Inne za 2008 rok

Uchwała Nr XV/107/2007
Rady Miejskiej w Szlichtyngowej
z dnia 28 grudnia 2007 roku
w sprawie: uchwalenia „Gminnego programu przeciwdziałania narkomanii
dla Gminy Szlichtyngowa na lata 2008-2010.”
Na podstawie art. 10 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku
o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2005 r. Nr 179, poz. 1485 z późn. zm.)
Rada Miejska w Szlichtyngowej
uchwala, co następuje:
§ 1. Uchwala się „Gminny program przeciwdziałania narkomanii dla
Gminy Szlichtyngowa na lata 2008-2010”.
GMINNY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA NARKOMANII
DLA GMINY SZLICHTYNGOWA
na lata 2008-2010
1. Wstęp
Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii na lata 2008-2010 opracowany
został zgodnie z treścią Ustawy o przeciwdziałaniu Narkomanii z dnia 29 lipca
2005 r. oraz załoŜeniami Krajowego Programu Przeciwdziałania Narkomanii.
Program został opracowany w ramach projektu „Wsparcie województw
i społeczności lokalnych w zapobieganiu narkomanii na poziomie lokalnym”,
realizowanego przez Fundację Demokracji Lokalnej na zlecenie Fundacji
Fundusz Współpracy i Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii
w ramach Projektu Transition Facility.
Program został opracowany przez zespół w składzie:
Anna Czajkowska - Kierownik Zespołu Świetlic w Szlichtyngowej
Kinga Neć - pracownik socjalny Miejsko – Gminnego Ośrodka Pomocy
Społecznej w Szlichtyngowej
Jarosław Gnat – inspektor ds. kultury i sportu Urzędu Miasta i Gminy
w Szlichtyngowej
w ramach udziału w projekcie pod tytułem „Wsparcie województw
i społeczności lokalnych w zapobieganiu narkomanii na poziomie lokalnym”.
Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii opracowany został w oparciu
o diagnozę sytuacji w gminie Szlichtyngowa przeprowadzonej w okresie
od 26 kwietnia 2007 r. do 18 maja 2007 r. przez zespół w/w składzie.
2. Opis zjawiska na podstawie diagnozy
2.1. Narzędzia diagnozy
• ankieta ESPAD - dla młodzieŜy szkolnej, młodzieŜy 17-18 lat,
• ankieta „Problemy substancji psychoaktywnych w ocenie mieszkańców” –
skierowana do mieszkańców (powyŜej 18 lat),
• wywiady:
- Zakład Opieki Zdrowotnej Lekarza Rodzinnego,
- Posterunek Policji w Szlichtyngowej,
- Miejsko - Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej,
- Przewodnicząca Gminnej Komisji ds. Rozwiązywania Problemów
Alkoholowych.
2.2. Wielkość prób
Nazwa grupy
Ilość ankiet
% całości
59
63
50
15
59
69
94
88
8
1,5
klasy VI szkoły podstawowej
klasy I gimnazjum
klasy III gimnazjum
MłodzieŜ 17-18 lat
Mieszkańcy
2.3. Charakterystyka środowiska grupy badanej
Rodzice badanych najczęściej posiadają wykształcenie średnie i zasadnicze
zawodowe. Badani sytuują stopę Ŝyciową swoich rodzin na poziomie
zdecydowanie lepszym w porównaniu z innymi rodzinami. Większość Ŝyje
w rodzinach pełnych i jest zadowolona ze swoich stosunków z rodzicami.
Rodzice badanych nie pozwoliliby dzieciom na palenie papierosów i uŜywanie
alkoholów i narkotyków. Zwykle młodzieŜ wydaje tygodniowo na swoje
osobiste potrzeby bez kontroli ze strony rodziców średnio 14zł (najmniej 0zł,
najwięcej 50zł).
2.4. Papierosy
W klasach VI i I G duŜy procent badanych nigdy nie paliło papierosów 89% i 62%. ZauwaŜono znaczny wzrost odsetek palących uczniów w klasach III
G i młodzieŜy 17-18 lat, bowiem nie pali tylko odpowiednio 34% i 47%
badanych. Spośród badanych w grupie III G i 17-18 lat wyłania się juŜ grupa
młodzieŜy uzaleŜnionej od tytoniu.
2.5. Alkohol
Czym starsza młodzieŜ, tym częściej ma kontakt z alkoholem. Problem
picia alkoholu pojawia się juŜ w podstawówce. 39% uczniów klas VI piło
alkohol przynajmniej raz w Ŝyciu. W klasach I G - 63%, w III G - 88%, a 17-18
lat - 87%.
