Gminna Strategia Rozwiązywania Problemów

Transkrypt

Gminna Strategia Rozwiązywania Problemów
GMINNA STRATEGIA
ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW
SPOŁECZNYCH
NA LATA 2005 - 2010
Nowy Tomyśl, październik 2004 r.
SPIS TRŚCI
WSTĘP....................................................................................................................................1
I.
METODYKA PRACY SOCJALNEJ ............................................ 4
II.
DIAGNOZA SYTUACJI SPOŁECZNEJ .............................. 5
1. Charakterystyka gminy Nowy Tomyśl ...................................... 5
2. Opis głównych problemów społecznych ................................. 6
A.
Sytuacja demograficzna ......................................................... 6
B.
Pomoc społeczna ................................................................... 7
C.
Bezrobocie ............................................................................... 10
D.
Bezdomność ............................................................................ 12
E.
Niepełnosprawność ................................................................ 12
F.
Bezradność
w
sprawach
opiekuńczo-wychowawczych
i
prowadzenia gospodarstwa domowego zwłaszcza w rodzinach
niepełnych i wielodzietnych ................................................... 14
G.
Uzależnienia .............................................................................. 16
G.1. Alkoholizm ............................................................................. 16
G.2. Narkomania ............................................................................ 17
H.
Przestępczość ............................................................................ 18
I.
Zasoby mieszkaniowe .............................................................. 19
III.
ANALIZA SWOT .............................................................................
20
IV.
MISJA ...................................................................................................
22
V.
CELE STRATEGICZNE ..............................................................
23
1. Pomoc społeczna .......................................................................... 23
2. Niepełnosprawność ...................................................................... 24
3. Bezrobocie ...................................................................................... 25
4. Bezradność w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia
gospodarstwa domowego zwłaszcza w rodzinach niepełnych i
wielodzietnych ................................................................................
26
5. Uzależnienia .................................................................................... 27
6. Przestępczość ................................................................................. 28
7. Zasoby mieszkaniowe .................................................................... 29
8. Bezdomność .................................................................................... 30
VI.
SYSTEM MONITOROWANIA STRATEGII ......................
31
VII. UWAGI KOŃCOWE ......................................................................
32
VIII. ZAŁĄCZNIKI
1. Gminny Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów
Alkoholowych.
2. Analiza ankiety dot. poczucia bezpieczeństwa na terenie gminy
Nowy Tomyśl.
3. Dane do diagnozy społecznej.
WSTĘP
Transformacja ustroju społeczno-gospodarczego Państwa zmieniła w istotny
sposób warunki życia społeczeństwa. Pojawiła się nierównowaga w zaspokajaniu
podstawowych potrzeb, postępujące zróżnicowanie mieszkańców według dochodów z
tendencją powiększania się grupy społecznej, która potrzebuje różnego rodzaju
wsparcia.
Zadaniem
polityki
społecznej
jest
określenie
sposobu
wydatkowania
publicznych pieniędzy tak, by efektywnie zaspokajać potrzeby jednostek i grup oraz
rozwiązywać problemy społeczne.
W okresie kilku minionych lat ustawodawca wielokrotnie nowelizował zarówno
gminną ustawę ustrojową, jak też szereg innych ustaw zawierających normy prawne
ochraniające interesy obywateli. Istotą tych zmian jest decentralizacja wielu zadań,
co jest niewątpliwie następstwem zmniejszania opiekuńczej roli państwa!
Ciężar działalności związanej z realizowaniem polityki społecznej
przenoszony jest obecnie zgodnie z zasadą pomocniczości na samorząd terytorialny
różnych szczebli, organizacje społeczne, sektor prywatny oraz podstawowe grupy
społeczne tj. rodzinę, sąsiedztwo oraz najbliższe kręgi społeczne. Zakres pomocy
społecznej wynika z wielu uwarunkowań, w jakich funkcjonuje. Jest ona znaczącym
elementem złożonego systemu świadczeń, służących pomocą ludziom w sytuacjach
losowych. Pomoc społeczna uzupełnia inne części systemów zabezpieczenia
społecznego, pełni ważną funkcję wyrównywania deficytów innych systemów.
W systemie polityki społecznej pomoc społeczna jest instytucją mającą
na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji
życiowych, których nie są one w stanie pokonać wykorzystując własne uprawnienia,
zasoby i możliwości.
W razie pojawienia się trudności i niemożności przezwyciężenia ich we własnym
zakresie,
ustawodawca
zobowiązuje
organy
administracji
publicznej
do
podejmowania różnych działań socjalnych. Każda społeczność wypracowuje właściwe
dla siebie systemy wsparcia uruchamiane w wypadku pojawienia się problemów
społecznych lub gdy jednostka lub grupa znajdzie się w trudnej sytuacji życiowej,
której przezwyciężenie wykracza poza ich własne środki, możliwości i uprawnienia.
Przed władzami samorządowymi oraz instytucjami pomocy społecznej na
poziomie lokalnym, stają do rozwiązania trudne problemy społeczne.
Pogłębiające się dysproporcje rodzin, zjawiska związane ze sferą ubóstwa,
niedostatek rodzin, problemy egzystencji osób samotnych i starszych oraz
niepełnosprawnych
–
tworzą
powiązany
ze
sobą
konglomerat
problemów
społecznych, które decydują w istocie o sposobie odczuwania jakości życia przez
społeczność lokalną.
Wejście w życie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z
2004 r. Nr 64, poz.593 z późn.zm.) wprowadziło również istotne zmiany w
dotychczasowych rozwiązaniach prawnych w obszarze pomocy społecznej, którą
realizują gminy. Na gminy został bowiem nałożony obowiązek realizowania
aktywnych form polityk społecznej, które mają poprawić jakość życia lokalnej
społeczności. Zgodnie z art.17 ust.1 ustawy o pomocy społecznej zadaniem własnym
gminy o charakterze obowiązkowym stało się „opracowanie i realizacja gminnej
strategii rozwiązywania problemów społecznych ze szczególnym uwzględnieniem
programów pomocy społecznej, profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych
i innych, których celem jest integracja osób i rodzin z grup szczególnego ryzyka”.
Wobec powyższego stanu prawnego zachodzi potrzeba opracowania Gminnej
Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych dla Gminy Nowy Tomyśl na lata
2005-2010. Celem strategii jest wypracowanie programu pomocy, który umożliwi
skuteczne rozwiązywanie problemów społecznych, będzie przeciwdziałał wykluczeniu
społecznemu, umożliwi aktywny udział w kształtowaniu własnego życia oraz
przyczyni się do podniesienia jakości życia jednostek i grup społecznych.
Opracowana strategia obejmuje diagnozę i wskazuje cele w zakresie polityki
społecznej gminy przy wykorzystaniu posiadanych zasobów i środków samorządu
lokalnego
oraz
pozyskiwanych
zewnętrznych
środków
finansowych.
Część
diagnostyczna stanowi informację o występujących problemach społecznych,
deficytach w tym zakresie, daje punkt wyjścia do dalszych wskazań kierunków
działania w zakresie polityki społecznej Gminy.
Występujące w Nowym Tomyślu problemy nie są wyjątkowe, występują w skali
całego kraju, z różną intensywnością występowania poszczególnych zjawisk.
Przedstawiona wyżej Strategia zorientowana jest na rozszerzenie i pogłębienie
form pracy socjalnej, współpracę z organizacjami pozarządowymi oraz instytucjami
działającymi w szerszym obszarze polityki społecznej.
