strategia rozwiazywania problemow społecznych w
Transkrypt
strategia rozwiazywania problemow społecznych w
SPIS TREŚCI I. WPROWADZENIE ……………………………………………………..2 1. Podstawa prawna ………………………………………………………….4 2. Charakterystyka Gminy……………………………………………………6 II. DIAGNOZA PROBLEMÓW SPOŁECZNYCH………………………..7 1. Przedmiot diagnozy ……………………………………………………..7 1.1 Dane demograficzne…………………………………………………….8 1.2. Pomoc społeczna……………………………………………………….17 1.3. Bezrobocie……………………………………………………………..24 1.4. Niepełnosprawność…………………………………………………….35 1.5. Uzależnienia……………………………………………………………44 1.6. Przemoc w rodzinie…………………………………………………….51 1.7. Starzenie się ludności – problemy ludzi starszych……………………..58 1.8. Zdrowie…………………………………………………………...……62 1.9.Przestępczość…………………………………………………………... 65 1.10 Edukacja……………………………………………………………….68 1.11. Mieszkalnictwo……………………………………………………….73 1.12. Bezdomność ………………………………………………………….75 2. Analiza wynikająca z przeprowadzonej diagnozy problemów społecznych…………………………………………………………………77 III. STRATEGIA ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW SPOŁECZNYCH ………………………………………………………….79 1. Misja i cele podstawowe ……………………………………………….79 2. Planowane działania…………………………………………………….81 1 I. WPROWADZENIE Gminna Strategia Rozwiązywania Problemów Społecznych Gminy Stoczek wskazuje na kluczowe kwestie społeczne, z jakimi borykają się mieszkańcy Gminy Stoczek oraz wytycza kierunki działania na rzecz niwelowania zjawisk społecznie niepożądanych, dolegliwych, negatywnych, a także zajmuje się tworzeniem mechanizmów wzmacniających efektywność dokonywanych zmian. Dokument został opracowany przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Stoczku, przy wykorzystaniu własnych materiałów sprawozdawczych i analiz oraz materiałów przygotowywanych przez referaty Urzędu Gminy oraz jednostki administracji publicznej: Powiatowy Urząd Pracy, Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności, Komendę Powiatową Policji Posterunek w Stoczku, Lekarzy Rodzinnych. Strategia Rozwiązywania Problemów Społecznych ukierunkowana jest na rozszerzenie i pogłębienie form pracy socjalnej, współpracę z różnymi instytucjami i organizacjami pozarządowymi zajmującymi się pomocą społeczną w gminie oraz instytucjami działającymi w szerszym obszarze polityki społecznej miedzy innymi jak: edukacja, polityka zdrowotna, bezpieczeństwo publiczne, pomoc niepełnosprawnym, zapobieganie wykluczeniu społecznemu. Działania będą kierowane głównie do środowisk, które pozostają na marginesie życia społecznego, wykluczonych społecznie lub zagrożonych tymi zjawiskami. Do najbardziej zagrożonych zjawiskiem wykluczenia społecznego należy zaliczyć rodziny, w których występują: ● trudności wychowawcze z dziećmi ze środowisk zaniedbanych, ● osoby psychicznie chore, ● ofiary patologii życia rodzinnego, ● kobiety samotnie wychowujące dzieci, ● osoby długotrwale bezrobotne, ● osoby niepełnosprawne i przewlekle chore, ● starsze osoby samotne, 2 ● osoby żyjące w bardzo trudnych warunkach mieszkaniowych, ● przemoc fizyczna i psychiczna, ● niewydolność wychowawcza, ● osoby uzależnione od alkoholu, narkotyków i innych uzależnień. Wspieranie przez pracowników pomocy społecznej osoby i rodziny, przy równoczesnej pomocy materialnej, podejmują próby rozwiązywania problemów, których o własnych siłach nie byłyby w stanie przezwyciężyć. Rozwiązanie problemów społecznych stanowi jedno z najważniejszych zadań administracji publicznej wszystkich szczebli. Działania w obszarze polityki społecznej powinny być realizowane w ramach zintegrowanego systemu, w którym równorzędnym partnerem administracji zostałyby organizacje i instytucje należące do różnych sektorów życia publicznego. 3 1. PODSTAWA PRAWNA Ustawa z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej ( Dz. U. Nr 64, poz. 593 z późn. zm. ) nałożyła na gminę opracowanie i realizację gminnej strategii rozwiązywania problemów społecznych ze szczególnym uwzględnieniem programów pomocy społecznej, profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych i innych, których celem jest integracja osób i rodzin z grup szczególnego ryzyka. Akty prawne: 1. Ustawa o pomocy społecznej dnia 12 marca 2004r. ( Dz. U. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.) 2. Ustawa o świadczeniach rodzinnych z dnia 28 listopada 2003 r. ( Dz. U. Nr 288, poz. 2255 z późn. zm.) 3. Ustawa o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej z dnia 22 kwietnia 2005 r. ( Dz. U. Nr 86, poz. 732 z późn. zm.) 4. Ustawa o dodatkach mieszkaniowych z dnia 21 czerwca 2001r. ( Dz. U. Nr 71, poz.734 z późn. zm.) 5. Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z dnia 20 kwietnia 2004 r. ( Dz. U. Nr 99 poz. 1001 z późn. zm.) 6. Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie z dnia 24 kwietnia 2003 r. ( Dz. U. Nr 96, poz. 873) 7. Ustawa o zatrudnieniu socjalnym z dnia 13 czerwca 2003 r. ( Dz. u. nr 122, poz.1143) 8. Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dnia 26 października 1982r. (Dz. U. Nr 2002r. Nr 147, poz.1231 z późn. zm.) 4 9. Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 24 kwietnia 1997 r. ( Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 198) 10.Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych z dnia 27 sierpnia 1997r. ( Dz. U. Nr 123,poz.776 z późn. zm.) 11.Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z dnia 29 lipca 2005r. ( Dz. U. Nr 180, poz. 1493) 5 2. CHARAKTERYSTYKA GEOGRAFICZNA GMINY Gmina Stoczek położona jest we wschodniej części województwa mazowieckiego graniczy od północy z gminą Sadowne, od północnego wschodu z gminą Kosów Lacki, od wschodu z gminą Miedzna, od południa z gminami Liw, Korytnica, od zachodu z gminą Łochów. Przez północny kraniec gminy przebiega zelektryfikowana linia kolejowa Warszawa-Białystok oraz droga krajowa Ostrów Mazowiecka – Brok – Łochów. Gmina Stoczek liczy 23 sołectwa i 26 miejscowości, zajmującej obszar 144,33 km 2. Użytki rolne stanowią 55,9 % powierzchni ogólnej, zaś lasy 38,5 % powierzchni gminy. Na terenie gminy nie występują uprawy sadownicze. Gminę Stoczek charakteryzuje atrakcyjność krajobrazu terenów rolnych znacznej części objętych ochroną w postaci i leśnych, w Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego i jego otuliny. Gmina Stoczek zalicza się do obszarów typowo rolniczych. Bardzo słaba jakość gleby, powiązana z dużym rozdrobnieniem indywidualnych gospodarstw rolnych oraz brak wystarczających lokalnych źródeł zatrudnienia pozarolniczego stanowi przyczynę bardzo niedogodnych warunków życia ludności gminy. 6 II. DIAGNOZA PROBLEMÓW SPOŁECZNYCH 1. PRZEDMIOT DIAGNOZY Przedmiotem diagnozy są poszczególne i charakterystyczne dla różnych grup społecznych problemy o najwyższym stopniu dolegliwości takie jak: ubóstwo, bezrobocie, niepełnosprawność, wielodzietność rodzin, bezradność w sprawach opiekuńczo – wychowawczych, starość, uzależnienia, przemoc w rodzinie, przestępczość, które wymagają podejmowania wszechstronnych działań w celu przeciwdziałania sytuacjom krytycznym w życiu jednostek i zbiorowości, poprawy ich warunków bytowych oraz wyrównywania różnic socjalnych w wielu obszarach aktywności społecznej. 7 1.1. DANE DEMOGRAFICZNE Gmina Stoczek jest terenem na, którym występuje duża migracja ludności. Przyczyną tego jest niska jakość gruntów i duże rozdrobnienie gospodarstw nie zapewniających właściwego bytu ich użytkownikom. Wykres nr 1 Rozwój ludności w 1990-2005r. 6000 5963 5900 5820 5800 liczba ludnosci 5700 5917 5895 5738 5753 5712 5666 5600 5655 5593 5587 5543 liczba 5500 5400 5300 1990 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 rok Źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z referatu Spraw Społeczno- Obywatelskich, Zdrowia, Oświaty, Kultury i Sportu. Jak wynika z przedstawionych danych na wykresie w Gminie Stoczek z roku na rok liczba ludności maleje, co znalazło wyraz w dynamice stanu ludności . Z powyższych informacji wynika, że liczba ludności w latach 1990-1995 wzrosła, natomiast od 1996 roku nastąpił znaczny odpływ ludności. Od 1995 roku do 2005 zmniejszyła się o 420 osób. Tą tendencję obrazuje poniższy wykres, z którego wynika, że coraz mniejsza jest liczba urodzeń, natomiast liczba zgonów wzrasta. Jest to dla gminy Stoczek niepokojące zjawisko. 8 Wykres nr 2 Liczba urodzeń i zgonów w latach 2004-2005 liczba 80 70 60 50 40 30 20 10 0 73 70 62 57 zgony urodzenia 2004 2005 rok Źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z referatu Spraw Społeczno- Obywatelskich, Zdrowia, Oświaty, Kultury i Sportu. 9 Wykres nr 3 Struktura wieku mieszkańców według płci w 2004 roku 1800 1700 1600 1500 1400 1300 1200 1100 1000 liczba 900 800 700 600 500 400 300 200 100 0 Kobiety 1749 1375 710 360 204179 84 83 25 25 0÷2 3 59 56 4÷5 31 29 6 28 48 7 8÷12 136133 99 86 13÷15 16÷17 36 18 52 19÷65 pow. 65 wiek Mężczyźni Źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z referatu Spraw Społeczno- Obywatelskich, Zdrowia, Oświaty, Kultury i Sportu. Z danych podanych na wykresie nr 3 i 4 wynika, że w zbiorowości mieszkańców najliczniejszą grupę stanowią osoby od 19-65 roku życia, czyli urodzeni w latach 1942-1987. Kolejną grupę stanowią osoby pow. 65 roku życia, 10 urodzeni poniżej 1941 roku. Trzecią grupę stanowią mieszkańcy urodzeni w latach 1988 do 2005r, jest to najmniejsza grupa. Wykres nr 4 Struktura wieku mieszkańców według płci w 2005 roku. 1800 1700 1600 1500 1400 1300 1200 1100 1000 liczba 900 800 700 600 500 400 300 200 100 0 kobieta 0÷2 3 4÷5 6 7 8÷12 13÷15 16÷17 18 19÷65 pow. 65 wiek mężczyzna Źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z referatu Spraw Społeczno- Obywatelskich, Zdrowia, Oświaty, Kultury i Sportu. Wykres nr 5 11 Struktura wiekowa mieszkańców Gminy Stoczek w roku 2004. 25% wiek produkcyjny wiek poprodukcyjny 56% wiek przedprodukcyjny 19% Źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z referatu Spraw Społeczno- Obywatelskich, Zdrowia, Oświaty, Kultury i Sportu. Wykres nr 6 Struktura wiekowa mieszkańców Stoczka według płci w roku 2004. 1749 1800 1600 1375 1400 1200 liczba 1000 800 702 kobieta 710 691 mężczyzna 600 360 400 200 0 wiek przedprodukcyjny wiek produkcyjny wiek poprodukcyjny wiek Źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z referatu Spraw Społeczno- Obywatelskich, Zdrowia, Oświaty, Kultury i Sportu. Jak wynika z przedstawionych informacji ( wykres nr 5 i 6 ) osoby w wieku produkcyjnym są najliczniejszą grupą mieszkańców gminy co stanowi 56% populacji. Mężczyzn w wieku produkcyjnym jest o 12% więcej niż kobiet. Natomiast wiek przedprodukcyjny stanowi 25% ogółu populacji, mężczyźni stanowią w tej grupie 49%. 12 Na potwierdzenie tezy, iż społeczeństwo się starzeje jest fakt, iż trzecia grupa wiekowa jest tylko o 5% mniej liczna od wieku przedprodukcyjnego, w tej grupie mężczyźni to 34%. Podsumowując można stwierdzić, że gminę Stoczek można uznać za gminę ludzi w średnim wieku. Wykres nr 7 Struktura wiekowa mieszkańców Stoczka w roku 2005. 24% wiek produkcyjny wiek poprodukcyjny 57% wiek przedprodukcyjny 19% Źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z referatu Spraw Społeczno- Obywatelskich, Zdrowia, Oświaty, Kultury i Sportu. Wykres nr 8 13 Struktura wiekowa mieszkańców Stoczka według płci w roku 2005. 