Projekt wykonawczy - Sąd Rejonowy w Żorach

Transkrypt

BMI Sabina Serwatka
BUDOWNICTWO • MYKOLOGIA • IZOLACJE
Ekspertyzy • Projektowanie • Kosztorysowanie
PROJEKT WYKONAWCZY
Remont izolacji przeciwwilgociowych zewnętrznych ścian
fundamentowych budynku Sądu Rejonowego w Żorach
Zamawiający:
Sąd Rejonowy w Żorach,
44-240 Żory, Aleja Jana Pawła II 15
Opracowanie:
mgr inż. Barbara Brząkalik
upr. proj. nr SLK/1046/PWOK/05
….........................................
mgr inż. Sabina Serwatka
upr. rzeczozn. PSMB 62/2010
….........................................
Knurów, grudzień 2014 r.
44-194 Knurów, ul. Kapelanów Wojskowych 8a/5
NIP 969-111-99-60
REGON 243344406
mgr inż. Sabina SERWATKA
+48 507 581 415
[email protected]
Projekt wykonawczy remontu hydroizolacji zewnętrznych ścian fundamentowych budynku Sądu Rejonowego w Żorach
SPIS TREŚCI
Strona tytułowa
1
Spis treści
2
1.0
DANE OGÓLNE
3
1.1
Przedmiot opracowania
3
1.2
Dane Zamawiającego
3
1.3
Zakres opracowania
3
1.4
Lokalizacja obiektu
4
1.5
Podstawa opracowania
4
2.0
OPIS TECHNICZNY
4
2.1
Opis ogólny budynku
4
2.2
Parametry techniczne obiektu
5
2.3
Opis istniejących hydroizolacji
5
2.4
Opis projektowanych prac
7
2.4.1
Założenia technologiczne i wykonawcze
7
2.4.2
Roboty towarzyszące wykonaniu izolacji
9
2.4.3
Izolacja przeciwwilgociowa, pionowa wykonywana od zewnątrz
9
2.4.4
Izolacja przeciwwilgociowa, pionowa wykonywana od wewnątrz
14
2.4.5
Izolacja przeciwwilgociowa pozioma
16
2.4.6
Pionowa blokada izolacyjna
18
2.5
Opis przykładowych rozwiązań technologiczno – materiałowych
19
2.6
Informacja BIOZ
26
2.7.
Uwagi końcowe, zastrzeżenia i klauzule
30
UPRAWNIENIA AUTORÓW PROJEKTU
CZĘŚĆ RYSUNKOWA
nr rys.
Plan sytuacyjny
1
Rzut ścian fundamentowych budynku
2
Rzut budynku, zagospodarowanie w pasie 1,5 m
3
Przekrój przez fundament – stan istniejący
4
Izolacja przeciwwilg. pionowa i pozioma – wykonanie od zewn.
5
Izolacja przeciwwilgociowa pozioma , wtórna
6
Izolacja przeciwwilgociowa, pozioma i pionowa wykon. od wewn.
7
2
1.0
DANE OGÓLNE
1.1 PRZEDMIOT OPRACOWANIA
Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt wykonawczy „Remontu
izolacji przeciwwilgociowych zewnętrznych ścian fundamentowych budynku
Sądu Rejonowego w Żorach”
1.2 DANE ZAMAWIAJĄCEGO (Inwestora)
Sąd Rejonowy w Żorach
Aleja Jana Pawła II 15
44-240 Żory
1.3 ZAKRES OPRACOWANIA
W ramach zleconej do wykonania dokumentacji projektowo –
kosztorysowej wykonano:
- projekt wykonawczy robót remontowych t.j. odtworzenia i wykonania izolacji
przeciwwilgociowych, wykonania prac remontowych i renowacyjnych,
- przedmiar robót,
- kosztorys inwestorski,
- specyfikacje techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych.
Przewidziane w dokumentacji prace polegają na odtworzeniu
niesprawnych lub brakujących izolacji przeciwwilgociowych oraz na wykonaniu
towarzyszących prac remontowych (prace termoizolacyjne, brukarskie, roboty
ziemne, renowacyjne, tynkarskie, malarskie). Prace objęte niniejszą
dokumentacją dotyczą zewnętrznej części budynku w przestrzeni fundamentów
(ławy i ściany fundamentowe) oraz wybranych pomieszczeń kondygnacji
piwnicznej. Celem zaprojektowanych prac remontowych jest likwidacja
występujących zawilgoceń ścian w pomieszczeniach piwnic i parteru (w części
niepodpiwniczonej) oraz zahamowanie postępującej destrukcji ścian
kondygnacji piwnicznej.
3
W rozwiązaniach projektowych niniejszej dokumentacji nie planuje się
wykonywania robót zmieniających: zagospodarowanie terenu, układ lub funkcje
pomieszczeń.
1.4 LOKALIZACJA OBIEKTU
Budynek będący przedmiotem opracowania zlokalizowany jest w Żorach
przy Alei Jana Pawła II 15 na działkach nr 2654/23, 2656/23.
1.5 PODSTAWA OPRACOWANIA
- umowa nr Adm. 075-30/2014 zawarta z Zamawiającym w dniu 06.10.2014 r.,
- wizje lokalne na obiekcie,
- inwentaryzacja własna w niezbędnym zakresie,
- dokumentacja archiwalna obiektu,
- Ekspertyza Budowlana nr 8/ZR/2013 dotycząca analizy i oceny stanu
technicznego budynku,
- przepisy Prawa Budowlanego, warunki techniczne i przepisy towarzyszące.
2.0
OPIS TECHNICZNY
2.1 OPIS OGÓLNY BUDYNKU
Budynek Sądu Rejonowego wykonany został w latach 2001 – 2002. Jest
obiektem dwukondygnacyjnym, częściowo podpiwniczonym, składającym się z
3 zdylatowanych segmentów. Budynek posiada podłużny układ ścian
konstrukcyjnych z poprzecznymi usztywnieniami. Fundamenty wykonano jako
ławy i stopy żelbetowe z ścianami fundamentowymi murowanymi z bloczków
betonowych na zaprawie cementowo – wapiennej. Stropy wykonano z
prefabrykowanych płyt kanałowych typu „ Żerań”, występują również stropy
zespolone typu „2K”, a stropodach wykonano z prefabrykowanych płyt
żebrowych. Schody zewnętrzne wykonano jako betonowe na gruncie.
Stropodach ocieplony płytami z wełny mineralnej na wierzchu dachu, krytego
papą termozgrzewalną. Dach płaski z wewnętrznym odprowadzeniem wód
4
opadowych. Budynek posiada wszelkie instalacje sanitarne i elektryczne
typowe dla obiektów o funkcji administracyjno – biurowej.
Przedmiotowy budynek:
- posadowiony jest na terenie poza wpływami eksploatacji górniczej,
- nie jest obiektem zabytkowym i nie znajduje się w strefie ochrony
konserwatorskiej,
- znajduje się na terenie posiadającym aktualny plan zagospodarowania
przestrzennego zgodnie z uchwałą Rady Miasta nr 123/X/11 z dnia
14.07. 2011 r. (przeznaczenie na obiekty usługowe – A7U)
2.2 PARAMETRY TECHNICZNE OBIEKTU.
Powierzchnia zabudowy –
1 754 m2
Powierzchnia użytkowa –
3 400 m2
Kubatura
–
18 989 m3
2.3 OPIS ISTNIEJĄCYCH HYDROIZOLACJI
Na podstawie przedstawionej przez Zamawiającego archiwalnej
dokumentacji obiektu izolacje przeciwwilgociowe wykonane miały być w poniżej
przedstawionym rozwiązaniu.
Izolacja pionowa ław fundamentowych – powłoka bitumiczna BOTAZIT B
97 L. W karcie technicznej tego produktu można znaleźć następujące
informacje - środek ten znajduje zastosowanie jako powłoka ochronna do
pokryć dachowych z papy, drewna i betonu. Może być również stosowany do
regeneracji pokryć dachowych wykonanych z papy. Można go również
stosować do ochrony ścian piwnic i części budowli wykonanych z betonu
wodoszczelnego przeciw wilgotności gruntu oraz niespiętrzającej się wodzie
infiltracyjnej.
