Botanika, fizjologia roślin, gleboznawstwo, chemia rolna, technika
Transkrypt
Botanika, fizjologia roślin, gleboznawstwo, chemia rolna, technika
………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.1 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Kierunek studiów Podstawy produkcji roślinnej z elementami chemii rolnej i gleboznawstwa Zootechnika Poziom studiów I stopnia (inż.) Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Hodowla Zwierząt i Gospodarka Paszowa Agroturystyka Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt dr inż. Ewa Kaszkowiak, dr inż. Edward Wilczewski, Prof. dr Nazwa przedmiotu Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy hab. Ewa Spychaj-Fabisiak, dr Barbara Murawska Przedmioty wprowadzające Botanika, fizjologia roślin, gleboznawstwo, chemia rolna, technika rolnicza Wymagania wstępne Znajomość podstawowej terminologii dotyczącej budowy i rozwoju roślin. B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr II Wykłady (W) 27 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTSi 7 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 W3 W4 Opis efektów kształcenia Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia WIEDZA Ma podstawową wiedzę nt. właściwości paszowych K_W06 produktów pochodzenia roślinnego. Ma podstawową wiedzę na temat agrotechniki stosowanej K_W11 w uprawie roślin wykorzystywanych w żywieniu zwierząt gospodarskich. Ma podstawową wiedzę w zakresie chemii rolnej K_W06 pozwalającą zdefiniować i ocenić wpływ czynników K_W07 naturalnych i antropogenicznych (nawożenie mineralne, naturalne i organiczne) na stan środowiska glebowego oraz na wielkość i jakość plonu roślin uprawnych. Ma podstawową wiedzę o glebie, procesach glebotwórczych i podstawowych jej właściwościach Ma podstawową wiedzę na temat elementów agrotechniki K_W11 produkcji roślinnej, jakości płodów rolnych ze szczególnym uwzględnieniem roślin pastewnych oraz możliwości ich wykorzystania. Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w badaniach określających właściwości Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru R1A_W03 R1A_W05 R1A_W06 R1A_W03 R1A_W05 R1A_W05 R1A_W06 R1A_W07 fizykochemiczne gleb oraz skład chemiczny roślin. U1 U2 U3 K1 K2 UMIEJĘTNOŚCI Identyfikuje i analizuje czynniki wpływające na jakość pasz stosowanych w żywieniu zwierząt Posiada umiejętność analizy warunków siedliska, które kształtują jakość płodów rolnych a tym samym życia człowieka i zwierząt. Potrafi ocenić zagrożenia wynikające ze stosowania chemicznych środków produkcji w aspekcie bezpieczeństwa pasz i żywności. Umiejętnie posługuje się metodami oceny stanu środowiska, potrafi pobierać próbki, wykonywać podstawowe analizy, zna właściwe materiały, urządzenia i aparaturę. Posiadł umiejętność organoleptycznego rozpoznawania uziarnienia, rozpoznawania głównych gleb Polski oraz posługiwania się mapami glebowo-rolniczymi. KOMPETENCJE SPOŁECZNE Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy Jest otwarty i komunikatywny w pracy zespołowej K_U06 RIA_U05 K_U06 K_U18 R1A_U05 R1A_U07 K_U09 R1A_U04 R1A_U05 R1A_U06 K_K01 K_K02 RIA_K01 RIA_K02 3. METODY DYDAKTYCZNE Wykłady w formie prezentacji multimedialnych oraz ćwiczenia audytoryjne z prezentacją cech morfologicznych i anatomicznych roślin uprawnych oraz analizą elementów struktury plonu. 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Zaliczenie ćwiczeń – 2 kolokwia/sprawdziany w formie łączonej ustnej i pisemnej oraz udokumentowane w zeszytach, wykonanie przez studentów ćwiczeń. Egzamin ustny 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Wprowadzenie do produkcji roślinnej. Znaczenie warunków siedliskowych dla rozwoju i plonowania roślin uprawnych. Podstawy teoretyczne uprawy roli. Pielęgnowanie roślin uprawnych. Znaczenie agrotechniki w kształtowaniu wartości paszowej roślin. Podstawy agrotechniki roślin okopowych korzeniowych. Podstawy agrotechniki roślin okopowych bulwiastych. Podstawy agrotechniki zbóż ozimych. Podstawy agrotechniki zbóż jarych. Podstawy agrotechniki kukurydzy. Podstawy agrotechniki roślin motylkowatych grubonasiennych. Podstawy agrotechniki roślin motylkowatych drobnonasiennych. Podstawy agrotechniki roślin w międzyplonach. Agroekologiczne podstawy zmianowania roślin. Systemy produkcji rolniczej. Postępy agrotechniki uprawy roślin. Charakterystyka właściwości chemicznych różnych typów gleb uprawnych w tym ich, właściwości sorpcyjne oraz wskaźniki zakwaszenia. Makro- i mikroskładniki w glebach użytkowanych rolniczo, źródła, formy przyswajalne oraz ich przemiany. Źródła materii organicznej, próchnica glebowa i jej rola ochronna w agro- i ekosystemach. Nawozy mineralne, naturalne i organiczne (dawki, terminy stosowania) i ich wpływ na żyzność gleby i jakość ważniejszych roślin uprawnych ze szczególnym uwzględnieniem przeznaczanych na paszę. Gospodarowanie według zasad Kodeksu Dobrej Praktyki Rolniczej, zgodnie z ideą zrównoważonego rozwoju rolnictwa. Zasady i przepisy prawne oraz unijne z zakresu ochrony środowiska odnoszące się do stosowania nawozów mineralnych i naturalnych w rolnictwie. Gleba – definicja i czynniki glebotwórcze, podstawowe fizyczne i chemiczne właściwości gleb, główne procesy glebotwórcze, kryteria podziału systematycznego i bonitacyjnego gleb Polski. Ćwiczenia audytoryjne Uprawa roli – rodzaje zabiegów uprawowych i ich znaczenie. Uprawa roli – zespoły uprawowe i ich wykorzystanie. Możliwości uproszczeń stosowane w uprawie roli. Charakterystyka najczęściej występujących gatunków chwastów w uprawach polowych. Metody zwalczania chwastów, herbicydy - technika i warunki ich stosowania. Okopowe korzeniowe - burak, marchew, cykoria, brukiew, rzepa. Użytkowanie, wartość paszowa, charakterystyka morfologiczna. Okopowe bulwiaste - ziemniak. Użytkowanie, wartość paszowa, charakterystyka morfologiczna. Rośliny strączkowe. Użytkowanie, wartość paszowa, charakterystyka morfologiczna. Rośliny motylkowate drobnonasienne. Użytkowanie, wartość paszowa, charakterystyka morfologiczna. Ogólna charakterystyka zbóż wiechlinowych. Pszenica, żyto. Użytkowanie, wartość paszowa, charakterystyka morfologiczna. Pszenżyto, jęczmień, owies. Użytkowanie, wartość paszowa, charakterystyka morfologiczna. Zboża prosowe - kukurydza. Użytkowanie, wartość paszowa, charakterystyka morfologiczna. Rośliny przemysłowe - rzepak. Użytkowanie, wartość paszowa, charakterystyka morfologiczna. Typy płodozmianów. Podstawowe zasady opracowania zmianowań. Oznaczanie wskaźników charakteryzujących zakwaszenie gleb użytkowanych rolniczo (kwasowość czynna, wymienna i hydrolityczna), określenie potrzeb wapnowania. Oznaczanie zawartości przyswajalnych form fosforu i potasu w glebie metodą Egnera-Riehma. Klasyfikacja gleb do odpowiedniej klasy zasobności na podstawie uzyskanych wyników. Oznaczanie i ocena wskaźników determinujących żyzność gleb użytkowanych rolniczo ze szczególnym uwzględnieniem zawartości węgla organicznego (metodą Tiurina) i azotu ogółem (metodą destylacyjną). Obliczanie bilansu materii organicznej i potrzeb nawożenia naturalnego. Oznaczanie zawartości azotu, fosforu i potasu w materiale roślinnym oraz ocena ich jakości. Określanie potrzeb pokarmowych badanych roślin uprawnych. Obliczanie zawartości białka ogólnego w materiale roślinnym. Minerały i skały jako utwory macierzyste gleb Polski. Oznaczenia uziarnienia gleby metodą laboratoryjną i polową. Morfologia i systematyka głównych gleb Polski Zapoznanie z dokumentacją kartograficzna dotycząca gleb. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia W1 W2 W3 W4 U1 U2 U3 K1 K2 Forma oceny (podano przykładowe) Egzamin ustny x x x x Egzamin pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie ………… x x x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa 1. Karczmarczyk S., (red), 1997: Podstawy produkcji roślinnej. Wyd. AR Szczecin. 2. Krężel R., Parylak D., Zimny L., 1999: Zagadnienia uprawy roli i roślin. Wyd. AR Wrocław. 3. Hryncewicz Z., (red.), 1992: Uprawa roślin rolniczych. Wyd. PWRiL, Warszawa. 4. Grzebisz W., 2008. Nawożenie roślin uprawnych. Cz. 1 Podstawy nawożenia, cz. 2 Nawozy systemy nawożenia. PWRiL, Oddział w Poznaniu. 5. Gorlach E., Mazur T., 2001.Chemia rolna. Wydawnictwo Naukowe PWN, W-wa. 6. Mercik S. (redakcja). 