1800 1600 1400 1200 1000 liczba 800 600 400 200 0 1754 1384 687 701 558 kobieta 363 wiek wiek produkcyjny przedprodukcyjny mężczyzna wiek poprodukcyjny wiek Źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z referatu Spraw Społeczno- Obywatelskich, Zdrowia, Oświaty, Kultury i Sportu. Podobnie przedstawia się sytuacja w 2005r. Można jednak zauważyć, iż liczba mieszkańców w wieku przedprodukcyjnym zmniejszyła się o 148 osób w porównaniu do 2004 roku, podobną tendencję ma liczba mężczyzn danej populacji. W roku 2004 liczba kobiet i mężczyzn utrzymywała się na podobnym poziomie, w 2005 roku widać wyraźną różnicę. Ludność w wieku produkcyjnym zwiększyła się w 2005 roku o 1%, stopień liczebności kobiet i mężczyzn nie zmienił się. Wiek poprodukcyjny utrzymuje się na stałym poziomie, można tak również powiedzieć o populacji kobiet i mężczyzn. Porównując 2004 i 2005 rok można wywnioskować, iż gmina Stoczek jest gminą ludzi w wieku produkcyjnym. Następną badaną cechą mieszkańców gminy Stoczek jest struktura zameldowania na pobyt stały i czasowy. Wykres nr 9 14 Osoby zameldowane na pobyt stały i czasowy w 2004 roku. 1% pobyt stały pobyt czasowy 99% Źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z referatu Spraw Społeczno- Obywatelskich, Zdrowia, Oświaty, Kultury i Sportu. Wykres nr 10 Osoby zameldowane na pobyt stały i czasowy w 2005 roku. 1% pobyt stały pobyt czasowy 99% Źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z referatu Spraw Społeczno- Obywatelskich, Zdrowia, Oświaty, Kultury i Sportu. Z danych z wykresu 9 i 10 wynika, że najwięcej społeczeństwa gminy Stoczek jest zameldowana na pobyt stały, co stanowi 99% ogółu , natomiast na pobyt czasowy zameldowanych jest 1% populacji. 15 Wykres nr 11 Liczba mieszkańców gminy Stoczek według poszczególnych wsi w latach 2004 i 2005. 1000 950 900 850 800 750 700 650 600 550 liczba 500 450 400 350 300 250 200 150 100 50 0 2004 2005 Błotki Brzózka Drgicz Gajowka GajówkaGrabowiec Gruszczyno Grygrów Wsch. Zach. Huta KalatyKazimierzów KsiężyznaKałęczynKozołupy Majdan Marianów Miednik MrozowaNowe LipkiPolkowoStare LipkiStoczek Topór WielicznaZgrzebichy Żulin Gruszyno Wola wieś Źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z referatu Spraw Społeczno- Obywatelskich, Zdrowia, Oświaty, Kultury i Sportu. Według danych z wykresu wynika, iż ludność rozmieszczona jest nie równomiernie. Gmina składa się z 26 miejscowości liczących od 936 do 15 osób. Według informacji referatu Spraw Społeczno Obywatelskich, Zdrowia, Oświaty, Kultury i Sportu w Stoczku wynika, iż do największych miejscowości w 2004 i 2005 roku należały; miejscowość gminna ( 936 i 915 osób ), Mrozowa Wola ( 570 i 565 osób), Topór ( 548 i 538 osób ) i Drgicz ( 435 i 419 osób). Grupę średnich miejscowości stanowiły: Stare Lipki ( 365 i 354 osób ), Grabowiec ( 296 i 297 osób ), Żulin ( 271 i 265 osób ), Zgrzebichy ( 257 i w 251 osób ), 16 Wieliczna ( 241 i 226 osób ), Majdan ( 235 i 240 osób ), Grygrów ( 221 i 210 osób), Brzózka ( 192 i 188 osób ). W pozostałych miejscowościach liczba ludności nie przekracza 150 osób. Wśród nich można wyodrębnić grupę wsi bardzo małych posiadających nie więcej niż 50 osób. Są to: Gajówka Wsch. ( 38 osób ), Księżyna ( 36 osób), Marianów ( 31 i 30 osób ), Kalaty ( 25 i 24 osób ), Kazimierzów ( 16 i 15 osób ). 17 1.2. POMOC SPOŁECZNA W Gminie Stoczek od 1990 roku funkcjonuje Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Stoczku, który wspomaga osoby i rodziny w przezwyciężaniu trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Zadaniem pomocy społecznej jest również zapobieganie takim sytuacjom, poprzez podejmowanie działań zmierzających do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem. Zadania z zakresu pomocy społecznej Ośrodek realizuje we współpracy z instytucjami, sądami, organizacjami społecznymi, kościołami, stowarzyszeniami, pracodawcami oraz osobami fizycznymi i prawnymi. Ośrodek przy realizacji zadań współpracuje także z jednostkami organizacyjnymi pomocy społecznej i innymi instytucjami w zakresie pomocy społecznej, spoza terenu gminy. Ośrodek zatrudnia 7 osób, w tym 2 pracowników socjalnych. Dodatkowo zatrudnionych jest 8 osób świadczący usługi opiekuńcze i pomoce sąsiedzkie. Niezwykle ważnym zadaniem Ośrodka jest praca socjalna prowadzona na rzecz podopiecznych oraz informowanie mieszkańców gminy o przysługujących im prawach i uprawnieniach, umożliwiających im wyjście z trudnej sytuacji życiowej. W 2005r. z pomocy finansowej i pomocy w formie pracy socjalnej skorzystało 749 osób. W odniesieniu do ogólnej liczby mieszkańców (5.543 osób), liczba osób korzystająca z pomocy społecznej stanowiła 13,5%. 18 Wykres nr 12 Procentowy udział osób korzystających z pomocy społecznej w stosunku do liczby mieszkańców Gminy Stoczek w 2005r. 86,5% 6000 5000 4000 3000 13,5% 2000 1000 0 osoby korzystające z pomocy społecznej 2005 osoby nie korzystające z pomocy społecznej źródło: opracowanie własne GOPS Wykres nr 13 Faktyczna liczba osób korzystających z pomocy społecznej w 2004 i 2005 roku 749 800 599 600 Liczba osób 400 200 0 2004 2005 źródło: opracowanie własne GOPS Typy rodzin objętych pomocą społeczną w 2004 i 2005 roku 19 Wyszczególnienie Ogółem liczba rodzin Osoby samotne Gospodarstwa dwuosobowe Gospodarstwa trzyosobowe Gospodarstwa czteroosobowe Gospodarstwa pięcioosobowe Gospodarstwa sześcioosobowe i więcej Rodziny z dziećmi ogółem Rodziny niepełne Rodziny emerytów i rencistów 2004 371 60 48 40 42 41 140 2005 437 87 39 71 95 92 53 281 45 48 304 38 65 źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie sprawozdania MPiPS-03 za rok 2004 i2005. Analizując dane z powyższej tabeli zauważamy duży wzrost liczby rodzin korzystających z pomocy społecznej. Jak wynika z w/w danych znacznie wzrosła liczba osób samotnych oraz rodzin wychowujących dzieci. Zadania z zakresu pomocy społecznej obecnie obejmują w szczególności: - pomoc finansową (zasiłki stałe, okresowe, zasiłki celowe, celowe specjalne, zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne) - pomoc usługową (usługi opiekuńcze, pomoce sąsiedzkie) - pomoc rzeczową (wyprawka szkolna, posiłki, udzielanie schronienia) - pracę socjalną, rozumianą jako działalność zawodową, skierowaną na pomoc osobom i rodzinom we wzmocnieniu lub odzyskaniu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie oraz na tworzeniu warunków sprzyjających temu celowi. Ośrodek Pomocy Społecznej realizuje zadania zlecone gminie zgodnie z ustaleniami przekazanymi w tej sprawie przez Wojewodę i zadania własne gminy zgodnie z ustaleniami Rady Gminy. Zadania zlecone Rodzaj pomocy Zasiłki stałe Kwota w zł w 2004r. 39.358 Ilość osób w 2004r. 20 20 Kwota w zł w 2005r. 67.152 Ilość osób w 2005r. 30 Zasiłki stałe wyrównawcze Zasiłki macierzyńskie okresowe Zasiłki stałe dla matek opiekujących się dziećmi niepełnosprawnymi Składka na ubezp. Emerytalne i rentowe Składka na ubezp. zdrowotne Ogółem dotacja 16.387 17 - - 8.946 8 - - 26.939 17 - - 5.498 - - - 5.002 - 13.432 - 102.130 62 80.584 30 źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie sprawozdania MPiPS-03 za rok 2004 i2005. Z powyższych danych wynika, że w 2005r. w porównaniu z 2004r. w ramach zadań zleconych koszt świadczeń pomocy w bardzo dużym stopniu zmniejszył się, co było spowodowane przeniesieniem znacznej ilości świadczeń z pomocy społecznej do świadczeń rodzinnych. Zadania własne Rodzaj pomocy Pomoc w postaci posiłku Usługi opiekuńcze Zasiłki celowe Zasiłki okresowe Pomoc rzeczowa – wyprawka szkolna Razem Kwota w zł w 2004r. 50.217 Ilość osób w 2004r. 280 Kwota w zł w 2005r. 96.345 Ilość osób w 2005r. 520 51.065 9 46.870 10 16.480 87 21.652 64 35.981 114 68.617 104 2.675 34 3.452 42 156.418 524 236.936 740 źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie sprawozdania MPiPS-03 za rok 2004 i2005. 21 W 2005r. wzrosły świadczenia udzielane w ramach zadań własnych. Jednym z powodów było to, iż Gmina położyła duży nacisk na udzielenie pomocy rodzinom w formie posiłku z „Programu posiłek dla potrzebujących”. Głównymi przyczynami zgłaszania się o pomoc przez klientów Ośrodka w 2004 i 2005 roku były: ubóstwo – dotyczyło 249 środowisk; odpowiednio 2005r. – 259 środowisk, bezrobocie- dotyczyło 166 środowisk; 2005r. – 158 środowisk, długotrwała lub ciężka choroba – dotyczyło 98 środowisk; 2005r. – 139 środowisk, bezradność w sprawach opiekuńczo wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego – dotyczyło 56 środowisk; 2005r. – 45 środowisk, niepełnosprawność- dotyczyło 55 środowisk; 2005r. – 79 środowisk, alkoholizm- dotyczyło 18 środowisk, 2005r. – 21 środowisk, potrzeba ochrony macierzyństwa- dotyczyło 10 środowisk; 2005r. – 58 środowisk, trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnegodotyczyło 2 środowisk; 2005r. – 1 środowisko, zdarzenie losowe-1 środowisko, 2005r. – 3 środowiska. Wykres nr14 Główne przyczyny zgłaszania się o pomoc w 2004 i 2005 roku 300 250 200 150 100 50 0 zdarzenie losowe osoby zwolnione z zakł. karnego ochrona macierzyństwa alkoholizm niepełnosprawność bezradność opiek.wych. długotrwała choroba bezrobocie ubóstwo 2004 2005 źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie sprawozdania MPiPS-03 za rok 2004 i 2005. 22 Z przedstawionych danych wynika, że dominującym problemem powodującym zgłaszanie się o pomoc było ubóstwo i bezrobocie. Zjawisko to jest odzwierciedleniem sytuacji na lokalnym rynku pracy i wysokiej stopy bezrobocia. Porównując lata 2004 i 2005 możemy stwierdzić, iż nastąpił niewielki spadek w zakresie występowania bezrobocia jako głównego powodu zgłaszania się o pomoc. Podjęcie pracy zaledwie w niewielkim stopniu wpłynęło na poprawę sytuacji rodzin w tym zakresie. Bezrobocie, również przyczyniło się do pojawienia takich problemów jak uzależnienia, długotrwała choroba, niepełnosprawność, bezradność w sprawach opiekuńczo - wychowawczych. Nie należy jednak przyjmować, że sprawy związane z potrzebą ochrony macierzyństwa, uzależnieniami stanowią niewielki odsetek, albowiem tego rodzaju problemy najczęściej towarzyszą tym, które uplasowały się na czele, czyli bezrobociu, niepełnosprawności. Ludzie bardzo często nie chcą przyznawać się do uzależnień, czy też bezradności. Ponadto ten rodzaj problemów jest trudny do zdiagnozowania i często pracownicy za problem uznają to, co jest udokumentowane np.: bezrobocie, mimo że faktycznie jest to problem wtórny. Należy zwrócić uwagę, że w większości środowisk korzystających z pomocy w 2004 i 2005 roku występuje więcej niż jeden problem, duża część należy uznać jako środowiska wielo-problemowe, które najbardziej są narażone na zjawisko wykluczenia. Od 1 maja 2004r. nowym zadaniem Ośrodka jest przyznawanie i wypłacanie świadczeń rodzinnych. Zadania w tym zakresie mają charakter zleconych gminie i obejmują prowadzenie postępowania w sprawie przyznawania świadczeń rodzinnych oraz wypłacanie tych świadczeń. 23 Wyszczególnienie Kwota w zł Kwota w zł Zasiłki rodzinne Dodatki do zasiłków rodzinnych w tym z 2004r. 130.675 296.661 2005r. 327.334 470.637 tytułu: Urodzenia dziecka Opieki nad dzieckiem w okresie 14.000 81.603 12.000 116.849 0 0 pobierania Samotne wychowanie dziecka Kształcenie i rehabilitacja dziecka 148.548 18.580 144.698 37.390 niepełnosprawnego Rozpoczęcie roku szkolnego Podjęcie przez dziecko nauki w szkole 20.610 13.320 28.490 62.820 korzystania z urlopu wychowawczego Samotne wychowanie dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych w skutek upływu ustawowego okresu jego poza miejscem zamieszkania Zasiłki pielęgnacyjne Świadczenia pielęgnacyjne 46.800 56.616 530.752 zł Ogółem 121.104 85.596 1.004.671 Z danych wynika, iż w roku 2005 koszt świadczeń wzrósł, co było spowodowane przejęciem poszczególnym grupom obowiązków wypłacania świadczeniobiorców, tj. świadczeń rolnikom rodzinnych i rodzinom posiadającym troje i więcej dzieci. 1.3. BEZROBOCIE Bezrobocie jest złożonym i dynamicznym zjawiskiem gospodarki rynkowej, kształtowanym przez wiele czynników o różnym stopniu trwałości działania. 