Izolacja pionowa ścian piwnic – powłoka bitumiczna z masy BOTAZIT
BM 92. Wg karty technicznej środek ten służy do izolacji stykających się z
gruntem części budynków i budowli, przeciw wilgotności gruntu, wodzie nie
wywierającej ciśnienia, spiętrzającej się wodzie infiltracyjnej oraz wodzie
5
wywierającej ciśnienie, na powierzchniach pionowych i poziomych. Materiał
może być stosowany do izolacji przeciwwilgociowych pod warstwami
ochronnymi , np. pod jastrychem, na powierzchniach podłogowych piwnic,
balkonach, tarasach jak również do przyklejania płyt izolacyjnych i
drenażowych. Botazit BM 92 jest odporny na starzenie oraz na wszystkie
agresywne media, normalnie występujące w gruncie. Jako podłoża nadają się
beton, tynki kategorii CS II, CS III lub CS IV wg PN-EN 998-1, mur z cegły
silikatowej, betonu komórkowego, cegły kratówki, pustaków ściennych,
bloczków betonowych oraz cegły ceramicznej pełnej.
Izolacja pozioma ławy i ścian fundamentowych – 2 x papa asfaltowa na
lepiku.
W wyniku wykonanych ekspertyz (2005 r., 2013 r.) oraz odkrywek
fundamentów stwierdzono niezgodności z dokumentacją projektową i
nieprawidłowości wykonawcze w wykonanych zabezpieczeniach
przeciwwilgociowych.
Izolacja pionowa ław fundamentowych – brak.
Izolacja pionowa ścian piwnic – wykonana na płytach styropianowych
FS-15 gr. 10 cm przeszpachlowanych zaprawą klejącą do styropianu. Płyty
przyklejone „plackami” zaprawy klejowej do ścian fundamentowych. Izolacja
wykonana trudnym do określenia preparatem bitumicznym. Zbyt mała grubość
nałożonej warstwy. Istniejąca izolacja ma charakter bardziej zagruntowanego
podłoża pod wykonanie bitumicznej izolacji przeciwwilgociowej. Nie wykonano
polaczenia pionowej izolacji ścian fundamentowych z izolacją poziomą
pomiędzy tym ścianami a ławami fundamentowymi.
Izolacja pozioma ław fundamentowych – cienka folia budowlana. Folia
obcięta niedbale na krawędzi ściany fundamentowej. „Izolacja” ta nie została
połączona z izolacją pionową.
W wyniku opisanych powyżej nieprawidłowości od wielu lat występuje
systematyczne zawilgacanie ścian fundamentowych. Miały również miejsce na
obiekcie przecieki wody na styku posadzki piwnicy i ściany fundamentowej. W
chwili obecnej stwierdza się destrukcję wypraw tynkarskich i malarskich na
ścianach piwnic, które uwidaczniają się w pasie o wysokości około 1 m nad
posadzką. Na niektórych ścianach piwnicznych wykonano (prawdopodobnie
wykonawca w ramach gwarancji) wyprawy tynkarskie techniką dociepleniową
6
(zaprawa klejowa z zatopioną siatką + tynk akrylowy) Prace te stanowiły
bardziej maskowanie efektów niesprawnych izolacji niż faktyczne naprawy. W
pomieszczeniach stwierdza się podwyższoną wilgotność, która jest bardzo
niepożądana z uwagi na przeznaczenie piwnic (archiwa).
Na ścianach piwnic oprócz wyraźnych oznak zawilgoceń widoczne są
również uszkodzenia tynku i powłok malarskich w wyniku działania szkodliwych
soli budowlanych. Sole (chlorki, azotany, siarczany) rozpuszczone w wodzie
odparowują w wyprawach ściany niszcząc te wyprawy ( sole odparowując
zwiększają kilkukrotnie swą objętość).
2.4 OPIS PROJEKTOWANYCH PRAC
2.4.1 ZAŁOŻENIA TECHNOLOGICZNE i WYKONAWCZE.
Projektowany remont dotyczy zewnętrznych ścian budynku (ścian
fundamentowych) w części zagłębionej w gruncie (od ław fundamentowych do
cokołu ponad terenem). Zakres prac wynika z stwierdzonych zawilgoceń ścian
piwnic oraz występujących na nich uszkodzeń wynikających z braku lub
nieskuteczności następujących izolacji przeciwwilgociowych:
- pionowa, zewnętrzna izolacja przeciwwilgociowa na ścianach
fundamentowych,
- pozioma izolacja przeciwwilgociowa na ławach fundamentowych,
- połączenie izolacji poziomej nad ławą fundamentową z izolacją pionową
ściany fundamentowej.
Po analizie występujących na obiekcie zawilgoceń i ich przyczyn
stwierdzono konieczność wykonania/odtworzenia :
− pionowej izolacji przeciwwilgociowej,
− poziomej izolacji przeciwwilgociowych na ławach fundamentowych.
Pionowa izolacja przeciwwilgociowa wykonana będzie jako powłokowa z
modyfikowanych tworzywami sztucznymi grubowarstwowych bitumicznych mas
uszczelniających (KMB) w rozwiązaniu uwzględniającym obciążenie ścian
spiętrzającą się wodą infiltracyjną oraz możliwym okresowo podniesionym
poziomem wód gruntowych, który może osiągać poziom wyższy niż poziom
posadzek w piwnicach. W miejscach, gdzie jest utrudniony lub niemożliwy
7
dostęp do ścian zewnętrznych, izolacja pionowa wykonana będzie od wewnątrz
w postaci blokady hydrofobowej z zabezpieczeniem powłokowym z mineralnych
(modyfikowanych polimerami), dwuskładnikowych zapraw uszczelniających.
Pozioma izolacja (blokada) przeciwwilgociowa wykonana będzie w
formie przepony poziomej metodą iniekcji ciśnieniowej z użyciem
odpowiedniego środka iniekcyjnego – krem iniekcyjny. Izolacja ta wykonywana
będzie głównie od zewnątrz w pierwszej lub drugiej spoinie wspornej ścian
fundamentowych. W wybranych fragmentach ścian zewnętrznych (do których
nie ma dostępu od zewnątrz) izolacja pozioma wykonywana będzie nad
posadzką piwnicy w związku z czym wykonywany będzie również pas
uszczelniający z mineralnej, dwuskładnikowej zaprawy uszczelniającej. Zaleca
się połączyć pas uszczelniający z izolacją poziomą posadzki piwnicy. Przepona
(wtórna izolacja pozioma) wykonana będzie poprzez ciśnieniową aplikację
kremu (emulsji) iniekcyjnego w wywiercone otwory na ok. 95 % grubości ściany
(wiercenie należy wykonać poziomo – w spoinie – na grubość ściany
pomniejszonej o 2 do 3 cm.
2.4.2 ROBOTY TOWARZYSZĄCE WYKONANIU IZOLACJI
Wykonanie wtórnych izolacji przeciwwilgociowych związane jest z
koniecznością wykonania szeregu prac budowlanych, zabezpieczających i
wykończeniowych, takich jak:
− rozbiórki i odtworzenia nawierzchni utwardzonych (nawierzchnia z
betonowej kostki brukowej lub opaska z betonowych płyt chodnikowych
50x50 cm),
− usunięcie i odtworzenie nawierzchni trawnikowych,
− roboty ziemne,
− zabezpieczenie wszelkich elementów w przestrzeni wykopów i
składowania ziemi (nasadzenia, elementy zabudowane na elewacji,
oprawy oświetleniowe, elementy uzbrojenia terenu itp.),
− usunięcie płyt styropianowych na ścianach fundamentowych wraz z
wyprawami tynkarskimi i izolacją przeciwwilgociową,
− naprawy uszkodzeń i wyrównanie nierówności ław fundamentowych
fundamentowych ,
8
− naprawy uszkodzeń i wykonanie tynku cementowego na ścianach
fundamentowych z bloczków betonowych,
− przycięcie folii pod ścianą fundamentową,
− sprawdzenie i uszczelnienie przejść instalacyjnych przez ściany
fundamentowe (rurowe, kablowe),
− neutralizacja szkodliwych soli budowlanych (siarczki, azotany, chlorki)
zawarte w zawilgoconych ścianach,
− sprawdzenie szczelności (szczególnie połączenia) odkrytych w
wykopach fragmentów rur odprowadzających wodę deszczową z dachu,
− wykonanie faset uszczelniających na styku ściany fundamentowej z ławą
fundamentową,
− zabezpieczenie wykonanej izolacji pionowej płytami ochronno –
izolacyjnymi z styropianu ekstrudowanego XPS wraz z montażem
wytłaczanej folii ochronnej,
− zasypanie wykopów z częściową wymianą gruntu,
− wstępne osuszenie murów w strefie przeznaczonej do wykonania
poziomej przepony iniekcyjnej (jeśli wymaga tego technologia danego
producenta),
− czasowy demontaż elementów zabudowanych w przestrzeni cokołów
(kratki wentylacyjne, osłony z płyt włókno – cementowych, itp.),
− odtworzenie wypraw tynkarskich na cokołach zgodnie z istniejącymi (tynk
akrylowy lub wyprawa Dryvit Ultra Tex PMR imitującą mur ceglany)
− montaż profilu okapowego w miejscu odsadzki nad cokołem (styku
ściany fundamentowej z ścianą nadziemia),
− demontaż i ponowny montaż cokołów posadzkowych w pomieszczeniach
piwnic,
− wykonanie blokad izolacyjnych w pionowym przekroju ściany
fundamentowej, w miejscach gdzie następuje zmiana strony ściany po
której wykonywana jest izolacja pionowa (od zewnątrz i od wewnątrz)
oraz w ścianach poprzecznych dochodzących do zewnętrznych ścian
fundamentowych,
9
− wykonanie zabiegów biobójczych i biochronnych (likwidacja korozji
biologicznej i zabezpieczenie przed nią) w związku z wieloletnim
działaniem wilgoci powodującym porażenie ścian grzybami pleśniowymi,
− wykonanie od wewnątrz systemowych tynków renowacyjnych ( na
ścianach z wykonywaną izolację pionową),
− malowanie pomieszczeń farbami zapewniającymi odpowiednią
dyfuzyjność powłoki malarskiej (istniejące powłoki malarskie z farb
emulsyjnych, akrylowych lub olejnych należy bezwzględnie usunąć).
