doc2 maja - Salezjanie
download 
Reklamacja Transkrypt
2 maja - Salezjanie
Pismo Parafii św. Stanisława Kostki w Krakowie 2 maj 2010 nr 356 (786) „Lepiej umrzeć niż zgrzeszyć” św. Dominik Savio Słowo Dla Życia Po wyjściu Judasza rzekł Jezus: Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali. Z ewangelii według św. Jana 13,31-33a.34-35 Nie ma jedności bez miłości „Daje Wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie”. Jezusowe przykazanie miłości było wtedy, przed dwoma tysiącami lat, rzeczywiście nowe. A dziś? Jezus także i do nas mówi: „Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali. Miłujcie się wzajemnie,” Czy czasem nie słuchamy tego wezwania z zażenowaniem, a może i z odrobiną sceptycyzmu? Czy wypełniamy to przykazanie? Znamy je przecież nie od dziś, a mimo to ciągle mamy wrażenie, że jest nierealne, a może i nawet niedzisiejsze. Czyż nie potwierdzają tego nasze codzienne doświadczenia w domu, w miejscu pracy, w szkole, na ulicy, w autobusie, w szpitalu, w parafii, w naszej Ojczyźnie, w świecie…? Przykazanie wzajemnej miłości jest piękne i wielu z nas myśli sobie w duszy tak samo, jak kiedyś apostołowie: „Najbardziej ze wszystkiego potrzeba nam właśnie wzajemnego poszanowania, zauważania siebie, miłości”. Po chwili jednak dodajemy ze smutkiem: 2 „To jednak utopia, pobożne życzenie”. Czy Ewangelia może nam jakoś pomóc? Na pewno nie w tym sensie, że poda nam gotową receptę na prostą realizację przykazania miłości w naszym życiu. Znajdziemy jednak w ewangelii dwie istotne wskazówki: Po pierwsze, w bardzo wyraźnie widać, że Jezus wierzy głęboko, iż Jego uczniowie są w stanie wypełnić to przykazanie, że potrafią kochać. Ufa im, mimo, że kłócą się między sobą o to, kto z nich jest pierwszy i najważniejszy, mimo, że Go nie rozumieją i nadal popełniają karygodne błędy. Jezus ufa im. Jeżeli ufa im, to zaufaniem darzy także i nas. Po drugie, Ewangelia mówi nam, że tak naprawdę nie ma dla uczniów Chrystusa, żadnej alternatywy. Miłość musi być naszym celem, ideałem, do którego krok po kroku zmierzamy, bo inaczej przestaniemy być uczniami Jezusa i zaprzeczymy wszystkim wysiłkom, które podejmujemy, aby godnie żyć i szanować życie innych. Kiedy dokładniej przyjrzymy się naszemu codziennemu życiu, to zobaczymy, że jednak są w nim takie chwile i sytuacje, w których udaje się nam to przykazanie realizować, że mimo wszystko potrafimy kochać innych, a inni potrafią kochać nas. ”Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie”. Przykazanie to nie jest już nowe, ale stale na nowo powinniśmy próbować żyć według niego. Nie kochajmy innych tylko wtedy gdy połączy nas jakieś dramatyczne wydarzenie. Każda chwila życia ma wielką, bezcenna wartość: „Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą”- wzywa poeta ks. Jan Twardowski. Opracowali: ks. Czesław Major SDB i ks. Jan Dubas SDB Zaproszenie do udziału w Mszy św. w intencji maturzystów. Zgodnie z wieloletnią tradycją, Ksiądz Kardynał Stanisław Dziwisz odprawi Mszę świętą w intencji maturzystów w Bazylice Mariackiej w przeddzień rozpoczęcia matury – 3 maja – w uroczystość NMP Królowej Polski, o godz. 18.30. Serdecznie zapraszamy do udziału w tej modlitwie maturzystów, ich rodziców oraz nauczycieli, wychowawców, katechetów. Wydział Duszpasterstwa Dzieci i Młodzieży Kurii Metropolitalnej w Krakowie 3 POWOŁANIE W SŁUŻBIE WSPÓLNOTY KOŚCIOŁA ORĘDZIE BENEDYKTA XVI NA 47. ŚWIATOWY DZIEŃ MODLITW O POWOŁANIA 25 KWIETNIA 2010 – IV NIEDZIELA WIELKANOCNA Czcigodni Bracia w biskupstwie i kapłaństwie, Drodzy Bracia i Siostry! 47 Światowy Dzień Modlitw o Powołania, który przeżywać będziemy w IV Niedzielę Wielkanocną – 25 kwietnia 2010 roku, w Niedzielę „Dobrego Pasterza” – stanowi dla mnie okazję, by poddać pod refleksję temat, który dobrze harmonizuje z Rokiem Kapłańskim: Świadectwo wzbudza powołania. Owocność propozycji powołaniowych zależy najpierw od inicjatywy i działania Boga, ale – jak to potwierdza doświadczenie duszpasterskie – jest wspierana także jakością i bogactwem świadectwa osobistego i wspólnotowego tych, którzy już odpowiedzieli na wołanie Pana do podjęcia posługi kapłańskiej czy do życia konsekrowanego. Ich świadectwo może pomóc innym, by i oni zapragnęli z wielkodusznością odpowiedzieć na głos Chrystusa. Powyższy temat jest zatem ściśle powiązany z życiem i posłannictwem kapłanów oraz osób konsekrowanych. Wszystkich, których Pan powołał do pracy w swojej winnicy, pragnę zaprosić do tego, by odnowili 4 swoją wierną odpowiedź, zwłaszcza w tym Roku Kapłańskim, który ustanowiłem w związku ze 150. rocznicą śmierci św. Jana Marii Vianneya, proboszcza z Ars, który jest wciąż aktualnym wzorem kapłana i proboszcza. Już w Starym Testamencie prorocy byli świadomi swego powołania, by własnym życiem świadczyć o tym, co głosili, gotowi zmierzyć się równocześnie z niezrozumieniem, odrzuceniem czy prześladowaniem. Zadanie, które otrzymali od Boga, pochłaniało ich całkowicie, jak „płonący ogień” w sercu, którego nie da się zatrzymać (por. Jr 20, 9) i dlatego byli gotowi oddać Panu nie tylko swój głos, ale całe swe istnienie. W pełni czasów sam Jezus jest tym, który został posłany przez Ojca (por. J 5, 36), aby zaświadczyć swoim posłaniem o miłości Boga do wszystkich – bez różnicy – ludzi, ze szczególną troską o tych ostatnich, grzeszników, marginalizowanych, biednych. Jezus jest najwyższym Świadkiem Boga i Jego gorącego pragnienia, by wszyscy ludzie zostali zbawieni. Jutrzenką pełni czasów jest Jan Chrzciciel, który całkowicie poświęcił życie, by przygotować Chrystusowi drogę. To on świadczy o tym, że w Synu Maryi z Nazaretu spełnia się obietnica Boga. Kiedy widzi, że Jezus pojawia się na brzegu Jordanu, gdzie on chrzcił, wskazuje Go swoim uczniom jako „Baranka Bożego, który gładzi grzechy świata” (por. J 1, 29). Jego Świadectwo jest tak owocne, że dwaj jego uczniowie „usłyszeli, jak mówił i poszli za Jezusem” (J 1, 37). Również powołanie Piotra, jak to opisuje Jan Ewangelista, dokonuje się z pomocą świadectwa jego brata – Andrzeja, który – po spotkaniu Pana i odpowiedzi na zaproszenie, by z Nim pozostać – czuje potrzebę, by natychmiast powiedzieć Piotrowi, co odkrył przez „zamieszkanie” z Panem: „Znaleźliśmy Mesjasza – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa” (J 1, 41-42). Podobnie było w przypadku Natanaela, dzięki świadectwu innego ucznia – Filipa, który powiedział mu z radością o swoim wielkim odkryciu: „Znaleźliśmy tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy: Jezusa, Syna Józefa, z Nazaretu” (J 1, 45). Wolna i bezinteresowna inicjatywa Boga spotyka się z odpowiedzią człowieka i stanowi wezwanie dla tych, którzy przyjmują Boże zaproszenie do tego, by – za pomocą własnego świadectwa - stać się narzędziami