Bardzo rzadko młodzieŜ sięga po wino i wódkę. Dominującym trunkiem
jest piwo. W grupie klasy VI i I G najczęściej alkohol spoŜywany jest u siebie
w domu - 16% i 24%. Natomiast w grupie III G i 17-18 lat na ulicy, w parku lub
gdzieś indziej pod chmurką- 38% i 40%.
Wśród młodszej grupy badanych uczniowie obawiaj ą się skutków picia
alkoholu dla swojego zdrowia. Natomiast starsi kojarzą spoŜywanie alkoholu
z przyjemnością, zabawą i poprawą nastroju.
Pierwsze upicie napojem alkoholowym występuje juŜ w VI klasach - 8%.
Problem dalej narasta - w klasach I G prawie połowa, w klasach III G - 72%, 1718 lat - 60%. Z wiekiem wzrasta tolerancja na alkohol - starsza młodzieŜ
potrzebuje więcej "drinków", aby doprowadzić się do stanu upojenia.
2.6. Narkotyki
Najbardziej znanymi ze słyszenia środkami odurzającymi znanymi przez
grupę klas VI i I G są leki, marihuana lub haszysz, amfetamina, kokaina,
heroina.
W grupach starszych oprócz wymienionych znane są: ecstasy, grzyby
halucynogenne, "kompot". Z wiekiem wzrasta ciekawość i chęć spróbowania
któregokolwiek z w/w środków: VI - 3%, I G - 17%, III G - 42%, 17-18 lat 27%.
UŜywanie marihuany i haszyszu zwiększa się z wiekiem badanych. W
klasach VI problem praktycznie nie istnieje, w I G dotyczy 8%, w III G - 22%,
17-18 lat - 27%.
Odsetek osób wąchających substancje chemiczne jest znikomy. Większość
ankietowanych nigdy w Ŝyciu nie zaŜywała środków psychoaktywnych
(90-98%). Wśród zaŜywających, dominujące środki psychoaktywne uŜywane
przez badanych to leki uspokajające i nasenne bez przepisu lekarza (ok. 8%),
grzyby halucynogenne (5%), alkohol razem z tabletkami (4%), alkohol razem
z marihuaną (6%), ecstasy (7%), "kompot" (2%). Paru ankietowanych uŜywało
sterydy, heroiny i amfetaminę.
Pierwszym środkiem po który sięgali ankietowani jest marihuana lub
haszysz - klasa I G - 11%, III G - 14%, 17-18 lat marihuana lub haszysz - 13%.
Najczęściej sposobem zdobywania narkotyków są: od starszego kolegi,
kupno od kolegi, braliśmy wspólnie w grupie przyjaciół, dostałem od kogoś.
Jako powód sięgania po narkotyki młodzieŜ podaje ciekawość, chęć
zapomnienia o swoich problemach, chęć bycia na "haju".
Najczęściej zakup marihuany lub haszyszu odbywa się w czasie spotkań
z rówieśnikami na dyskotekach, w barach, w szkołach, w parkach na ulicach
i w mieszkaniu dilera.
Badani generalnie nie potępiają palenia papierosów, picia alkoholu
i uŜywania narkotyków. Natomiast zdecydowana większość uwaŜa
te zachowania zdrowotnie za bardzo ryzykowne.
Ogólnie najłatwiejszymi substancjami do zdobycia się papierosy i alkohol,
w znaczenie mniejszym stopniu narkotyki. W starszych grupach rośnie
moŜliwość zdobycia narkotyków. W grupie 16-17 lat łatwa do zdobycia dla 50%
badanych byłaby marihuana lub haszysz, substancje wziewne 46%, sterydy
20%, ecstasy 20%.
Najczęściej proponowaną substancją dla badanych jest alkohol.
W starszych grupach pojawia się takŜe propozycja wzięcia marihuany lub
haszyszu (ok. 20%), ecstasy (6%), sterydów (5%) "kompotu" (8%).
2.7. Mieszkańcy
W gminie Szlichtyngowa mieszkańcy dostrzegają istnienie wielu
problemów społecznych. Ankietowani do najwaŜniejszych zaliczają: spadek
stopy Ŝyciowej, alkoholizm i bezrobocie. Spośród ankietowanych 19% spotkało
narkomanów, w tym 8 to mieszkańcy gminy. PrzewaŜa spoŜycie alkoholu
w postaci piwa. Rzadziej wódka. Ankietowani nigdy nie uŜywali narkotyków,
ani leków uspokajających bez zalecenia lekarza.