2.4.3 IZOLACJA PRZECIWWILGOCIOWA PIONOWA WYKONYWANA OD
ZEWNĄTRZ.
Projektuje się remont izolacji przeciwwilgociowej na ścianach zewnętrznych
obiektu w części zagłębionej w gruncie. Odcinki ścian fundamentowych dla
których przewidziano wykonanie izolacji pionowej od zewnątrz zaznaczono w
części rysunkowej. Ściany należy odkrywać w odcinkach nie dłuższych niż 10m.
Wykonanie pionowej izolacji przeciwwilgociowej projektuje się w rozwiązaniu
systemowym na bazie grubowarstwowych mas polimerowo – bitumicznych
KMB. Głównym obszarem zastosowań tych mas jest uszczelnianie
zewnętrznych elementów budynków, budowli i ich części stykających się z
gruntem:
− ściany fundamentowe,
− płyty fundamentowe,
− ściany piwnic,
− stropów garaży podziemnych, w tym dachów odwróconych i dachów
zielonych,
− do przyklejania płyt ochronno – termoizolacyjnych.
Właściwości grubowarstwowych polimerowo – bitumicznych mas KMB:
− przyjazne dla środowiska, nie zawierają rozpuszczalników,
− elastyczne, mostkujące rysy, także w ujemnych temperaturach,
− o wysokiej zawartości części stałych,
− możliwość stosowania na wszystkich podłożach mineralnych,
− możliwość stosowania na podłożach suchych i lekko wilgotnych,
− mogą być stosowane na nieotynkowanym murze,
10
− posiadają krótki czas całkowitego wysychania,
− wiążą w wyniku reakcji chemicznej, po krótkim czasie są odporne na
wilgoć/wodę,
− są odporne na wody gruntowe zawierające agresywne kwasy
humusowe,
− możliwość aplikacji natryskowej.
Podłoże pod projektowane hydroizolacje z polimerowo – bitumicznych mas
KMB muszą spełniać następujące wymagania:
− powinny być nośne i nieodkształcalne,
− powierzchnia powinna być czysta, odtłuszczona, odpylona, równa, wolna
od mleczka cementowego, bez kawern, ubytków, wypukłości, pęknięć
(luźne części należy usunąć, wypukłości powyżej 2 mm zlikwidować
przez skuwanie, piaskowanie lub hydropiaskowanie, a ubytki i
zagłębienia o głębokości powyżej 2 mm i rysy o szerokości większej niż
3-4 mm wypełnić zaprawą naprawczą,
− połączenia izolowanych powierzchni poziomych i pionowych powinny
mieć wykonane fasety (naroża wklęsłe) lub powinny być sfazowane pod
kątem 45 stopni na szerokości i wysokości nie mniejszej niż 5 cm od
krawędzi. Fasetę wykonać należy z zaprawy naprawczej – jej promień
powinien wynosić min. 4 cm,
− podłoże powinno by suche lub lekko wilgotne,
− przed nałożeniem warstwy izolacji z masy KMB należy zagruntować
środkiem przewidzianym przez producenta danej masy (element
systemowego rozwiązania), zagruntowana powierzchnia przed
ułożeniem izolacji powinna być całkowicie wyschnięta.
W projektowanym przypadku izolacji pionowej z polimerowo – bitumicznej
masy KMB nakładanie masy izolacyjnej należy wykonać w 2 procesach
roboczych. Przy nakładaniu pierwszej warstwy należy w świeżo nałożoną
powłokę izolacyjną zatopić wkładkę wzmacniającą z siatki z włókna szklanego.
Siatka musi być całkowicie zatopiona w masie KMB. Drugą warstwę należy
nałożyć w możliwie krótkim czasie aby nie doszło do uszkodzenia warstwy
11
nałożonej w pierwszym procesie roboczym. Izolacja z masy KMB osiąga swoje
ostateczne właściwości po pełnym związaniu i wyschnięciu. Grubość izolacji po
wyschnięciu ma wynosić min. 4 mm. Dopiero później można przystąpić do
przyklejania płyt izolacyjno – ochronnych z styropianu ekstrudowanego XPS.
Zasypywanie wykopów powinno się rozpocząć nie wcześniej niż po 24
godzinach od przyklejenia płyt XPS. Płyty izolacyjno - ochronne zaleca się
obłożyć folią wytłaczaną (kubełkową), która stanowić będzie ochronę dla płyt
izolacyjnych i informację - ostrzeżenie dla wykonujących wykopy w przyszłości
przy ścianach fundamentowych.
Płyty ochronno – izolacyjne XPS powinny spełniać poniższe wymagania:
-
nasiąkliwość wody po trzystu cyklach zamarzania i odmarzania –
maksymalnie 2 %, redukcja wytrzymałości mechanicznej nie może być przy tym
większa niż 10 % w porównaniu do próbek suchych,
-
nasiąkliwość na skutek dyfuzji pary wodnej dla płyt grubości 50
mm maksymalnie 5%,
-
nasiąkliwość przy długotrwałym zanurzeniu w wodzie –
maksymalnie 0,7 %
-
odporność na kwasy humusowe zawarte w gruncie.
W czasie zasypywania wykopów należy zagęszczać grunt warstwami co 20
cm wibratorem płytowym (w szerszych miejscach) oraz stopowym. W
przypadku gruntu słabo zagęszczanego (np. z dużym udziałem glin) należy go
częściowo wymienić na piasek płukany. W czasie dokonanej odkrywki
stwierdzono, że istniejący grunt przy fundamentach zawiera glinę i gruz
budowlany w związku z czym przyjęto konieczność jego wymiany w 20% na
piasek. Glinę i gruz należy wywieźć i zutylizować.
