Botanika, fizjologia roślin, gleboznawstwo, chemia rolna, technika

Transkrypt

Botanika, fizjologia roślin, gleboznawstwo, chemia rolna, technika
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Kierunek studiów
Podstawy produkcji roślinnej z elementami chemii rolnej i
gleboznawstwa
Zootechnika
Poziom studiów
I stopnia (inż.)
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Hodowla Zwierząt i Gospodarka Paszowa
Agroturystyka
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt
dr inż. Ewa Kaszkowiak, dr inż. Edward Wilczewski, Prof. dr
Nazwa przedmiotu
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
hab. Ewa Spychaj-Fabisiak, dr Barbara Murawska
Przedmioty wprowadzające
Botanika, fizjologia roślin, gleboznawstwo, chemia rolna,
technika rolnicza
Wymagania wstępne
Znajomość podstawowej terminologii dotyczącej budowy i
rozwoju roślin.
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
II
Wykłady
(W)
27
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTSi
7
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
W3
W4
Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
WIEDZA
Ma podstawową wiedzę nt. właściwości paszowych K_W06
produktów pochodzenia roślinnego.
Ma podstawową wiedzę na temat agrotechniki stosowanej K_W11
w uprawie roślin wykorzystywanych w żywieniu zwierząt
gospodarskich.
Ma podstawową wiedzę w zakresie chemii rolnej K_W06
pozwalającą zdefiniować i ocenić wpływ czynników K_W07
naturalnych i antropogenicznych (nawożenie mineralne,
naturalne i organiczne) na stan środowiska glebowego
oraz na wielkość i jakość plonu roślin uprawnych. Ma
podstawową wiedzę o glebie, procesach glebotwórczych i
podstawowych jej właściwościach
Ma podstawową wiedzę na temat elementów agrotechniki K_W11
produkcji roślinnej, jakości płodów rolnych ze
szczególnym uwzględnieniem roślin pastewnych oraz
możliwości ich wykorzystania. Zna podstawowe
metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w
badaniach
określających
właściwości
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
R1A_W03
R1A_W05
R1A_W06
R1A_W03
R1A_W05
R1A_W05
R1A_W06
R1A_W07
fizykochemiczne gleb oraz skład chemiczny roślin.
U1
U2
U3
K1
K2
UMIEJĘTNOŚCI
Identyfikuje i analizuje czynniki wpływające na jakość
pasz stosowanych w żywieniu zwierząt
Posiada umiejętność analizy warunków siedliska, które
kształtują jakość płodów rolnych a tym samym życia
człowieka i zwierząt. Potrafi ocenić zagrożenia
wynikające ze stosowania chemicznych środków
produkcji w aspekcie bezpieczeństwa pasz i żywności.
Umiejętnie posługuje się metodami oceny stanu
środowiska, potrafi pobierać próbki, wykonywać
podstawowe analizy, zna właściwe materiały, urządzenia i
aparaturę. Posiadł umiejętność organoleptycznego
rozpoznawania uziarnienia, rozpoznawania głównych gleb
Polski oraz posługiwania się mapami glebowo-rolniczymi.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy
Jest otwarty i komunikatywny w pracy zespołowej
K_U06
RIA_U05
K_U06
K_U18
R1A_U05
R1A_U07
K_U09
R1A_U04
R1A_U05
R1A_U06
K_K01
K_K02
RIA_K01
RIA_K02
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykłady w formie prezentacji multimedialnych oraz ćwiczenia audytoryjne z prezentacją cech
morfologicznych i anatomicznych roślin uprawnych oraz analizą elementów struktury plonu.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie ćwiczeń – 2 kolokwia/sprawdziany w formie łączonej ustnej i pisemnej oraz
udokumentowane w zeszytach, wykonanie przez studentów ćwiczeń. Egzamin ustny
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Wprowadzenie do produkcji roślinnej. Znaczenie warunków siedliskowych dla
rozwoju i plonowania roślin uprawnych. Podstawy teoretyczne uprawy roli.
Pielęgnowanie roślin uprawnych. Znaczenie agrotechniki w kształtowaniu
wartości paszowej roślin. Podstawy agrotechniki roślin okopowych
korzeniowych. Podstawy agrotechniki roślin okopowych bulwiastych. Podstawy
agrotechniki zbóż ozimych. Podstawy agrotechniki zbóż jarych. Podstawy
agrotechniki kukurydzy. Podstawy agrotechniki roślin motylkowatych
grubonasiennych.
Podstawy
agrotechniki
roślin
motylkowatych
drobnonasiennych. Podstawy agrotechniki roślin w międzyplonach.
Agroekologiczne podstawy zmianowania roślin. Systemy produkcji rolniczej.
Postępy agrotechniki uprawy roślin.
Charakterystyka właściwości chemicznych różnych typów gleb uprawnych w
tym ich, właściwości sorpcyjne oraz wskaźniki zakwaszenia. Makro- i
mikroskładniki w glebach użytkowanych rolniczo, źródła, formy przyswajalne
oraz ich przemiany. Źródła materii organicznej, próchnica glebowa i jej rola
ochronna w agro- i ekosystemach.
Nawozy mineralne, naturalne i organiczne (dawki, terminy stosowania) i ich
wpływ na żyzność gleby i jakość ważniejszych roślin uprawnych ze szczególnym
uwzględnieniem przeznaczanych na paszę.
Gospodarowanie według zasad Kodeksu Dobrej Praktyki Rolniczej, zgodnie z
ideą zrównoważonego rozwoju rolnictwa. Zasady i przepisy prawne oraz unijne z
zakresu ochrony środowiska odnoszące się do stosowania nawozów mineralnych
i naturalnych w rolnictwie.
Gleba – definicja i czynniki glebotwórcze, podstawowe fizyczne i
chemiczne właściwości gleb, główne procesy glebotwórcze, kryteria
podziału systematycznego i bonitacyjnego gleb Polski.
Ćwiczenia
audytoryjne
Uprawa roli – rodzaje zabiegów uprawowych i ich znaczenie. Uprawa roli –
zespoły uprawowe i ich wykorzystanie. Możliwości uproszczeń stosowane w
uprawie roli. Charakterystyka najczęściej występujących gatunków chwastów w
uprawach polowych. Metody zwalczania chwastów, herbicydy - technika i
warunki ich stosowania. Okopowe korzeniowe - burak, marchew, cykoria,
brukiew, rzepa. Użytkowanie, wartość paszowa, charakterystyka morfologiczna.
Okopowe bulwiaste - ziemniak. Użytkowanie, wartość paszowa, charakterystyka
morfologiczna. Rośliny strączkowe. Użytkowanie, wartość paszowa,
charakterystyka morfologiczna. Rośliny motylkowate drobnonasienne.
Użytkowanie, wartość paszowa, charakterystyka morfologiczna. Ogólna
charakterystyka zbóż wiechlinowych. Pszenica, żyto. Użytkowanie, wartość
paszowa, charakterystyka morfologiczna. Pszenżyto, jęczmień, owies.
Użytkowanie, wartość paszowa, charakterystyka morfologiczna. Zboża prosowe
- kukurydza. Użytkowanie, wartość paszowa, charakterystyka morfologiczna.
Rośliny przemysłowe - rzepak. Użytkowanie, wartość paszowa, charakterystyka
morfologiczna. Typy płodozmianów. Podstawowe zasady opracowania
zmianowań.
Oznaczanie wskaźników charakteryzujących zakwaszenie gleb użytkowanych
rolniczo (kwasowość czynna, wymienna i hydrolityczna), określenie potrzeb
wapnowania. Oznaczanie zawartości przyswajalnych form fosforu i potasu w
glebie metodą Egnera-Riehma. Klasyfikacja gleb do odpowiedniej klasy
zasobności na podstawie uzyskanych wyników.
Oznaczanie i ocena wskaźników determinujących żyzność gleb użytkowanych
rolniczo ze szczególnym uwzględnieniem zawartości węgla organicznego
(metodą Tiurina) i azotu ogółem (metodą destylacyjną). Obliczanie bilansu
materii organicznej i potrzeb nawożenia naturalnego.
Oznaczanie zawartości azotu, fosforu i potasu w materiale roślinnym oraz ocena
ich jakości. Określanie potrzeb pokarmowych badanych roślin uprawnych.
Obliczanie zawartości białka ogólnego w materiale roślinnym.
Minerały i skały jako utwory macierzyste gleb Polski. Oznaczenia uziarnienia
gleby metodą laboratoryjną i polową. Morfologia i systematyka głównych gleb
Polski Zapoznanie z dokumentacją kartograficzna dotycząca gleb.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
W1
W2
W3
W4
U1
U2
U3
K1
K2
Forma oceny (podano przykładowe)
Egzamin
ustny
x
x
x
x
Egzamin
pisemny
Kolokwium
Projekt
Sprawozdanie
…………
x
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
1. Karczmarczyk S., (red), 1997: Podstawy produkcji roślinnej. Wyd. AR Szczecin.
2. Krężel R., Parylak D., Zimny L., 1999: Zagadnienia uprawy roli i roślin. Wyd. AR
Wrocław.
3. Hryncewicz Z., (red.), 1992: Uprawa roślin rolniczych. Wyd. PWRiL, Warszawa.
4. Grzebisz W., 2008. Nawożenie roślin uprawnych. Cz. 1 Podstawy nawożenia, cz.
2 Nawozy systemy nawożenia. PWRiL, Oddział w Poznaniu.
5. Gorlach E., Mazur T., 2001.Chemia rolna. Wydawnictwo Naukowe PWN, W-wa.
6. Mercik S. (redakcja). 2002. Chemia rolna, podstawy teoretyczne i praktyczne.
Wydawnictwo SGGW, W-wa.
7. Łoginow W., Cwojdziński W., Andrzejewski J. 1990. Chemia rolna – przewodnik
Literatura
uzupełniająca
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
do ćwiczeń. ATR-Bydgoszcz.
Jasińska Z., Kotecki A., (red.), 2003: Szczegółowa uprawa roślin. Wyd. AR Wrocław.
Ignaczak S., 2000: Rośliny zbożowe. Wyd. ATR Bydgoszcz
Dubas A., Gładysiak S., 1997: Szczegółowa uprawa roślin rolniczych. Wyd. AR Poznań.
Lityński T., Jurkowska H. 1982. Żyzność gleby i odżywianie się roślin. PWN, Wwa.
Fotyma M., Mercik S. 1992. Chemia rolna. PWN, W-wa.
Filipek T. 2003. Podstawy i skutki chemizacji agroekosystemów. Wydawnictwo
AR Lublin.
Czuba R. (praca zbiorowa), 1996. Nawożenia mineralne roślin uprawnych,
Wydawnictwo Police.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
45
Przygotowanie do zajęć
40
Studiowanie literatury
40
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
50
Łączny nakład pracy studenta
175
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
7
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
7
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.2;
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Żywienie zwierząt i paszoznawstwo
Kierunek studiów
ZOOTECHNIKA
Poziom studiów
Pierwszy stopień (inżynierskie)
Profil studiów
Ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarna
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa,
Agroturystyka
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt
Katedra Żywienia Zwierząt i Gospodarki Paszowej
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Prof. dr hab. Jan Mikołajczak; dr inż. Lucyna Podkówka
Fizjologia zwierząt, Biochemia
Fizjologia trawienia i podstawy żywienia różnych gatunków
zwierząt
Wymagania wstępne
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
IV
Wykłady
(W)
27
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
6
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
W3
U1
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Charakteryzuje i potrafi obliczać wartość pokarmową
materiałów paszowych. Zna technologie produkcji pasz
objętościowych i treściwych dla zwierząt gospodarskich,
ma wiedzę dotyczącą metod ich konserwowania,
uszlachetnia i przechowywania. Zna metody stosowane w
ocenie materiałów paszowych oraz surowców i produktów
pochodzenia zwierzęcego, roślinnego, mineralnego i
syntetycznego.
Potrafi określić wymagania żywieniowe zwierząt
gospodarskich na składniki pokarmowe i energię w
zależności od poziomu produkcji i stanu fizjologicznego.
Zna zasady i systemy żywienia zwierząt oraz potrafi
planować bazę pokarmową dla zwierząt gospodarskich
UMIEJĘTNOŚCI
Korzysta z dostępnych źródeł informacji w celu
rozwiązywania zadań dotyczących żywienia zwierząt
gospodarskich, potrafi opisać zagadnienie związane z
prawidłowym żywieniem zwierząt
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W06
R1A_W03
R1A_W05
K_W12
R1A_W05
K_W12
R1A_W05
K_U07
R1A_U05
U2
K1
K2
Oblicza wartość pokarmową pasz oraz zapotrzebowanie
energetyczne i pokarmowe dla poszczególnych gatunków
zwierząt Umiejętnie komponuje dawkę pokarmową dla
poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich.
Dobiera właściwe pasze dopasowane do potrzeb gatunku i
grupy produkcyjnej zwierząt, potrafi zorganizować bazę
paszową w gospodarstwie
Potrafi ocenić prawidłowość zbilansowania dawek
pokarmowych w zależności od gatunku zwierząt.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
W oparciu o posiadaną wiedzę ocenia możliwości
gospodarstwa w zakresie produkcji pasz dla zwierząt. Ma
świadomość konieczności aktualizacji wiedzy na temat
żywienia zwierząt gospodarskich, jest otwarty na nowe
technologie z tej dziedziny.
Ma świadomość odpowiedzialności za prawidłowe
żywienie zwierząt gospodarskich i właściwe podejście do
związanego z nim zagrożenia dla produkcyjności i
zdrowia zwierząt.
K_U15
R1A_U06
K_K01
K_K05
R1A_K01
R1A_K04
R1A_K06
R1A_K08
K_K11
K_K07
R1A_K05
R1A_K06
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne, ćwiczenia z wykorzystaniem materiałów paszowych
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
kolokwium, egzamin, projekty (dawki pokarmowe), referat
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Ćwiczenia
Składniki pokarmowe w paszach. Czynniki wpływające na skład chemiczny
i wartość pokarmową pasz. Czynniki wpływające na strawność pasz.
Wprowadzenie do paszoznawstwa.. Definicja paszy. Podział pasz wg różnych
kryteriów. Pasze objętościowe soczyste – zielonki. Technologia produkcji
kiszonek. Przydatność surowców do zakiszania. Dobór surowców do produkcji
kiszonek. Okopowe w żywieniu przeżuwaczy i zwierząt monogastrycznych.
Uboczne produkty przemysłowe. Pasze treściwe niskobiałkowe. Pasze treściwe
wysokobiałkowe roślinne i zwierzęce. Przemysłowe mieszanki pasz treściwych.
Dodatki, preparaty mineralne, witaminowe i związki syntetyczne niebiałkowe.
Przyrządzanie pasz przed skarmianiem. Przechowywanie pasz. Uszlachetnianie
i preparowanie w przemyśle paszowym. Zapotrzebowanie na składniki
pokarmowe w zależności od gatunku i grupy produkcyjnej. Systemy żywienia
zwierząt przeżuwających.. Systemy żywienia zwierząt. Żywienie bydła.
Żywienie trzody chlewnej. Żywienie drobiu.
Pobieranie i przygotowanie próbek pasz do analiz chemicznych, analiza
podstawowa paszy. Obliczenia z analizy podstawowej paszy (wykorzystanie
wyników laboratoryjnych praktyce). Metoda bilansowa obliczania strawności.
Wskaźnikowa metoda obliczania strawności (zadania). Bilans materii i energii w
organizmie zwierzęcym. Wartość biologiczna białka – metody, obliczanie zadań.
Planowanie cyklu pastwiskowego. Metody oceny jakości kiszonek (praktyczne
zastosowanie metod). Pasze objętościowe suche - technologia produkcji
i wykorzystanie w żywieniu, metody oceny (praktyczna ocena jakości siana).
Rozpoznawanie pasz stosowanych w żywieniu. Bilans paszowy w gospodarstwie
na przykładzie bydła mlecznego. Wartość pokarmowa pasz dla przeżuwaczy wg
systemu INRA i DLG. Pasze stosowane w żywieniu przeżuwaczy – dawki dla
krów o różnych wydajnościach. Wartość pokarmowa pasz dla drobiu, świń, koni
i zwierząt futerkowych. Pasze stosowane w żywieniu zwierząt monogastrycznych
– dawki dla loch i mieszanka dla tucznika. Dawka dla brojlera kurzego –
mieszanka pełnoporcjowa.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
x
x
x
W1
W2
W3
U1
U2
K1
K2
Kolokwium
Projekt
x
x
x
Sprawozdanie
Referat
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
Praca zbiorowa. 2001. Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. PWN.
Praca zbiorowa. 2001. Podstawy żywienia zwierząt i paszoznawstwa. Skrypt
SGGW w Warszawie.
