Extract_Bioroot_PL

BioRoot™ RCS
nowy biomateriał do wypełniania
kanałów korzeniowych na stałe
Stéphane SIMON
Anne Charlotte FLOURIOT
BioRoot™ RCS, nowy biomateriał do wypełnień kanałowych
Wprowadzenie
Dzięki rozwojowi wiedzy medycznej leczenie
kanałowe zapewnia obecnie wysoce przewidywalne wyniki. Jednak takie rezultaty wiążą się
ściśle z wymogiem przestrzegania określonych
procedur klinicznych warunkujących sukces
leczenia endodontycznego. Bez wątpienia zalicza
się do nich etap wypełnienia kanału korzeniowego.
W praktyce klinicznej wymaga to zarówno wiedzy,
jak i dokładności (Ray i Trope, 1995).
Wciąż niemożliwym jest do osiągnięcia efekt sterylizacji prowadzący do całkowitego usunięcia bakterii
z systemu kanałów korzeniowych po dezynfekcji
za pomocą roztworów płuczących (Siqueira et al
1997). Oprócz dezynfekcji, to właśnie czynność
wypełnienia kanału jest odpowiedzialna za likwidację
bakterii rezydualnych. Dzieje się to poprzez
wypełnienie uprzednio zdezynfekowanej przestrzeni
i całkowite jej zamknięcie celem uniknięcia przedostawania się flory bakteryjnej do obszaru
okołowierzchołkowego.
Współczesne techniki wypełniania kanału korzeniowego opierają się na połączeniu ćwieka
gutaperkowego (rdzenia wypełnienia) i pasty
uszczelniającej. Ten ostatni pełni funkcję materiału
uszczelniającego. Dzięki płynnej konsystencji łatwo
rozprzestrzenia się wypełniając wolne miejsca,
szczególnie te, które nie zostały poszerzone
podczas mechanicznego przygotowania kanału
korzeniowego.
Zależnie od techniki stosowanej przez dentystę,
ćwiek gutaperkowy jest kondensowany w różny
sposób: bocznie, podczas kondensacji bocznej
na zimno lub pionowo, podczas kondensacji
pionowej na ciepło. Obie techniki zapewniają
dobre, długotrwałe wyniki, ponieważ kanał korzeniowy zostaje wypełniony przede wszystkim
dużą objętością ćwieka gutaperkowego i niewielką
ilością uszczelniacza. Należy stosować minimalną
ilość uszczelniacza, ponieważ jego rozpad wraz
z upływem czasu może prowadzić do zanieczyszczenia kanału bakteriami. Metoda pojedynczego
ćwieka, procedura wprowadzona do praktyki
w przeszłości, nadal jest bardzo popularna wśród
dentystów, ponieważ jest szybka i łatwa do wykonania. Technika ta polega na zastosowaniu jednego
ćwieka z dużą ilością uszczelniacza, który pełni
rolę materiału wypełniającego. Niestety, obecnie
stosowane uszczelniacze są mało odporne na
rozpuszczanie. W konsekwencji wraz z upływem
czasu, do kanału ponownie dostają się bakterie,
co prowadzi do powikłań i rozwoju zmian
okołowierzchołkowych o charakterze zapalnym.
Dlatego, mimo że jest to procedura łatwa do
wykonania, metody pojedynczego ćwieka nie
zaleca się już w leczeniu kanałowym (Beatty
1987).
Dzięki ostatnio opracowanym materiałom
o budowie bioceramicznej czyli innowacyjnej
grupie past uszczelniających, technika pojedynczego ćwieka może jednak ponownie
zmienić aktualne standardy postępowania
endodontycznego.
Właściwości materiałów bioceramicznych
Materiały bioceramiczne są przeznaczone specjalnie do stosowania w medycynie i stomatologii,
a prefiks “bio” odnosi się do ich biozgodności.
W dziedzinie ortopedii obojętny materiał bioceramiczny jest stosowany w protetyce, natomiast
aktywne i wchłanialne materiały wykorzystuje
się w leczeniu kanałowym.
