Pobierz - Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie

Pobierz - Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie

WIRUSOWE TAŃCE JAKO NARZĘDZIE NOWOCZESNEGO MARKETINGU
Inessa Tkachenko
Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie
Streszczenie
W czasach pokolenia „Y” ukryta reklama nie jest już tak skuteczna jak dawniej. Marketingowcy liczą
na chwytliwość psychiczną oraz emocjonalną tworzonych przez siebie kampanii. W ciągu ostatnich
5 lat taniec stał się narzędziem, wykorzystanym w reklamach różnorodnych produktów, od obuwia,
przez odzież, po napoje. Wykorzystany w formie reklamy wirusowej, trafił do mainstreamu, a reklamodawców nie kosztował prawie nic. Wystarczyła popularna muzyka, łatwe albo nietypowe ruchy.
Artykuł przedstawia sposób, w jaki taniec stał się narzędziem skutecznego marketingu sieciowego
oraz jak to się stało, że został zaadaptowany przez świat reklamy, a równocześnie stał nowym rodzajem memów kulturowych.
Wstęp
Czasy się zmieniają, globalizacja, globalna komunikacja, a zarazem paradoksalne i globalne ogłupianie
ludzi. Kiedyś ludzie więcej czytali i bardziej interesowali się sztuką. Teraz więcej częściej ogląda się
obrazy i fotografie, czytane są tylko tytuły, czasami leady, uwaga skoncentrowana jest na krótkich,
dynamicznych treściach przekazywanych za pośrednictwem Internetu. Zbiera się setki danych
o nieświadomych użytkownikach, które później są sprzedawane. Ze względu na te współczesne tendencje, powstało nowe narzędzie marketingowe, nazywane marketingiem wirusowym. Nowa, dyskretna forma sprzedaży. Sam marketing wirusowy wciąż mutuje, otrzymuje nowe formy i zdarzenia
komunikacyjne, dostosowuje się do zmian społecznych. Obecnie za nowość w marketingu uważa się
„tańce wirusowe”. Prosta treść, proste ruchy, chwytliwa muzyka, logo lub towar marki, to klucz do
sukcesu. Taki produkt łatwiej sprzedać tym, którzy nie lubią dużo czytać, za to chętnie sięgają do filmów, surfują w Internecie i nie są świadomi tego, że stają się towarem.
www.think.wsiz.rzeszow.pl, ISSN 2082-1107, Nr 4 (16) 2013, s. 83-92
Wirusowe tańce jako narzędzie nowoczesnego marketingu
1. Internet jako miejsce tworzenia tańców wirusowych
Prawie każdy internauta oglądał chociaż raz za pośrednictwem telewizji internetowej (przykładowo
w YouTube), jakikolwiek żartobliwy taniec. Takie formy stają się popularne ze względu na swoją prostotę, łatwość zrozumienia i humorystyczny sposób prezentacji. Korzeni zamiłowania do ekspresji za
pomocą tańca należy szukać u źródeł ewolucji człowieka. Taniec jest ważnym elementem wielu rytuałów religijnych. Uważa się, że powtarzające się rytmiczne ruchy pomagają przybliżyć się do stanu
nirwany, oczyszczenia umysłu, pobudzają uśpioną energię. Tańczono przy okazji różnych świąt, rozpoczynając wojnę, okazując szacunek przywódcom, podczas ślubów i modlitw1. Można więc przypuszczać, że ten pierwotny zwyczaj jest jednym ze źródeł popularności tańców wirusowych, ale również tych, którą swoją karierę zrobiły poza Internetem, jak „Lambada” lub „Macarena”. Dziś dzięki
globalnej sieci takie formy jak Gangnam style, Harlem shake zna prawie każdy internauta na całym
świecie, wie jak się je tańczy i do jakiej muzyki. Te tańce same w sobie nie zawierają żadnych istotnych, symbolicznych treści, ale stanowią istotne narzędzie oddziaływania na odbiorców, zwłaszcza
jeśli doda się do nich element reklamy – dźwięk – który przez odbiorców kojarzony jest z konkretnym
produktem. Marketing wpleciony w takie teledyski staje się istotny ze względu na zasięg – na kanale
YouTube tańce wirusowe potrafią zdobywać nawet 100 000 fanów w ciągu jednego dnia. Dlaczego są
tak popularne? Istotne wydaje się również pytanie o sposób percepcji tych tańców, takiego rodzaju
muzyki. Czy traktowane są jedynie w kategorii żartu? Czy możliwe jest, że to nie tylko formą rozrywki,
ale w szerszym rozumieniu, element kultury, narzędzie marketingowe?