Praca zbiorowa pod redakcją J. Kamińskiego. 1991. Ćwiczenia z żywienia
zwierząt i paszoznawstwa. Skrypt AR w Krakowie.
Praca zbiorowa pod redakcją K. Gawęckiego. 1983. Ćwiczenia z żywienia
zwierząt i paszoznawstwa. Skrypt AR w Poznaniu.
Praca zbiorowa. 1982. Zootechnika T. 1. PWRiL Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
45
Przygotowanie do zajęć
35
Studiowanie literatury
25
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie referatu)
45
Łączny nakład pracy studenta
150
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
6
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
6
……………….
Kod przedmiotu:
…C.3
Pozycja planu:
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Genetyka zwierząt i metody hodowlane
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I stopnia
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
niestacjonarne
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa
Agroturystyka
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt,
Katedra Genetyki i Podstaw Hodowli Zwierząt
Prof. dr hab. Sławomir Mroczkowski,
dr hab. inż. Maria Bogdzińska prof. nadzw. UTP
Biologia, Zoologia
Wymagania wstępne
brak wymagań
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
III
Wykłady
(W)
27
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
6
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
W3
U1
U2
K1
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Student charakteryzuje sposoby dziedziczenia cech u
zwierząt, definiuje podstawowe metody doskonalenia
zwierząt
Posiada wiedzę na temat podstaw dziedziczenia cech,
metod selekcji i doboru zwierząt
Ma wiedzę na temat rachunku prawdopodobieństwa i
podstawowych metod statystycznych wykorzystywanych
w analizach populacji zwierząt i pracy hodowlanej
UMIEJĘTNOŚCI
Student potrafi analizować przebieg dziedziczenia cech
oraz stosować właściwe metody hodowli zwierząt
Student posiada umiejętność interpretacji pojawiających
się różnic genetycznych w kolejnych pokoleniach
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Student otwarty jest na stosowanie nowoczesnych metod
oceny zwierząt i ich genetycznego doskonalenia
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W04
R1A_W01
K_W04
K_W10
K_W03
R1A_W01
R1A_W05
R1A_W01
K_U07
R1A_U05
K_U07
R1A_U05
K_K05
R1A_K04
R1A_K06
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
egzamin pisemny lub ustny, zaliczenie pisemne lub ustne
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Dziedziczenie monogenowe. Niezależne dziedziczenie wielu par cech. Cechy
sprzężone. Allele wielokrotne. Współdziałanie genów z różnych loci w
kształtowaniu cech. Dziedziczenie płci. Dziedziczenie płci. Cechy sprzężone i
związane z płcią. Mutacje. Dziedziczenie cech ilościowych. Geny o dużym
efekcie. Praca hodowlana. Rola zmienności w genetycznym doskonaleniu cech
ilościowych. Podobieństwo genetyczne. Współczynniki odziedziczalności i
powtarzalności i ich zastosowanie w pracy hodowlanej. Ocena zwierząt. Choroby
i wady genetyczne. Wartość hodowlana i użytkowa. Zasady oceny wartości
hodowlanej i użytkowej zwierząt. Metody oceny wartości hodowlanej. Selekcja,
różnica selekcyjna. Markery genetyczne. Rodzaje i metody selekcji. Skutki
selekcji. Dobór jednorodny i niejednorodny. Ekonomiczne aspekty doskonalenia
zwierząt. Planowanie pracy hodowlanej. Organizacja hodowli i polityka
hodowlana. Hodowla zwierząt w świetle prawa.
Ćwiczenia
audytoryjne:
Budowa kwasów nukleinowych, budowa genu, replikacja DNA. Proces
transkrypcji, translacji. Kod genetyczny. Gametogeneza. Analiza kariotypów
zwierząt, rekombinacje informacji genetycznej, lokalizacja genów w
chromosomach. Metody analizy genomu zwierząt. PCR – zastosowanie w
hodowli. Dziedziczenie wielu par cech. Dziedziczenie cech sprzężonych.
Testowe kojarzenie heterozygot. Zjawisko crossing-over. Cechy związane i
sprzężone z płcią. Miary podobieństwa genetycznego (współczynnik
pokrewieństwa). Szacowanie współczynnika odziedziczalności i powtarzalności.
Współzależność cech – szacowanie korelacji genetycznych i fenotypowych.
Ocena wartości hodowlanej. Analiza intensywności selekcji przy jej różnych
systemach. Ocena skuteczności selekcji.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
W1
W2
W3
U1
U2
K1
Egzamin
pisemny
x
x
Kolokwium
Projekt
Sprawozdanie
…………
X
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
1.Charon K., Świtoński M. (2005) Genetyka zwierząt, PWN Warszawa
2. Kosowska B., Nowicki B. (1999) Genetyka weterynaryjna, PZWL Warszawa
3. Nowicki B., Kosowska B. (1995) Genetyka i podstawy hodowli zwierząt, PWRiL
Warszawa
Węgleński P. i wsp. (2008) Genetyka molekularna, PWN Warszawa
uzupełniająca
Praca zbiorowa pod red. Bogdzińska M. (1998) Podstawy genetyki zwierząt, skrypt
ATR Bydgoszcz
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
45
Przygotowanie do zajęć
30
Studiowanie literatury
30
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
45
Łączny nakład pracy studenta
150
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
6
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
6
Kod przedmiotu:
……………….
Pozycja planu:
C.4; C.4a
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Higiena, profilaktyka i dobrostan zwierząt
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I inż.
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa,
Agroturystyka
WHiBZ
Adam Traczykowski, dr hab. inż., prof. UTP
Magdalena Michalska, dr
Bożena Szejniuk, dr hab. inż., prof. UTP
Chemia, biochemia, mikrobiologia, fizjologia zwierząt,
podstawy produkcji zwierzęcej
Wiedza z nauk podstawowych związaną z przebiegiem
procesów fizjologicznych i biochemicznych w organizmie
zwierzęcym.
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wymagania wstępne
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
V
Wykłady
(W)
18
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
27
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
5
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
U1
U2
U3
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Posiada wiedzę o najczęściej występujących chorobach
zwierząt gospodarskich, wykazuje znajomość metod
zapobiegających ich wystąpieniu.
Zna podstawowe zagadnienia z zakresu higieny i
utrzymania zwierząt również w aspekcie prawnym,
profilaktyki zootechnicznej i dobrostanu zwierząt oraz
metod jego kształtowania.
UMIEJĘTNOŚCI
Korzysta z przepisów prawnych z zakresu dobrostanu
zwierząt.
Wykonuje pod kierunkiem opiekuna proste zadania
badawcze, kończące się omówieniem i dyskusją wyników
oraz sformułowaniem poprawnych wniosków.
Posiada
umiejętność
wykonywania
pomiarów
instrumentalnych parametrów fizycznych, chemicznych i
mikrobiologicznych środowiska w celu oceny i
wnioskowania o dobrostanie zwierząt.
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W08
R1A_W05
R1A_W06
K_W16
K_W17
R1A_W05
R1A_W06
K_U01
R1A_U01
K_U04
R1A_U04
K_U09
K_U16
R1A_U04
R1A_U05
R1A_U06
U4
K1
K2
K3
K4
K5
Ma umiejętność oceny wybranych parametrów zdrowia
zwierząt, identyfikuje zagrożenia zdrowia zwierząt,
podejmuje działania prewencyjne i profilaktyczne
prowadzące do optymalizacji produkcji.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Potrafi pracować samodzielnie i w zespole; współdziałać i
wykonywać powierzone zadania, kierować i kontrolować
efekty pracy.
Ma świadomość odpowiedzialności za kolegów i z
zespołu
podczas
wykonywania
doświadczeń
laboratoryjnych.
Potrafi zaplanować wykonanie zadania w oparciu o
posiadany sprzęt bądź czas określający priorytety.
Ma świadomość odpowiedzialności za produkcję
żywności pochodzenia zwierzęcego, zdrowie zwierząt i
ich dobrostan
Wykazuje etyczną postawę wobec zwierząt i rozumie
znaczenie dobrostanu w produkcji zwierzęcej
K_U13
R1A_U04
R1A_U05
R1A_U06
K_K02
R1A_K02
K_K03
R1A_K01
R1A_K02
K_K04
R1A_K03
K_K07
K_K06
R1A_K05
R1A_K06
K_K08
R1A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie ćwiczeń – kolokwium pisemne i ustne. Egzamin ustny, sprawozdanie, aktywny udział w zajęciach
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady:
Pojęcie zdrowia i choroby, epizootyczne i immunologiczne uwarunkowania
chorób zakaźnych, choroby niezakaźne, zapobieganie chorobom. Choroby
wirusowe bydła, etologia, objawy, profilaktyka (wścieklizna, IBR/IPV), choroba
niebieskiego języka, BSE, pryszczyca, BVD/MD). Choroby wirusowe u świń,
etiologia, objawy, profilaktyka (pomór świń, choroba pęcherzykowa świń, grypa
świń, zespół rozrodczo-oddechowy [PPRS], choroba Aujeszki). Choroby
wirusowe u drobiu, etiologia, objawy, profilaktyka (choroba Mareka, ptasia
grypa, pomór drobiu (rzekomy i właściwy). Choroby bakteryjne bydła, etiologia,
objawy, profilaktyka (gruźlica, wąglik, bruceloza). Choroby bakteryjne świń,
etiologia, objawy, profilaktyka (różyca, choroba obrzękowa, zakaźne zanikowe
zapalenie nosa, streptokokoza, zespół skórno-nerkowy). Choroby bakteryjne
drobiu (cholera drobiu, biała biegunka piskląt). Choroby wywoływane przez
grzyby (dermatozy wewnętrzne, dermatozy zewnętrzne). Mikotoksykozy
występujące u bydła. Mikotoksykozy występujące u trzody chlewnej i drobiu.
Czynniki wywołujące mastitis u bydła i MMA u świń. Metody zwalczania
chorób. Wpływ środowiska na produkcję zwierzęcą. Zapobieganie chorobom.
Wymogi weterynaryjne przy obrocie zwierzętami i materiałem biologicznym.
Etyczne i prawne aspekty doświadczeń na zwierzętach, komisje etyczne. Stres i
sposoby jego minimalizacji.
Ćwiczenia:
Prewencja i profilaktyka zootechniczna – dezynfekcja, dezynsekcja i deratyzacja.
Obchodzenie się ze zwierzętami i metody kliniczne badania zwierząt.
Diagnostyka i rozpoznawanie chorób zakaźnych i inwazyjnych. Odporność
naturalna i nabyta. Wpływ środowiska i żywienia na odporność zwierząt.
Podstawowe wymagania sanitarne wody do picia. Zoohigieniczne normy jakości
wody do picia - fizyczne, chemiczne, biologiczne właściwości wody.
Podstawowe kryteria oceny jakości higienicznej mleka. Stany zapalne wymienia.
Pośrednia ocena liczby komórek somatycznych. Choroby inwazyjne.
Charakterystyka oocyst i jaj ważniejszych pasożytów zwierząt. Choroby
inwazyjne wywołane przez pierwotniaki. Badania kopro skopowe makroskopowe i mikroskopowe badanie kału. Choroby inwazyjne wywołane
przez nicienie. Metody flotacyjne badania kału. Choroby inwazyjne wywołane
przez przywry i tasiemce. Metody dekantacyjne badania kału. Wykonywanie
preparatów jaj motylicy wątrobowej. Badanie kału na obecność larw nicieni
płucnych - metoda Baermanna i Vajdy. Badanie mięsa w kierunku włośnicy metody rozpoznawania choroby. Choroby wywołane przez roztocza i owady.
Badanie zeskrobin naskórka na obecność świerzbowców. Zapobieganie
chorobom inwazyjnym. Fizjologiczne, kliniczne i behawioralne kryteria
dobrostanu. Higiena zwierząt i pomieszczeń inwentarskich; higiena pastwisk i
wybiegów; higiena pasz i doju. Promieniowanie widzialne i ultrafioletowe,
fotoklimat pomieszczeń. Termoregulacja i termometria. Psychrometria i
higrometria. Ruch powietrza i katatermometria. Hałas i sonometria. Ocena
parametrów mikroklimatu w pomieszczeniach inwentarskich. Konimetria,
gazometria i aeroskopia, pomiary stężenia szkodliwych domieszek gazowych w
powietrzu. Wentylacja pomieszczeń inwentarskich. Zoohigieniczna ocena
ściółki, podłóg i stanowisk w budynkach inwentarskich. Bilans cieplny
pomieszczeń inwentarskich. Ocena zoohigieniczna technologii chowu zwierząt
gospodarskich. Metody oceny funkcjonalnej obiektów inwentarskich.
Zoohigieniczne metody oceny zróżnicowanych systemów utrzymywania
zwierząt.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Forma oceny
Efekt
kształcenia
Egzamin
ustny
W1
W2
U1
U2
U3
U4
K1
K2
K3
K4
K5
x
x
Egzamin
pisemny
Kolokwium
Projekt
Sprawozdanie
Aktywny
udział w
zajęciach
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Dobrzański Z., Kołacz R.: Przewodnik do ćwiczeń z zoohigieny. Skrypt AR Wrocław
1996.
Gliński Z., Kostro K.: Choroby zakaźne zwierząt z zarysem epidemiologii
weterynaryjnej i zoonoz. PWRiL 2003.
Gundłach J.L, Radzikowski A.B.: Parazytologia i parazytozy zwierząt. PWRiL
Warszawa 2004.
Kołacz R., Dobrzański Z.: Higiena i dobrostan zwierząt gospodarskich. Wyd. AR
Wrocław 2006.
Literatura
uzupełniająca
Gliński Z., Buczek J. 1999. Kompendium chorób odzwierzęcych. Wyd. AR w
Lublinie.
Winiarczyk S., Grądzki Z. 2000. Choroby zakaźne zwierząt domowych z elementami
zoonoz. Wyd. PIW w Puławach. Lublin.
Saba L., Nowakowicz-Dębek B., Bis-Wencel H. 2000. Ochrona zdrowia zwierząt.
Wyd. AR w Lublinie.
Rokicki E., Kolbuszewski T. 1997. Wybrane zagadnienia z medycyny weterynaryjnej.
Fundacja Rozwój SGGW, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Przygotowanie do zajęć
Studiowanie literatury
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
Łączny nakład pracy studenta
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
45
30
15
35
125
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
5
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
5
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.5
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Towaroznawstwo produktów zwierzęcych
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I (inż.) stopnia
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa
Agroturystyka
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt
Zakład Oceny Surowców Zwierzęcych
Prof. dr hab. inż. Grażyna Michalska
Dr hab. inż. Jerzy Nowachowicz, prof. UTP
Dr inż. Przemysław Wasilewski
Anatomia, fizjologia, biochemia, hodowle
Znajomość procesów fizjologicznych i biochemicznych
zachodzących u zwierząt gospodarskich
Specjalności
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wymagania wstępne
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
VII
Wykłady
(W)
18
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTSii
3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
U1
U2
K1
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Charakteryzuje surowce i produkty zwierzęce, ma wiedzę
dotyczącą metod ich pozyskiwania, konserwowania
i uszlachetniania
zna metody, techniki i narzędzia stosowane w ocenie
surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego
UMIEJĘTNOŚCI
Ma umiejętność wyboru i wykorzystania najbardziej
odpowiednich metod i urządzeń analitycznych
i sensorycznych do rozwiązania prostego zadania
inżynierskiego w zakresie oceny towaroznawczej
surowców i produktów zwierzęcych
Potrafi wykorzystać znajomość aktów prawa krajowego
i unijnego w zakresie surowców i produktów pochodzenia
zwierzęcego
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy,
w tym w zakresie surowców i produktów pochodzenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W06
R1A_W03
R1A_W05
K_W06
R1A_W03
R1A_W05
K_U11
R1A_U05
R1A_U04
R1A_U06
K_U01
R1A_U01
K_K01
R1A_K01
zwierzęcego
Wykazuje
zrozumienie
konieczności
kształcenia K_K10
ustawicznego w kontekście postępu technologicznego
dotyczącego surowców i produktów pochodzenia
zwierzęcego
Rozumie znaczenie jakości surowców i produktów K_K06
zwierzęcych i odpowiedzialności za ich produkcję
K_K07
K2
K3
R1A_K07
R1A_K05
R1A_K06
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne i laboratoryjne, dyskusja
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
kolokwia, egzamin pisemny, dyskusja
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Wprowadzenie do towaroznawstwa. Klasyfikacja produktów spożywczych,
w tym pochodzenia zwierzęcego. Zwierzęta gospodarskie jako źródło surowców
zwierzęcych produkowanych w Polsce i na świecie. Zasady obrotu zwierząt
rzeźnych i postępowanie przedubojowe. Artykuły poubojowe i wydajność
rzeźna. Towaroznawcza charakterystyka tkanki mięśniowej i tłuszczowej oraz
skór zwierząt rzeźnych. Właściwości odżywcze mięsa. Uboczne produkty
ubojowe i ich zagospodarowanie. Zasady przetwórstwa mleka, mięsa, jaj, skór,
wełny i pierza.