24 Bezrobocie polega na pozostawaniu bez zatrudnienia przez osoby w wieku produkcyjnym, które są zdolne do pracy i zgłaszają gotowość jej podjęcia w pełnym wymiarze czasu pracy. Społeczne konsekwencje bezrobocia, są trudne do określenia. Każdy przypadek bezrobotnego rodzi z całą pewnością stres związany z niepewnością. Bezrobocie marginalizuje ludzi. Sprzyja szerzeniu się alkoholizmu, agresywnych zachowań i przestępczości. Koszty bezrobocia to także dyskomfort odczuwany przez osoby usiłujące pomóc bezrobotnemu, jak np. problem napięć między pracownikami urzędów pracy, pracownikami ośrodków pomocy społecznej, którzy narażeni są na impulsywne zachowania osób zgłaszających się po zasiłek czy inne formy wspierające. Bezrobocie jest bardzo ważną kwestią społeczną ponieważ: - dotyczy dużych grup i zbiorowości społecznych, - polega na kumulacji negatywnych cech położenia materialnego, społecznego lub politycznego, - odbierane jest przez grupę jako niesprawiedliwe, - zakłóca prawidłowy rozwój grupy, a przez to wywołuje społeczny niepokój i wzburzenie, jest źródłem napięć społecznych i wpływa destrukcyjnie na rozwój całego społeczeństwa, - może być rozwiązane tylko drogą działań podjętych przez państwo lub podmioty polityki społecznej. Jedną z dominujących przyczyn trudnej sytuacji finansowej i rodzinnej mieszkańców gminy Stoczek jest problem bezrobocia. W roku 2004 z pomocy GOPS w Stoczku skorzystało 259 rodzin, z czego 166 rodzin zwróciło się o pomoc z powodu braku zatrudnienia. Natomiast w 2005r. o pomoc zwróciło się 315 rodzin, z czego w 158-u rodzinach co najmniej jedna osoba pozostawała bez pracy. Wynika z tego, iż główną przyczyną korzystania z pomocy naszego ośrodka jest brak zatrudnienia. Taki stan rzeczy powoduje ubożenie społeczeństwa. Rozróżnia się dwie główne formy bezrobocia: 25 1) Bezrobocie jawne – ustalone na podstawie ewidencji urzędów pracy i określane jako bezrobocie rejestrowane lub ustalone na podstawie badania aktywności ekonomicznej ludności i określane jako bezrobocie rzeczywiste. 2) Bezrobocie ukryte – jego rozpoznanie wymaga specjalnych badań ankietowych lub zastosowania statystycznych metod szacunkowych. Wśród ludności zamieszkałej na terenie gminy Stoczek, w latach 2004 – 2005 liczbę bezrobotnych przedstawia poniższy wykres. Wykres nr 15 Liczba bezrobotnych ogółem w gminie Stoczek w latach 2004 i 2005 463 451 500 400 300 liczba bezrobotnych 200 269 262 2004 194 189 2005 100 0 Kobiety Mężczyźni Ogółem źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Powiatowego Urzędu Pracy z Węgrowa Liczba bezrobotnych zarejestrowanych w Powiatowym Urzędzie Pracy z terenu gminy Stoczek w 2004r. wynosiła ogółem 465 osoby, w tym 196 kobiet (42%) i 269 mężczyzn (58%). Natomiast w 2005r. ogólna liczba bezrobotnych wynosiła 451 osób, w tym 189 kobiet (42%) i 262 mężczyzn (58%). Porównując analogiczne okresy roku 2004 – 2005 liczba bezrobotnych była niższa o 14 osób (3%). 26 Powyższy wykres nie ukazuje pełnej skali bezrobocia. Oprócz osób zarejestrowanych w Powiatowym Urzędzie Pracy w Węgrowie istnieje nieznana liczba osób pozostających bez pracy, które nie są objęte statystyką Urzędu tzw. „bezrobocie ukryte”. Bezrobocie ukryte dotyczy głównie indywidualnych gospodarstw rolnych na wsi. Szczególnie trudne do zdiagnozowania jest bezrobocie sezonowe na wsi. Ten typ bezrobocia zwany jest bezrobociem agrarnym. Wśród bezrobotnych tego typu mamy do czynienia z ludźmi, których praca jest „zbędna” na wsi. Bezrobocie ukryte występuje również w postaci przejścia osób na wcześniejszą emeryturę, co spowodowane jest brakiem możliwości zatrudnienia osób w wieku przedemerytalnym. Zjawisko to jest rezultatem jednej z metod walki z bezrobociem masowym i oznacza wyłączenie na stałe osób zdolnych do pracy z zasobów siły roboczej. Pojęcie bezrobocia ukrytego odnosi się również do osób, które mimo pozostawania bez pracy i gotowości do jej podjęcia, nie poszukują zatrudnienia. Wśród osób bezrobotnych zarejestrowanych u Urzędzie Pracy z naszego terenu wyróżniamy osoby z prawem do zasiłku. Pracownicy GOPS niejednokrotnie spotkali się z tym, iż zasiłek ten jest jedynym źródłem utrzymania dla tych rodzin. Wykres nr 16 27 Bezrobotni z prawem do zasiłku z terenu gminy Stoczek w latach 2004 - 2005 60 50 50 54 42 34 40 Liczba 30 bezrobotnych 20 2004 16 2005 12 10 0 Kobiety Mężczyźni Ogółem źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Powiatowego Urzędu Pracy z Wręgowa Zasiłek dla bezrobotnych w 2004r. pobierało 16 kobiet (32%) i 34 mężczyzn (68%) - ogółem 50 osób. Odpowiednio w roku 2005 – 12 kobiet (22%) i 42 mężczyzn (78%) – ogółem 54 osoby. W stosunku do roku poprzedniego liczba osób z prawem do zasiłku wzrosła o 4 osoby, tj. o 8%. Wykres nr 17 Osoby nowo zarejestrowane w Urzędzie Pracy z terenu gminy Stoczek w latach 2004 - 2005 350 304 298 300 250 200 Liczba bezrobotnych 150 190 114 166 2004 132 2005 100 50 0 Kobiety Mężczyźni Ogółem źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Powiatowego Urzędu Pracy z Węgrowa 28 Na podstawie danych z Powiatowego Urzędu Pracy wynika, iż nowo zarejestrowanych osób w 2004r. było 304. Głównie jako bezrobotni przeważają mężczyźni, ponieważ stanowią 62,5% (tj. 190 osób) nowo zarejestrowanych, natomiast kobiety 37,5% (114 osób). Liczba osób nowo zarejestrowanych w 2005r. wynosiła 298, w tym 132 kobiety (44%) i 166 mężczyzn (56%). W stosunku do roku 2004 liczba ta nieznacznie spadła (tj. o 6 osób). Charakterystyczną cechą bezrobocia w Gminie Stoczek jest niski poziom wykształcenia osób bezrobotnych, co w zasadniczy sposób decyduje o ich szansach na znalezienie zatrudnienia. Szczegółowa struktura wg wykształcenia z uwzględnieniem mężczyzn, kobiet, osób niepełnosprawnych, młodzieży do 25 lat w 2004 i 2005 roku Liczba bezrobotnych Wyszczególnienie Z ogółu Kobiety (1) 2004 Wyższe Policealne i średnie zawodowe Średnie ogólnokształc. Zasadnicze zawodowe Gimnazjalne i poniżej 2005 Mężczyźni (2) 2004 Ogółem (1+2) 2005 2004 Młodzież do 25 lat Niepełnos prawni 2005 2004 2005 2004 2005 12 8 1 2 13 10 0 0 7 7 25 30 21 20 46 50 0 0 27 29 26 28 10 18 36 46 0 0 20 26 78 65 118 102 196 167 3 3 69 46 55 58 119 120 174 178 1 1 27 33 Razem 196 189 269 262 465 451 4 4 150 źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Powiatowego Urzędu Pracy z Węgrowa 141 W 2004r. wśród bezrobotnych najliczniejszą grupę reprezentowały osoby z wykształceniem zasadniczym zawodowym oraz gimnazjalnym i poniżej stanowiąc 79,5% ogółu bezrobotnych. Natomiast w 2005r. wskaźnik ten zmalał do 74%. Na 29 drugim miejscu sytuują się osoby z wykształceniem policealnym i średnim zawodowym stanowiąc w 2004r. – 10% ogółu bezrobotnych, w 2005r. – 11%. Wśród osób bezrobotnych niepełnosprawnych najliczniejszą grupę stanowią osoby z wykształceniem zasadniczym zawodowym – 0,6% w 2004 i 2005r. Liczba zarejestrowanej młodzieży do 25 roku życia wynosiła w 2004r. ogółem 150 osób, w tym 59 kobiet, natomiast w 2005r. liczba młodzieży spadła o 9 osób. Szczegółowa struktura według wieku z uwzględnieniem mężczyzn i kobiet w 2004 i 2005 roku Wiek 18 – 24 25 – 34 35 – 44 45 – 54 55 – 59 60 – 64 Razem Liczba kobiet 2004 2005 Liczba mężczyzn 2004 2005 Ogółem 2004 2005 59 63 39 30 5 196 91 48 56 53 19 2 269 159 111 95 83 24 2 474 141 106 84 85 33 2 451 60 54 39 29 7 189 81 52 45 56 26 2 262 źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Powiatowego Urzędu Pracy z Węgrowa Powyższa tabela ukazuje, iż najwięcej osób bezrobotnych zarówno w 2004 jak i w 2005 roku jest w wieku od 18 do 24 roku życia, drugie miejsce zajmują osoby w wieku od 25 – 34 lat. Należy stwierdzić, iż osoby młode przed 35 rokiem życia stanowią ponad połowę wszystkich bezrobotnych w Gminie Stoczek, co jest szczególnie niepokojącym zjawiskiem biorąc pod uwagę, że są to osoby w wieku najbardziej produktywnym, zakładające rodziny i zagospodarowujące się. Okres pozostawania bez pracy stanowi jeden z wielu czynników, który w istotny sposób zmniejsza szanse bezrobotnego na powrót na rynek pracy. O zagrożeniu długotrwałym bezrobociem decydują różnorodne czynniki między innymi takie jak wiek, wykształcenie, kwalifikacje zawodowe czy staż pracy. 30 Biorąc pod uwagę okres pozostawania bez pracy przez osoby bezrobotne można stwierdzić, że wciąż jest bardzo wysoki udział bezrobotnych pozostających bez pracy przez okres powyżej 24 miesięcy, który w 2004r. wynosił 41% ogółu bezrobotnych, natomiast w 2005r. obniżył się do 40%. Szczegółowa struktura wg czasu pozostawania bez pracy z uwzględnieniem mężczyzn, kobiet, osób niepełnosprawnych, młodzieży do 25 roku życia w 2004 i 2005 roku Wyszczególnienie Liczba bezrobotnych Z ogółu Kobiety (1) 2004 Do 1 miesiąca 1-3 miesiące 3-6 miesięcy 6-12 miesięcy 12-24 miesięcy Pow. 24 miesięcy 3 17 24 27 31 94 2005 5 31 13 21 29 90 Mężczyźni (2) 2004 9 32 28 53 50 97 2005 14 35 33 37 45 98 Ogółem (1+2) 2004 12 49 52 80 81 191 Niepełnospra wni 2005 19 66 46 58 74 188 Młodzież do 25 lat 2004 0 0 0 2 1 1 2005 1 0 0 1 0 2 2004 5 21 24 30 36 34 Razem 196 189 269 262 465 451 4 4 150 źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Powiatowego Urzędu Pracy z Węgrowa 2005 8 33 21 15 30 34 141 Możemy powiedzieć, że jest to bezrobocie długotrwałe, które skutkuje negatywnymi zmianami w psychice osób bezrobotnych, a dla całej społeczności gminy oznacza konieczność ponoszenia kosztów świadczeń pieniężnych dla tej grupy nieuprawnionej już do zasiłku dla bezrobotnych. Wykres nr 18 31 Bezrobotni, którzy podjęli pracę z terenu gminy Stoczek w latach 2004 - 2005 139 140 132 120 100 80 67 60 72 72 2004 60 2005 40 20 0 Kobiety Mężczyźni Ogółem źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Powiatowego Urzędu Pracy z Węgrowa Z ogółu osób bezrobotnych w 2004r. – 139 osób podjęło pracę, tj. 30% w tym 67 kobiet i 72 mężczyzn. Natomiast w 2005r. podjęło pracę 132 osoby, tj. 30% w tym 60 kobiet i 72 mężczyzn. Analizując dane z powyższego wykresu wynika, iż poważną kwestią na lokalnym rynku pracy jest bezrobocie wśród mężczyzn. Pozostają oni często dłużej w rejestrze bezrobotnych niż kobiety. Przy wysokim poziomie bezrobocia oraz stałym niedoborze ofert pracy zatrudnienie w ramach prac interwencyjnych stanowi znaczący czynnik podtrzymujący aktywność zawodową bezrobotnych. Prace interwencyjne i roboty publiczne stwarzają niekiedy jedyną możliwość uzyskania zatrudnienia. Prace interwencyjne cieszą się dużym zainteresowaniem zarówno wśród pracodawców jak i wśród bezrobotnych. 32 Wykres nr 19 Bezrobotni skierowani do prac interwencyjnych z terenu gminy Stoczek w latach 2004 - 2005 29 30 25 17 20 15 13 10 19 2004 12 2005 6 5 0 Kobiety Mężczyźni Ogółem źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Powiatowego Urzędu Pracy z Węgrowa Jak wynika z danych powyższego wykresu w 2004r. osób skierowanych do prac interwencyjnych z terenu naszej gminy było ogółem 19 osób, w tym 13 kobiet (68%) i 6 mężczyzn (32%). Odpowiednio w roku 2005 skierowano do prac interwencyjnych 29 osób, tj. 12 kobiet (41%) i 17 mężczyzn (59%). Inną formą zatrudniania bezrobotnych są roboty publiczne, które polegają na czasowym zatrudnianiu, podtrzymując w ten sposób, aktywność zawodową bezrobotnych. 33 Wykres nr 20 Bezrobotni skierowani do robót publicznych z terenu gminy Stoczek w latach 2004 - 2005 12 12 10 8 8 6 4 6 5 2005 4 1 2 0 2004 Kobiety Mężczyźni Ogółem źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Powiatowego Urzędu Pracy z Węgrowa Z terenu gminy Stoczek liczba osób skierowanych do robót publicznych w 2004r. wyniosła 12 osób (4 kobiety – 33% i 8 mężczyzn – 67%), zaś rok 2005 przyniósł spadek zatrudnienia, gdyż pracę podjęło tylko 6 osób (5 kobiet – 83% i 1 mężczyzna 17%). Ten niekorzystny wpływ na zatrudnianie w ramach robót publicznych miała ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, która weszła w życie w czerwcu 2004r. i ograniczyła możliwość zatrudnienia. Inną formą pomocy dla osób bezrobotnych (szczególnie dla osób młodych do 25 roku życia) jest skierowanie ich na odbycie stażu do różnych zakładów pracy. 