Składają się one z tlenku glinu, tlenku cyrkonu,
szkła bioaktywnego, ceramik szklanych, związków
powierzchniowych, kompozytów, hydroksyapatytu,
2
wchłanialnych fosforanów wapnia i szkła dającego
kontrast w badaniach radiologicznych (Dubock
2000; Best et al 2008). Ponadto, materiały na
bazie fosforanów wapnia są używane do odbudowy ubytków kostnych.
Krzemiany wapnia oraz MTA (Mineral Trioxide
Aggregate) zostały wprowadzone jako rodzaj
swoistego “korka” uszczelniajacego wierzchołek
w zabiegach apeksyfikacji, jak również do
naprawy korony/korzenia w przypadku perforacji
BioRoot™ RCS, nowy biomateriał do wypełnień kanałowych
(Trope i Debelian 2014, Koch i Brave 2009).
Należy rozróżnić trzy podstawowe rodzaje materiałów bioceramicznych: (1) obojętna biologicznie
ceramika o dużej wytrzymałości (tlenek glinu,
tlenek cyrkonu i węgiel), (2) bioaktywna ceramika,
która tworzy bezpośrednie wiązania chemiczne
z kośćmi i tkankami miękkimi żywego organizmu
(bioszkło i ceramika szklana) oraz (3) ceramika
ulegająca biodegradacji/rozpuszczeniu/ponownemu wchłanianiu (ceramika na bazie fosforanów
wapnia), która bierze aktywny udział w procesach
metabolicznych organizmu.
Według producentów takie uszczelniacze mogą
być stosowane samodzielnie lub w połączeniu
z ćwiekiem gutaperkowym w metodzie pojedynczego ćwieka w trakcie pierwotnego leczenia
kanałowego lub ponownego leczenia endodontycznego (Koch i Brave 2009 część 3). W skład
tych uszczelniaczy wchodzi głównie zasadowy
krzemian wapnia, diwodorofosforan wapnia,
wodorotlenek wapnia i tlenek cyrkonu, które
składem są bardzo zbliżone do MTA (Tyagi et
al., 2013). Wstępnie zmieszana postać jest łatwa
w użyciu dzięki ograniczonym ryzyku heterogennej konsystencji (Yang i Lu, 2008).
Materiały bioceramiczne wykazują niezwykłe
właściwości pod względem biozgodności
i działania bakteriobójczego, przy doskonałym
działaniu bioaktywnym oraz zdolność do indukowania mineralizacji tkanek okołowierzchołkowych
(Zhang et al., 2009; Zhang et al., 2010).
To właściwości fizyko-chemiczne materiałów
bioceramicznych sprawiają, że są one tak interesujące dla potrzeb leczenia kanałowego.
Po pierwsze, z powodu swojej charakterystyki
hydrofilnej mogą ulegać wiązaniu w wilgotnym
środowisku, takim jak zębina, która niemal w 20%
składa się z wody (Koch i Brave, 2010, część 2).
Po drugie, dzięki zdolności do wchłaniania wilgoci,
materiały bioceramiczne charakteryzują się
zmniejszoną lepkością i lepszymi możliwościami
uszczelniania w porównaniu do wszystkich
pozostałych uszczelniaczy dostępnych na rynku.
Charakterystyczne właściwości i skład
Materiał BioRoot™ RCS to najnowszy endodontyczny uszczelniacz na bazie krzemianów
trójwapniowych, wykorzystujący zalety zarówno
technologii aktywnego biokrzemianu (ang. Active
Biosilicate Technology), jak i Biodentine™.
Pierwsza, gwarantuje poziom czystości na
poziomie medycznym i w odróżnieniu od materiałów na bazie cementu portlandzkiego zapewnia
czystość krzemianu wapnia, bez obecności jakiegokolwiek glinianu czy siarczanu wapnia. Materiał
BioRoot™ RCS to uszczelniacz kanałowy na
bazie mineralnej, wykorzystujący system wiązania
krzemianu trójwapniowego. Część w postaci
proszku zawiera dodatkowo tlenek cyrkonu jako
biozgodny środek widoczny w obrazie rtg oraz
hydrofilny biozgodny polimer, warunkujący lepsze
właściwości adhezyjne. Płynna część zawiera
głównie wodę, chlorek wapnia jako regulator
reakcji wiązania i środek zmniejszający zawartość
wody.