Produkty pochodzenia zwierzęcego w żywieniu człowieka, ich klasyfikacja.
Zasady skupu i klasyfikacji trzody chlewnej, bydła, owiec, koni i drobiu. Ubój
zwierząt rzeźnych i badania sanitarno-weterynaryjne. Klasyfikacja poubojowa
tusz zwierzęcych. Rozbiór tusz zwierząt rzeźnych na części zasadnicze. Zasady
skupu i ocena jakości mleka surowego.
Ćwiczenia
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
Forma oceny (podano przykładowe)
Egzamin
ustny
W1
W2
U1
U2
K1
K2
K3
Egzamin
pisemny
x
x
x
x
x
x
x
Kolokwium
Projekt
Sprawozdanie
Dyskusja
x
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
1. Jurczak M. 1999. Mleko produkcja, badanie, przerób. Wyd. SGGW, Warszawa
2. Litwińczuk Z., Litwińczuk Z., Barłowska J., Florek M. 2004. Surowce zwierzęce
ocena i wykorzystanie. PWRiL, Warszawa
3. Pisula A., Pospiech E. 2011. Mięso - podstawy nauki i technologii. Wyd. SGGW,
Warszawa
Literatura
uzupełniająca
1. Kortz J. 2001. Ocena surowców rzeźnych. Skrypt AR, Szczecin
2. Pijanowski E. 1984. Zarys chemii i technologii mleczarstwa. PWRiL, Warszawa
3. Prost. E.K. 2006. Zwierzęta rzeźne i mięso - ocena i higiena. Lubelskie
Towarzystwo Naukowe, Lublin
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
36
Przygotowanie do zajęć
11
Studiowanie literatury
10
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
18
75
Łączny nakład pracy studenta
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
3
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
3
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.6
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Chów i hodowla bydła
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I stopnia
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa,
Specjalność
Agroturystyka
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt, Katedra Hodowli
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Bydła
Prof. dr hab. Anna Sawa, dr inż. Małgorzata Jankowska,
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
dr inż. Mariusz Bogucki, dr inż. Wojciech Neja, dr inż.
stopień lub tytuł naukowy
Adam Oler
Genetyka i metody hodowlane, Anatomia i fizjologia
Przedmioty wprowadzające
zwierząt, Żywienie zwierząt i gospodarka paszowa
Znajomość podstawowych zagadnień z zakresu w/w
Wymagania wstępne
przedmiotów
Nazwa przedmiotu
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
IV
Wykłady
(W)
18
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTSiii
5
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
W3
W4
W5
U1
U2
U3
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Zna podstawową terminologię dotyczącą chowu i hodowli
bydła
Rozpoznaje i opisuje typy użytkowe i rasy bydła w Polsce
i najważniejsze na świecie
Zna zasady prowadzenia oceny wartości użytkowej i
pracy hodowlanej w stadach bydła
Zna zasady i systemy żywienia cieląt, młodzieży, krów
mlecznych i mięsnych, buhajów, bukatów i opasów
Zna zasady wychowu i użytkowania bydła – utrzymanie,
dój, rozród, żywienie, pielęgnacja
UMIEJĘTNOŚCI
Korzysta z przepisów prawnych z zakresu chowu i
hodowli bydła
Potrafi analizować i zinterpretować wyniki użytkowości
mlecznej, mięsnej i rozpłodowej bydła,
Ma umiejętność rozwiązywania problemów w zakresie
zastosowania właściwej metody chowu i hodowli bydła
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W01
R1A_W01
K_W09
K_W10
R1A_W04
R1A_W05
R1A_W05
K_W12
R1A_W05
K_W13
K_W21
R1A_W05
R1A_W09
K_U01
R1A_U01
K_U05
R1A_U04
K_U11
K_U7
R1A_U5
R1A_U06
Potrafi analizować i oceniać czynniki genetyczne i
środowiskowe warunkujące ilość i jakość produktów
pozyskiwanych od bydła
Potrafi kontrolować żywienie bydła, ocenić kondycję
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Potrafi samodzielnie lub w zespole planować proces
produkcji w stadach bydła z uwzględnieniem możliwości
gospodarstwa i właściwych technologii
U4
U5
K1
K_U08
K_U14
R1A_U07
R1A_U05
K_U15
R1A_U06
K_K02
K_K05
K_K11
R1A_KO1
R1A_KO4
R1A_KO6
R1A_K08
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia, pokaz, dyskusja, prelekcja,
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykłady – egzamin ustny, ćwiczenia – kolokwia
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Znaczenie gospodarcze bydła. Pochodzenie, typy użytkowe i rasy bydła.
Uwarunkowania użytkowania mlecznego, mięsnego i rozpłodowego.
Wzrost i rozwój bydła. Odchów cieląt i młodego bydła. Specyfika
żywienie bydła dorosłego. Praca hodowlana.
Ćwiczenia
Wybrane pojęcia zootechniczne związane z produkcją bydlęcą.
Znakowanie bydła. Ocena pokroju, kondycji, kalibru, przydatności do
doju, użytkowości bydła mlecznego i użytkowości bydła mięsnego.
Pozyskiwanie i higiena mleka. Rozród w stadzie bydła mlecznego i
mięsnego. Ocena i selekcja buhajów. Zasady wychowu cieląt i jałowizny.
Żywienie krów mlecznych w cyklu produkcyjnym. Żywienie krów ras
mięsnych, opas bydła. Dokumentacja zootechniczna i hodowlana bydła
mlecznego i mięsnego.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
W1
W2
W3
W4
W5
U1
U2
U3
U4
U5
K1
7. LITERATURA
Forma oceny (podano przykładowe)
Egzamin
ustny
x
Egzamin
pisemny
Kolokwium
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
Projekt
Sprawozdanie
…………
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
Litwińczuk Z., Szulc T., 2005, Hodowla i użytkowanie bydła, PWRiL,
Warszawa, ss.412
Grodzki H. 2011, Metody chowu i hodowli bydła. Wyd. SGGW, ss.368
Szarek J., 2010, Chów bydła mlecznego, Wielkopolskie Wydawnictwo
Rolnicze Poznań, ss. 295
Pawlina E., Rasy zwierząt gospodarskich. PWN, Warszawa, 2001
Jasiorowski H., 2011. Światowe systemy użytkowania bydła, Wielkopolskie
Wydawnictwo Rolnicze Poznań, ss. 398
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
36
Przygotowanie do zajęć
24
Studiowanie literatury
35
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
30
Łączny nakład pracy studenta
125
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
5
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
5
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.7
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Chów i hodowla trzody chlewnej
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I stopień (inżynierskie)
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
stacjonarne
Hodowla Zwierząt i Gospodarka Paszowa, Hodowla Zwierząt
Wolno Żyjących, Agroturystyka
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt
prof. dr hab. Wojciech Kapelański, dr inż. Maria Bocian, dr inż.
Hanna Jankowiak, dr inż. Jan Dybała, dr inż. Jolanta
Kapelańska
Genetyka zwierząt i metody hodowlane, Żywienie zwierząt i
paszoznawstwo
Zna podstawową terminologię, nomenklaturę oraz podstawowe
zagadnienia z zakresu genetyki, ogólnej hodowli zwierząt,
żywienia i paszoznawstwa
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wymagania wstępne
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
V
Wykłady
(W)
18
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTSiv
4
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
U1
U2
K1
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Rozpoznaje i opisuje typy użytkowe, gatunki i rasy
zwierząt objętych chowem i hodowlą, zna technologie ich
odchowu i użytkowania w warunkach różnych systemów
gospodarowania
Zna metody oceny wartości użytkowej i hodowlanej
zwierząt oraz metody selekcji i rodzaje kojarzenia i
krzyżowania
UMIEJĘTNOŚCI
Potrafi zaplanować wielkość i wyposażenie pomieszczeń
inwentarskich (i pomocniczych) odpowiednich dla danego
gatunku i grupy wiekowej zwierząt, systemu chowu,
wielkości stada
Potrafi analizować i ocenić czynniki decydujące o
kierunku i wielkości produkcji zwierzęcej
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
W oparciu o posiadaną wiedzę potrafi ocenić możliwości
produkcji zwierzęcej w danych warunkach Wykazuje
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W09
R1A_W04
R1A_W05
K_W10
R1A_W05
K_U05
R1A_U04
K_U08
R1A_U05
K_K05
R1A_K04
R1A_K06
gotowość do wdrażania określonych technologii produkcji
na podstawie analizy ryzyka i rachunku ekonomicznego
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin ustny i zaliczenie ćwiczeń na podstawie dwóch kolokwiów
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Gospodarcze znaczenie świń. Najważniejsze cechy użytkowe. Typy użytkowe
świń – kryteria podziału. Charakterystyka poszczególnych typów. Pochodzenie
świń. Pierwsze rasy szlachetne. Współczesne rasy szlachetne – rasy hodowane w
Wielkiej Brytanii. Rasy niemieckie i inne ważniejsze rasy europejskie. Rasy
polskie – struktura rasowa świń w Polsce. Charakterystyka rasy wbp i pbz. Rasy
polskie c.d. – charakterystyka rasy puławskiej, złotnickiej białej, złotnickiej
pstrej, linii 990. Wychów prosiąt. Wychów młodzieży hodowlanej. Podstawy
tuczu świń – stadia użytkowości rzeźnej. Charakterystyka tuczu późnego.
Użytkowanie rozrodcze świń. Żywienie loch. Układanie dawek pokarmowych
dla loch. Preliminarz pasz. Wychów prosiąt. Podstawy tuczu. Układanie dawek
dla tuczników mięsnych. Praca hodowlana – metody oceny wartości hodowlanej.
Metody pracy hodowlanej. Dokumentacja zootechniczna i najważniejsze
przepisy obowiązujące w hodowli świń w Polsce. Pomieszczenia dla świń
Ćwiczenia
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
W1
W2
U1
U2
K1
Forma oceny
Egzamin
ustny
x
x
x
x
x
Egzamin
pisemny
Kolokwium
Projekt
Sprawozdanie
…………
x
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
1. Praca zbiorowa pod red. B. Grudniewskiej. 1998. Hodowla i użytkowanie świń.
Wyd. ART Olsztyn
2. Kondracki S. 1998. Chów świń. PWRiL Warszawa
1. Grudniewska B. 1998. Żywienie trzody chlewnej. Wyd. ART, Olsztyn
2. Grudniewska B. 1996. Kompleksowa technologia produkcji trzody chlewnej. Wyd.
ART, Olsztyn
3. Trzoda Chlewna – miesięcznik
4. Przegląd Hodowlany – miesięcznik
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
36
Przygotowanie do zajęć
20
Studiowanie literatury
22
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
22
Łączny nakład pracy studenta
100
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
4
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
4
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.8;
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Chów i hodowla drobiu
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I stopnia
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Specjalność
Hodowla Zwierząt i Gospodarka Paszowa, Agroturystyka,
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt, Katedra Hodowli Drobiu
Zenon Bernacki prof. dr hab., Marek Adamski dr hab, prof.
UTP, Henryka Korytkowska dr inż., Joanna Kuźniacka dr inż.
Anatomia zwierząt, Fizjologia zwierząt, Genetyka zwierząt i
metody hodowlane, Żywienie zwierząt i paszoznawstwo
Wiedza z zakresu anatomii i fizjologii ptaków, podstaw
dziedziczenia, doboru do rozrodu, układania dawek
pokarmowych
Przedmioty wprowadzające
Wymagania wstępne
A. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
V
Wykłady
(W)
18
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
4
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
W3
U1
U2
U3
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Rozpoznaje i opisuje typy użytkowe, gatunki i rasy drobiu
objętego chowem i hodowlą.
Zna metody oceny wartości użytkowej i hodowlanej
różnych gatunków drobiu oraz metody selekcji i rodzaje
kojarzenia i krzyżowania
Posiada wiedzę o najczęściej występujących chorobach
drobiu
UMIEJĘTNOŚCI
Wykonuje pod kierunkiem opiekuna proste zadania
badawcze lub projektowe z zakresu hodowli i produkcji
drobiu, kończące się omówieniem i dyskusją wyników
oraz sformułowaniem poprawnych wniosków
Wykazuje umiejętność porozumiewania się z podmiotami
gospodarczymi zajmującymi się produkcją drobiarską w
formie werbalnej, pisemnej i graficznej
Ma umiejętność rozwiązania problemów w zakresie
zastosowania właściwej metody chowu i hodowli drobiu
podejmując standardowe działania inżynierskie z
wykorzystaniem odpowiednich metod, technik, narzędzi i
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W09
R1A_W04
R1A_W05
R1A_W05
K_W10
K_W08
R1A_W05
R1A_W06
K_U04
R1A_U04
K_U02
R1A_U02
K_U07
R1A_U05
materiałów
K1
K2
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy, w K_K01
tym w zakresie zootechniki i produkcji żywności
pochodzenia zwierzęcego
W oparciu o wiedzę z zakresu chowu i hodowli drobiu K_K11
ma możliwość prowadzenia gospodarstwa zajmującego
się produkcją drobiarską.
R1A_K01
R1A_K08
3. METODY DYDAKTYCZNE
np. wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne i laboratoryjne
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
np. egzamin ustny, kolokwium, projekt
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady:
Znaczenie produkcji drobiarskiej, Zasady pracy hodowlanej, Aktualnie
wykorzystywane zestawy handlowe drobiu, Stada zachowawcze i rezerwowe
drobiu, Zasady wychowu, chowu i odchowu, wskaźniki produkcyjne
poszczególnych gatunków drobiu ,Wymagania środowiskowe w wychowie i
chowie drobiu, Żywienie drobiu, charakterystyka pasz i dodatków paszowych,
Ważniejsze choroby drobiu.
Budowa i ocena pokroju ptaków, Charakterystyka typów użytkowych i
wybranych ras drobiu, Budowa i skład jaja oraz ocena jego jakości,
Pozyskiwanie i postępowanie z jajami wylęgowymi, Technika lęgów
poszczególnych gatunków, Rozwój embrionalny - biologiczna analiza lęgów,
Ocena użytkowości nieśnej i mięsnej, Budowa piór i pozyskiwanie pierza,
Projektowanie fermy drobiu.
Ćwiczenia
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
W1
W2
W3
U1
U2
U3
K1
K2
Forma oceny (podano przykładowe)
Egzamin
ustny
x
x
x
Egzamin
pisemny
Kolokwium
Projekt
x
x
x
x
x
Sprawozdanie
…………
x
x
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
Mazanowski A.: 1988, Kaczki Wyd. III. PWRiL W- wa
Świerczewska E., Wężyk S., Horbańczuk J.O.: 2008, Chów drobiu Wyd. SGGW
Jamroz D., Potkański A.: 2001, Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. PWN W-wa
Faruga A., Jankowski J.: 1996, Indyki - hodowla i użytkowanie. PWRiL W – wa
Miesięczniki: “Polskie Drobiarstwo”, “Wiadomości Drobiarskie”, “Hodowca Drobiu”
Kwartalnik: “Indyk Polski”
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
36
Przygotowanie do zajęć
15
Studiowanie literatury
25
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
24
Łączny nakład pracy studenta
100
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
4
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
4
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.9
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Chów i hodowla owiec i kóz
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I stopnia
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa
Agroturystyka
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt; Zakład Biologii Małych
Przeżuwaczy i Agroturystyki
Henryka Bernacka, dr hab. prof. nadzw. UTP;
Ewa Peter, dr inż.
Anatomia zwierząt; Fizjologia zwierząt; Żywienie zwierząt i
paszoznawstwo; Genetyka i metody hodowlane zwierząt
Zna podstawową terminologię, nomenklaturę oraz podstawowe
teorie i prawa z zakresu anatomii i fizjologii zwierząt. Definiuje
podstawowe metody selekcji i doboru stosowane w hodowli
zwierząt. Zna zasady i systemy żywienia zwierząt
gospodarskich.
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wymagania wstępne
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
VI
Wykłady
(W)
18
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
W3
U1
U2
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Rozpoznaje i opisuje typy użytkowe oraz rasy owiec i kóz
objętych chowem i hodowlą, zna technologie ich odchowu
i użytkowania w warunkach różnych systemów
gospodarowania.
Zna metody oceny wartości użytkowej i hodowlanej
owiec i kóz, metody selekcji oraz rozrodu.