34 Wykres nr 21 Osoby skierowane na staż z terenu gminy Stoczek w latach 2004 - 2005 25 22 18 20 15 10 12 9 0 2005 3 5 Kobiety 2004 4 Mężczyźni Ogółem źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Powiatowego Urzędu Pracy z Węgrowa W roku 2004 Powiatowy Urząd Pracy zorganizował miejsca stażu pracy dla 12 osób z terenu naszej gminy (9 kobiet i 3 mężczyzn), natomiast w 2005r. ta liczba wzrosła do 22 miejsc stażu (18 kobiet i 4 mężczyzn). Czwartą formą pomocy dla osób bezrobotnych jest przygotowanie zawodowe. W 2004r. tą formą pomocy nie został objęty żaden mieszkaniec gminy Stoczek, w 2005r. skierowano dwie osoby. Brak możliwości znalezienia pracy zmusza do poszukiwania różnorodnych sposobów zdobywania środków, w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, niejednokrotnie staje się czynnikiem kryminogennym. Z czynnikiem tym wiąże się również ucieczka do szarej strefy, a także masowe wyjazdy w poszukiwaniu pracy za granicę. Bezrobocie jest przyczyną zjawisk patologii społecznej, wzrostu poczucia zagrożenia socjalnego. Ma wpływ na poziom i jakość życia osób i rodzin. Szczególnie utrata prawa do zasiłku dla bezrobotnych powoduje, że osoby bezrobotne najczęściej szukają wsparcia w ośrodkach pomocy społecznej. 35 1.4. NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ Niepełnosprawność jest to stan fizyczny lub psychiczny osoby, który trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza wypełnianie zadań życiowych, ról społecznych. Można wyróżnić następujące rodzaje niepełnosprawności: - dysfunkcja narządów ruchu, - dysfunkcja narządów wzroku (ślepota), - dysfunkcja narządów słuchu (głuchota), - upośledzenie umysłowe, - choroby psychiczne, - przewlekłe choroby somatyczne, - inne dysfunkcje i upośledzenia. Osoby i rodziny dotknięte problemem niepełnosprawności, z powodu barier architektonicznych i społecznych, nie mogą w pełni korzystać z dobrodziejstw życia społecznego oraz przysługujących im praw, co w efekcie prowadzi do ich społecznego wykluczenia. Problemami osób niepełnosprawnych z terenu gminy Stoczek zajmują się: - Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Węgrowie, - Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, - Indywidualna Specjalistyczna Praktyka Lekarska, - Praktyka Lekarza Rodzinnego, - Lekarze orzecznicy ZUS - Lekarze orzecznicy KRUS - Caritas Diecezji Drohiczyńskiej, Oddział Stoczek Działania tych instytucji i organizacji społecznych zmierzają do zabezpieczenia podstawowych potrzeb życiowych, wymaganych w procesie rehabilitacji, likwidacji barier architektonicznych a także do kompleksowych działań partnerskich, integrujących osoby niepełnosprawne. Z danych pochodzących z Powszechnego Spisu Ludności w 2002 roku wynika, że liczba niepełnosprawnych osób w gminie Stoczek wynosiła 868 osób, w tym 409 mężczyzn i 459 kobiet. 36 Wykres nr 22 Osoby niepełnosprawne w stosunku do liczby mieszkańców 13% Ogół mieszkańców gminy Osoby niepełnosprawne 87% źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Narodowego Spisu Powszechnego 2002r. Z wykresu wynika, iż dość duża liczba mieszkańców gminy zaliczana jest do osób niepełnosprawnych, czyli co siódmy mieszkaniec naszego terenu. Wykres nr 23 Osoby niepełnosprawne wg płci oraz ekonomicznych grup wieku 323 350 300 250 200 150 100 50 0 212 jn y y cy uk od pr iln y Mężczyźni po uk od pr m ob cy jn y yj ny kc du ro Kobiety pr ze dp 61 177 151 iln 24 16 20 96 ni em ob 120 źródło: Narodowy Spis Powszechny 2002r. Analizując strukturę osób niepełnosprawnych, możemy stwierdzić, iż największą grupę stanowią osoby w wieku poprodukcyjnym, bo aż 58% ogółu. W tym przedziale wiekowym kobiety stanowią 65% liczebności tej grupy. 37 Drugą najliczniejszą grupą osób niepełnosprawnych są osoby w wieku produkcyjnym (kobiety stanowią 36%, mężczyźni 64%): - mobilni 26% (w tym 28% kobiet i 72% mężczyzn) - nie mobilni 74% (w tym 39% kobiet, 61% mężczyzn). Najmniejszą grupę stanowią osoby w wieku przedprodukcyjnym, bo tylko 4% wszystkich niepełnosprawnych. Podsumowując możemy stwierdzić, że natężenie zjawiska niepełnosprawności nasila się wraz z wiekiem. Niepokojącym zjawiskiem wśród niepełnosprawnych jest niski poziom wykształcenia, co obrazuje poniższy wykres. Wykres nr 24 Poziom wykszałcenia osób niepełnosprawnych 285 221 Kobiety 81 68 Mężczyźni Bez wykształcenia 22 21 96 Podstawowe 0 43 Zasadnicze zawodowe 0 Średnie 0 Policealne 0 Wyższe 300 250 200 150 100 50 0 źródło: Narodowy Spis Powszechny 2002r. Na podstawie danych uzyskanych ze Spisu Powszechnego można zaobserwować, że najliczniejszą grupę stanowią osoby z wykształceniem podstawowym, bo aż 58% ogółu niepełnosprawnych. Drugą grupę stanowią osoby bez żadnego wykształcenia – 19% ogółu. Osoby z wykształceniem zawodowym zaliczamy do trzeciej grupy, gdyż stanowią 14%. Najmniejszą grupę stanowią osoby z wykształceniem średnim – 5%. 38 Nie ustalono liczby osób z wykształceniem policealnym i wyższym. Wynika z tego więc, iż poziom wykształcenia wśród osób niepełnosprawnych jest niski. Wykres nr 25 Aktywność zawodowa niepełnosprawnych 450 400 350 300 250 200 150 100 50 0 401 311 Kobiety Mężczyźni 98 58 Aktywni zawodowo Bierni zawodowo źródło: Narodowy Spis Powszechny 2002r. Osoby niepełnosprawne aktywne zawodowo stanowią tylko 18% ogółu. Biernych zawodowo jest 82%. Taki stan rzeczy spowodowany jest niskim wykształceniem tych osób, są to osoby „nieatrakcyjne” na rynku pracy. Ze względu na stopień niepełnosprawności, wiek i stan zdrowia osoby niepełnosprawne mają ograniczone możliwości podejmowania działań zmierzających na rzecz poprawy swojej sytuacji materialnej. Następną kwestią, na którą należy zwrócić uwagę jest niepełnosprawność wśród dzieci. Organem, który orzeka w sprawie niepełnosprawności dzieci, jest Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Węgrowie. 39 Liczba wydawanych orzeczeń o zaliczeniu do osób niepełnosprawnych Osoby poniżej 16 roku życia z terenu gminy Stoczek Wyszczególnienie Liczba dzieci (osoby poniżej 16 roku życia) 2004 2005 5 5 5 7 16 20 26 32 0-3 lat 3-6 lat 6-16 lat Razem źródło: Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Węgrowie. Organ ten wydaje orzeczenia dla dzieci o różnym terminie ważności. Ważność orzeczeń Osoby poniżej 16 roku życia Okres na jaki wydano orzeczenie o niepełnosprawności 1 rok 1-3 lata Od 3 lat do 16 roku życia 2004 2005 5 14 7 5 15 12 źródło: Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Węgrowie. Osoby poniżej 16 roku życia (według przyczyny niepełnosprawności) Kod Przyczyna niepełnosprawności Niepełnosprawności 01-U 02-P 03-L 04-O 05-R Upośledzenie umysłowe Choroby psychiczne Zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu Choroby narządów wzroku Upośledzenie narządu ruchu 40 Liczba osób 2004 2 2005 5 0 2 3 3 2 0 2 1 06-E 07-S 08-T 09-M 10-N 11-I Epilepsja Choroby układu oddechowego i krążenia Choroby układu pokarmowego Choroby układu moczowo-płciowego Choroby neurologiczne Inne (w tym choroby narządów wydzielania wewnętrznego, choroby zakaźne, odzwierzęce, choroby układu krwiotwórczego, zeszpecenia) Razem 0 4 8 8 0 0 4 0 0 2 5 7 26 36 źródło: Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Węgrowie. Niepokojącym zjawiskiem jest to, iż wśród dzieci wzrasta liczba wydawanych orzeczeń o niepełnosprawności. W roku 2005 liczba ta wzrosła o 24% w stosunku do 2004r. W bardzo dużym stopniu wzrosła liczba orzeczeń wydawanych na okres dłuższy niż 3 lata, świadczy to o tym, iż wśród dzieci i młodzieży występują choroby powodujące długotrwały okres leczenia. Wśród dzieci najwięcej jest chorób układu oddechowego i krążenia, zwiększa się też liczba niepełnosprawnych z upośledzeniem umysłowym. Natomiast, jeśli chodzi o zjawisko niepełnosprawności wśród osób dorosłych, to istnieje kilka organów orzekających w tym zakresie, między innymi lekarze orzecznicy ZUS, KRUS oraz wspomniany powyżej Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności. Z powodu braku danych z organów ZUS-u, KRUS-u przedstawiamy poniżej dane uzyskane z Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Węgrowie. 41 Liczba wydanych orzeczeń o stopniu niepełnosprawności Osoby powyżej 16 roku życia z terenu gminy Stoczek Stopień niepełnosprawności Lekki Umiarkowany Znaczny Razem Liczba osób dorosłych (powyżej 16 roku życia) 2004 2005 14 14 16 8 38 16 6 36 źródło: Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Węgrowie. Ważność orzeczeń Osoby powyżej 16 roku życia Okres na jaki wydano orzeczenie o stopniu niepełnosprawności Od roku do 3 lat Powyżej 3 lat Na stałe 2004 2005 12 13 13 11 13 13 źródło: Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Węgrowie. Osoby powyżej 16 roku życia (według przyczyny niepełnosprawności) Kod Przyczyna niepełnosprawności Niepełnosprawności 01-U 02-P 03-L 04-O 05-R 06-E Upośledzenie umysłowe Choroby psychiczne Zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu Choroby narządów wzroku Upośledzenie narządu ruchu Epilepsja 42 Liczba osób 2004 11 2005 9 4 3 3 5 1 0 9 11 1 0 07-S 08-T 09-M 10-N 11-I Choroby układu oddechowego i krążenia Choroby układu pokarmowego Choroby układu moczowo-płciowego Choroby neurologiczne Inne (w tym choroby narządów wydzielania wewnętrznego, choroby zakaźne, odzwierzęce, choroby układu krwiotwórczego, zeszpecenia) Razem 2 2 1 2 1 1 4 3 1 0 38 36 źródło: Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Węgrowie. Liczba wydawanych orzeczeń o stopniu niepełnosprawności dla osób powyżej 16 roku życia z roku 2004 i 2005 utrzymywała się na jednakowym poziomie. Podobnie sytuacja przedstawiała się z okresem na jaki wydano orzeczenia. W tej grupie najwięcej orzeczeń wydano z powodu upośledzenia umysłowego i upośledzenia narządu ruchu. Niepełnosprawność znajduje się w czołówce powodów, które wskazują beneficjenci pomocy społecznej, jako bezpośrednią przyczynę ich trudnej sytuacji. W Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Stoczku niepełnosprawne korzystają z następujących świadczeń: Świadczenia Liczba osób 2004 2005 Zasiłek stały 13 22 Świadczenie pielęgnacyjne 20 16 Zasiłek pielęgnacyjny 43 130 źródło: opracowanie własne GOPS w Stoczku 43 osoby Liczba osób niepełnosprawnych pobierających zasiłek stały w roku 2005 znacznie zwiększyła się w stosunku do 2004r. aż o 59%. W związku z wejściem w życie dnia 1 maja 2004r. ustawy o świadczeniach rodzinnych, która zobowiązała GOPS-y do wypłacania zasiłków pielęgnacyjnych liczba tych świadczeń wzrosła trzykrotnie. 44 1.5. UZALEŻNIENIA Jedną z poważniejszych kwestii społecznych będących powodem problemów osobistych i rodzinnych są uzależnienia: od narkotyków, leków, nikotyny, komputera i Internetu oraz alkoholu. Prowadzą one do utraty zdrowia oraz rodzą takie problemy jak: przemoc, rozpad rodzin, przestępczość, itp. Uzależnienie od narkotyków ma charakter społeczny. Dotyczy ono zarówno dzieci ( w tym noworodków ), jaki dorosłych. Przyczyn uzależnienia od narkotyków upatruje się przede wszystkim w braku zaspokojenia potrzeb. Chłód, rygoryzm rodziców, obojętność, samotność dziecka, brak norm- prowadzą do deprywacji, która najczęściej przejawia się różnego rodzaju lękami, przeszkadzającymi w normalnym rozwoju osobowości. Uzależnienie od komputera i Internetu to choroba, która w szybkim tempie rozrasta się w polskim społeczeństwie, a przede wszystkim atakuje dzieci. Dziecko mające do wyboru zabawę ruchową na świeżym powietrzu i zabawę komputerową wybiera zwykle ta drugą. Wzrasta więc liczba dzieci z wadami postawy, skrzywieniem kręgosłupa. Nasilają się także poważne wady wzroku oraz uszkodzenia nerwów odpowiedzialnych za ruchy nadgarstka i dłoni. Cztery w/w rodzaje uzależnień niestety nie są na terenie gminy zdiagnozowane, mimo że stanowią problem. Dlatego też należy ten problem w najbliższym czasie zdiagnozować oraz podejmować działania prewencyjne w celu zapobiegania narastaniu tego zjawiska. Najlepiej przedstawia się sytuacja w zakresie diagnozy uzależnienia od alkoholu. W Polsce mamy od 4 do 6 milionów ludzi z rodzin alkoholowych, u których występują daleko posunięte zmiany somatyczne i psychiczne, około 3 milionów osób nadużywających alkoholu i ponad milion uzależnionych od alkoholu, którzy wymagają terapii odwykowej. W porównaniu do całego kraju na Mazowszu odnotować trzeba trochę wyższe średnie spożycie napojów alkoholowych. Nieznacznie wyższa jest też grupa nadużywających alkoholu, 45 odsetek abstynentów zaś jest niski. Problem alkoholowy znajduje się wśród problemów społecznych uznawanych za najważniejsze. Alkohol jest przyczyną znacznych strat z powodu zmniejszonej wydajności produkcji i kosztów ochrony zdrowia, opieki socjalnej, transportu i wymiaru sprawiedliwości. Powoduje znaczną ilość następstw zdrowotnych, przyczynia się do zwiększenia umieralności i stanowi duże obciążenie dla systemu ochrony zdrowia. Alkoholizm jest przyczyną zaburzeń porządku publicznego, takich jak przestępstwa kryminalne, zabójstwa i przemoc. Jest również główną przyczyną rozpadu rodziny, przemocy domowej i przemocy wobec dzieci, stanowiąc znaczne obciążenie dla systemu pomocy społecznej. Picie alkoholu zwykle łączy się z paleniem tytoniu i używaniem innych substancji psychoaktywnych współdziałając z tymi i innymi czynnikami ryzyka w zwiększeniu zachorowań i umieralności. 