Początkowo nagrania tego typu przyjmowano jako rodzaj żartów internetowych (dowcipy, linki do
treści i plików, do obiektów multimedialnych, a następnie filmy). Internauci chętnie udostępniali takie informacje w sieciach społecznościowych, ponieważ kojarzono je z humorem i rozrywką. Jednak
prawdziwa kariera tańca wirusowego zaczęła się wraz z dynamicznym rozwojem telewizji internetowej, kiedy to specjaliści od marketingu dostrzegli w nich cenne narzędzie reklamy. Dzisiaj mówi się
już o istotnym zjawisku, rozszerzającym się wraz z rozwojem wideo blogów, zwanych vlogami2.
Internet udostępnia zarówno przestrzeń jak i technologię do tworzenia i rozpowszechnienia memów
tanecznych i innych treści wirusowych: demotywatorów, filmów, zdjęć. I choć wszystkie te zjawiska
znane były już wcześniej, dopiero sieć umożliwiła rozpowszechnianie ich na taką skalę. Mechanizm
rozprzestrzeniania się memu w sieci jest podobny do aktywności wirusa biologicznego w organizmie
człowieka – jest miejscem jego życia i rozwoju.
2. Historia rozwoju tańca wirusowego
Już dawno minęły czasy twista, a Lambadę i Macarenę pamiętają wszyscy.
1
Mikuschyn T. N., Taniec - jako ważny element wielu obrzędów religijnych, [z:] http://psycity.ru/?id=9&sort=0,
4.06.2011.
2
Jeleśniański M., Definicja i rodzaje blogów, [z:] http://eredaktor.pl/teoria/definicja-i-rodzaje-blogow,
17.03.2012.
84
Wirusowe tańce jako narzędzie nowoczesnego marketingu
W latach 90. Lambadę i Macarenę aktywnie propagowały telewizja i radio, dlatego tradycyjne media
można uważać za pierwsze kanały promocyjne tańców wirusowych.
2.1. Francuska Lambada stała się brazylijską
Wszystko zaczęło się w latach 80. Nieznany francuski zespół „Kaoma” stworzył piosenkę Lambada.
Najpierw piosenkarze zaśpiewali Lambadę w lokalnej telewizji, a następnego dnia obudzili się już jako
gwiazdy, autorzy popularnego utworu. O nowej piosence najpierw dowiedziała się Europa, a tydzień
później Francuzi przedstawili Lambadę w Stanach Zjednoczonych i podpisali milionowy kontrakt na
produkcję płyt z kilkoma amerykańskimi firmami. Następnie ten ognisty taniec wyjechał do Brazylii,
przez wiele lat był popularny wśród jej mieszkańców i turystów, w tym wśród Amerykanów. Lambada
stała się unikalnym przykładem tańca, który zrobił światową karierę, a stałych wielbicieli znalazł daleko od miejsca powstania.