Zna ogólne zasady żywienia małych przeżuwaczy w
ujęciu fizjologicznym i żywieniowym.
UMIEJĘTNOŚCI
Ma umiejętność rozwiązania problemów w zakresie
zastosowania właściwej metody chowu i hodowli owiec i
kóz dla danego kierunku użytkowania podejmując
standardowe działania inżynierskie z wykorzystaniem
odpowiednich metod, technik, technologii, narzędzi i
materiałów
Potrafi dobierać właściwe metody rozrodu owiec i kóz.
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W09
R1A_W04
R1A_W05
K_W10
R1A_W05
K_W12
R1A_W05
K_U07
R1A_U05
K_U12
R1A_U05
R1A_U06
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1
Ma świadomość odpowiedzialności za produkcję K_K07
żywności pochodzenia zwierzęcego, zdrowie K_K06
zwierząt i ich dobrostan
R1A_K05
R1A_K06
K2
Wykazuje etyczną postawę wobec zwierząt i rozumie K_K08
znaczenie dobrostanu w produkcji zwierzęcej
R1A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne, pokaz gospodarstw utrzymujących owce i kozy.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin ustny, 2 kolokwia pisemne.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady:
Ćwiczenia:
Aktualne problemy organizacyjne i ekonomiczne chowu owiec i kóz.
Pochodzenie i udomowienie owiec i kóz Charakterystyka biologiczna i
gospodarcza owiec i kóz. Typy użytkowe i rasy. Ogólne zasady żywienia małych
przeżuwaczy. Metody chowu (chów ekstensywny i intensywny). Rozród. Wady i
zalety chowu owiec w aspekcie ochrony środowiska.
Pozyskiwanie i charakterystyka produktów pozyskiwanych od owiec i kóz
(wełna, mleko, mięso, skóry, obornik). Żywienie owiec i kóz dorosłych.
Żywienie jagniąt, koźląt i młodzieży. Pomieszczenia dla małych przeżuwaczy.
Zabiegi pielęgnacyjne. Profilaktyka niektórych chorób występujących u owiec i
kóz.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
W1
W2
W3
U1
U2
K1
K2
Forma oceny
Egzamin
ustny
x
x
x
x
x
x
x
Egzamin
pisemny
Kolokwium
Projekt
Sprawozdanie
…………
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
1. Dankowski A., Bernacka H., Janicki B., Siminska E., 2005. Użytkowanie owiec.
ATR Bydgoszcz. 2. Lachowski Wł., Szewczuk M., 2008. Chów i hodowla owiec i
kóz. Wyd. Nauk. AR Szczecin. 3. Niżnikowski R., Kowalski Z.M., Strzelec E., 2007.
Chów kóz. Oficyna Wydaw. “Hoża”, Warszawa. 4. Praca pod red. PatkowskiejSokoły B., 2000. Podstawy chowu i hodowli owiec. AWA Wrocław.
1. Praca pod red. Niżnikowskiego R, 1997. Chów i hodowla zwierząt gospodarskich.
SGGW Warszawa. 2. Tyszka Z. J., 1994. Kozy- poradnik chowu. PWRiL Warszawa.
3. Miesięczniki: Medycyna Weterynaryjna i Przegląd Hodowlany.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
36
Przygotowanie do zajęć
14
Studiowanie literatury
10
Przygotowanie do egzaminu, zaliczeń.
15
Łączny nakład pracy studenta
75
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
3
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
3
Kod przedmiotu:
C 10
Pozycja planu:
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Chów i hodowla koni
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
Pierwszy stopień
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Specjalność
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt
Wymagania wstępne
Podstawowe wiadomości z zakresu anatomii i fizjologii zwierząt
mgr inż. Magdalena Drewka, mgr inż. Monika Monkiewicz
fizjologia, anatomia
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
VI
Wykłady
(W)
18
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
W3
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Wykazuje znajomość systematyki, ewolucji i anatomii koni
oraz podstawowych funkcji najważniejszych narządów i
układów, zna podstawowe procesy fizjologiczne i
biofizyczne.
Rozpoznaje i opisuje typy użytkowe, gatunki i rasy koni
objętych chowem i hodowlą, zna technologie ich odchowu i
użytkowania
w
warunkach
różnych
systemów
gospodarowania.
Posiada wiedzę o najczęściej występujących chorobach
zwierząt gospodarskich
UMIEJĘTNOŚCI
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
K_W02
K_W09
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
R1A_W01
R1A_W02
R1A_W04
R1A_W05
K_W08
R1A_W05
R1A_W06
U1
Potrafi dobierać właściwe metody rozrodu zwierząt
K_U12
U2
Umie określić zapotrzebowanie pokarmowe zwierząt i
układać zbilansowane dawki pokarmowe z uwzględnieniem
stanu fizjologicznego i wydajności zwierząt
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
W oparciu o wiedzę zootechniczną ma możliwość
prowadzenia gospodarstwa. Rozumie znaczenie marketingu
w opłacalnym funkcjonowaniu własnego gospodarstwa
K_U15
R1A_U05
R1A_U06
R1A_U06
K_K11
R1A_K08
K1
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, pokaz, dyskusja, prelekcja, metoda przypadków
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOT
Egzamin pisemny lub ustny, test, kolokwium, złożenie referatu
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Systematyka, rasy, budowa i funkcjonowanie podstawowych układów (pokarmowy,
rozrodczy), profilaktyka, nałogi i narowy, najczęstsze urazy.
Ćwiczenia:
Typy użytkowe, budowa anatomiczna, rozpoznawanie wieku, dokumentacja
hodowlana, podkuwnictwo, krycie i rozród, użytkowanie wierzchowe i zaprzęgowe,
zachowanie się koni, zasady BHP. Ćwiczenia obejmują częściowo zajęcia
praktyczne.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
Forma oceny
Egzamin ustny
W1
W2
W3
U1
U2
K1
x
x
x
x
Egzamin
pisemny
Kolokwium
Projekt
Sprawozdanie
…………
x
x
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
Praca zbiorowa, Hodowla koni. Organizacja stajni i żywienie, Wyd. RM, W-wa 2010
Brzeski E., Użytkowanie koni, K-ów 1991;
Pruski W. Hodowla koni, PWRiL W-wa 1960;
Chachuła J., Chrzanowski S., Oleksiak S. Chów, hodowla i użytkowanie koni, T. I i II,
W-wa 1984;
Zwoliński J., Hodowla koni, PWRiL, W-wa, 1980
Pruchniewicz W. 2007. “Akademia jeździecka cz.1”.Chaber PR – Akademia Jeździecka
Sasimowski E., Budzyński M., Żywienie koni, PWRiL, W-wa 1989;
Gohl C., Was der Stallmeister noch wusste, MULTICO Oficyna Wydawnicza, W-wa
2001
Müseler W., Nauka jazdy konnej, PWRiL, Wyd. III poprawione, W-wa, 1998
Heinz B., Teoria jeździectwa, wyd. Lewada, W-wa 1999
Gohl C., Pferde und Ponys, Rassen, Herkunft Und Eigenschaften, MULTICO Oficyna
Wydawnicza, W-wa 1996
Baranowski Z., Koń i jeździectwo - słownik hipologiczny, wyd. KAW 1989
Miller R., Sekrety końskiego umysłu, Wyd. Galaktyka, W-wa 2007
Whitaker J., Koń. Kompendium wiedzy, MULTICO Oficyna Wydawnicza, W-wa 2009
Blendinger Wilhelm, ABC zdrowia konie - profilaktyka i leczenie, wyd. Zakład
Treningowy Koni 1984
Romaniuk W, Overby T., Systemy utrzymania koni. Poradnik, Opracowano w ramach
Projektu Bliźniaczego Phare Standardy technologiczne dla gospodarstw rolnych, Umowa
Bliźniacza: PL/IB/2001/AG/03, W-wa 2004
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Przygotowanie do zajęć
Studiowanie literatury
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
Łączny nakład pracy studenta
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
36
10
10
19
75
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
3
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
3
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.11
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Rozród zwierząt
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I stopnia
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Agroturystyka
Hodowla Zwierząt i Gospodarka Paszowa.
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt
Zakład Rozrodu i Ochrony Zdrowia Zwierząt
Janusz Danek, dr hab. n. wet., prof. nadzw. UTP,. Marek Gehrke, dr
hab n. wet., prof. nadzw. UTP
Anatomia zwierząt, Fizjologia zwierząt, Chów i hodowla zwierzątgatunkowa
Znajomość: podstaw budowy i funkcjonowania organizmu samca i
samicy, specyfiki gatunkowej hodowli zwierząt gospodarskich.
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wymagania wstępne
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
IV
Wykłady
(W)
9
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
5
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
U1
K1
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Student posiada wiedzę o aspektach prawnych rozrodu zwierząt
gospodarskich
oraz
o
biologicznych
podstawach
funkcjonowania układu rozrodczego samca i samicy. Student
zdobywa wiedzę o zachowaniu płciowym samic i samców oraz
biologii komórek płciowych (oocytów i plemników),
synchronizacji i stymulacji funkcji rozrodczych. Posiada także
wiedzę o zapłodnieniu, ciąży oraz o okresie okołoporodowym,
w aspekcie hodowlanym, a także poznaje podstawowe zasady
higieny krycia.
UMIEJĘTNOŚCI
Student nabiera umiejętności hodowlanej oceny przydatności
samicy oraz samca i jego nasienia do rozrodu. Zna hodowlane
metody rozpoznawania ciąży oraz umie ocenić symptomy
zbliżającego się porodu. Potrafi dokonać oceny zachowań
samicy-matki i kondycji noworodka po porodzie.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Student rozumie, ważność znaczenia i prowadzenia, w
produkcji zwierzęcej, rozrodu na odpowiednim poziomie, w
tym właściwego doboru reproduktorów, złożoność problemów
związanych z rozrodem, specyfikę gatunkową oraz obowiązek
przestrzegania zasad dobrostanu i ochrony zdrowia w rozrodzie
zwierząt.
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W13
R2A_W05
K_U12
R2A_U05
R2A_U06
K_K08
R2A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykłady multimedialne i ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny, kolokwia pisemne sprawdzające umiejętności i kompetencje społeczne uzyskane na ćwiczeniach.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Budowa i funkcje anatomiczne układu rozrodczego samicy. Rozwój układu rozrodczego
samicy, oogeneza, dojrzałość płciowa i rozpłodowa. Endokrynologia cyklu rujowego,
ciąży, porodu i laktacji. Fizjologiczny i patologiczny przebieg okresu okołoporodowego.
Funkcjonowanie układu rozrodczego oraz biologia nasienia samców. Specyfika
gatunkowa rozrodu zwierząt hodowlanych.
Ocena przydatności samicy do rozrodu. Ocena zachowania płciowego samicy. Ruja objawy, metody rozpoznawania oraz wyznaczanie terminu krycia i/lub unasieniania.
Metody rozpoznawania ciąży. Przygotowanie samicy do porodu, poród fizjologiczny,
pomoc przy porodzie i postępowanie z noworodkiem. Ocena kondycji noworodka.
Ocena przydatności samca do rozrodu. Ocena zachowania płciowego samca. Metody
pobierania ejakulatu oraz badanie jakości nasienia świeżego. Ocena makro- i
mikroskopowa nasienia świeżego. Ocena morfologiczna plemników. Zasady higieny
krycia u zwierząt gospodarskich.
Wykłady
Ćwiczenia
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia,
czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
W1
U1
K1
Forma oceny (podano przykładowe)
Egzamin
ustny
x
x
Egzamin
pisemny
Kolokwium
Projekt
Sprawozdanie
Wykład
seminaryjny
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
1.
2.
Literatura
uzupełniająca
3.
1.
2.
3.
Krzymowski, T.: Biologia rozrodu zwierząt. Tom I. Wyd. UWM, Olsztyn 2007.
Srzeżek J.: Biologiczne uwarunkowania wartości rozpłodowej samca. Wyd. UWM,
Olsztyn 2007.
Wierzbowski S.: Andrologia. Wyd. Platon, Kraków, 1999.
Bielański W: Rozród zwierząt. Wyd. PWRiL, Warszawa 1977.
Kosiniak – Kamysz K., Wierzbowski S.: Rozród koni. Drukrol, Kraków, 2004.
Rosłanowski K (red).: Leksykon rozrodu zwierząt. Wyd. UP Poznań, 1996.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
27
Przygotowanie do zajęć
33
Studiowanie literatury
30
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
35
Łączny nakład pracy studenta
125
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
5
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
5
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.12
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Technologie produkcji bydła
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I stopnia
Profil studiów
Ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Specjalność
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa,
Agroturystyka
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt, Katedra Hodowli Bydła
Inż. dr inż. Anna Sawa, dr inż. Małgorzata Jankowska, dr inż.
Mariusz Bogucki, dr inż. Wojciech Neja, dr inż. Adam Oler
Chów i hodowla bydła
Wymagania wstępne
Podstawowa wiedza z chowu i hodowli bydła
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
VI
Wykłady
(W)
9
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
W3
W4
W5
W6
U1
U2
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Zna technologie odchowu i użytkowania bydła w
warunkach różnych systemów gospodarowania
Zna zasady i systemy żywienia bydła oraz potrafi
planować bazę pokarmową
Zna budowę i zastosowanie podstawowych przyrządów
pomiarowych,
maszyn,
urządzeń
technicznych
wykorzystywanych w produkcji bydlęcej
Zna podstawowe zagadnienia z zakresu higieny bydła,
profilaktyki zootechnicznej i dobrostanu zwierząt oraz
metod jego kształtowania
Ma podstawową wiedzę na temat oddziaływania ferm
bydła na środowisko naturalne
Zna ogólne zasady projektowania produkcji i organizacji
pracy w przedsiębiorstwie rolniczym.
UMIEJĘTNOŚCI
Potrafi
zastosować
podstawowe
technologie
informatyczne w zakresie pozyskiwania, gromadzenia i
przetwarzania danych, a także interpretacji i prezentacji
wyników oceny wartości użytkowej i hodowlanej bydła
Wykonuje pod kierunkiem opiekuna proste zadania
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W09
K_W12
R1A_W04
R1A_W05
R1A_W05
K_W15
R1A_W05
K_W16
K_W16
K_W18
R1A_W06
K_W21
R1A_W09
K_U03
R1A_U03
K_U04
R1A_U04
U3
U4
U5
U6
K1
K2
K3
K4
badawcze lub projektowe z zakresu szeroko rozumianej
techniki i technologii chowu bydła, kończące się
omówieniem i dyskusją wyników oraz sformułowaniem
poprawnych wniosków
Potrafi zaplanować wielkość i wyposażenie pomieszczeń
inwentarskich (i pomocniczych) odpowiednich dla grupy
wiekowej, systemu chowu i wielkości stada bydła, umie
posługiwać się urządzeniami stosowanymi w produkcji
Ma umiejętność oceny wybranych parametrów zdrowia
bydła, identyfikuje zagrożenia zdrowia zwierząt,
podejmuje działania prewencyjne i profilaktyczne
prowadzące do optymalizacji produkcji bydlęcej
Umie analizować wpływ technologii produkcji mleka i
wołowiny na ich jakość
Umie określić zapotrzebowanie pokarmowe bydła i
układać
zbilansowane
dawki
pokarmowe
z
uwzględnieniem stanu fizjologicznego i wydajności
zwierząt
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy, w
tym w zakresie technologii produkcji mleka i wołowiny
Potrafi zaplanować wykonanie zadania w oparciu o
posiadany sprzęt bądź czas określając priorytety
W oparciu o posiadaną wiedzę potrafi ocenić możliwości
produkcji bydła w danych warunkach Wykazuje gotowość
do wdrażania określonych technologii produkcji na
podstawie analizy ryzyka i rachunku ekonomicznego
Wykazuje etyczną postawę wobec zwierząt i rozumie
znaczenie dobrostanu w produkcji zwierzęcej
K_U05
K_U16
R1A_U04
R1A_U06
K_U13
R1A_U05
R1A_U04
R1A_U06
K_U14
R1A_U05
K_U15
R1A_U06
K_K01
R1A_K01
K_K04
R1A_K03
K_K05
R1A_K04
R1A_K06
K_K08
R1A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, pokaz, dyskusja, zajęcia projektowe
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
zaliczenie pisemne – kolokwium (2), przygotowanie projektu lub złożenie referatu bądź prezentacji
multimedialnej(1)
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykład
Tendencje w hodowli bydła na świecie. Organizacja produkcji mleka, wołowiny
i cielęciny w Polsce, UE i na świecie. Rys historyczny chowu bydła i technik
pozyskiwania mleka. Technika a dobrostan bydła mlecznego. Technika a
dobrostan bydła mięsnego. Nowoczesne metody oceny wartości użytkowej i
hodowlanej bydła. Technologie wielkotowarowe produkcji mleka i żywca
wołowego. Oddziaływanie ferm na środowisko. Wymogi w zakresie transportu
bydła. Systemy pojenia bydła. Technologie zagospodarowania odchodów
pochodzących od bydła. Technologie zagospodarowania odpadów poubojowych
(niejadalnych) i ich wykorzystanie. Wzmocnienie pozycji rynkowej
producentów bydła mięsnego. Systemy jakości warunkujące wysoką jakość
mleka i mięsa wołowego. Komputerowe programy zarządzania stadem bydła.