Materiał BioRoot™ RCS wykazuje działanie bioaktywne poprzez stymulację procesów fizjologicznych
kości i mineralizację struktury zębiny (Camps
2015, Dimitrova-Nakov 2015). Dlatego tworzy
przyjazne środowisko dla gojenia się tkanek
obszaru okołowierzchołkowego, a jego właściwości
bioaktywne wpływają na biozgodność (Reichl
2015), tworzenie hydroksyapatytu, mineralizację
struktury zębiny, zasadowy odczyn pH
i właściwości uszczelniające.
Materiał BioRoot ™ RCS jest wskazany do
wypełniania kanału korzeniowego na stałe
w połączeniu z ćwiekiem gutaperkowym.
Jest rekomendowany do stosowania w metodzie
pojedynczego ćwieka oraz w technice kondensacji
bocznej na zimno (Camilleri, 2015). Materiał
BioRoot™ RCS wykorzystujemy po zmieszaniu
proszku z płynem za pomocą prostej szpatułki:
nie ma potrzeby mechanicznego mieszania.
Czas pracy to około 15 minut, a czas wiązania
w kanale korzeniowym wynosi poniżej 4 godzin.
Ponadto materiał BioRoot ™ RCS wykazuje
właściwości silnie uszczelniające połączenie z
zębiną i ćwiekiem gutaperkowym (Xuereb 2014)
3
BioRoot™ RCS, nowy biomateriał do wypełnień kanałowych
oraz cechuje się odpowiednią widocznością
w obrazie rtg. Materiał ma konsystencję pasty,
o homogennej konsystencji z dobrą płynnością
i odpowiednim przyleganiem do narzędzi, umożliwiającym optymalne umieszczenie w kanale
korzeniowym.
Dzięki zastosowaniu technologii, “Active BioSilicate” pozbawionej monomerów, podczas wiązania
BioRoot™ RCS nie występuje skurcz polimeryzacyjny, co umożliwia uzyskanie dokładnego
uszczelnienia kanału korzeniowego.
Pomimo podobieństwa składu w zakresie lepkości
i konsystencji do tradycyjnych uszczelniaczy,
materiał BioRoot™ RCS należy jednak traktować
jako adhezyjny materiał do wypełniania kanałów
korzeniowych. Dopasowany rozmiarem ćwiek
gutaperkowy jest stosowany jako, podobny do
pluggera, nośnik ułatwiający wprowadzenie do
przestrzeni kanału BioRoot™ RCS. Materiał
BioRoot™ RCS jest również zalecany w celu
zagwarantowania łatwego usuwania wypełnienia
w przypadku ponownego leczenia.
Nowa koncepcja obturacji
Aby uzyskać szczelne wypełnienie kanału korzeniowego i zapobiec mikroprzeciekowi bakterii
lub płynu, zawsze polecano dentystom łączenie
ćwieka jako materiału podstawowego z uszczelniaczem. Jak dotąd najczęściej stosowanym
materiałem jest ćwiek gutaperkowy, ponieważ
nie ulega resorpcji oraz ma dobrą tolerancję
biologiczną. Niestety, gutaperka nie wykazuje
żadnych cech adhezyjnych wobec zębiny.
Dlatego, aby zapewnić hermetyczność końcowego wypełnienia, konieczne jest zastosowanie
uszczelniacza. Jest on stosowany również do
wypełniania wszelkich potencjalnych pustych
przestrzeni, wpływając do nieregularnych obszarów
anatomicznych, szczególnie w przypadkach, tych
niepowiększonych mechanicznym opracowaniem
(np. cieśnie, kanały boczne/poziome).
Jednak uszczelniacze ulegają skurczowi, degradacji wraz z upływem czasu i cechuje je brak
zdolności do wytworzenia chemicznego
połączenia z zębiną. W konsekwencji zaleca
się stosowanie dużej ilości materiału w formie
ćwieków z minimalną ilością uszczelniacza w celu
poprawienia jakości wypełnienia.
