PL - PTCer
Transkrypt
PL - PTCer
MATERIA£Y CERAMICZNE /CERAMIC MATERIALS/, 60, 4, (2008), 262-265 Wpyw modykatora prekursora tlenku glinu na morfologi otrzymanego nanoproszku Al2O3 AGNIESZKA SOGAA1, ANTONI KUNICKI2, ANDRZEJ OLSZYNA1 1 Wydzia Inynierii Materiaowej Politechniki Warszawskiej Wydzia Chemiczny Politechniki Warszawskiej e-mail: [email protected] 2 Streszczenie Opisano nowatorsk metod otrzymywania tlenku glinu o nanometrycznym rozmiarze czstek. Prekursor tlenku glinu syntezowano w reakcji zwizku glinoorganicznego z tlenem z powietrza a nastpnie modykowano -cyklodekstryn. W wyniku procesu rozkadu termicznego prekursora, pozyskano nanotlenek glinu. Uzyskane wyniki wskazay, e warunki syntezy prekursora oraz stosowany jego modykator, w istotny sposób wpywaj na morfologi powstaego nanoproszku Al2O3. Tlenek glinu scharakteryzowano w sposób ilociowy metod skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) oraz zbadano jego powierzchni waciw metod BET. Sowa kluczowe: prekursory organiczne, Al2O3, nanoproszki, preparatyka chemiczna proszków INFLUENCE OF ALUMINA PRECURSOR MODIFICATOR ON THE MORPHOLOGY OF RESULTANT Al2O3 NANOPOWDER The innovatory method of obtaining a nano-metric grain size alumina was described. Alumina precursor was synthesized by the reaction of aluminum metallorganic compound with oxygen provided in air. Subsequently precursor was modied by -cyclodextrin. As a result of precursor thermal decomposition alumina nanopowder was obtained. The obtained results indicate that precursor synthesis conditions and addition of modicator, have a signicant affect on morphology of nanopowder. The morphology and properties of the nal product were examined quantitatively by scanning electron microscopy (SEM) and surface area (BET) measurements. Keywords: Organic precursors, Al2O3, nanopowders, powders-chemical preparation 2 Al(OH)3 ––––––> Al2O3 Wprowadzenie -3 H2O W literaturze opisanych jest wiele metod otrzymywania nanotlenku glinu. Jednym z gównych celów tych prac jest zapobieenie aglomeracji produktu. Aglomeracja tlenku glinu jest podstawowym problemem w technologii jego otrzymywania a take w dalszych zastosowaniach [1]. Metody syntezy nanotlenku glinu mona podzieli na dwie gówne grupy: metody zyczne (do których zalicza si m.in. metody mechaniczne) oraz metody chemiczne. Metody zyczne charakteryzuj si wysok energochonnoci. Natomiast moliwoci zastosowa tlenku glinu, otrzymywanego przy uyciu niektórych chemicznych metod syntezy maj ograniczenia, wynikajce z wprowadzanych zanieczyszcze w procesie jego wytwarzania; np. elektrochemiczne metody redukcji prekursora [2]. „Czystymi” metodami syntezy mona nazwa jedynie te, które polegaj na: 1. utlenianiu metalicznego glinu: 3/2O 2 2 Al ––––––> Al2O3 (1), 2. odwodnieniu zolu wodorotlenku glinu co prowadzi do zamiany zolu w el - tzw. metoda zol-el. el poddaje si wygrzewaniu w podwyszonej temperaturze otrzymujc tlenek glinu [3]: 262 (2) Technologia ta jednak obciona jest du iloci odpadów powstaych w trakcie syntezy. 3. reakcji zwizku glinoorganicznego AlR3 (gdzie R=alkil) w agodnych warunkach z tlenem z powietrza, do zwizku alkoksyglinowego – prekursora tlenku glinu: O2 R3Al ––––––> (RO)3Al (3) Powstay w wyniku reakcji zwizku glinoorganicznego z tlenem zwizek alkoksyglinowy, stanowicy gówny skadnik prekursora tlenku glinu, poddaje si rozkadowi termicznemu w atmosferze powietrza (4) w temperaturze 500 – 1200°C, otrzymujc tlenek glinu o nanometrycznym rozmiarze czstek [3, 4]: O2 (RO)3Al ––––––> Al2O3 + CO2 + H2O t (4) Wczeniejsze badania pokazay, e istotnym problemem podczas reakcji zwizku glinoorganicznego z tlenem w rozpuszczalniku niepolarnym np. heksanie, jest tendencja prekursora do asocjacji, prowadzca do powstania mieszaniny autokompleksów [5, 6]. Zjawisko to powoduje powstawanie aglomeratów w dalszych etapach procesu otrzymywania nanotlenku glinu. WPYW MODYFIKATORA PREKURSORA TLENKU GLINU NA... Dziki nowatorskiej idei zastosowania modykatora prekursora