WYROK UZASADNIENIE - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego

Sygn. akt VIII RC 579/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
S., dnia 15 marca 2016 r.
Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie
następującym:
Przewodniczący: SSR Dariusz Jastrzębski
Protokolant:Dagmara Bolewska
po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2016 r. w Szczecinie
sprawy z powództwa M. S.
przeciwko D. S.
o podwyższenie alimentów
I. podwyższa alimenty od pozwanego D. S. na rzecz powódki M. S. z kwoty po 1.000 (tysiąc) złotych miesięcznie,
zasądzonej w wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 lutego 2012 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt
(...), do kwoty po 1.350 (tysiąc trzysta pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatnej z góry do 10. dnia każdego miesiąca, z
ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 24 lipca 2014 r.,
II. oddala powództwo w pozostałym zakresie,
III. zasądza od pozwanego D. S. na rzecz powódki M. S. kwotę 395 (trzysta dziewięćdziesiąt pięć) złotych tytułem
zwrotu kosztów procesu,
IV. zasądza od pozwanego D. S. na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w
Szczecinie kwotę 210 (dwieście dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych,
V. odstępuje od obciążania pozwanego kosztami procesu w pozostałym zakresie,
VI. wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Sygnatura akt VIII RC 579/14
UZASADNIENIE
Pozwem z dnia 15 maja 2014 roku powódka M. S. wniosła
o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego D. S. wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 lutego
2012 roku, sygn. akt (...), utrzymanego w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 02 sierpnia 2012
roku, sygn. akt (...) na rzecz małoletniej z kwoty po 1.000 złotych miesięcznie do kwoty po 2.000 złotych miesięcznie,
płatnej z góry do dnia 10. każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z
rat, poczynając od dnia 01 czerwca 2014 roku.
W odpowiedzi na pozew z dnia 01 sierpnia 2014 roku pozwany wniósł
o oddalenie powództwa w całości.
Na posiedzeniu w dniu 15 września 2015 roku pozwany oświadczył, iż uznaje powództwo do kwoty 1.100 złotych
miesięcznie.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Wyrokiem z dnia 21 lutego 2012 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt (...) Sąd Okręgowy w Szczecinie w punkcie I
rozwiązał związek małżeński V. S. z D. S., zawarty 25 września 1992 roku w USC w P. – z winy pozwanego, w punkcie
II powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką M. S., urodzoną (...) matce i ograniczył władzę
rodzicielską ojcu do współdecydowania o przyszłych istotnych sprawach życiowych dziecka, w punkcie III nie orzekł
o kontaktach pozwanego z małoletnią córką, w punkcie IV obciążył kosztami utrzymania
i wychowania małoletniej M. S. oboje rodziców i z tego tytułu zasądził od pozwanego D. S. na rzecz małoletniej rentę
alimentacyjną w kwocie po 1.000 złotych miesięcznie, płatną z góry do dnia 10. każdego miesiąca z ustawowymi
odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia uprawomocnienia się wyroku, w
punkcie V zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.680 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.
Dowód:
- bezsporne, nadto akta (...).
W dacie wydania wskazanego orzeczenia matka powódki V. S. pozostawała zatrudniona w (...) Banku. Jej
wynagrodzenie wynosiło 6.251 złotych brutto miesięcznie, 5.455 złotych netto. Spłacała pożyczkę z funduszu
socjalnego w ratach po 260 złotych miesięcznie. Dysponowała samochodem służbowym, za przejazdy w celach
prywatnych rozliczała paliwo. W sierpniu 2011 roku zakupiła trzypokojowe mieszkanie przy ul. (...). W. I 26c/7 w S. o
pow. 67,4 m2 za cenę 316.515 złotych. Na ten cel zaciągnęła kredyt w kwocie 284.860 złotych, spłacała miesięczną ratę
w kwocie po 1.842,25 złotych. Na koszt utrzymania mieszkania składały się wydatki na czynsz w kwocie 238 złotych
miesięcznie, na energię w kwocie 219 złotych co dwa miesiące, za ogrzewanie i ciepłą wodę w kwocie 279 złotych
miesięcznie, za Internet, telefon i telewizję w kwocie 257 złotych miesięcznie. Miała potrącany z wynagrodzenia pakiet
medyczny w kwocie 58 złotych miesięcznie.
Dowód:
- bezsporne, nadto akta (...).
