Mk 1,40-45 - Lectio Divina

ucha człowieka oczyszczającego się, a takŜe wielki palec jego prawej ręki i wielki palec jego
prawej nogi. Następnie kapłan weźmie trochę z logu oliwy i wyleje ją na swoją lewą dłoń. Kapłan
umoczy palec prawej ręki w oliwie, która jest na jego lewej dłoni, i pokropi palcem umoczonym
w oliwie siedem razy przed Panem. Resztą oliwy, która jest na jego dłoni, kapłan pomaŜe wierzch
prawego ucha człowieka oczyszczającego się, a takŜe wielki palec jego prawej ręki i wielki palec
jego prawej nogi, ponad krwią ofiary zadośćuczynienia. To, co jeszcze pozostanie z oliwy na jego
dłoni, kapłan wyleje na głowę człowieka oczyszczającego się. W ten sposób kapłan przebłaga za
niego Pana. Potem kapłan złoŜy ofiarę przebłagalną i dokona przebłagania za tego, który poddaje
się oczyszczeniu ze swej nieczystości. Po czym złoŜy ofiarę całopalną. Kapłan podniesie na ołtarz
ofiarę całopalną i ofiarę pokarmową. Kapłan dokona za niego przebłagania, i będzie oczyszczony.
Jednak jeŜeli to jest człowiek ubogi i nie stać go na to, w takim razie weźmie tylko jednego
baranka na ofiarę zadośćuczynienia dla dokonania gestu kołysania, aby był oczyszczony, a takŜe
dziesiątą część efy najczystszej mąki zaprawionej oliwą na ofiarę pokarmową, jeden log oliwy i
dwie synogarlice albo dwa młode gołębie, na co będzie go stać. Jeden z nich będzie na ofiarę
przebłagalną, a drugi na ofiarę całopalną.
Mt 23,2-3 «Na katedrze MojŜesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i
zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem,
ale sami nie czynią.
Łk 5,14 A On mu przykazał, Ŝeby nikomu nie mówił: «Ale idź, pokaŜ się kapłanowi i złóŜ
ofiarę za swe oczyszczenie, jak przepisał MojŜesz, na świadectwo dla nich».
Łk 17,14 Na ich widok rzekł do nich: «Idźcie, pokaŜcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali
oczyszczeni.
Rz 15,4 To zaś, co niegdyś zostało napisane, napisane zostało i dla naszego pouczenia,
abyśmy dzięki cierpliwości i pociesze, jaką niosą Pisma, podtrzymywali nadzieję.
1 Kor 10,11 A wszystko to przydarzyło się im jako zapowiedź rzeczy przyszłych, spisane
zaś zostało ku pouczeniu nas, których dosięga kres czasów.
45. Lecz on po wyjściu zaczął wiele opowiadać i rozgłaszać to, co
zaszło, tak Ŝe Jezus nie mógł juŜ jawnie wejść do miasta, lecz
przebywał w miejscach pustynnych. A ludzie zewsząd schodzili się
do Niego.
Ps 77,12 Wspominam dzieła Pana, zaiste wspominam Twoje dawne cuda.
Mt 9,31 Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.
Łk 5,15 Lecz tym szerzej rozchodziła się Jego sława, a liczne tłumy zbierały się, aby Go
słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych niedomagań.
Tt 1,10 Jest bowiem wielu krnąbrnych, gadatliwych i zwodzicieli, zwłaszcza wśród
obrzezanych:
Mk 2,1 Gdy po pewnym czasie wrócił do Kafarnaum, posłyszeli, Ŝe jest w domu. 2 Zebrało
się tyle ludzi, Ŝe nawet przed drzwiami nie było miejsca, a On głosił im naukę.
Mk 2,13 Potem wyszedł znowu nad jezioro. Cały lud przychodził do Niego, a On go nauczał.
Stronice te zawierają Słowa Pisma Świętego.
Dlatego powinny być uczczone i godnie traktowane!
VI Niedziela Zwykła w roku B:
Mk 1,40-45
40.
41.
42.
43.
44.
45.
Wtedy przyszedł do Niego trędowaty i upadając na kolana, prosił Go: Jeśli
chcesz, moŜesz mnie oczyścić.
Zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do niego: Chcę, bądź
oczyszczony!
Natychmiast trąd go opuścił i został oczyszczony.
Jezus surowo mu przykazał i zaraz go odprawił,
mówiąc mu: UwaŜaj, nikomu nic nie mów, ale idź pokaŜ się kapłanowi i
złóŜ za swe oczyszczenie ofiarę, którą przepisał MojŜesz, na
świadectwo dla nich.