tlenku glinu, istnieje moliwo zapobieenia wyej opisanemu niekorzystnemu procesowi asocjacji. W niniejszej pracy, jako modykator zastosowano -cyklodekstryn. Uywana jest ona powszechnie w chemii, jako dyspersant substancji niepolarnych w rodowiskach polarnych np. w wodzie. Jest to cykliczny oligosacharyd, skadajcy si z siedmiu jednostek cukrowych [7], posiadajcy wyjtkowe poczenie rónych waciwoci. Hydrofobowa kawerna daje moliwo zatrzymywania prekursora (RO)3Al, w wyniku tworzenia wiza wodorowych. Natomiast powierzchniowe grupy wodorotlenowe mog reagowa ze zwizkiem glinoorganicznym R3Al, z wydzieleniem wglowodorów. Prowadzi to do rozproszenia czsteczek prekursora w rodowisku reakcyjnym. Wyej opisane cechy -cyklodekstryny spowodoway podjcie bada nad moliwoci wykorzystania jej jako modykatora prekursora tlenku glinu. Otrzymywanie nanoproszku Al2O3 W przedstawionej pracy, prekursor tlenku glinu otrzymywano wyej opisan metod 3. w reakcji trietyloglinu Et3Al z tlenem z powietrza (3). Powstajcy trietanolan glinu (EtO)3Al poddawano rozkadowi termicznemu w atmosferze powietrza (4). Prekursor modykowano dwoma sposobami, wprowadzajc -cyklodekstryn na pocztku reakcji Et3Al z tlenem z powietrza lub po jej zakoczeniu. Proces otrzymywania nanoproszku tlenku glinu wobec modykatora prekursora przedstawiono na rysunku 1. Prekursor otrzymany w wyniku reakcji zwizku glinoorganicznego z tlenem, po odparowaniu rozpuszczalnika, poddawano suszeniu w temperaturze 100°C przez 5 godzin. Prekursor po wstpnym rozdrobnieniu mechanicznym w modzierzu, poddawano rozkadowi termicznemu w piecu muowym HEATECH rmy Lab-Line Instruments. Proces prowadzono w temperaturze 500, 700 i 900°C, przez 24 lub 72 godziny w atmosferze powietrza. Przykadow analiz fazow (XRD) syntezowanych proszków przedstawiono na rysunku 2. Metodyka bada Morfologi nanoproszków badano za pomoc elektronowego mikroskopu skaningowego LEO 1530 rmy Zeiss, przy napiciu przyspieszajcym 2,0 kV. Proszki napylano cienk warstw wgla przy uyciu napylarki BAL-TEC SCD 005 z przystawk CEA 035. Celem bada mikroskopowych byo uzyskanie jakociowej oraz ilociowej charakterystyki otrzymanych proszków. Opis ilociowy wykonano stosujc Rys. 2. Przykadowa analiza XRD otrzymanego nanoproszku tlenku glinu. Rozkad termiczny prekursora prowadzono w T=700oC, 24 h program komputerowy do analizy i obróbki obrazu mikrostruktury MicroMeter v.086b. Parametry czstek mierzono dla ich pojedynczych przekrojów, a nastpnie wyznaczano redni wielko danego parametru E(x) [8]. Powierzchni waciw otrzymanego produktu badano metod BET, uywajc aparatu Quadrasorb-SI rmy Quantachrome. Jako adsorbat uyto azotu, a pomiary adsorpcji prowadzono w temperaturze -195,8°C. Próbki przed pomiarem odgazowywano 48 godzin w temperaturze 350°C. Wyniki bada Otrzymane nanoproszki tlenku glinu poddano obserwacjom SEM oraz analizie metod BET. Analiz stereologiczn produktów nalnych przestawiono na rysunkach 3 – 5. Wyniki pokazuj, i nanoproszki bez dodatku modykatora charakteryzuj si redni wielkoci ziaren 68 nm. Jednoczenie obserwuje si duy udzia wikszych aglomeratów - ponad 1 m (Rys. 3). Dodatek modykatora prekursora na pocztku reakcji trietyloglinu z tlenem, skutkuje zmniejszeniem redniej wielkoci ziarna z 68 na 61 nm (ok. 10 %) (Rys. 4.). Jednoczenie zapobiega tworzeniu si aglomeratów, których rednia wielko utrzymuje si na poziomie 293 nm. W wypadku gdy modykator dodano po zakoczeniu reakcji trietyloglinu z tlenem, rednia wielko ziarna zmniejszya si do 48 nm. Zdjcia uzyskane metod SEM pokazuj, e w produkcie kocowym obecne s take aglomeraty o wielkoci powyej 1 m (Rys. 5). Wyniki bada powierzchni waciwej ziaren proszków przedstawiono w tabeli 1. Pokazuj one, i dodatek modykatora prekursora w istotny sposób wpywa na warto powierzchni waciwej otrzymanego nanotlenku glinu. Powierzchna waciwa proszków otrzymanych wobec modykatora ulega zmniejszeniu, w porównaniu do otrzymanych Rys. 1. Schemat procesu otrzymywania nanoproszku tlenku glinu MATERIA£Y