Integralną część strategii stanowi „Gminny program profilaktyki i rozwiązywania
problemów alkoholowych”, który corocznie będzie opracowywany i następnie
uchwalany przez Radę Miejską.
METODYKA PRACY NAD STRATEGIĄ.
Do prac nad Strategią Rozwiązywania Problemów Społecznych przystąpiono w
ramach programu „Bezpieczna Gmina” na mocy pisma Burmistrza Nowego Tomyśla
z dnia 3 lutego 2004 r. powołującego Zespół wdrażający program.
W skład Zespołu powołano pracowników OPS, Urzędu Miejskiego, KPP, Radnych
Rady Miejskiej, przedstawicieli organizacji społecznych oraz instytucji z terenu gminy.
Podstawę opracowania strategii stanowiły materiały zgromadzone w wyniku
prac Zespołu oraz materiały będące wynikiem badań ankietowych. W opracowaniu
wykorzystano
również informacje uzyskane z: PUP, PCPR, Szkół, KPP, Straży
Pożarnej, Sądu Rejonowego, Urzędu Miasta i Gminy, Urzędu Stanu Cywilnego oraz
instytucji współpracujących z OPS.
DIAGNOZA SYTUACJI SPOŁECZNEJ
1. Charakterystyka gminy Nowy Tomyśl.
Gmina Nowy Tomyśl liczy ponad 24 tys. mieszkańców. Położona jest w
zachodniej części województwa wielkopolskiego, 60 km od Poznania i 200 km od
Berlina, przy ważnej międzynarodowej magistrali kolejowej Berlin-Poznań-Moskwa
oraz w odległości 8 km od międzynarodowej drogi szybkiego ruchu Nr 2 BerlinPoznań-Warszawa-Terespol.
W
2004 r. zostanie oddany do użytku odcinek autostrady A-2
z Nowego
Tomyśla do Poznania.
Nowy Tomyśl jest siedzibą jednego z większych w zachodniej Wielkopolsce
powiatów. Warunki glebowe – klimatyczne sprzyjają uprawie chmielu i wikliny, który
przynosi gminie wiele korzyści gospodarczych. Gleby okolic Nowego Tomyśla
zaliczane są do stałych i średnich żytnio-ziemniaczanych. Baza surowców rolniczych
jest podstawą rozwoju przemysłu owocowo-warzywnego, mleczarskiego, mięsnego
oraz wikliniarsko-koszykarskiego.
W ostatnich latach ogromną wagę przywiązuje się do korzystnej infrastruktury
komunikacyjnej, co z pewnością wpłynie na rozwój gospodarki i turystyki w regionie.
Na terenie nie ma wielkich zakładów pracy, ludność znajduje zatrudnienie głównie w
średnich i małych przedsiębiorstwach przede wszystkim o charakterze produkcyjnousługowym oraz handlowo-gastronomicznym.
Stopa bezrobocia w ostatnich latach wzrosła i w 2003 r. wyniosła dla powiatu
nowotomyskiego 14% przy 16% stopie bezrobocia dla woj. Wielkopolskiego.
W gminie funkcjonują ważne instytucje i urzędy: KPP, Sąd Rejonowy, Prokuratura,
ZUS, PUP, Szpital, placówki opiekuńcze: żłobek i przedszkola, szkoły podstawowe,
Gimnazja oraz sieć placówek kształcących na poziomie zawodowymi i średnim.
2. OPIS GŁÓWNYCH PROBLEMÓW SPOŁECZNYCH
A. Sytuacja demograficzna
Zgodnie z danymi Urzędu Miejskiego w Nowym Tomyślu Gminę Nowy Tomyśl
zamieszkują 24.403 osoby (stan na dzień 31.12.2003 r.) co stanowi wzrost
w porównaniu z liczbą mieszkańców na dzień 31.12.2000 r. wynosząca 24.261 osób.
Na ogólną liczbę ludności, ludność w wieku przedprodukcyjnym to 6.778, w wieku
produkcyjnym – 15.113, natomiast w wieku poprodukcyjnym – 2.512 osób.
W sytuacji demograficznej wg. prognoz przewidywany jest wzrost liczby osób
w wieku poprodukcyjnym ze zdecydowaną ilością kobiet, które w większości są
osobami samotnymi. Osoby te w dużej mierze stają się klientami pomocy społecznej
z zapotrzebowaniem na określone formy pomocy jakimi są usługi opiekuńcze.
W Gminie Nowy Tomyśl osoby starsze, niepełnosprawne mają możliwość korzystania
z pomocy w formie usług opiekuńczych organizowanych przez OPS oraz z oferty
przygotowanej przez organizacje pozarządowe: tj. Klubów Seniora oraz imprez
integracyjnych, okolicznościowych spotkań, pikników i wycieczek. Polski Związek
Emerytów Rencistów i Inwalidów w Nowym Tomyślu zrzesza w swoich szeregach
ok.700 członków.
Potrzeby i oczekiwania ludzi starszych wykraczają jednak poza istniejące formy
pomocy. Stwierdzić należy, że przy rosnącej z roku na rok grupie osób starszych
istniejąca obecnie oferta instytucji i placówek wspierających najstarsze pokolenie w
różnych sytuacjach życiowych jest niewystarczająca.
Zachodzi potrzeba tworzenia dla tej grupy społeczeństwa placówek kompleksowo
zabezpieczających jej potrzeby.
Na podstawie ogólnych tendencji demograficznych prognoza demograficzna
przewiduje, iż ogólną liczbę ludności w ciągu najbliższych lat kształtował będzie w
większym
stopniu
przyrost
naturalny.
Stopniowe
zwiększanie
się
przyrostu
naturalnego spowodowane zostanie wzrostem liczby urodzeń, co wynika z
wchodzeniem w okres dzietności osób z wyżu demograficznego początku lat
osiemdziesiątych. Tendencja zwiększania się przyrostu naturalnego potrwa jak się
szacuje do 2008 r., po czym nastąpi spadek.
Biorąc pod uwagę aspekty demograficzne zmiany struktury wiekowej ludności
posiadają cechy ujemne jak i dodatnie.
Za ujemne – niekorzystne uznaje się ogólne starzenie się społeczeństwa, za dodatnie
– korzystne przyjmuje się wzrost liczby osób w wieku produkcyjnym.
Jednakże wzrost liczby osób w wieku produkcyjnym będzie zjawiskiem pozytywnym
wyłącznie w przypadku stworzenia nowych miejsc pracy.
Bez zwiększenia ilości miejsc pracy, przyrost liczby osób w wieku produkcyjnym
zwiększy jedynie liczby osób bezrobotnych.
A. Pomoc społeczna.
Pomoc
społeczna
stanowi
zorganizowaną
działalność
państwowych
i
niepaństwowych podmiotów, których głównym celem jest umożliwienie jednostkom,
rodzinom i grupom zaspokojenie podstawowych potrzeb i przezwyciężenie trudnych
sytuacji wtedy, gdy niezdolne są one z różnych przyczyn do uczynienia tego
samodzielnie.