Wśród technik obturacyjnych do najlepszych
należą metody kondensacji bocznej gutaperki
na zimno i pionowej na ciepło. Obie umożliwiają
wprowadzenie uszczelniacza do przestrzeni
nieopracowanych narzędziami, gdzie mogą
nadal być obecne bakterie rezydualne. Jednak,
pierwsza technika powoduje pozostawanie,
w nieregularnych fragmentach kanału, nadmiaru
4
uszczelniacza (zamiast gutaperki), a druga
wymaga umieszczenia pluggera w odległości
4 mm od wierzchołka. Ponadto, stosując kondensację boczną na ciepło trzeba usunąć dużą
ilość zębiny z korony, co wzbudza wątpliwości
wśród dentystów, ponieważ może potencjalnie
osłabiać mechaniczną konstrukcję zęba (Trope
i Debelian 2014).
Ponadto techniki te są czasochłonne, w dużej
mierze uzależnione od umiejętności operatora
i wymagają zastosowania obrazowania w celu
możliwości kontroli efektów leczenia. W praktyce
większość dentystów nadal stosuje metodę pojedynczego ćwieka, ponieważ jest ona łatwa
i szybka. Dzięki wprowadzeniu zbieżnych narzędzi
niklowo-tytanowych, dopasowanie głównego
ćwieka gutaperkowego do rozmiaru ostatniego
użytego narzędzia niklowo-tytanowego w danym
systemie uległo obecnie komercjalizacji.
Możliwość uszczelnienia dowierzchołkowego za
pomocą pojedynczego ćwieka umieszczonego
w kanale korzeniowym jest osiągana w takich
warunkach w jednej trzeciej przywierzchołkowej.
Wynika to ze zgodności rozmiaru ostatniego
użytego narzędzia kanałowego i kształtu ćwieka
gutaperkowego. Niemniej z powodu nieokrągłego
kształtu odcinka kanału w części środkowej
i jednej trzeciej dokoronowej zęba, ćwiek nie
pasuje idealnie do owalnego kanału. Dlatego
pozostałą przestrzeń wypełnia uszczelniacz lub
pozostaje ona pusta (Angerame et al., 2012;
Schäfer et al., 2013; Somma et al., 2011). Na tej
BioRoot™ RCS, nowy biomateriał do wypełnień kanałowych
podstawie, metody pojedynczego ćwieka nie
można uważać za niezawodną, ponieważ nie
umożliwia ona idealnego uszczelnienia na całej
długości kanału.
Uszczelniacze bioceramiczne można rozważać
jako interesujące rozwiązanie, umożliwiające
dokładną, łatwiejszą do osiągnięcia obturację,
potencjalnie zastępujące uszczelniacze na bazie
tlenku cynku z eugenolem. W tym kontekście
mogą one zapewnić szczelne i wytrzymałe
wypełnienie 3D na całej długości kanału korzeniowego, bez potrzeby stosowania procedury
kondensacji. Materiał bioceramiczny użyty
w połączeniu z dobranym ćwiekiem gutaperkowym oraz dzięki doskonałym własnościom
zwilżania i lepkości, może dotrzeć do każdej
nieregularności kanału korzeniowego, w tym do
nieopracowanych mechanicznie przestrzeni.
Ponadto jego właściwości adhezyjne w stosunku
do zębiny i ograniczenie potrzeby nadmiernego
usuwania tkanek twardych w obrębie korony
zapewniają lepszą odporność na złamania
korzenia wraz z upływem czasu. Ta nowa grupa
materiałów może w końcu uprościć etap obturacji,
gwarantując powtarzalne wyniki każdemu specjaliście po relatywnie krótkim czasie szkolenia.
Taka technika może przede wszystkim zapewnić
porównywalne, a może nawet lepsze, wyniki
kliniczne w porównaniu do “złotych standardów”.