Bożego powołania. To samo powtarza się także dzisiaj w Kościele: Bóg posługuje się świadectwem kapłanów, wiernych swej misji, aby wzbudzać nowe powołania kapłańskie i zakonne na służbę Ludowi Bożemu. Z tego powodu pragnę wskazać na trzy aspekty życia kapłana, które wydają mi się istotne dla dawania owocnego świadectwa. Elementem podstawowym i specyficznym każdego powołania kapłańskiego, a także powołania do życia konsekrowanego, jest przyjaźń z Chrystusem. Jezus żył w stałym zjednoczeniu z Ojcem i właśnie to wzbudzało w uczniach pragnienie, by przeżywać to samo doświadczenie, ucząc się od Niego komunii i nieustannego dialogu z Bogiem. Jeśli ksiądz jest „Bożym człowiekiem”, który przynależy do Boga oraz pomaga Boga poznać i pokochać, nie może nie rozwijać głębokiej jedności z Nim, trwać w Jego miłości i wsłuchiwać się w Jego Słowo. Modlitwa jest pierwszym świadectwem, które wzbudza powołania. Podobnie jak Andrzej Apostoł, który mówi bratu o tym, że spotkał Mistrza, każdy, kto chce być uczniem i świadkiem Chrystusa, musi „zobaczyć” Go osobiście, musi Go poznać, musi nauczyć się Go kochać i przebywać z Nim. Drugim aspektem konsekracji kapłańskiej czy zakonnej jest całkowity dar z siebie dla Boga. Jan Apostoł pisze: “Po tym poznaliśmy miłość, że On oddał za nas życie swoje. My także winniśmy oddać życie za braci” (1 J 3, 16). Tymi słowami św. Jan zaprasza uczniów, by weszli w tę samą logikę Jezusa, który w całym swym sposobie istnienia pełnił wolę Ojca aż do ostatecznego daru z siebie na krzyżu. Tutaj w całej pełni wyraża się Boże miłosierdzie; miłość miłosierna, 5 POWOŁANIE W SŁUŻBIE WSPÓLNOTY KOŚCIOŁA która pokonała ciemności zła, grzechu i śmierci. Obraz Jezusa, który w czasie Ostatniej Wieczerzy wstaje od stołu, składa swe szaty, bierze prześcieradło, przepasuje się nim i pochyla się przed apostołami, aby umyć im nogi, wyraża ducha służby i daru z własnego życia w całkowitym posłuszeństwie wobec woli Ojca (por. J 13, 3-15). Idąc za Jezusem, każdy powołany do życia w sposób szczególny konsekrowanego powinien starać się świadczyć, że jest całkowitym darem dla Boga. Tu ma swe źródło zdolność do stawania się darem dla tych, których Opatrzność Boża powierza mu w posłudze pasterskiej, do zaangażowania się całkowicie, w sposób stały i wierny, z radością towarzysząc w drodze wielu osobom, aby i one mogły otworzyć się na spotkanie z Chrystusem i aby Jego Słowo stało się światłem na ich szlaku. Historia każdego powołania prawie zawsze łączy się ze świadectwem jakiegoś księdza, który przeżywa w radości swoje bycie darem dla bliźnich ze względu na Królestwo Boże. Bliskość i słowo kapłana prowadzą do pojawienia się pytań i do podjęcia ostatecznych decyzji (por. Jan Paweł II, Pastores dabo vobis, 39). Trzeci wreszcie aspekt, który powinien charakteryzować kapłana czy osobę konsekrowaną, to życie we wspólnocie. Jezus wskazał głęboką jedność w miłości jako znak wyróżniający Jego uczniów: „Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali” (J 13, 35). W sposób szczególny kapłan powinien być 6 człowiekiem wspólnoty, otwartym na wszystkich, zdolnym do tego, by prowadzić w jedności całą wspólnotę wierzących, którą Dobroć Boża mu zawierzyła. Ma pomagać w przezwyciężaniu podziałów, w łączeniu rozłączonych, w łagodzeniu napięć i nieporozumień, w przebaczaniu krzywd. W lipcu 2005 roku, spotykając się z duchownymi w Aoście, powiedziałem, że jeśli młodzi ludzie widzą kapłanów odizolowanych i smutnych, to z pewnością nie czują się zachęceni do naśladowania ich przykładu. Jeśli pomyślą, że taka jest przyszłość kapłana, rodzą się w nich obawy. Ważna jest zatem taka forma wspólnoty życia, która ukaże młodym ludziom piękno bycia kapłanem. Wówczas młody człowiek powie: „to może być także moja przyszłość, tak chciałbym żyć” (Nauczanie, I, [2005], 354). Sobór Watykański II, odnosząc się do świadectwa, które wzbudza powołanie, podkreśla potrzebę miłości i braterskiej współpracy, o której mają świadczyć kapłani (por. Optatam totius, 2). Z radością przypominam to, co napisał mój Czcigodny Poprzednik Jan Paweł II: „Najważniejszym i najskuteczniejszym środkiem budzenia powołań jest świadectwo życia kapłanów, ich bezwarunkowe oddanie się owczarni Bożej, ich pełna miłości służba Chrystusowi i jego Kościołowi — służba będąca dźwiganiem krzyża, przyjętego z paschalną nadzieją i radością, wreszcie braterska zgoda i gorące pragnienie ewangelizacji” (Pastores dabo vobis, 41). Można powiedzieć, że powołania kapłańskie rodzą się w kontakcie z kapłanami, jakby jakieś cenne dziedzictwo, komunikowane za pomocą słów, czynów i całego sposobu bycia. Ta sama zasada odnosi się także do osób konsekrowanych. Już sam fakt istnienia osób zakonnych mówi o miłości Chrystusa, gdy osoby te idą za Nim w pełnej wierności Ewangelii oraz gdy z radością przyjmują Jego kryteria osądu i postępowania. Stają się „znakami sprzeciwu” dla świata, którego logika jest często inspirowana materializmem, egoizmem i indywidualizmem. Gdy pozwalają się zdobyć przez Boga i zrezygnować z samych siebie, ich wierność i siła świadectwa wzbudzają w sercach wielu młodych pragnienie, by pójść za Chrystusem na zawsze, w sposób hojny i całkowity. Naśladowanie Chrystusa czystego, ubogiego i posłusznego oraz utożsamianie się z Nim: oto ideał życia konsekrowanego i świadectwo absolutnego prymatu Boga w życiu i w historii człowieka. Każdy prezbiter, każdy konsekrowany i każda konsekrowana, wierni swemu powołaniu, przekazują radość służenia Chrystusowi i zapraszają wszystkich chrześcijan do udzielenia odpowiedzi na powszechne powołanie do świętości. Stąd, aby wspierać szczególne powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego, aby przesłanie powołaniowe uczynić jeszcze silniejszym i bardziej stanowczym, jest konieczny przykład tych, którzy już powiedzieli swoje „tak” Bogu oraz projektowi życia, który On przygotował dla każdego człowieka. Osobiste świadectwo, oparte na konkretnych decyzjach życiowych, dodaje młodym odwagi, by także oni zdobyli się na decyzje wymagające zaangażowania na całą przyszłość. Aby im w tym pomóc, konieczna jest owa sztuka spotykania się i dialogu, który pomaga im odnaleźć światło i wsparcie w kimś, kto we wzorcowy sposób przeżywa swoje życie jako powołanie. Tak właśnie czynił św. Proboszcz z Ars, który miał silną więź z parafianami, „pouczał swoich parafian świadectwem swego życia. Z jego przykładu wierni uczyli się modlitwy” (List z racji rozpoczęcia Roku Kapłańskiego, 16 czerwca 2009). Niech ten Światowy Dzień Modlitw o Powołania stanie się jeszcze jedną cenną okazją dla młodych ludzi, aby zastanowili się nad własnym powołaniem, odpowiadając na nie z prostotą, zaufaniem i gotowością. Dziewica Maryja, Matka Kościoła, niech strzeże każdego, najmniejszego