Pozwany w dacie orzekania przez Sąd Okręgowy pozostawał bez zatrudnienia. W dniu 04 lutego 2012 roku z pozwanym
rozwiązano umowę o pracę w firmie (...) spółka z o.o. W dniu 07 lutego 2012 roku pozwany zarejestrował się w PUP
w G.. Zamieszkiwał wówczas pod W., wynajmował od kolegi część domu o pow. 40m2 za cenę 1.500 złotych, uiszczał
rachunki za media w kwocie ok. 500 złotych miesięcznie. Posiadał samochód marki F. (...), ponosił koszty paliwa
oraz ubezpieczenia. Pozwany był także właścicielem mieszkania w S., które użyczył córce kuzynki w zamian za opłatę
czynszu.
Dowód:
- bezsporne, nadto akta (...).
Powódka M. S. w dacie wyrokowania przez Sąd Okręgowy miała 15 lat, była uczennicą klasy (...) nr 12. Koszt
zakupu podręczników dla małoletniej wynosił wówczas 480 złotych. Małoletnia uczęszczała na jazdę konną, około
8 razy w miesiącu. Koszt jednej lekcji wynosił 40 złotych. W czasie wakacji brała udział w obozie jeździeckim, koszt
obozu wyniósł 1.490 złotych. Miała wadę wzroku, nosiła soczewki kontaktowe oraz okulary korekcyjne. Pozostawała
pod opieką ortodonty, miała założony aparat ortodontycznym którego koszt zakupu wyniósł 3.000 złotych. Musiała
zgłaszać się na wizyty kontrolne, których koszt wynosił 50-100 złotych. Raz na kilka miesięcy zagaszała się nadto
do lekarza ortopedy z uwagi na zwiotczenie stawów. W maju 2011 roku została zaszczepiona przeciwko (...), koszt
szczepienia wyniósł 350 złotych.
Dowód:
- bezsporne, nadto akta (...).
Wyrokiem z dnia 02 sierpnia 2012 roku Sąd Apelacyjny w Szczecinie,
w sprawie o sygn. akt (...) oddalił apelację pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 lutego 2012
roku. W dacie wydania orzeczenia przez Sąd Apelacyjny sytuacja małoletniej, jej matki oraz pozwanego nie uległa
zmianie.
Dowód:
- bezsporne, nadto akta (...).
Aktualnie powódka M. S. ma 19 lat. Od października 2015 roku jest studentem I roku kierunku Architektura i
Urbanistyka (...) Technologicznego. Studia są nieodpłatne.
W związku z nauką powódka zaopatruje się w niezbędne przybory kreślarskie, sklejki, styropian, farby, pędzle, teczki.
Na ten cel wydatkuje średnio 220 złotych miesięcznie. Z uwagi na konieczność pracy w specjalistycznym programie
do projektowania architektonicznego matka powódki zakupiła komputer marki L. za kwotę 3.000 złotych.
Do czerwca 2015 roku powódka uczęszczała do III klasy liceum. Opłaty roczne związane z nauką wynosiły: koszt
ubezpieczenia 35 złotych, komitet rodzicielski 120 złotych oraz składki klasowe około 100 złotych rocznie. Raz w roku
organizowany był wyjazd szkolny, w 2013 roku koszt wyjazdu wyniósł 317 złotych.
Powódka w dalszym ciągu korzysta z soczewek, wada wzroku uległa jednakże zwiększeniu. Koszt zakupu soczewek to
kwota 250 złotych raz na kwartał. Posiada receptę na zakup okularów, ich koszt ocenia na kwotę 2.000 złotych. Raz
na pół roku chodzi do okulisty, koszt wizyty to 100 złotych. Kontynuuje leczenie ortodontyczne wad zgryzu. Od 2015
roku uczęszcza na wizyty kontrolne raz na kwartał, wcześniej miały one miejsce raz w miesiącu. Koszt wizyty to 50-100
złotych. W grudniu 2015 roku wydatkowała kwotę 350 złotych na nową szynę retencyjną. Średni czas użytkowania
szyny to 6 miesięcy. Powódka miała usuwane zęby „ósemki”, usunięcie pierwszego miało miejsce w lutym 2014 roku,
koszt zabiegu wyniósł 500 złotych. W 2015 roku powódka korzystała z konsultacji ginekologa oraz przeprowadzała
badania USG, na ten cel wydatkowała kwotę 265 złotych.
Powódka w dalszym ciągu uczęszcza na zajęcia jazdy konnej, koszt jednej jazdy to kwota 40 złotych. Średnio uczęszcza
na osiem zajęć w miesiącu, rzadziej zimą, częściej w okresie wakacyjnym, wówczas do czterech razy w tygodniu. Na
zajęcia dowoziła ją matka, od października 2015 roku częściej znajomi. W 2013 roku zakupione zostały dla powódki
buty do jazdy konnej za cenę 243 złotych, w 2015 roku za kwotę 700 złotych, nadto spodnie za kwotę 160 złotych oraz
rękawiczki za kwotę 80 złotych. Każdego roku w okresie wakacyjnym powódka bierze udział
w obozie jeździeckim, którego koszt wynosił 1.600 złotych w 2014 roku, 1.700 złotych w 2015 roku. Obóz odbywa się
w U., koszt dojazdu pociągiem to kwota 80 złotych w jedną stronę. W sezonie zimowym powódka jeździ na łyżwach.