Ustawa o pomocy społecznej poprzednia z 1990 roku jak i obecna z 12 marca 2004 r.
definiuje katalog
trudnych sytuacji zaliczając do nich poza ubóstwem 14
dodatkowych problemów: sieroctwo, bezdomność, bezrobocie, niepełnosprawność,
długotrwałą
lub
macierzyństwa
ciężką
lub
chorobę,
wielodzietności,
przemoc
w
bezradności
rodzinie,
w
potrzeby
sprawach
ochrony
opiekuńczo-
wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach
niepełnych lub wielodzietnych, braku umiejętności w przystosowaniu do życia
młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo-wychowawcze, trudności w integracji
osób, które otrzymały status uchodźcy, trudności w przystosowaniu do życia po
zwolnieniu z zakładu karnego, alkoholizmu i narkomanii, zdarzenia losowego i
sytuacji kryzysowej, klęski żywiołowej lub ekologicznej.
Zgodnie z w/w ustawą odpowiedzialność za realizację zadań pomocy
społecznej spoczywa na gminie, a jedynie w ściśle zdefiniowanym ustawowo
zakresie na administracji rządowej. Zadaniem państwa, samorządu lokalnego oraz
organizacji pozarządowych jest także zapobieganie wcześniej wspomnianym trudnym
sytuacjom
socjalnym
oraz
umotywowanie
klientów
do
współdziałania
w
rozwiązywaniu ich trudnego położenia społecznego.
Realizatorem zadań nałożonych na gminę z zakresu pomocy społecznej jest Ośrodek
Pomocy Społecznej, którego głównym celem jest łagodzenie skutków ubóstwa
poprzez stosowanie różnorodnych form pomocy adekwatnych do rozpoznanych
potrzeb, uprawnień osób i rodzin oraz posiadanych możliwości.
W 2003 r. różnymi formami pomocy społecznej w gminie Nowy Tomyśl objęto
1332 rodziny, a w nich 3.911 osób.
Według stanu na dzień 31.12.2003 r. w mieście i gminie zamieszkiwały 24.403
osoby, istniało 6.537 gospodarstw domowych, tak więc z pomocy społecznej
skorzystało 16,03% ogółu mieszkańców lub inaczej ujmując 20,4% ogółu
gospodarstw domowych.
Tabela 1.1 Liczba i struktura rodzin objętych pomocą w latach 1998 – 2003 r.
LATA
Rodziny ogółem
Rodziny z dziećmi
Rodziny emerytów i
rencistów
Jednoosobowe gosp.
domowe
Rodziny niepełne
1998
1221
673
1999
1213
681
2000
1074
659
2001
1161
683
2002
1284
727
2003
1332
761
552
598
630
732
738
749
258
257
241
359
384
390
110
136
127
149
155
178
Głównymi odbiorcami świadczeń z pomocy społecznej były osoby w wieku
produkcyjnym.
Tabela 1.2. Powody występowania o pomoc społeczną.
Powody trudnej
sytuacji życiowej
LATA
Ubóstwo
Bezrobocie
Niepełnosprawność
Liczba rodzin korzystających z pomocy społecznej
1998
391
180
261
1999
386
186
247
2000
405
208
202
2001
466
255
200
2002
489
383
269
2003
496
392
306
Długotrwała choroba
Bezradność w sprawach
173
147
214
258
345
356
opiekuńczo-
108
117
66
96
124
104
wychowawczych
Alkoholizm
Bezradność
81
4
65
7
57
1
55
2
58
4
56
4
Wśród najczęściej występujących przyczyn znalezienia się w trudnej
sytuacji dominują: bezrobocie, długotrwała choroba oraz
niepełnosprawność. Pozostałe przyczyny to potrzeba ochrony
macierzyństwa, bezradność w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i
prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz alkoholizm.
Z uwagi na wysokość dochodów własnych, dochód poniżej 100% kryterium
obliczanego zgodnie z ustawą o pomocy społecznej posiada coraz większa liczba
rodzin. Rodziny te w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej określa się jako żyjące
w ubóstwie. Najczęściej właśnie w tych rodzinach występuje zbieg kilku przyczyn
trudnej sytuacji, zazwyczaj też korzystają one z pomocy systematycznie, są stałymi
klientami i nie mają bądź nie widzą innej możliwości funkcjonowania jak tylko przy
pomocy środków finansowych uzyskanych z pomocy społecznej. Uzyskiwana pomoc
nie
zawsze
jest
taka,
jakiej
oczekiwaliby
zainteresowani.
Pomoc
z
OPS
ukierunkowana jest głównie na zaspokajanie całości lub części niezbędnych potrzeb
życiowych osób i rodzin i zapewnienia przynajmniej minimum środków do egzystencji
oraz wskazywania możliwości rozwiązywania problemów we własnym zakresie.
Wśród licznych zadań, jakie wykonują pracownicy socjalni najważniejszą sprawą jest
praca socjalna czyli, m.in. udzielanie informacji i wskazówek oraz pomocy przy
rozwiązywaniu szeregu spraw życiowych, prowadzenia poradnictwa oraz wsparcia w
inspirowaniu działań samopomocowych. Działania o takim charakterze mają na
względzie mobilizowanie i wspomaganie klientów w próbach samodzielnego
rozwiązywania przez nich swoich problemów.
Trafna informacja lub porada może doprowadzić w efekcie do pobudzenia własnej
aktywności, usamodzielnienia się i nieuzależnienia od pomocy społecznej.
B. Bezrobocie
Bezrobocie rozumiane jest jako zjawisko towarzyszące gospodarce rynkowej,
oznaczające brak pracy zarobkowej dla osób zdolnych do jej wykonywania i
deklarujących chęć jej podjęcia. Na przestrzeni ostatnich lat bezrobocie stało się
w Polsce jednym z głównych problemów społecznych. Stopa bezrobocia w Polsce
2000 r. wynosiła ok. 14% obecnie przekracza 18%. Zjawisko bezrobocia dotyka
również mieszkańców powiatu nowotomyskiego, dla którego stopa bezrobocia
w 2003 r. kształtowała się na poziomie 14,0% (woj. Wielkopolskie 16,0%).
PUP nie dysponuje danymi odnośnie stopy bezrobocia w gminie Nowy Tomyśl. Grupa
osób bezrobotnych systematycznie rośnie. Są to osoby bardzo zubożałe, z
niezaspokojonymi niezbędnymi potrzebami.
W gminie Nowy Tomyśl na koniec 2003 r. w Powiatowym Urzędzie Pracy
zarejestrowanych było 1410 osób.
TABELA 3 Dynamika wzrostu bezrobocia.
Rok
Gmina Nowy Tomyśl
w tym kobiet
1998
1999
486
338
818
477
Liczba bezrobotnych
2000
2001
1047
575
1504
784
2002
2003
1573
862
1410
774
Niepokojącym zjawiskiem jest pozostawanie bez pracy powyżej 12-m-cy, a nawet
powyżej 24 m-cy. Takich bezrobotnych w 2003 r. na terenie Gminy Nowy Tomyśl
było odpowiednio 271 i 420 osób. Osoby te stanowią bardzo trudną grupę do
współpracy, przeważnie utraciły już nadzieję na znalezienie zatrudnienia, pogodziły
się ze swoją sytuacją. Są to środowiska roszczeniowe, zwykle uzależnione już od
pomocy społecznej.
Z analizy zebranych danych wynika, że bardzo liczną grupę pozostającą bez pracy są
ludzie młodzi. W 2003 r. w PUP bezrobotnych w wieku 18 do 34 lat zarejestrowanych
było 931 osób.
Następną grupę odrzuconą przez rynek pracy są bezrobotni w przedziale wiekowym
45-54 lata, ich liczba wynosi 264 osoby. W większości są to osoby, które utraciły
pracę po wielu latach zatrudnienia, są osobami trudnymi w kontakcie przeważnie
o obniżonej samoocenie, apatyczni nie wierzą, że uda im się znaleźć zatrudnienie.