nawet ziarna powołania w sercach tych, których Pan wzywa, by byli bliżej Niego i Go naśladowali; niech Ona sprawi, by to ziarno stało się kwitnącym drzewem, pełnym owoców dla dobra Kościoła i całej ludzkości. O to się modlę, udzielając wszystkim Apostolskiego Błogosławieństwa. Watykan, 13 listopada 2009 7 Święty Dominik Savio ! Dnia 5 maja przypada święto św. Dominika Savio. W tym roku w naszej parafii młodzież przyjmie Sakrament Bierzmowania. Co za wspaniały zbieg okoliczności!! To wspaniała okazja, aby przypomnieć postać tego Świętego. Dominik Savio urodził się 2 kwietnia 1842 roku we Włoszech w miejscowości Riva di Chieri, kolo Turynu. Ochrzczono go w dniu urodzin. Był drugim z dziesięciorga dzieci. Ojciec był kowalem, a mama krawcową. Dzieci były wychowywane w głębokiej religijności. Kiedy Dominik kończył drugi rok życia, rodzina przeniosła się do Morialdo, leżącego na przedmieściu Castelnuovo d’ Asti. Czteroletni Dominik pamiętał zawsze o odmówieniu modlitw porannych i wieczornych, przed i po posiłku oraz o modlitwie Anioł Pański. Ba! Sam zachęcał domowników, by odmawiali te modlitwy, gdy o nich zapominali. Mając 5 lat nauczył się służyć do Mszy św. Codziennie przychodził do kościoła, nawet zimą. Często był na miejscu jeszcze przed otwarciem kościoła, wówczas modlił się na klęczkach przed drzwiami. W wieku 7 lat umiał już na pamięć cały katechizm. W tamtych czasach dzieci dopuszczano do I Komunii Świętej po ukończeniu 11 lub 12 lat, Dominik przyjął Jezusa do swego serca wyjątkowo wcześniej, bo 8 w 7 roku życia. W swej książeczce do nabożeństwa umieścił z tej okazji następujące postanowienia: 1. Będę się często spowiadał i przystępował do Komunii Świętej ilekroć zezwoli mi na to mój spowiednik, 2. Będę święcił dzień święty, 3. Moimi przyjaciółmi będą Jezus i Maryja, 4. Raczej umrę, niż zgrzeszę Po ukończeniu szkoły elementarnej, Dominik podejmuje naukę w Castelnuovo d’ Asti oddalonej o 5 km od miejsca zamieszkania. Co ranka maszerował z butami przewieszonymi przez ramię, bo trzeba było oszczędzać na pobyt w szkole, czy było słońce, czy deszcz lub silny wiatr. Nauczyciel i katecheta chwalił Dominika za postępy w nauce. Kolejny raz rodzina Savio zmienia miejsce zamieszkania. W tamtejszej szkole również zasłynął Dominik z pilności, obowiązkowości W 1854 roku Dominik wyrusza do Turynu,do „Oratorium” ks. Jana Bosko. Od pierwszego spotkania z Ks. Bosko, zaistniała między nimi szczególna wieź duchowa. Kiedy pewnego razu Ks. Bosko wygłaszał swoim podopiecznym kazanie, w którym przypominał, że wszyscy powołani są do świętości, że świętość nie jest czymś przekraczającym ludzkie możliwości, a w niebie czeka wielka nagroda,św. Dominik oznajmił „Czuję potrzebę i pragnienie,aby zostać świętym. Nie myślałem, że jest to takie łatwe. Muszę zostać świętym” i dodał „Niech mi Ksiądz w tym dopomoże”. Dominik miał niezwykle pozytywny wpływ na otoczenie. Potrafił na przykład podczas zabawy zaprowadzić grupę chłopców na chwilę modlitwy do kaplicy. Zachęcał kolegów do rywalizacji w pełnieniu dobrych uczynków. Z miłości do Maryi założył Towarzystwo Niepokalanej. Mogli do niego należeć tylko najlepsi koledzy. Postanowili często przystępować do sakramentu pokuty i Eucharystii oraz żywić gorące nabożeństwo do Matki Bożej. Dominik napisał regulamin Towarzystwa, zaakceptowany przez wszystkich członków. Bardzo mocno przeżył Dominik śmierć dwóch swoich przyjaciół. Jesienią 1856 roku Zachorował na zapalenie płuc. Musiał opuścić Oratorium ks. Bosko. Wiedział, że już do niego nie wróci. Po kilkumiesięcznych cierpieniach w domu, w dniu 9 marca pożegnał się z wszystkimi najbliższymi, wypowiedział ostatnie słowa: „Co za piękne rzeczy widzę” i oddał duszę Panu. Miesiąc po śmierci uka- zał się swojemu ojcu i zapewnił go, że jest już w niebie. Po 20 latach ukazał się ks. Janowi Bosko w chwale nieba wraz z innymi chłopcami z „Oratorium”. Papież Pius XI w 1933 roku wydał dekret o heroiczności cnót Dominika Savio. Nazwał go „małym świętym”, który jednak jest „gigantem ducha”. W 1950 roku Dominik został beatyfikowany a cztery lata później kanonizowany przez papieża Piusa XII. Dominik Savio jest jednym z najmłodszych wyznawców (15 lat), jakiego Kościół dotychczas wyniósł na ołtarze. Jest patronem młodzieży, zwłaszcza ministrantów i chórów chłopięcych. W ikonografii św. Dominik Savio przedstawiany jest z lilią w dłoni, a towarzyszy mu anioł. Jeszcze świeża jest w naszej pamięci wizyta relikwii św. Dominika Savio w naszym kościele parafialnym, z uroczystą Mszą św. celebrowaną przez Ks. Kardynała metropolitę Stanisława Dziwisza i wzruszające pożegnanie Relikwii. Muszę podzielić się osobistą refleksją: w roku kanonizacji Dominika Savio, przyjmowałem Sakrament Bierzmowania, obierając sobie za patrona tego Nowego Świętego. Opr. S.B/. 9 Grzechy ekologiczne „Nie zaśmiecaj swojego sumienia” Bóg powiedział do nas „czyńcie sobie ziemię poddaną” (Rdz 1, 28). Za tym wezwaniem kryje się nie tylko radość z faktu obdarowania człowieka Boskim stworzeniem, lecz także obowiązki dbania o nie. Zastanówmy się, człowiek ma dominować nad Boskim stworzeniem, czy nim zarządzać? Dominując może uznać, że to nad czym dominuje należy do niego, może więc w pełni korzystać z zasobów mu danych, nie licząc się z konsekwencjami. Jednak czy aby na pewno o to chodzi? Mówiąc „czyńcie sobie ziemię poddaną” Bóg wyznaczył nam na rolę ogrodników. Człowiek został powołany, aby uprawiać ogród ziemi i strzec go (por. Rdz. 2,15). Ogrodnik nie niszczy, lecz pielęgnuje. Ponosi on odpowiedzialność za efekty swojej pracy. Musimy być jak ojciec i matka, oni nie są „właścicielami” swoich dzieci, a jedynie się nimi opiekują. Tak samo ziemia nie jest naszą własnością, należy do Boga, my jesteśmy jej tymczasowymi lokatorami. Nikt i nic do nas definitywnie nie należy. Pytanie o dominującą rolę człowieka w świecie powraca do nas wciąż z nową siłą. W dzisiejszych czasach, które są przedsionkiem niedoboru surowców, istnieje jeszcze możliwość zmian. 