Produkcyjne zagrożenia dobrostanu.
Ćwiczenia
Technologie odchowu cieląt i młodzieży hodowlanej. Technologie produkcji
mleka wysokiej jakości. Technologie odchowu bydła opasowego. Podstawowe
zasady projektowania, budowy, modernizacji i utrzymania obiektów
inwentarskich dla bydła. Obiekty i urządzenia związane z budynkami
inwentarskimi. Technologie żywienia krów wysokowydajnych, dodatki paszowe.
Technologie zarządzania stadem. Wpływ technologii utrzymania na zdrowie
(mastitis) i produkcyjność bydła.
6.
METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Forma oceny (podano przykładowe)
Efekt
kształcenia
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
W1
W2
W3
W4
W5
W6
U1
U2
U3
U4
U5
U6
K1
K2
K3
K4
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
Projekt
Sprawozdanie
Referat lub
prezentacja
multimedialna
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
1. Nawrocki L.: Technika a dobrostan bydła. Podręcznik Akademicki,
Politechnika Opolska, 2009
2. Dobkowski A., Staśkiewicz K.: Obory dla krów, Bisprol, Warszawa, 2002.
3. Jasiorowski H.: Światowe systemy użytkowania bydła. WWR Poznań, 2011.
Czasopisma popularno-naukowe: Przegląd Hodowlany, Bydło, Top Agrar
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
27
Przygotowanie do zajęć
15
Studiowanie literatury
15
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu inż.)
18
Łączny nakład pracy studenta
75
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
3
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
3
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.13
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Technologie produkcji trzody chlewnej
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I stopień (inżynierskie)
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
Przedmioty wprowadzające
niestacjonarne
Hodowla Zwierząt i Gospodarka Paszowa
Agroturystyka
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt
inż. dr inż. Wojciech Kapelański, dr inż. Jolanta Kapelańska,
dr inż. Maria Bocian, dr inż. Hanna Jankowiak, dr inż. Jan
Dybała
Chów i hodowla trzody chlewnej
Wymagania wstępne
Podstawy chowu i hodowli świń.
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
A. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
VI
Wykłady
(W)
9
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
W3
U1
U2
U3
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Student wykazuje znajomość podstawowych aspektów
prawnych i etycznych w chowie zwierząt gospodarskich
w aspekcie dobrostanu i ochrony zdrowia zwierząt
Zna technologie odchowu i użytkowania trzody chlewnej
w warunkach różnych systemów gospodarowania
Ma podstawową wiedzę na temat oddziaływania ferm
produkcyjnych na środowisko naturalne
UMIEJĘTNOŚCI
Potrafi analizować i ocenić czynniki decydujące o
kierunku i wielkości produkcji zwierzęcej
Potrafi zaplanować wielkość i wyposażenie pomieszczeń
inwentarskich (i pomocniczych) odpowiednich dla grupy
wiekowej, systemu chowu i wielkości stada świń,
posługuje się urządzeniami stosowanymi w produkcji
Posiada znajomość wad i zalet stosowanych oraz
proponowanych systemów i procesów technologicznych
w celu rozwiązywania problemów na poziomie
inżynierskim.
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W17
R1A_W06
K_W09
K_W15
R1A_W04
R1A_W05
K_W18
R1A_W06
K_U08
R1A_U05
K_U05
K_U16
R1A_U04
R1A_U06
K_U17
R1A_U07
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Rozumie skutki prowadzenia hodowli i chowu zwierząt K_K09
dla stanu środowiska. Ma świadomość zagrożenia
środowiska naturalnego w wyniku prowadzenia produkcji
zwierzęcej. Potrafi ocenić skutki tej działalności i jej
wpływ na zachowanie bioróżnorodności zwierząt i stan
środowiska naturalnego
Wykazuje gotowość do wdrażania określonych K_K05
technologii produkcji trzody chlewnej
K1
K2
R1A_K06
R1A_K04
R1A_K06
4. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne
5. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Zaliczenie na podstawie dwóch kolokwiów.
6. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Ćwiczenia:
Systemy utrzymania poszczególnych grup świń.-Charakterystyka utrzymania
alkierzowego, alkierzowego z dostępem do wybiegów i wolnowybiegowego,
charakterystyka utrzymania bezściełowego oraz na ściółce płytkiej i głębokiej,
pojedyncze i grupowe utrzymanie świń. Rodzaje kojców dla poszczególnych
grup świń ,kojce tradycyjne, duńskie, szwedzkie, kojce porodowe, kojce
blokowane, samospławialne. Utrzymanie loch luźnych i prośnych w chlewniach
ze stacjami komputerowymi, Technologie przemysłowe, ogólna charakterystyka
produkcji
tuczników
metodami
przemysłowymi,
wspólne
cechy
charakterystyczne dla produkcji wielkotowarowej.
Charakterystyka produkcji przemysłowej tuczników na przykładzie fermy typu
Kołbacz, organizacja produkcji w sektorze reprodukcji, odchowu warchlaków i
tuczu, charakterystyka budynków i kojców przeznaczonych dla poszczególnych
grup zwierząt. Zadawanie paszy i usuwanie odchodów na fermie typu Kołbacz.
Metody przechowywania i utylizacji odchowów świńskich. Charakterystyka
obornika i gnojowicy, obliczanie wielkości płyty obornikowej oraz wielkości
zbiornika na gnojowicę i gnojówkę. Samodzielne opracowanie projektu fermy.
Produkcja tuczników z wykorzystaniem loch jednorazówek, przygotowanie
loszek do rozrodu, możliwości wykorzystania mięsa loch jednorazówek,
dodatkowe korzyści wynikające z tego systemu produkcji, prezentacja wyników
prac badawczych realizowanych w Katedrze Hodowli Trzody Chlewnej.
Kompleksowy system produkcji wysokiej jakości wieprzowiny PQS, standardy
postępowania, w hodowli i chowie zwierząt odpowiednich ras, w obrocie
przedubojowym i w przetwórstwie mięsa pozyskiwanego w tym systemie, zasady
przystępowania do systemu oraz nadawania certyfikatu PQS producentom.
7. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
W1
W2
W3
U1
U2
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
Projekt
X
x
x
x
x
x
Sprawozdanie
…………
U3
K1
K2
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
1. Grudniewska B. 1996. Kompleksowa technologia produkcji trzody chlewnej. Wyd.
INŻ., Olsztyn
1. Trzoda Chlewna – miesięcznik
2. Przegląd Hodowlany – miesięcznik
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
27
Przygotowanie do zajęć
10
Studiowanie literatury
10
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu inż.)
13
Łączny nakład pracy studenta
60
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
2
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.14
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Technologie produkcji drobiu
Kierunek studiów
zootechnika
Poziom studiów
I stopnia
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Specjalność
Hodowla Zwierząt i Gospodarka Paszowa, Agroturystyka,
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt, Katedra Hodowli Drobiu
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Bernacki Zenon inż. dr inż., Kokoszyński Dariusz dr inż.,
Korytkowska Henryka dr inż.
Chów i hodowla drobiu, Żywienie zwierząt i paszoznawstwo
Znajomość podstawowych pojęć z zakresu chowu, hodowli,
żywienia i ekonomiki produkcji ptaków gospodarskich.
Wymagania wstępne
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
VII
Wykłady
(W)
9
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
U1
U2
K1
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Zna technologie wychowu, odchowu i użytkowania
różnych gatunków drobiu, w warunkach różnych
systemów gospodarowania
Ma wiedzę w zakresie krajowego i unijnego
ustawodawstwa odnoszącego się do nowoczesnych
technologii chowu, hodowli i produkcji żywca
drobiowego i jaj oraz obrotu tymi produktami
UMIEJĘTNOŚCI
Umie analizować wpływ zastosowanych technologii
odchowu drobiu na jakość produktów
Posiada znajomość wad i zalet stosowanych oraz
proponowanych systemów, procesów, technologii
wychowu, odchowu i chowu drobiu w celu
rozwiązywania problemów na poziomie inżynierskim.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
W oparciu o posiadaną wiedzę potrafi ocenić możliwości
produkcji drobiarskiej w danych warunkach Wykazuje
gotowość do wdrażania określonych technologii produkcji
na podstawie analizy ryzyka i rachunku ekonomicznego
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W09
K_W15
R1A_W04
R1A_W05
K_W05
R1A_W02
K_U14
R1A_U05
K_U17
R1A_U07
K_K05
R1A_K04
R1A_K06
Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy z
zakresu nowoczesnych technologii wychowu, odchowu i
chowu ptaków gospodarskich i produkcji żywności
pochodzenia zwierzęcego
K2
K_K01
R1A_K01
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne, dyskusja,
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
zaliczenie ustne, kolokwium i/lub sprawdzian,
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady:
Technologia wychowu i chowu wybranych zestawów użytkowych kur nieśnych i
mięsnych, kaczek gęsi i indyków. Produkcja kurcząt, kaczek i indyków rzeźnych.
Fizjologia i technika lęgów różnych gatunków ptaków (kury, indyki, perlice,
przepiórki, kaczki, gęsi, strusie).
Charakterystyka aktualnie utrzymywanych w kraju zestawów użytkowych kur,
indyków, kaczek i gęsi. Metody rozmnażania drobiu. Technika unasieniania.
Technologia uboju i obróbki drobiu rzeźnego-przetwórstwo mięsa drobiowego.
Przygotowanie jaj do obrotu towarowego- przetwórstwo jaj.
Ćwiczenia
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
Forma oceny (podano przykładowe)
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
W1
W2
U1
U2
K1
K2
Projekt
Sprawozdanie
x
x
x
x
x
x
…………
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
Mazanowski A. : 2011, Nowoczesna produkcja kurcząt brojlerów Pro Agricola Sp. z
o. o. Gietrzwałd
Trziszka J, .pod. red.: 2000, Jajczarstwo AR Wrocław
Grabowski T., Kijowski J.: 2004, Mięso i przetwory drobiowe WNT Warszawa
Miesięczniki: Polskie Drobiarstwo, Hodowca drobiu
Kwartalnik: Indyk Polski
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
27
Przygotowanie do zajęć
15
Studiowanie literatury
15
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
18
Łączny nakład pracy studenta
75
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
3
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
3
Kod przedmiotu:
……………….
Pozycja planu:
C.15
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Praktyka kierunkowa
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I stopnia inż.
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Specjalność
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa, Agroturystyka
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt
Opiekun praktyk powołany przez Dziekana dr inż. W. Neja; dr
hab. D. Kokoszyński, prof. nadzw. UTP
Wiedza i umiejętności zawodowe nabyte w trakcie
dotychczasowego kształcenia
Wymagania wstępne
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Liczba
punktów
ECTS
4
Praktyka
Semestr
Do końca VII
6 tygodni
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
U1
U2
K1
K2
K3
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Zna mechanizmy ekonomiczne, marketingowe i prawne w
działalności gospodarstw, przedsiębiorstw i agencji
związanych z rolnictwem
Poznaje podstawy projektowania i organizacji produkcji
zwierzęcej i szeroko pojętej gospodarki rolnej
UMIEJĘTNOŚCI
Potrafi dokonać analizy czynników wpływających na
możliwość prowadzenia produkcji rolniczej
Rozwija umiejętność komunikowania się z różnymi
podmiotami gospodarczymi z zakresu rolnictwa lub
przetwórstwa rolniczego
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Potrafi pracować indywidualnie i w zespole, współdziałać
i wykonywać powierzone zadania.
W oparciu o posiadaną wiedzę potrafi i ocenić możliwości
produkcji rolniczej w danych warunkach. Wykazuje
gotowość do wdrażania określonych technologii produkcji
Potrafi
planować
działalność
gospodarstwa,
przedsiębiorstwa rolniczego
3. METODY DYDAKTYCZNE
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W05
R1A_W02
K_W21
R1A_W09
K_U08
R1A_U05
K_U02
RIA_U02
K_K02
R1A_K02
K_K05
R1A_K04
R1A_K06
K_K04
R1A_K03
wykład szkoleniowy, prowadzenie i kontrola merytoryczna opiekuna ds. praktyk i zakładowego opiekuna
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
praca kontrolna, dziennik praktyk, opinia opiekuna zakładowego
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykład szkoleniowy
Przedstawienie celu i założeń praktyki kierunkowej. Sposobu prowadzenia
dokumentacji, warunków i zasad zaliczenia, praw i obowiązków studenta i
zakładów pracy wynikających z porozumień i umów dotyczących odbywania
praktyki
Zapoznanie studentów z różnorodnymi technologiami i systemami produkcji
rolniczej, a także praktyczne opanowanie podstawowych czynności. Pełnienie
funkcji kierowniczych w przyszłości wymaga przekazania studentom w czasie
praktyki wiedzy na temat umiejętności przydziału zadań podległym
pracownikom, ale także w razie potrzeby ich osobistego zademonstrowania lub
ich poinstruowania.
Szczegółowy zakres wiedzy i umiejętności zdobywanych w trakcie praktyki
ustalają opiekun praktyk dydaktyczny i zakładowy, uwzględniając realne
możliwości danego ośrodka w realizacji konkretnego zagadnienia
Realizacja praktyki
kierunkowej
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
Dziennik
praktyk
W1
W2
U1
U2
K1
K2
K3
Praca
kontrolna
Forma oceny
Opinia
opiekuna
zakładowego
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
W zależności od tematyki realizowanej pracy kontrolnej
Przepisy prawne związane z funkcjonowaniem gospodarstwa (np. Kodeks pracy,
Ustawa o nawozach i nawożeniu, Rozporządzenia Ministra itp.)
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Przygotowanie do zajęć
Studiowanie literatury
Inne – praca własna studenta, przygotowanie pracy kontrolnej, prowadzenie
dzienniczka praktyk
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
Nie dotyczy ze względu
na specyfikę modułu
Łączny nakład pracy studenta
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
4
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
4
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C16,C16a
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Fizjologia żywienia
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I stopnia
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Specjalność
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa
Agroturystyka
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt, Katedra Fizjologii
Zwierząt
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
dr hab. inż. Roman Szymeczko
fizjologia zwierząt
znajomość podstaw budowy i funkcjonowania narządów i
układów w organizmach zwierząt
Wymagania wstępne
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
V
Wykłady
(W)
9
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
18
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
Opis efektów kształcenia
Wiedza
W1 Wykazuje znajomość podstawowych funkcji najważniejszych
narządów i układów organizmu, zna podstawowe procesy
fizjologiczne zachodzące w układzie pokarmowym różnych
gatunków zwierząt
W2 Zna zasady żywienia zwierząt (w ujęciu fizjologicznym) oraz
potrafi planować bazę pokarmową dla zwierząt objętych chowem i
hodowlą
Umiejętności
U1
K1
Potrafi ocenić wybrane parametry zdrowia oraz identyfikować
zagrożenia zdrowia zwierząt związane z funkcjonowaniem układu
pokarmowego
Kompetencje społeczne
Ma świadomość odpowiedzialności za produkcję żywności
pochodzenia zwierzęcego, zdrowie zwierząt i ich dobrostan
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
K_W02
R1A_W01
R1A_W04
K_W12
R1A_W05
K_U13
R1A_U05
R1A_U04
R1A_U06
K_K07
R1A_K05
R1A_K06
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOT
kolokwium i/lub sprawdzian
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Rola i rodzaje pokarmu w żywieniu zwierząt; regulacja pobierania pokarmu;
budowa przewodu pokarmowego w nawiązaniu do jego funkcji; procesy
trawienia i wchłaniania w przewodzie pokarmowym zwierząt; skład i
fizjologiczna rola mikroflory przewodu pokarmowego zwierząt; metabolizm
składników odżywczych w organizmie; behawioryzm zwierząt związany z
przyjmowaniem pokarmu (odruchy, instynkty, myślenie konkretne, motywy,
popędy, emocje); behawioryzm nowonarodzonych zwierząt ssących;
behawioryzm pokarmowy zwierząt
utrzymywanych
w
warunkach
wielkostadnych i na pastwisku; fizjologiczne podstawy żywienia zwierząt
przeżuwających; fizjologiczne podstawy żywienia koni; fizjologiczne podstawy
żywienia świń; fizjologiczne podstawy żywienia psów i kotów; fizjologiczne
podstawy żywienia drobiu; fizjologiczne podstawy żywienia królików i
wybranych gatunków zwierząt egzotycznych;
Ćwiczenia
Oznaczanie pH śliny i aktywności enzymów amylolitycznych w jamie ustnej;
efektywność trawienia różnych źródeł białka w żołądku; badania motoryki
żwacza, populacji bakteryjnej i aktywności pierwotniaków w treści żwacza;
badanie aktywności skurczowej jelita cienkiego; oznaczanie efektywności
trawienia różnych źródeł białka, tłuszczu i węglowodanów w jelicie cienkim;
ocena kliniczna procesów trawienia i wchłaniania; ocena jelitowo- wątrobowego
krążenia kwasów żółciowych;
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
W1
W2
U1
K1
Projekt
Referat
Sprawdzian
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
1. Von Engelhardt W., Breves G. 2011. Fizjologia zwierząt domowych.
Wydawnictwo Galaktyka, Łódź, t.II, s. 297.
