D - Sąd Okręgowy we Wrocławiu

sygn. akt III Kop 103/10
POSTANOWIENIE
Dnia 13 września 2010 r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu w III Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący - SSO Mariusz Wiązek
Protokolant: Patrycja Świtoń
przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej Jadwigi Rutyny
po rozpoznaniu na posiedzeniu w sprawie skazanego J. M.
z wniosku Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 sierpnia 2010r.
DWM II 470 –1291/10/8
w przedmiocie stwierdzenia prawnej dopuszczalności przejęcia do dalszego wykonania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej
kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec wymienionego wyrokiem Sądu Koronnego w (...) G. z dnia 01.06.2007r,
sygn. akt T 2007 7069 za przestępstwa z art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 1 i art. 25 ust. 1 brytyjskiej ustawy o przestępstwach
seksualnych z 2003r.
postanawia
I. na podstawie art. 609 § 1 k.p.k., 611 § 1 k.p.k., 611b § 1 k.p.k. a contrario, art. 2 i 3 Europejskiej Konwencji
o przekazywaniu osób skazanych z dnia 21 marca 1983r. (Dz. U. z 1991r.,nr 51, poz.279) stwierdzić prawną
dopuszczalność przejęcia do wykonania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej kary pozbawienia wolności na czas
nieokreślony tytułem środka zabezpieczającego orzeczonej wobec obywatela polskiego J. M., ur. (...) w C., s. E. i M.
z domu J. wyrokiem Sądu Koronnego w (...) G. z dnia 01.06.2007r, sygn. akt T 2007 7069,
II. na podstawie art. 611 a § 6 k.p.k., art. 258 § 1 punkt 1 k.p.k. i art. 263 § 1 k.p.k. zastosować wobec J. M., ur. (...)
w C., s. E. i M. z domu J. środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres 2 miesiecy od daty
przekroczenia przez wymienionego granicy Rzeczypospolitej Polskiej,
III. na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. prawo o adwokaturze (Dz. U. nr 16, poz. 124 z późn.
zm) zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. Jana Komarnickiego- Drużbycza z Kancelarii Adwokata i Radcy
Prawnego we W. kwotę 292,80 złotych brutto tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w
postępowaniu wykonawczym.
UZASADNIENIE
Prawomocnym wyrokiem Sądu Koronnego w Wood G. z dnia 01.06.2007r, sygn. akt T 2007 7069 obywatel polski
J. M. został skazany za 19 przestępstw określanych jako „czynność seksualna z dzieckiem płci żeńskiej będącym
członkiem rodziny w wieku od 13 do 17 lat, sprawca w wieku 18 lat lub powyżej- bez penetracji” kwalifikowane z
art. 25 ust. 1 ustawy z 2003r. o przestępstwach na tle seksualnym, „gwałt dziecka płci żeńskiej w wieku poniżej 13
lat przez mężczyznę” kwalifikowane z art. 5 ust. 1 ustawy z 2003r. o przestępstwach na tle seksualnym, „napaść na
dziecko płci żeńskiej w wieku poniżej 13 lat- penetracja pochwy/odbytu częścią ciała/przedmiotem” kwalifikowane
z art. 6 ust. 1 ustawy z 2003r. o przestępstwach na tle seksualnym, „czynność seksualna z dzieckiem płci żeńskiej
będącym członkiem rodziny w wielu od 13 do 17 lat, sprawca w wieku powyżej 18 lat- penetracja odbytu, pochwy, ust
penisem/częścią ciała” kwalifikowane z art. 25 ust. 1 brytyjskiej ustawy z 2003r. o przestępstwach na tle seksualnym.
Skazanemu wymierzono „karę pozbawienia wolności na czas nieokreślony tytułem środka zabezpieczającego”, w
wyroku wskazano, że „minimalny okres pozbawienia wolności, jaki sprawca powinien odbyć zanim uwzględnione
zostanie zwolnienie to 6 lat”. Skazany rozpoczął odbywanie kary w dniu 1 czerwca 2007r., na jej poczet zaliczono
okres pozbawienia wolności skazanego w sprawie w wymiarze 125 dni. Najwcześniejszy termin zwolnienia przypada
na dzień 125 dni.