Należy podkreślić, że materiał BioRoot™ RCS
należy do takich nowych materiałów bioceramicznych. Celem niniejszego artykułu jest
opisanie jego właściwości oraz przedstawienie
nowego sposobu stosowania tego biomateriałunie tylko jako uszczelniacza, ale w roli
podstawowego materiału do wypełniania kanału
korzeniowego. Jeżeli ten materiał okaże się
niezawodnym, to być może przyczyni się to do
prawdziwej zmiany modelu postępowania
w leczeniu kanałowym.
Opis techniki i przypadku
Z aplikacyjnego punktu widzenia technika
jest bardzo podobna do metody pojedynczego ćwieka. Jednak kilka podstawowych
różnic uzasadnia niezawodność materiału
BioRoot™ RCS w tej technice. Szczególnie
należy zwrócić uwagę na fakt, iż w metodzie
pojedynczego ćwieka, uszczelniany jest jeden
ćwiek. W nowej technice, ćwiek spełnia funkcję
jedynie nośnika pozostawionego w kanale po
to, aby umożliwić usunięcie materiału w razie
konieczności ponownego leczenia. Nie należy
go traktować więc jako podstawowego rdzenia
wypełnienia. Obturacja następuje za pomocą
samego materiału BioRoot™ RCS.
sowaniem ćwieków gutaperkowych wykonano
końcowe płukanie 17% roztworem EDTA
i końcowe płukanie podchlorynem sodu.
• Kanały osuszono papierowymi sączkami.
Opis przypadku:
U 47-letniego pacjenta rozpoznano martwicę
miazgi w zębie nr 36. (Ryc. 1)
• Po opracowaniu kanału korzeniowego i uzyskaniu odpowiednio zwężonego kształtu, kanał
zdezynfekowano 3% roztworem podchlorynu
sodu, aktywowanym mechanicznie. Przed dopa-
Ryc. 1: Przedoperacyjne zdjęcie rentgenowskie zęba nr 36 u 47letniego pacjenta.
5
BioRoot™ RCS, nowy biomateriał do wypełnień kanałowych
Ryc. 2: Pooperacyjne zdjęcie
rentgenowskie po zakończeniu leczenia
kanałowego. Kanały opracowano za
pomocą WaveOne Gold (Dentsply-France),
zdezynfekowano 3% roztworem
podchlorynu sodu i wypełniono materiałem
BioRoot™ RCS z użyciem ćwieka
gutaperkowego 6% zwężalności.
Ryc. 3: Wizyta po upływie 24 miesięcy od
zabiegu.
Wnioski
• Przygotowano mieszaninę materiału BioRoot™ RCS zgodnie
z zaleceniami producenta.
• Każdy ćwiek gutaperkowy został zanurzony w wymieszanym
materiale, aby pokryć dokładnie powierzchnię ćwieka. Następnie
ostrożnie umieszczono ćwiek w przestrzeni kanału korzeniowego
do uzyskania długości roboczej.
• Ćwiek został odcięty przy ujściu kanałowym rozgrzanym narzędziem
i za pomocą ręcznego pluggera dopchnięto gutaperkę.
• Drugi i trzeci kanał wypełniono w ten sam sposób (Ryc. 2).
• Pacjent został skierowany do dentysty, który zrekonstruował ząb
za pomocą wkładu koronowo-korzeniowego, wykonał odbudowę
zrębu koronowego i koronę.
• Pacjent zgłosił się na wizytę po upływie 6, 12 i 24 miesięcy od
zakończenia leczenia. NB: pacjent był leczony w ramach randomizowanego badania klinicznego (patrz poniżej), dlatego zgłaszał
się na wizyty trzy razy (Ryc. 3).
Na kontrolnym zdjęciu rentgenowskim po upływie 24 miesięcy
nie było oznak zapalenia tkanki kostnej. Pacjent nie zgłaszał
żadnego bólu ani dyskomfortu, a ząb był w pełni funkcjonalny.
W związku z tym leczenie można uznać za zakończone pomyślnie.