Najliczniejszą
grupę
osób
pozostających
bez
zatrudnienia
są
bezrobotni
z wykształceniem podstawowym i zawodowym.
TABELA 4. Bezrobotni wg. wykształcenia
Wykształcenie
Rok 2003
Kobiety
Mężczyźni
podstawowe
183
184
zasadnicze
średnie
Średnie
zawodowe
331
334
ogólnokształ. zawodowe
76
164
23
78
Wyższe
20
17
Powiatowy Urząd Pracy w 2003 r. dysponował dla bezrobotnych z całego powiatu
nowotomyskiego 752 ofertami pracy.
W ramach robót publicznych z gminy Nowy Tomyśl pracę podjęło 28 osób, prace
interwencyjne podjęło 128 osób, 92 absolwentów odbyło staże absolwenckie.
Z analizy dokumentów OPS wynika, że wśród rodzin korzystających z pomocy
społecznej znajdowało się:
-
38 samotnych bezrobotnych, 68 rodzin, w których oboje małżonkowie są
bezrobotni, 93 rodziny, w których ojciec był bezrobotny, 182 rodziny, w których
matka była bezrobotna oraz 79 rodzin, w których oboje rodzice i dorosłe dzieci
były bezrobotne.
Z doświadczeń pracowników OPS wynika, że bezpośrednim i najbardziej
widocznym skutkiem bezrobocia jest obniżenie standardu materialnego rodziny, co
często jak już wcześniej wskazywano staje się powodem i koniecznością korzystania
z pomocy społecznej. Mniej widoczne, lecz nie mniej zagrażające spójności rodziny są
skutki psychologiczne bezrobocia. Powoduje ono bowiem zmianę sytuacji społecznej i
emocjonalnej całej rodziny, zarówno dorosłych jak i dzieci. Częstym zjawiskiem jest
izolacja społeczna, niekorzystny układ stosunków wewnątrzrodzinnych, patologizacja
rodzin (sięganie po alkohol, przestępczość).
C. Bezdomność
Bezdomność jest jednym z poważniejszych zjawisk patologii społecznej. Jest
skrajnym przejawem wykluczenia społecznego, związanym z brakiem lokalu
mieszkalnego, pracy, źródeł utrzymania. Zgodnie z ustawą o pomocy społecznej
gmina jest obowiązana zabezpieczyć bezdomnemu tymczasowe miejsce noclegowe,
odzież, posiłek oraz inne formy pomocy.
Najczęstszymi przyczynami bezdomności są:
-
pogłębiające się ubożenie niektórych grup społecznych,
-
alkoholizm i inne uzależnienia,
-
eksmisja,
-
utrata pracy,
-
zerwanie więzi rodzinnych – rozpad rodzin,
-
brak możliwości powrotu do rodziny po opuszczeniu zakładu karnego.
Zjawisko bezdomności w gminie Nowy Tomyśl nie jest zjawiskiem ilościowo
istotnym. Nasileniu ulega w okresie zimowym. Jak wynika z analiz OPS co roku do
OPS zgłasza się ok. 4 do 6 bezdomnych. Przeważnie są to mężczyźni z problem
alkoholowym. Każdy przypadek załatwiany jest indywidualnie, osoby wyrażające
zgodę, umieszczane są w placówkach dla bezdomnych. Na terenie powiatu
nowotomyskiego najczęściej bezdomni kierowani są do Fundacji Wzajemnej Pomocy
„BARKA” we Władysławowie lub do schronisk i noclegowni w Poznaniu.
W sytuacji nasilenia zjawiska niezbędne będzie podjęcie działań zmierzających do
zorganizowania na terenie gminy schroniska lub noclegowni na kilka miejsc.
D. NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ
Niepełnosprawność
jest
zjawiskiem
o
komponentach
medycznych
i społecznych. Powodowana chorobami czy dysfunkcjami fizycznymi ma przede
wszystkim wymierne konsekwencje funkcjonalne i społeczne. Za niepełnosprawne
uznaje się osoby, których stan fizyczny, psychiczny i umysłowy powoduje trwałe lub
okresowe utrudnienia, ograniczenia bądź uniemożliwia pełnienie ról społecznych.
Osoby niepełnosprawne posiadają stopień niepełnosprawności orzeczony przez
Zespół ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności, Komisję przy ZUS, KRUS oraz
dzieci do 16 lat legitymujące się orzeczoną niepełnosprawnością.
Wg prognoz GUS w Polsce w roku 2010 liczba osób niepełnosprawnych wyniesie
ok.6 mln., obecnie szacuje się na ok.4,5 mln.
Niestety brak danych w zakresie określenia liczby osób niepełnosprawnych na terenie
gminy Nowy Tomyśl. Z informacji uzyskanych z Powiatowego Zespołu ds. Orzekania
o Niepełnosprawności wynika, iż w 2003 r. Zespół wydał 1276 orzeczeń o
niepełnosprawności dla terenu powiatu nowotomyskiego, w tym 441 dotyczy dzieci i
835 osób powyżej 16 roku życia.
Analizując tabelę 1.2 zauważyć można stały wzrost liczby osób ubiegających się o
pomoc społeczną z powodu niepełnosprawności oraz długotrwałej choroby.
Dysfunkcje te powodują, że rodzina nie jest w stanie przezwyciężyć we własnym
zakresie istniejącej trudnej sytuacji. W związku z brakiem możliwości pracy,
znacznych kosztów leczenia oraz zakupu leków coraz częściej niezbędne jest objęcie
pomocą ze strony OPS, PCPR.
W ramach pomocy osobom niepełnosprawnym w gminie Nowy Tomyśl w 2003 r.
odnotowano pomoc w formie:
-
usług opiekuńczych dla 93 osób,
-
pomocy PFRON dla 304 osób
w tym:
•
turnusy rehabilitacyjne – 118 osób,
•
likwidacja barier architektonicznych, w komunikowaniu się – 11
osób,
•
warsztaty terapii zajęciowej – 9 osób,
•
zatrudnienia w zakładach pracy chronionej – 89 osób,
•
utworzenie miejsc pracy – 0,
•
pożyczki na rozpoczęcie działalności gospodarczej – 1 osoba,
•
dofinansowanie do sportu, rekreacji, kultury i turystyki – 5 osób,
•
dofinansowanie do sprzętu rehabilitacyjnego i ortopedycznego – 71
osób.
Osoby niepełnosprawne obok form pomocy oferowanych przez OPS i PCPR
mają również możliwość korzystania z usług proponowanych przez organizacje
pozarządowe.
Na terenie gminy Nowy Tomyśl w obszarze pomocy osobom niepełnosprawnym
działają: Związek Emerytów Rencistów i Inwalidów, Stowarzyszenie „POMOCNA
DŁOŃ”, PCK, Stowarzyszenie Diabetyków, Polski Związek Niewidomych, Polskie
Towarzystwo
Walki
z
Kalectwem,
Polskie
Stowarzyszenie
na
Rzecz
Osób
z Upośledzeniem Umysłowym – Oddział w Nowym Tomyślu, Nowotomyskie
Stowarzyszenie Amazonek, Wspólnota Burego Misia – Ognisko w Nowym Tomyślu.
B. BEZRADNOŚĆ
I
W
PROWADZENIA
SPRAWACH
OPIEKUŃCZO-WYCHOWACZYCH
GOSPODARSTWA
DOMOWEGO
ZWŁASZCZA
W RODZINACH NIEPEŁNYCH I WIELODZIETNYCH.
