Scenariusz zajeć dla klasy 6
Transkrypt
Scenariusz zajeć dla klasy 6
Autor scenariusza Aleksandra Ośko TYTUŁ – Wielokulturowość i wrażliwość kulturowa ___________________________________ Podtytuł: Dlaczego wrażliwość kulturowa jest nam potrzebna? Cykl zajęć: warsztaty dla klasy 6 szkoły podstawowej Temat: Komunikacja międzykulturowa. Cele: 1. Poznanie różnic w komunikacji pomiędzy ludźmi z różnych krajów 2. Rozwój wrażliwości kulturowej 3. Wzbudzenie wśród uczniów ciekawości wobec różnic i podobieństw pomiędzy ludźmi pochodzącymi z różnych krajów 4. Kształtowanie wśród uczniów postaw równości, otwartości oraz postaw antydyskryminacyjnych wobec odmienności kulturowej 5. Zapoznanie uczniów z definicją komunikacji 6. Poznanie reguł komunikacji międzykulturowej Potrzebne środki i materiały: Flipchart, samoprzylepne karteczki, flamastry, kartki A4, filmy do wykorzystania: Where the Hell is Matt 2008 oraz Where the Hell is Matt 2012, prezentacja na temat gestów w różnych krajach Realizacja 1. „Wizytówki” Nauczyciel rozdaje uczniom samoprzylepne karteczki. Uczniowie piszą na nich swoje imiona, a następnie przyklejają w widocznym miejscu na ubraniu. Ułatwia to nauczycielowi zwracanie się do uczniów po imieniu 2. „Co będzie się działo?” Nauczyciel opowiada uczniom o czym będą warsztaty, jak będą pracować, czym jest komunikacja międzykulturowa. 3. „Kontrakt – powrót do zasad” Nauczyciel przypomina zasady wypracowane w ramach kontraktu na pierwszych zajęciach. 4. „Koncentryczne kręgi” Nauczyciel dzieli klasę na 2 grupy np. poprzez odliczanie do dwóch. Osoby z numerem 1 tworzą krąg wewnętrzny, osoby z numerem 2 krąg zewnętrzny. Osoby z obydwu kręgów ustawiają się twarzami di siebie tak, aby każda „jedynka” miała naprzeciwko siebie „dwójkę”. Gra polega na poszukiwaniu podobieństw i różnic pomiędzy rozmówcami. Na znak nauczyciela krąg zewnętrzny przesuwa się o tyle kroków w prawo lub w lewo ile powie nauczycie. Jeżeli krąg przesuwa się w prawo to w rozmowie z kolejnym rozmówcą poszukujemy podobieństw. Jeżeli krąg przesuwa się w lewo, to w rozmowie z kolejnym rozmówcą poszukujemy różnic. Omówienie: Czy łatwo czy trudno było znaleźć te podobieństwa? Czy to dobrze/źle, że ludzie się różnią? Jakie są konsekwencje tego, że się różnimy? 5. „ Indywidualne, kulturowe, uniwersalne”. Nauczyciel odtwarza film “Where the Hell is Matt 2008” . Uczniowie oglądają go w ciszy. Następnie nauczyciel dzieci uczniów na grupy 3-4 osobowe. Zadaniem grup jest dyskusja i spisanie na kartce odpowiedzi na pytania: Co się działo na filmie? Czy wszyscy robią to samo? Jakie są różnice w tańcu poszczególnych osób / grup? Wszystkie grupy po kolei prezentują swoje odpowiedzi. Podsumowanie i omówienie: nawiązanie do postaci ludzika z poprzednich zajęć – każdy z nas składa się z cech indywidualnych, kulturowych i uniwersalnych. Uniwersalna są potrzeby ludzi np. dotyczące zabawy, tańca, jednak w każdej kulturze taniec wygląda inaczej. Ludzie mają też indywidualne sposoby tańca, które odróżniają ich od innych ludzi. 6. „Komunikacja ponad podziałami”. Nauczyciel odtwarza kolejny film z Mattem w roli głównej - „Where the Hell is Matt 2012”. Tym razem uczniowie zastanawiają się co to jest komunikacja, co jest ważne w komunikacji międzyludzkiej, jak możemy komunikować się nie znając języka 7. Co to jest komunikacja? Nauczyciel rysuje schemat modelu komunikacji (nadawca, odbiorca, kanał komunikacji, szumy). Nauczyciel zadaje pytania: Jakie mogą być kanały komunikacji? Co może stanowić szum w komunikacji? Czy wszyscy ludzie komunikują się tak samo? Jakie mogę być różnice w komunikacji? 8. „Ruchowy głuchy telefon” Nauczyciel przygotowuje „wiadomość” składającą się z kilku gestów, którą uczniowie będą sobie przekazywać na zasadzie głuchego telefonu np. przeciąga się, przeciera oczy, uśmiecha się lub wkłada jedzenie ręką do buzi, pije i głaszcze się po brzuchu Uczniowie siadają w kręgu i zamykają oczy. Nauczyciel „budzi” pierwszą osobę dotknięciem ręki w ramię i przekazuje jej swoją wiadomość. Potem kolejne osoby są „budzone” i odbierają wiadomość, by następnie przekazać ją kolejnej osobie. Pozostałe osoby wciąż siedzą z zamkniętymi oczami. Nie wolno otwierać oczu aż do momentu, gdy poczujemy dotknięcie w ramię. Nie wolno również porozumiewać się słowami – wiadomość przekazujemy tylko gestami Ostatnia osoba z kręgu pokazuje wiadomość, którą otrzymała, a następnie pierwsza osoba pokazuje jeszcze raz tym razem wszystkim wiadomość, którą przekazała. Zwykle wiadomość pierwotna i ta pokazywana przez ostatnią osobę znacznie się różnią. Pytania do omówienia Jak bardzo różnią się obydwie wiadomości – pierwsza i ostatnia? Dlaczego tak się dzieje, że tak bardzo się różnią? Od czego zależą te zniekształcenia? Co można zrobić, aby unikać zniekształceń? W jaki sposób możemy komunikować się z kimś, kto nie zna naszego języka? Czy wystarczą tylko słowa aby się rozumieć? Co jeszcze jest potrzebne? 9. „Komunikacja dookoła świata”. Najpierw nauczyciel opowiada o gestach. Pokazuje różne gesty i pyta, co one mogą oznaczać w Polsce, a co mogą znaczyć w innych krajach (załącznik nr 1). Nauczycieli podkreśla, że komunikując się z przedstawicielami innych kultur powinniśmy mieć świadomość, że ludzie mogą interpretować pewne gesty, mimikę w sposób odmienny od naszego. Czasami możemy być rozumiani niezgodnie z naszymi intencjami. Następnie nauczyciel opowiada o innych elementach komunikacji, które różnią ludzi w różnych krajach (odległość między rozmówcami, kontakt wzrokowy, dotyk, głośność mówienia, postawa ciała) 10. Podsumowanie. Nauczyciel przypomina najważniejsze elementy lekcji. Ludzie na całym świecie różnią się od siebie, ale także są do siebie podobni. Jednym z elementów, jakimi ludzie różnią się między sobą jest sposób komunikacji. Nie musimy znać sposobów komunikacji wszystkich ludzi na świecie, ale musimy być świadomi tego, że ludzie komunikują się na różne sposoby, dlatego że pochodzą z różnych kultur i należy to szanować.