2. Zawadzki N. 2008. Fizjologiczne podstawy żywienia zwierząt. UP, Wrocław,
s.451.
1. Reinhart G.A. 1998. Recent advances in canine and feline nutrition. Orange Frazer
Press, Wilmington, Ohio, USA, s. 564.
2. Zabielski R. 2007. Sterowanie rozwojem układu pokarmowego u nowo
narodzonych ssaków. PWRiL, Warszawa, s.310.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
27
Przygotowanie do zajęć
20
Studiowanie literatury
10
Inne (przygotowanie do kolokwiów i sprawdzianów, przygotowanie referatu)
18
Łączny nakład pracy studenta
75
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
3
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
3
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.17, 17a
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Bezpieczeństwo żywności i żywność funkcjonalna
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I stopnia
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
nietacjonarne
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa,
Agroturystyka
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt: Katedra Hodowli Trzody
Chlewnej, Katedra Hodowli Bydła, Katedra Hodowli Drobiu,
Zakład Biologii Małych Przeżuwaczy
Prof. dr hab. Wojciech Kapelański, Prof. dr hab. Anna Sawa,
Dr hab. inż. Henryka Bernacka, prof. UTP
Dr hab. inż. Dariusz Kokoszyński, Dr inż. Maria Bocian, Dr
inż. Ewa Peter, Dr inż. Wojciech Neja
Towaroznawstwo surowców i produktów pochodzenia
zwierzęcego
Znajomość podstawowych informacji o wartości odżywczej i
technologiach przetwarzania surowców pochodzenia
zwierzęcego
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wymagania wstępne
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
VII
Wykłady
(W)
9
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
18
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
U1
U2
U3
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Definiuje podstawowe założenia racjonalnego żywienia
człowieka
Ma wiedzę z zakresu krajowego i unijnego
ustawodawstwa odnoszącego się do nowoczesnych
technologii produkcji i przetwórstwa mleka, żywca i jaj
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W01
R1A_W01
K_W05
K_W06
K_W09
R1A_W03
R1A_W02
R1A_W05
R1A_W04
UMIEJĘTNOŚCI
Umie analizować wpływ warunków produkcji K_U14
zwierzęcej na jakość żywności
Potrafi ocenić zagrożenia chemiczne, mikrobiologiczne K_U18
i fizyczne w aspekcie bezpieczeństwa żywności
Ma umiejętność wyboru i wykorzystania najbardziej K_U11
odpowiednich rutynowych metod i urządzeń
analitycznych i sensorycznych do rozwiązania prostego
R1A_U05
R1A_U07
R1A_U05
R1A_U04
R1A_U06
zadania
inżynierskiego
w
zakresie
oceny
towaroznawczej surowców i produktów zwierzęcych
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy, K_K01
w tym w zakresie zootechniki i produkcji żywności
pochodzenia zwierzęcego
Potrafi pracować samodzielnie i w zespole; K_K02
współdziałać i wykonywać powierzone zadania,
kierować i kontrolować efekty pracy
Ma świadomość znaczenia produktów zwierzęcych (w K_K06
tym z dziczyzny) w zachowaniu zdrowia
K1
K2
K3
R1A_K01
R1A_K02
R1A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Kolokwium, aktywny udział w ćwiczeniach laboratoryjnych, sprawozdanie
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Ćwiczenia lab.
Kontrola Bezpieczeństwa Żywności w UE. Wybrane systemy zapewniające
wysoką jakość w produkcji i przetwórstwie żywności (GMP, TQM, PQS).
System HACCP – geneza, pojęcia i definicje, etapy i zasady. System HACCP w
praktyce – przemysł mleczarski, mięsny, ubojnia drobiu. Zagrożenia biologiczne,
fizyczne i chemiczne żywności. Mleko, mięso i jaja jako źródło składników
odżywczych i funkcjonalnych. Genetyczne i pozagenetyczne uwarunkowania
właściwości funkcjonalnych mleka, mięsa i jaj. Standaryzacja i zarządzanie
jakością produktów pochodzenia zwierzęcego. Jakość i znakowanie żywności.
Pozostałość środków weterynaryjnych i dodatków paszowych w żywności
pochodzenia zwierzęcego – regulacje prawne.
Technologie produkcji mleka, mięsa i jaj posiadających atrybuty żywności
funkcjonalnej, z uwzględnieniem kolejnych etapów ich pozyskiwania. Ocena
jakości surowca i przetworów z mleka, mięsa i jaj w zakresie właściwości
funkcjonalnych (wartości odżywczej, prozdrowotnej, fizykochemicznej i
sensorycznej) z uwzględnieniem bezpieczeństwa żywności oraz modyfikacji
procesów technologicznych i warunków przechowywania. Innowacyjne
technologie produkcji produktów zwierzęcych, wytwarzanych z mleka, mięsa i
jaj. Innowacyjne technologie opakowalnicze i substancji dodatkowych
zwiększających wartość prozdrowotną produktów z mleka i mięsa. Wymagania
sanitarno-weterynaryjne w produkcji zwierzęcej a bezpieczeństwo żywności.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
W1
W2
U1
U2
U3
Forma oceny (podano przykładowe)
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
Projekt
Sprawozdanie
Ćwicz.
laborat.
x
x
x
x
x
x
K1
K2
K3
x
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
Kałużyn-Krajewska D., Sikora T (1999). HACCP – koncepcja i system zapewnienia
bezpieczeństwa zdrowotnego żywności. Wyd. Haldruk Warszawa.
Świderski F., pod red. (1999). Żywność wygodna i żywność funkcjonalna. WN-T
Warszawa
Litwińczuk Z., Litwińczuk H. (2010). Surowce zwierzęce. Ocena i wykorzystanie.
PWRIL Warszawa.
Gospodarka mięsna – miesięcznik; Medycyna weterynaryjna – miesięcznik, Przegląd
hodowlany – miesięcznik.
Guzek D., Głąbika D., Wierzbicka A. (2011). Nowe trendy w przetwórstwie mięsa
wieprzowego a preferencje konsumenckie. Postępy Techniki Przetwórstwa
Spożywczego 2.
Blicharski T., Hammermeister A., Skrzymowski K. (2011) Biożywoność a POLSUS.
infoPOLSUS 11.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
27
Przygotowanie do zajęć
13
Studiowanie literatury
5
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
5
Łączny nakład pracy studenta
50
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
2
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.18; C.18a
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Technologie produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
Pierwszy stopień
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa
Agroturystyka
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt
Zakład Biologii Małych Przeżuwaczy i Agroturystyki
Katedra Hodowli Bydła; Katedra Hodowli Drobiu;
Katedra Hodowli Trzody Chlewnej, Zakład Hodowli Koni i
Zwierząt Futerkowych
Henryka Bernacka, dr hab., prof. UTP (koordynator przedmiotu);
Anna Sawa, prof. dr hab.; Wojciech Kapelański, prof. dr hab.;
Zenon Bernacki, prof. dr hab., Ewa Peter, dr inż., Jacek Zawiślak,
dr inż.
Chow i hodowla owiec i kóz; Chow i hodowla bydła; Chow i
hodowla trzody chlewnej; Chow i hodowla drobiu; Chów i
hodowla zwierząt futerkowych.
Zna podstawowe typy użytkowe, gatunki i rasy zwierząt objętych
chowem i hodowlą, zna technologie ich odchowu i użytkowania w
warunkach różnych systemów gospodarowania.
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wymagania wstępne
B.Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
VIII
Wykłady
(W)
9
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
18
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
3
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
U1
U2
Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
WIEDZA
Charakteryzuje produkty pochodzenia zwierzęcego, ma K_W06
wiedzę dotyczącą metod ich pozyskiwania, konserwowania i
uszlachetniania oraz zna metody, techniki i narzędzia
stosowane w ocenie żywności pochodzenia zwierzęcego
Ma podstawową wiedzę na temat oddziaływania ferm K_W18
produkcyjnych na środowisko naturalne, pozyskiwania i
zagospodarowania odpadów poubojowych.
UMIEJĘTNOŚCI
Umie analizować wpływ warunków produkcji zwierzęcej na K_U14
jakość żywności
Ma umiejętność wyboru i wykorzystania najbardziej K_U11
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
R1A_W03
R1A_W05
R1A_W06
R1A_U05
R1A_U05
odpowiednich rutynowych metod i urządzeń analitycznych i
sensorycznych
do
rozwiązania
prostego
zadania
inżynierskiego w zakresie oceny żywności pochodzenia
zwierzęcego.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy, w K_K01
tym w zakresie zootechniki i produkcji żywności
pochodzenia zwierzęcego
Wykazuje
zrozumienie
konieczności
kształcenia K_K10
ustawicznego w kontekście postępu technologicznego w
produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego
K1
K2
R1A_U04
R1A_U06
R1A_K01
R1A_K07
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOT
Kolokwia pisemne.
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady:
Gospodarcze znaczenie mleka różnych gatunków zwierząt i jego
przetworów.
Przemysł
mleczarski.
Różnorodność
produktów
pozyskiwanych z mleka, kryteria podziału serów. Przydatność elementów
tusz zwierzęcych i drobiowych do produkcji przetworów. Właściwości i
przydatność technologiczna mięsa, tłuszczu i podrobów różnych gatunków
zwierząt gospodarskich i drobiu. Opakowania stosowane w produkcji
przetworów mlecznych i mięsnych. Uboczne produkty poubojowe i ich
zagospodarowanie. Przetwórstwo jaj – technologia płynnych produktów,
zamrażalnictwo, technologie suszarnicze. Standaryzacja i przepisy
handlowe w produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego.
Ćwiczenia
Ocena przydatności technologicznej surowca do produkcji artykułów
mleczarskich.
Technologia
produkcji
mleka
spożywczego
pasteryzowanego i sterylizowanego (UHT). Technologia produkcji masła,
napojów mlecznych niefermentowanych i fermentowanych oraz lodów.
Technologie serów miękkich, twardych i półtwardych. Ocena
laboratoryjna jakości mięsa. Metody fizyczne, fizykochemiczne
i chemiczne utrwalania mięsa. Ogólna charakterystyka najważniejszych
wędlin i wyrobów garmażeryjnych. Technologia produkcji wędlin
i wyrobów wędliniarskich. Produkcja konserw oraz ocena jakościowa.
Technologie produkcji przetworów jajowych (majonezy, dressingi,
napoje).
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Forma oceny
Efekt
kształcenia
W1
W2
U1
U2
K1
Egzamin ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
x
x
x
x
x
Projekt
Sprawozdanie
Aktywność na
ćwiczeniach
lab.
x
x
K2
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
1. Praca zbiorowa pod redakcją T. Trziszki., 2000. Jajczarstwo. Nauka. Technologia.
Produkcja. Wyd. AR we Wrocławiu.
2. Praca zbiorowa pod redakcją T.Grabowskiego i J. Kijowskiego., 2004. Mięso i
przetwory drobiowe – technologia , higiena, jakość. WNT, Warszawa.
3. Litwińczuk A., Litwińczuk Z., Barłowska J., Florek M., 2004. Surowce zwierzęce
ocena i wykorzystanie. PWRiL Warszawa.
4. Jurczak M.E., 1997. Mleko. Produkcja, badanie, przerób. Wyd. SGGW Warszawa.
5. Olszewski A., 2002. Technologia przetwórstwa mięsa. WNT Warszawa.
6. Olszewski A., 2008. Technologia przetwórstwa mięsa w pytaniach i odpowiedziach.
WNT Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
1. Dankowski A., Bernacka H., Janicki B., Siminska E., 2005. Użytkowanie owiec. ATR
Bydgoszcz;
2. Derengiewicz W., 1997. Technologia serów miękkich. Oficyna Wyd. HOŻA
Warszawa.
3. Żuraw J., Chojnowski W., Jęsiak Z., 1997. Technologia serów twardych i
półtwardych. Oficyna Wyd.“HOŻA” Warszawa.
4. Czasopisma: Przegląd mleczarski, Gospodarka Mięsna.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
27
Przygotowanie do zajęć
25
Studiowanie literatury
7
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
16
Łączny nakład pracy studenta
75
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
3
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
3
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.19
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Przedmiot obieralny. Chów zwierząt amatorskich
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I stopnia
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Agroturystyka
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt; Zakład Biologii Małych
Przeżuwaczy i Agroturystyki
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Ewa Peter, dr inż.
Zoologia, Anatomia zwierząt, Fizjologia zwierząt, Genetyka
Posiada wiedzę dotyczącą budowy anatomicznej
poszczególnych narządów i układów ssaków. Potrafi wyjaśniać
i charakteryzować podstawowe procesy fizjologiczne,
biochemiczne w organizmie zwierzęcym. Posiada teoretyczną
wiedzę na temat podstaw dziedziczenia cech u zwierząt.
Wymagania wstępne
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
V
Wykłady
(W)
9
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTSi
6
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
W3
U1
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Rozpoznaje i opisuje najważniejsze gatunki, rasy i
odmiany wybranych zwierząt amatorskich (koty,
gryzonie, gady). Zna metody ich odchowu z
uwzględnieniem warunków utrzymania.
Zna zasady żywienia wybranych gatunków zwierząt
amatorskich.
Wykazuje znajomość podstawowych aspektów prawnych
i etycznych w chowie i hodowli zwierząt amatorskich w
odniesieniu do dobrostanu i ochrony ich zdrowia.
UMIEJĘTNOŚCI
Potrafi zaplanować wielkość i wyposażenie klatek
(pomieszczeń) odpowiednich dla danego gatunku zwierząt
amatorskich.
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W09
R1A_W04
R1A_W05
K_W12
R1A_W05
K_W17
R1A_W06
K_U05
R1A_U04
Potrafi podejmować decyzje o świadomym rozrodzie
zwierząt amatorskich.
Potrafi wykorzystać znajomość aktów prawa krajowego i
unijnego w prowadzeniu hodowli amatorskich zwierząt.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Wykazuje
etyczną
postawę
wobec
zwierząt
towarzyszących. Rozumie znaczenie dobrostanu w
hodowli i chowie tych zwierząt.
Rozumie skutki nieodpowiedzialnego prowadzenia
hodowli i chowu zwierząt amatorskich. Potrafi ocenić
skutki tej działalności i jej wpływ na zachowanie
bioróżnorodności zwierząt i stan środowiska naturalnego.
U2
U3
K1
K2
K_U12
K_U23
R1A_U05
R1A_U06
R1A_U01
K_K14
R1A_K05
K_K09
R1A_K06
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, pokaz, dyskusja, prelekcja, projekt
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
zaliczenie pisemne, kolokwium
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Ewolucja kotów, gryzoni i gadów. Rola i znaczenie zwierząt towarzyszących w
kulturze. Współcześnie żyjące gatunki wielkich i małych kotów świata. Praca
hodowlana. Behawioryzm. Wystawy i ocena zwierząt.
