Jak prawidłowo wykonać tynki cementowo – wapienne.

Jak prawidłowo wykonać tynki cementowo – wapienne.
Właściwie położony tynk jest gwarancją wysokiej jakości ścian oraz sufitów, co
bezpośrednio przekłada się na komfort mieszkalny. Tynki cementowo –
wapienne poprawiają szczelność budynków, podnosząc tym samym stopień
ich ocieplenia oraz poprawiają akustykę pomieszczeń. Nowoczesne tynki
cementowo – wapienne charakteryzują się drobnoziarnistością, dzięki czemu
gładkość powierzchni jest wyższa niż miało to miejsce jeszcze kilka lat temu.
Ściany i sufity pokryte tynkiem cementowo – wapiennym prezentują się
estetycznie i są odporne na uszkodzenia mechaniczne, co nadaje im
wieloletnią trwałość. Na rynku dostępne są mieszanki tynku szarego, białego
oraz wersje kolorowe – wszystko zależy od naszych upodobań. Ponieważ
odpowiednie przygotowanie merytoryczne jest zawsze kluczem do sukcesu
polecamy ci przeczytanie tego tekstu do samego końca.
Czym charakteryzują się tynki cementowo – wapienne?
Tynk tego typu to mieszanka mineralna składająca się z cementu, piasku, wody i
wapna. Inna możliwość to tynki cementowo – wapienne wzbogacone o dodatki
uszlachetniające, czyli wypełniacze kwarcowe. Tego rodzaju produkt pozbawiony jest
piasku, a proporcje są wyważone tak, aby masa była plastyczna i łatwo wiązała się z
podłożem. Stanowi to duże ułatwienie, ponieważ prawidłowe dobranie proporcji może
okazać się trudnym zadaniem – zwłaszcza dla osoby bez doświadczenia. Cement
nadaje mieszance twardość, wapno zaś uplastycznia ją oraz posiada właściwości
antygrzybiczne.
Gdzie i jak kładzie się tynki cementowo – wapienne?
Tynk cementowo – wapienny doskonale sprawdza się na zewnątrz oraz wewnątrz,
gdy do pokrycia mamy powierzchnie narażoną na wilgoć powyżej 80% lub kontakt z
czynnikami mechanicznymi. Mogą stanowić one ostateczne wykończenie lub jedynie
podłoże pod gładzie gipsowe, tynki cienkowarstwowe lub wygładzające.
Oto co należy wiedzieć przed przystąpieniem do prac:

Tynki należy kłaść dwu lub trzy etapowo – obrzutka, narzut i gładź lub z
pominięciem ostatniego działania.

W przypadku ścian krzywych lub pokrytych nierównościami bezwzględnie
należy stosować metodę trójwarstwową.

Normą jest stosowanie na dwa – trzy przed ostatecznym tynkowaniem
obrzutki wykonanej jedynie z cementu. Jej konsystencja musi być właściwie
dobrana, zbyt rzadka będzie ściekała ze ścian, tworząc przy tym sople
ograniczające lub niweczące przyczepność tynku cementowo – wapiennego.
Tzw. szpryc powinien pozwolić uzyskać szorstką i mocną powierzchnię.

Tynki cementowo – wapiennie można traktować jako warstwę wyrównującą
tylko jeśli ubytki nie przekraczają 2 cm.

Jeśli mamy do otynkowania ścianę murowaną wystarczy zastosować tynk
dwuwarstwowo.

Tynki cementowo – wapienne stosuje się tylko i wyłącznie w przypadku
podłoża mineralnego, czyli w przypadku betonu komórkowego, cegły,
pustaków ceramicznych, płyt wiórowo-cementowych, tynków cementowowapiennych oraz ścian i sufitów gipsowych.

Podłoża z drewna i tworzyw sztucznych przed nałożeniem tynków wymagają
uprzedniego zainstalowania siatek, mat trzcinowych, dranic lub listewek.

Ściany i sufity gipsowe przed przystąpieniem do prac tynkarskich powinny
zostać uprzednio porysowane ostrym dłutem tak, aby utworzył się na nich
wzór gęstej siatki. Rysy powinny mieć głębokość około 3 mm. Poprawi to
przyczepność zaprawy.

Jeśli do otynkowania mamy płyty wiórowo – cementowe miejsca, w których się
one stykają, należy pokryć pasami z siatki metalowej pokrytej preparatem
antykorozyjnym.

Powierzchnie chłonne np. betonowe należy uprzednio zagruntować, jest to
wybitnie ważne, ponieważ równa i właściwa chłonność podłoża jest niezbędna
dla prawidłowego zawiązania się masy tynkarskiej i ostatecznej twardości
tynku. Czasami wystarcza jedynie oczyszczenie powierzchni poprzez jej
odkurzenie i spłukanie wodą, jeśli jednak jesteś tylko sezonowym
budowlańcem, dla własnego dobra i dobra przedsięwzięcia pozostaw tą
decyzję fachowcom.

Podłoże musi być w miarę równe, nośne, stabilne, równomiernie chłonne,
dojrzałe, suche, czyste, pozbawione wykwitów, a jego temperatura musi
przekraczać 5°C – dotyczy to zarówno powietrza jak i tynkowanej powierzchni.

Grubość tynków cementowo – wapiennych powinna wynosić od dwóch do
trzech centymetrów.

Podczas procesu wysychania tynków należy bezwzględnie chronić
powierzchnię przed przeciągami, zbyt suchym powietrzem i promieniami
słonecznymi. Zbyt szybkie zaschnięcie masy zaowocuje pęknięciami, które
wywoływane są przez skurcze liniowe.

Przedwczesnemu zaschnięciu tynków można zapobiegać poprzez swobodną
wentylację pomieszczeń i podnoszenie wilgotności powietrza np. używając
wodnych nawilżaczy.

Etap wysychania tynków cementowo – wapiennych powinien zostać
rozciągnięty w czasie aż na 28 dni. Dopiero, gdy będzie on absolutnie suchy
można przystąpić do prac wykończeniowych.

Przed przystąpieniem do prac tynkarskich należy zapoznać się z
obowiązującymi normami, które zostały ustanowione przez inspektorów
nadzoru budowlanego.
Czy kładzenie tynków cementowo – wapiennych jest trudne?
Nawet wbicie gwoździa może być trudne, jeśli nie wiemy jak się do tego
zabrać. Na pewno niezbędne jest pełne przygotowanie się od strony
teoretycznej i konsekwentne przestrzeganie wszelkich obowiązujących
zasad. Nie może być mowy o drodze na skróty. Dla ekipy budowlanej tego
rodzaju prace to codzienności, dlatego jeśli nie jesteś w 100%
przekonany, co do swoich kompetencji lepiej nie ryzykuj. Naprawianie
błędów powstałych przy działaniach amatora będzie kosztowało cię
znacznie więcej niż zatrudnienie firmy budowlanej. Dodatkową zaletą jest
możliwość wybrania metody mechanicznej, która w przeciwieństwie do
tynkowania tradycyjnego gwarantuje wyższą jakość wykonania,
oszczędność czasu oraz materiałów. Jeśli tynkowanie zostanie
przeprowadzone prawidłowo, dodatkowe szpachlowanie będzie już zbędne,
a ty będziesz mógł od razu po wyschnięciu masy rozpocząć malowanie.