Odbywa się to dwa razy w tygodniu, koszt jednego wejścia to 12 złotych. Ostrzenie łyżew to koszt 10 złotych. Dwa razy w
miesiącu powódka spotyka się ze znajomymi, koszt wyjść ocenia na kwotę średnio 200 złotych miesięcznie. Powódka
użytkuje telefon komórkowy, abonament wraz z ratą za zakup telefonu wynosi 70 złotych miesięcznie. Wydatki na
środki higieny, w tym do cery wrażliwej, deklaruje na kwotę 200 złotych miesięcznie. Powódka korzysta z biletu
sieciowego (...), koszt biletu to kwota 50-60 złotych miesięcznie. W okresie wakacyjnym w roku 2015 roku przebywała
na wyjeździe ze znajomymi, koszt wyjazdy wyniósł około 500 złotych.
Powódka w dalszym ciągu zamieszkuje razem z matką V. S.. Koszty utrzymania mieszkania wynoszą 500 złotych
miesięcznie. Dwa dni
w tygodniu powódka kończy zajęcia o godzinie 20.00, spożywa wówczas obiad poza domem. Na ten cel wydatkuje
kwotę 200 złotych miesięcznie. Pozostaje posiłki spożywa wspólnie z matką V. S.. Łączny koszt wyżywienia ocenia na
kwotę 700 złotych miesięcznie.
Dowód:
- potwierdzenie przelewu k. 59,
- zaświadczenie k. 60, faktury k. 62-65,
- potwierdzenie przelewu k. 66, zaświadczenie k. 67,
- rachunek k. 69-71,
- faktura k. 72-75,
- potwierdzenie przelewu k. 91-93,
- faktura k. 94,
- rachunek k. 95-96,
- zaświadczenie k. 97-98,
- faktura k. 99-103, 112,
- informacja o dochodach k. 119,
- raport miesięczny k. 120,
- zaświadczenie o zarobkach k. 190.
- zeznania świadka V. S. k. 422-424,
- przesłuchanie V. S. w charakterze strony k. 207-209,
- przesłuchanie powódki w charakterze strony k. 499-502, 570-574.
Matka powódki V. S. pozostawała zatrudniona w Banku (...) SA do dnia 31 grudnia 2015 roku. Umowa została
rozwiązana za porozumieniem stron. W czasie zatrudnienia jej wynagrodzenie miesięcznie wynosiło średnio 6.615
złotych brutto, netto 4.400 złotych. W okresie od stycznia do marca 2016 roku przebywała na zasiłku chorobowym.
Uiszcza ratę kredytu w kwocie 1.325 złotych tytułem zakupu lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w S.. V. S. pozostaje
właścicielem mieszkania przy ul. (...) w S.. Mieszkanie nie jest wynajmowane, wystawiona jest oferta sprzedaży lokalu
za kwotę 318.000 złotych.
Dowód:
- zeznania świadka V. S. k. 422-424,
- przesłuchanie V. S. w charakterze strony k. 207-209.
Pozwany D. S. zamieszkuje w W. wraz ze swoją obecną partnerką i jej dzieckiem. Pozostaje zatrudniony w firmie
(...) za wynagrodzeniem podstawowym w kwocie 3.150 złotych brutto miesięcznie, 2.100 złotych netto. W ramach
stosunku pracy otrzymuje także wynagrodzenie prowizyjne, które kształtuje się od 1.100-1.200 złotych do kwoty
5.000 złotych miesięcznie w zależności od osiągniętych wyników. Swoje średnie miesięczne wynagrodzenie ocenia
na kwotę 4.000 złotych miesięcznie. W sierpniu 2015 pozwany otrzymał wynagrodzenie netto w kwocie 4.094
złotych, we wrześniu 4.008 złotych, w październiku 4.510 złotych, w listopadzie 4.359 złotych. W styczniu 2016 roku
wynagrodzenie pozwanego wyniosło 4.290 złotych netto, w lutym 2016 roku 4.158 złotych. Dochód pozwanego za
rok 2014 wyniósł 80.438 złotych. Na wyżywienie pozwany deklaruje wydatki w kwocie 1.200 złotych miesięcznie, na
środki chemiczne 150 złotych miesięcznie. We wrześniu i październiku 2015 roku wydatkował kwotę 1.800 złotych na
leczenie dentystyczne. Pozwany pozostaje współwłaścicielem samochodu marki H., uiszcza ratę kredytu zaciągniętego
na zakup pojazdu w wysokości 696 złotych miesięcznie, nadto ponosi koszt ubezpieczenia w kwocie 2.700 złotych w
skali roku. W 2014 roku na serwisowanie pojazdu wydatkował 1.100 złotych, w 2015 roku 1.800 złotych. Pozwany
partycypuje w kosztach utrzymania mieszkania kwotą 850 złotych miesięcznie. Z tytułu nieuregulowanych świadczeń
alimentacyjnych posiada zadłużenie w kwocie 12.000 złotych. Pozwany pozostaje w dalszym ciągu właścicielem lokalu
mieszkalnego przy ul. (...) w S.. Lokal ten wynajmuje kuzynce. Pozostaje także właścicielem działki rolnej o pow. 1,4 ha.