Rodzina jest pierwszym środowiskiem wychowawczym w życiu dziecka. To w
rodzinie nawiązuje ono pierwsze kontakty z innymi ludźmi i zdobywa pierwsze
doświadczenia z dziedziny życia społecznego.
Na środowisko rodzinne składają się:
struktura rodziny, atmosfera wychowawcza w domu, warunki materialne i zdrowotne,
stopień wykształcenia rodziców i ogólna struktura środowiska.
Zaburzona struktura rodziny, często spotykana wśród świadczeniobiorców OPS,
niekorzystnie wpływa na sytuację dziecka, na jego więź z rodziną.
Rodziny klientów OPS odznaczają się często zaburzoną strukturą w postaci
nieustabilizowanych
formalnie
i
społecznie
związków,
rozkładem
pożycia
małżeńskiego, częstymi zmianami partnerów, występuje w nich przemoc skierowana
na partnera lub dzieci.
W rodzinach dysfunkcyjnych rodzicom przeważnie brakuje umiejętności
tworzenia właściwego klimatu życia rodzinnego, rozładowywania napięć powstałych
poza
domem, właściwych
wzorców komunikacji, dawania
rodzinie
poczucia
bezpieczeństwa i obdarzanie dzieci uwagą.
W wielu sytuacjach dzieci z tych rodzin pozostawiane są same sobie. Czas wolny
spędzają wśród rówieśników, na ulicy, częściej pojawiają się u nich problemy w
szkole. Dzieci te mniej czasu poświęcają nauce, przeżywają więcej porażek i
niepowodzeń szkolnych, co w efekcie prowadzi do rezygnacji w podejmowaniu
wysiłku w zdobywaniu wiedzy.
Dzieci odrzucane przez środowisko rodzinne szukają akceptacji wśród rówieśników,
zaczynają wagarować, uciekać z domu, popadać w konflikt z prawem i uzależnienia.
Z zebranych danych wynika, że w 2003 r. rodziny z zaburzonymi funkcjami
korzystały z pomocy różnych instytucji.
Tabela 5. Liczba rodzin z problemem opiekuńczo-wychowawczym i prowadzenia
gospodarstwa domowego korzystających z pomocy różnych instytucji.
Liczba rodzin z problemem opiekuńczo-wychowawczym i
Rodzaj instytucji
prowadzenia gospodarstwa domowego korzystających z
pomocy
104
OPS
Szkoły – pedagog
321
- psycholog
Kurator Sądowy
Policja
PCPR
Problemy
15
9
28
opiekuńczo-wychowawcze,
przemoc
w
rodzinie,
konflikty
międzypokoleniowe wielokrotnie są przyczyną umieszczania dzieci i młodzieży w
placówkach opiekuńczo-wychowawczych lub resocjalizacyjnych.
W 2003 r. tymi formami objętych było:
-
37 dzieci w rodzinach zastępczych (w 16 rodzinach),
-
11 dzieci znajdowało się w placówkach opiekuńczo-wychowawczych.
Poszerzenie się sfery niedostatku i ubóstwa powoduje pojawienie się w
rodzinach różnych dysfunkcji i deficytów. Rodziny dysfunkcyjne wykazują ogromną
bezradność w sprawie planowania wydatków, umiejętności oszczędzania oraz
ustalania
priorytetów.
Praca
z
rodziną
problemową
jest
długotrwała
i
wielokierunkowa gdyż wymaga uwzględnienia indywidualnych problemów wszystkich
jej członków.
E. U Z A L E Ż N I E N I A
G. I. ALKOHOLIZM
Nadużywanie alkoholu bardzo często wynika z nieumiejętności radzenia sobie
z problemami jakie niesie życie i w ostateczności prowadzi do psychicznego i
fizycznego wyniszczenia osoby uzależnionej. Alkoholizm znajduje swoje odbicie nie
tylko w życiu jednostki ale także w życiu rodziny i społeczeństwa.
Alkohol
jest
powodem
różnych
negatywnych
następstw.
Można
mówić
o
następstwach rodzinnych, kłopotach w pracy, przestępczości.
Bardzo ważnym skutkiem alkoholizmu jest pogorszenie sytuacji finansowej rodziny,
rozpad więzi rodzinnych oraz negatywny wpływ na rozwój dzieci, które żyją w
atmosferze ciągłego napięcia i lęku. Dzieci alkoholików narażane są na stały wpływ
destruktywnych zachowań, uczą się ich.
Z problemem nadużywania alkoholu pracownicy OPS spotykają się od wielu lat.
Problem wg analiz wśród klientów pomocy pozostaje na tym samym poziomie, co nie
oznacza jednak braku wzrostu tego zjawiska. Często osoby nadużywające alkoholu,
zwłaszcza samotne unikają kontaktu z pomocą społeczną w związku z wymaganym
przez pracowników socjalnych zobowiązaniem podjęcia leczenia.
Wśród rodzin alkoholików objętych pomocą społeczną problem jest bardzo
skomplikowany gdyż obok alkoholizmu występują inne problemy, jak ubóstwo,
problemy wychowawcze, zdrowotne, itp.
Na terenie gminy Nowy Tomyśl osoby dotknięte chorobą alkoholową mogą liczyć
przede wszystkim na pomoc specjalisty w Punkcie Konsultacyjno-Informacyjnym.
Ponadto na rzecz osób z problemem alkoholowym oraz członków ich rodzin działają:
Komisja ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Świetlica Socjoterapeutyczna,
2 świetlice profilaktyczne, Grupa wsparcia AA i
AL-ANON, grupy terapeutyczne,
w tym: grupa motywująca do podjęcia leczenia i dla współuzależnionych.
W 2003 r. z w/w placówek skorzystało 189 osób.
Wg danych komisji ds. rozwiązywania problemów alkoholowych na przymusowe
leczenie skierowano 19 wniosków.
Na
terenie
gminy
Rozwiązywania
w
ramach
Problemów
realizacji
Alkoholowych
Gminnego
prowadzona
Programu
jest
Profilaktyki
również
i
szeroko
rozumiana profilaktyka. Programami profilaktycznymi objętych zostało w 2003 r. ok.
300 osób w tym: 200 dzieci i młodzieży oraz 100 osób z grup zawodowych (policja,
nauczyciele, pracownicy socjalni).
Od kilku lat grupa dzieci i młodzieży z rodzin alkoholowych oraz środowisk
zagrożonych wyjeżdża na kolonie i obozy, w trakcie których realizowane są programy
profilaktyczne oraz zajęcia terapeutyczne.
G.II N A R K O M A N I A
Narkomania to stałe używanie narkotyków, które z czasem powoduje
całkowite uzależnienie od nich. Narkomania prowadzi do zaburzeń osobowości,
zaniku uczuć wyższych i zmian w wielu narządach wewnętrznych, a zwłaszcza w
układzie nerwowym. Zażywanie narkotyków prowadzi do postępującej w szybkim
tempie fizycznej, psychicznej i społecznej degradacji.
Najczęstszymi przyczynami występowania narkomanii wśród dzieci i młodzieży są:
-
wpływ grupy rówieśniczej,
-
trudne sytuacje życiowe,
-
ciekawość,
-
moda na zażywanie narkotyków,
-
ucieczka od problemów życiowych,
-
bezradność.
Odurzenie narkotyczne tzw. błogostan jest najczęściej oczekiwanym uczuciem.