Przez długi czas taniec i piosenka zakazane były w purytańskiej Japonii, ale w 1992 roku lambadomania ogarnęła i ten wschodni kraj. Wiele miesięcy po francuskiej premierze Lambada przeniknęła do
Związku Radzieckiego. W Kijowie, stolicy Ukrainy, nastąpił prawdziwy boom, młodzież tańczyła
w parkach, wymieniano się kasetami, rywalizowano o kostiumy i oczywiście szlifowano umiejętności
taneczne. W maju zorganizowany został międzynarodowy festiwal Lambady, a zainteresowanie nim
przekroczyło wszelkie oczekiwania. Na pierwszym festiwal w Kijowie, poświęcony brazylijskiemu tańcu, przyjechali reprezentanci z Polski, Białorusi, Rosji i Bułgarii.3
2.2. Macarena to imię dziewczyny
Macarena jako piosenka pojawiła się w 1996 roku, szybko stała się popularna i rozpowszechniła się
na całym świecie. Autorzy Macareny – duet z Hiszpanii, „Los Del Rio”, składa się z Antonio Romero
i Rafaela Ruiz. Początkowo była to tylko piosenka dedykowana rodzinie jednego z autorów, głównie
jego córce, noszącej właśnie imię Macarena, ale to także nazwa słynnej dzielnicy Sewilli, gdzie powstały takie postaci literackie jak Don Kichot i Carmen. Dopiero po jakimś czasie do piosenki stworzony został prosty taniec4.
Inspiracją do stworzenia piosenki były umiejętności jednego z nauczycieli flamenco w prywatnej szkole tańca w Wenezueli. W 1996 roku niemal cały świat ogarnęła macarenomania. Utwór wykonywany
był w salach koncertowych, w kawiarniach, dyskotekach i na ulicach. Mało znany hiszpański duet,
dzięki Macarenie natychmiast zajął pierwsze miejsce na listach przebojów w Wielkiej Brytanii
i w Stanach Zjednoczonych, gdzie utrzymywał pozycję lidera aż 14 tygodni5.
3
Encyklopedia tańca: Lambada, [z:] http://hnb.com.ua/articles/s-sport-entsiklopediya_tantsa_lambada-2373,
29.04.2010.
4
Encyklopedia tańca: Macarena, [z:] http://hnb.com.ua/articles/s-sport-entsiklopediya_tantsa_makarena2609, 15.02.2010.
5
Hustle A., Historia piosenki Macarena, [z:] http://www.danceinvideo.com/2007/04/macarena-dancevideo.html, 5.11.2012.
85
Wirusowe tańce jako narzędzie nowoczesnego marketingu
Macarena miała również szansę stać się oficjalnym hymnem Igrzysk Olimpijskich w Atlancie. Pod
Macarenę świętował swój sukces zespół gimnastyczny z USA, mecze z koszykówki kończyły się jej
wykonaniem, nawet delegaci amerykańskiej Partii Demokratycznej, oczekując na decyzję w sprawie
wyboru Billa Clinton na prezydenta, słuchali Macareny. W Rio de Janeiro na centralnym placu zorganizowano konkurs tego tańca, w którym jednocześnie zatańczyło 120 000 ludzi, a w Hiszpanii,
w mieście Santa Coloma de Gramenet, Macarena była jednocześnie wykonywana przez cztery tysiące
osób.
Tańce wirusowe według chronologii pojawienia się:
1)
Macarena;
2)
Ketchup Song;
3)
Beyoncé – Single Ladies;
4)
PSY – Gangnam Style;
5)
The Harlem Shake.
3. Charakterystyka tańca wirusowego jako narzędzia nowoczesnego marketingu
Tanieć wirusowy jest specyficznym rodzajem działań marketingowych, dlatego by lepiej zrozumieć
jego charakter zaczniemy od definicji marketingu wirusowego.
Marketing wirusowy to ogólna nazwa różnych metod reklamy, które mają służyć rozprzestrzenianiu
się informacji, w sytuacji kiedy głównymi „roznosicielami” są sami odbiorcy. Tworząc treści atrakcyjne
przyciąga się odbiorców, kreatywne i nietypowe pomysły sprawiają, że odbiorcy stają się nadawcami
podającymi informację dalej. Nie zawsze musi to być konkretna informacja, czasami jest to tzw. budowanie świadomości marki oraz jej pozycjonowanie, czyli wywoływanie pożądanych skojarzeń
z nazwą, logo firmy. Wykorzystanie tańców wirusowych na rzecz budowania, promowania wizerunku
firmy to najbardziej popularny sposób wykorzystania takich utworów.6 Przykładem marketingu wirusowego mogą być zabawne, intrygujące filmiki lub zdjęcia reklamowe (często stylizowane na quasiamatorskie). Zdarza się, że tańce wirusowe są typowo promocyjną formie, kiedy sam utwór reklamuje konkretny towar lub usługę.