Większość ankietowanych uznało moŜliwość zdobycia substancji
psychoaktywnych za niemoŜliwe lub nie wyraziło zdania na ten temat. Za łatwe
w zdobyciu uznali leki uspokajające lub nasenne 43%, marihuanę lub haszysz
10%, bimber 16%. W ciągu ostatnich miesięcy bardzo rzadko proponowany
ankietowanym substancje psychoaktywne. Tylko 2% badanym proponowano
leki, marihuanę lub haszysz lub kompot.
Ankietowani uwaŜaj ą narkomana za człowieka chorego 80%, człowiekiem
nieszczęśliwym 37%, osobą mającą zły wpływ na innych 29%. Narkomana
trzeba leczyć 78%, pomagać i otoczyć opieką 46%.
Zapobieganiem narkomanii wśród młodzieŜy powinni zająć się rodzice
68%, słuŜba zdrowia 51%, oświata, szkoły 49%. Najbardziej skuteczne mogą
być działania rodziców, organizacji społecznych, słuŜby zdrowia.
Mieszkańcy zdecydowanie potępiają nastolatka, który pali papierosy, pije
napoje alkoholowe, uŜywa narkotyków. UwaŜają za wysokie ryzyko powyŜsze
zachowania.
2.8. Wnioski
•
•
•
•
•
duŜy problem alkoholizmu
mały problem narkomanii - ale narastający
brania okazjonalne i z ciekawości
łatwa dostępność narkotyków
przyzwolenie na narkotyki „miękkie”
3. Zdiagnozowane obszary problemowe.
Niska świadomość
rodziców o problemie
narkomanii
Dysfunkcyjność
rodzin
Brak alternatywnych
form spędzania czasu
wolnego
Apatia społeczna
Eksperymentalne i okazjonalne
sięganie po substancje psychoaktywne
Niska stopa
Ŝyciowa
4. Definicja celów
Po etapie analizy i diagnozy zostały określone problemy główne oraz ich
przyczyny. Następnie dokonano wyboru problemów, których rozwiązanie
będzie celami programu.
Kryterium wyboru problemów:
Z wyników przeprowadzonych badań (ankiety, wywiady) wynika, Ŝe młodzieŜ
sięga po substancje psychoaktywne okazjonalnie i eksperymentalnie. NaleŜy
więc skupić się na profilaktyce i ograniczeniu tego zjawiska poprzez
uświadamianie zarówno młodzieŜy jak i rodziców problemu narkomanii.
Sformułowane cele są wynikiem procesu identyfikacji problemów oraz opartej
na kryteriach decyzji, który z nich będzie celem programu Przeciwdziałania
Narkomanii.
Cel główny/ogólny:
ObniŜenie dynamiki eksperymentalnego i okazjonalnego sięgania
po substancje psychoaktywne.
Cele szczegółowe/operacyjne
Lp.
Cel szczegółowy
1.
Szkolenia dla rodziców
2.
Zwiększenie świadomości
mieszkańców o problemie
narkomanii
3.
4.
5.
6.
Wskaźnik
zatrudniony trener,
program szkoleń
liczba plakatów, ulotek, ilość
przeprowadzonych spotkań,
listy obecności, pozyskanie
terapeuty, pedagoga
Propagowanie zdrowego stylu zabawa promująca zdrowy styl
Ŝycia
Ŝycia, artyści, liczba
sponsorów, liczba uczestników
imprezy, konkursy, turnieje
Rozszerzenie bazy sportowej i zakup sprzętu sportowego,
rekreacyjnej na terenie gminy doposaŜenie sali
gimnastycznej i świetlic, zakup
gier
zwiększenie liczby zajęć
Zagospodarowanie czasu
wolnego dzieci i młodzieŜy
pozalekcyjnych
Utworzenie punktu
konsultacyjnego
jeden punkt w gminie
Źródło pozyskania
wskaźnika
umowa z
prowadzącym
szkolenie,
tekst szkolenia
tekst programu
umowy z artystami,
raport z imprezy
liczba pozyskanych
sponsorów i środków
finansowych bądź
materialnych
pozyskanie osób
prowadzących zajęcia
oraz sali
zatrudnienie
psychoterapeuty
5. Zadania Programu
Realizacji kaŜdego z celów słuŜą zadania:
Lp.
1.
Zadanie
Działania
Podniesienie świadomości na temat uzaleŜnień
-
2.
3.
Podniesienie kwalifikacji
osób zajmujących się
tematyką narkomanii
-
Promocja zdrowego stylu Ŝycia poprzez organizację
zabawy promującej
zdrowy styl Ŝycia
-
4.