We wrześniu 2015 roku rozwiązana została umowa ubezpieczenia na życie pozwanego, z tego tytułu otrzymał on kwotę
43.000 złotych. Środki te zostały przekazane partnerce pozwanego, zgodnie z jego dyspozycją z 2012 bądź 2013 roku.
Przeznaczona została na spłatę zadłużenia pozwanego u partnerki w kwocie 29.600 złotych, 5.000 złotych przekazane
zostało siostrze pozwanego. Pozostała kwota została przeznaczona na uiszczenie alimentów w miesiącach styczeń i luty
2016 roku w kwocie 2.700 złotych. Po dokonaniu powyższych rozliczeń pozwanemu pozostała do dyspozycji kwota
5.300 złotych,
W 2015 roku doszło dwukrotnie do spotkania pozwanego z powódką. Alimenty dla powódki przekazuje siostra
pozwanego E. S., która środki na ten cel otrzymuje od partnerki pozwanego.
Dowód:
- roczna kartoteka podatkowa k. 137,
- informacja o dochodach k. 160-161,
- zeznania świadka E. S..
- zeznania świadka M. Z., zapis k. 460,
- przesłuchanie pozwanego w charakterze strony k. 209-210, 573 oraz zapis k. 487.
Postanowieniem z dnia 15 września 2014 roku Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie udzielił
małoletniej powódce zabezpieczenia na czas trwania postępowania w ten sposób, że zobowiązał pozwanego D. S. do
uiszczania tytułem alimentów na rzecz małoletniej powódki M. S. kwoty 350 (trzysta pięćdziesiąt) złotych miesięcznie,
płatnej z góry do dnia 10. każdego miesiąca, począwszy od dnia 15 września 2014 roku, niezależnie od alimentów
ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 lutego 2012 roku, sygn. akt (...).
Sąd zważył co następuje.
Powództwo okazało się częściowo uzasadnione.
Zgodnie z treścią art. 133 kro na obojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są
jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku, stosownie do przepisu art. 135 kro, wyznaczają
z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości
zobowiązanego, przy czym wykonywanie obowiązku alimentacyjnego może polegać także, w całości lub w części, na
osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie dziecka.
Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu
minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego
wiekowi, stanowi zdrowia i statusowi rodziców.
Stosownie do treści art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego
obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może zatem prowadzić do podwyższenia alimentów wówczas, gdy po
uprawomocnieniu się orzeczenia zasądzającego alimenty zwiększeniu ulegną potrzeby uprawnionego albo zwiększą
się możliwości zarobkowe lub majątkowe zobowiązanego.
Wysokość alimentów od pozwanego D. S. na rzecz powódki M. S. ustalona została uprzednio w wyroku rozwodowym
Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 lutego 2012 roku, który uprawomocnił się w dniu 02 sierpnia 2012 roku. Dla
oceny zasadności powództwa należało zatem ustalić czy od zakończenia postępowania rozwodowego nastąpiła taka
zmiana stosunków, która uzasadniania podwyższenie alimentów na rzecz powódki.
Matka powódki, w dniu złożenia pozwu małoletniej, podniosła w treści uzasadnienia zgłoszonego żądania, iż zmiany
okoliczności upatruje po pierwsze w zwiększeniu kosztów utrzymania córki, po drugie w obniżeniu własnych
możliwości zarobkowych, po trzecie, i zasadniczo – w zmianie sytuacji materialnej pozwanego.
W ocenie Sądu rozpoznającego niniejsza sprawę, po dokonanej analizie zgromadzonego w sprawie materiału
dowodowego, powyższe twierdzenia okazały się częściowo uzasadnione, w okresie będącym przedmiotem
zainteresowania nastąpiła bowiem taka zmiana stosunków, która uzasadnia podwyższenie alimentów na rzecz
powódki.