46 Przyczyny i skutki marginalizacji i wykluczenia społecznego rodzin dysfunkcyjnych Wykres nr 26 Dewaluacja wzorców wartości moralnych Rozluźnienie więzi sąsiedzkich Patologiczne zachowania Niewydolność opiekuńczo wychowawcz a Brak perspektyw życiowych Niskie dochody Przyczyny Choroby psychiczne Niska świadomość zagrożeń Brak wsparcia ze strony środowiska Brak umiejętności radzenia sobie w kryzysie Oderwanie od rodziny 47 Postawa roszczeniowa Zanik wartości moralnych Egoizm Powielanie wzorców przez młodsze Degradacja wartości rodziny Nieprawidłowe relacje między członkami rodziny Zaniedbania higieniczne Skutki Przedmiotow e traktowanie dzieci Konflikty z prawem Problemy szkolne dzieci Przerzucanie odpowiedzial ności Zaniedbania zdrowotne Rozpad rodziny Poczucie niższej wartości Sprawami związanymi z problemem uzależnienia od alkoholu na terenie gminy Stoczek zajmuje się Gminna Komisja ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz założony w 2004 roku przez Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Gminy Stoczek punkt konsultacyjny dla dzieci i młodzieży i ich rodzin w zakresie uzależnień. Punkt ten ma na celu realizować następujące zadania: 1. Prowadzenie programów terapeutycznych dla dzieci i młodzieży i ich rodziców poprzez zajęcia profilaktyczne i terapeutyczne ze szczególnym zwróceniem uwagi na: ► wiedzę o środkach uzależniających i ich oddziaływaniu na organizm człowieka, 48 ► rozpoznawaniu i rozumieniu własnej sytuacji życiowej, związanej z uzależnieniem rodzica, ► psychologiczną pracę nad poczuciem winy, krzywdy i wstydu przed uczuciami przeżywanymi na skutek zaburzenia życia rodzinnego, ► nabywaniu umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach wynikających z faktu picia dorosłych członków rodziny, ► psychologiczną pracę nad poczuciem bezpieczeństwa, poczuciem własnej wartości i godności oraz wzmacnianiem istniejących zasobów, ► budowaniem systemu oparcia, tworzeniem własnego programu chronienia siebie przed konsekwencjami uzależnienia oraz wzmocnieniem samooceny i własnej odpowiedzialności po to aby uniezależniać się od sytuacji domowej. 2. Gry, zabawy ruchowe i psychologiczne. 3. Organizowanie i finansowanie szkoleń na temat pomagania dzieciom i młodzieży oraz organizowanie warsztatów wychowawczych dla rodziców i opiekunów. 4. Stworzenie dzieciom i młodzieży warunków do poznania trzeźwego i zdrowego stylu życia. Punkt konsultacyjny dla dzieci i młodzieży i ich rodzin w zakresie uzależnień cieszy się dużym zainteresowaniem, liczbę osób objętych pomocą w/w punktu z podziałem na kobiety, mężczyzn i dzieci obrazuje niniejszy wykres. 49 Wykres nr 27 Osoby objęte pomocą punktu konsultacyjnego dla dzieci i młodzieży i ich rodzin w zakresie uzależnień. (80) 16% (60) 12% Mężczyźni Kobiety Dzieci (360) 72% źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z GK RPS Powyższy wykres pokazuje, że największą grupą osób objętych pomocą w/w punktu są dzieci, na drugim miejscu są mężczyźni na trzecim zaś kobiety. Obok pomocy osobom uzależnionym bardzo ważna jest profilaktyka uzależnienia od alkoholu. Najczęstszym adresatem działań prewencyjnych są dzieci i młodzież, które trzeba wyposażyć w wiedzę i umiejętności, jak sobie radzić w życiu i nie ulegać uzależnieniom. W gminie Stoczek oprócz w/w punktu została powołana Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w 5-cio osobowym składzie. Jej zadaniem jest motywowanie osób do podjęcia leczenia odwykowego oraz pomoc rodzinom osób nadużywających alkoholu. Pomoc ma charakter konsultacji merytorycznej i prawnej. W roku 2004 Komisja rozpatrywała 17 wniosków o leczenie, natomiast w 2005 roku 2 wnioski. Liczbę osób kierowanych na leczenie odwykowe z podziałem na wiek uzależnionych przedstawia poniższa tabela. 50 Struktura mieszkańców Gminy Stoczek leczących się od uzależnienia alkoholowego w 2004 i 2005 roku. Rok urodzenia 1943 1946 1950 1951 1954 1955 1956 1958 1959 1962 1963 1967 1976 1978 RAZEM: Liczba osób 2004 2 1 2 2 1 2 2 1 1 1 1 1 1 17 2005 1 1 2 Źródło: pracowanie własne GOPS na podstawie danych z Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Stoczku. Uzależnienia człowieka od alkoholu zawsze jest szkodliwe dla niego samego i jego otoczenia społecznego. Może przybrać różne formy i dokonać się w krótszym lub dłuższym czasie. Zwykle osoby uzależnione nie są świadome tego faktu. Ich bliscy także lekceważą wyraźne objawy chorobowe, tłumacząc zachowania innymi motywami postępowania. 1.6. PRZEMOC W RODZINIE Przemoc w rodzinie może być zarówno skutkiem jak i przyczyną dysfunkcji w rodzinie. Należy ją zaklasyfikować do kategorii zachowań negatywnych o dużej szkodliwości społecznej. 51 Przemoc w rodzinie to: - działanie lub zaniechanie podjęte w obrębie rodziny przez jednego z jej członków, przeciwko pozostałym; - wykorzystanie istniejącej lub stworzonej przez okoliczności przewagi sił lub władzy; - godzące w ich prawa i dobra osobiste, a w szczególności życie i zdrowie (fizyczne czy psychiczne); - powodujące u nich szkodę lub cierpienie. Przemoc w rodzinie jest problemem trudnym do rozpoznania i badania. W próbach jej oszacowania należy zachować dużą ostrożność. Ofiary przemocy nie zawsze chcą mówić o sprawach, które uważają za wstydliwe. Rozróżniamy następujące rodzaje przemocy: - przemoc fizyczną, która polega na wszelkiego rodzaju działaniu bezpośrednio z użyciem siły, którego rezultatem jest nieprzypadkowe zranienie, np. popychanie, obezwładnienie, policzkowanie, szczypanie, kopanie, duszenie, bicie ręką, pięścią, itp. - przemoc psychiczną – prowadzi do zniszczenia pozytywnego obrazu własnej osoby, wykorzystuje mechanizmy psychologiczne, np. wyśmiewanie, poniżanie, upokarzanie, narzucanie własnych poglądów, itp. - przemoc seksualną – wymuszanie różnego rodzaju niechcianych zachowań w celu zaspokojenia potrzeb seksualnych sprawcy, np. krytykowanie zachowań seksualnych, sadystyczne formy współżycia, seks z osobami trzecimi, itp. - przemoc ekonomiczna – prowadzi do całkowitego uzależnienia fizycznego od sprawcy, np. poprzez odbieranie zarobionych pieniędzy, niezaspokajanie podstawowych potrzeb materialnych rodziny, itp. - zaniedbanie – ciągłe niezaspokajanie podstawowych potrzeb fizycznych i emocjonalnych. Przemoc w rodzinie nie jest czynem jednorazowym, często ma długą nawet kilkunastoletnią historię i zwykle powtarza się według następujących po sobie faz. 52 1) Faza narastania napięcia – początkiem cyklu jest zwykle wyczuwalny wzrost napięcia, narastają sytuacje konfliktowe. Przyczyny mogą tkwić poza rodziną, czasem są to błahostki, drobne nieporozumienia powodujące dalszy wzrost napięcia. Zaczyna pojawiać się agresja. 2) Faza ostrej przemocy – następuje wybuch agresji, sprawca przemienia się w kata, może dokonać strasznych czynów, nie zwracając uwagi na krzywdę innych. W tej fazie najczęściej następuje interwencja, ofiary w afekcie decydują się wezwać pomoc lub złożyć skargę. 3) Faza miodowego miesiąca – to czas skruchy i okazania miłości. Sprawca zaczyna dostrzegać to co się wydarzyło. Próbuje załagodzić sytuację, przeprasza, obiecuje poprawę, staje się uczynny i miły. Pozwala ofiarom uwierzyć, że teraz będzie inaczej, że TO się więcej nie powtórzy. Ofiary zaś wierzą wbrew zdrowemu rozsądkowi, bo w głębi serca tego właśnie pragną. I nawet jeśli przed chwilą były gotowe uciec, teraz zostaną. Sprawca nie jest w stanie długo pełnić takiej roli: z jakiegoś powodu znowu narasta napięcie i wszystko zaczyna się powtarzać. Te trzy fazy cyklu przemocy podsycają się nawzajem. Zaprzeczenie, potężny mechanizm obronny umożliwia kontynuację tych zdarzeń. Mężczyzna unika odpowiedzialności za to co zrobił i zaprzecza by zdarzenia rzeczywiście miały miejsce. Kobieta – ofiara przemocy stara się chronić samą siebie i związek, zapominając o aktach przemocy. Często w ten sposób nie dostrzega bardzo poważnego zagrożenia. II FAZA OSTREJ PRZEMOCY I FAZA NARASTANI A NAPIĘCIA III FAZA 53 MIODOWEG O MIESIĄCA Przemoc w związku ma tragiczne konsekwencje – nie tylko niszczy rodzinę, ale ma także negatywny wpływ na rozwój emocjonalny dzieci oraz na sposób niszczenia i działania osoby krzywdzonej. W zachowaniu kobiety, która przez długie lata żyje w związku przemocowym, zachodzą ogromne zmiany, które nie mają nic wspólnego z jej indywidualnymi skłonnościami czy predyspozycjami, ale są naturalną konsekwencją jej tragicznej sytuacji życiowej. Zmiany te objawiają się przede wszystkim tym, że u ofiar przemocy występują: Stany nadmiernego pobudzenia – zaburzenia snu (bezsenność, koszmary) i łaknienia, rozchwianie emocjonalne, wyższy poziom lęku, ataki paniki, płaczliwość, nerwowość i drażliwość; Stany zahamowania – pojawia się zamknięcie i izolacja, unikanie kontaktów, obniżenie nastroju, bierność, problemy w koncentracji, rozkojarzenie, paraliż inicjatywy, problemy z podejmowaniem decyzji; tzw. wtargnięcia – mimowolnie pojawiające się obrazy traumatycznych przeżyć wraz z towarzyszącymi emocjami strachu i przerażenia; poczucie niskiej wartości; poczucie winy i wstyd; skłonności autodestrukcyjne – sięganie po alkohol, narkotyki, samouszkodzenia, wchodzenie w ryzykowne sytuacje i próby samobójcze; nieufność wobec ludzi; utrata poczucia siły i skuteczności. 