPP/mpf.pdf
W projekcie informatycznym dotyczącym mojej pracy dyplomowej wyliczenia metodą
punktów funkcyjnych prezentują się następująco:
Prosty
Średni
Złożony
RAZEM
Wejścia EI
4*3
2*4
1*6
26
Wyjścia EO
3*4
3*5
1*7
34
Zapytania EQ
2*3
1*4
3*6
28
Pliki wewnętrzne
2*7
1*10
0*15
24
3*5
1*7
0*10
22
ILF
Plik zewnętrzne
EIF
SUMA=
Tabela 5 Ocena punktów funkcyjnych
NPF=88+46=134
strona 12 z 13
134
Jacek Kszczanowicz
Politechnika Koszalińska
05.02.2009r.
WSPÓŁCZYNNIK
WAGA
przesyłanie danych
1
przetwarzanie rozproszone
0
Wydajność
1
obciążenie platformy sprzętowej
1
stopa transakcji
0
wprowadzanie danych on-line
0
wydajność użytkownika końcowego
2
aktualizacja on-line
0
przetwarzanie złożone
0
wielokrotna używalność
0
łatwość instalacji
2
łatwość obsługi
1
wielokrotna lokalizacja
0
łatwość wprowadzania zmian
2
SUMA =
10
Tabela 6 Ocena czynnika korygującego
VAF = 0,65+(0,01*10)=0,66
PF=VAF*NPF=0,66*134=89
Dla mierzonego projektu szacowana liczba linii kodu oraz nakład pracy w osobomiesiącach
przedstawia się następująco:
Język
C++
Poziom
języka
6
LZK/PF
Linie kodu
PF/MM
Osobomiesiące
53
89*53
4717
89/15=5,9
strona 13 z 13