Po pierwsze niewątpliwie bowiem w tym okresie usprawiedliwione potrzeby powódki uległy zwiększeniu. Od dnia
ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów upłynął okres czterech lat, przypadł on przy tym na czas intensywnego
rozwoju powódki. Rozpoczęła ona bowiem kolejne etapy edukacji, poprzez szkołę średnią, do studiów wyższych.
W tym okresie stała osobą pełnoletnią. Niewątpliwie zatem zakres jest potrzeb ewoluował, dotyczy to zwłaszcza
indywidualnych już wydatków osobistych (odzież, kosmetyki, życie towarzyskie), jak i też wydatków związanych z
nauką, w szczególności na aktualnym jej etapie. Ostatecznie wzrosły także koszty utrzymania mieszkania, w którym
powódka zamieszkuje, i które w części stanowią także jej wydatki. Ustalając zakres kosztów utrzymania M. S. Sąd uznał
jednakże, iż twierdzenia matki powódki, następnie samej M. S., co do zakresy tego wzrostu pozostawały w znacznym
stopniu gołosłowne. W ocenie Sądu niewykazany został bowiem wzrost potrzeb małoletniej do kwoty 3.800 złotych,
jak początkowo wskazała V. S., do kwoty nawet 4.600 złotych w skali miesiąca, jak to wynikało z zeznań powódki
złożonych
w dniu 02 marca 2016 roku. Istotnym jest w tym zakresie, iż w Sąd Okręgowy, orzekający w przedmiocie kosztów
utrzymania powódki w 2012 roku, zakres jej usprawiedliwionych potrzeb ocenił na kwotę 2.500 złotych miesięcznie.
Zaznaczyć również należy, iż już na dzień orzekania przez Sąd Okręgowy w sprawie XRC 3139/09, zakres potrzeb
powódki przekraczał standardowe wydatki na utrzymanie małoletniego dziecka. Małoletnia wówczas M. S. uczęszczała
na zajęcia każdy konnej, korzystała z prywatnej opieki okulistycznej, stomatologicznej, ortodontycznej, korzystała z
wakacyjnego wypoczynku. Jak już to podkreślił Sąd
w uzasadnieniu postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia ta też sytuacja stanowi punkt odniesienia dla oceny
zmiany w kosztach utrzymania powódki. Zaznaczyć należy, iż to zaś te wydatki generowały ponadprzeciętne koszty
jej utrzymania, a nie uległy one w sposób istotny zwiększeniu od daty wyrokowania. Z drugiej strony fakt ponoszenia
tych konkretnych wydatków i aktualnie został przez stronę powodową wykazany przedłożonymi w toku postępowania
dokumentami w postaci zaświadczeń i faktur. Jako wykazane Sąd uznał także twierdzenia strony powodowej
w zakresie ponoszenia wydatków na zajęcia jazdy konnej małoletniej. Powódka przedłożyła bowiem dokumenty
obrazujące wydatki ponoszone na zakup specjalistycznej odzieży, udziału w obozach jeździeckich. Tego rodzaju zajęcia
odbywały się także
w okresie wspólnego zamieszkiwania stron. Mimo zatem braku stosownego dokumentu obrazującego wprost wydatki
w tym zakresie Sąd uwzględnił je
w ramach kosztów utrzymania powódki. Odmiennie z kolei Sąd ocenił twierdzenia matki powódki oraz samej powódki
w zakresie korzystania z dodatkowych zajęć językowych, z korepetycji, czy też leki rysunku. Żadne bowiem wydatki w
tym zakresie nie zostały poparte, chociażby jak powyżej pośrednio, stosownymi zaświadczeniami czy też rachunkami
mimo jednoznacznego stanowisko pozwanego, który fakt ich ponoszenia konsekwentnie kwestionował. Nie sposób
także uznać w ocenie Sądu, iż uczęszczanie na tego rodzaju zajęcia jest zwyczajowo przyjęte
i powszechne, stąd też nie wymaga dowodzenia. Analogicznie ocenił Sąd zeznania strony powodowej w zakresie
planowanych wydatków na zakup okularów, czy też wysokich wydatków na zakup odzieży, bowiem na poziomie
600 złotych miesięcznie. W zakresie kosztów wyjazdów wakacyjnych Sąd uwzględnił dodatkowe pobyty powódki
nad morzem z grupą znajomych, tym niemniej koszty tych wyjazdów ustalił na kwotę 500 złotych. Taka kwota
wynika z zeznań V. S., która bezpośrednio ponosi koszty utrzymania córki. Niewiarygodne pozostają zaś zeznania
powódki, iż kwota ta obejmowała wyłącznie nocleg, jej pozostałe wydatki na wyżywienie i rozrywkę wyniosły aż
dodatkowe 1.000 złotych. Twierdzenia te także pozostały gołosłowne. W zakresie kosztów utrzymania powódki