Wirusowe reklamy to rodzaj reklam, który charakteryzuje się stopniowym przekazywaniem materiałów promocyjnych od użytkownika do użytkowników, warunkiem jest zorientowanie ich na użytkowników właśnie.
Susan Blackmore, badacz informacji wirusowych i memów publikowanych w Internecie, określa wirusy sieciowe jako metodę, która pełni kluczową rolę w upowszechnianiu nowoczesnych stylów tańca,
filmów i fotografii. Uważa ona również, że w marketingu należy wyodrębnić nowy termin „T-mem”,
6
Scott D. M., The new rules of viral marketing, [z:]
http://www.davidmeermanscott.com/documents/Viral_Marketing.pdf, 15.01.2013, s. 18-25.
86
Wirusowe tańce jako narzędzie nowoczesnego marketingu
który oznacza mem technologiczny, tworzony i promowany za pomocą urządzeń technicznych posiadających dostęp do Internetu7.
3.1. Rodzaje reklam wirusowych i kanały ich dystrybucji
Różnorodność treści i formy reklam wirusowe wzmacnia potencjał skutecznych działań perswazyjnych.
Reklamy wirusowe mogą przybierać postać:
1)
2)
3)
4)
Filmów i teledysków;
Zdjęć (pojedynczych i kolaży);
Wiadomości tekstowych (np. żarty);
Zabawek dla dzieci, które są rozpowszechniane wyłącznie jako dodatek do produktu (np. żetony lub karty);
5) Nagrań audio - to jednak rzadsza forma, możliwa w wypadku wysokiej jakości dźwięku, niezbyt często stosowana ze względu na brak obrazu, co znacząco obniża atrakcyjność przekazu;
6) Inne8.
Najbardziej popularną i skuteczną formą takiej reklamy są filmy wirusowe. Łączą one w sobie wszystkie dostępne elementy działające na psychikę człowieka: obraz, dźwięk i dynamikę.
3.2. Kanały reklamy wirusowej, czyli kanały „rozprzestrzeniania się wirusa”
Oczywiście, głównym narzędziem reklamy wirusowej są kanały elektroniczne, za pomocą których
można szybko i stosunkowo tanio przekazać „wirusa” od użytkownika do użytkownika: telefony, laptopy, tablety.
Najczęstsze kanały dystrybucji „wirusów”:

sieci społecznościowe (Facebook, NK, Pinterest, Flickr);

najpopularniejsze blogi wspólnot europejskich (LiveJournal, BBloger);

informacja na portalach i forach rozrywkowych;

zdjęcia/video hosting (You-Tube, Instagram, Vimeo);
7
Blackmore S., O memach i T-memach, [z:],
http://www.ted.com/talks/susan_blackmore_on_memes_and_temes.html, 1.02.2011.
8
Goldsmith R., Viral Marketing: Get Your Audience to Do Your Marketing for You, “Financial Times
Management”, London, 2002, s. 51.
87
Wirusowe tańce jako narzędzie nowoczesnego marketingu
4. Definicja internetowego memu jako odnośnika filozoficznego i kulturowego
Mem w memetyce to nazwa jednostki ewolucji kulturowej, analogicznej do genu będącego jednostką ewolucji biologicznej. Termin został wprowadzony przez biologa, Richarda Dawkinsa, w książce Samolubny gen9. Niemiecki naukowiec, H. Keith Henson, twierdzi, że memom udaje się
przetrwać, ponieważ ludzie przekazują je innym ludziom na dwa sposoby, wertykalnie – następnym
pokoleniom i horyzontalnie – swoim znajomym.