Do wykonania pionowej hydroizolacji przewidziano następujący zakres prac:
- zabezpieczenie wszelkich elementów zagospodarowania terenu w rejonie
prowadzonych prac, w szczególności w strefie prowadzonych wykopów
(zabezpieczenie nasadzeń roślinnych, przyłączy, studzienek itp)
- usunięcie na czas prowadzonych robót opaski betonowej (luty betonowe
50x50 cm) wokół części ścian obiektu, odtworzenie po wykonaniu prac
izolacyjnych z zasypaniu wykopów,
12
- czasowe rozebranie (w strefie wykonywanych robót ziemnych – odkrywania
fundamentów) nawierzchni utwardzonych z betonowej kostki brukowej,
- wykonanie robót ziemnych, odsłonięcie odcinkami ścian fundamentowych do
poziomu ław fundamentowych, (w przypadku konieczności odsłonięcia boku
ławy należy to robić odcinkami nie dłuższymi niż 5 m, zabrania się
wykonywania wykopów głębiej niż poziom posadowienia ław lub dopuszczenia
do sytuacji podmycia lub rozluźnienia gruntu pod ławami),
- usunięcie płyt styropianowych gr. 10 cm z naniesioną powłoką niesprawnej
hydroizolacji pionowej,
- naprawa miejscowych uszkodzeń muru ścian fundamentowych z bloczków
betonowych (naprawa spękań, uzupełnienie ubytków, skucie występów)
- wymiana spoin na głębokość 2 cm z zastosowaniem zapraw renowacyjnych
(na ścianach gdzie izolacja pionowa wykonywana będzie od wewnątrz),
- przeprowadzenie zabiegu fluatuacji na ścianach fundamentowych (likwidacja
szkodliwych soli budowlanych),
- uszczelnienie przejść instalacyjnych (kablowe, rurowe) przez ściany
zewnętrzne z zastosowaniem odpowiednich kołnierzy (manszet)
uszczelniających,
- wykonanie tynku wyrównawczego gr. 1 cm z modyfikowanej zaprawy
cementowej (z dodatkami uszczelniającymi), wyrównanie ma na celu również
uzyskanie równej płaszczyzny pod montaż płyt izolacyjno – ochronnych na
warstwie hydroizolacji,
- wykonanie fasety z systemowej zaprawy uszczelniającej na styku ściany
fundamentowej i ławy fundamentowej o promieniu min. 4 cm,
- wykonanie warstwy gruntującej na wykonanym tynku wyrównawczym ścian
fundamentowych i fragmencie ławy,
- wykonanie izolacji przeciwwilgociowej w wersji dla obciążenia ścian
okresowo spiętrzającą się wodą infiltracyjną - izolacja przeciwwodna z
modyfikowanych tworzywami sztucznymi grubowarstwowych bitumicznych mas
uszczelniających (KMB) o grubości 4 do 5 mm (w zależności od rozwiązania
danego producenta) w wykonaniu w 2 przejściach (warstwach) z
zastosowaniem wkładki zbrojącej
- montaż na wykonanej izolacji płyt ochronno – izolacyjnych z styropianu
ekstrudowanego XPS gr. 10 cm, płyty kleić środkiem przewidzianym przez
13
producenta danej masy KMB (najczęściej można stosować do klejenia tą samą
masę KMB – nie może być to masa zawierająca rozpuszczalniki),
- zabezpieczenie płyt izolacyjnych folią kubełkową z odpowiednim zakładem i
mocowaniem górnej krawędzi listwą mocującą na wysokości umożliwiającej jej
zakrycie docelową odtwarzana nawierzchnią otwardzoną (płyty chodnikowe lub
betonowa kostka brukowa),
- zaspanie wykopu gruntem z urobku przemieszanym z piaskiem z
zagęszczaniem warstwami, ostrożnie zagęszczać w pobliżu ściany aby nie
uszkodzić folii osłonowej i płyt izolacyjno-ochronnych,
- otworzenie nawierzchni utwardzonych z odtworzeniem warstw podbudowy i
zastosowaniem 5 % nowego materiału (kostki betonowej, pyt chodnikowych),
- odtworzenie nawierzchni trawnikowych z zastosowaniem ziemi urodzajnej
(humusu) gr. 10 cm.
2.4.4 IZOLACJA PRZECIWWILGOCIOWA PIONOWA WYKONYWANA OD
WEWNĄTRZ.
Ze względu na brak dostępu do części ścian fundamentowych od
zewnątrz izolację pionową należy na tych fragmentach wykonać od wewnątrz.
Dla jej wykonania przyjęto technologię wykonania izolacji strukturalnej (blokady
hydrofobowej) po wewnętrznej stronie ścian zewnętrznych. Polega ona na
wywierceniu w ścianach (w tym wypadku w spoinach) siatki otworów w które
pod kontrolowanym ciśnieniem aplikuje się płyn iniekcyjny który wypełni kapilary
w murze, krystalizuje w nich tworząc nieprzepuszczalną dla wilgoci barierę
(blokadę hydrofobową). Przyjęto, że bloczek betonowy stanowi dobrą barierę
dla przenikania wilgoci i wystarczającym jest wykonanie takiej blokady w
spoinach. Oprócz blokady w spoinach wykonana będzie także powłokowa
izolacja z mineralnych mikrozapraw uszczelniających. Średnice otworów i ich
rozmieszczenie pokazano w części rysunkowej. Ilość aplikowanego środka
dobrać należy wg instrukcji technicznej danego producenta odpowiednio dla
materiału ściany – ściana murowana z betonowych bloczków fundamentowych
na zaprawie cementowo - wapiennej. Przyjąć preparat w postaci kremu
iniekcyjnego. Dodatkowo wykonać należy od wewnątrz na całym obszarze
ścian zewnętrznych izolację pionową z dwuskładnikowej, mineralnej zaprawy
14
uszczelniającej. Ważnym jest aby prace te wykonywane były ściśle wg
warunków wykonawczych danego producenta przez ekipy wykonawcze
doświadczone w prowadzeniu tego typu prac. Prace muszą być prowadzone
pod stałym nadzorem kierownika budowy/robót, który posiada odpowiednią
wiedzę i doświadczenie. Wskazanym jest aby taka osoba posiadała
przeszkolenie z zakresu renowacji starego budownictwa, w szczególności w
zakresie wykonywania wtórnych izolacji.
Tynki ścian wewnętrznych na których wykonywana będzie izolacja
pionowa należy usunąć, jednakże ze względów wykonawczych (praktycznych)
zaleca się wcześniej wykonać siatkę otworów i aplikację środka iniekcyjnego pozwoli to na lepsze uszczelnienie końcówek iniekcyjnych (pakerów) na równej
powierzchni ściany ( istniejącego tynku). Po wykonaniu tych czynności tynk
można skuć i przeprowadzać dalsze czynności. Po przeprowadzeniu czynności
renowacyjnych i mykologicznych należy przystąpić do wykonania izolacji ścian
dwuskładnikową, mineralna zaprawą uszczelniającą. Izolację tą można
wykonywać na nieotynkowanym murze pod warunkiem , że jego powierzchnia
jest względnie równa. Jeśli powierzchnia ścian po skuciu tynku i wymianie spoin
jest nierówna (np. przesunięcia bloczków betonowych względem siebie) należy
wykonać tynk wyrównujący. Izolację mineralną należy wykonać w 2 etapach.
Pierwszy etap wykonywać wcierając w powierzchnię zaprawę. Drugą warstwę
można nakładać techniką malarską lub (w przypadku równej powierzchni)
stalową pacą. Sposób aplikacji powinien być dobrany wg instrukcji technicznej
danego producenta. Izolacja po wyschnięciu ma mieć grubość min. 2 -2,5 mm
(grubość zależy od rozwiązania danego producenta) Podłoże na którym
wykonywana będzie izolacja mineralna musi być odpowiednio przygotowane
m.in. poprzez jego zwilżenie do uzyskania matowo – wilgotnej powierzchni. Na
wykonanej izolacji (po jej przeschnięciu) należy wykonać tynk renowacyjny z
certyfikatem WTA w rozwiązaniu systemowym.
Należy pamiętać o „połączeniu” izolacji pionowej wykonywanej od
zewnątrz i od wewnątrz – czyli wykonaniu pionowej blokady izolacyjnej, którą
przedstawiono w części rysunkowej.
15
2.4.5 IZOLACJA PRZECIWWILGOCIOWA POZIOMA.
W związku stwierdzoną nieskutecznością izolacji poziomych należy
wykonać wtórną izolacje poziomą. Przyjęto wykonanie izolacji poziomej w
postaci przepony wykonywanej nad ławą fundamentową w spoinie wspornej.