2002. Chemia rolna, podstawy teoretyczne i praktyczne. Wydawnictwo SGGW, W-wa. 7. Łoginow W., Cwojdziński W., Andrzejewski J. 1990. Chemia rolna – przewodnik Literatura uzupełniająca 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. do ćwiczeń. ATR-Bydgoszcz. Jasińska Z., Kotecki A., (red.), 2003: Szczegółowa uprawa roślin. Wyd. AR Wrocław. Ignaczak S., 2000: Rośliny zbożowe. Wyd. ATR Bydgoszcz Dubas A., Gładysiak S., 1997: Szczegółowa uprawa roślin rolniczych. Wyd. AR Poznań. Lityński T., Jurkowska H. 1982. Żyzność gleby i odżywianie się roślin. PWN, Wwa. Fotyma M., Mercik S. 1992. Chemia rolna. PWN, W-wa. Filipek T. 2003. Podstawy i skutki chemizacji agroekosystemów. Wydawnictwo AR Lublin. Czuba R. (praca zbiorowa), 1996. Nawożenia mineralne roślin uprawnych, Wydawnictwo Police. 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 45 Przygotowanie do zajęć 40 Studiowanie literatury 40 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 50 Łączny nakład pracy studenta 175 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 7 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 7 Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.2; 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Żywienie zwierząt i paszoznawstwo Kierunek studiów ZOOTECHNIKA Poziom studiów Pierwszy stopień (inżynierskie) Profil studiów Ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarna Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa, Agroturystyka Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt Katedra Żywienia Zwierząt i Gospodarki Paszowej Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Prof. dr hab. Jan Mikołajczak; dr inż. Lucyna Podkówka Fizjologia zwierząt, Biochemia Fizjologia trawienia i podstawy żywienia różnych gatunków zwierząt Wymagania wstępne B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr IV Wykłady (W) 27 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 6 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 W3 U1 Opis efektów kształcenia WIEDZA Charakteryzuje i potrafi obliczać wartość pokarmową materiałów paszowych. Zna technologie produkcji pasz objętościowych i treściwych dla zwierząt gospodarskich, ma wiedzę dotyczącą metod ich konserwowania, uszlachetnia i przechowywania. Zna metody stosowane w ocenie materiałów paszowych oraz surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego, roślinnego, mineralnego i syntetycznego. Potrafi określić wymagania żywieniowe zwierząt gospodarskich na składniki pokarmowe i energię w zależności od poziomu produkcji i stanu fizjologicznego. Zna zasady i systemy żywienia zwierząt oraz potrafi planować bazę pokarmową dla zwierząt gospodarskich UMIEJĘTNOŚCI Korzysta z dostępnych źródeł informacji w celu rozwiązywania zadań dotyczących żywienia zwierząt gospodarskich, potrafi opisać zagadnienie związane z prawidłowym żywieniem zwierząt Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W06 R1A_W03 R1A_W05 K_W12 R1A_W05 K_W12 R1A_W05 K_U07 R1A_U05 U2 K1 K2 Oblicza wartość pokarmową pasz oraz zapotrzebowanie energetyczne i pokarmowe dla poszczególnych gatunków zwierząt Umiejętnie komponuje dawkę pokarmową dla poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich. Dobiera właściwe pasze dopasowane do potrzeb gatunku i grupy produkcyjnej zwierząt, potrafi zorganizować bazę paszową w gospodarstwie Potrafi ocenić prawidłowość zbilansowania dawek pokarmowych w zależności od gatunku zwierząt. KOMPETENCJE SPOŁECZNE W oparciu o posiadaną wiedzę ocenia możliwości gospodarstwa w zakresie produkcji pasz dla zwierząt. Ma świadomość konieczności aktualizacji wiedzy na temat żywienia zwierząt gospodarskich, jest otwarty na nowe technologie z tej dziedziny. Ma świadomość odpowiedzialności za prawidłowe żywienie zwierząt gospodarskich i właściwe podejście do związanego z nim zagrożenia dla produkcyjności i zdrowia zwierząt. K_U15 R1A_U06 K_K01 K_K05 R1A_K01 R1A_K04 R1A_K06 R1A_K08 K_K11 K_K07 R1A_K05 R1A_K06 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne, ćwiczenia z wykorzystaniem materiałów paszowych 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU kolokwium, egzamin, projekty (dawki pokarmowe), referat 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Ćwiczenia Składniki pokarmowe w paszach. Czynniki wpływające na skład chemiczny i wartość pokarmową pasz. Czynniki wpływające na strawność pasz. Wprowadzenie do paszoznawstwa.. Definicja paszy. Podział pasz wg różnych kryteriów. Pasze objętościowe soczyste – zielonki. Technologia produkcji kiszonek. Przydatność surowców do zakiszania. Dobór surowców do produkcji kiszonek. Okopowe w żywieniu przeżuwaczy i zwierząt monogastrycznych. Uboczne produkty przemysłowe. Pasze treściwe niskobiałkowe. Pasze treściwe wysokobiałkowe roślinne i zwierzęce. Przemysłowe mieszanki pasz treściwych. Dodatki, preparaty mineralne, witaminowe i związki syntetyczne niebiałkowe. Przyrządzanie pasz przed skarmianiem. Przechowywanie pasz. Uszlachetnianie i preparowanie w przemyśle paszowym. Zapotrzebowanie na składniki pokarmowe w zależności od gatunku i grupy produkcyjnej. Systemy żywienia zwierząt przeżuwających.. Systemy żywienia zwierząt. Żywienie bydła. Żywienie trzody chlewnej. Żywienie drobiu. Pobieranie i przygotowanie próbek pasz do analiz chemicznych, analiza podstawowa paszy. Obliczenia z analizy podstawowej paszy (wykorzystanie wyników laboratoryjnych praktyce). Metoda bilansowa obliczania strawności. Wskaźnikowa metoda obliczania strawności (zadania). Bilans materii i energii w organizmie zwierzęcym. Wartość biologiczna białka – metody, obliczanie zadań. Planowanie cyklu pastwiskowego. Metody oceny jakości kiszonek (praktyczne zastosowanie metod). Pasze objętościowe suche - technologia produkcji i wykorzystanie w żywieniu, metody oceny (praktyczna ocena jakości siana). Rozpoznawanie pasz stosowanych w żywieniu. Bilans paszowy w gospodarstwie na przykładzie bydła mlecznego. Wartość pokarmowa pasz dla przeżuwaczy wg systemu INRA i DLG. Pasze stosowane w żywieniu przeżuwaczy – dawki dla krów o różnych wydajnościach. Wartość pokarmowa pasz dla drobiu, świń, koni i zwierząt futerkowych. Pasze stosowane w żywieniu zwierząt monogastrycznych – dawki dla loch i mieszanka dla tucznika. Dawka dla brojlera kurzego – mieszanka pełnoporcjowa. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia Forma oceny Egzamin ustny Egzamin pisemny x x x W1 W2 W3 U1 U2 K1 K2 Kolokwium Projekt x x x Sprawozdanie Referat x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca Praca zbiorowa. 2001. Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. PWN. Praca zbiorowa. 2001. Podstawy żywienia zwierząt i paszoznawstwa. Skrypt SGGW w Warszawie. Praca zbiorowa pod redakcją J. Kamińskiego. 1991. Ćwiczenia z żywienia zwierząt i paszoznawstwa. Skrypt AR w Krakowie. Praca zbiorowa pod redakcją K. Gawęckiego. 1983. Ćwiczenia z żywienia zwierząt i paszoznawstwa. Skrypt AR w Poznaniu. Praca zbiorowa. 1982. Zootechnika T. 1. PWRiL Warszawa. 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 45 Przygotowanie do zajęć 35 Studiowanie literatury 25 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie referatu) 45 Łączny nakład pracy studenta 150 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 6 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 6 ………………. Kod przedmiotu: …C.3 Pozycja planu: 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Genetyka zwierząt i metody hodowlane Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I stopnia Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające niestacjonarne Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa Agroturystyka Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt, Katedra Genetyki i Podstaw Hodowli Zwierząt Prof. dr hab. Sławomir Mroczkowski, dr hab. inż. Maria Bogdzińska prof. nadzw. UTP Biologia, Zoologia Wymagania wstępne brak wymagań Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr III Wykłady (W) 27 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 6 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 W3 U1 U2 K1 Opis efektów kształcenia WIEDZA Student charakteryzuje sposoby dziedziczenia cech u zwierząt, definiuje podstawowe metody doskonalenia zwierząt Posiada wiedzę na temat podstaw dziedziczenia cech, metod selekcji i doboru zwierząt Ma wiedzę na temat rachunku prawdopodobieństwa i podstawowych metod statystycznych wykorzystywanych w analizach populacji zwierząt i pracy hodowlanej UMIEJĘTNOŚCI Student potrafi analizować przebieg dziedziczenia cech oraz stosować właściwe metody hodowli zwierząt Student posiada umiejętność interpretacji pojawiających się różnic genetycznych w kolejnych pokoleniach KOMPETENCJE SPOŁECZNE Student otwarty jest na stosowanie nowoczesnych metod oceny zwierząt i ich genetycznego doskonalenia 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W04 