Oprócz sporej ilości różnych podobieństw pomiędzy memami i genami w ciele człowieka, jest jedna
istotna różnica, która wpływa na antropologiczny i kulturowy aspekt tych tworów. Na ten temat wypowiadało się już wielu specjalistów, badaczy nauk społecznych, między innymi przykład Peter J. Vajk:
W przeciwieństwie do genów, memy nie są zapisywane w żadnym uniwersalnym kodzie w ludzkich
umysłach czy kulturze. Lee Borkman: Memy, tak jak geny, różnią się swoim przystosowaniem do przetrwania w środowisku ludzkim. Niektóre rozmnażają się jak króliki, ale mają bardzo krótki czas życia.
Przystosowanie memu nie jest równoznaczne ani koniecznie powiązane z przystosowaniem organizmu. Np. mem „palenie jest fajne” jest bardzo dobry dla samego siebie, ale w dużym stopniu zabójczy
dla swego gospodarza10.
Mem internetowy - termin ten odnosi się do dowolnej wielkości informacji (frazes, koncepcja, grafika
czy film) rozprzestrzeniającej się pomiędzy powielającymi ją osobami, za pośrednictwem sieci społecznościowych, komunikatorów czy for internetowych.
5. Zasady tworzenia wirusowych treści marketingowych
Marketing wirusowy, podobnie jak inne formy promocji, powinien zawierać w sobie informacje na
temat reklamowanego przedmiotu lub usługi. Ale sam fakt informacji o produkcie lub firmie nie
sprawi, że użytkownik zechce przekazywać go dalej. W tych treściach reklamowych musi znaleźć się
coś więcej – humor, skandal, oryginalność, coś co przyciąga uwagę.
Zdarza się, że treści marketingowe dystrybuowane wirusowo, są szokujące, zawierają elementy na
granicy etyki lub nieetyczne. Jest możliwe, ponieważ często marketing wirusowy stanowi bezoosobową reklamę online, której autor i/lub wykonawca nie są jasno określeni, tym samym nie ma jednoznacznej odpowiedzialności za etyczną stronę treści. Dlatego też pojawiają się materiały, za których
udostępnianie nikt nie ponosi konsekwencji, a które mogą obrażać, jak na przykład filmik prezentujący człowieka śpiewającego i tańczącego w kościele przy akompaniamencie głośnej, rockowej muzyki.
Można przyjąć, że naganne jest skandaliczne zachowanie, które narusza ogólnie przyjęte normy moralne i zasady (zob. „Shocking w reklamie”).
Śmiech, humor, zabawa, seks, skandal, szokujące treści, proste ruchy, to wszystko zwiększa atrakcyjność danego tworu. A w przekazach wirusowych wszystko jest możliwe, ponieważ w żaden sposób
9
Dawkins R., Samolubny gen, [z:] http://obserwatorlaicki.files.wordpress.com/2009/12/richard-dawkinssamolubny-gen.pdf, 10.02.2005, s. 4, 12-19.
10 Kamińska M., Niecne Memy. Dwanaście wykładów o kulturze Internetu, Galeria Miejska Arsenał, Poznań
2011, s. 22, 50-51.
88
Wirusowe tańce jako narzędzie nowoczesnego marketingu
nie są kontrolowane ani oceniane, jak w przypadku reklamy. W Internecie nie ma możliwości edycji
jakichkolwiek treści wirusowych, można jedynie próbować je usuwać, ale w globalnej sieci przy dzisiejszym tempie przesyłania informacji jest to prawie niemożliwe, dlatego Internet stał się idealnym
miejscem do ich rozpowszechniania11.
6. Era tańców wirusowych: Gangnam Style i Harlem Shake
Jedną z ostatnich tendencji w Internecie jest udostępnianie, na swoim koncie w portalu Facebook,
filmów z tańczącymi przyjaciółmi, którzy wykonują Gangnam style lub Harlem Shake. Młodzież wielu
krajów kręci podobne filmiki, ponieważ stały się one swoistym symbolem życia studenckiego
i rozrywki. Co spowodowało tak dużą popularność tańców wirusowych?