Przepona wykonana będzie metodą iniekcji niskociśnieniowej preparatem w
postaci kremu iniekcyjnego. Preparat ten jest specjalnym kremem opartym na
silanach/siloksanach w postaci emulsji do iniekcji w murach przeciw wilgoci
podciąganej kapilarnie. Metoda iniekcji kremami szczególnie ma zastosowanie
przy wykonywaniu izolacji poprzez otwory wiercone poziomo. Preparat
iniekcyjny wtłaczany będzie za pomocą specjalnych pomp do iniekcji w rząd
otworów wykonanych nad pierwszą lub druga warstwą bloczków betonowych w
spoinach wspornych. Analogicznie ta izolacja będzie wykonywana od wewnątrz
(w miejscach braku dostępu od zewnątrz) t.j. w pierwszej lub drugiej spoinie
wspornej nad posadzka piwnic. Średnice i rozmieszczenie otworów pokazano w
części rysunkowej. Otwory wykonać należy na szerokość ściany pomniejszoną
o 2 – 3 cm (szczegółowe dane w instrukcja technicznych danych producentów)
Przed aplikowaniem preparatu iniekcyjnego otwory należy odpylić
(przedmuchać)
Ubytki w murze, spękania, niepełne spoiny oraz puste przestrzenie w
strukturze muru należy wypełnić przy pomocy iniekcji wstępnej z bezskurczowej
zaprawy naprawczej podawanej lancą o odpowiedniej długości pod ciśnieniem
do 1 MPa. Po związaniu zaprawy należy nawiercić ponownie otwory na pełną
ich głębokość. Następnie należy wtłoczyć w mur preparat do wykonywania
przepony poziomej za pomocą pompy ciśnieniowej przez końcówki iniekcyjne (
pakery ). Tłoczenie należy zakończyć, kiedy w wyniku wgłębnej penetracji
środka iniekcyjnego uwidocznią się przebarwione obszary nasyconego muru
wokół odwiertów. Po około 24 godzinach otwory po odwiertach należy wypełnić
zaprawą cementowo - wapienno- trachitową z dodatkiem uszczelniającą (lub
gotowy produkt danego producenta dedykowany dla tej czynności), która
cechować powinna się bardzo dobrym płynięciem, bezskurczowym wiązaniem i
wysoką chłonnością kapilarną. Przeponę poziomą należy wykonać możliwie
najbliżej górnego poziomu ławy fundamentowej (od zewnątrz) lub posadzki (od
16
wewnątrz). Zużycie preparatu do iniekcji jest zależne od chłonności muru i
może być ustalone przez wykonanie próby. W projektowanym przypadku, dla
muru o grubości 40 cm wynosi około 1,6 ltr na 1 mb muru. Celem możliwości
kontroli poprawności wykonania przepon iniekcyjnych na każdym etapie ich
wykonania zaleca się sporządzanie przez wykonawcę dla każdego
pomieszczenia lub wydzielonego odcinka ściany protokołów iniekcji. Protokół
powinien zawierać następujące pozycje:
- datę wykonania prac
- odstępy między kolejnymi otworami
- podanie ciśnienia aplikacji
- określenie zużycia iniektu
- kąt nachylenia otworów hydrofobowych
- głębokość otworu
- rodzaj przegrody
- potwierdzenie pozytywnego wykonania iniektowania wstępnego – wypełnienia
pustek.
Izolację poziomą wykonać należy na wszystkich ścianach zewnętrznych.
Przed wykonaniem przepony poziomej ściany należy wstępnie osuszyć
do stopnia określonego przez producenta danego preparatu iniekcyjnego. Jako
metodę osuszenia przyjęto osuszanie generatorami mikrofalowymi, która daje
możliwość osuszenia ścian w wybranym fragmencie (pasie). Osuszanie
mikrofalowe dodatkowo wpływa korzystnie na niszczenie życia biologicznego
jakie może występować w murach piwnic (ścian fundamentowych) np.
niszczenie grzybów pleśniowych.
Wykonać należy także pas uszczelniający o wysokości około 50 cm od
poziomu izolacji posadzkowej. Dla połączenia pasa uszczelniającego z izolacją
poziomą posadzek piwnic konieczne będzie odkucie jednego rzędu płytek i
rozbiórka podłoża betonowego do warstwy izolacji. Odkryty pas izolacji o
szerokości min. 20 cm należy starannie oczyścić. Na odkryty fragment izolacji
posadzki należy nałożyć warstwę izolacji bitumicznej (polimerowo – bitumiczna
masa KMB) wraz z „wyciągnięciem” jej na ścianę na wysokość 20 cm. Warstwa
izolacji z mas KMB stanowić będzie połączenie izolacji posadzkowej z papy z
izolacją mineralną. W przypadku stwierdzenia po odkrywce, że izolację
przeciwwilgociową wykonano w innej technologii należy skonsultować z
17
projektantem sposób połączenia z tą izolacją. Warstwy posadzkowe i
wierzchnią warstwę okładzinową (płytki ceramiczne, wykładzina) należy
odtworzyć. Uzupełnienie betonowych warstw posadzkowych wykonać
naprawczą zaprawą cementową z dodatkiem środków uszczelniających lub
gotową zaprawą dedykowaną w takim celu przez producentów materiałów i
chemii budowlanej przeznaczonych do renowacji budynków i napraw
konstrukcji.
Pas uszczelniający wykonać dwuskładnikową, mineralną zaprawą
uszczelniającą. Izolację tę można wykonywać na nieotynkowanym murze pod
warunkiem , że jego powierzchnia jest względnie równa. Jeśli i powierzchnia
ścian po skuciu tynku i wymianie spoin jest nierówna (np. przesunięcia cegieł
względem siebie) należy wykonać tynk wyrównujący. Izolację mineralną należy
wykonać w 2 etapach. Pierwszy etap wykonywać wcierając w powierzchnię
zaprawę. Drugą warstwę można nakładać techniką malarską lub (w przypadku
równej powierzchni) stalową pacą. Sposób aplikacji powinien być dobrany wg
instrukcji technicznej danego producenta. Izolacja po wyschnięciu ma mieć
grubość min. 2 -2,5 mm (grubość zależy od rozwiązania danego producenta).
Podłoże na którym wykonywana będzie izolacja mineralna musi być
odpowiednio przygotowane m.in. poprzez jego zwilżenie do uzyskania matowo
– wilgotnej powierzchni. Na wykonanej izolacji (po jej przeschnięciu) należy
wykonać tynk renowacyjny z certyfikatem WTA w rozwiązaniu systemowym.
2.4.6 PIONOWA BLOKADA IZOLACYJNA
W związku z wykonywaniem przeciwwilgociowej izolacji pionowej
zarówno od zewnątrz jak i od wewnątrz należy zapewnić ciągłość tych izolacji.
Dla zapewnienia ciągłości tych izolacji przyjęto wykonanie pionowej blokady
izolacyjnej, która uszczelni ściany w miejscach gdzie izolacje te „stykają” się ze
sobą. Izolacje te ponadto wykonane mają być z przesunięciem („zakładem”) o
100 cm względem siebie – oznacza to, że kończąc w danym miejscu ściany
wykonywanie izolacji pionowej od zewnątrz należy rozpocząć wykonywanie
wewnętrznej izolacji pionowej o 100 cm wcześniej. W połowie tego odcinka
należy na całej wysokości ściany w piwnicy wykonać pionowy rząd otworów pod
18
blokadę (przeponę) iniekcyjną. Otwory wykonać na głębokość ściany równą jej
grubości pomniejszonej o 2 do 3 cm. Średnice i rozmieszczenie otworów
pokazano w rysunkowej części opracowania. Średnice i rozmieszczenie
otworów podano jako najczęściej występujące w instrukcjach producentów
chemii budowlanej mającej zastosowanie w renowacji budownictwa i
wykonywaniu wtórnych izolacji. Ostatecznie parametry należy dobrać
odpowiednio do warunków określonych przez producenta preparatu jaki będzie
stosowany w czasie remontu.
Pionową blokadę izolacyjną wykonać należy także w miejscach
połączenia zewnętrznej ściany fundamentowej z wewnętrzną (prostopadłą)
ścianą fundamentową.
2.5
OPIS PRZYKŁADOWYCH ROZWIĄZAŃ TECHNOLOGICZNYCH I
MATERIAŁOWYCH.
Izolacja przeciwwilgociowa pionowa z polimerowo bitumicznych mas KMB
Jednym z najlepszych sposobów zabezpieczenia przed wilgocią
gruntową i wodą elementów budynku zagłębionych w gruncie jest wykonanie
izolacji z grubowarstwowych polimerowo – bitumicznych mas KMB.
Sprawdzonym produktem od wielu lat stosowanym na polskim rynku jest wyrób
o nazwie weber.tec Superflex 10, który stosuje się w rozwiązaniu systemowym
firmy Weber – Deitermann. Izolacje przeciwwilgociowe i wodochronne części
podziemnych i przyziemi budynków z masy bitumicznej weber.tec Superflex 10
wykonuje się na podłożach: betonowych lub żelbetowych, murowanych z
kamienia, cegły ceramicznej, budowlanej pełnej, klinkierowej, bloczków
betonowych, silikatowych, z betonu komórkowego, z ceramiki poryzowanej itp.,
z gładzią cementową lub otynkowanych tynkiem cementowym (lub cementowo wapiennym). Podłoże pod taką hydroizolację pod powinno być nośne i
nieodkształcalne, powierzchnia powinna być czysta, odtłuszczona, odpylona,
równa, wolna od mleczka cementowego, bez kawern, ubytków, wypukłości,
pęknięć, rysy o szerokości większej niż 3-4 mm wypełnić zaprawą naprawczą
np.:• weber.rep 756 (CerinolFM); weber.tec 933 (DEITERMANN HKS),
19
weber.rep 755 (Cerinol OF), weber.san OFS (Cerinol OFS). Połączenia
izolowanych powierzchni poziomych i pionowych powinny mieć wykonane
fasety (naroża wklęsłe) lub powinny być sfazowane pod kątem 45° na
szerokości i wysokości co najmniej 5 cm od krawędzi (naroża wypukłe). Fasetę
wykonać np. z zapraw weber.rep 756 (Cerinol FM) weber.tec 933
(DEITERMANN HKS)– jej promień powinien wynosić min. 4 cm, z masy
bitumicznej weber.tec Superflex10– jej promień powinien wtedy wynosić max.