R1A_W01 K_W04 K_W10 K_W03 R1A_W01 R1A_W05 R1A_W01 K_U07 R1A_U05 K_U07 R1A_U05 K_K05 R1A_K04 R1A_K06 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny lub ustny, zaliczenie pisemne lub ustne 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Dziedziczenie monogenowe. Niezależne dziedziczenie wielu par cech. Cechy sprzężone. Allele wielokrotne. Współdziałanie genów z różnych loci w kształtowaniu cech. Dziedziczenie płci. Dziedziczenie płci. Cechy sprzężone i związane z płcią. Mutacje. Dziedziczenie cech ilościowych. Geny o dużym efekcie. Praca hodowlana. Rola zmienności w genetycznym doskonaleniu cech ilościowych. Podobieństwo genetyczne. Współczynniki odziedziczalności i powtarzalności i ich zastosowanie w pracy hodowlanej. Ocena zwierząt. Choroby i wady genetyczne. Wartość hodowlana i użytkowa. Zasady oceny wartości hodowlanej i użytkowej zwierząt. Metody oceny wartości hodowlanej. Selekcja, różnica selekcyjna. Markery genetyczne. Rodzaje i metody selekcji. Skutki selekcji. Dobór jednorodny i niejednorodny. Ekonomiczne aspekty doskonalenia zwierząt. Planowanie pracy hodowlanej. Organizacja hodowli i polityka hodowlana. Hodowla zwierząt w świetle prawa. Ćwiczenia audytoryjne: Budowa kwasów nukleinowych, budowa genu, replikacja DNA. Proces transkrypcji, translacji. Kod genetyczny. Gametogeneza. Analiza kariotypów zwierząt, rekombinacje informacji genetycznej, lokalizacja genów w chromosomach. Metody analizy genomu zwierząt. PCR – zastosowanie w hodowli. Dziedziczenie wielu par cech. Dziedziczenie cech sprzężonych. Testowe kojarzenie heterozygot. Zjawisko crossing-over. Cechy związane i sprzężone z płcią. Miary podobieństwa genetycznego (współczynnik pokrewieństwa). Szacowanie współczynnika odziedziczalności i powtarzalności. Współzależność cech – szacowanie korelacji genetycznych i fenotypowych. Ocena wartości hodowlanej. Analiza intensywności selekcji przy jej różnych systemach. Ocena skuteczności selekcji. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia Forma oceny Egzamin ustny W1 W2 W3 U1 U2 K1 Egzamin pisemny x x Kolokwium Projekt Sprawozdanie ………… X x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Literatura 1.Charon K., Świtoński M. (2005) Genetyka zwierząt, PWN Warszawa 2. Kosowska B., Nowicki B. (1999) Genetyka weterynaryjna, PZWL Warszawa 3. Nowicki B., Kosowska B. (1995) Genetyka i podstawy hodowli zwierząt, PWRiL Warszawa Węgleński P. i wsp. (2008) Genetyka molekularna, PWN Warszawa uzupełniająca Praca zbiorowa pod red. Bogdzińska M. (1998) Podstawy genetyki zwierząt, skrypt ATR Bydgoszcz 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Obciążenie studenta – Liczba godzin Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 45 Przygotowanie do zajęć 30 Studiowanie literatury 30 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 45 Łączny nakład pracy studenta 150 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 6 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 6 Kod przedmiotu: ………………. Pozycja planu: C.4; C.4a 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Higiena, profilaktyka i dobrostan zwierząt Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I inż. Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa, Agroturystyka WHiBZ Adam Traczykowski, dr hab. inż., prof. UTP Magdalena Michalska, dr Bożena Szejniuk, dr hab. inż., prof. UTP Chemia, biochemia, mikrobiologia, fizjologia zwierząt, podstawy produkcji zwierzęcej Wiedza z nauk podstawowych związaną z przebiegiem procesów fizjologicznych i biochemicznych w organizmie zwierzęcym. Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr V Wykłady (W) 18 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) Ćwiczenia laboratoryjne (L) 27 Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 5 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 U1 U2 U3 Opis efektów kształcenia WIEDZA Posiada wiedzę o najczęściej występujących chorobach zwierząt gospodarskich, wykazuje znajomość metod zapobiegających ich wystąpieniu. Zna podstawowe zagadnienia z zakresu higieny i utrzymania zwierząt również w aspekcie prawnym, profilaktyki zootechnicznej i dobrostanu zwierząt oraz metod jego kształtowania. UMIEJĘTNOŚCI Korzysta z przepisów prawnych z zakresu dobrostanu zwierząt. Wykonuje pod kierunkiem opiekuna proste zadania badawcze, kończące się omówieniem i dyskusją wyników oraz sformułowaniem poprawnych wniosków. Posiada umiejętność wykonywania pomiarów instrumentalnych parametrów fizycznych, chemicznych i mikrobiologicznych środowiska w celu oceny i wnioskowania o dobrostanie zwierząt. Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W08 R1A_W05 R1A_W06 K_W16 K_W17 R1A_W05 R1A_W06 K_U01 R1A_U01 K_U04 R1A_U04 K_U09 K_U16 R1A_U04 R1A_U05 R1A_U06 U4 K1 K2 K3 K4 K5 Ma umiejętność oceny wybranych parametrów zdrowia zwierząt, identyfikuje zagrożenia zdrowia zwierząt, podejmuje działania prewencyjne i profilaktyczne prowadzące do optymalizacji produkcji. KOMPETENCJE SPOŁECZNE Potrafi pracować samodzielnie i w zespole; współdziałać i wykonywać powierzone zadania, kierować i kontrolować efekty pracy. Ma świadomość odpowiedzialności za kolegów i z zespołu podczas wykonywania doświadczeń laboratoryjnych. Potrafi zaplanować wykonanie zadania w oparciu o posiadany sprzęt bądź czas określający priorytety. Ma świadomość odpowiedzialności za produkcję żywności pochodzenia zwierzęcego, zdrowie zwierząt i ich dobrostan Wykazuje etyczną postawę wobec zwierząt i rozumie znaczenie dobrostanu w produkcji zwierzęcej K_U13 R1A_U04 R1A_U05 R1A_U06 K_K02 R1A_K02 K_K03 R1A_K01 R1A_K02 K_K04 R1A_K03 K_K07 K_K06 R1A_K05 R1A_K06 K_K08 R1A_K05 3. METODY DYDAKTYCZNE Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne. 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Zaliczenie ćwiczeń – kolokwium pisemne i ustne. Egzamin ustny, sprawozdanie, aktywny udział w zajęciach 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady: Pojęcie zdrowia i choroby, epizootyczne i immunologiczne uwarunkowania chorób zakaźnych, choroby niezakaźne, zapobieganie chorobom. Choroby wirusowe bydła, etologia, objawy, profilaktyka (wścieklizna, IBR/IPV), choroba niebieskiego języka, BSE, pryszczyca, BVD/MD). Choroby wirusowe u świń, etiologia, objawy, profilaktyka (pomór świń, choroba pęcherzykowa świń, grypa świń, zespół rozrodczo-oddechowy [PPRS], choroba Aujeszki). Choroby wirusowe u drobiu, etiologia, objawy, profilaktyka (choroba Mareka, ptasia grypa, pomór drobiu (rzekomy i właściwy). Choroby bakteryjne bydła, etiologia, objawy, profilaktyka (gruźlica, wąglik, bruceloza). Choroby bakteryjne świń, etiologia, objawy, profilaktyka (różyca, choroba obrzękowa, zakaźne zanikowe zapalenie nosa, streptokokoza, zespół skórno-nerkowy). Choroby bakteryjne drobiu (cholera drobiu, biała biegunka piskląt). Choroby wywoływane przez grzyby (dermatozy wewnętrzne, dermatozy zewnętrzne). Mikotoksykozy występujące u bydła. Mikotoksykozy występujące u trzody chlewnej i drobiu. Czynniki wywołujące mastitis u bydła i MMA u świń. Metody zwalczania chorób. Wpływ środowiska na produkcję zwierzęcą. Zapobieganie chorobom. Wymogi weterynaryjne przy obrocie zwierzętami i materiałem biologicznym. Etyczne i prawne aspekty doświadczeń na zwierzętach, komisje etyczne. Stres i sposoby jego minimalizacji. Ćwiczenia: Prewencja i profilaktyka zootechniczna – dezynfekcja, dezynsekcja i deratyzacja. Obchodzenie się ze zwierzętami i metody kliniczne badania zwierząt. Diagnostyka i rozpoznawanie chorób zakaźnych i inwazyjnych. Odporność naturalna i nabyta. Wpływ środowiska i żywienia na odporność zwierząt. Podstawowe wymagania sanitarne wody do picia. Zoohigieniczne normy jakości wody do picia - fizyczne, chemiczne, biologiczne właściwości wody. Podstawowe kryteria oceny jakości higienicznej mleka. Stany zapalne wymienia. Pośrednia ocena liczby komórek somatycznych. Choroby inwazyjne. Charakterystyka oocyst i jaj ważniejszych pasożytów zwierząt. Choroby inwazyjne wywołane przez pierwotniaki. Badania kopro skopowe makroskopowe i mikroskopowe badanie kału. Choroby inwazyjne wywołane przez nicienie. Metody flotacyjne badania kału. Choroby inwazyjne wywołane przez przywry i tasiemce. Metody dekantacyjne badania kału. Wykonywanie preparatów jaj motylicy wątrobowej. Badanie kału na obecność larw nicieni płucnych - metoda Baermanna i Vajdy. Badanie mięsa w kierunku włośnicy metody rozpoznawania choroby. Choroby wywołane przez roztocza i owady. Badanie zeskrobin naskórka na obecność świerzbowców. Zapobieganie chorobom inwazyjnym. Fizjologiczne, kliniczne i behawioralne kryteria dobrostanu. Higiena zwierząt i pomieszczeń inwentarskich; higiena pastwisk i wybiegów; higiena pasz i doju. Promieniowanie widzialne i ultrafioletowe, fotoklimat pomieszczeń. Termoregulacja i termometria. Psychrometria i higrometria. Ruch powietrza i katatermometria. Hałas i sonometria. Ocena parametrów mikroklimatu w pomieszczeniach inwentarskich. Konimetria, gazometria i aeroskopia, pomiary stężenia szkodliwych domieszek gazowych w powietrzu. Wentylacja pomieszczeń inwentarskich. Zoohigieniczna ocena ściółki, podłóg i stanowisk w budynkach inwentarskich. Bilans cieplny pomieszczeń inwentarskich. Ocena zoohigieniczna technologii chowu zwierząt gospodarskich. Metody oceny funkcjonalnej obiektów inwentarskich. Zoohigieniczne metody oceny zróżnicowanych systemów utrzymywania zwierząt. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Forma oceny Efekt kształcenia Egzamin ustny W1 W2 U1 U2 U3 U4 K1 K2 K3 K4 K5 x x Egzamin pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie Aktywny udział w zajęciach x x x x x x x x x x x x x x x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Dobrzański Z., Kołacz R.: Przewodnik do ćwiczeń z zoohigieny. Skrypt AR Wrocław 1996. Gliński Z., Kostro K.: Choroby zakaźne zwierząt z zarysem epidemiologii weterynaryjnej i zoonoz. PWRiL 2003. Gundłach J.L, Radzikowski A.B.: Parazytologia i parazytozy zwierząt. PWRiL Warszawa 2004. Kołacz R., Dobrzański Z.: Higiena i dobrostan zwierząt gospodarskich. Wyd. AR Wrocław 2006. Literatura uzupełniająca Gliński Z., Buczek J. 1999. Kompendium chorób odzwierzęcych. Wyd. AR w Lublinie. Winiarczyk S., Grądzki Z. 2000. Choroby zakaźne zwierząt domowych z elementami zoonoz. Wyd. PIW w Puławach. Lublin. Saba L., Nowakowicz-Dębek B., Bis-Wencel H. 2000. Ochrona zdrowia zwierząt. Wyd. AR w Lublinie. Rokicki E., Kolbuszewski T. 1997. Wybrane zagadnienia z medycyny weterynaryjnej. Fundacja Rozwój SGGW, Warszawa. 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Przygotowanie do zajęć Studiowanie literatury Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) Łączny nakład pracy studenta Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 45 30 15 35 125 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 5 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 5 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.5 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Towaroznawstwo produktów zwierzęcych Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I (inż.) stopnia Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa Agroturystyka Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt Zakład Oceny Surowców Zwierzęcych Prof. dr hab. inż. Grażyna Michalska Dr hab. inż. Jerzy Nowachowicz, prof. UTP Dr inż. Przemysław Wasilewski Anatomia, fizjologia, biochemia, hodowle Znajomość procesów fizjologicznych i biochemicznych zachodzących u zwierząt gospodarskich Specjalności Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr VII Wykłady (W) 18 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTSii 3 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 U1 U2 K1 Opis efektów kształcenia WIEDZA Charakteryzuje surowce i produkty zwierzęce, ma wiedzę dotyczącą metod ich pozyskiwania, konserwowania i uszlachetniania zna metody, techniki i narzędzia stosowane w ocenie surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego UMIEJĘTNOŚCI Ma umiejętność wyboru i wykorzystania najbardziej odpowiednich metod i urządzeń analitycznych i sensorycznych do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego w zakresie oceny towaroznawczej surowców i produktów zwierzęcych Potrafi wykorzystać znajomość aktów prawa krajowego i unijnego w zakresie surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego KOMPETENCJE SPOŁECZNE Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy, w tym w zakresie surowców i produktów pochodzenia Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W06 R1A_W03 R1A_W05 K_W06 R1A_W03 R1A_W05 K_U11 R1A_U05 R1A_U04 R1A_U06 K_U01 R1A_U01 K_K01 R1A_K01 zwierzęcego Wykazuje zrozumienie konieczności kształcenia K_K10 ustawicznego w kontekście postępu technologicznego dotyczącego surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego Rozumie znaczenie jakości surowców i produktów K_K06 zwierzęcych i odpowiedzialności za ich produkcję K_K07 K2 K3 R1A_K07 R1A_K05 R1A_K06 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne i laboratoryjne, dyskusja 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU kolokwia, egzamin pisemny, dyskusja 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Wprowadzenie do towaroznawstwa. Klasyfikacja produktów spożywczych, w tym pochodzenia zwierzęcego. Zwierzęta gospodarskie jako źródło surowców zwierzęcych produkowanych w Polsce i na świecie. Zasady obrotu zwierząt rzeźnych i postępowanie przedubojowe. Artykuły poubojowe i wydajność rzeźna. Towaroznawcza charakterystyka tkanki mięśniowej i tłuszczowej oraz skór zwierząt rzeźnych. Właściwości odżywcze mięsa. Uboczne produkty ubojowe i ich zagospodarowanie. Zasady przetwórstwa mleka, mięsa, jaj, skór, wełny i pierza. Produkty pochodzenia zwierzęcego w żywieniu człowieka, ich klasyfikacja. Zasady skupu i klasyfikacji trzody chlewnej, bydła, owiec, koni i drobiu. Ubój zwierząt rzeźnych i badania sanitarno-weterynaryjne. Klasyfikacja poubojowa tusz zwierzęcych. Rozbiór tusz zwierząt rzeźnych na części zasadnicze. Zasady skupu i ocena jakości mleka surowego. Ćwiczenia 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia Forma oceny (podano przykładowe) Egzamin ustny W1 W2 U1 U2 K1 K2 K3 Egzamin pisemny x x x x x x x Kolokwium Projekt Sprawozdanie Dyskusja x x x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa 1. Jurczak M. 1999. Mleko produkcja, badanie, przerób. Wyd. SGGW, Warszawa 2. Litwińczuk Z., Litwińczuk Z., Barłowska J., Florek M. 2004. Surowce zwierzęce ocena i wykorzystanie. PWRiL, Warszawa 3. Pisula A., Pospiech E. 2011. Mięso - podstawy nauki i technologii. Wyd. SGGW, Warszawa Literatura uzupełniająca 1. Kortz J. 2001. Ocena surowców rzeźnych. Skrypt AR, Szczecin 2. Pijanowski E. 1984. Zarys chemii i technologii mleczarstwa. PWRiL, Warszawa 3. Prost. E.K. 2006. Zwierzęta rzeźne i mięso - ocena i higiena. Lubelskie Towarzystwo Naukowe, Lublin 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 36 Przygotowanie do zajęć 11 Studiowanie literatury 10 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 18 75 Łączny nakład pracy studenta Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 3 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 3 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.6 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Chów i hodowla bydła Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I stopnia Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa, Specjalność Agroturystyka Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt, Katedra Hodowli Jednostka prowadząca kierunek studiów Bydła Prof. dr hab. Anna Sawa, dr inż. Małgorzata Jankowska, Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego dr inż. Mariusz Bogucki, dr inż. Wojciech Neja, dr inż. stopień lub tytuł naukowy Adam Oler Genetyka i metody hodowlane, Anatomia i fizjologia Przedmioty wprowadzające zwierząt, Żywienie zwierząt i gospodarka paszowa Znajomość podstawowych zagadnień z zakresu w/w Wymagania wstępne przedmiotów Nazwa przedmiotu B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr IV Wykłady (W) 18 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTSiii 5 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 W3 W4 W5 U1 U2 U3 Opis efektów kształcenia WIEDZA Zna podstawową terminologię dotyczącą chowu i hodowli bydła Rozpoznaje i opisuje typy użytkowe i rasy bydła w Polsce i najważniejsze na świecie Zna zasady prowadzenia oceny wartości użytkowej i pracy hodowlanej w stadach bydła Zna zasady i systemy żywienia cieląt, młodzieży, krów mlecznych i mięsnych, buhajów, bukatów i opasów Zna zasady wychowu i użytkowania bydła – utrzymanie, dój, rozród, żywienie, pielęgnacja UMIEJĘTNOŚCI Korzysta z przepisów prawnych z zakresu chowu i hodowli bydła Potrafi analizować i zinterpretować wyniki użytkowości mlecznej, mięsnej i rozpłodowej bydła, Ma umiejętność rozwiązywania problemów w zakresie zastosowania właściwej metody chowu i hodowli bydła Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W01 R1A_W01 K_W09 K_W10 R1A_W04 R1A_W05 R1A_W05 K_W12 R1A_W05 K_W13 K_W21 R1A_W05 R1A_W09 K_U01 R1A_U01 K_U05 R1A_U04 K_U11 K_U7 R1A_U5 R1A_U06 