Ćwiczenia:
Charakterystyka biologiczna wybranych gatunków zwierząt amatorskich (kot,
chomik, świnka morska, mysz, szczur, myszoskoczek, koszatniczka, królik
miniaturowy, fretka, żółw, wąż, legwan). Przynależność systematyczna. Warunki
utrzymania. Pielęgnacja. Rozmnażanie. Żywienie. Profilaktyka zdrowotna
zwierząt, bezpieczeństwo w obcowaniu ze zwierzętami.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
W1
W2
W3
U1
U2
U3
K1
K2
7. LITERATURA
Egzamin
pisemny
Kolokwium
Projekt
x
x
x
x
x
x
x
x
Sprawozdanie
…………
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
1. Gorazdowski M. J., Kaczorowski M., 2003. Amatorska hodowla gadów. Wydaw.
Multico;
2. Herrscher/Theilig, 2007. Rasy kotów. Wydaw. Multico;
3. Lorek. M.O., Gugołek A. 2008. Zwierzęta amatorskie i towarzyszące. Wyd. UWM
Olsztyn;
4. Praca pod red. Jamroz D., Potkański A., 2006. Żywienie zwierząt i paszoznawstwo.
Wydaw. Nauk. PWN;
5. Vermeulen-Slik A. 2011. Gryzonie i inne ssaki domowe. Wydaw. Rea.
1. Rousselet-Blanc P., 2008. Koty. Wyd. Larousse;
2. Kocie sprawy. Miesięcznik felinologiczny;
3. Magazyn Weterynaryjny;
4. Seria: Porady domowe. Zwierzęta. Wiedza i życie;
5. Seria Wydawnicza HOBBY (myszy, szczury, chomiki, koszatniczki,
myszoskoczki, szynszyle, królik miniaturowy, fretki, legwan zielony, żółw ozdobny).
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
27
Przygotowanie do zajęć
55
Studiowanie literatury
38
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
30
Łączny nakład pracy studenta
150
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
6
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
6
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.19
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Przedmiot obieralny. Chów i hodowla zwierząt futerkowych
Kierunek studiów
zootechnika
Poziom studiów
I stopnia
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Agroturystyka
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa
Zakład Hodowli Koni i Zwierząt Futerkowych
Dr hab. Stanisław Kubacki prof. nadzw. UTP, dr inż. Natasza
Święcicka , dr inż. Jacek Zawiślak
Anatomia zwierząt, fizjologia zwierząt, żywienie zwierząt
Zakres wiedzy/umiejętności/kompetencji społecznych jakie
powinien posiadać student przed rozpoczęciem realizacji
określonego przedmiotu / brak wymagań
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wymagania wstępne
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
V
Wykłady
(W)
9
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTSi
6
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
U1
U2
K1
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Posiada wiedzę z zakresu biologii zwierząt futerkowych
dzikich i chowanych w gospodarstwach
agroturystycznych
Ma wiedzę na temat roli zwierząt futerkowych
roślinożernych i miesożernych w gospodarstwach
agroturystycznch
UMIEJĘTNOŚCI
Umie prowadzić ekologiczny chów zwierząt futerkowych
(szczególnie zwierząt roślinożernych) w oparciu o pasze
gospodarskie i trwałe użytki zielone na podstawie analizy
wad i zalet tej produkcji
Potrafi zaproponować organizację gospodarstwa
agroturystycznego z uwzględnieniem roli zwierząt
futerkowych towarzyszących.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Ma świadomość odpowiedzialności za produkcję
żywności ekologicznej
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W31
R1A_W04
K_W33
R1A_W07
K_U31
R1A_U07
K_U32
R1A_U07
K_K18
R1A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
np. wykład multimedialny, pokaz, dyskusja, prelekcja,
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
np. zaliczenie ustne,
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
WYKŁADY
Ćwiczenia
Podstawowe zagadnienia związane z chowem i pielegnacją zwierząt
futerkowych, Gatunki oraz odmiany zwierząt z rodziny Carnivora i Rodenta
wykorzystywane w hodowli amatorskiej, zależności środowiskowe i tendencje
występowania w ekosystemach naturalnych.
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi korzystać z programów Uni
Europejskiej dla zwierząt futerkowych sporządzać dawki żywieniowe dla
poszczególnych gatunków hodowlanych zwierząt futerkowych, wprowadzać
programy profilaktyczne dla zwierząt, sporządzić projekt amatorskiej hodowli
zwierząt futerkowych określić obszary atrakcyjne turystycznie pod kątem
występowania w środowisku naturalnym dzikich zwierząt futerkowyc. hPo
zakończeniu przedmiotu student jest zdolny do zorganizowania amatorskiej
hodowli dla poszczególnych gatunków zwierząt futerkowych, świadomie
korzystając z odpowiednich programów unijnych. Aktywnie działa na rzecz
ochrony gatunków rodzimych
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
W1
W2
U1
U2
K1
Forma oceny (podano przykładowe)
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
Projekt
Sprawozdanie
…………
x
x
7.LITERATURA
Literatura
podstawowa
Andrew S. 2006. Biologiczne podstawy ochrony przyrody PWN,Warszawa
Barabasz B. 2007. Jenoty chów i hodowla. PWRiL Warszawa
Barabasz B. 2001. Szynszyle i użytkowanie. Wydaw. PWRiL, Warszawa
Barabasz B. 2007. Jenoty chów i hodowla. PWRiL Warszawa
Barabasz B. 2001. Szynszyle i użytkowanie. Wydaw. PWRiL, Warszawa
Bielański P., Kowalska D. 2007. Króliki. Oficyna Wydawnicza „Hoża” Warszawa
Brodeck Z., Gończ E. Ochrona środowiska. Lexis Nexis
Cholewa R. 2000. Chów i hodowla zwierząt futerkowych AR Poznań
Kuźniewicz I., Filistowicz A.,1999. Chów i hodowla zwierząt futerkowych AR
Wrocław
Sumiński P., Goszczyński J., Romanowski J.1993. Ssaki drapieżne Europy. PWRiL,
Warszawa
Literatura
uzupełniająca
Hodowca Zwierząt Futerkowych, Scientifur, Roczniki Naukowe
Miesięcznik „Łowiec Polski”
Miesięcznik „Brać łowiecka”
8.NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
27
Przygotowanie do zajęć
40
Studiowanie literatury
40
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
43
Łączny nakład pracy studenta
150
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
6
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
6
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.19
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
PRZEDMIOT OBIERALNY. ORNITOLOGIA
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I stopnia
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Specjalność
Hodowla Zwierząt i Gospodarka Paszowa
Agroturystyka
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt
Wymagania wstępne
Znajomość podstaw biologii i ekologii ptaków
dr inż. Piotr Indykiewicz
zoologia
B.Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
V
Wykłady
(W)
9
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
18
6
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
U1
U2
K1
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Zna podstawową terminologię, nomenklaturę oraz
podstawowe teorie i prawa z zakresu biologii, zoologii,
anatomii ptaków.
Wykazuje znajomość systematyki, zoogeografii, ewolucji,
morfologii i anatomii zwierząt oraz podstawowych funkcji
najważniejszych narządów i układów
UMIEJĘTNOŚCI
Posiada umiejętność przygotowania różnych form prac
pisemnych dotyczących szczegółowych zagadnień
związanych z ornitologią
Posiada umiejętność
przygotowania wystąpienia i
prezentowania szczegółowych zagadnień (również
własnych poglądów skonfrontowanych z literaturą w
zakresie ornitologii
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Potrafi pracować samodzielnie i w zespole; współdziałać i
wykonywać powierzone zadania, kierować i kontrolować
efekty pracy
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W01
K_W02
R1A_W01
R1A_W04
K_U19
R1A_U08
R1A_U09
K_U20
R1A_09
K_K02
R1A_K02
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia projektowe, pokaz, dyskusja
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
sprawdzian, przygotowanie projektu
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Poznanie metod i technik rozpoznawania gatunku, płci i wieku wybranych grup
ptaków, poznawane wybranych elementów biologii i ekologii dzikich ptaków,
podstawowych metod i technik opieki, hodowli (rozmnażania) ptaków;
sporządzanie notatek i szkiców terenowych.
praktycznym rozpoznawania gatunków płci i wieku wybranych grup ptaków,
planowaniu i wykonywaniu podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych;
projektowaniu optymalnych pomieszczeń dla poszczególnych grup ptaków.
Wykłady:
Ćwiczenia:
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
Forma oceny (podano przykładowe)
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
W1
U1
U2
K1
Projekt
Sprawozdanie
…………
x
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
Jonsson L., 1998: Ptaki Europy i obszaru śródziemnomorskiego. Muza S.A.,
Warszawa;
Tomiałojć L., Stawarczyk T, 2003: Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i
zmiany. Tom I i II, PTPP „pro Natura”, Wrocław.
Radziszewski M., Matysiak M., 2010: Ilustrowana encyklopedia ptaków Polski. Carta
Blanca Grupa Wyd. PWN, 352 ss.
Łukaszewicz K., 1975: Ogrody zoologiczne wczoraj - dziś - jutro. Wiedza
Powszechna, 437 ss.
Hlebowicz A., Targowski M., 2005: Jaki, ptaki i kociaki. Wyd. „Bernardinum”
Pelplin, 242 ss.
Kruszewicz A., 2000: Hodowla ptaków ozdobnych, Wyd. Multico, Warszawa.
Wiśniewski H., Łoś K., 1997: Leśny Park Kultury i Wypoczynku, Zwierzęta
Ogrodu Fauny Polskiej, Bydgoszcz 1997, 126 ss.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
27
Przygotowanie do zajęć
40
Studiowanie literatury
40
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
43
Łączny nakład pracy studenta
150
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
6
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
6
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.19
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Przedmiot obieralny. Ogrody zoologiczne
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I stopnia inżynierskie
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
nietacjonarne
Agroturystyka
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa
WHiBZ, Katedra Ekologii
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wymagania wstępne
dr inż. Grzegorz Gackowski
zoologia
brak wymagań
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
V
(W)
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
9
18
Wykłady
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
6
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
W3
U1
U2
U3
Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
WIEDZA
Potrafi docenić konieczność istnienia ogrodów K_W01
zoologicznych w przyszłości, jako formy ochrony
gatunków zagrożonych.
Posiada podstawową wiedzę z zakresu funkcjonowania K_W07
ogrodów zoologicznych.
Ma wiedzę z zakresu utrzymywania zwierząt w
warunkach sztucznych oraz możliwości ich reintrodukcji.
UMIEJĘTNOŚCI
Potrafi ocenić możliwości ochrony zwierząt w
konkretnych warunkach środowiskowych
Potrafi urządzić podstawowe obiekty ekspozycyjne w
ogrodach zoologicznych.
Posiada
umiejętności
przeprowadzania
zajęć
edukacyjnych na temat biologii i ekologii zwierząt w
warunkach ogrodu zoologicznego
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
R1A_W01
K_W16
R1A_W03
R1A_W05
R1A_W06
R1A_W05
K_U01
R1A_U01
K_U07
R1A_U05
K_U20
R1A_U09
Jest aktywny w promowaniu ogrodów zoologicznych do K_K09
celów dydaktycznych i naukowych
Jest otwarty na problemy chowu i hodowli zwierząt oraz K_K09
ich aktywnej ochrony szczególnie gatunków ginących i
zagrożonych wyginięciem
Wykazuje etyczną postawę wobec zwierząt w ogrodach K_K08
zoologicznych.
K1
K2
K3
R1A_K06
R1A_K06
R1A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne,
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Kolokwium, dyskusja
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
wykłady:
ćwiczenia:
Historia ogrodów zoologicznych i pozyskiwania zwierząt dla celów
ekspozycyjnych. Historia polskich ogrodów zoologicznych. Problemy
aklimatyzacyjne w warunkach sztucznych. Żywienie zwierząt w ogrodach
zoologicznych. Biologia i ochrona gatunkowa rysia. Biologia i ochrona
gatunkowa bobra. Problemy ochrony tygrysa i żubra. Znaczenie żółwia błotnego,
kormorana czarnego i bociana białego we współczesnym środowisku. Znaczenie
Konwencji Waszyngtońskiej CITESW oraz współpraca ogrodów zoologicznych
w ramach EAZA. Zdrowotne znaczenie zwierząt dla człowieka. Ślady zwierząt
oraz ocena ich wieku. Hominidy a człowiek współczesny. Przyczyny wędrówek
zwierząt. Publiczność jako czynnik wysoko stresujący dla zwierząt w ogrodach
zoologicznych. Przyszłość ogrodów zoologicznych.
Specyfika utrzymywania zwierząt w warunkach sztucznych. Hodowle karmowe
w ogrodach zoologicznych. Organizacja i urządzanie wybiegów i pomieszczeń
dla zwierząt. Funkcjonowanie ogrodu zoologicznego na przykładzie łódzkiego
zoo. Problemy ochrony ssaków bałtyckich. Działalność fokarium w Helu oraz
akwarium MIRu w Gdynii. Działalność oceanariów na przykładzie San Diego i
Hiszpanii. Przykłady programów ochrony zwierząt. Rozpoznawania wybranych
głosów zwierząt. Funkcja edukacyjna zoo na przykładzie ścieżek dydaktycznych.
Problemy gospodarcze wynikające z całkowitej ochrony zwierząt. pływ
antropopresji na wybrane gatunki zwierząt.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
W1
W2
W3
U1
U2
U3
K1
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
x
x
x
x
x
x
x
Projekt
Sprawozdanie
dyskusja
K2
K3
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
1. Kawecki Z., 1976: Zoologia stosowana. PWN.
2. Łukaszewicz K., 1975: Ogrody zoologiczne wczoraj dziś i jutro. WP.
3. Polskie Ogrody Zoologiczne – informator ogrodów zoologicznych. P.T.Zool.
sekcja Ogrodów Zoologicznych, roczniki.
4. Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków
zagrożonych wyginięciem , sporządzona w Waszyngtonie w 1973 roku. Dz.U.R.P. z
dn. 4.04.1991r.
5. Krupka J. i in., 1989: Łowiectwo. PWRiL.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Obciążenie studenta
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
27
Przygotowanie do zajęć
40
Studiowanie literatury
40
Inne (przygotowanie do zaliczeń)
43
Łączny nakład pracy studenta
150
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
6
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
6
……………….
Kod przedmiotu:
C.19
Pozycja planu:
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
PRZEDMIOT OBIERALNY. KYNOLOGIA
Kierunek studiów
ZOOTECHNIKA
Poziom studiów
Pierwszy stopień
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Specjalność
HODOWLA ZWIERZĄT I GOSPODARKA PASZOWA
Agroturystyka
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt
Wymagania wstępne
znajomość podstaw żywienia zwierząt
dr inż. Dominika Gulda
anatomia, fizjologia
B.Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
V
Wykłady
(W)
9
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
18
Liczba
punktów
ECTS
6
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
scharakteryzować międzynarodowe i krajowe
organizacje zajmujące się pracą hodowlaną,
wyznaczaniem wzorców rasowych (programów
hodowlanych),
organizacją
konkursów
kynologicznych;
student potrafi rozpoznać i uporządkować rasy psów
zgodnie z obowiązującym podziałem na grupy i
sekcje wg. F.C.I. oraz wskazać ich charakterystyczne
cechy rasowe. Zna programy profilaktyki, dobrostanu
oraz żywienia dla poszczególnych grup użytkowych
K_W09
K_W27
R1A_W01
Student potrafi wymienić i scharakteryzować typy
użytkowe psów
K_W10
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
W1
W2
W3
R1A_W04
R1A_W03
R1A_W05
K_W08
K_W09
K_W10
K_W12
K_W16
R1A_W04
R1A_W05
R1A_W06
R1A_W05
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Po zakończeniu przedmiotu student formułuje
elementarne założenia hodowli psów rasowych,
planując doboru par do rozrodu.
K_U01
K_U04
R1A_U01
R1A_U04
U2
Potrafi sporządzać programy prawidłowego żywienia
i profilaktyki dla psów.
K_U15
K_U13
U3
Zorganizować i zaprojektować programy treningu i
szkolenia psów w zależności od kierunku ich
użytkowania.
K_U07
R1A_U04
R1A_U05
R1A_U06
R1A_U05
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi
zaprojektować i samodzielne poprowadzić hodowle
psów rasowych z uwzględnienie zasad profilaktyki,
dobrostanu oraz układania i bilansowania dawek
pokarmowych;
K1
K_K02
K_K08
K_K07
K_K11
K_K14
R1A_K01
R1A_K05
R1A_K06
R1A_K08
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykłady i ćwiczenia multimedialne, ćwiczenia: laboratoryjne,
terenowe
obliczeniowe, projektowe,
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOT
kolokwium i przygotowanie projektu ( projekt prowadzenia własnej hodowli psów rasowych z
uwzględnieniem ich użytkowości)
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Ćwiczenia
Przedstawienie i omówienie organizacji kynologicznych w kraju i na
świecie, charakterystyka i prezentacja poszczególnych grup psów według
F.C.I; multimedialna prezentacja wybranych ras: psów pasterskich i
zaganiających, sznaucerów, molosów, pinczerów, terierów, jamników,
psów w typie pierwotnym, płochaczy, wyżłów, psów dowodnych,
gończych, posokowców, psów do towarzystwa, chartów
Omówienie zjawiska ewolucyjnego sukcesu psowatych, różnorodności
form endemicznych (ras); Przedstawienie zasad rozgrywania konkursów
kynologicznych w kraju i na świecie. Analiza prawidłowych zasad
żywienia psów hodowlanych, użytkowych; Charakterystyka specyfiki
rozwoju socjalnego szczeniąt, rozrodu, pokroju, zmysłów. Wprowadzenie
elementów treningu osmologicznego i szkoleń kierunkowych.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
W1
W2
W3
U1
U2
U3
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
Projekt
x
x
x
x
x
x
Sprawozdanie
…………
K1
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
England Gary C.W., 1998: „Rozród i położnictwo psów według Allena”, Wyd.