6.1 Do the Harlem Shake!
Tak nawołuje tekst piosenki, tańczonej w rytm bardzo dynamicznej muzyki. Harlem Shake to internetowy mem, filmik z charakterystycznym tańcem do piosenki amerykańskiego DJ'a Baauera, o dużym potencjale wirusowym, który błyskawicznie zdobył fanów na całym świecie. Warto zauważyć, że styl tańca nie jest nowością, i po raz pierwszy pojawił się w Harlemie w Nowym Jorku
w 1981 r. Taniec został spopularyzowany przez zespól „Streetball”, podczas mistrzostw koszykówki,
czyli w 1980 roku. Ogromną popularność w Stanach Zjednoczonych zdobył po 2001 roku, kiedy został
sfilmowany w wykonaniu rapera G. Dep, występującego z innymi tancerzami Harlem. Jednak korzeni
tego tańca można szukać jeszcze wcześniej, współczesna wersja jest mutacją starożytnego etiopskiego tańca eseista. Mimo, że Harlem Shake, taniec i mem internetowy mają to samo źródło, są to jedna
różne formy. Eskista był bowiem rodzajem tańca, wykonywanym w białych strojach, głównie ruchami
głowy i rąk.12 Natomiast Harlem Shake to współczesne zjawisko - powstał w lutym 2013 roku.
Wirusowe video było tworzone przez internautów do tego samego, konkretnego, 30-sekundowego
podkładu muzycznego z gatunku trap'n'bass (mieszanka drum'n'bass, electro i dubstep). Najczęściej
klip rozpoczyna się występem mężczyzny w nietypowym nakryciu głowy (często w hełmie), inni bohaterowie zajęci są swoimi sprawami. Po 15 sekundach pozostali dołączają do tańca, wykonują chaotyczne, erotyczne ruchy, przybierają nietypowe pozy. Cały film trwa około 31 sekund. Podobne filmiki z Harlem Shake tworzą pracownicy korporacji, norweskie wojsko, studenci, rodzice z dziećmi,
itd. Nawet jeśli ktoś na początku reaguje sceptycznie na absurdalne tańce, to po pewnym czasie sam
nabiera ochoty, by dołączyć lub stworzyć własny filmik do Harlem Shake.13 „Harlemania” rozpowszechnia się bardzo szybko, na YouTube wpisując frazę Do the Harlem shake, otrzymujemy z każdym
dniem coraz większą liczbę wyników. Mem internetowy stał się najbardziej popularny w Stanach
11
Michalak P. R., Daszkiewicz D., Musz A., Marketing wirusowy w internecie, Wydawnictwo Helion, Gliwice
2009, s. 186.
12
Alloca K., Harlem eksplodował, [z:] http://youtube-trends.blogspot.com.au/2013/02/the-harlem-shake-hasexploded.html, 12.02.13.
13
Harlem Shake. Co to jest? Nowy hit Internetu, [z:]
http://www.dziennikwschodni.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20130220/STYLZYCIA03/130229957, 20.02.2013.
89
Wirusowe tańce jako narzędzie nowoczesnego marketingu
Zjednoczonych, Kanadzie, Australii, Niemczach, Wielkiej Brytanii , Rosji, Ukrainie, Polsce, Indiach,
Chinach, Zjednoczonych Emiratach Arabskich i na Jamajce.
Głównym powodem dużej popularności filmu jest stosunkowo krótki czas jego trwania i proste ruchy.
Redaktorzy „Washington Post” napisali, że przyczyną popularności nowego memu tanecznego jest
efektem kilku zestawionych czynników – dobrych scen zaprezentowanych w ciągu pół minuty, jasności przekazu i „hipnotycznego” efektu rytmu. Prostota tworzenia takich filmów jest również jedną
z przyczyn ich sukcesu, wystarczy kamera, czasem nawet telefon i wyobraźnia.