Potrafi analizować i oceniać czynniki genetyczne i środowiskowe warunkujące ilość i jakość produktów pozyskiwanych od bydła Potrafi kontrolować żywienie bydła, ocenić kondycję KOMPETENCJE SPOŁECZNE Potrafi samodzielnie lub w zespole planować proces produkcji w stadach bydła z uwzględnieniem możliwości gospodarstwa i właściwych technologii U4 U5 K1 K_U08 K_U14 R1A_U07 R1A_U05 K_U15 R1A_U06 K_K02 K_K05 K_K11 R1A_KO1 R1A_KO4 R1A_KO6 R1A_K08 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia, pokaz, dyskusja, prelekcja, 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Wykłady – egzamin ustny, ćwiczenia – kolokwia 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Znaczenie gospodarcze bydła. Pochodzenie, typy użytkowe i rasy bydła. Uwarunkowania użytkowania mlecznego, mięsnego i rozpłodowego. Wzrost i rozwój bydła. Odchów cieląt i młodego bydła. Specyfika żywienie bydła dorosłego. Praca hodowlana. Ćwiczenia Wybrane pojęcia zootechniczne związane z produkcją bydlęcą. Znakowanie bydła. Ocena pokroju, kondycji, kalibru, przydatności do doju, użytkowości bydła mlecznego i użytkowości bydła mięsnego. Pozyskiwanie i higiena mleka. Rozród w stadzie bydła mlecznego i mięsnego. Ocena i selekcja buhajów. Zasady wychowu cieląt i jałowizny. Żywienie krów mlecznych w cyklu produkcyjnym. Żywienie krów ras mięsnych, opas bydła. Dokumentacja zootechniczna i hodowlana bydła mlecznego i mięsnego. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia W1 W2 W3 W4 W5 U1 U2 U3 U4 U5 K1 7. LITERATURA Forma oceny (podano przykładowe) Egzamin ustny x Egzamin pisemny Kolokwium x x x x x x x x x x x x x x Projekt Sprawozdanie ………… Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca Litwińczuk Z., Szulc T., 2005, Hodowla i użytkowanie bydła, PWRiL, Warszawa, ss.412 Grodzki H. 2011, Metody chowu i hodowli bydła. Wyd. SGGW, ss.368 Szarek J., 2010, Chów bydła mlecznego, Wielkopolskie Wydawnictwo Rolnicze Poznań, ss. 295 Pawlina E., Rasy zwierząt gospodarskich. PWN, Warszawa, 2001 Jasiorowski H., 2011. Światowe systemy użytkowania bydła, Wielkopolskie Wydawnictwo Rolnicze Poznań, ss. 398 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 36 Przygotowanie do zajęć 24 Studiowanie literatury 35 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 30 Łączny nakład pracy studenta 125 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 5 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 5 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.7 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Chów i hodowla trzody chlewnej Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I stopień (inżynierskie) Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów stacjonarne Hodowla Zwierząt i Gospodarka Paszowa, Hodowla Zwierząt Wolno Żyjących, Agroturystyka Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt prof. dr hab. Wojciech Kapelański, dr inż. Maria Bocian, dr inż. Hanna Jankowiak, dr inż. Jan Dybała, dr inż. Jolanta Kapelańska Genetyka zwierząt i metody hodowlane, Żywienie zwierząt i paszoznawstwo Zna podstawową terminologię, nomenklaturę oraz podstawowe zagadnienia z zakresu genetyki, ogólnej hodowli zwierząt, żywienia i paszoznawstwa Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr V Wykłady (W) 18 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTSiv 4 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 U1 U2 K1 Opis efektów kształcenia WIEDZA Rozpoznaje i opisuje typy użytkowe, gatunki i rasy zwierząt objętych chowem i hodowlą, zna technologie ich odchowu i użytkowania w warunkach różnych systemów gospodarowania Zna metody oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz metody selekcji i rodzaje kojarzenia i krzyżowania UMIEJĘTNOŚCI Potrafi zaplanować wielkość i wyposażenie pomieszczeń inwentarskich (i pomocniczych) odpowiednich dla danego gatunku i grupy wiekowej zwierząt, systemu chowu, wielkości stada Potrafi analizować i ocenić czynniki decydujące o kierunku i wielkości produkcji zwierzęcej KOMPETENCJE SPOŁECZNE W oparciu o posiadaną wiedzę potrafi ocenić możliwości produkcji zwierzęcej w danych warunkach Wykazuje Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W09 R1A_W04 R1A_W05 K_W10 R1A_W05 K_U05 R1A_U04 K_U08 R1A_U05 K_K05 R1A_K04 R1A_K06 gotowość do wdrażania określonych technologii produkcji na podstawie analizy ryzyka i rachunku ekonomicznego 3. METODY DYDAKTYCZNE Wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Egzamin ustny i zaliczenie ćwiczeń na podstawie dwóch kolokwiów 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Gospodarcze znaczenie świń. Najważniejsze cechy użytkowe. Typy użytkowe świń – kryteria podziału. Charakterystyka poszczególnych typów. Pochodzenie świń. Pierwsze rasy szlachetne. Współczesne rasy szlachetne – rasy hodowane w Wielkiej Brytanii. Rasy niemieckie i inne ważniejsze rasy europejskie. Rasy polskie – struktura rasowa świń w Polsce. Charakterystyka rasy wbp i pbz. Rasy polskie c.d. – charakterystyka rasy puławskiej, złotnickiej białej, złotnickiej pstrej, linii 990. Wychów prosiąt. Wychów młodzieży hodowlanej. Podstawy tuczu świń – stadia użytkowości rzeźnej. Charakterystyka tuczu późnego. Użytkowanie rozrodcze świń. Żywienie loch. Układanie dawek pokarmowych dla loch. Preliminarz pasz. Wychów prosiąt. Podstawy tuczu. Układanie dawek dla tuczników mięsnych. Praca hodowlana – metody oceny wartości hodowlanej. Metody pracy hodowlanej. Dokumentacja zootechniczna i najważniejsze przepisy obowiązujące w hodowli świń w Polsce. Pomieszczenia dla świń Ćwiczenia 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia W1 W2 U1 U2 K1 Forma oceny Egzamin ustny x x x x x Egzamin pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie ………… x x x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca 1. Praca zbiorowa pod red. B. Grudniewskiej. 1998. Hodowla i użytkowanie świń. Wyd. ART Olsztyn 2. Kondracki S. 1998. Chów świń. PWRiL Warszawa 1. Grudniewska B. 1998. Żywienie trzody chlewnej. Wyd. ART, Olsztyn 2. Grudniewska B. 1996. Kompleksowa technologia produkcji trzody chlewnej. Wyd. ART, Olsztyn 3. Trzoda Chlewna – miesięcznik 4. Przegląd Hodowlany – miesięcznik 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Obciążenie studenta – Liczba godzin Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 36 Przygotowanie do zajęć 20 Studiowanie literatury 22 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 22 Łączny nakład pracy studenta 100 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 4 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 4 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.8; 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Chów i hodowla drobiu Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I stopnia Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Specjalność Hodowla Zwierząt i Gospodarka Paszowa, Agroturystyka, Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt, Katedra Hodowli Drobiu Zenon Bernacki prof. dr hab., Marek Adamski dr hab, prof. UTP, Henryka Korytkowska dr inż., Joanna Kuźniacka dr inż. Anatomia zwierząt, Fizjologia zwierząt, Genetyka zwierząt i metody hodowlane, Żywienie zwierząt i paszoznawstwo Wiedza z zakresu anatomii i fizjologii ptaków, podstaw dziedziczenia, doboru do rozrodu, układania dawek pokarmowych Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne A. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr V Wykłady (W) 18 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 4 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 W3 U1 U2 U3 Opis efektów kształcenia WIEDZA Rozpoznaje i opisuje typy użytkowe, gatunki i rasy drobiu objętego chowem i hodowlą. Zna metody oceny wartości użytkowej i hodowlanej różnych gatunków drobiu oraz metody selekcji i rodzaje kojarzenia i krzyżowania Posiada wiedzę o najczęściej występujących chorobach drobiu UMIEJĘTNOŚCI Wykonuje pod kierunkiem opiekuna proste zadania badawcze lub projektowe z zakresu hodowli i produkcji drobiu, kończące się omówieniem i dyskusją wyników oraz sformułowaniem poprawnych wniosków Wykazuje umiejętność porozumiewania się z podmiotami gospodarczymi zajmującymi się produkcją drobiarską w formie werbalnej, pisemnej i graficznej Ma umiejętność rozwiązania problemów w zakresie zastosowania właściwej metody chowu i hodowli drobiu podejmując standardowe działania inżynierskie z wykorzystaniem odpowiednich metod, technik, narzędzi i Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W09 R1A_W04 R1A_W05 R1A_W05 K_W10 K_W08 R1A_W05 R1A_W06 K_U04 R1A_U04 K_U02 R1A_U02 K_U07 R1A_U05 materiałów K1 K2 KOMPETENCJE SPOŁECZNE Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy, w K_K01 tym w zakresie zootechniki i produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego W oparciu o wiedzę z zakresu chowu i hodowli drobiu K_K11 ma możliwość prowadzenia gospodarstwa zajmującego się produkcją drobiarską. R1A_K01 R1A_K08 3. METODY DYDAKTYCZNE np. wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne i laboratoryjne 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU np. egzamin ustny, kolokwium, projekt 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady: Znaczenie produkcji drobiarskiej, Zasady pracy hodowlanej, Aktualnie wykorzystywane zestawy handlowe drobiu, Stada zachowawcze i rezerwowe drobiu, Zasady wychowu, chowu i odchowu, wskaźniki produkcyjne poszczególnych gatunków drobiu ,Wymagania środowiskowe w wychowie i chowie drobiu, Żywienie drobiu, charakterystyka pasz i dodatków paszowych, Ważniejsze choroby drobiu. Budowa i ocena pokroju ptaków, Charakterystyka typów użytkowych i wybranych ras drobiu, Budowa i skład jaja oraz ocena jego jakości, Pozyskiwanie i postępowanie z jajami wylęgowymi, Technika lęgów poszczególnych gatunków, Rozwój embrionalny - biologiczna analiza lęgów, Ocena użytkowości nieśnej i mięsnej, Budowa piór i pozyskiwanie pierza, Projektowanie fermy drobiu. Ćwiczenia 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia W1 W2 W3 U1 U2 U3 K1 K2 Forma oceny (podano przykładowe) Egzamin ustny x x x Egzamin pisemny Kolokwium Projekt x x x x x Sprawozdanie ………… x x x x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca Mazanowski A.: 1988, Kaczki Wyd. III. PWRiL W- wa Świerczewska E., Wężyk S., Horbańczuk J.O.: 2008, Chów drobiu Wyd. SGGW Jamroz D., Potkański A.: 2001, Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. PWN W-wa Faruga A., Jankowski J.: 1996, Indyki - hodowla i użytkowanie. PWRiL W – wa Miesięczniki: “Polskie Drobiarstwo”, “Wiadomości Drobiarskie”, “Hodowca Drobiu” Kwartalnik: “Indyk Polski” 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 36 Przygotowanie do zajęć 15 Studiowanie literatury 25 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 24 Łączny nakład pracy studenta 100 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 4 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 4 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.9 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Chów i hodowla owiec i kóz Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I stopnia Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa Agroturystyka Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt; Zakład Biologii Małych Przeżuwaczy i Agroturystyki Henryka Bernacka, dr hab. prof. nadzw. UTP; Ewa Peter, dr inż. Anatomia zwierząt; Fizjologia zwierząt; Żywienie zwierząt i paszoznawstwo; Genetyka i metody hodowlane zwierząt Zna podstawową terminologię, nomenklaturę oraz podstawowe teorie i prawa z zakresu anatomii i fizjologii zwierząt. Definiuje podstawowe metody selekcji i doboru stosowane w hodowli zwierząt. Zna zasady i systemy żywienia zwierząt gospodarskich. Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr VI Wykłady (W) 18 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 3 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 W3 U1 U2 Opis efektów kształcenia WIEDZA Rozpoznaje i opisuje typy użytkowe oraz rasy owiec i kóz objętych chowem i hodowlą, zna technologie ich odchowu i użytkowania w warunkach różnych systemów gospodarowania. Zna metody oceny wartości użytkowej i hodowlanej owiec i kóz, metody selekcji oraz rozrodu. Zna ogólne zasady żywienia małych przeżuwaczy w ujęciu fizjologicznym i żywieniowym. UMIEJĘTNOŚCI Ma umiejętność rozwiązania problemów w zakresie zastosowania właściwej metody chowu i hodowli owiec i kóz dla danego kierunku użytkowania podejmując standardowe działania inżynierskie z wykorzystaniem odpowiednich metod, technik, technologii, narzędzi i materiałów Potrafi dobierać właściwe metody rozrodu owiec i kóz. Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W09 R1A_W04 R1A_W05 K_W10 R1A_W05 K_W12 R1A_W05 K_U07 R1A_U05 K_U12 R1A_U05 R1A_U06 KOMPETENCJE SPOŁECZNE K1 Ma świadomość odpowiedzialności za produkcję K_K07 żywności pochodzenia zwierzęcego, zdrowie K_K06 zwierząt i ich dobrostan R1A_K05 R1A_K06 K2 Wykazuje etyczną postawę wobec zwierząt i rozumie K_K08 znaczenie dobrostanu w produkcji zwierzęcej R1A_K05 3. METODY DYDAKTYCZNE Wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne, pokaz gospodarstw utrzymujących owce i kozy. 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Egzamin ustny, 2 kolokwia pisemne. 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady: Ćwiczenia: Aktualne problemy organizacyjne i ekonomiczne chowu owiec i kóz. Pochodzenie i udomowienie owiec i kóz Charakterystyka biologiczna i gospodarcza owiec i kóz. Typy użytkowe i rasy. Ogólne zasady żywienia małych przeżuwaczy. Metody chowu (chów ekstensywny i intensywny). Rozród. Wady i zalety chowu owiec w aspekcie ochrony środowiska. Pozyskiwanie i charakterystyka produktów pozyskiwanych od owiec i kóz (wełna, mleko, mięso, skóry, obornik). Żywienie owiec i kóz dorosłych. Żywienie jagniąt, koźląt i młodzieży. Pomieszczenia dla małych przeżuwaczy. Zabiegi pielęgnacyjne. Profilaktyka niektórych chorób występujących u owiec i kóz. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia W1 W2 W3 U1 U2 K1 K2 Forma oceny Egzamin ustny x x x x x x x Egzamin pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie ………… x x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca 1. Dankowski A., Bernacka H., Janicki B., Siminska E., 2005. Użytkowanie owiec. ATR Bydgoszcz. 2. Lachowski Wł., Szewczuk M., 2008. Chów i hodowla owiec i kóz. Wyd. Nauk. AR Szczecin. 3. Niżnikowski R., Kowalski Z.M., Strzelec E., 2007. Chów kóz. Oficyna Wydaw. “Hoża”, Warszawa. 4. Praca pod red. PatkowskiejSokoły B., 2000. Podstawy chowu i hodowli owiec. AWA Wrocław. 1. Praca pod red. Niżnikowskiego R, 1997. Chów i hodowla zwierząt gospodarskich. SGGW Warszawa. 2. Tyszka Z. J., 1994. Kozy- poradnik chowu. PWRiL Warszawa. 3. Miesięczniki: Medycyna Weterynaryjna i Przegląd Hodowlany. 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Obciążenie studenta – Liczba godzin Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 36 Przygotowanie do zajęć 14 Studiowanie literatury 10 Przygotowanie do egzaminu, zaliczeń. 15 Łączny nakład pracy studenta 75 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 3 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 3 Kod przedmiotu: C 10 Pozycja planu: 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Chów i hodowla koni Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów Pierwszy stopień Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Specjalność Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt Wymagania wstępne Podstawowe wiadomości z zakresu anatomii i fizjologii zwierząt mgr inż. Magdalena Drewka, mgr inż. Monika Monkiewicz fizjologia, anatomia B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr VI Wykłady (W) 18 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 3 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 W3 Opis efektów kształcenia WIEDZA Wykazuje znajomość systematyki, ewolucji i anatomii koni oraz podstawowych funkcji najważniejszych narządów i układów, zna podstawowe procesy fizjologiczne i biofizyczne. Rozpoznaje i opisuje typy użytkowe, gatunki i rasy koni objętych chowem i hodowlą, zna technologie ich odchowu i użytkowania w warunkach różnych systemów gospodarowania. Posiada wiedzę o najczęściej występujących chorobach zwierząt gospodarskich UMIEJĘTNOŚCI Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia K_W02 K_W09 Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru R1A_W01 R1A_W02 R1A_W04 R1A_W05 K_W08 R1A_W05 R1A_W06 U1 Potrafi dobierać właściwe metody rozrodu zwierząt K_U12 U2 Umie określić zapotrzebowanie pokarmowe zwierząt i układać zbilansowane dawki pokarmowe z uwzględnieniem stanu fizjologicznego i wydajności zwierząt KOMPETENCJE SPOŁECZNE W oparciu o wiedzę zootechniczną ma możliwość prowadzenia gospodarstwa. Rozumie znaczenie marketingu w opłacalnym funkcjonowaniu własnego gospodarstwa K_U15 R1A_U05 R1A_U06 R1A_U06 K_K11 R1A_K08 K1 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, pokaz, dyskusja, prelekcja, metoda przypadków 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOT Egzamin pisemny lub ustny, test, kolokwium, złożenie referatu 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Systematyka, rasy, budowa i funkcjonowanie podstawowych układów (pokarmowy, rozrodczy), profilaktyka, nałogi i narowy, najczęstsze urazy. Ćwiczenia: Typy użytkowe, budowa anatomiczna, rozpoznawanie wieku, dokumentacja hodowlana, podkuwnictwo, krycie i rozród, użytkowanie wierzchowe i zaprzęgowe, zachowanie się koni, zasady BHP. Ćwiczenia obejmują częściowo zajęcia praktyczne. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia Forma oceny Egzamin ustny W1 W2 W3 U1 U2 K1 x x x x Egzamin pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie ………… x x x x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca Praca zbiorowa, Hodowla koni. Organizacja stajni i żywienie, Wyd. RM, W-wa 2010 Brzeski E., Użytkowanie koni, K-ów 1991; Pruski W. Hodowla koni, PWRiL W-wa 1960; Chachuła J., Chrzanowski S., Oleksiak S. Chów, hodowla i użytkowanie koni, T. I i II, W-wa 1984; Zwoliński J., Hodowla koni, PWRiL, W-wa, 1980 Pruchniewicz W. 2007. “Akademia jeździecka cz.1”.Chaber PR – Akademia Jeździecka Sasimowski E., Budzyński M., Żywienie koni, PWRiL, W-wa 1989; Gohl C., Was der Stallmeister noch wusste, MULTICO Oficyna Wydawnicza, W-wa 2001 Müseler W., Nauka jazdy konnej, PWRiL, Wyd. III poprawione, W-wa, 1998 Heinz B., Teoria jeździectwa, wyd. Lewada, W-wa 1999 Gohl C., Pferde und Ponys, Rassen, Herkunft Und Eigenschaften, MULTICO Oficyna Wydawnicza, W-wa 1996 Baranowski Z., Koń i jeździectwo - słownik hipologiczny, wyd. KAW 1989 Miller R., Sekrety końskiego umysłu, Wyd. Galaktyka, W-wa 2007 Whitaker J., Koń. Kompendium wiedzy, MULTICO Oficyna Wydawnicza, W-wa 2009 Blendinger Wilhelm, ABC zdrowia konie - profilaktyka i leczenie, wyd. Zakład Treningowy Koni 1984 Romaniuk W, Overby T., Systemy utrzymania koni. Poradnik, Opracowano w ramach Projektu Bliźniaczego Phare Standardy technologiczne dla gospodarstw rolnych, Umowa Bliźniacza: PL/IB/2001/AG/03, W-wa 2004 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Przygotowanie do zajęć Studiowanie literatury Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) Łączny nakład pracy studenta Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 36 10 10 19 75 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 3 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 3 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.11 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Rozród zwierząt Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I stopnia Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Agroturystyka Hodowla Zwierząt i Gospodarka Paszowa. Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt Zakład Rozrodu i Ochrony Zdrowia Zwierząt Janusz Danek, dr hab. n. wet., prof. nadzw. UTP,. Marek Gehrke, dr hab n. wet., prof. nadzw. UTP Anatomia zwierząt, Fizjologia zwierząt, Chów i hodowla zwierzątgatunkowa Znajomość: podstaw budowy i funkcjonowania organizmu samca i samicy, specyfiki gatunkowej hodowli zwierząt gospodarskich. Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr IV Wykłady (W) 9 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 5 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 U1 K1 Opis efektów kształcenia WIEDZA Student posiada wiedzę o aspektach prawnych rozrodu zwierząt gospodarskich oraz o biologicznych podstawach funkcjonowania układu rozrodczego samca i samicy. Student zdobywa wiedzę o zachowaniu płciowym samic i samców oraz biologii komórek płciowych (oocytów i plemników), synchronizacji i stymulacji funkcji rozrodczych. Posiada także wiedzę o zapłodnieniu, ciąży oraz o okresie okołoporodowym, w aspekcie hodowlanym, a także poznaje podstawowe zasady higieny krycia. UMIEJĘTNOŚCI Student nabiera umiejętności hodowlanej oceny przydatności samicy oraz samca i jego nasienia do rozrodu. Zna hodowlane metody rozpoznawania ciąży oraz umie ocenić symptomy zbliżającego się porodu. Potrafi dokonać oceny zachowań samicy-matki i kondycji noworodka po porodzie. KOMPETENCJE SPOŁECZNE Student rozumie, ważność znaczenia i prowadzenia, w produkcji zwierzęcej, rozrodu na odpowiednim poziomie, w tym właściwego doboru reproduktorów, złożoność problemów związanych z rozrodem, specyfikę gatunkową oraz obowiązek przestrzegania zasad dobrostanu i ochrony zdrowia w rozrodzie zwierząt. Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W13 R2A_W05 K_U12 R2A_U05 R2A_U06 K_K08 R2A_K05 3. METODY DYDAKTYCZNE wykłady multimedialne i ćwiczenia laboratoryjne. 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Egzamin pisemny, kolokwia pisemne sprawdzające umiejętności i kompetencje społeczne uzyskane na ćwiczeniach. 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Budowa i funkcje anatomiczne układu rozrodczego samicy. Rozwój układu rozrodczego samicy, oogeneza, dojrzałość płciowa i rozpłodowa. Endokrynologia cyklu rujowego, ciąży, porodu i laktacji. Fizjologiczny i patologiczny przebieg okresu okołoporodowego. Funkcjonowanie układu rozrodczego oraz biologia nasienia samców. Specyfika gatunkowa rozrodu zwierząt hodowlanych. Ocena przydatności samicy do rozrodu. Ocena zachowania płciowego samicy. Ruja objawy, metody rozpoznawania oraz wyznaczanie terminu krycia i/lub unasieniania. Metody rozpoznawania ciąży. Przygotowanie samicy do porodu, poród fizjologiczny, pomoc przy porodzie i postępowanie z noworodkiem. Ocena kondycji noworodka. Ocena przydatności samca do rozrodu. Ocena zachowania płciowego samca. Metody pobierania ejakulatu oraz badanie jakości nasienia świeżego. Ocena makro- i mikroskopowa nasienia świeżego. Ocena morfologiczna plemników. Zasady higieny krycia u zwierząt gospodarskich. Wykłady Ćwiczenia 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia W1 U1 K1 Forma oceny (podano przykładowe) Egzamin ustny x x Egzamin pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie Wykład seminaryjny x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa 1. 2. Literatura uzupełniająca 3. 1. 2. 3. Krzymowski, T.: Biologia rozrodu zwierząt. Tom I. Wyd. UWM, Olsztyn 2007. Srzeżek J.: Biologiczne uwarunkowania wartości rozpłodowej samca. Wyd. UWM, Olsztyn 2007. Wierzbowski S.: Andrologia. Wyd. Platon, Kraków, 1999. Bielański W: Rozród zwierząt. Wyd. PWRiL, Warszawa 1977. Kosiniak – Kamysz K., Wierzbowski S.: Rozród koni. Drukrol, Kraków, 2004. Rosłanowski K (red).: Leksykon rozrodu zwierząt. Wyd. UP Poznań, 1996. 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 27 Przygotowanie do zajęć 33 Studiowanie literatury 30 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 35 Łączny nakład pracy studenta 125 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 5 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 5 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.12 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Technologie produkcji bydła Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I stopnia Profil studiów Ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Specjalność Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa, Agroturystyka Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt, Katedra Hodowli Bydła Inż. dr inż. Anna Sawa, dr inż. Małgorzata Jankowska, dr inż. Mariusz Bogucki, dr inż. Wojciech Neja, dr inż. Adam Oler Chów i hodowla bydła Wymagania wstępne Podstawowa wiedza z chowu i hodowli bydła B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr VI Wykłady (W) 9 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 3 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 W3 W4 W5 W6 U1 U2 Opis efektów kształcenia WIEDZA Zna technologie odchowu i użytkowania bydła w warunkach różnych systemów gospodarowania Zna zasady i systemy żywienia bydła oraz potrafi planować bazę pokarmową Zna budowę i zastosowanie podstawowych przyrządów pomiarowych, maszyn, urządzeń technicznych wykorzystywanych w produkcji bydlęcej Zna podstawowe zagadnienia z zakresu higieny bydła, profilaktyki zootechnicznej i dobrostanu zwierząt oraz metod jego kształtowania Ma podstawową wiedzę na temat oddziaływania ferm bydła na środowisko naturalne Zna ogólne zasady projektowania produkcji i organizacji pracy w przedsiębiorstwie rolniczym. UMIEJĘTNOŚCI Potrafi zastosować podstawowe technologie informatyczne w zakresie pozyskiwania, gromadzenia i przetwarzania danych, a także interpretacji i prezentacji wyników oceny wartości użytkowej i hodowlanej bydła Wykonuje pod kierunkiem opiekuna proste zadania Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W09 K_W12 R1A_W04 R1A_W05 R1A_W05 K_W15 R1A_W05 K_W16 K_W16 K_W18 R1A_W06 K_W21 R1A_W09 K_U03 R1A_U03 K_U04 R1A_U04 U3 U4 U5 U6 K1 K2 