Współczesna dyplomacja

Praca dyplomatyczna wymaga pełnego poświęcenia i zaangażowania i dlatego
dyplomata przedkłada pełnione przez siebie obowiązki nad życie prywatne. Wydawałoby
się, że jest to wymarzona praca dla singli, nic jednak bardziej mylnego.
W aspekcie teoretycznym i praktycznym
dyplomacie w wypełnianiu
jego zadań poza normowanym czasem
pracy pomaga współmałżonek.
Zadania te polegają np. na:
 organizowaniu przyjęć,

organizowaniu spotkań,

organizowaniu wydarzeń kulturalnych
dla środowiska polonijnego czy
miejscowej społeczności.
Współczesna dyplomacja
Co to jest dyplomacja?
Sztuka dyplomacji uprawiana
jest od starożytnych czasów.
Początkowo dyplomacja realizowana
była poprzez
wysyłanie posłańców
do sąsiadujących plemion w celu
przekazania informacji i/lub
negocjowania
porozumień.
Ewolucja dyplomaty
Ewolucja funkcji i znaczenia
dyplomaty spowodowała, że zawód
określany mianem pracownika służby
zagranicznej w XX oraz XXI wieku stał
się niezwykle prestiżowym oraz pożądanym
sposobem na życie.
Stanowisko dyplomaty w świadomości
społeczeństwa oraz środowiska ludzi polityki
i biznesu zarezerwowane jest dla ludzi nieprzeciętnych urastając wręcz do rangi
nieosiągalnego zawodu dla przeciętnego Kowalskiego. W rzeczywistości dyplomata jest
człowiekiem wyjątkowym, ale jego wyjątkowość wynika jedynie z rangi zadań, które ma do
spełnienia.
Jaki powinien być współczesny dyplomata?
Współczesny dyplomata jako człowiek otwarty i tolerancyjny wykazuje się dużym
zrozumieniem i taktem, w szczególności do obywateli państwa przyjmującego. Jego
wytrwałość, zaangażowanie, sumienność pozwolą na zbudowanie swojego pozytywnego
wizerunku, jak i państwa wysyłającego oraz wzbudzą wiarygodność i szacunek. Oczywiste
jest, że dyplomata musi być sympatyczny, serdeczny, pogodny, ale również mile widziane
jest poczucie humoru, które nie może mieć nic wspólnego z komizmem.
Jak powinien się zachowywać współczesny
dyplomata?
Ważne jest, aby współczesny
dyplomata nie
rozmawiał o wszystkim ze wszystkimi, ale
z drugiej strony nie może doprowadzić
do zbudowania wokół
siebie muru
obronnego.
Co spowodować może jedynie
posądzenie
go o bycie tajnym agentem.
Misja dyplomatyczna polega na:

reprezentowaniu swojego kraju, ochronie jego interesów oraz obywateli państwa
wysyłającego zgodnie z prawem międzynarodowym i prawem państwa
przyjmującego;

działaniu na rzecz promocji Polski, a zwłaszcza polskiej kultury, nauki i
gospodarki;

nadzorowaniu działalności wszystkich placówek zagranicznych w państwie
przyjmującym;

popieraniu przyjaznych stosunków między Rzeczpospolitą Polską a państwem
przyjmującym;

współdziałaniu w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań przez członków
służby zagranicznej;

analizie sytuacji politycznej, gospodarczej, kulturalnej i społecznej państwa
przyjmującego.
Co jest wymagane od współczesnego dyplomaty?
 bystrość umysłu,
 pewnego rodzaju ,,przebiegłość’’, która pozwoli mu przewidzieć bieg wydarzeń,
 pracownik służby
dyplomatyczno konsularnej zna co
najmniej dwa
Stając na przykład w roli
języki obce oraz
negocjatora,
mile widziana jest
wykazuje się
u niego znajomość
opanowaniem, ponieważ
tzw. rzadkich języków
w głównej mierze od
obcych; podstawowym
niego zależy osiągnięcie
językiem jest oczywiście
sukcesu w negocjacjach.
angielski i/lub francuski,
 z kolei prezencja dyplomaty nie
sprowadza się wyłącznie do elegancji
połączonej z dobrym smakiem
i wyrafinowanym strojem, ale również do
poprawnej aparycji; strój musi być dostosowany
do sytuacji i warunków, w których znajduje się dyplomata.
Co jest wymagane od pracownika służby dyplomatycznokonsularnej?
Praca na etacie pracownika służby dyplomatyczno – konsularnej wymaga
pełnego poświęcenia, o 8 godzinnym dniu pracy tylko od poniedziałku do piątku można
zapomnieć. W etat dyplomaty wpisane są na stałe bankiety, uroczystości państwowe,
kulturalne oraz spotkania nieoficjalne.
Dyplomaci obciążeni są dodatkowo dyżurami na placówce w dni wolne od pracy i
święta oraz muszą się stawiać w tzw. nagłych przypadkach, czyli np. wypadku autokaru z
obywatelami kraju pochodzenia albo w razie konieczności udzielenia pomocy obywatelom
kraju pochodzenia w innych nagłych wypadkach, bez względu na porę dnia.