2 cm. W tym ostatnim przypadku fasetę można wykonywać za pomocą
specjalnej, wyoblonej kielni. Podłoże powinno być suche lub lekko wilgotne.
Przed rozpoczęciem nakładania masy KMB weber.tec Superflex 10 podłoże
zagruntować należy preparatem weber.tec 901(Eurolan 3K) rozcieńczonym
wodą w ilości 1 część weber.tec 901(Eurolan 3 K) na 10 części wody.
Powierzchnia zagruntowana przed ułożeniem izolacji powinna być całkowicie
wyschnięta. Mury nie muszą być otynkowane, jednakże konieczne jest ich
staranne wyspoinowanie. Powłokę gruntującą nanosić szczotką lub szerokim
pędzlem i odczekać, aż preparat gruntujący wyschnie. Żeby zapobiec tworzeniu
się pęcherzy na powierzchniach o dużych porach, nierównych, jak i na
bloczkach profilowanych powierzchniowo, potrzebne jest tzw. szpachlowanie
wypełniające (drapane) z masy weber.tec Superflex 10, nanoszonej (wciskanej)
pacą w podłoże. Warstwa musi wyschnąć przed nakładaniem właściwej powłoki
hydroizolacyjnej. Nakładanie materiału weber.tec Superflex 10 następuje w 2
procesach roboczych. Drugi proces roboczy powinien być przeprowadzony
najszybciej jak to jest możliwe, tak by nie uszkodzić warstwy położonej w
pierwszym procesie roboczym. W przypadku obciążenia wodą pod ciśnieniem
przed drugim procesem roboczym należy zatopić wkładkę wzmacniającą z
siatki z włókna szklanego. Siatka musi być całkowicie zatopiona w masie
weber.tec Superflex 10. Weber.tec Superflex 10 osiąga swoje ostateczne
właściwości po pełnym związaniu i wyschnięciu. Dopiero później można
przystąpić do przyklejania płyt ochronnych i izolacyjnych oraz do zasypywania
wykopu budowlanego z ewentualnym wykonaniem drenażu. Nie wolno
obsypywać hydroizolacji bez wcześniejszego ułożenia warstw
ochronnych. Masa Weber.tec Superflex 10 nie zawiera rozpuszczalników.
20
Mikrofalowa metoda obniżania poziomu zawilgocenia masowego przegród
budowlanych.
W części pomieszczeń piwnicznych ściany są zawilgocone w znacznym
stopniu. Aby skutecznie wykonać poziomą przeponę izolacyjną konieczne może
być wstępne osuszenie danej przegrody. Szczegółowe wymagania w tym
zakresie określają instrukcje techniczne producentów środków do wykonywania
izolacji poziomych metodą iniekcji ciśnieniowej. Zaleca się zastosowanie
mikrofalowej metody obniżenia zawilgocenia. Metoda ta służy do szybkiego
suszenia wybranych fragmentów ścian, stropów lub posadzek. Sposób ten
polega na wykorzystaniu zjawiska zmiany energii pola elektromagnetycznego w
obszarze promieniowania mikrofalowego na energię cieplną w środowisku
wilgotnym. Przy użyciu techniki mikrofalowej proces osuszania można
ograniczyć do części budynku dotkniętego wilgocią. Dużą zaletą osuszania
mikrofalowego jest szybkie osuszenie obszarów przegród w stosunku do
konwencjonalnych sposobów suszenia. Technice mikrofalowego osuszania
przegród towarzyszy również destrukcyjne oddziaływanie na życie biologiczne
istniejące w przegrodach. Ze względu na łatwość osiągania wysokich
temperatur osuszanych powierzchni zabieg ten wymaga kontroli osiąganej
podczas suszenia temperatury. Promieniowanie mikrofalowe wprowadza się do
przegrody przystawiając do jej powierzchni generatory zakończone anteną w
kształcie tuby. Obsługujący urządzenia mikrofalowe posiadają mierniki
natężenia promieniowania elektromagnetycznego wskazujące obszar
bezpiecznego przebywania oraz mierniki wilgotności i temperatury osuszanych
ścian. Miejsca, w których odbywa się emisja mikrofal musi być dodatkowo
osłonięte specjalnymi tkaninami tłumiącymi to promieniowanie. Wytworzony
gradient ciśnienia sprzyja usuwaniu wody poza obszar nagrzany. Wypierana
jest ona poza osuszany pas muru pod ciśnieniem wytwarzającej się pary
wodnej, która wydostaje się na zewnątrz muru głównie przez otwory, w których
umieszczone są anteny i emitory. Po nagrzaniu fragmentu muru promienniki są
usuwane, a do otworów wprowadzany jest ciśnieniowo płyn hydrofobowy. Płyn
ten intensywnie wnika w nagrzany mur, a następnie żelując w jego mikroporach
tworzy szczelną przeponę blokującą migrację wilgoci. Bezpieczna temperatura,
do jakiej można podgrzewać osuszaną ścianę nie powinna przekraczać 80°C, w
jednym cyklu, a proces powinien by ć stale kontrolowany przy użyciu
21
termometrów bezkontaktowych. Szczególnie korzystne efekty można uzyskać
wspomagając osuszanie mikrofalowe osuszaczami absorpcyjnymi i
dmuchawami powietrza - mikrofale powodują wyprowadzanie wody na
powierzchnię ścian, dmuchawy skierowane na lico ściany wytwarzają w
przestrzeni pomieszczenia „mgłę wodną” z której woda jest absorbowana przez
osuszacz.
Przeciwwilgociowa izolacja pozioma ścian fundamentowych wykonana
metodą iniekcji.
Z dostępnych preparatów do wykonywania wtórnych izolacji
przeciwwilgociowych (metodą iniekcji) w ścianach fundamentowych
murowanych z bloczków betonowych najbardziej odpowiednim jest krem
iniekcyjny w postaci emulsji opartej na silanach. Otwory do iniekcji mogą być
wiercone poziomo w spoinach wspornych co jest bardzo istotne w ścianach
wykonanych z bloczków wibroprasowanego betonu klas B20 , B25.
Obecnie na rynku chemii budowlanej dostępne są kremy iniekcyjne wielu
uznanych producentów. Preparaty te są w ofercie takich firm jak : Remmers,
Atlas, Weber Saint Gobain, SIKA, Schomburg, Hahne.
Wymiana spoin i ubytków między bloczkami betonowymi.
Firmy produkujące materiały do renowacji w budownictwie posiadają
dedykowane produkty do wymiany zasolonych spoin w murze. Z lica ścian (na
których wykonywana będzie izolacja pionowa w wersji od wewnątrz) należy
skuć tynki na wysokości od posadzki do stropu oraz częściowo na ścianach z
nimi sąsiadujących. Ściany oczyścić z zabrudzeń, luźnych części zaprawy,
starych powłok, pogłębić spoiny między bloczkami do głębokości ok. 2 cm.
Następnie puste spoiny, wykruszenia i nierówności muru uzupełnić zaprawą
cementową z dodatkiem emulsji z tworzywa sztucznego na bazie butadienu –
styrolu (np. o nazwie ASOPLAST – MZ firmy Schomburg), który nadaje
twardniejącej zaprawie zwiększoną przyczepność, polepsza jej wytrzymałość i
zmniejsza nasiąkliwość jak również podwyższa odporność na alkalia i
siarczany. Do wytwarzania zaprawy należy użyć cement i piasek zmieszany na
sucho w stosunku 1 : 3, potem dodać roztwór wodny ASOPLAST-MZ w
stosunku 1 : 3 z wodą i dokładnie wymieszać przez okres ok. 2 minut.
22
Aplikować zaprawę o konsystencji gęstoplastycznej na dobrze zwilżony
podkład.
Przeciwwilgociowa izolacja pionowa ścian (od wewnątrz) z mineralnej,
elastycznej zaprawy uszczelniającej.