10 Zacznijmy od siebie. Powinniśmy być mądrymi zarządcami świata, pozostawiając go naszym potomnym, w stanie nie gorszym niż go zastaliśmy. Rozejrzymy się dokoła siebie, zobaczymy rzeczy wytworzone z różnych materiałów: drewna, stali, wełny, skóry itp. Skąd jest ten budulec, człowiek go sam nie wytworzył. Zarówno drzewa, metale, jak i inne tworzywa są nam dane przez Boga, możemy je wykorzystywać za jego przyzwoleniem. Sami nie posiadalibyśmy nic. Człowiek myśląc, że coś, co zbudował, jest jego własnością, zapomina, że tworzywo, w którym pracował, zostało mu dane dzięki łasce Boga. Podobnie nasze ciało, nasze życie, pochodzi od Boga i do niego wróci. Używamy rzeczy stworzonych przez Boga dla naszego zadowolenia, winniśmy mu dziękować za tę możliwość i wykorzystywać te rzeczy dla Jego chwały. Każdy z nas powinien poprzestać na tym, co jest mu niezbędne. Nie powinniśmy używać więcej, niż potrzebujemy dla zaspokojenia sił ciała. Nadwyżkę przeznaczmy Bogu i bliźnim będącym w potrzebie, którzy nawet tego, co niezbędne nie mają. Nie bądźmy jak złodzieje, nie kradnijmy własności Boga, uważając i rozgłaszając, że wszystko jest nasze, że świat należy do nas. To nieprawda. Papież Benedykt XVI stawia pytania: „Czy możemy patrzeć obojętnie na problemy związane z takimi zjawiskami, jak: zmiany klimatyczne, pustynnienie, degradacja i utrata produktywności rozległych obszarów rolnych, zanieczyszczenie rzek i warstw wodonośnych, zanikanie różnorodności biologicznej, wzrost katastrof naturalnych, deforestacja regionów równikowych i tropikalnych? Czy możemy zapomnieć o rosnącym zjawisku, jakim są tzw. uchodźcy ekologiczni – osoby, które ze względu na zniszczenie środowiska muszą je opuścić?” Wykorzystywanie środowiska w sposób, który jest dla niego szkodliwy jest grzechem. Grzechem jest także zaniedbanie w dążeniu do poprawy środowiska naturalnego. Nadszedł czas, aby zreinterpretować nasze nastawienie do świata oraz dodać do katalogu grzechów nowe. Świat się zmienia, możemy mówić o nowych formach grzechu naszej epoki. Grzechy ekologiczne są grzechami przeciwko Bogu i bliźnim. Z jednej strony nie dbamy o dar Boga, który w swojej dobroci ustanowił nas zarządcami świata, z drugiej strony działamy na szkodę bliźnich – żyjących obok nas, jak i tych, co przyjdą po nas. Świadome, celowe trucie i zanieczyszczanie środowiska (a tym samym trucie wszystkich korzystających z niego), gdy jest możliwość innego rozwiązania problemu jest grzechem podlegającym piątemu przykazaniu. Kto z nas spowiada się z rzuconej w lesie plastikowej butelki? Czy niedopałka leżącego na chodniku? Potoczne błahostki przyczyniają się do degradacji środowiska, niszcząc Dzieło Boże. A już z niszczenia Bożego stworzenia powinniśmy się spowiadać. Zróbmy więc rachunek sumienia z naszych postaw ekologicznych: 1. Czy zwracam uwagę, na to, aby wyrzucać śmieci w wyznaczonych miejscach? 2. Czy segreguję śmieci? 3. Czy nie nadużywam papieru, wody, energii, ropy naftowej i innych surowców? I jeszcze wiele innych podobnych pytań… Damian Mazur 11 Kraków, dnia 24 kwietnia 2010 r. SAVIONALIA 2010 Program Zaproszenie do udziału w procesji ku czci św. Stanisława B M Drodzy Bracia i Siostry, Piątek 30 kwietnia 2010 18.00 – Spektakl plenerowy - Anioły 19.00 – Koncert na rozpoczęcie – Para Wiatru 20.00 – Oficjalne otwarcie 20.30 – Modlitwy wieczorne i słówko Sobota 01 maja 2010 9.00 – Powitanie i modlitwa poranna 9.30 – Wyjazd na rozgrywki sportowe Gry i zabawy dla dzieci Spektakle teatralne 10.00 – Konferencja – Ks. Łukasz Piórkowski 11.00 – Warsztaty 12.00 – Eucharystia 13.00 – Koncert – Saltrom 14.00 – Pokaz tańców i prezentacje grup 14.45 – Tańce integracyjne 15.30 – Obiad 16.30 – Pokaz taneczny Zespół Mikser ze Słowacji 17.30 – Spotkanie przy scenie 18.30 – Koncert Full Power Spirit 19.45 – Nabożeństwo wieczorne Niedziela 02. Maja 2010 9.00 – Spotkanie na Wawelu I hołd Prezydentowi RP 11.00 – Eucharystia Zakończenie 12.00 – Obiad Zbliża się uroczystość św. Stanisława, Biskupa i Męczennika, głównego patrona Polski i Archidiecezji Krakowskiej. Przygotowujemy się do niej, przeżywając nowennę ku czci Świętego Patrona, odprawianą przy Jego grobie w królewskiej katedrze na Wawelu i we wspólnotach parafialnych. Kulminacyjnym punktem będzie jednak tradycyjna procesja z Wawelu na Skałkę, która w tym roku przypada w niedzielę 9 maja. Będą w niej uczestniczyć, obok Episkopatu Polski, m.in. abp Toronto z Kanady, przedstawiciele Episkopatu Niemiec oraz biskupi z innych krajów. Procesja wyruszy o godz. 9°°, Msza św. na Skałce rozpocznie się ok. godz. 1000. Uroczystej Eucharystii będzie przewodniczył Prymas Polski, a kazanie wygłosi abp Damian Zimoń, metropolita katowicki. Zwracam się do wszystkich wiernych Archidiecezji Krakowskiej z serdecznym zaproszeniem do udziału w uroczystościach ku czci św. Stanisława BM. Procesja z Wawelu na Skałkę od wieków miała charakter święta kościelnego, ale także patriotycznego i narodowego. Dlatego proszę, aby były w niej reprezentowane wszystkie dekanaty i wspólnoty parafialne wraz ze swoimi duszpasterzami. Zapraszam zakony żeńskie i męskie, osoby konsekrowane, dzieci, młodzież, studentów, szkoły katolickie, duszpasterstwa, organizacje i stowarzyszenia katolickie, bractwa i ruchy, asysty procesyjne w strojach regionalnych. Proszę o udział w procesji ludzi nauki i kultury, przedstawicieli wyższych uczelni naszego miasta, władz państwowych i samorządowych. Zapraszam wszystkich. Drodzy Bracia i Siostry, Niech jak najliczniejszy udział w procesji ku czci Patrona Polski będzie świadectwem naszej dojrzałej wiary i patriotyzmu. Zjednoczmy się we wspólnej modlitwie o pomyślność dla naszej tak boleśnie doświadczonej Ojczyzny. Polecajmy Miłosiernemu Bogu tragicznie zmarłego Prezydenta RP, Jego Małżonkę i wszystkich członków polskiej delegacji, którzy zginęli w katastrofie pod Smoleńskiem. Prośmy także o rychłe wyniesienia na ołtarze Sługi Bożego Jana Pawła II, którego Bóg wezwał na stolicę św. Piotra w Rzymie od grobu św. Stanisława. W Roku Kapłańskim otoczmy szczególną modlitwą wszystkich kapłanów, prosząc dla nich, przez wstawiennictwo św. Biskupa i Męczennika, o dar gorliwej posługi. Módlmy się też o liczne i święte powołania kapłańskie i zakonne. Na trud organizacji i uczestnictwa w procesji ku czci św. Stanisława z serca Warn błogosławię. Metropolita Arcybiskup Krakowski 12 13 SALTROM ZAPRASZA Salezjański Ruch Troski o Młodzież ul. Różana 5, 30-305 Kraków, tel. 12 269 30 00 www.saltrom.krakow.pl, e-mail: [email protected] •Salezjańskie Lato 2010 - zapisy na wyjazdy wakacyjne rozpoczęte! Salezjańskie Lato to propozycja wyjaz- dów wakacyjnych dla dzieci i młodzieży. W tym roku proponujemy między innymi: wypoczynek nad morzem, kolonie w górach, rejsy mazurskie, obóz siatkarski, rekreacyjny, taneczny oraz sportowy. Organizujemy również lato w mieście, czyli bezpłatne półkolonie dla dzieci pozostających w Krakowie w czasie wakacji. Szczególy na stronie www.saltrom.krakow.pl. WYDARZY SIĘ… •W dniach 13.05 - 16.05 odbędzie się Kurs Wychowawcy Kolonijnego. Zapraszamy do wzięcia w nim udziału osoby pełnoletnie, które chciałyby spróbować swoich sił jako wychowawcy na koloniach i obozach dla dzieci. Kurs odbedzie się w następujących godzinach: czw. - pt. godzina 19.00 - 21.00 sob. - nd. godzina 9.00 - 18.00 Koszt kursu: 90 zł Informacje i zapisy: telefonicznie - 12 269 30 00 lub osobiście - ul. Różana 5, 14 Przekazując 1% dla Saltromu wspierasz: • codzienny posiłek i działalność świetlic • wyjazdy wakacyjne dla ponad 1000 dzieci i młodzieży Nasze dane: SALTROM KRS 0000128589 WYDARZYŁO SIĘ… •Rozpoczęliśmy kurs na stopień żeglarza jachtowego - jego uczestnicy wzięli udział już we wszystkich zajęciach teoretycznych i teraz ćwiczą umiejętności praktyczne – trwa manewrówka na zalewie Bagry. W czerwcu zaś tam właśnie odbędzie się egzamin na stopień żeglarza. 