54 Wymienione cechy myślenia i działania pojawiają się w mniejszym lub większym natężeniu w większości kobiet, które przez długie lata doświadczają przemocy ze strony męża czy partnera. Są one objawem zespołu stresu pourazowego. W rodzinach, w których panuje przemoc, dzieci również narażone są na różne formy fizycznego, seksualnego i emocjonalnego wykorzystywania. Wpływ przemocy na dzieci: • dzieci żyjące w rodzinach, w których panuje przemoc dorastają w ciągłym poczuciu lęku i zagubienia; • dzieci z takich rodzin cechuje niższa samoocena, brak poczucia bezpieczeństwa i brak pewności siebie. • zmiana miejsca zamieszkania może mieć dramatyczne efekty: opuszczając nagle szkołę, dom, opuszczając przyjaciół dzieci czują się zagubione. • częste zmiany szkoły lub pozostawanie w domu w celu zaopiekowania się matką lub rodzeństwem powoduje zakłócenia rytmu nauki. • przemoc może sprawiać, że dzieci stają się coraz bardziej osamotnione i nie przystosowane społecznie; • dzieci, które są świadkami przemocy często cierpią z powodu koszmarów sennych, zakłóceń snu, moczenia nocnego i braku apetytu. • u dzieci, które doświadczają przemocy, często rozwija się depresja; dzieci te mają kłopoty z uzewnętrznianiem uczuć, są pasywne i bardzo boją się odrzucenia; • starsze dzieci, czują się odpowiedzialne za matkę lub rodzeństwo, narażone są na przemoc, gdy stają w obronie bitych członków rodziny. W celu zwiększenia skuteczności przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz inicjowania i wspierania działań polegających na podnoszeniu świadomości społecznej w zakresie przyczyn i skutków przemocy w rodzinie weszła ustawa z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Określa ona: 55 1) zadania w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, 2) zasady postępowania wobec osób dotkniętych przemocą w rodzinie, 3) zasady postępowania wobec osób stosujących przemoc w rodzinie. W 1998r. podjęto próbę stworzenia systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie, angażując w ten problem wszystkie podmioty zainteresowane pomocą rodzinie, z uwzględnieniem Policji, Ośrodków Pomocy Społecznej, Gminnych Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Wspólne wysiłki zaowocowały opracowaniem „Niebieskiej Karty”. Zadania procedury Niebieskiej Karty w pomocy społecznej: • ułatwienie pracownikowi socjalnemu rozpoznania przemocy w rodzinie; • dostarczenie ofiarom przemocy informacji o przysługujących im prawach oraz o możliwościach szukania pomocy; • motywowanie ofiar przemocy w rodzinie do żądania ochrony swoich praw i szukania pomocy; • ułatwienie podjęcia działań zmierzających do zatrzymania przemocy; • dokonywanie oceny stopnia zagrożenia życia i zdrowia osób krzywdzonych w rodzinie; • ułatwienie planowania działań związanych z poprawą sytuacji ofiar; • ułatwienie oceny sytuacji rodziny w związku z przemocą; • monitorowanie sytuacji rodzinnej w związku z przemocą; • ułatwienie zapisu historii przemocy i podejmowanych działań; • ułatwienie szybkiego przygotowania szczegółowych informacji o przemocy w rodzinie w przypadku wszczęcia postępowania karnego wobec sprawcy; • tworzenie warunków do współpracy między placówkami pomagającymi ofiarom przemocy w rodzinie i podejmującymi działania wobec sprawców oraz budowania lokalnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Obowiązek przeciwdziałania przemocy w rodzinie, szczególnie w rodzinie z problemem alkoholowym spoczywa na Gminnych Komisjach Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Reguluje to ustawa o wychowaniu w trzeźwości i 56 przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Jednym z obowiązków Komisji jest zakładanie Niebieskich Kart w celu ułatwienia rozpoznania przemocy w rodzinie z problemem alkoholowym. Karta ta ma również za zadanie motywowanie sprawców przemocy do podjęcia leczenia odwykowego. Obowiązek zakładania Niebieskich Kart spoczywa także na Policji, która zazwyczaj jako pierwsza spotyka się z rodziną, w której dochodzi do aktów przemocy. Karta ta ułatwia policjantom uporządkowanie zarówno rejestrację śladów i wydarzeń w miejscu zdarzenia, jak również podjętych przez nich czynności. Może się zatem zdarzyć, że jedna rodzina ma założoną Niebieską Kartę w trzech miejscach: na policji, w pomocy społecznej i w gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych. Nie jest to zbędna biurokracja, gdyż większość spraw, które trafią do organów ścigania czy wymiaru sprawiedliwości, jest umarzana właśnie z powodu braku wystarczających informacji i dowodów popełnienia czynu zabronionego prawem. Według danych Komendy Głównej Policji, w 2003 roku zanotowano 85512 wezwań, dotyczących przemocy w rodzinie zarejestrowanych w programie „Niebieskiej Karty”. Liczba ofiar przemocy domowej, według policyjnej „Niebieskiej Karty”, wyniosła 137299 osób. Większość z nich to kobiety i dzieci (blisko 95%). Najwięcej zarejestrowanych w programie „Niebieska Karta” przestępstw, to fizyczne lub psychiczne znęcanie się nad członkami rodziny. Liczba ta stale rośnie od 1999 roku. W 2003 roku liczba ta wynosiła 23166. W wyniku „nieporozumień rodzinnych” zostało zabitych 271 osób na ogólną liczbę 1039 zabójstw w roku 2003. Sprawcami są zarówno wcześniejsi oprawcy, jak i doprowadzone do ostateczności ofiary. Liczba ta jak przyznaje sama policja, nie oddaje w pełni skali zjawiska, a z policyjnych statystyk wynika, że największa liczba zabójstw została popełniona z nieustalonych lub innych motywów i w liczbie tej (622) również mogą się kryć przypadki zabójstw na tle przemocy. Jak wynika z danych statystycznych większość spraw o przemocy w rodzinie jest umarzana na etapie postępowania przygotowawczego. W roku 2002 za 57 fizyczne lub psychiczne znęcanie się nad członkami rodziny skazano ogółem 14128 sprawców, spośród których 90,4% otrzymało kary pozbawienia wolności w zawieszeniu i w granicach dolnego zagrożenia (73,5% do roku, a zaledwie 0,6% powyżej 3 lat pozbawienia wolności. Szacuje się, że zaledwie 25% przypadków zgwałceń jest ujawnionych organom ścigania. Według danych Komendy Głównej w roku 2003, stwierdzono 2.322 przestępstw o gwałt. Jeśli chodzi o skazania, to w roku 2002 było zaledwie 690 skazań z czego 33% to były wyroki w zawieszeniu. Blisko 60% skazań to wyroki do dwóch lat pozbawienia wolności. Według danych z Posterunku Policji w Stoczku wynika, iż interwencji domowych z użyciem Niebieskiej Karty w 2004r. było – 13 i odpowiednio w 2005r. 1.7. STARZENIE SIĘ LUDNOŚCI- PROBLEMY LUDZI STARSZYCH Polska transformacja doświadczyła całe społeczeństwo. Wśród zubożałych znalazła się także wyeliminowana grupa ludzi starszych, emerytów i rencistów, których z roku na rok przybywa. Prognozy demograficzne wskazują, że w kolejnych latach procent osób w starszym wieku, w całej populacji będzie zwiększał się systematycznie. 58 Wiek starszy niesie za sobą czynniki ograniczające sprawność i samodzielność. Są to nie tylko procesy starzenia czy choroby wieku starszego, ale również niekorzystne wpływy środowiskowe, trudne warunki mieszkaniowe, ekonomiczne, różne sytuacje konfliktowe. Wszystko to może wpływać na ograniczenia aktywności fizycznej lub psychicznej oraz ograniczać zdolność do samodzielnego bytowania. W powszechnej opinii, starość postrzegana jest jako okres całkowitej degradacji, izolacji, samotności, niedołęstwa, odczuwalnych dolegliwości somatycznych, postępującego uzależnienia od otoczenia i ponurego czekania na śmierć. Zmieniająca się struktura i funkcje współczesnej rodziny nie sprzyjają kształtowaniu się warunków do sprawowania opieki nad sędziwym członkiem rodziny. Coraz częściej osoby starsze tworzą jednoosobowe gospodarstwo domowe, a gdy osoby te mieszkają razem z dziećmi to właśnie ich świadczenia emerytalne niejednokrotnie stanowią źródło pewnego i stałego dochodu rodzin wielopokoleniowych. Sytuacja najstarszej generacji Polaków jest znacznie gorsza niż ich rówieśników w krajach Unii Europejskiej. Mówi się o redukcji wydatków państwa, w tym także, w sektorze pomocy społecznej – pomoc ludziom starszym, chociaż zapotrzebowanie na osłony socjalne rośnie i będzie rosło nadal. Ludzie starsi wymagają różnych form wsparcia społecznego, aby to się mogło stać powinna być dokładnie zdiagnozowana ich sytuacja. Potrzebna jest, zatem nowa polityka społeczna: elastyczna, kreatywna, nowatorska oparta na współpracy samorządu i organizacji pozarządowych. Dane demograficzne wskazują na szybkie starzenie się populacji naszej gminy. Według danych na dzień 31.12.2005r. w gminie Stoczek mieszkało 1.064 osób w wieku poprodukcyjnym, co stanowi 19 % ogółu ludności. Wykres nr 28 59 Osoby w wieku poprodukcyjnym w roku 2005 w stosunku do ogółu ludności 81% 6000 5000 4000 3000 2000 1000 0 19% Pozostała liczba mieszkańców 2005 osoby w wieku poprodukcyjnym źródło: opracowanie własne GOPS Usługi opiekuńcze Jedna z form pomocy środowiskowej świadczonej na terenie gminy Stoczek są usługi opiekuńcze dla osób chorych, starych lub niepełnosprawnych, wymagających pomocy innych osób. Z tej formy pomocy korzystają przede wszystkim osoby samotne, ale również te, którym rodzina nie jest w stanie zapewnić opieki i pielęgnacji. Usługi opiekuńcze maja na celu przede wszystkim: 1. pomóc w zaspokojeniu codziennych potrzeb życiowych 2. zapewnić podstawową opiekę higieniczną 3. zapewnić pielęgnację, oraz w miarę możliwości podtrzymanie kontaktów z otoczeniem. Ośrodek przyznał w 2004 roku pomoc w postaci usług opiekuńczych 9 osobom. Natomiast w roku 2005 liczba świadczonych usług wzrosła do 10 osób. Usługi te świadczone są przez osoby Społecznej. 60 zatrudnione przez Ośrodek Pomocy Dom Pomocy Społecznej W strukturach Urzędu Gminy Stoczek funkcjonuje również Samorządowy Dom Pomocy Społecznej w Starych Lipkach zwany dalej „Domem”, działający w formie jednostki organizacyjnej. Bezpośredni nadzór nad działalnością Domu sprawuje Wójt Gminy Stoczek. O miejsce w domu pomocy społecznej mogą ubiegać się osoby z powodu wieku (emerytalnego), sytuacji życiowej, rodzinnej, materialnej lub mieszkaniowej. Osoby chore przewlekle nie wymagające leczenia szpitalnego mogą także, jeśli wymagają opieki, starać się o umieszczenie w domu pomocy społecznej. Celem Domu jest zapewnienie osobom w nim przebywającym całodobowej opieki, zaspokojenie potrzeb bytowych, zdrowotnych, społecznych i religijnych. Dom zapewnia opiekę i świadczy usługi osobom, którym wiek, stan zdrowia oraz warunki mieszkaniowe nie pozwalają na samodzielne funkcjonowanie w środowisku. Samorządowy Dom Pomocy Społecznej w Starych Lipkach posiada 18 miejsc. W roku 2004 przebywało w nim 16 osób w tym 10 skierowanych przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Węgrowie oraz 1 osoba przebywała tylko w okresie zimowym – mieszkaniec naszej gminy. Natomiast w roku 2005 przebywało w nim 17 osób, w tym skierowanych przez PCPR w Węgrowie oraz jeden mieszkaniec tylko w okresie zimowym. Pobyt w Domu Pomocy Społecznej w Starych Lipkach jest odpłatny. Średni miesięczny koszt utrzymania w Domu w roku 2004 wynosił 1.497,95 zł, zaś w 2005r. 1.484,65 zł. Decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę za pobyt w tym domu wydaje organ gminy właściwy dla tej osoby, tj. według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej o umieszczenie w domu pomocy. 61 1.8. ZDROWIE Usługi zdrowotne na podstawie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej świadczy Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej- Szpital Powiatowy w Węgrowie. Świadczenia zdrowotne udzielane są świadczeniobiorcom w poradniach specjalistycznych, oddziałach szpitalnych oraz poradniach diagnostycznych. W Gminie Stoczek funkcjonują dwa prywatne gabinety lekarskie: Indywidualna Specjalistyczna Praktyka Lekarska, której usługi świadczy specjalista medycyny rodzinnej, pediatra, specjalista anestezjolog, pod swoją 62 opieką ma 2.822 osób, oraz Praktyka Lekarza Rodzinnego, w której usługi świadczy specjalista chorób wewnętrznych i medycyny rodzinnej, pod swoją opieką ma 2.407 osób. Każdy z lekarzy zatrudnia po 2 pielęgniarki. Znajduje się również Gabinet Stomatologiczny, w którym zatrudniony jest jeden stomatolog, funkcjonuje również apteka prywatna. Jednym z ważniejszych zadań należących do w/w lekarzy jest opieka nad osobami mającymi problemy ze zdrowiem. Dużą trudność sprawia leczenie chorób przewlekłych, gdyż są to choroby trwające długo, tj. dłużej niż 3 miesiące. Choroby przewlekłe oznaczają najczęściej chorobę lub inwalidztwo trwające w sposób ciągły albo dające nawroty. Pacjenci chorujący przewlekle wymagają długoterminowej opieki - lekarskiej i pielęgniarskiej. CHOROBY PRZEWLEKŁE Problemy zdrowotne dzieci i młodzieży do 19 roku życia w 2004 i 2005 roku Rodzaje schorzenia Liczba osób 2004 2005 25 30 Wady wrodzone Zaburzenia wzroku Wady i choroby narządu wzroku Przewlekłe choroby układu oddechowego Choroby i zaburzenia układu krążenia Trwałe uszkodzenia narządu ruchu Przewlekłe choroby układu moczowego Zaburzenia statyki ciała Cukrzyca Choroby metaboliczne Zaburzenia słuchu Zaburzenia mowy Inne przewlekłe choroby 63 31 14 36 26 8 11 5 10 4 10 68 1 32 5 10 415 86 1 34 5 11 459 RAZEM: 624 713 Źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z PLR i ISPL w Stoczku. Najwięcej zaobserwowanych chorób u dzieci i młodzieży stanowią zaburzenia statystyki ciała, drugie miejsce zajmują choroby metaboliczne. Kolejnym najczęstszym schorzeniem są zaburzenia wzroku. Na następnym miejscu plasują się wady wrodzone u dzieci. Najmniejszą liczbę stanowiły osoby z cukrzycą. Problemy zdrowotne osób dorosłych w 2004 i 2005 roku Rodzaje schorzenia Liczba osób 2004 2005 3 3 Gruźlica Nowotwory Choroby tarczycy Cukrzyca Niedokrwistość Choroby obwodowego układu nerwowego choroby układu krążenia ( w tym ): - przewlekła choroba reumatyczna - choroba nadciśnieniowa - choroby naczyń mózgowych - niedokrwienna choroba serca - przebyty zawał serca Przewlekłe choroby układu trawiennego Choroby układu mięśniowokostnego i tkanki łącznej Pacjenci z innymi schorzeniami wymagającymi opieki czynnej RAZEM: 23 8 93 2 - 27 9 133 2 21 277 1 202 19 28 18 23 372 6 261 23 33 20 34 12 16 61 95 555 582 Źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z PLR i ISPL w Stoczku. 