Lecz on po wyjściu zaczął wiele opowiadać i rozgłaszać to, co zaszło, tak
Ŝe Jezus nie mógł juŜ jawnie wejść do miasta, lecz przebywał w
miejscach pustynnych. A ludzie zewsząd schodzili się do Niego.
40. Wtedy przyszedł do Niego trędowaty i upadając na kolana, prosił
Go: Jeśli chcesz, moŜesz mnie oczyścić.
Mt 8,2-4 A oto zbliŜył się trędowaty, upadł przed Nim i prosił Go: «Panie, jeśli chcesz,
moŜesz mnie oczyścić». Jezus wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł: «Chcę, bądź
oczyszczony!». I natychmiast został oczyszczony z trądu. A Jezus rzekł do niego: «UwaŜaj,
nie mów nikomu, ale idź, pokaŜ się kapłanowi i złóŜ ofiarę, którą przepisał MojŜesz, na
świadectwo dla nich».
Łk 5,12-14 Gdy przebywał w jednym z miast, zjawił się człowiek cały pokryty trądem.
Gdy ujrzał Jezusa, upadł na twarz i prosił Go: «Panie, jeśli chcesz, moŜesz mnie oczyścić».
Jezus wyciągnął rękę i dotknął go, mówiąc: «Chcę, bądź oczyszczony». I natychmiast trąd z
niego ustąpił. A On mu przykazał, Ŝeby nikomu nie mówił: «Ale idź, pokaŜ się kapłanowi i
złóŜ ofiarę za swe oczyszczenie, jak przepisał MojŜesz, na świadectwo dla nich».
Lb 12,10-15 a obłok oddalił się od namiotu, lecz oto Miriam stała się nagle biała jak
śnieg od trądu. Gdy Aaron do niej się zwrócił, spostrzegł, Ŝe była trędowata. Wtedy rzekł
Aaron do MojŜesza: «Proszę, panie mój, nie karz nas za grzech, któregośmy się nierozwaŜnie
dopuścili i jesteśmy winni. Nie dopuść, by ona stała się jak martwy płód, który na pół zgniły
wychodzi z łona swej matki». Wtedy MojŜesz błagał głośno Pana: «O BoŜe, spraw, proszę,
by znowu stała się zdrowa». Pan rzekł do MojŜesza: «Gdyby jej ojciec plunął w twarz, czyŜ
nie musiałaby się przez siedem dni wstydzić? Tak ma być ona przez siedem dni wyłączona z
obozu, a potem moŜe znowu powrócić». Zgodnie z tym została Miriam na siedem dni
wyłączona z obozu. Lud jednak nie ruszył dalej, zanim Miriam nie została przyjęta z
powrotem.
2 Krl 7,3 Czterech trędowatych znajdowało się u wejścia bramy. Jeden do drugiego
powiedział: «Po cóŜ tutaj siedzimy, aŜ pomrzemy?
Mt 11,5 niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia,
głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię.
Łk 17,12-19 Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu
trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad
nami!» Na ich widok rzekł do nich: «Idźcie, pokaŜcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali
oczyszczeni. Wtedy jeden z nich widząc, Ŝe jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga
donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus
zaś rzekł: «Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? śaden się nie
znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec». Do niego zaś rzekł:
«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».
Mk 9,22-23 I często wrzucał go nawet w ogień i w wodę, Ŝeby go zgubić. Lecz jeśli
moŜesz co, zlituj się nad nami i pomóŜ nam!». Jezus mu odrzekł: «Jeśli moŜesz? Wszystko
moŜliwe jest dla tego, kto wierzy».
Rdz 18,14 Czy jest coś, co byłoby niemoŜliwe dla Pana? Za rok o tej porze wrócę do
ciebie, i Sara będzie miała syna».
2 Krl 5,7 Kiedy przeczytano list królowi izraelskiemu, rozdarł swoje szaty i powiedział:
«Czy ja jestem Bogiem, Ŝebym mógł uśmiercać i oŜywiać? Bo ten poleca mi uwolnić
człowieka od trądu! Tylko dobrze zastanówcie się i rozwaŜcie, czy on nie szuka zaczepki ze
mną?»
41. Zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do niego: Chcę,
bądź oczyszczony!
Łk 7,12-13 Gdy zbliŜył się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono umarłego - jedynego
syna matki, a ta była wdową. Towarzyszył jej spory tłum z miasta. Na jej widok Pan uŜalił
się nad nią i rzekł do niej: «Nie płacz!»
Mk 6,34 Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak
owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać.
Hbr 2,17 Dlatego musiał się upodobnić pod kaŜdym względem do braci, aby stał się
miłosiernym i wiernym arcykapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu.
Hbr 4,15 Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym
słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem
grzechu.