odnotować należy na koniec stanowisko V. S. wyrażone na rozprawie w dniu 05 września 2014 roku, a mianowicie,
iż w koszty utrzymania powódki, ustalone przez Sąd Okręgowy, nie uległy zmianie. Choć stanowiska tego Sąd nie
oceniał samodzielnie dostrzegając odmienną interpretację matki powódki kosztów „faktycznych” i „ustalonych przez
Sąd”, lecz w powiązaniu z innymi twierdzeniami i dowodami w sprawie, to jednakże stanowisko to dostrzegł i
uwzględnił przy ocenie zasadności żądania strony powodowej w niniejszej sprawie. Ponadto dokonując porównania
zestawienia kosztów przedłożonych przez matkę powódki w sprawie rozwodowej oraz niniejszej, których określa
jako „faktycznych” również można zauważyć niekonsekwencję. Z zestawienia kosztów przedłożonego w sprawie
rozwodowej wynika bowiem, iż koszty utrzymania powódki w 2010 roku wynosiły 3.966 złotych miesięcznie (k.114
akt (...)). Wywodząc powództwo
w niniejszej sprawie matka powódki wskazała z kolei, iż koszt utrzymania córki od czasu zakończenia postępowania
o rozwód wzrósł i wynosi 3.822 złote miesięcznie. Powyższe także nakazywało ocenić stanowisko strony powodowej
w zakresie potrzeb dziecka z daleko posuniętą ostrożnością.
W świetle wyżej wskazanych okoliczności Sąd doszedł do przekonania, iż koszt utrzymania powódki w okresie od dnia
orzekania przez Sąd Okręgowy do czasu ukończenia szkoły średniej wzrósł średnio o kwotę 100 złotych miesięcznie
i dotyczy to głownie wzrostu kosztów wyżywienia, opłat mieszkaniowych, wydatków na odzież i środki higieny oraz
życie towarzyskie, przy czym w zakresie cząstkowym nie był to wzrost znaczny, a zatem do kwoty łącznej 2.600 złotych
miesięcznie. Po podjęciu zaś nauki na studiach koszt ten wzrósł średnio o kolejne 100 złotych w związku
z koniecznością zakupu pomocy edukacyjnych, uwzględniając z drugiej strony fakt, iż rzadsze pozostawały w tym
okresie wizyty u lekarzy specjalistów.
W dalszej kolejności wskazać należy, iż bezsporny pomiędzy stronami pozostawał fakt podjęcia i wykonywania przez
pozwanego pracy zarobkowej. Pozwany pozostaje aktualnie zatrudniony w firmie (...). Niewątpliwie zatem od dnia
wydania ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów zaszła istotna zmiana w sytuacji majątkowej pozwanego
i okoliczność ta stanowi zasadniczą przyczynę zmiany dotychczasowego rozstrzygnięcia w przedmiocie wysokości
zobowiązania pozwanego. Sąd ma przy tym na uwadze, iż ustalając udział pozwanego w kosztach utrzymania
córki Sąd Okręgowy jak i Sąd Apelacyjny odnosiły go do możliwości zarobkowych pozwanego, to jednakże fakt, iż
pozostawał on bez zatrudnienia wpłynął niewątpliwie na obciążenie matki małoletniej kosztem utrzymania M. S.
w wyższym niż pozwany zakresie. Kwota 1.000 złotych stanowiła bowiem jedynie 40 procent ówczesnych kosztów
utrzymania powódki. Zadanym jest zatem stanowisko strony powodowej, iż wobec podjęcia stałego zatrudnienia
przez pozwanego brak jest podstaw by tak ustalony udział każdego z rodziców w zaspokajaniu potrzeb dziecka
utrzymywać. Wynagrodzenie pozwanego oscyluje w granicach od 4.000 do nawet 4.500 złotych, także aktualnie mimo
jego twierdzeń, iż od czerwca 2015 roku część premiowa uległa obniżeniu. Powyższe wynika wprost z przedłożonego
zestawienia przychodów (k. 563). W ocenie Sądu pozwany może zatem partycypować w utrzymaniu córki kwotą
wyższą niż dotychczas. Stanowisko pozwanego, iż w każdej chwili może utracić zatrudnienie pozostaje zaś wysoce
hipotetyczne, i jako takie nie mogło stać u podstaw oceny Sądu w niniejszej sprawie. Sąd miał przy tym na uwadze
także okoliczność, iż pozwany zamieszkuje w W., gdzie koszty życia są niewątpliwie wyższe, to jednakże deklarowane
przez niego opłaty mieszkaniowe budzą wątpliwości. Pozwany przeznacza bowiem kwotę 1.000 złotych miesięcznie
na opłaty, których wysokości nie zna. W lokalu zamieszkuje także dziecko jego partnerki, oraz według jego twierdzeń
także i osoby trzecie, co najmniej zatem stale cztery osoby. W tym przypadku łączna kwota opłat musiałby przekraczać
3.000 złotych miesięcznie.