64 Jak wynika z powyższej tabeli najwięcej osób dorosłych wykazuje zaburzenia układu krążenia. Duża ilość osób choruje na cukrzycę i ilość ta ciągle wzrasta. Duża ilość osób zapada na choroby układu trawiennego oraz nowotwory. Najmniejszą liczbę stanowiły osoby chorujące na niedokrwistość, gruźlicę oraz choroby tarczycy. 1.9. PRZESTĘPCZOŚĆ Jednym z równie ważnych i postępujących problemów społecznych jest przestępczość. Przez to pojęcie należy rozumieć zbiór czynów zabronionych ustawowo pod groźbą kary, a popełnionych na obszarze danej jednostki terytorialnej. Przestępczość jest zjawiskiem społecznym. Charakteryzuje się następującymi cechami: 65 • stanowi zagrożenie dla obowiązującego porządku prawnego, • wyraża się we wzroście liczby osób, które popełniły przestępstwa w stosunku do ogółu ludności. Przestępczość rozpatrywana może być również z punktu widzenia jej rozległości, intensywności, struktury i dynamiki. Przestępczość i jej poziom determinuje wiele czynników. Wśród czynników kryminogennych można wyodrębnić czynniki o charakterze szczególnym i ogólnym. Do pierwszej grupy należy zaliczyć; cechy osobiste przestępcy, układy sytuacyjne, zachwianie równowagi psychicznej, frustracje jednostek, grupy społecznej, rozpad więzi nieformalnych, niedomogi w działaniu organizacji formalnych, alkoholizm, rodziny dysfunkcjonalne, wadliwe działania systemu oświatowego i wychowawczego. Do drugiej zaś nędzę, niesprawiedliwość i konflikty społeczne, nierówny podział bogactw, niski stan zdrowotny społeczeństw, dominację jednej grupy społecznej nad innymi opierającą się jedynie na bogactwie lub posiadaniu siły czy władzy, frustracje wywołaną niespełnieniem podstawowych potrzeb związanych z egzystencją ludzką, masowy wyzysk, nierówne możliwości życiowe i nieszczęścia powodowane przez człowieka, rygorystyczność kodeksów i przepisów prawnych pozostającymi w niezgodzie z poglądami społeczeństwa, przestarzałe lub nieprzychylne ludziom ustawodawstwa, stosowane w sposób sztywny wobec wielu warstw społecznych. W Gminie Stoczek przestępczość przedstawia się następująco: Wykres nr 29 66 Struktura przestępstw według rodzaju. 35 32 30 25 liczba 22 20 18 18 18 20 15 13 13 10 5 5 0 7 w ypadki drogow e 2004 5 5 kolizje drogow e nie trzeźw i kierow cy mandaty karne 2005 interw encje izba domow e NK w ytrzeźw ień rodzaj Źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Posterunku Policji w Stoczku Powyższy wykres ukazuje, iż najliczniejszą grupę sprawców przestępstw stanowili nie trzeźwi kierowcy i ukarani mandatami karnymi, zaś do najmniej licznej grupy zaliczamy skierowanych do izby wytrzeźwień. Według danych statystycznych dotyczących zagrożeń przestępczością na terenie gminy Stoczek, przeprowadzono postępowania przygotowawcze: ♦ w roku 2004 - 32 ♦ w roku 2005 - 18 natomiast postępowań o wykroczenia: ♦ w roku 2004 - 44 ♦ w roku 2005 - 50 Wykres nr 30 67 Przestępczość w śród nieletnich według kategorii przestępstw 4 4 3 liczba 2 1 0 2004 1 1 0 kradzież mienia 1 1 0 uszkodzenie mienia pobicia 1 2005 0 0 w ypadki drogow e w ykroczenia kategoria Źródło :opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Posterunku Policji w Stoczku Jak wynika z przedstawionego wykresu najczęściej występującym czynem karalnym w śród nieletnich są czyny z kodeksu wykroczeń. Nietrzeźwych nieletnich nie ujawniono. 1.10. EDUKACJA 68 W Gminie Stoczek znajdują się następujące placówki oświatowe. ◘ Niepubliczne Liceum Ogólnokształcące w Stoczku przy ulicy Armii Krajowej 1, które zostało utworzone w 2004 roku. Siedziba Liceum znajduje się w budynku Gimnazjum, które użyczyło dwie klasy. Uczniowie liceum korzystają również z biblioteki szkolnej, Hali Sportowej, stołówki i świetlicy. Wykres nr 31 Liczba uczniów w Niepublicznym Liceum Ogólnokształcacym w Stoczku w latach 2004-2006 29 30 25 20 liczba 15 uczniów 10 5 0 13 Liceum 2004/2005 2005/2006 rok szkolny Źródło: Opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Urzędu Gminy Stoczek ◘ Gimnazjum im. Władysława Reymonta w Stoczku przy ulicy Armii Krajowej 1. Obiekt ten jest najnowocześniejszym obiektem szkolnym Gminy Stoczek. Dysponuje 11 klasami, biblioteką szkolną, pracownią komputerową z dostępem do Internetu, Halą Sportową i stołówką szkolną , świetlicą wraz z zapleczem kuchennym. Wykres nr 32 69 Liczba uczniów w Gimnazjum w Stoczku w latach 2003-2006 250 245 240 liczba 235 230 uczniów 225 220 215 210 248 238 233 Gimnazjum 2003/2004 2004/2005 2005/2006 rok szkolny Źródło: Opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Urzędu Gminy Stoczek ◘ Szkoła Podstawowa im. Edwarda Szymańskiego przy ulicy Węgrowskiej w Stoczku. Obiekt ten dysponuje dwunastoma salami lekcyjnymi, biblioteką, salą gimnastyczną, oraz kuchnią. Szkoła posiada także oddział przedszkolny, salę komputerową z podłączeniem do Internetu. Wykres nr 33 Liczba uczniów w Szkole Podstawowej w Stoczku w latach 2003-2006 275 270 liczba 265 uczniów 260 255 272 265 263 Stoczek 2003/2004 2004/2005 2005/2006 rok szkolny Źródło: Opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Urzędu Gminy Stoczek ◘ Szkoła Podstawowa im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Toporze. Placówka szkolna położona jest w odległości ok. 8 km od Stoczka. Szkoła posiada 70 pięć klas lekcyjnych, salę komputerową z dostępem do Interentu, salę do ćwiczeń, bibliotekę, stołówkę i rozdzielnię posiłków. Wykres nr 34 Liczba uczniów w Szkole Podstawowej w Toporze w latach 2003-2006 67 67 66 65 liczba 64 uczniów 63 63 63 Topór 62 61 2003/2004 2004/2005 2005/2006 rok szkolny Źródło: Opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Urzędu Gminy Stoczek ◘ Szkoła Podstawowa w Mrozowej Woli. Budynek szkolny położony jest w odległości ok. 8 km od Stoczka. W szkole tej realizowany jest program nauczania w zakresie klas 0-3. Placówka posiada cztery sale lekcyjne, stołówkę, rozdzielnię posiłków oraz bibliotekę. Wykres nr 35 71 Liczba uczniów w Szkole Podstawowej w Mrozowej Woli w latach 2003-2006 50 43 40 34 32 liczba 30 uczniów 20 Mrozowa Wola 10 0 2003/2004 2004/2005 2005/2006 rok szkony Źródło: Opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Urzędu Gminy Stoczek ◘ Szkoła Podstawowa im. Jana Kochanowskiego w Grygrowie. Szkoła położona jest w odległości ok. 6 km od Stoczka. W szkole tej znajduje się siedem klas, biblioteka, sala komputerowa z dostępem do Internetu, stołówka, zastępcza sala gimnastyczna oraz rozdzielnia posiłków. Wykres nr 36 Liczba uczniów w Szkole Podstawowej w Grygrowie w latach 2003-2006 108 106 104 liczba 102 100 uczniów 98 96 94 92 107 102 98 Grygrów 2003/2004 2004/2005 2005/2006 rok szkolny Źródło: Opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Urzędu Gminy Stoczek Wykres nr 37 72 Źródło: Opracowanie własne GOPS na podstawie danych z Urzędu Gminy Stoczek Powyższy wykres przedstawia liczbę dzieci w poszczególnych klasach w Szkołach Podstawowych z terenu gminy w roku 2005. 1.11. MIESZKALNICTWO 73 Gmina nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. W 1998 zostało opracowane Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Stoczek, który stanowi podstawę określenia celów rozwoju Gminy Stoczek. W obszarze gminy dominuje zabudowa jednorodzinna, zagrodowa. Skupiska domów rozmieszczone są przy drogach wiejskich. W gminie Stoczek funkcjonuje 1.764 gospodarstw domowych ( dane ze spisu powszechnego ), w tym : ● gospodarstwa 1- osobowe stanowi - 457 ● gospodarstwo 2- osobowe stanowi –394 ● gospodarstwo 3- osobowe stanowi – 260 ● gospodarstwo 4- osobowe stanowi- 258 ● gospodarstwo 5 i więcej osobowe stanowią – 395 Przeciętna liczba w gospodarstwie domowym wynosi 3,06 osoby, największą liczbę stanowią gospodarstwa jednoosobowe, najmniejszą czteroosobowe. Mieszkańcy zajmują łącznie 1.471 mieszkań, które stanowią własność: ● osób fizycznych - 1.444 ● gminy - 19 ● skarbu państwa - 3 ● zakładów pracy - 3 ● pozostałych podmiotów – 2 Istniejące zasoby mieszkalne nie zaspokajają potrzeb mieszkańców gminy. Samorządy gminne w świetle obowiązujących przepisów w ramach zadań własnych są zobowiązane do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych osób znajdujących się w trudnej sytuacji. W związku z powyższym gmina Stoczka posiada w zasobie mieszkania komunalne i socjalne. Największe potrzeby istnieją w zakresie lokali socjalnych, dlatego też Gmina Stoczek dokonała w 2003 roku adaptacji budynku stanowiącego własność gminy, co zwiększyło stan w/w mieszkań. 74 Liczbę lokali socjalnych i komunalnych przedstawia poniższa tabela. Liczba lokali mieszkalnych i komunalnych Rodzaj mieszkania Komunalne Socjalne Ogółem: Liczba mieszkań 26 11 37 Powierzchnia Liczba mieszkania 1.236 m2 507,12 m2 1.743,12m2 izb 80 29 109 Źródło: opracowanie własne GOPS na podstawie danych z referatu Rolnictwa, Środowiska, Rozwoju Gospodarczego i Integracji Europejskiej w Urzędzie Gminy Stoczek. W Gminie Stoczek nie ma noclegowni dla bezdomnych i mieszkań chronionych, a zasób mieszkaniowy gminy, w tym lokali socjalnych, nie pozwala w całości zaspokoić potrzeb członków społeczności. 1.12. BEZDOMNOŚĆ W polskiej literaturze naukowej i publicystyce nie dopracowano się jednej, powszechnie uznawanej definicji bezdomności. W bardzo wielu publikacjach 75 spotyka się rozważania związane z niejasnościami definicyjnymi pojęcia bezdomności i osoby bezdomnej. Z definicją osoby bezdomnej spotykamy się w Ustawie o pomocy społecznej. Zgodnie z nią, za osobę bezdomną uważa się „osobę nie zamieszkującą w lokalu mieszkalnym w rozumieniu przepisów o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych i nigdzie nie zameldowaną na pobyt stały w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Jednak jak podkreśla wielu badaczy, bezdomność jest przede wszystkim zjawiskiem społecznym, nie poddającym się opisowi w kategoriach czysto prawniczych. Ani formalne prawo do zamieszkania w danym lokalu, ani brak tego prawa nie przesądzają bowiem niczego w kwestii bezdomności. Możliwe są sytuacje gdy konflikty rodzinne uniemożliwiają współzamieszkiwanie w lokalu, w którym jest zameldowany, lub też zaspakajanie potrzeb mieszkaniowych pomimo braku zameldowania i formalnego prawa do zamieszkania w danym lokalu. W literaturze socjologicznej dzieli się bezdomnych na dwie kategorie: bezdomnych aktualnych i bezdomnych potencjalnych. ”Bezdomni aktualni, są to ludzie nie mający dachu nad głową, którzy od rana do wieczora myślą, gdzie można by znaleźć schronienie nocą(…).Bezdomni potencjalni, są to ludzie nie posiadający własnego mieszkania, chwilowo gdzieś wegetujący, ale w każdej chwili mogący utracić dach nad głową. Do nich należy zaliczyć bezdomnych przebywających w zakładach karnych, szpitalach, odwykówkach, schroniskach i noclegowniach. Do przyczyn bezdomności można zaliczyć: - sytuację społeczno- ekonomiczną kraju, w tym wzrost bezrobocia - sytuacja prawną, polegającą na możliwości wyeksmitowania lokatora „ do nikąd” za długi i zaległości w opłatach czynszowych - patologię w tym z powodu alkoholizmu, przestępczości, odrzucenia lub braku opieki ze strony najbliższych, przemocy w rodzinie - świadomy wybór innego sposobu życia , odrzucenia obowiązującego systemu wartości 76 - osobowość, w tym poczucie niższości, osamotnienie, wstyd, przekonania o złym świecie i ludziach. Problem bezdomności w Polsce staje się coraz poważniejszy. Spowodowane jest to przemianami społeczno ustrojowymi, związanymi z pojawianiem się zjawiska bezrobocia, eksmisjami „na bruk”, likwidacją hoteli robotniczych, zapaścią na rynku mieszkaniowym Zgodnie z ustawą o pomocy społecznej, pomoc bezdomnym należy do zadań własnych gminy. Pomoc ta może mieć formę udzielania schronienia, posiłku, ubrania, a także zasiłku celowego na leczenie. Z analizy przeprowadzonej przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Stoczku wynika, iż na terenie naszej gminy nie ma osób bezdomnych. Biorąc pod uwagę przyczyny powstawania bezdomności należy domniemywać, iż problem ten niebawem dotknie również naszą gminę. 