1% DLA SALTROMU w godz. 10.00 – 20.00 ZAPRASZAMY! •W związku z rozpoczętymi przygotowaniami do akcji Salezjańskie Lato 2010 organizujemy przedwakacyjne szkolenie dla naszej kadry. Odbyło się już szkolenie dotyczące udzielania pierwszej pomocy. Jego druga część - animacja grupy - odbędzie się w pierwszej połowie maja. Przekazując 1% nic nie tracisz, ponieważ podatek przekazany w formie 1% to pomniejszenie Twojej wpłaty podatku do Urzędu Skarbowego. Darczyńca nie jest obciążony, koszt ponosi państwo, a zyskują organizacje pożytku publicznego. Jak przekazać 1% dla SALTROMU: Podatnik powinien wyliczyć i wpisać 1% podatku należnego wynikającego z zeznania w odpowiedniej pozycji w rocznym zeznaniu podatkowym należy wpisać nazwę organizacji i jej numer KRS Na naszej stronie internetowej www. saltrom.krakow.pl dostępny jest darmowy program do rozliczenia podatku dochodowego za poprzedni rok. W deklaracji PIT zostanie automatycznie wpisany nr KRS oraz nazwa Saltromu. Dziękujemy! Świat Dziecka Świetlica dla dzieci w wieku od 6 do 13 lat, czynna od poniedziałku do piątku w godzinach 14.30 - 18.30. Oratorium Miejsce dla młodzieży w wieku od 14 do 19 lat, gdzie w godzinach 15 - 20 można odrobić lekcje, zagrać w bilard, piłkarzyki, zjeść “małe co nieco”, obejrzeć film… Darmowe Korepetycje Indywidualne spotkania dostosowane do możliwości czasowych ucznia i korepetytora, odbywają się od poniedziałku do piątku. Bezpłatna poradnia Można w niej uzyskać wsparcie, pomoc oraz informacje gdzie szukać kontaktu ze specjalistami z różnych dziedzin. Yacht Club Miejsce skupiające pasjonatów żeglarstwa. Podejmuje się dzieła edukacji żeglarskiej i wychowania chrześcijańskiego poprzez organizowane co roku obozy mazurskie, rejsy, szkolenia na stopnie żeglarskie oraz cotygodniowe spotkania młodych żeglarzy – środy, godzina 19 Wolontariat Saltrom skupia ponad stu wolontariuszy, którzy działają jako: - wychowawcy w świetlicy „Świat Dziecka” - wychowawcy w świetlicy „Oratorium przy Różanej” dla młodzieży - wychowawcy w czasie obozów - korepetytorzy - uczestnicy projektów Wolontariatu Europejskiego (European Voluntary Service – EVS) Praktyki SALTROM umożliwia odbycie praktyk uczniom i studentom studiów dziennych, zaocznych i wieczorowych. Kursy Saltrom organizuje: - Kurs Wychowawcy Kolonijnego - Kurs Kierownika Placówek Wypoczynku - Kurs na Stopień Żeglarza Jachtowego - Kurs na Stopień Sternika Jachtowego 15 Z życia Kościoła w Polsce Ostatni dachauczycy – zobowiązaniem dla naszej pamięci (29 IV - Dzień Męczeństwa Duchowieństwa Polskiego) Ustanowiony przez Episkopat Dzień Męczeństwa Duchowieństwa Polskiego jest kontynuacją corocznego dziękczynienia księży – więźniów Dachau. Duchowni, którzy przeżyli obóz koncentracyjny, po wojnie przybywali co roku 29 kwietnia do sanktuarium w Kaliszu, by dziękować za cudowne ich ocalenie za wstawiennictwem św. Józefa. Szerzenie kultu św. Józefa, modlitwę dziękczynną przed cudownym obrazem w Kaliszu i utworzenie dzieła miłosierdzia – takie przyrzeczenie złożyli w Dachau 22 kwietnia 1945 roku więzieni tam duchowni. Dokładnie siedem dni później zostali uwolnieni. Przyrzeczenia wypełnili. Pierwsza pielgrzymka dziękczynna do sanktuarium św. Józefa w Kaliszu przybyła w rocznicę wyzwolenia obozu w 1948 r. Jako wotum za ocalenie powstał Instytut Studiów nad Rodziną w Łomiankach. W podziemiach kaliskiego sanktuarium św. Józefa utworzono zaś kaplicę Męczeństwa i Wdzięczności. Dziś żyje już tylko garstka dachauczyków. 29 kwietnia do bazyliki św. Józefa w Kaliszu przybyli biskupi i księża delegaci z całej Polski. Mszy św. o godz. 12.00 przewodniczył i homilię wygłosił metropolita białostocki abp Edward 16 Ozorowski. W kościele były wystawione relikwie św. Jana Vianneya, które w Roku Kapłańskim peregrynują po archidiecezji poznańskiej i diecezji kaliskiej. Ustanowiony przez Konferencję Episkopatu Polski w 2002 r. Dzień Męczeństwa Duchowieństwa Polskiego jest kontynuacją idei niezwykłej pielgrzymki więźniów Dachau i – jak ona – przypada 29 kwietnia. Dzień ten staje się też wypełnieniem wezwania Jana Pawła II skierowanego podczas pielgrzymki do Ojczyzny w 1999 r.: „Za szczególną powinność naszego pokolenia w Kościele uważam zebranie wszystkich świadectw o tych, którzy dali życie za Chrystusa. (...) Trzeba, ażebyśmy przechodząc do trzeciego tysiąclecia, spełnili obowiązek powinność wobec tych, którzy dali wielkie świadectwo Chrystusowi w naszym stuleciu” - mówił Jan Paweł II 7 czerwca 1999 r. w Bydgoszczy. Dzień Męczeństwa Duchowieństwa Polskiego obejmuje wspomnienie kapłanów męczenników, więźniów obozów koncentracyjnych w czasie drugiej wojny światowej oraz prześladowanych w okresie PRL-u. Obóz w Dachau stał się miejscem szczególnej kaźni duchowieństwa. Ogólnie przebywało tu przeszło 2 794 duchownych, w tym 1 773 kapłanów z Polski. Byli oni zmuszani do wyczerpującej pracy fizycznej, dokonywano na nich eksperymentów pseudome- opr. JK na podstawie materiałów z Biura Prasowego KEP dycznych, stosowano wyrafinowane kary za wszelkie przejawy modlitwy. Kiedy II wojna światowa zbliżała się ku końcowi, Niemcy chcieli zatrzeć ślady zbrodni i zlikwidować obóz. Wiadomość ta dotarła potajemnie do więźniów. Wówczas przebywający w obozie księża zaczęli żarliwie modlić się do św. Józefa, przyrzekając, że jeśli szczęśliwie ocaleją, będą co roku udawać się w pielgrzymce do poświęconego mu sanktuarium w Kaliszu. Aktu oddania się św. Józefowi dokonano 22 kwietnia 1945 r. w kaplicy księży niemieckich na bloku 26. Obóz został wyzwolony przez żołnierzy amerykańskich tydzień później – w niedzielę 29 kwietnia 1945 r. W dniu wyzwolenia w obozie było 856 kapłanów. Pierwsza po wojnie pielgrzymka dziękczynna byłych więźniów obozu w Dachau do Kalisza odbyła się w 1948 r. Od tej pory księża pielgrzymowali co roku, choć raczej indywidualnie, a szersze uroczystości organizowano co pięć lat. W dniach 28-29 kwietnia 1970 r. do Kalisza przybyło 286 księży byłych więźniów, którzy po 25 latach ponownie złożyli akt oddania się w opiekę św. Józefowi. W 1995 r. pielgrzymka była połączona z ogólnopolskim dziękczynieniem za pół wieku bez wojny. W 1970 r. w podziemiach bazyliki św. Józefa Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński w obecności kard. Karola Wojtyły poświęcił Kaplicę Męczeństwa i Wdzięczności. W jednej sali zgroma- dzono pamiątki obozowe przekazane przez więźniów, m.in. wykonane z chleba różańce, małą drewnianą monstrancję czy obraz Pana Jezusa namalowany dzień po wyzwoleniu przez ks. Władysława Sarnika. Druga część to kaplica, w której ocaleni księża gromadzili się odtąd na modlitwie dziękczynnej za wyzwolenie z obozu. Na umieszczonej tu tablicy znajdują się nazwiska blisko 1800 zamordowanych kapłanów oraz kleryków diecezjalnych i zakonnych. Blisko 50 zostało wyniesionych na ołtarze. Spośród dachauczyków błogosławionymi są m.in. bp Michał Kozal, ks. Emil Szramek i ks. Stefan Wincenty Frelichowski. W podwarszawskich Łomiankach abp Kazimierz Majdański, wieloletni więzień Dachau, na którym dokonywano pseudomedycznych eksperymentów, utworzył Instytut Studiów nad Rodziną. Oficjalne pozwolenie na rozpoczęcie działalności tej placówki nosi datę 29.04.1975 r., czyli 30. rocznicy wyzwolenia obozu Dachau. Instytut prowadzi interdyscyplinarną działalność badawczą i dydaktyczną w zakresie problematyki rodzinnej. 