W innym przypadku pozwany ponosi te opłaty w zakresie przekraczającym jego udział, co nie może wpływać na
ocenę jego sytuacji materialnej. Pozwany nie przedłożył w powyższym zakresie jakichkolwiek dowodów na poparcie
swoich twierdzeń, powódka zaś twierdzenia te zakwestionowała. Dodać należy, iż nawet przyjmując za wykazane
opłaty mieszkaniowe w powyższej kwocie, to i tak sytuacja pozwanego w tym zakresie uległa poprawie w stosunku
do dnia orzekania przez Sąd Okręgowy. Pozwany ponosił bowiem wówczas koszty najmu w wysokości 1.500 złotych
miesięcznie. Niezależnie od powyższego stwierdzić należy, iż pozwany nie wykorzystuje w pełni swoich możliwości
majątkowych, a to poprzez dalsze nieodpłatne użyczenie należącego do niego lokalu mieszkalnego położonego w S.. W
tym przedmiocie wypowiadał się już zarówno Sąd Okręgowy jak i Sąd Apelacyjny w sprawie rozwodowej, stanowisko to
Sąd Rejonowy w pełni podziela. Motywy działania pozwanego pozostają w tym momencie bez znaczenia, jego bowiem
pierwszorzędnym obowiązkiem jest partycypowanie w kosztach utrzymania córki. Dodać jednakże należy, iż w tym
zakresie twierdzenia pozwanego pozostają niespójne, w toku przesłuchania na rozprawie w dniu 05 września 2014
roku wskazywał bowiem, iż lokal użycza za długi, w dalszej części postępowania, że za pomoc świadczoną jego siostrze.
Tego rodzaju okoliczności nie podnosił także w toku sprawy rozwodowej.
W świetle powyższego Sąd uznał, iż pozwany winien partycypować
w kosztach utrzymania powódki kwotą wyższą niż dotychczas, odpowiadającą jego aktualnym możliwościom
zarobkowym. W zakresie potrzeb córki do czasu rozpoczęcia studiów kwotą 1.350 złotych, wyższą zatem niż udział
matki powódki, to na niej bowiem w głównej mierze spoczywał ciężar osobistych starań o wychowanie i utrzymanie
córki. Tym niemniej zakres owych osobistych starań, z uwagi na wiek powódki był ograniczony, stąd też rozdział
ten nie został zróżnicowany w sposób znaczny. Z chwilą zaś podjęcia studiów osobisty wkład matki powódki w jej
wychowanie praktycznie ustał. Wynika to zaś wprost z zeznań M. S.. Od tej daty zatem, mimo wzrostu kosztów
utrzymania powódki do kwoty 2.700 złotych miesięcznie, Sąd ustalił tożsamą kwotę wkładu finansowego pozwanego w
ich zaspokojenie, zrównując ją z udziałem matki powódki. Dodać w tym miejscu należy, iż dla oceny zakresu obowiązku
alimentacyjnego pozwanego drugorzędne znaczenie ma sytuacja majątkowa V. S., której pozwany poświęcał znaczną
część swoich rozważań. Dopóki bowiem pozwany - zobowiązany do alimentów – jest w stanie łożyć na dziecko
w wysokości odpowiadającej jego udziałowi w kosztach utrzymania córki, dopóty fakt osiągania przez drugiego z
rodziców dochodów w kwocie wyższej nie wpływa na wysokość jego własnego obowiązku alimentacyjnego. Mowa tu
oczywiście o sytuacji finansowej matki dziecka, która pozostaje na wyższym poziomie niż zobowiązanego. W niniejszej
sprawie bowiem ostatecznie został podniesiony także argument przeciwny, tj. pogorszenia się sytuacji majątkowej
drugiego rodzica, a mianowicie utraty zatrudnienia przez V. S.. Tego rodzaju argument może już wpływać na zakres
obowiązku alimentacyjnego zobowiązanego. Z przedłożonej dokumentacji wynika jednakże, iż umowa o pracę matki
powódki została rozwiązana za porozumieniem stron, stąd też Sąd – w świetle braku dowodów odmiennej treści – nie
uwzględnił tej okoliczność podejmując rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie. Matka powódki bowiem wyraziła zgodę
na rozwiązanie stosunku pracy, tracąc chociażby prawo do odwołanie się do sądu pracy w przypadku niezasadnego
wypowiedzenia umowy. Zasady doświadczenia życiowego wskazują także, iż niewątpliwie uzyskała także świadczenie
pieniężne od pracodawcy z związku
z zawartym porozumieniem, czego jednakże przed Sądem nie wskazała. W zakresie sytuacji majątkowej matki
powódki odnotować należy również fakt posiadana drugiego mieszkania o wartości 318.000 złotych, z którego V. S.