2. ANALIZA WYNIKAJĄCA Z PRZEPROWADZONEJ DIAGNOZY PROBLEMÓW SPOŁECZNYCH 77 Analiza społeczna obejmuje opis różnych zjawisk, sytuacji, przesłanek, które mogą stać się przyczyną trudnej sytuacji, w jakiej znaleźli się poszczególni mieszkańcy gminy Stoczek. W celu otrzymania zbliżonego rzeczywistego obrazu problemów społecznych poddano analizie dane liczbowe z 2004 i 2005 roku. Analiza ta pozwala uchwycić tendencje rosnące lub malejące w poszczególnych problemach społecznych. Większość problemów, z jakimi borykają się mieszkańcy Gminy Stoczek uznawana jest za problemy społeczne, będące konsekwencjami zakłóceń organizacji życia zbiorowego. Tego przykładem jest głównie bezrobocie, ubóstwo, uzależnienia, niepełnosprawność, niezaradność życiowa, starość. Problemy te jakby wiążą się razem, zachodzi między nimi często związek przyczynowy np.: bezrobocie powoduję utratę środków utrzymania, ale również pogłębienie i nawarstwienie innych problemów, takich jak: bezradność, izolacja społeczna, uzależnienia, przemoc itp. Aby zagwarantować prawidłowe funkcjonowanie człowieka istnieje potrzeba zabezpieczenia jego podstawowych potrzeb życiowych takich jak: żywność, odzież, opał, dach nad głową, itp. Brak środków materialnych powoduje, że większość osób zgłasza się o wsparcie do pomocy społecznej, aby w tym trudnym okresie udzielona pomoc pozwoliła na faktyczne zaspokojenie podstawowych potrzeb bytowych. W sytuacji nie radzenia sobie z czynnościami domowymi lub samoobsługą osób starszych, niepełnosprawnych, aby jak najdłużej zatrzymać ich w środowisku lokalnym jest zapewnienie im pomocy usługowej. Z tego też względu należy poszukiwać dodatkowych środków np.: unijnych oraz wspieranie gminy przez wszystkie podmioty, w tym organizacje pozarządowe działające na rzecz rozwiązywania problemów społecznych. Poza wsparciem finansowym niezbędny jest rozwój taniego budownictwa socjalnego, dzięki czemu osobom o niskich dochodach łatwiej będzie radzić sobie z zaspokajaniem podstawowych potrzeb bytowych. 78 Obok form o charakterze finansowym lub usługowym, konieczne jest rozwijanie form pozamaterialnych takich jak: organizacja punktu wsparcia psychologicznego, prawnego, socjalnego, rodzinnego, aktywizację społeczną, rozwój samopomocy, wolontariatu, rozwój sieci świetlic środowiskowych, rozwój usług opiekuńczych, tworzenie sieci poradnictwa i wspierania w sytuacjach kryzysowych dla dzieci i młodzieży. Celem wszystkich działań ma być zapobieganie marginalizacji i wyprowadzenia z trudnej sytuacji osób, rodzin i społeczności lokalnych oraz wyposażenie ich w narzędzia umożliwiające samodzielne radzenie sobie z pojawiającymi się problemami i potrzebami np. poprzez zapewnienie długotrwale bezrobotnym zatrudnienia w różnych formach takich jak: zatrudnienie socjalne, roboty publiczne, prace interwencyjne, itp. Konieczne jest tu wyrównywanie szans różnych grup społecznych: osób niepełnosprawnych, kobiet, ludzi młodych i długotrwale bezrobotnych. Problemy społeczne mają wielowymiarowy charakter i ich rozwiązanie wymaga systemowych rozstrzygnięć, zintegrowanej współpracy instytucjonalnej, angażując sferę polityczną, gospodarczą i społeczną. Należy doprowadzić do wypracowania wspólnych programów i współdziałania wszystkich podmiotów powołanych w celu rozwiązywania problemów społecznych (przedstawiciele władzy lokalnej, pomocy społecznej, oświaty, kultury, zdrowia, organizacje pozarządowe, kościelne, itp.). Niezbędne jest także utworzenie infrastruktury socjalnej, bez której niemożliwa będzie realizacja założonych celów. III. STRATEGIA ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW SPOŁECZNYCH 79 1. MISJA I CELE PODSTAWOWE Gmina z definicji jest wspólnotą samorządową zorientowana na zaspokojenie potrzeb jej mieszkańców. Dlatego też władze gminy we wszystkich swych działaniach musza dążyć do jak najlepszego i najpełniejszego zaspokojenia potrzeb lokalnej społeczności. Zgodnie z kanonami nowocześnie rozumianej polityki społecznej polegać ma to nie tylko na dystrybucji dóbr, lecz na stwarzaniu warunków do rozwoju we wszystkich dziedzinach życia. Oczywiście biorąc pod uwagę istotę zrównoważonego rozwoju należy pamiętać o osobach wykluczonych, które z różnych przyczyn nie stają się beneficjentami przemian i wzrastającego poziomu życia. Obowiązującym minimum powinno być zapewnienie jednostce bytowania w warunkach nie urągających jej godności. Zdefiniowane zadania pozwalają gminie sformułować misję gminy Stoczek w zakresie polityki społecznej. Jest nią stworzenie mieszkańcom jak najlepszych warunków życia i zapewnienie im możliwości rozwoju, z troską o los osób wykluczonych społecznie i zagrożonych takim wykluczeniem. W celu realizacji celu nadrzędnego – misji sformułowano 6 celów podstawowych, którym przyporządkowano działania służące osiągnięciu celu. Hierarchia skonkretyzowanych celów podstawowych wynika z diagnozy dotyczącej najważniejszych problemów społecznych. Jeden z celów poświęcono instytucji rodziny, ponieważ to dzięki niej jednostka może realizować swoje potrzeby przynależności do grupy, bezpieczeństwa. W tej komórce społecznej tworzone, powielane i utrwalane są wzorce zachowań. W dobie coraz szybszego życia, kiedy rodzice coraz mniej czasu poświęcają wychowaniu dzieci, kiedy lansowane są konsumpcyjne modele życia pomoc rodzinie jest szczególnie ważna. Przyjęty priorytet jakkolwiek aksjologicznie, pozostaje również ekonomicznie uzasadniony. Kierowana tam pomoc przynosi przy zaangażowaniu tak samych środków największe korzyści społeczne. 80 2. Planowane działania CEL PODSTAWOWY NR 1 81 Wsparcie dla rodzin dotkniętych ubóstwem Sposób realizacji: ► działania ratunkowe polegające na udzielaniu doraźnej pomocy w formie pieniężnej - świadczeń rodzinnych, dodatków mieszkaniowych, zasiłków ► działania polegające na udzielaniu świadczeń w formie niepieniężnej- zabezpieczenie jednego gorącego posiłku osobom tego pozbawionym a w szczególności osobom bezdomnym, starym i dzieciom, zapewnienie pomocy w formie usług opiekuńczych, w razie niemożności zaspokojenie całodobowej opieki umieszczenie w domu pomocy społecznej ► łagodzenie skutków ubóstwa poprzez organizowanie robót publicznych ► praca socjalna z beneficjentami mająca na celu wskazanie umiejętnego sposobu odkrycia i wykorzystania ich własnych zasobów (praca socjalna, wsparcie psychologiczne, dworactwo zawodowe) ► stała weryfikacja przyznanych świadczeń (głownie pieniężnych) tak aby przyznana pomoc trafiała do osób rzeczywiście jej potrzebujących. ► stałe doskonalenie współpracy pomiędzy różnymi instytucjami i organizacjami zajmującymi się problemem ubóstwa Realizatorzy i podmioty wspierające: ■ Wójt Gminy ■ Gminny Ośrodek pomocy Społecznej ■ Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych ■ Organizacje Kościelne ■ Sponsorzy ■ Wolontariat 82 CEL PODSTAWOWY Nr 2 Ograniczanie bezrobocia na terenie gminy oraz łagodzenie jego skutków społecznych. Sposób realizacji ► podejmowanie działań na rzecz powstawania nowych miejsc pracy w gminie ► przeciwdziałanie negatywnym skutkom psychospołecznym bezrobocia ► aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu – prace interwencyjne, roboty publiczne, staże, przygotowanie zawodowe ► przeciwdziałanie marginalizacji osób bezrobotnych i ich rodzin ► współpraca z Powiatowym Urzędem Pracy , udział w inicjatywach przez nich organizowanych Realizatorzy i podmioty wspierające ■ Urząd Gminy ■ Powiatowy Urząd Pracy ■ Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej ■ Przedsiębiorcy ■ Organizacje Pozarządowe CEL PODSTAWOWY Nr 3 Działania na rzecz integracji osób niepełnosprawnych, starych i przewlekle chorych 83 Sposób realizacji ► rozwój usług opiekuńczych i pomocy sąsiedzkich. ► podejmowanie działań na rzecz likwidacji barier architektonicznych uniemożliwiających dostęp do dóbr i usług osobom starym i niepełnosprawnym ► edukacja dzieci i dorosłych w zakresie przybliżania problemów osób niepełnosprawnych ► tworzenie warunków oraz wspieranie inicjatyw samopomocowych osób starych i niepełnosprawnych (grupy samopomocowe, kluby Seniora itp.) Realizatorzy i podmioty wspierające ■ Urząd Gminy ■ Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej ■ Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie ■ Przychodnie Zdrowia ■ Szkoły CEL PODSTAWOWY Nr 4 Działania na rzecz poprawy funkcjonowania rodzin patologicznych i zagrożonych patologiami 84 Sposób realizacji ► informowanie rodzin o dostępnych formach pomocy ► promocja wartości rodziny ► edukacja dzieci , młodzieży i dorosłych w zakresie nowoczesnych metod wychowawczych ► koordynacja działań i współpraca ośrodka pomocy społecznej, szkoły, policji oraz instytucji kościelnych w zakresie wsparcia udzielanego rodzinie ►stworzenie dzieciom i młodzieży alternatywnych metod spędzania wolnego czasu ( świetlice środowiskowe, kawiarenki internetowe, zajęcia sportowe itp.) Realizatorzy i podmioty wspierające ■ Urząd Gminy ■ Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej ■ Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie ■ Policja ■ Instytucje kościelne ■ Szkoły ■ Lekarze rodzinni CEL PODSTAWOWY NR 5 Zwalczanie problemu alkoholizmu i narkomanii oraz łagodzenie negatywnych skutków tego zjawiska 85 Sposób realizacji: ► prowadzenie profilaktycznej działalności informacyjnej dla dzieci i młodzieży informującej o negatywnych skutkach spożywania alkoholu i używania narkotyków ► wskazanie osobom uzależnionym i zagrożonym uzależnieniem możliwości uzyskania pomocy terapeutycznej i rehabilitacyjnej ► otoczenie opieką członków rodzin osób uzależnionych i udzielenie im pomocy, w tym dotyczącej przemocy w rodzinie ► ciągłe monitorowanie zjawiska spożywania alkoholu, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży ► wskazywanie i tworzenie dla dzieci i młodzieży alternatywnych do alkoholu form spędzania wolnego czasu ►działalność edukacyjna polegająca na promocji zdrowego stylu życia ► monitorowanie i pozostawianie na dotychczasowym poziomie liczby punktów sprzedaży alkoholu w gminie ► wspomaganie działań instytucji, organizacji pozarządowych i osób fizycznych służących rozwiązywaniu problemów narkomanii Realizatorzy i podmioty wspierające ■ Urząd Gminy ■ Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej 86 ■ Gminna Komisja ds. rozwiązywania Problemów Alkoholowych ■ Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie ■ Szkoły ■ Policja CEL PODSTAWOWY NR 6 Wzmacnianie oddziaływania i intensyfikacja działań Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Stoczku Sposób realizacji ► wzmocnienie kadrowe Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Stoczku ► współpraca Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej z organizacjami społecznymi i koordynacja wspólnie podejmowanych działań ► wprowadzenie nowoczesnych metod pracy i podnoszenie kwalifikacji osób zatrudnionych w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Stoczku ► udział pracowników Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w szkoleniach, kursach, warsztatach ► wymiana doświadczeń, korzystanie z pozytywnych wzorców innych gmin Realizatorzy i podmioty wspierające: ■ Wójt Gminy ■ Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Stoczku 87 ■ Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie 88