17 Z życia Kościoła w Polsce Dziękując za dar kapłaństwa... Ogólnopolska pielgrzymka kapłanów na Jasną Górę W ramach Roku Kapłańskiego, 1 maja br. odbyła się pierwsza od 40 lat pielgrzymka duchowieństwa polskiego na Jasną Górę. Kapłani modlili się w intencjach powołań oraz upamiętnili kapłanów, którzy zginęli śmiercią męczeńską w czasie II wojny światowej, reżimu komunistycznego i na misjach. Udział w pielgrzymce wziął prefekt watykańskiej Kongregacji ds. Duchowieństwa kard. Claudio Hummes. „Będzie to symboliczna pielgrzymka przez dzieje narodu, który przyjął Chrystusa i Jego Matkę Maryję do polskiej Kany i nigdy nie doznał zawodu” – napisali biskupi polscy w liście do kapłanów na Wielki Czwartek, w którym zapowiadają ogólnopolską pielgrzymkę kapłanów diecezjalnych i zakonnych na Jasną Górę. Podczas Mszy św. w sobotę 1 maja br. odnowili swoje przyrzeczenia kapłańskie i zawierzyli siebie, powołania i przyszłość kapłaństwa Matce Kapłanów. Eucharystii według formularza o Chrystusie Najwyższym i Wiecznym Kapłanie przewodniczył i homilię wygłosił kard. Claudio Hummes prefekt watykańskiej Kongregacji ds. Duchowieństwa. Spotkanie duchowieństwa poprzedziło w piątek 30 kwietnia nocne czuwanie w Kaplicy Cudownego Obrazu. Podejęli je delegaci diecezji, zakonów i zgromadzeń. Kapłani z całej Polski zebrali się na modlitwie w sobotę (1 18 maja) w archikatedrze częstochowskiej. Przed południem wyruszyli w procesji na Jasną Górę. Podczas drogi rozważano tajemnice światła Różańca Świętego skupione wokół tematów takich, jak: Wierność kapłana, uwielbienie Jezusa Najwyższego Kapłana, dziękczynienie za dar kapłaństwa, przeproszenie za grzechy kapłańskie i prośba w intencji kapłanów polskich i powołań. Prócz kopii jasnogórskiego obrazu i relikwii św. Jana Marii Vianney’a, kapłani zanieśli na Jasną Górę symboliczne wotum wierności polskiego duchowieństwa. Jest to urna z ziemią z byłych obozów koncentracyjnych i miejsc kaźni polskich duchownych oraz księga upamiętniająca nazwiska kapłanów, którzy zginęli podczas II wojny światowej, w czasie reżimu komunistycznego, a także nazwiska polskich misjonarzy – męczenników za wiarę. Poszczególne strony Księgi pisali odręcznie przełożeni i alumni Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Wotum zostało złożone w kaplicy Pamięci Narodu im. O. Augustyna Kordeckiego. Pielgrzymka była uwieńczeniem trwającego w polskim Kościele Tygodnia Modlitw o Powołania Kapłańskie. Poprzez wotum niesione na jasnogórski szczyt 1 maja kapłani nawiązali też do przypadającego w nim Dnia Męczeństwa Duchowieństwa Polskiego (29 kwietnia), który jest kontynuacją corocznego dziękczynienia za cudowne ocalenie księży, którzy przeżyli obóz koncentracyjny w Dachau. Arcybiskup z Santiago zaprosiza do nawiedzania grobu św. Jakuba Arcybiskup Julián Barrio Barrio z Santiago de Compostela przybył do Polski w piątek, 30 kwietnia. Odwiedził Jakubów i Więcławice, gdzie są parafie św. Jakuba, a także Częstochowę i Kraków. Zaprosza Polaków do nawiedzania w roku jubileuszowym grobu św. Jakuba w Hiszpanii. Arcybiskup Julián Barrio Barrio wizytę w Polsce rozpoczął w piątek, 30 kwietnia, od spotkań w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, na terenie której znajduje się jedyne w Polsce sanktuarium pielgrzymkowe św. Jakuba. Ks. Stanisław Czerwiński, proboszcz z Jakubowa k. Głogowa, powitał abp. Barrio na lotnisku w Berlinie, skąd samochodem przejechali do Rokitna. Tam metropolitę Santiago przywitał ordynariusz zielonogórsko-gorzowski bp Stefan Regmunt. Około godz. 15.30 pielgrzymi oraz zaproszeni goście przejechali pod należący do kopalni Polkowice–Sieroszowice szyb SG1, który nosi imię św. Jakuba. Tam abp Julián Barrio Barrio odsłonił Muszlę Jakubową na ścianie budynku przy szybie. 1 maja na Jasnej Górze arcybiskup Santiago de Compostela weźmie udział w pierwszym kongresie Bractwa św. Jakuba Starszego Apostoła i III pielgrzymce czcicieli i wiernych z parafii św. Jakuba. Przewidziany jest m.in. panel dyskusyjny o obchodach Roku św. Jakuba w Polsce. W kaplicy Cudownego Obrazu odmówiony zostanie akt oddania członków Bractwa św. Jakuba Matce Bożej Królowej Polski. Później abp Barrio weźmie udział w Mszy św. na Jasnej Górze koncelebrowanej przez biskupów z udziałem duchownych uczestniczących w Ogólnopolskiej Pielgrzymce Kapłanów. W niedzielę, 2 maja, arcybiskup Santiago odprawi o godz. 12.15 Mszę św. w kościele św. Jakuba w Więcławicach Starych i spotka się z pielgrzymami na Drodze Św. Jakuba. Wieczorem uda się do Krakowa, gdzie nawiedzi Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach. 3 maja spotka się w kurii krakowskiej z kard. Stanisławem Dziwiszem. Po południu odleci do Santiago. Jubileuszowy Rok Święty ogłasza się w Santiago de Compostela we wszystkich latach, w których święto apostoła Jakuba – 25 lipca – przypada w niedzielę. Do grobu św. Jakuba w Hiszpanii pielgrzymuje coraz więcej Polaków, co potwierdza ks. Roman Wcisło, saletyn z Centrum Pielgrzymkowego im. Jana Pawła II na Monte de Gozo. Także w kraju odtworzono i utworzono setki kilometrów szlaków św. Jakuba. 19 Kącik dla dzieci Drogie Dzieci Maj jest najpiękniejszym miesiącem w ciągu roku. Przyroda budzi się do życia, pojawia się wiele kwiatów, pąków i listków zielonych na drzewach, słońce częściej świeci. Jest radośnie i miło. W tym miesiącu w szczególny sposób czcimy Maryję – Matkę Syna Bożego i naszą uczestnicząc w nabożeństwach majowych, podczas których śpiewamy Litanię Loretańską. Maryję czcimy nie tylko jako naszą Matkę, ale również jako naszą Królową. Trzeciego maja obchodzimy Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. To dzień bardzo ważny w historii Polski. Ustanowienie tej uroczystości wiąże się z cudowną obroną Jasnej Góry przed Szwedami w 1655r. oraz uchwaleniem przez Sejm Czteroletni w 1791r. Konstytucji 3 maja. Pamiętajmy o modlitwie za naszą Ojczyznę. Krzyżówka 1. 