mogłaby czerpać, okresowo chociażby, dodatkowy dochód w postaci czynszu najmu.
Ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd oparł się w głównej mierze o dowód z przesłuchania ST ron,
uwzględniając w tym zakresie także zeznania V. S., w późniejszym etapie postępowania występującej w charakterze
świadka. Zeznania te, w szczególności w zakresie kosztów utrzymania powódki oraz możliwości zarobkowych
pozwanego Sąd ocenił pod kątem zasad doświadczenia życiowego, oraz ich odzwierciedlenia w pozostałym materiale
dowodowym, co Sąd szczegółowo opisał powyżej. Sąd oparł się również o dowód z dokumentów, które nie były przez
strony kwestionowane, oraz ostatecznie z zeznań świadków E. S. oraz M. Z., przy czym dowód ten miał jedynie
charakter uzupełniający. Sąd oddalił wniosek pozwanego o zwrócenie się do spółki (...) oraz o nadesłanie akt
osobowych matki powódki albowiem pierwszy z nich Sąd uznał jako spóźniony w oparciu o treść art. 217 § 2 k.p.c.
Drugi z wniosków nie miał, w ocenie Sądu, znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. W zakresie bowiem formy ustania
zatrudnienia matki powódki wnioskowane dokumenty zawierałby analogiczne treści co przedłożone na rozprawie
świadectwo pracy.
Mając na uwadze powyższe, Sąd uwzględnił w części powództwo o podwyższenie alimentów, zasądzając od pozwanego
podwyższone alimenty na rzecz powódki w kwocie po 1.350 złotych, poczynając od dnia 24 lipca 2014 roku, tj. od
dnia doręczenia odpisu pozwu pozwanemu. Wówczas dopiero mógł on zapoznać się z żądaniem pozwu. W pozostałym
zakresie powództwo, jako nieuzasadnione, podlegało oddaleniu co skutkowało orzeczeniem jak w punkcie II wyroku.
Orzeczenie o kosztach procesu oparto na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Żądanie pozwu obejmowało podwyższenie
alimentów o kwotę 1.000 złotych miesięcznie. Podlegało ostatecznie uwzględnieniu do kwoty 350 złotych miesięcznie,
zatem w 65 procentach zgłoszonego żądania. Wartość przedmiotu sporu wynosiła w niniejszej sprawie 12.000 złotych.
Zgodnie z treścią § 6 pkt 3 w zw. z § 7 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002
r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu stawka za czynności adwokackie strony powodowej w tym zakresie wynosi 2.400 złotych,
stosownie zaś do wyniku postępowania w niniejszej sprawie kwota ta wynosi 840 złotych. Zgodnie z treścią § 7 ust.
1 pkt 11 cytowanego rozporządzenia stawka strony pozwanej wynosi z kolei 60 złotych, stosownie zaś do wyniku
postępowania, uwzględniając uiszczoną opłatę skarbową, pozwanemu należy się zwrot kwoty 50 złotych. Różnica w
poniesionych kosztach to kwota 790 złotych na rzecz strony powodowej. Z uwagi jednakże na fakt, iż to pozwany
wygrał proces w znacznej części Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki jedynie połowę kosztów tj. kwotę 395
złotych, w pozostałym zakresie, w oparciu o treść art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążania go kosztami należnymi stronie
powodowej w pozostałym zakresie.
Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd
obliczył opłatę sądową w niniejszej sprawie od zasądzonej kwoty alimentów i nakazał pobrać od pozwanego na rzecz
Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie kwotę 210 złotych tytułem kosztów
sądowych, od którego strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych jest z mocy ustawy zwolniona.
Zawartemu w punkcie I orzeczeniu Sąd nadał, stosownie do treści przepisu art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. rygor
natychmiastowej wykonalności.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji orzeczenia.
Sygn. akt VIII RC 579/14 S., 11 kwietnia 2016 roku
Zarządzenia:
1. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron.
2. Akta przedłożyć z pismem lub za 21 dni.