Dla wykonania tej izolacji można zastosować produkt o nazwie AQUAFIN
2K (lub inny o tożsamym przeznaczeniu i właściwościach). AQUAFIN 2K jest
bezszwowym i bezspoinowym, przeprężającym rysy mineralnym
uszczelnieniem elastycznym. Może być nanoszony szczotką, pędzlem lub
poprzez natrysk.. Przywiera bez gruntowania do wilgotnych podłoży, wiąże
hydraulicznie, jest szybko odporny na deszcz, wody agresywne, mróz i
starzenie. Preparat AQUAFIN - 2K należy nanosić w dwóch lub trzech
warstwach. Nakładanie warstw izolacyjnych winno następować w określonej
poniżej kolejności:
1) zmoczyć podłoże tak aby było matowo-wilgotne lecz bez zastoin wodnych,
2) silnie wetrzeć w podłoże ruchami kolistymi elastyczną powłokę
uszczelniającą AQUAFIN 2K zużycie: ok. 1,5 kg/m2,
3) po ok. 8-10 godzinach, zatem po związaniu pierwszej powłoki izolacyjnej,
należy nanieść drugą powłokę AQUAFIN-2K przy użyciu pędzla lub pacy,
Wymagane jest dla osiągnięcia właściwego efektu uszczelnienia i
zabezpieczenia nakładanie powłoki w dwóch lub trzech zabiegach
technologicznych, przy sumarycznym zużyciu AQUAFIN 2K 4,0 kg/m2.
Niedopuszczalne jest nakładanie jednocześnie większej ilości masy izolacyjnej
niż 2,0 kg/m2 z uwagi na mogące powstać rysy skurczowe w objętości
nałożonej masy.
Podstawowe zalety AQUAFIN 2K to:
• wysoka elastyczność powłoki, umożliwiająca mostkowanie rys podłoża o
rozwartości > 0,8 mm
• wysoka przywieraIność materiału do podłoża > 1,5 N/mm2
• dyfuzyjność pozwalająca na układanie materiału na wilgotnym i mokrym
podłożu
• bardzo wysoka wodoszczelność.
23
Systemowe tynki renowacyjne WTA
Na powierzchniach ścian po odkutych tynkach należy zastosować tynki
renowacyjne posiadające certyfikat WTA np. w systemie THERMOPAL firmy
SCHOMBURG (lub innych producentów np. Remmers, KEIM itd.,
właściwościach równoważnych właściwościach i zastosowaniach).
Kolejność prac w systemie tynków renowacyjnych:
• na oczyszczoną ścianę nanieść preparat przetwarzający związki soli – np.
ESCO-FLUAT. Na zawilgoconych powierzchniach ścian gdzie występują
wykwity, które nazywane są potocznie „solami" - są to związki chemiczne z
grupy chlorków, siarczków i azotanów. Sole ta mają zdolność wchłaniania
wilgoci nawet z otaczającego je powietrza, magazynowania jej i ponownego
wydalania. Całkowite usunięcie szkodliwych soli ze ścian jest niemożliwe. Prace
renowacyjne koncentrują się na pozbawieniu soli ich ujemnych cech, jak
przyswajanie wilgoci czy wytwarzanie ciśnień przy krystalizacji.
ESCO - FLUAT jest wodnym roztworem sześciofiuorokrzemianu miedzi. Ma on
za zadanie przetworzyć znajdujące się na powierzchni ściany chlorki i siarczki w
ciężko lub nierozkładalne sole, aby te nie przedostały się do świeżego, jeszcze
nie zhydrofobizowanego tynku renowacyjnego w czasie wiązania. Po
wymaganym czasie reakcji ESCO-FLUATU należy usunąć nawarstwienia soli
przez szczotkowanie powierzchni. Zużycie ESCO-FLUATU : ok. 0,4 kg / m2;
• następnie należy uzupełnić ubytki i spoiny między cegłami i kamieniami oraz
wykonać warstwę szczepną za pomocą obrzutki cementowej połowicznie
kryjącej ścianę (ok. 50% powierzchni muru) z dodatkiem ASOPLASTU-MZ .
Obrzutka ta ma za zadanie zwiększyć przyczepność nowego tynku do starego
podłoża. Zużycie materiału na 1 m2 podłoża : zaprawa - 4 kg ASOPLAST - MZ :
0,15 kg;
• na stwardniałą obrzutkę nakładamy porowaty podkład tynkowy cementowo –
wapienny THERMOPAL GP11. Stosuje się go jako podkład wyrównujący
nierówności na zasolonych i wilgotnych ścianach . Grubość warstwy
THERMOPAL GP11: 1 cm. Powierzchnia tej warstwy powinna być chropowata,
by zapewnić następnej warstwie tynku renowacyjnego dobrą przyczepność.
Czas oczekiwania przed naniesieniem warstwy tynku renowacyjnego określa
24
się tak, że na każdy mm grubości warstwy tynku w podłożu odczekać należy
jeden dzień, Przy temperaturze 200C. Zużycie : 8 kg / m2 / 1 cm;
• kolejną warstwę tworzy wapienno - cementowy tynk renowacyjny
THERMOPAL SR44. Jest on suchym, mineralnym tynkiem renowacyjno naprawczym, przepuszczalnym dla pary wodnej, wykazuje duże działanie
filtrujące dla szkodliwych soli budowlanych i dostarcza wolnych przestrzeni dla
ich krystalizacji. THERMOPAL SR44 zawiera lekkie dodatki - powoduje to małe
zużycie, łatwą obróbkę i umożliwia wchłonięcie dużych ilości soli. Wilgoć wraz z
rozpuszczonymi solami wkracza do systemu tynków renowacyjnych od strony
ściany i opuszcza go na zewnątrz w postaci pary wodnej. Sole nie mogąc
przejść w postaci pary pozostają w tynku, odkładając się w pęcherzykach
powietrza lub w ściśliwych dodatkach wypełniających i krystalizują
nieszkodliwie. Powierzchnia tego tynku powinna być zatarta na „ostro” przez co
nie zmienia się dyfuzyjności zastosowanego tynku, a jednocześnie zapobiega
powstawaniu rys powierzchniowych. Grubość warstwy THERMOPAL SR44 1,5 cm Zużycie : 7,5 kg / m2 / 1 cm;
• w celu uzyskania gładkich powierzchni na tynk renowacyjny nakładamy
szpachlę trachitowo - wapienną THERMOPAL FS33, wiąże ona z małymi
naprężeniami, jest dyfuzyjna i łatwa w obróbce. Zużycie: THERMOPAL FS33 :
1,6 kg / m2 / 1 mm;
• malowanie systemowych tynków renowacyjnych należy wykonać farbami o
wysokiej dyfuzyjności – mineralnymi. Powłoki malarskie nie powinny utrudniać
dyfuzji pary wodnej. Muszą one posiadać odpowiedni współczynnik sorpcji
wody (w<0,2kg/(m2Vh)) nie przewyższający sorpcji tynku renowacyjnego, aby
zapewnić, że strefa odparowania cieczy znajdującej się w kapilarach muru i
zawierającej sole, znajdować się będzie w warstwie tynku renowacyjnego.
Gruntowanie – tylko grunty dedykowane na tynki renowacyjne.
Do wymalowań wskazana jest farba mineralna o oporze dyfuzyjnym Sd < 0,01
z maksymalnym udziałem składników organicznych na poziomie 5%.
25
2.6. Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (BIOZ)
Zakres robót przewidzianych do realizacji.
Prace remontowe opisane w niniejszej dokumentacji obejmują:
• iniekcyjne odtworzenie izolacji poziomych w ścianach fundamentowych,
• wykonanie powłokowych zabezpieczeń przeciwwilgociowych ścian
fundamentów i ław fundamentowych,
• wykonanie tynków renowacyjnych wraz robotami towarzyszącymi,
• wykonanie prac malarskich,
• wykonanie zabiegów mykologicznych (impregnacja grzybobójcza i zabiegi
antysolne),
• wykonanie robót ziemnych przy odkrywaniu i zasypywaniu fundamentów,
• wykonanie robót brukarskich i posadzkarskich.
W trakcie wykonywania robót będą występowały utrudnienia w eksploatacji
obiektu. Ze względu na bezpieczeństwo osób wykonujących roboty oraz osób
korzystających z obiektu należy w okresie realizacji wyłączyć z eksploatacji
pomieszczenia będące w bezpośrednim zasięgu prowadzonych robót.
Roboty, które będą stanowiły największe niebezpieczeństwo lub utrudnienia:
• wykonywanie robót ziemnych,
• usuwanie tynków i podłoży,
• skucie tynków w pomieszczeniach użytkowych,
• demontaże grzejników C.O., oraz częściowo innych instalacji,
• dyskomfort pracy związany z wyłączaniem poszczególnych pomieszczeń,
• hałas towarzyszący wykonywaniu prac iniekcyjnych,
• transport materiałów budowlanych,
W mniejszym stopniu zagrożenia będą stwarzały pozostałe roboty, a przede
wszystkim roboty wykończeniowe. Nie można jednak stwierdzić, że w tym
przypadku niebezpieczeństwo całkowicie nie występuje.