Mk 4,39 On wstał, rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!». Wicher się
uspokoił i nastała głęboka cisza.
Mk 5,41 Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: «Talitha kum», to znaczy:
"Dziewczynko, mówię ci, wstań!"
Rdz 1,3 Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!» I stała się światłość.
Ps 33,9 Bo On przemówił, a wszystko powstało; On rozkazał, a zaczęło istnieć.
Hbr 1,3 Ten Syn, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje
wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy
Majestatu na wysokościach.
42. Natychmiast trąd go opuścił i został oczyszczony.
Mk 1,31 On podszedł do niej i podniósł ją ująwszy za rękę, gorączka ją opuściła. A ona im
usługiwała.
Mk 5,29 Zaraz teŜ ustał jej krwotok i poczuła w ciele, Ŝe jest uzdrowiona z dolegliwości.
Ps 33,9 Bo On przemówił, a wszystko powstało; On rozkazał, a zaczęło istnieć.
Mt 15,28 Wtedy Jezus jej odpowiedział: «O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się
stanie, jak chcesz!» Od tej chwili jej córka była zdrowa.
J 4,50-53 Rzekł do niego Jezus: «Idź, syn twój Ŝyje». Uwierzył człowiek słowu, które
Jezus powiedział do niego, i szedł z powrotem. A kiedy był jeszcze w drodze, słudzy wyszli
mu naprzeciw, mówiąc, Ŝe syn jego Ŝyje. Zapytał ich o godzinę, o której mu się polepszyło.
Rzekli mu: «Wczoraj około godziny siódmej opuściła go gorączka». Poznał więc ojciec, Ŝe
było to o tej godzinie, o której Jezus rzekł do niego: «Syn twój Ŝyje». I uwierzył on sam i
cała jego rodzina.
J 15,3 Wy juŜ jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was.
43. Jezus surowo mu przykazał i zaraz go odprawił,
Mk 3,12 Lecz On surowo im zabraniał, Ŝeby Go nie ujawniały.
Mk 7,36 Jezus przykazał im, Ŝeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym
gorliwiej to rozgłaszali.
Mt 9,30 I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: «UwaŜajcie, niech się nikt
o tym nie dowie!»
Łk 8,56 Rodzice jej osłupieli ze zdumienia, lecz On przykazał im, Ŝeby nikomu nie mówili
o tym, co się stało.
44. mówiąc mu: UwaŜaj, nikomu nic nie mów, ale idź pokaŜ się
kapłanowi i złóŜ za swe oczyszczenie ofiarę, którą przepisał MojŜesz,
na świadectwo dla nich.
Kpł 14,2-32 «To jest prawo dotyczące trędowatego w dniu jego oczyszczenia: będzie
przyprowadzony do kapłana, a kapłan wyjdzie poza obóz. JeŜeli kapłan stwierdzi, Ŝe trędowaty
został uzdrowiony z choroby trądu, to kapłan kaŜe, Ŝeby ten, który ma być oczyszczony, przyniósł
dwa ptaki Ŝywe, czyste, kawałek drzewa cedrowego, nitki karmazynowe i hizop. Potem pokropi
siedem razy tego, który ma być oczyszczony z trądu i w ten sposób oczyści go. A ptaka Ŝywego
wypuści na pole. Ten, który się poddaje oczyszczeniu, wypierze ubranie, zgoli wszystkie włosy,
wykąpie się w wodzie i będzie czysty. Potem wróci do obozu, ale pozostanie przez siedem dni
poza swoim namiotem. Siódmego dnia zgoli wszystkie włosy, głowę, brodę i brwi, zgoli
wszystkie włosy, wypierze swe szaty, obmyje się w wodzie i stanie się czysty. Ósmego dnia
weźmie dwa baranki bez skazy, jedną owcę roczną bez skazy, trzy dziesiąte efy najczystszej mąki
zaprawionej oliwą na ofiarę pokarmową i jeden log oliwy. Kapłan, który oczyszcza, postawi
człowieka, który ma być oczyszczony, wraz z tymi darami przed Panem, przed wejściem do
Namiotu Spotkania. Potem kapłan weźmie jednego baranka i złoŜy go na ofiarę zadośćuczynienia
razem z logiem oliwy, wykona nimi gest kołysania przed Panem. Następnie zabije tego baranka
na miejscu, na którym się zabija ofiary przebłagalne i ofiary całopalne, na miejscu poświęconym,
bo ofiara zadośćuczynienia, tak jak i ofiara przebłagalna, naleŜą do kapłana. To jest rzecz
najświętsza! Potem kapłan weźmie trochę krwi z ofiary zadośćuczynienia i pomaŜe nią wierzch