Polega ono na doznawaniu pod wpływem środków odurzających przyjemnych
wrażeń, mijają lęki i objawy, znikają kłopoty.
Po pewnym czasie powstaje uzależnienie, którego skutki okazują się tragiczne.
Z analizy zebranych danych z OPS, Szkół oraz Policji wynika, że zjawisko narkomanii
nie jest w gminie rozpoznane. Nie znając zjawiska nie można uznać, że ono nie
występuje. Z uzyskanych danych wiadomo, iż w 2003 r. w KPP odnotowano 3
przypadki osób, które zajmowały się sprzedażą narkotyków na terenie gminy Nowy
Tomyśl. Nie trudno więc przypuszczać, że jeżeli są osoby rozprowadzające narkotyki
są też kupujący. W ramach działań profilaktycznych w zakresie narkomanii na terenie
szkół prowadzone był programu „Bezpieczna szkoła” oraz „Uwaga zagrożenie”.
Łącznie programem objęta została młodzież i dzieci z 10 szkół.
Najważniejszym zadaniem na najbliższe lata wydaje się rozpoczęcie rozpoznania i
monitorowania zjawiska na terenie gminy oraz rozszerzenie działań profilaktycznych
na terenie gminy.
C. P R Z E S T Ę P C Z O Ś Ć.
Coraz bardziej poważnym problemem w społeczeństwach odgrywa zjawisko
przestępczości, a zwłaszcza przestępstw dokonywanych przez nieletnich oraz
odnoszących się do rodziny.
W ostatnich latach szczególnie podkreśla się zmiany struktury i dynamiki przestępstw
wśród młodzieży. KPP odnotowało w 2003 r. po 4 przypadki przestępstw dokonanych
przez nieletnich w zakresie napadów i rozbojów, bójek i pobić z uszkodzeniem ciała
oraz aktów chuligaństwa i wandalizmu.
Niepokojąco przedstawia się liczba interwencji domowych przeprowadzonych przez
funkcjonariuszy KPP.
-
375 w tym: 118 z powodu nadużywania alkoholu oraz 46 przypadków znęcania
się nad rodziną.
W celu lepszego rozpoznania stanu poczucia bezpieczeństwa wśród mieszkańców na
terenie
gminy
Nowy
Tomyśl
w
ramach
programu
„Bezpieczna
Gmina”
przeprowadzona została ankieta. Opracowanie wyników ankiety stanowi załącznik do
strategii.
F. Z A S O B Y M I E S Z K A N I O W E
Gmina Nowy Tomyśl dysponuje 3.247 mieszkańcami o łącznej liczbie izb
11.336. Własność gminy stanowi 648 mieszkańców w tym 1.965 izb.
W 2003 r. z zasobów mieszkaniowych stanowiących własność gminy osobom
fizycznym sprzedane zostały:
-
budynki mieszkalne - 4 w tym 6 mieszkań o powierzchni 377m kw.,
-
mieszkania w budynkach wielorodzinnych – o powierzchni 494 m kw.
Analiza danych uzyskanych z Urzędu Miejskiego oraz Spółdzielni Mieszkaniowej
wskazuje, iż w 2003 r. liczba użytkowników lokali mieszkalnych zalegających z
opłatami za mieszkania wynosiła łącznie 1.560, w tym:
-
w zasobach zarządzanych przez gminę – 283,
-
w zasobach zarządzanych przez Spółdzielnię Mieszkaniową – 1.277.
Niepokojący jest fakt, iż wśród użytkowników zalegających z opłatami 83 to
użytkownicy nie regulujący opłat powyżej 12 m-cy.
W
2003 r. do Sądu skierowano łącznie 68 wniosków. Sąd orzekł eksmisję z
zajmowanych lokali w przypadku 10 użytkowników, w tym w 2 przypadkach
wskazane zostało prawo do lokalu socjalnego.
W Urzędzie Miejskim na liście osób oczekujących na przydział mieszkania
komunalnego znajduje się 58 rodzin, w tym 14 rodzin na przydział lokalu socjalnego.
Na podstawie analizy zebranych danych wnioskować można, że zasadnym byłoby
rozwijanie budownictwa mieszkań komunalnych oraz oddanie do użytku lokali
socjalnych.
ANALIZA SWOT
W niniejszej analizie zdefiniowane zostały jedynie czynniki mające znaczenie
dla polityki społecznej gminy Nowy Tomyśl.
Jednocześnie przyjąć należy, iż z uwagi na silny związek tej sfery z polityką centralną
państwa nie można bezpośrednio planować z poziomu samorządu lokalnego
wszystkich kierunków działań w lokalnej polityce społecznej.
MOCNE STRONY
1. Atrakcyjne walory turystyczne i kulturalne miasta i okolicy.
2. Dobrze działające organizacje pozarządowe.
3. Sprawny Samorząd mogący decydować o kierunku rozwoju prowadzonych przez
miasto polityki społecznej.
4. Szczegółowy i spójny program działania w zakresie rozwiązywania problemów
alkoholowych.
5. Bogata oferta placówek opiekuńczo-wychowawczych i edukacyjnych dostępna na
wszystkich poziomach nauczania – placówki integracyjne.
6. Rozwój samopomocy poprzez wolontariat.
7. Różnorodność branż i sektorów lokalnej gospodarki.
SŁABE STRONY
1. Ubożenie społeczeństwa.
2. Wysoki poziom długotrwałego bezrobocia.
3. Niewystarczający zasób mieszkań komunalnych oraz brak mieszkań socjalnych.
4. Niewystarczający system opieki dla osób w podeszłym wieku, zwłaszcza
samotnych.
5. Nierozpoznany problem uzależnienia od narkotyków wśród młodzieży.
6. Brak środków na finansowanie działań na rzecz osób niepełnosprawnych i w
podeszłym wieku.
7. Bariery architektoniczne.
8. Wzrastająca liczba młodzieży dopuszczającej się aktów przemocy, chuligaństwa.
9. Mała liczba inwestorów.
10. Niewielka aktywność lokalnej społeczności.
11.Brak mobilności zawodowej.
12.Kształcenie w deficytowych zawodach.
SZANSE
1. Sprzyjające położenie geograficzne.
2. Dobra współpraca samorządu z organizacjami pozarządowymi.
3. Możliwość pozyskiwania środków finansowych zewnętrznych.
4. Wzrost poziomu wykształcenia społeczeństwa.
5. Rozwój szkolnictwa.
6. Rosnąca
świadomość
społeczna
sprzyjająca
organizowaniu
się
nowych
stowarzyszeń, grup samopomocowych, rozwój wolontariatu.
7. Przygotowana kadra.
ZAGROŻENIA
1. Brak dostatecznie rozwiniętej infrastruktur pomocy społecznej.
2. Brak środków na budownictwo socjalne.
3. Roszczeniowa postawa osób objętych pomocą społeczną oraz wyuczona
bezradność.
4. Niestabilność prawa, brak jasnych uregulowań w zakresie rozdziału zadań i
środków (państwo-gmina).
5. Starzenie się społeczeństwa.
6. Niewystarczające wywiązywanie się rodziców ze swych funkcji.
7. Odpływ młodych wykształconych osób z miasta.
8. Niewystarczająca ilość środków finansowych w budżecie gminy na realizację
zadań z zakresu polityki społecznej.