Niniejszy opis przypadku jest jednym z 22 przypadków klinicznych
w randomizowanym badaniu klinicznym porównującym skuteczność
leczenia kanałowego z zastosowaniem pionowej kondensacji
gutaperki na ciepło w porównaniu do powyżej opisanego materiału
BioRoot™ RCS. Obecnie, ponieważ 24-miesięczny okres kontroli
jeszcze się nie zakończył, niektóre przypadki kliniczne nie zostały
zrewidowane. Numer rejestracji badania RCT to NCT01728532,
a pełny protokół jest dostępny pod adresem https://clinicaltrials.gov
Wyniki podlegają procesowi analizy i są bardzo obiecujące, co
pozwala nam na rozważanie tej techniki jako wystarczająco niezawodnej, aby ją tutaj opisać.
Leczenie kanałowe podlega ciągłej ewolucji. Na
przestrzeni ostatnich 20 lat, badania i instrumentarium bardzo się rozwinęły. Obecnie zabiegi
dezynfekcji i irygacji to dwa aspekty, na których
najbardziej koncentrują się oceny efektywności
technik leczenia kanałowego.
Zabiegi opracowywania i dezynfekcji kanału
korzeniowego uległy znacznemu uproszczeniu.
Dlatego każdy dentysta interesujący się leczeniem
kanałowym może obecnie przeprowadzić
łatwe/średnio zaawansowane leczenie kanału
korzeniowego, z powtarzalnymi skutkami bez
żadnych problemów. Obturacja, ostatni etap
6
zabiegu, jest zwykle najtrudniejsza i najbardziej
czasochłonna. Jednak dzięki nowemu podejściu
do wypełniania kanału korzeniowego, ten problem
może zostać rozwiązany. Biorąc pod uwagę
płynność BioRoot™ RCS jako podstawowego
materiału wypełniającego, a nie tylko jako uszczelniacza, stanowi to prawdziwy przełom. Wstępne
wyniki randomizowanego badania klinicznego
są bardzo obiecujące. W przyszłości niezbędne
jest przeprowadzenie dodatkowych badań klinicznych w celu potwierdzenia tej nowej wizji,
prostszej obturacji kanału korzeniowego.
BioRoot™ RCS, nowy biomateriał do wypełnień kanałowych
Autorzy:
Dr n. med. Stéphane Simon, DDS, MPhil, DSc
Starszy wykładowca biologii jamy ustnej i leczenia kanałowego - Uniwersytet
Diderota w Paryżu (Paris 7), Francja
Monitor badań (Uniwersytet w Birmingham, Wielka Brytania)
Dr Simon jest pełnoetatowym wykładowcą, specjalizującym się w leczeniu
kanałowym. Jest Dyrektorem Programu Leczenia Kanałowego (ang. Endodontic
Program) na Uniwersytecie Paris-Diderot we Francji. Przedmiotem jego badań
jest biologia, fizjologia i patologia miazgi, inżynieria tkankowa i regeneracyjne
leczenie kanałowe.
Anne-Charlotte Flouriot, DDS
Dr Flouriot uzyskała europejski dyplom w dziedzinie leczenia kanałowego (ang.
European Endodontology Diploma) po ukończeniu studiów doktoranckich na
kierunku chirurgii stomatologicznej. Pracuje w prywatnej praktyce w centrum
Paryża.
Piśmiennictwo
• Angerame D, De Biasi M, Pecci R, Bedini R, Tommasin E, Marigo L, Somma F. Analysis of single point and continuous
wave of condensation root filling techniques by micro-computed tomography. Ann Ist Super Sanita. 2012;48(1):35-41.
• Best SM , Porter AE, Thian ES, Huang J. Bioceramics: Past, present and for the future, Journal of the European Ceramic
Society 2008; 28:1319–1327.
• Beatty RG. The effect of standard or serial preparation on single cone obturation. Int Endod J 1987;20:276 - 81.
• Camps et al. Bioactivity of a calcium silicate-based endodontic cement (BioRoot™ RCS): interactions with human
periodontal ligament cells in vitro, J Endod 2015 Sept; 41 (9): 1469-73.
• Dimitrova-Nakov et al., Bioactivity of BioRoot™ RCS, a root canal sealer, via A4 mouse pulpal stem cells in vitro. 2015
Dental Materials : available online.
• Dubok VA. Bioceramics yesterday, today, tomorrow. Powder Metallurgy and Metal Ceramics 2000; 39(7-8).