6.2 „Koński taniec”, czyli Gangnam style
Gangnam Style – singel południowokoreańskiego artysty PSY z gatunku k-pop, czyli koreańskiego
popa. Zdobył popularność dzięki chwytliwemu bitowi, humorystycznemu teledyskowi i przede
wszystkim charakterystycznemu tańcowi PSY'a w teledysku. Jak mówi sam piosenkarz, taniec ten
przypomina jazdę na niewidzialnym koniu. 15 lipca 2012 roku teledysk został umieszczony w serwisie
YouTube, i już po kilku tygodniach stał się najczęściej oglądanym teledyskiem na YouTube. Niedługo
potem pobił rekord liczby wyświetleń piosenki „Baby” Justina Biebera. 21 Grudnia 2012 roku teledysk
stał się pierwszym klipem w rankingu YouTube, który osiągnął 1 miliard wyświetleń. Dodatkowo pobił
rekord Guinnessa zdobywając najwięcej głosów (likeów) w tym serwisie. Gangnam Style szybko stał
się pierwszym utworem z gatunku k-pop, który znalazł się na szczycie listy przebojów iTunes. 28 lipca
2012 roku fiński tabloid „Ilta-Sanomat”, jako jeden z pierwszych zwrócił uwagę na teledysk i napisał:
Zapomnijcie o Macarenie, nadchodzi „koński taniec”!. Piosenka i taniec stały się światowym fenomenem porównywanym do kultowej „Macareny”, ludzie na całym świecie zaczęli tańczyć Gangnam
Style, organizowano flash-moby, na których ludzie tańczyli w rytm piosenki14.
Teledysk został nominowany do MTV Europe Music Awards 2012. O Gangnam Style napisały na Twitterze między innymi T-Pain i Katy Perry. 18 września 2012 roku taniec zaprezentowano także w polskim programie Dzień Dobry TVN. Podkład do Gangnam Style wykorzystuje m.in. polska grupa V-Unit
z satyrycznym utworem V dla Polski, który został opublikowany w październiku 2012 roku w serwisie
YouTube, a już w grudniu miał ponad 1,6 mln odsłon. Tymczasem na świecie, również w Polsce, zaczyna karierę nowy wirusowy taniec, dzięki znanemu już, koreańskiemu artyście, PSY. PSY nakręcił
teledysk Gentelman, który stał się nowym hitem tańców wirusowych w drugiej połowie 2013 roku.
W ciągu trzech dni filmik obejrzało ponad 100 milionów ludzi. Teledysk Gentelman utrzymany jest
w tym samym stylu co Gangnam style, koreański rap z wstawkami angielskimi w refrenie, a do tego
niesamowite ruchy pięknych Koreanek.
14
Zapomnij o Macarenie – nastała era Gangnam style, [z:] http://www.iltasanomat.fi/musiikki/art1288486980607.html, 28.07.2012.
90
Wirusowe tańce jako narzędzie nowoczesnego marketingu
7. Wirusowy taniec w służbie marketingu
Wykorzystanie tańców wirusowych jako narzędzia marketingu jest atrakcyjne, ze względu na ich popularność, ale trudne, ponieważ użytkownicy udostępniający oryginalne treści robią to, między innymi dlatego, że nie czują się atakowani nachalną promocją. Dlatego też wszystkie elementy reklamowe, takie jak hasło, logotyp, produkt, muszą być umieszczane w filmach w dyskretnej, nie rażącej
w oczy formie.
Popularne chwyty marketingowe w tańcach wirusowych:






Tancerze często są pracownikami konkretnej firmy, której logo lub baner są pokazywane w tle, za
tancerzami, lub umieszczone w tytule filmu;
Tancerze mogą być ubrane w koszulki z nazwą konkretnej marki, którą promują lub tańczyć
w butach firmy „Adidas” czy „Nike”;
Często taniec wirusowy istnieje w formie flash-moby i działa jako akcja promocyjna produktu,
przykład z Single Ladies, kiedy 100 dziewczyn jednocześnie tańczy pod piosenkę Beyonce, jednocześnie reklamując markę gum do żucia i koncert artystki w Londynie;
Taniec wirusowy czasami może być stworzony specjalne pod muzykę lub piosenkę, którą wszyscy
kojarzą z konkretnym produktem lub usługą;
Tańczyć może osoba, która jest znana jako twarz konkretnej marki;
Słowa piosenki tańca wirusowego mogą zawierać w sobie nazwę firmy, marki, produktu lub usługi.