MISJA
NOWY TOMYŚL GMINĄ ZAPEWNIAJĄCĄ DOBRA, JAKOŚĆ ŻYCIA POPRZEZ
DOSTĘP DO SZEROKO POJĘTYCH USŁUG ORAZ ZAPOBIEGANIE
I ROZWIĄZYWANIE PROBLEMÓW SPOŁECZNYCH
W RAMACH
ZINTEGROWANEGO
I EFEKTYWNEGO SYSTEMU.
CELE STRATEGICZNE
CEL
GŁÓWNY
„GMINNEJ
STRATEGII
ROZWIĄZYWANIA
PROBLEMÓW SPOŁECZNYCH”.
Celem
strategii
integracji
polityki
społecznej
jest
zintegrowany,
efektywny i sprawny system zapobiegania i rozwiązywania problemów
społecznych – rozwój usług, działania wyzwalające potencjał tkwiący
w środowisku lokalnym oraz skoordynowane działania organizacji i
instytucji działających w obszarze polityki społecznej.
Cele strategiczne.
Pomoc społeczna – stworzenie spójnego systemu wsparcia dla jednostek i
środowisk dotkniętych dysfunkcjami społecznymi poprzez:
-
promowanie aktywnych postaw w rozwiązywaniu egzystencjalnych problemów
życia rodzinnego,
-
rozwój form poradnictwa i współdziałanie w tym zakresie różnego rodzaju służb
społecznych,
-
szkolenie i doskonalenie zawodowe pracowników socjalnych zapewniające
udzielanie fachowej i kompetentnej pomocy jednostkom i rodzinom.
-
zorganizowanie Klubu wolontariusza,
-
doskonalenie
form
współdziałania
z
osobami
korzystającymi
z
pomocy,
podpisywanie i konsekwentne egzekwowanie realizacji kontraktów,
-
wspieranie finansowe osób i rodzin,
-
doskonalenie form pomocy dla dzieci, w tym w ramach programu „Posiłek dla
najuboższych”,
-
powiększenie zasobów mieszkań komunalnych oraz mieszkań socjalnych.
Podmioty uczestniczące w realizacji:
-
Ośrodek Pomocy Społecznej w Nowym Tomyślu,
-
Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie,
-
Szkoły,
-
Urząd Miejski,
-
Powiatowy Urząd Pracy w Nowym Tomyślu,
-
Lokalni pracodawcy,
-
Polski Czerwony Krzyż.
Źródła finansowania:
-
budżet państwa,
-
budżet powiatu,
-
budżet gminy,
-
finansowe środki organizacji pozarządowych,
-
środki z Unii Europejskiej.
Czas realizacji:
-
praca ciągła.
Podmiot koordynujący:
- Ośrodek Pomocy Społecznej w Nowym Tomyślu.
Niepełnosprawność – aktywizacja i zapobieganie społecznej izolacji osób
w wieku poprodukcyjnym i niepełnosprawnych poprzez:
-
likwidację barier architektonicznych,
-
tworzenie warunków do kształcenia integracyjnego,
-
wsparcie finansowe działalności organizacji pozarządowych działających na rzecz
osób starszych i niepełnosprawnych,
-
poprawę jakości usług opiekuńczych,
-
utworzenie domu dziennego pobytu dla osób w wieku poprodukcyjnym,
-
utworzenie środowiskowego domu samopomocy dla osób z zaburzeniami
psychicznymi.
Podmioty uczestniczące w realizacji:
-
Ośrodek Pomocy Społecznej w Nowym Tomyślu,
-
Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie,
-
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna,
-
Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Zbąszyniu,
-
Szkoły Podstawowe Nr 1 i 2, Gimnazjum w Nowym Tomyślu, Przedszkole Nr 3 w
Nowym Tomyślu,
-
organizacje pozarządowe działające na rzecz osób niepełnosprawnych,
-
społeczność lokalna.
Źródła finansowania:
-
budżet państwa,
-
budżet powiatu,
-
budżet gminy,
-
środki PFRON,
-
finansowe środki organizacji pozarządowych,
-
środki z Unii Europejskiej,
-
środki prywatne.
Czas realizacji:
-
praca ciągła.
W przypadku utworzenia domu dziennego pobytu dla seniorów oraz środowiskowego
domu samopomocy dla osób z zaburzeniami psychicznymi – do 2008 r.
Podmiot koordynujący:
-
Ośrodek Pomocy Społecznej w Nowym Tomyślu,
-
Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie,
-
Urząd Miejski w Nowym Tomyślu.
Bezrobocie – dążenie do aktywizacji zawodowej i społecznej osób
bezrobotnych poprzez:
-
organizowanie specjalistycznego poradnictwa,
-
pozyskiwanie inwestorów i wspieranie małej i średniej przedsiębiorczości,
-
zorganizowanie
klubu
integracji
społecznej
celem
nabycia
umiejętności
poszukiwania pracy,
-
pozyskiwanie środków finansowych w ramach środków z Unii Europejskiej,
-
współpraca z pracodawcami zmierzająca do zapewnienia miejsc pracy w pierwszej
kolejności osobom korzystającym z pomocy społecznej,
-
organizowanie robót publicznych dla długotrwale bezrobotnych klientów pomocy
społecznej, ułatwiających powrót na rynek pracy,
-
modyfikacja
systemów
edukacji
i
praktyk
zapotrzebowaniem lokalnego rynku pracy).
Podmioty uczestniczące w realizacji:
-
Ośrodek Pomocy Społecznej w Nowym Tomyślu,
-
Powiatowy Urząd Pracy w Nowym Tomyślu,
-
lokalni przedsiębiorcy,
zawodowych
(zgodnie
z
-
szkoły ponadgimnazjalne,
-
Pełnomocnik Burmistrza ds. Uzależnień.
Źródła finansowania:
-
budżet państwa,
-
budżet gminy,
-
środki z PFRON,
-
środki z Unii Europejskiej.
Czas realizacji:
-
praca ciągła (uruchomienie Klubu Integracji Społecznej – do 2006 ROKU).
Podmiot koordynujący:
-
Ośrodek Pomocy Społecznej w Nowym Tomyślu.
-
Urząd Miejski w Nowym Tomyślu,
-
Powiatowy Urząd Pracy w Nowym Tomyślu.
Bezradność w sprawach
opiekuńczo-wychowawczych
i prowadzenia
gospodarstwa domowego – stworzenie kompleksowego systemu wsparcia
poprzez:
-
promowanie prawidłowego modelu rodziny,
-
edukowanie w zakresie wypełniania ról rodzicielskich,
-
organizację czasu wolnego (zajęć pozaszkolnych dla dzieci i młodzieży),
-
organizowanie specjalistycznego poradnictwa dla rodzin, młodzieży i dzieci,
-
tworzenie wspólnych zespołów do pomocy w rozwiązywaniu problemów rodziny,
-
utworzenie Ośrodka mediacji,
-
rozwój świetlic profilaktycznych,
-
organizację specjalistycznych szkoleń i warsztatów dla osób pomagających.
Podmioty uczestniczące w realizacji:
-
Ośrodek Pomocy Społecznej w Nowym Tomyślu,
-
Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Nowym Tomyślu,
-
Sąd Rejonowy,
-
specjaliści
-
Pełnomocnik Burmistrza ds. Uzależnień,
-
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna,
-
szkoły.
Źródła finansowania:
-
budżet gminy,
-
budżet powiatu,
-
środki z Unii Europejskiej.
Czas realizacji:
-
praca ciągła (Ośrodek mediacji do 2008 r.).
Podmiot koordynujący:
-
Ośrodek Pomocy Społecznej w Nowym Tomyślu,
-
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna.