2. 3. 4. 5. � � Pan Jezus przemienił ją w wino Kana … Czas oczekiwania na Pana Jezusa Święty Jan … Matka Pana Jezusa Wiosna Kwiaty rozkwitają pod stopami subtelny dźwięk przebiśniegów budzi szczęśliwe dni. Wykluwają się pierwsze marzenia, wśród soczystej zieleni błądzi duch wiosny… Dni pędzą jak wskazówki stopera radość zakwita majem � Jak zatrzymać wiosnę ? � � 20 Wanda Gizicka 21 Dziękuję Proszę Jeżeli po przeczytaniu Dziękuję – Proszę zrodzi się w nas potrzeba serca aby podzielić się z kimś potrzebującym, aby zaspokoić czyjąś prośbę to wystarczy tylko podejść do punktu odzieży u p. Halinki, w naszej parafii i pozostawić tam to czym chcemy się podzielić. Można tam również pozostawić informację o innych rzeczach, którymi chcielibyśmy się podzielić. Jeżeli prośba będzie dotyczyła pieniędzy, to można je w kopercie opisanej dla kogo pozostawić w zakrystii naszego kościoła lub w kancelarii parafialnej. Prosimy: Oferujemy: • odzież, bieliznę, obuwie dla mężczyzn, • pościel, sprzęt AGD, łóżeczka dziecinne i ubranka, • lodówkę, • wszystkie zbędne w domu rzeczy, ale w dobrym stanie, • bardzo dużo odzieży dla pań, Dziękujemy za: • wszystkie przekazane rzeczy, Mebli prosimy nie przywozić, tylko zgłaszać w punkcie odzieży, lub na niżej podane numery telefonów Kontakt z Zespołem Charytatywnym poprzez Kancelarię Parafialną lub zakrystię lub panie w punkcie odzieży tel.: 012 266 71 89, 601 182 038, 510 500 519. Przyjmowanie rzeczy odbywa się w poniedziałki od 17.00 do 18.00, a wydawanie w czwartki od 17.00 do 18.00. Prosimy o przynoszenie rzeczy czystych i sprawnych. 22 Chór Dębnicki przy Parafii Św. Stanisława Kostki to grupa ludzi w różnym wieku integrująca się poprzez śpiew na chwałę Panu. Chór powstał 20 października 2002 roku z inicjatywy ówczesnego proboszcza Ks. Roberta Wróblewskiego. Niepowtarzalny klimat cotygodniowych spotkań jest zasługą przede wszystkim dyrygującej od początku chórem Pani Joanny Gutowskiej-Kuźmicz. W strumieniu płynącego coraz szybciej czasu, w świecie notowań giełdowych, szybkich biznesów, wyścigu szczurów my znajdujemy czas na modlitwę, śpiew i refleksję – to nasze parafialne życie kulturalne, które trwa już ponad 7 lat – dołącz do nas. Zapraszamy Próby we wtorki o 19.00 w podziemiach kościoła 23 tydzie ń w modlitwie 2 V 2010 – 5 Niedziela Wielkanocna, Czyt.: Dz 14, 21-27; Ps 145, 8-9. 10-11. 12-13ab; Ap 21, 1-5a; J 13, 31-33a. 34-35; 700 · w int. śp. Anny Fiołki (gregoriańska), 830 · w intencji członków Żywego Różańca, · w int. śp. Zygmunta Jaroszewskiego w dn. Imienin, 1000 · w int. śp. Stanisławy Cyganik i syna Tadeusza, 1130 · w intencji Anieli i Józefa Multanów, dziękczynna z okazji 50 rocz. ślubu z prośbą o błogosławieństwo Boże i opiekę Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, 1300 · w int. śp. Janusza Nadolskiego (gregoriańska), 1715 · nabożeństwo majowe, 1800 · w int. śp. Leszka Wyczałka w 3 rocz. śm., · w int. śp. Stajani i Zygmunta, oraz zmarłych z rodzin Kapturkiewiczów i Sochackich, 4 V 2010 Święto św. Floriana, męczennika, patrona miasta Krakowa, Czyt.: Dz 14, 19-28; Ps 145, 10-11. 12-13ab. 13cd. 21; J 14, 27-31a; 700 · w int. śp. Heleny Kruczek, o szczęście wieczne (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), · w intencji Parafian, 800 · w int. śp. Anny Ciężkal, 1800 · w int. śp. Janusza Nadolskiego (gregoriańska), · w intencji Ewy, o Boże błogosławieństwo i zdrowie, 1830 · nabożeństwo majowe, 6 V 2010 Święto Świętych Apostołów Filipa i Jakuba, Czyt.: 1 Kor 15, 1-8; Ps 19, 2-3. 4-5; J 14, 6-14; 700 · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), · w intencji Marka, o Boże błogosławieństwo w dniu imienin, 800 · w int. śp. Heleny Kruczek, o szczęście wieczne (gregoriańska), 1800 · w intencji Liturgicznej Służby Ołtarza i o nowe powołania, · w int. śp. Janusza Nadolskiego (gregoriańska), · w int. śp. Wiktorii Wołoch w 10 rocz. śm., 1830 · nabożeństwo majowe, 3 V 2010 Uroczystość Najświętszej Maryi, Królowej Polski, głównej patronki Polski Czyt.: Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab; Ps: Jdt 13, 18bcde. 19-20; Kol 1, 12-16; J 19, 25-27; 700 · 830 · w intencji Katarzyny, o pomyślne zdanie matury i mądry wybór drogi życia, 1000 · w intencji Elżbiety, dziękczynna z prośbą o błogosławieństwo Boże i opiekę Matki Najświętszej z okazji urodzin, 1130 · w int. śp. Stanisława w 12 rocz. śm., · w int. śp. Heleny Kruczek, o szczęście wieczne (gregoriańska), 1300 · w int. śp. Janusza Nadolskiego (gregoriańska), 1700 · nabożeństwo majowe, 1800 · w intencji Andrzeja i Michała, o pomyślne zdanie matury z prośbą o łaskę Ducha Świętego w wyborze dalszej drogi życiowej, 1830 · nabożeństwo majowe, 5 V 2010 Wspomnienie bł. Stanisława Kazimierczyka, prezbitera, Czyt.: Dz 15, 1-6; Ps 122, 1-2. 4-5; J 15, 1-8; 700 · w int. śp. Heleny Kruczek, o szczęście wieczne (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), 800 · w int. śp. Janusza Nadolskiego (gregoriańska), 1800 · w intencji próśb i podziękowań do Matki Bożej, 1830 · nabożeństwo majowe, 7 V 2010 Czyt.: Dz 15, 22-31; Ps 57, 8-9. 10-12; J 15, 12-17; 700 · w int. śp. Heleny Kruczek, o szczęście wieczne (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), 800 · za dusze w czyśćcu cierpiące, 1630 · 1745 · koronka do Miłosierdzia Bożego, 1800 · w int. śp. Janusza Nadolskiego (gregoriańska), · w int. śp. Jacka w 30 rocz. śm., oraz zmarłych rodziców i dziadków, 1830 · nabożeństwo majowe, 24 8 V 2010 Uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika, głównego patrona Polski i archidiecezji krakowskiej, Czyt.: Dz 20, 17-18a. 28-32. 36; Ps 100, 1-2. 3. 4b-5ab; Rz 8, 31b-39; J 10, 11-16; 700 · w int. śp. Stanisława, Janiny, Karola i Cecylii Ćwięków, · w int. śp. Stanisławy i Stanisława, · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), 800 · w int. śp. Stanisława, · w int. śp. Stanisława Grzywnowicza w 41 rocz. śm. i Agnieszki, · w intencji Stanisława, o Boże błogosławieństwo i opiekę matki Bożej Wspomożenia Wiernych w dniu imienin, · w int. śp. Janusza Nadolskiego (gregoriańska), 1700 · adoracja Najświętszego Sakramentu, 1800 · w int. śp. Stanisława Adamskiego, · w int. śp. Stanisława, · w int. śp. Stanisława, Heleny i syna Stanisława Koprowskich, 1830 · nabożeństwo majowe, 9 V 2010 – 6 Niedziela Wielkanocna, Czyt.: Dz 15, 1-2. 22-29; Ps 67, 2-3. 6 i 8; Ap 21, 10-14. 22-23; J 14, 23-29; 700 · 830 · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), · w int. śp. Heleny Kruczek, o szczęście wieczne (gregoriańska), 1000 · w intencji Zbigniewa Malagi, o zdrowie i błogosławieństwo Boże 1130 · w intencji Parafian, · w int. śp. Marii i Władysława Bogackich, 1300 · w int. śp. Andrzeja i Marii Judaszków oraz córki Józefy, 1715 · nabożeństwo majowe, 1800 · w int. śp. Janusza Nadolskiego (gregoriańska), 25 tydzie ń w modlitwie 10 V 2010 Czyt.: Dz 16, 11-15; Ps 149, 1-2. 