Urządzenie wystawy
prezentującej skutki
zaŜywania narkotyków
-
-
kampania
informacyjna
(plakaty, broszury,
strona internetowa)
spotkania
specjalistów z
młodzieŜą
analiza potrzeb
szkoleniowych
uzyskanie zgody
dyrektorów szkół na
oddelegowanie osób
na szkolenia
pozyskanie środków
na realizację zadania
opracowanie
programu imprezy
przygotowanie
konkursów i
turniejów
występ zespołu
muzycznego
konkurs tematyczny
dla młodzieŜy
szkolnej,
zakup nagród
prezentacja prac w
Świetlicy Miejskiej
Wskaźniki
-
liczba rozdanych
plakatów i broszur
pozyskanie
pedagoga,
terapeuty,
policjanta
Odpowiedzialny
za realizację
BudŜet
Termin
Dyrektorzy szkół, UMiG
-
2 000zł
1 500zł
2008-2010
sprawozdanie
listy obecności
Dyrektorzy szkół, UMiG
5 000zł
2008-2010
-
liczba
oddelegowanych
osób
-
liczba uczestników liczba sponsorów
liczba osób
biorących udział w
konkursach
raport z imprezy
UMiG, OSP,
Policja, Szkoły
-
7 500zł
2008-2010
-
liczba uczestników liczba
odwiedzających
ilość dni trwania
wystawy
raport z wystawy
protokół
przekazania
nagród
nauczyciele
plastyki,
opiekunowie
świetlic
-
1500zł
2008-2009
-
-
Źródła
pozyskiwania
wskaźników
protokół
przekazania
materiałów
informacyjnych
tekst programu
spotkań
5.
6.
Organizacja czasu
wolnego dzieci i
młodzieŜy poprzez zajęcia
pozalekcyjne
Rozszerzenie bazy
sportowej na terenie
gminy
-
6.
7.
Prezentacja form radzenia sobie ze stresem
Wykrywanie zagroŜeń
narkotycznych
występujących w
rodzinach
-
9.
Utworzenie punktu
konsultacyjnego ds.
narkomanii
-
-
10. Budowa placu zabaw
-
zgoda dyrektora
szkoły na korzystanie
z sali gimn.
pozyskanie
sponsorów
pozyskanie
sponsorów
doposaŜenie sali
gimnastycznej
budowa boisk do
siatkówki
zakup siatek i piłek
dla zorganizowanych
grup młodzieŜy
organizacja
warsztatów
tematycznych
prowadzonych przez
pedagoga i terapeutę
ulotki informacyjne
diagnoza sytuacji w
rodzinach,
kierowanie do
psychoterapeuty,
udzielanie informacji
i wsparcia w miarę
potrzeb
pozyskanie
specjalisty
psychoterapeuty
przekazanie
mieszkańcom
informacji o istnieniu
punktu (ulotki,
internet, media
lokalne)
pozyskanie środków
-
liczba osób
korzystających z
zajęć
liczba godzin zajęć
listy obecności
dyrektorzy szkół,
UMiG
-
1 500zł
2008-2010
-
liczba sponsorów
liczba boisk
liczba
zakupionego
sprzętu
sportowego
protokoły
przekazania
sprzętu
UMiG
-
2 000zł
2008-2010
-
liczba uczestników warsztatów
protokół
przekazania ulotek
konspekt zajęć
pedagog,
dyrektorzy szkół,
nauczyciele i
wychowawcy
-
3 000zł
2008-2010
-
wywiad
liczba osób
-
notatka
pracownika
pracownicy
socjalni MGOPS,
terapeuta
0zł
2008-2010
-
ilość godzin
otwarcia punktu
-
umowa z
psychoterapeutą
UMiG
-
2 000zł
2008-2010
-
ilość elementów
placu zabaw
-
protokół odbioru
UMiG
-
10 000zł
2009
-
-
-
6. System monitoringu i ewaluacji
Monitoring będzie przeprowadzany na koniec kaŜdego roku kalendarzowego
objętego programem w formie sprawozdania na Sesji Rady Miejskiej
w Szlichtyngowej z realizacji zaplanowanych zadań.
Narzędzia do przeprowadzenia monitoringu: wskaźniki, budŜet, raporty, analiza
dokumentów.
Za przeprowadzenie monitoringu odpowiada Urząd Miasta i Gminy
w Szlichtyngowej.
Ewaluacja programu nastąpi po zakończeniu realizacji programu – ewaluacja
końcowa.
Za przeprowadzenie ewaluacji odpowiada Urząd Miasta i Gminy
w Szlichtyngowej.
§ 2. Wykonanie Uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta i Gminy
w Szlichtyngowej.
§ 3. Uchwała wchodzi w Ŝycie z dniem podjęcia.
PRZEWODNICZĄCY RADY MIEJSKIEJ
W SZLICHTYNGOWEJ
/-/ADAM FAŁDA