Uzależnienia
–
budowanie
profilaktyki
i
metod
skutecznych
rozwiązywania
i
dostępnych
problemów
form
terapii,
alkoholowych
i
narkotykowych
Zadania określa „Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów
Alkoholowych”.
Podmioty uczestniczące w realizacji:
-
Ośrodek Pomocy Społecznej w Nowym Tomyślu,
-
KPP w Nowym Tomyślu,
-
Szkoły,
-
Pełnomocnik Burmistrza ds. Uzależnień,
-
Straż Miejska,
-
Sąd Rejonowy w Nowym Tomyślu.
Źródła finansowania:
-
budżet państwa,
-
budżet gminy.
Czas realizacji:
-
praca ciągła,
Podmiot koordynujący:
-
Pełnomocnik Burmistrza ds. Uzależnień.
Przestępczość
–
dążenie
do
budowania
sprawnego
systemu
zapewniającego podniesienie poczucia bezpieczeństwa w społeczeństwie
poprzez:
-
zbudowanie lokalnej koalicji osób, służb, instytucji i organizacji w sprawie
przeciwdziałania przestępczości,
-
organizowanie
lokalnych
kampanii
edukacyjnych
(media,
szkoły)
dot.
przestępczości i jej skutków,
-
stworzenie systemu monitoringu miejskiego,
-
prowadzenie procedury interwencyjnej w sprawach przemocy domowej,
-
rozwój zajęć pozalekcyjnych dla młodzieży,
-
dozorowanie
i
monitorowanie
rejonów
zagrożonych
oraz
środowisk
patologicznych,
-
powołanie Zespołu – policjant, kurator sądowy – pracownik socjalny, pedagog,
-
programowanie współdziałania służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo w
gminie,
-
inspirowanie do powstania grup wsparcia sąsiedzkiego,
-
kontrola dostępu młodzieży do używek,
-
realizacja programów profilaktycznych w szkołach wszystkich szczebli,
-
umocnienie współpracy służb i straży ze społecznością lokalną.
Podmioty uczestniczące w realizacji:
-
KPP w Nowym Tomyślu,
-
Sąd Rejonowy w Nowym Tomyślu,
-
Szkoły,
-
Straż Miejska,
-
Ośrodek Pomocy Społecznej w Nowym Tomyślu,
-
Urząd Miejski,
-
społeczność lokalna.
Źródła finansowania:
-
budżet państwa,
-
budżet gminy,
-
budżet powiatu,
-
środki z Unii Europejskiej.
Czas realizacji:
-
praca ciągła.
Podmiot koordynujący:
-
Komenda Powiatowa Policji,
-
Straż Miejska.
Zasoby
mieszkaniowe
–
zaspokojenie
potrzeb
mieszkaniowych
najsłabszych grup społecznych poprzez:
-
rozwój budownictwa komunalnego,
-
oddanie do użytku lokali socjalnych,
-
dążenie do przeprowadzenia zamiany mieszkań wśród lokatorów.
Podmioty uczestniczące w realizacji:
-
Urząd Miejski w Nowym Tomyślu,
Źródła finansowania:
-
budżet państwa,
-
budżet gminy,
-
środki z Unii Europejskiej.
Czas realizacji:
-
praca ciągła.
Podmiot koordynujący:
-
Urząd Miejski w Nowym Tomyślu.
Bezdomność
–
zapewnienie
minimum
standardów
życia
osobom
bezdomnym poprzez:
-
umieszczenie bezdomnego w odpowiedniej placówce,
-
zapewnienie niezbędnej pomocy w formie żywności i odpowiedniego ubrania,
-
prowadzenie pracy socjalnej celem rozwiązania trudnej sytuacji,
-
utworzenie noclegowni na kilka miejsc (w przypadku nasilenia się zjawiska
bezdomności w gminie).
Podmioty uczestniczące w realizacji:
-
Ośrodek Pomocy Społecznej w Nowym Tomyślu,
-
Fundacja Pomocy Wzajemnej „BARKA” we Władysławowie,
-
noclegownie i schroniska na terenie woj. Wielkopolskiego,
-
Pełnomocnik Burmistrza ds. Uzależnień.
Źródła finansowania:
-
budżet gminy.
Czas realizacji:
-
w przypadku osób bezdomnych pragnących skorzystać z proponowanych form
pomocy – w razie wystąpienia potrzeby.
Podmiot koordynujący:
-
Ośrodek Pomocy Społecznej w Nowym Tomyślu.
SYSTEM MONITOROWANIA STRATEGII
Prowadzenie monitoringu znajdować się będzie w gestii Ośrodka Pomocy
Społecznej w Nowym Tomyślu. Monitoring prowadzony będzie w oparciu w wskaźniki
finansowe i ilościowe.
Bazą informacji będą źródła i statystyki otrzymywane od instytucji, organizacji i grup
biorących udział w realizacji strategii.
Wskaźnikami oceny monitorowania strategii będą:
-
liczba uruchomionych działalności gospodarczych,
-
liczba osób bezrobotnych,
-
liczba zlikwidowanych barier architektonicznych,
-
liczba oddanych do użytku mieszkań komunalnych, w tym socjalnych,
-
liczba osób, którym udało się skutecznie udzielić pomocy,
-
liczba osób, które podjęły leczenie odwykowe,
-
liczba osób, które uchroniono przed przemocą w rodzinie,
-
liczba stworzonych miejsc pracy w tym dla niepełnosprawnych,
-
liczba godzin zajęć pozalekcyjnych,
-
liczba osób objętych programami profilaktycznymi,
-
liczba podjętych programów w ramach strategii,
-
liczba wykrytych przestępstw,
-
procentowy wzrost liczby mieszkańców zadowolonych z bezpieczeństwa w gminie.
Wyniki analiz będą poznawane w poszczególnych etapach realizacji strategii.
Opracowana strategia pozwoli uruchomić zasoby społeczności lokalnej na
rzecz zaspokajania potrzeb i wywołania zmian służących poprawie skuteczności
działania ludzi w sytuacjach kryzysowych grożących ubóstwem, bezradnością i
wykluczeniem.
Strategia pozwoli również władzom samorządowym podjąć decyzje, które
w efekcie osłabią ryzyko marginalizacji i wykluczenia społecznego poszczególnych
grup społecznych, pobudzą aktywność obywatelską na rzecz lokalnej społeczności.
Zgodnie z art.110 ust.4 ustawy o pomocy społecznej Ośrodek Pomoc
Społecznej koordynuje realizację strategii rozwiązywania problemów
społecznych.
UWAGI KOŃCOWE
Realizacja
Gminnej
Strategii
Rozwiązywania
Problemów
Społecznych
zapoczątkuje wdrażanie w Nowym Tomyślu nowego modelu polityki społecznej.
Strategia ukierunkowuje działania władz samorządowych oraz instytucji i organizacji
działających na polu pomocy społecznej w budowaniu zintegrowanego modelu
systemu polityki społecznej.
Zorientowanie Strategii na wybranych grupach stwarza możliwości poprawy sytuacji
wielu osób, a także zaktywizowanie wielu grup podlegających wykluczeniu
społecznemu.
Celem Strategii są działania długookresowe polegające na inwestowaniu w ludzi oraz
poprawę szeroko rozumianej sytuacji bytowej.
Strategia opiera się na wdrażaniu partnerstwa lokalnego między różnorodnymi
partnerami społecznymi, co pozwoli na rozwój i pogłębianie współpracy pomiędzy
instytucjami, organizacjami i samorządem lokalnym.