3-4. 5-6a i 9b; J 15,26 · 16,4a; 700 · w int. śp. Mieczysława Kozy (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), · za dusze w czyśćcu cierpiące, 800 · 1800 · w int. śp. Janusza Nadolskiego (gregoriańska), · w int. śp. Izydora, · w int. śp. Heleny Kruczek, o szczęście wieczne (gregoriańska), · w int. śp. Piotra i Michaliny, o nagrodę nieba, w rocz. śm., 1830 · nabożeństwo majowe, 11 V 2010 Czyt.: Dz 16, 22-34; Ps 138, 1-2a. 2bc-3. 7c-8; J 16, 5-11; 700 · w int. śp. Mieczysława Kozy (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), 800 · w intencji Heleny, o zdrowie, 1800 · w int. śp. zmarłych polecanych w wypominkach, · w int. śp. Janusza Nadolskiego (gregoriańska), · w int. śp. Heleny Kruczek, o szczęście wieczne (gregoriańska), 1830 · nabożeństwo majowe, 26 12 V 2010 Czyt.: Dz 17, 15. 22–18,1; Ps 148, 1-2. 11-12. 13-14a; J 16, 12-15; 700 · w int. śp. Mieczysława Kozy (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), 800 · 1800 · w intencji próśb i podziękowań do Matki Bożej, · w int. śp. Heleny Kruczek, o szczęście wieczne (gregoriańska), 1830 · nabożeństwo majowe, 13 V 2010 Czyt.: Dz 18, 1-8; Ps 98, 1. 2-3ab. 3cd-4; J 16, 16-20 700 · w int. śp. Mieczysława Kozy (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), 800 · 1800 · 1830 · nabożeństwo majowe, 14 V 2010 Święto św. Macieja, apostoła, Czyt.: Dz 1, 15-17. 20-26; Ps 113, 1-2. 3-4. 5-6. 7-8; J 15, 9-17; 700 · w int. śp. Mieczysława Kozy (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), 800 · w int. śp. Bronisława, · w int. śp. Zofii, Kamili i Zofii, 1745 · koronka do Miłosierdzia Bożego, 1800 · w int. śp. Rozalii Niedośpiał w 30 rocz. śm., oraz Stanisława, · w int. śp. Zofii, Jana, Zofii i Dymitra, 1830 · nabożeństwo majowe, 16 V 2010 – 7 Niedziela Wielkanocna, Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, Czyt.: Dz 1, 1-11; Ps 47, 2-3. 6-7. 8-9; Ef 1, 17-23; Łk 24, 46-53; 700 · w intencji Parafian, 830 · w int. śp. Mieczysława Kozy (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), 1000 · w intencji dzieci przystępujących do Pierwszej Komunii Świętej, 1130 · w int. śp. Heleny i Zbigniewa Mazanków, · w int. śp. Zofii i Władysława Muchów, 1300 · w int. śp. Bogdana, · w int. śp. Bogdana, 1715 · nabożeństwo majowe, 1800 · w int. śp. Jana w 5 rocz. śm., 15 V 2010 Czyt.: Dz 18, 23-28; Ps 47, 2-3. 8-9. 10; J 16, 23b-28; 700 · w int. śp. Piotra Kozaka, · w int. śp. Mieczysława Kozy (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), 800 · w int. śp. Zofii, · w int. śp. Zofii, Jana, Emilii i Mieczysława, · w int. śp. Czesława w 1 rocz. śm., 900 · nabożeństwo pokutne i spowiedź dzieci obchodzących 1 rocznicę Pierwszej Komunii Świętej, 1500 · w intencji Stefanii i Bronisława, dziękczynna z prośbą o zdrowie, błogosławieństwo Boże i opiekę Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, z okazji 50 rocznicy ślubu, oraz z prośbą o błogosławieństwo dla rodziny, 1700 · adoracja Najświętszego Sakramentu, 1800 · w int. śp. Zofii Jamróz, · w int. śp. Zofii, Włodzimierza oraz zmarłych z rodzin Szkockich i Poźniaków, · w int. śp. Zofii Pęczek z okazji imienin, 1830 · nabożeństwo majowe, 27 Ogłoszeniaparafialne 1. Zapraszamy na nabożeństwa majowe, które odprawiamy w soboty, niedziele i 3 maja o godz. 17.15, w dni powszednie po wieczornej Mszy św. około godz. 18.30, a w kaplicy przy ul. Twardowskiego o godz. 19.00. 2. Ks. Kardynał Stanisław Dziwisz zapraszana na procesję i uroczystą Eucharystię ku czci św. Stanisława Biskupa i męczennika. Procesja wyruszy z Wawelu w przyszłą niedzielę 9 maja o godzinie 9.00. Tekst zaproszenia do udziału w tych uroczystościach znajduje się w Dębnickim Dzwonie. 3. Jutro 3 maja – obchodzimy Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski. Jest to również Święto Narodowe ustanowienia Konstytucji 3 Maja. W tym dniu msze św. w naszym kościele wg rozkładu niedzielnego z odnowieniem Aktu oddania Polski Matce Bożej. 4. W tym tygodniu we wtorek przypada święto Św. Floriana, męczennika, patrona Krakowa, strażaków i hutników, w środę św. Dominika Savio – patrona ministrantów i wspomnienie bł. Stanisława Kazimierczyka, kapłana. W tym dniu młodzież z naszej parafii i z parafii p.w. Niepokalanego Serca Maryi z Pychowic przyjmie sakrament bierzmowania. Zapraszamy na nabożeństwo pokutne i spowiedź dla kandydatów do bierzmowania i dla ich rodzin, we wtorek (4 maja br.) o godzinie 17.00. Bierzmowania udzieli ks. Biskup Jan Zając na mszy św. o godzinie 18.00. W czwartek obchodzimy święto św. Apostołów: Filipa i Jakuba. W sobotę przypada Uroczystość ku czci św. Stanisława, głównego patrona Polski. 5. W tym tygodniu przypadają pierwszy czwartek i pierwszy piątek miesiąca. W czwartek na wieczornej Mszy św. bę- Redakcja: 5 niedziela wielkanocna 2 maj 2010 dziemy się modlić o nowe i święte powołania kapłańskie i zakonne z naszej Parafii, w intencji Służby Liturgicznej i Scholi. W piątek w godzinach rannych udamy się z posługą sakramentalną do chorych. Spowiedź dla dzieci od godz. 16.00, a o 16.30 msza św. 6. Jak każdego roku przy Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Salezjańskiego przy ul. Tynieckiej 39 w dniach 1-3 maja odbywają się Savionalia, które gromadzą młodych ludzi z wielu miejscowości Polski południowej. 7. Rozpoczynają się próby przed Uroczystością I Komunii Świętej. W tym tygodniu próby będą miały miejsce 4 i 5 maja o godzinie 16.00. 8. W oczekiwaniu na 90 rocznicę urodzin Jana Pawła II (18.05), nie ustajemy w modlitwach o beatyfikację naszego wielkiego parafianina. Polecamy najnowszą książkę mówiącą o szczególnych łaskach wymodlonych u Boga, przez przyczynę Jana Pawła II zatytułowaną „Wielka księga cudów Jana Pawła II”. Koszt książki 17 zł. Książka dostępna jest w zakrystii. Zbliża się beatyfikacja s. Bożego ks. Jerzego Popiełuszki. Zapraszamy do udziału w jednodniowej pielgrzymce do sanktuarium Maryjnego w Kałkowie Godowie (diecezja Sandomierska), gdzie istnieje szczególny kult kapelana solidarności- ks. Jerzego. W drodze powrotnej odwiedzimy skansen znajdujący się blisko Kielc. Wyjazd 29 maja. Koszt 40 zł od osoby. Zapisy prowadzone są w zakrystii i kancelarii parafialnej. Taca z dzisiejszej niedzieli przeznaczona jest na inwestycje realizowane w naszej parafii. Za złożone ofiary serdecznie dziękujemy. ks. Jan Dubas SDB, proboszcz Ks. Jan Dubas, Teresa Flanek, Magdalena Dudek, Maria Kantor, Zofia Niemiec, Łukasz Pilarczyk, red. nacz. Janusz Kościński, Wojciech Pietras tel. (012) 269 16 18 Internet: http://parafia.salezjanie.krakow.pl/ 28 koszt.wydania 0,90 zł