CERAMICZNE, 60, 4, (2008) 263 A. SOGAA, A. KUNICKI, A. OLSZYNA Rys. 3. Morfologia i rozkad wielkoci ziaren nanoproszku tlenku glinu wypalanego w T= 700°C, 24 h. Bez dodatku modykatora prekursora Rys. 4. Morfologia i rozkad wielkoci ziaren nanoproszków tlenku glinu wypalanego w T= 600°C, 24 h (a) T= 700°C, 24 h (b) T= 900°C, 24 h (c). Modykator prekursora dodany na pocztku reakcji Et3Al z tlenem 264 MATERIA£Y CERAMICZNE, 60, 4, (2008) WPYW MODYFIKATORA PREKURSORA TLENKU GLINU NA... Rys. 5. Morfologia i rozkad wielkoci ziaren nanoproszku tlenku glinu wypalanego w T= 900°C, 72 h. Modykator prekursora dodany po zakoczeniu reakcji Et3Al z tlenem zmniejszeniem redniej wielkoci czstek rednia wielko rednia wielko proszku o 10 %. Jeddodatek temperatura czas powierzchnia ziarna w obszarze aglomeratów noczenie obserwumodykatora wygrzewania wygrzewania waciwa od 1 do 100 nm w obszarze > 1 m prekursora [°C] [h] [m2/g] je si zmniejszenie [nm] [m] udziau wikszych brak 700 24 265,4 68,0 1,90 aglomeratów. 600 24 152,6 63,4 2,25 przed Optymalne parareakcj 700 24 252,2 59,0 brak metry prowadzenia z tlenem 900 24 83,6 61,4 2,18 procesu rozkadu po reakcji 900 72 39,9 48,4 1,80 z tlenem termicznego zmodykowanego prekurbez jego dodatku (Tab. 1). Powierzchnia waciwa proszku sora to temperatura wygrzewania 700°C, czas 24 godziny. bez modykatora wynosi 265,4 m2/g. Porównywaln warto Otrzymany w ten sposób produkt charakteryzuje si najwypowierzchni waciwej nanotlenku glinu otrzymanego wobec sz wartoci powierzchni waciwej. modykatora – 252,2 m2/g, uzyskano w wyniku rozkadu termicznego prekursora, prowadzonego w temperaturze Praca wykonana zostaa dziki funduszom przyznanym 700°C przez 24 godziny. przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyszego, w ramach Na charakterystyk stereologiczn otrzymywanego projektu badawczego nr R08 017 02. nanotlenku glinu istotny wpyw ma temperatura rozkadu termicznego prekursora. W temperaturze wygrzewania 600 Literatura i 900°C obserwuje si zwikszenie udziau aglomeratów [1] Singhal A., Skandan G., Wang A., NanoStructured Materials 11, o wielkoci ponad 1 m. W temperaturze 700°C (Rys. 4b) 4 (1999) 545-552. nie obserwuje si aglomeratów o wielkoci powyej 1 m, [2] Krell A., Ma H., NanoStructured Materials, 11, 8 (1999) 1141a ich rednia wielko jak podano wczeniej wynosi 293 nm. 1153. [3] Zawada A., Boczkowska A., Ziemkowska W., Kunicki A., PieStwierdzono e czas prowadzenia tego procesu nie wpywa trzykowski A., Olszyna A., Kompozyty 1 (2006) 79. na charakterystyk stereologiczn (w obszarze nano) otrzy[4] Boczkowska A., Marczewski M., Sienkiewicz B., Pietrzykowski manego produktu. Jednak zwikszenie czasu wygrzewania A., Kunicki A., Ziemkowska W., Zawada A., Olszyna A., Inynieria Materiaowa 6 (2006) 1323. z 24 do 72 godzin powoduje znaczny spadek wartoci po[5] Kunicki A., Ziemkowska W., Bulletin of the Polish Academy of wierzchni waciwej. Tab. 1. Wyniki analizy metod BET oraz SEM nanoproszków tlenku glinu Wnioski W niniejszej pracy przedstawiono opracowanie nowej, prostej metody syntezy proszków tlenku glinu, charakteryzujcych si nanometrycznymi rozmiarami czstek (< 100 nm), brakiem udziau aglomeratów o wielkoci ponad 1 m, powierzchni waciw o wartoci 252,2 m2/g, oraz du czystoci chemiczn. Przedstawione wyniki bada dowodz, e na proces otrzymywania nanotlenku glinu istotny wpyw ma dodatek modykatora prekursora oraz temperatura prowadzenia procesu rozkadu termicznego zmodykowanego prekursora. Jednoczenie zwikszenie czasu wygrzewania prekursora wpywa na zmniejszenie powierzchni waciwej otrzymanego proszku. Obecno modykatora skutkuje Sciences Chemistry, 33, 5-6, (1986) 199-208. [6] Szumacher S., Kunicki A.R., Madura I., Zachara J., Journal of Organometallic Chemistry 682 (2003) 196-203. [7] Martin Del Valle E.M., Process Biochemistry 39 (2004) 10331046. [8] Michalski J., Wejrzanowski T., Pielaszek R., Konopka K., Wojkowski W., Kurzydowski K.J., Science – Poland, 23 (2005) 1. i MATERIA£Y CERAMICZNE, 60, 4, (2008) 265