SIMA WLW.
Gardner J., 2003: “ Przygotuj psa na wystawę” Wyd. MULTICO Warszawa
Janowski A. 2001: „Tajemnice wystaw psów”, Wyd. MULTICO Warszawa.
Kramer E., 2003: „Rasy psów”, Wyd. Multico Warszawa.
Kuźniewicz J., Kuźniewicz G., 2005: Metody szkolenia i sposoby użytkowania
psów. Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu.
Monkiewicz J., Wajdzik J., 2003: Kynologia wiedza o psie. Wydawnictwo
Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Wrocław.
Smyczyński L., 1989: „Psy, rasy i wychowanie”, Wyd.PWRiL Warszawa.
Ściesiński K. 2003: „Hodowla psów”, Wyd.SGGW Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Alderton D., 1993:” Psy – ilustrowany przewodnik obejmujący 300 ras psów z
całego świata”, Wyd. WIEDZA I ŻYCIE Warszawa.
Hall E.J., Murphy K.F., Darke P.G.G., 2005: „Choroby wewnętrzne psów”,
Wyd.SIMA WLW.
Fennel J.2000
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
27
Przygotowanie do zajęć
50
Studiowanie literatury
23
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
50
Łączny nakład pracy studenta
150
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
6
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
6
Kod przedmiotu:
……………….
Pozycja planu:
C.19;
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Przedmiotobieralny. Jeździectwo i rekreacja konna
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
Pierwszy stopień
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Agroturystyka
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt
Mgr inż. Monika Monkiewicz, mgr inż. Magdalena Drewka, dr
inż Dominika Gulda
Chów i hodowla koni
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Podstawowe wiadomości z zakresu chowu, hodowli i użytkowania
koni
Wymagania wstępne
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Ćwiczenia
Ćwiczenia
Ćwiczenia
Wykłady
Seminaria
audytoryjne
laboratoryjne
projektowe
Semestr
(W)
(Ć)
(L)
(P)
(S)
V
9
18/2
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTS
6
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Opis efektów kształcenia
Lp.
W1
W2
U1
U2
K1
WIEDZA
Ma wiedzę dotyczącą możliwości wykorzystania nauk
biologicznych w produkcji koni
Ma wiedzę w zakresie krajowego i unijnego
ustawodawstwa odnoszącego się do nowoczesnych
technologii chowu i hodowli koni
UMIEJĘTNOŚCI
Potrafi wykorzystać znajomość aktów prawa krajowego i
unijnego w prowadzeniu produkcji koni
Korzysta z analizy trendów ekonomicznych w planowaniu
produkcji rolniczej
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Wykazuje etyczną postawę wobec koni i rozumie
znaczenie dobrostanu w produkcji zwierzęcej
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
K_W25
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W27
R1A_W04
R1A_W01
R1A_WO1
R1A_WO3
R1A_WO5
K_U23
R1A_U01
K_U24
R1A_U01
K_K14
R1A_K05
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, pokaz, dyskusja, prelekcja, metoda przypadków, gry
dydaktyczne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOT
test, złożenie referatu
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Etologia koni. Pielęgnacja i przygotowanie konia do pokazu, transportu.
Fizjoterapia koni. Zasady praktycznego użytkowania koni. Dobrostan w świetle
przepisów Unii Europejskiej.
Wybór i kupno konia. Organizacja ośrodka jeździeckiego. Podstawy jazdy konnej
i lonżowania. Naturalne metody szkolenia koni. Ujeżdżenie i skoki przez
przeszkody, WKKW,rajdy, woltyżerka, polo, powożenie. Jazda w stylu western.
Ćwiczenia:
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
W1
W2
U1
U2
K1
Projekt
…………
Sprawozdanie
x
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
Pruchniewicz W. 2007. „Akademia jeździecka cz.1”.Chaber PR – Akademia
Jeździecka
PZJ. Zasady jazdy konnej cz.1
PZJ. Zasady jazdy konnej cz.2
PZJ. Zasady jazdy konnej cz.3.
Lesley B.2006. „ Nowoczesny trening konia”. MUZA.
D'Orgeix J. 1986.” Skoki przez przeszkody”. Zbrosławice.
Rashid M. 2005.”Z myślą o koniu”. Galaktyka.
Rashid M. 2006 „Lekcje których udzielił mi koń”. Galaktyka.
Roberts M., 2007 „Ode mnie dla was.” Galaktyka.
Roberts M. 2000 „Shy Boy – koń, który porzucił wolność”. Media rodzina.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
27
50
23
50
Łączny nakład pracy studenta
150
Przygotowanie do zajęć
Studiowanie literatury
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
6
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
6
Kod przedmiotu:
……………….
Pozycja planu:
C.19
1.INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A.Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Kierunek studiów
Poziom studiów
Profil studiów
Forma studiów
Przedmioty obieralne. Formy ochrony przyrody
Zootechnika
I stopnia inżynierskie
ogólnoakademicki
niestacjonarne
Agroturystyka
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek
studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i
jego stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wymagania wstępne
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt
dr inż. Jacek Zieliński
biologia, botanika, zoologia, ekologia
Wymagana wiedza z zakresu biologii na poziomie szkoły średniej
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
V
Wykłady
(W)
9
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
Zajęcia
Liczba
Seminaria
projektowe
terenowe punktów
(P)
(S)
(T)
ECTSi
6
2.EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
U1
K1
K2
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Wykazuje znajomość podstawowych zagadnień i
pojęć ekologicznych oraz podstaw ochrony i
kształtowania środowiska
UMIEJĘTNOŚCI
Potraf planować szlaki turystyczne w skali lokalnej i
krajowej
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Rozumie skutki prowadzenia hodowli i chowu
zwierząt dla stanu środowiska. Ma świadomość
zagrożenia środowiska naturalnego w wyniku
prowadzenia produkcji zwierzęcej.
Potrafi ocenić skutki tej działalności i jej wpływ na
zachowanie bioróżnorodności zwierząt i stan
środowiska naturalnego
Odniesienie
do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
K_W07
R1A_W03
R1A_W05
R1A_W06
K_U28
R1A_U07
K_K09
R1A_K06
K_K09
R1A_K06
3.METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, pokaz, dyskusja
4.FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Ćwiczenia: Przygotowanie prezentacji, sprawdzian pisemny.
5.TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Przedstawienie walorów poszczególnych parków narodowych i najcenniejszych
rezerwatów; aktualne zagrożenia
Sposoby ochrony niektórych grup zwierząt (bezkręgowce, płazy gady, ptaki i
ssaki) roślin (rośliny naczyniowe) oraz siedlisk (torfowiska, łąki, murawy
kserotermiczne, rożne typy lasów, rzeki jeziora, strefa przybrzeżna mórz);
Planowanie zabiegów ochronnych dla hipotetycznych cennych obiektów
przyrodniczych.
Ćwiczenia
6.METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się
metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
Egzamin
ustny
W1
U1
K1
K2
Forma oceny (podano przykładowe)
Egzamin
Kolokwium
Projekt
Sprawozdanie
pisemny
x
x
x
x
x
x
X
…………
7.LITERATURA
Literatura
podstawowa
Głowaciński Z. (red.) 2001. Polska Czerwona Księga Zwierząt, Kręgowce.
Państwowe Wyd. Rol. i Leśne. Warszawa.
Gromadzki M. (red.) 2004.Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 –
podręcznik metodyczny. Ministerstwo Środowiska, Warszawa.
Kaźmierczakowa R., Zarzycki K. (red.). 2001. Polska czerwona księga roślin,
paprotniki i rośliny kwiatowe. Polska Akademia Nauk. Kraków.
Literatura
uzupełniająca
Radziejowski J. (red.) 1996. Obszary chronione w Polsce. Wyd. 2. Dział
Informacji i Wydawnictw Instytutu Ochrony Środowiska, Warszawa.
Tomiałojć L. (red.) 1993. Ochrona przyrody i środowiska w dolinach nizinnych
rzek Polski. Instytut Ochrony Przyrody, Kraków.
Wajda S., Żurek J. (red.) 1996. Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi
zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem. Instytut Ochrony
Środowiska Agencja Informacyjna GEA, Warszawa.
Wajda S., Żurek J. (red.) 1996. Konwencja o ochronie wędrownych gatunków
dzikich zwierząt. Instytut Ochrony Środowiska Agencja Informacyjna GEA,
Warszawa.
Wilson E.O. 2006. Przyszłość życia. Wyd. Zysk i Spółka.
8.NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Przygotowanie do zajęć
Studiowanie literatury
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu
itd.)
Łączny nakład pracy studenta
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa
kierunku)
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
27
50
23
50
150
6
6
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.19
1.INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Kierunek studiów
Przedmiot obieralny. Hodowla fermowa jeleniowatych
Zootechnika
Poziom studiów
I stopnia
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Agroturystyka
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa
Katedra Morfologii Zwierząt i Łowiectwa
Nazwa przedmiotu
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wymagania wstępne
dr inż. Włodzimierz Nowicki
Ekologia, zoologia , anatomia zwierząt
brak wymagań
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
V
Wykłady
(W)
9
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
18
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTSi
6
2.EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Opis efektów kształcenia
Lp.
W1
U1
U2
K1
WIEDZA
Ma wiedzę na temat roli zwierząt w gospodarstwach
agroturystycznych
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W33
R1A_W07
UMIEJĘTNOŚCI
Umie prowadzić ekologiczny chów zwierząt w oparciu o K_U31
pasze gospodarskie i trwałe użytki zielone na podstawie
analizy wad i zalet tej produkcji
Potrafi
zaproponować
organizację
gospodarstwa K_U32
agroturystycznego z uwzględnieniem roli zwierząt
towarzyszących i aspektów turystycznych regionu
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Jest przedsiębiorczy i kreatywny w organizacji i K_K19
prowadzeniu gospodarstwa agroturystycznego
3.METODY DYDAKTYCZNE
Pokaz multimedialny, dyskusja, zadania projektowe
4.FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Przygotowanie projektu
R1A_U07
R1A_U07
R1A_K08
R1A_K06
5.TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Przedstawienie historii hodowli fermowej w Polsce i na świecie.
Zapoznanie studentów z biologią hodowanych w warunkach fermowych
gatunków jeleniowatych. Zaprezentowanie stanu prawnego regulującego
funkcjonowanie ferm jeleniowatych.
Poznanie zasad organizacji fermy, sposobów grodzenia i podstawowymi
zabiegami w czasie hodowli. Oszacowanie efektu ekonomicznego, obrotu
stada i planowania. Metody manewrowania zwierzętami Zapoznanie
podstawowymi aspektami opieki weterynaryjnej oraz chorobami i
pasożytami spotykanymi w hodowli fermowej jeleniowatych. Poznanie
specyfiki metabolizmu i żywienia jeleniowatych. Zapoznanie z walorami
dziczyzny fermowej.
Ćwiczenia
6.METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
Forma oceny (podano przykładowe)
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
W1
W2
U1
K1
Projekt
Zaliczenie
ustne
Sprawozdanie
X
X
X
X
7.LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
1. Bobek B., Morow K., Perzanowski K., Kosobucka M. 1992. JeleńMonografia przyrodniczo łowiecka. Wydawnictwo Świat.
2. Dzięciołowski R. 1994. Daniel , SGGW Warszawa
3. Jaczewski Z., 1981.Poroża jeleniowatych . PWRiL, Warszawa
4. Krupka J. 1989. Łowiectwo PRWiL Warszawa
1. Tropiło J., Kiszczak L., Kryński A. 1999 Łowiectwo, weterynaria,
higiena., ŁowiecPolski Warszawa.
2. Fruziński B. 2002. Gospodarka łowiecka Łowiec Polski. W-wa.
3. Czasopisma: Łowiec Polski, Brać Łowiecka, Zachodni Poradnik
Łowiecki.
9. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
27
Przygotowanie do zajęć
50
Studiowanie literatury
23
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
50
Łączny nakład pracy studenta
150
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
6
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
6
……………….
Kod przedmiotu:
Pozycja planu:
C.20
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Dodatki paszowe
Kierunek studiów
Zootechnika
Poziom studiów
I stopień
Profil studiów
ogólnoakademicki
Forma studiów
niestacjonarne
Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa
Agroturystyka
Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt, Katedra Żywienia
Zwierząt i Paszoznawstwa
Specjalność
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Przedmioty wprowadzające
Wymagania wstępne
Piotr Dorszewski, dr hab., _rof.. nadzw. UTP
Żywienie zwierząt i paszoznawstwo
Wiedza z zakresu potrzeb pokarmowych różnych gatunków
zwierząt gospodarskich, zasad układania dawek pokarmowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr
IV
Wykłady
(W)
18
Ćwiczenia
audytoryjne
(Ć)
Ćwiczenia
laboratoryjne
(L)
Ćwiczenia
projektowe
(P)
Seminaria
(S)
Zajęcia
terenowe
(T)
Liczba
punktów
ECTSii
2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
W1
W2
U1
U2
U3
Opis efektów kształcenia
WIEDZA
Zna zasady i systemy żywienia zwierząt (w ujęciu
fizjologicznym i żywieniowym) oraz potrafi planować
bazę pokarmową dla zwierząt objętych chowem i hodowlą
z uwzględnieniem stosowania odpowiednich dodatków
paszowych
Ma wiedzę w zakresie krajowego i unijnego
ustawodawstwa odnoszącego się do nowoczesnych
technologii chowu i hodowli zwierząt oraz stosowania
dodatków paszowych
UMIEJĘTNOŚCI
Identyfikuje i analizuje czynniki wpływające na jakość
pasz stosowanych w żywieniu zwierząt w celu
zastosowania odpowiedniego dodatku paszowego
Umie określić zapotrzebowanie pokarmowe zwierząt i
układać
zbilansowane
dawki
pokarmowe
z
uwzględnieniem określonych dodatków paszowych
Korzysta z przepisów prawnych z zakresu stosowania
dodatków paszowych w żywieniu zwierząt
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
K_W12
R1A_W05
K_W05
R1A_W02
K_U06
R1A_U05
K_U15
R1A_U06
K_U01
R1A_U01
K1
K2
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Wykazuje
zrozumienie
konieczności
kształcenia K_K10
ustawicznego w kontekście postępu technologicznego w
produkcji zwierzęcej
Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy, w K_K01
tym w zakresie stosowania nowoczesnych rozwiązań
żywienia zwierząt
R1A_K07
R1A_K01
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, dyskusja
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Kolokwium, dyskusja
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady
Znaczenie dodatków paszowych w żywieniu zwierząt. Aminokwasy, witaminy,
hormony i składniki mineralne. Probiotyki, prebiotyki, enzymy paszowe,
kokcydiostatyki, przeciwutleniacze, barwniki i aromaty, emulgatory i lepiszcza
jako dodatki paszowe. Charakterystyka ziół i wyciągów ziołowych, kwasów
tłuszczowych krótko-, średnio- i długołańcuchowych. Stosowanie dodatków
paszowych w chowie i hodowli świń, drobiu i przeżuwaczy.
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
(dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody
sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta)
Efekt
kształcenia
Forma oceny (podano przykładowe)
Egzamin
ustny
W1
W2
U1
U2
U3
K1
K2
Egzamin
pisemny
Kolokwium
Projekt
Sprawozdanie
x
x
x
Dyskusja
x
x
x
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura
uzupełniająca
Jamroz D., Potkański A.: 2001, Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. PWN W-wa
Praca zbiorowa pod red. E. Greli: 2011. Chemia i biotechnologia w produkcji
zwierzęcej. PWRiL w-wa
Praca zbiorowa pod red. M. Kotarbińskiej i E. Greli: 1995. Dodatki paszowe dla świń.
Inst. Fizjol. I Żywienia Zw. PAN
Praca zbiorowa pod red. Smulikowskiej: 1993. Dodatki paszowe dla drobiu. Inst.
Fizjol. I Żywienia Zw. PAN
Praca zbiorowa pod red. E. Greli: 2001. Dodatki paszowe dla bydła. Wyd. PPH VitTra.
Miesięczniki: “Polskie Drobiarstwo”, “Trzoda chlewna”, “Bydło”.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
(podano przykładowe)
18
Przygotowanie do zajęć
12
Studiowanie literatury
10
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
10
Łączny nakład pracy studenta
50
Liczba punktów ECTS proponowana przez NA
2
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku)
2