• Koch K, Brave D. Bioceramic technology - the game changer in endodontics. Endodontic Practice US.2009;12:7-11.
• Koch KA, Brave GD, Nasseh AA. Bioceramic technology: closing the endo-restorative circle, part 2. Dentistry today. 2010;
29(3):98-100.
• Koch KA, Brave D. Endosequence: melding endodontics with restorative dentistry, part 3. Dent Today. 2009, 28(3):88-90.
• Pommel L, Camps J. In vitro apical leakage of system B compared with other filling techniques. J Endod.
2001 Jul;27(7):449-51.
• Ray HA, Trope M. Periapical status of endodontically treated teeth in relation to the technical quality of the root filling and
the coronal restoration. Int Endod J. 1995 Jan;28(1):12-8.
• Reichl FX1,2, Rothmund L1,2, Shehata M1,2, Högg C1,2 DNA double-strand breaks caused by new and contemporary
endodontic sealers. Int Endod J. 2015 Nov 17.
• Schäfer E1, Köster M, Bürklein S. Percentage of gutta-percha-filled areas in canals instrumented with nickel-titanium
systems and obturated with matching single cones. J Endod. 2013 Jul;39(7):924-8.
• Siqueira JF, Arujo MCP, Garcia PF, Fraga RC, Saboia Dantas CJ. Histologic evaluation of the effectiveness of five
instrumentation techniques for cleaning at the apical third of root canals. J Endod 1997; 23:499-502.
• Somma F1, Cretella G, Carotenuto M, Pecci R, Bedini R, De Biasi M, Angerame D. Quality of thermoplasticized and single
point root fillings assessed by micro-computed tomography. Int Endod J. 2011 Apr;44(4):362-9.
• Trope M, Debelian G. Bioceramic Technology in Endodontics. Inside dentistry. 2014 nov: 53-57.
• Tyagi S, Mishra P, Tyagi P. Evolution of root canal sealers: An insight story. European journal of dentistry. 2013; 2(3):199.
• Xuereb et al., 2014 In Situ Assessment of the Setting of Tricalcium Silicate-based Sealers Using a Dentin Pressure Model,
J Endod. 2015 Jan;41(1):111-24.
• Yang Q, Lu D. Premixed biological hydraulic cement paste composition and using the same. Patent application
2008029909, December 4, 2008.
• Zhang H, Shen Y, Ruse ND, Haapasalo M. Antibacterial activity of endodontic sealers by modified direct contact test
against Enterococcus Faecalis. Journal of endodontics 2009;35(7):1051-5.
• Zhang W, Li Z, Peng B. Effects of iRoot SP on mineralization-related genes expression in MG63 cells. Journal of
endodontics. 2010; 36(12):1978-82.
• Zhang W, Li Z, Peng B. Ex vivo cytotoxicity of a new calcium silicate based canal filling material. International endodontic
journal. 2010;42(9):769-74.
7
OBTURATION
INNOVATION
BioRoot RCS
™
8V]F]HOQLDF]NDQDáXNRU]HQLRZHJR
]F]HOQRĞüGRVNRQDáD
ZHZV]\VWNLFKZ\PLDUDFK
:LHP\ĪHQLHSRZRG]HQLHZSU]\SDGNXOHF]HQLDNDQDáRZHJRPRĪH
PLHüSRZDĪQHNRQVHNZHQFMHGOD3DĔVWZDL3DĔVWZDSDFMHQWyZ
']LĊNL%LR5RRWŒ5&6QRZHMJHQHUDFMLREWXUDFMLPLQHUDOQHM]\VNDMą
3DĔVWZRLQQRZDF\MQHSRáąF]HQLHFHFK
• GRVNRQDáHJRXV]F]HOQLHQLD
• ZáDĞFLZRĞFLEDNWHULREyMF]\FK
• SRSUDZLHQLDJRMHQLDWNDQHNRNRáRZLHU]FKRáNRZ\FK
• áDWZRĞüREWXUDFMLLNRQWUROL
BioRoot™ RCS. Pewny sukces.