Obecnie skazany przebywa w Zakładzie Karnym w A.. Skazany wyraził zgodę na przejęcie orzeczonej wobec niego kary
do wykonania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Pismem z dnia 12 sierpnia 2010r. Minister Sprawiedliwości wniósł o wydanie orzeczenia w przedmiocie prawnej
dopuszczalności przejęcia do wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec J. M. wyrokiem Sądu
Koronnego w (...) G. z dnia 01.06.2007r, sygn. akt T 2007 7069.
Sąd zważył co następuje.
W ocenie Sądu, w przedmiotowej sprawie spełnione zostały warunki, od których wystąpienia polskie przepisy
procedury karnej – wyrażone w rozdziale 66 k.p.k. – uzależniają przejęcie orzeczenia zapadłego wobec skazanego do
wykonania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z przepisem art. 611b § 1 k.p.k. przejęcie orzeczenia do wykonania w Rzeczypospolitej Polskiej jest
niedopuszczalne, jeżeli :
1)orzeczenie nie jest prawomocne albo nie podlega wykonaniu,
2)wykonanie orzeczenia mogłoby naruszać suwerenność, bezpieczeństwo lub porządek prawny Rzeczypospolitej
Polskiej,
3)skazany na karę pozbawienia wolności lub osoba, wobec której orzeczono środek polegający na pozbawieniu
wolności, nie wyraża zgody na przejęcie,
4)skazany na grzywnę albo wobec którego orzeczono przepadek, niezamieszkujący na stałe na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, nie posiada mienia na jej terytorium,
5)czyn wskazany we wniosku nie stanowi czynu zabronionego według prawa polskiego,
6)zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 604 § 1 pkt 2, 3 i 5.
Powyższy przepis koresponduje z treścią art. 3 Europejskiej Konwencji o przekazywaniu osób skazanych z dnia 21
marca 1983r. (Dz. U. z 1991r.,nr 51, poz.279).
W niniejszej sprawie nie zachodzą opisane powyżej okoliczności. Opisany powyżej wyrok prawomocny i wykonalny,
jego wykonanie nie narusza suwerenności, bezpieczeństwa ani porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej, nie
nastąpiło przedawnienie. Czyny, za które J. M. został skazany odpowiadają przestępstwom kwalifikowanym z art. 197
§ 3 punkt 2 i 3 k.k. (w obecnym brzmieniu) i przestępstwom z art. 200 § 1 k.k. w zw. z art. 201 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
Podkreślić należy również, że skazany wyraził zgodę na przejęcie do wykonania na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności, co również na podstawie art. 3 Europejskiej Konwencji o
przekazywaniu osób skazanych z dnia 21 marca 1983r. jest warunkiem koniecznym dla przejęcia kary do wykonania.
Z tego też względu należało stwierdzić prawną dopuszczalność przejęcia do wykonania kary pozbawienia wolności
orzeczonej wobec J. M. wyrokiem Sądu Koronnego w (...) G. z dnia 01.06.2007r, sygn. akt T 2007 7069.
Dla zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania w przedmiocie przejęcia orzeczonej kary do wykonania Sąd na
zasadzie art. 611 a § 6 k.p.k., art. 258 § 1 punkt 1 k.p.k. i art. 263 § 1 k.p.k. zastosował wobec J. M. środek zapobiegawczy
w postaci tymczasowego aresztowania na okres 2 miesięcy od daty przekroczenia przez wymienionego granicy
Rzeczypospolitej Polskiej, uznając że zachodzi realna obawa ukrycia się lub ucieczki skazanego gdyby pozostawał na
wolności.
Wysokość zasądzonego od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu wynagrodzenia wynika z § 15 pkt 7
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163 poz. 1348
z późn. zm.).
Z tych względów orzeczono jak na wstępie.