Zakończenie
Współczesne czasy, w których żyjemy, dały nam możliwość szybkiego, łatwego i taniego kręcenia
filmów, które właściwie natychmiast można udostępnić w sieci, a przy odrobinie szczęścia, w ciągu
kilku dni mogą stać bardziej popularne niż utwory Madonny. Aparat fotograficzny, telefony, kamery
mają dziś właściwie wszyscy, a dostęp do Internetu staje się koniecznością w codziennym życiu. Żeby
nakręcić film nie trzeba mieć specjalistycznej wiedzy lub profesjonalnego sprzętu, wystarczy pomysły
i kilku znajomych. Najatrakcyjniejsze są filmy o długości od 30 sekund do 2 minut, dłuższe trudniej
zdobywają popularność w coraz bardziej zabieganym świecie. Sam taniec okazuje się wciąż istotnym
elementem kultury, którego rytmiczność może mieć podobne funkcje jak w starożytności. Tyle że
współcześnie zanika sakralny aspekt tańca, „sacrum” przechodzi w „profanum” – symboliczny wymiar
tańca jest szczątkowy lub zupełnie nieobecny. Taniec potrafi wręcz łamać kody kulturowe,
a dynamiczne ruchy tancerzy często szokują swoim erotyzmem i wydaje się, że nie ma znaczenia
głębszy przekaz, symbol, znaczenie gestów – istotne jest to by utwór zdobył popularność, a dzięki
temu poszerzył grono odbiorców, potencjalnych klientów, do których można dotrzeć wykorzystując
narzędzia marketingu wirusowego. Tym samym powtarzane stwierdzenie „wszystko jest na sprzedaż”, znajduje zastosowanie również w tym przypadku.
91
Wirusowe tańce jako narzędzie nowoczesnego marketingu
Bibliografia
1. Alloca K., Harlem eksplodował, [z:] http://youtube-trends.blogspot.com.au/2013/02/the-harlemshake-has-exploded.html
2. Blackmore S., O memach i T-memach, [z:],
http://www.ted.com/talks/susan_blackmore_on_memes_and_temes.html
3. Dawkins R., Samolubny gen, [z:] http://obserwatorlaicki.files.wordpress.com/2009/12/richarddawkins-samolubny-gen.pdf
4. Encyklopedia tańca: Lambada, [z:] http://hnb.com.ua/articles/s-sportentsiklopediya_tantsa_lambada-2373
5. Encyklopedia tańca: Macarena, [z:] http://hnb.com.ua/articles/s-sportentsiklopediya_tantsa_makarena-2609
6. Goldsmith R., Viral Marketing: Get Your Audience to Do Your Marketing for You, “Financial Times
Management”, London, 2002
7. Harlem Shake. Co to jest? Nowy hit Internetu, [z:]
http://www.dziennikwschodni.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20130220/STYLZYCIA03/130229957
8. Hustle A., Historia piosenki Macarena, [z:] http://www.danceinvideo.com/2007/04/macarenadance-video.html
9. Jeleśniański M., Definicja i rodzaje blogów, [z:] http://eredaktor.pl/teoria/definicja-i-rodzajeblogow
10. Kamińska M., Niecne Memy. Dwanaście wykładów o kulturze Internetu, Galeria Miejska Arsenał,
Poznań 2011
11. Michalak P. R., Daszkiewicz D., Musz A., Marketing wirusowy w internecie, Wydawnictwo Helion,
Gliwice 2009
12. Mikuschyn T. N., Taniec - jako ważny element wielu obrzędów religijnych, [z:]
http://psycity.ru/?id=9&sort=0
13. Scott D. M., The new rules of viral marketing, [z:]
http://www.davidmeermanscott.com/documents/Viral_Marketing.pdf
14. Zapomnij o Macarenie – nastała era Gangnam style, [z:] http://www.iltasanomat.fi/musiikki/art1288486980607.html
92