Wykaz obiektów budowlanych
Budynek Sądu Rejonowego w Żorach znajduje się na działce stanowiącej
własność inwestora. Działalność w budynku rozpoczyna się w godzinach
rannych, a kończy w godzinach popołudniowych. Skala i zakres projektowanych
robót budowlanych będą stanowiły utrudnienia w eksploatacji obiektu, a także
26
będą źródłem zagrożeń dla życia i zdrowia osób wykonujących poszczególne
roboty oraz dla osób znajdujących się w obiekcie w trakcie prowadzenia robót
remontowych.
Przewidziane zagrożenie
W ciągu całego okresu prowadzenia robót budowlanych będą występowały
zagrożenia bezpieczeństwa osób wykonujących te roboty lub też osób
postronnych. W związku z tym realizacja tych zadań wymaga ze strony
wykonawcy wprowadzenia odpowiednich środków technicznych i
organizacyjnych oraz dokonania instruktażu pracowników na każdym etapie
realizacji.
Szczególną uwagę należy zwrócić na:
• roboty ziemne przy odkrywaniu i zasypywaniu fundamentów,
• prace demontażowe -skucia tynków
• prace związane z wykonywaniem blokad iniekcyjnych
• prace związane z osuszaniem strefy iniekcji generatorami mikrofalowymi
Wewnątrz budynku należy wykluczyć z użytkowania pomieszczenia, które będą
w sąsiedztwie robót budowlanych oraz wykonać bezpiecznie dojścia do
pomieszczeń użytkowanych. Należy oznakować zakazy wstępu oraz kierunki
poruszania się w budynku.
Sposób prowadzenia instruktażu pracowników
Głównym aspektem w instruktażu pracowników są prace ziemne (wykopy)
prace iniekcyjne, oraz wykonywanie robót we właściwej kolejności (sprawa
bardzo istotna przy robotach demontażowych). Instruktażem powinni zostać
objęci wszyscy pracownicy – na każdym stanowisku dla każdej specjalności
robót. Szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy dla pracowników
zatrudnionych na stanowiskach roboczych przeprowadza się jako:
• szkolenie wstępne
• szkolenie okresowe
Szkolenia te przeprowadzane są w oparciu o programy poszczególnych
rodzajów szkolenia. Na placu budowy powinny być udostępnione pracownikom
27
do stałego korzystania aktualne instrukcje bezpieczeństwa i higieny pracy
dotyczące:
• wykonywania prac związanych z zagrożeniami wypadkowymi lub
zagrożeniami zdrowia pracowników
• obsługi maszyn i innych urządzeń technicznych
• postępowania z materiałami szkodliwymi i niebezpiecznymi dla zdrowia
• udzielania pierwszej pomocy
Wyżej wymienione instrukcje powinny określać czynności do wykonywania
przed rozpoczęciem danej czynności, zasady i sposoby bezpiecznego
wykonywania danej pracy, czynności do wykonania po jej zakończeniu oraz
zasady postępowania w sytuacjach awaryjnych stwarzających zagrożenie dla
życia lub pracowników. Bezpośredni nadzór nad bezpieczeństwem i higieną
pracy na stanowiskach pracy sprawują odpowiednio kierownik budowy
(kierownik robót) oraz mistrz budowlany, stosownie do zakresu obowiązków.
Środki techniczne i organizacyjne zapobiegające niebezpieczeństwom
wynikającym z wykonania robót budowlanych.
W trakcie prowadzenia robót należy bezwzględnie dążyć do wyeliminowania z
przestrzeni objętej robotami osób niezwiązanych z realizacją zadania.
Należy w tym celu oddzielić przestrzeń zagrożoną i stworzyć użytkownikom
obiektu alternatywne dojścia. Istotnym czynnikiem w ograniczeniu zagrożeń jest
wykonywanie niebezpiecznych czynności technologicznych poza czasem pracy
sądu. Zwiększy to bezpieczeństwo, a jednocześnie pozwoli uniknąć
oddziaływania hałasu, drgań czy też zapylenia na większą ilość osób. Miejsca
objęte realizacją należy w sposób trwały wygrodzić i w sposób widoczny i
czytelny oznakować. Kolejność prowadzenia prac musi być ustalona na
początku realizacji, a o każdej zmianie należy powiadomić wszystkich
uczestników procesu budowlanego. Osoby prowadzące roboty oraz osoby
przebywające w strefie tych robót winny być zaopatrzone w odpowiedni sprzęt i
wyposażone w ubiór zapewniający bezpieczeństwo.
Nieprzestrzeganie przepisów BHP na placu budowy prowadzi do powstania
bezpośrednich zagrożeń dla życia i zdrowia pracowników.
Przyczyny organizacyjne powstania wypadków przy pracy:
28
• niewłaściwa ogólna organizacja pracy
• niewłaściwa organizacja stanowiska pracy
Przyczyny techniczne powstawania wypadków przy pracy:
• niewłaściwy stan czynnika materialnego
• niewłaściwe wykonanie czynnika materialnego
• wady materiałowe czynnika materialnego
• niewłaściwa eksploatacja czynnika materialnego
Osoba kierująca pracownikami jest zobowiązana:
• organizować stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasadami BHP
• dbać o sprawność środków ochrony indywidualnej oraz ich stosowania
zgodnie z przeznaczeniem
• organizować, przygotować i prowadzić prace, uwzględniając zabezpieczenie
pracowników przed wypadkami przy pracy, chorobami zawodowymi i innymi
chorobami związanymi z warunkami środowiska
• dbać o bezpieczny i higieniczny stan pomieszczeń pracy i wyposażenia
technicznego, a także o sprawność środków ochrony zbiorowej i ich stosowania
zgodnie z przeznaczeniem. W razie stwierdzenia bezpośrednio zagrożenia dla
życia lub zdrowia pracowników, osoba kierująca pracownikami zobowiązana
jest do niezwłocznego wstrzymania prac i podjęcia działań w celu usunięcia
tego zagrożenia.
29
2.7. Uwagi końcowe, zastrzeżenia i klauzule.
•
Roboty remontowe w czynnym budynku Sądu Rejonowego w Żorach
należy wykonywać ze szczególną starannością i dokładnością, wykonawca
musi brać pod uwagę to iż prace przez niego wykonywane nie mogą w żaden
sposób zakłócić działalności Sądu.
•
Wykonanie tych robót należy powierzyć doświadczonym wykonawcom
specjalizującym się w wykonywaniu prac remontowych i hydroizolacyjnych z
szczególnym uwzględnieniem wykonywania hydroizolacji wtórnych,
•
Wykonawca powinien przedstawić inwestorowi atesty i certyfikaty
materiałów przed ich zastosowaniem na budowie,
•
Wykonawca zapewni na własny koszt transport odpadów powstałych w
wyniku realizacji robót do miejsc ich wykorzystania lub utylizacji.
•
Zaleca się, aby w trakcie wykonywania prac na budowie stale był obecny
kierownik budowy posiadający odpowiednie uprawnienia i doświadczenie w
kierowaniu pracami z zakresu osuszania budynków i wykonywania wtórnych
izolacji przeciwwilgociowych,
•
Zaleca się aby wykonawca zapewnił nadzór nad wykonywanymi pracami
przez rzeczoznawcę mykologiczno-budowlanego,
•
Wykonawca powinien przewidzieć konieczność demontażu i ponownego
montażu elementów utrudniających dostęp do przegród, na których mają być
wykonywane prace (np. grzejniki C.O. , elementy wentylacji mechanicznej itp.),
•
Dopuszcza się zastosowanie innych materiałów niż podane w
dokumentacji projektowej, pod warunkiem zapewnienia parametrów
identycznych bądź lepszych niż określone w tej dokumentacji.
•
Użyte w dokumentacji nazwy wyrobów budowlanych należy traktować
jako przykładowe.
•
Ze względu na możliwość postępowania degradacji w wyniku działania
wilgoci, ważność dokumentacji i przyjętych w niej rozwiązań określa się na
okres do 3 lat.
•
Roboty remontowe należy wykonywać zgodnie z obowiązującymi
przepisami w tym z przepisami BHP oraz z warunkami technicznymi.
30

Projekt wykonawczy - Sąd Rejonowy w Żorach

Transkrypt

Podobne dokumenty

Kosztorys izolacja fundamentu

Projekt - Dom Pomocy Społecznej w Nowogardzie

Domtechnik.pl E: T: +48-535-735

IZOLACJA CIEPLNA OCHRONA CIEPLNA I PRZECIwwILGOCIOwA

Dokumentacja projektowa - BIP Czerwonak