K3 K4 badawcze lub projektowe z zakresu szeroko rozumianej techniki i technologii chowu bydła, kończące się omówieniem i dyskusją wyników oraz sformułowaniem poprawnych wniosków Potrafi zaplanować wielkość i wyposażenie pomieszczeń inwentarskich (i pomocniczych) odpowiednich dla grupy wiekowej, systemu chowu i wielkości stada bydła, umie posługiwać się urządzeniami stosowanymi w produkcji Ma umiejętność oceny wybranych parametrów zdrowia bydła, identyfikuje zagrożenia zdrowia zwierząt, podejmuje działania prewencyjne i profilaktyczne prowadzące do optymalizacji produkcji bydlęcej Umie analizować wpływ technologii produkcji mleka i wołowiny na ich jakość Umie określić zapotrzebowanie pokarmowe bydła i układać zbilansowane dawki pokarmowe z uwzględnieniem stanu fizjologicznego i wydajności zwierząt KOMPETENCJE SPOŁECZNE Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy, w tym w zakresie technologii produkcji mleka i wołowiny Potrafi zaplanować wykonanie zadania w oparciu o posiadany sprzęt bądź czas określając priorytety W oparciu o posiadaną wiedzę potrafi ocenić możliwości produkcji bydła w danych warunkach Wykazuje gotowość do wdrażania określonych technologii produkcji na podstawie analizy ryzyka i rachunku ekonomicznego Wykazuje etyczną postawę wobec zwierząt i rozumie znaczenie dobrostanu w produkcji zwierzęcej K_U05 K_U16 R1A_U04 R1A_U06 K_U13 R1A_U05 R1A_U04 R1A_U06 K_U14 R1A_U05 K_U15 R1A_U06 K_K01 R1A_K01 K_K04 R1A_K03 K_K05 R1A_K04 R1A_K06 K_K08 R1A_K05 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, pokaz, dyskusja, zajęcia projektowe 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU zaliczenie pisemne – kolokwium (2), przygotowanie projektu lub złożenie referatu bądź prezentacji multimedialnej(1) 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Tendencje w hodowli bydła na świecie. Organizacja produkcji mleka, wołowiny i cielęciny w Polsce, UE i na świecie. Rys historyczny chowu bydła i technik pozyskiwania mleka. Technika a dobrostan bydła mlecznego. Technika a dobrostan bydła mięsnego. Nowoczesne metody oceny wartości użytkowej i hodowlanej bydła. Technologie wielkotowarowe produkcji mleka i żywca wołowego. Oddziaływanie ferm na środowisko. Wymogi w zakresie transportu bydła. Systemy pojenia bydła. Technologie zagospodarowania odchodów pochodzących od bydła. Technologie zagospodarowania odpadów poubojowych (niejadalnych) i ich wykorzystanie. Wzmocnienie pozycji rynkowej producentów bydła mięsnego. Systemy jakości warunkujące wysoką jakość mleka i mięsa wołowego. Komputerowe programy zarządzania stadem bydła. Produkcyjne zagrożenia dobrostanu. Ćwiczenia Technologie odchowu cieląt i młodzieży hodowlanej. Technologie produkcji mleka wysokiej jakości. Technologie odchowu bydła opasowego. Podstawowe zasady projektowania, budowy, modernizacji i utrzymania obiektów inwentarskich dla bydła. Obiekty i urządzenia związane z budynkami inwentarskimi. Technologie żywienia krów wysokowydajnych, dodatki paszowe. Technologie zarządzania stadem. Wpływ technologii utrzymania na zdrowie (mastitis) i produkcyjność bydła. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Forma oceny (podano przykładowe) Efekt kształcenia Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium W1 W2 W3 W4 W5 W6 U1 U2 U3 U4 U5 U6 K1 K2 K3 K4 x x x x x x x x x x x x x x x x Projekt Sprawozdanie Referat lub prezentacja multimedialna x x x x x x x x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca 1. Nawrocki L.: Technika a dobrostan bydła. Podręcznik Akademicki, Politechnika Opolska, 2009 2. Dobkowski A., Staśkiewicz K.: Obory dla krów, Bisprol, Warszawa, 2002. 3. Jasiorowski H.: Światowe systemy użytkowania bydła. WWR Poznań, 2011. Czasopisma popularno-naukowe: Przegląd Hodowlany, Bydło, Top Agrar 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 27 Przygotowanie do zajęć 15 Studiowanie literatury 15 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu inż.) 18 Łączny nakład pracy studenta 75 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 3 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 3 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.13 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Technologie produkcji trzody chlewnej Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I stopień (inżynierskie) Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów Przedmioty wprowadzające niestacjonarne Hodowla Zwierząt i Gospodarka Paszowa Agroturystyka Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt inż. dr inż. Wojciech Kapelański, dr inż. Jolanta Kapelańska, dr inż. Maria Bocian, dr inż. Hanna Jankowiak, dr inż. Jan Dybała Chów i hodowla trzody chlewnej Wymagania wstępne Podstawy chowu i hodowli świń. Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy A. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr VI Wykłady (W) 9 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 2 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 W3 U1 U2 U3 Opis efektów kształcenia WIEDZA Student wykazuje znajomość podstawowych aspektów prawnych i etycznych w chowie zwierząt gospodarskich w aspekcie dobrostanu i ochrony zdrowia zwierząt Zna technologie odchowu i użytkowania trzody chlewnej w warunkach różnych systemów gospodarowania Ma podstawową wiedzę na temat oddziaływania ferm produkcyjnych na środowisko naturalne UMIEJĘTNOŚCI Potrafi analizować i ocenić czynniki decydujące o kierunku i wielkości produkcji zwierzęcej Potrafi zaplanować wielkość i wyposażenie pomieszczeń inwentarskich (i pomocniczych) odpowiednich dla grupy wiekowej, systemu chowu i wielkości stada świń, posługuje się urządzeniami stosowanymi w produkcji Posiada znajomość wad i zalet stosowanych oraz proponowanych systemów i procesów technologicznych w celu rozwiązywania problemów na poziomie inżynierskim. Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W17 R1A_W06 K_W09 K_W15 R1A_W04 R1A_W05 K_W18 R1A_W06 K_U08 R1A_U05 K_U05 K_U16 R1A_U04 R1A_U06 K_U17 R1A_U07 KOMPETENCJE SPOŁECZNE Rozumie skutki prowadzenia hodowli i chowu zwierząt K_K09 dla stanu środowiska. Ma świadomość zagrożenia środowiska naturalnego w wyniku prowadzenia produkcji zwierzęcej. Potrafi ocenić skutki tej działalności i jej wpływ na zachowanie bioróżnorodności zwierząt i stan środowiska naturalnego Wykazuje gotowość do wdrażania określonych K_K05 technologii produkcji trzody chlewnej K1 K2 R1A_K06 R1A_K04 R1A_K06 4. METODY DYDAKTYCZNE Wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne 5. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Zaliczenie na podstawie dwóch kolokwiów. 6. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Ćwiczenia: Systemy utrzymania poszczególnych grup świń.-Charakterystyka utrzymania alkierzowego, alkierzowego z dostępem do wybiegów i wolnowybiegowego, charakterystyka utrzymania bezściełowego oraz na ściółce płytkiej i głębokiej, pojedyncze i grupowe utrzymanie świń. Rodzaje kojców dla poszczególnych grup świń ,kojce tradycyjne, duńskie, szwedzkie, kojce porodowe, kojce blokowane, samospławialne. Utrzymanie loch luźnych i prośnych w chlewniach ze stacjami komputerowymi, Technologie przemysłowe, ogólna charakterystyka produkcji tuczników metodami przemysłowymi, wspólne cechy charakterystyczne dla produkcji wielkotowarowej. Charakterystyka produkcji przemysłowej tuczników na przykładzie fermy typu Kołbacz, organizacja produkcji w sektorze reprodukcji, odchowu warchlaków i tuczu, charakterystyka budynków i kojców przeznaczonych dla poszczególnych grup zwierząt. Zadawanie paszy i usuwanie odchodów na fermie typu Kołbacz. Metody przechowywania i utylizacji odchowów świńskich. Charakterystyka obornika i gnojowicy, obliczanie wielkości płyty obornikowej oraz wielkości zbiornika na gnojowicę i gnojówkę. Samodzielne opracowanie projektu fermy. Produkcja tuczników z wykorzystaniem loch jednorazówek, przygotowanie loszek do rozrodu, możliwości wykorzystania mięsa loch jednorazówek, dodatkowe korzyści wynikające z tego systemu produkcji, prezentacja wyników prac badawczych realizowanych w Katedrze Hodowli Trzody Chlewnej. Kompleksowy system produkcji wysokiej jakości wieprzowiny PQS, standardy postępowania, w hodowli i chowie zwierząt odpowiednich ras, w obrocie przedubojowym i w przetwórstwie mięsa pozyskiwanego w tym systemie, zasady przystępowania do systemu oraz nadawania certyfikatu PQS producentom. 7. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia W1 W2 W3 U1 U2 Forma oceny Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium Projekt X x x x x x Sprawozdanie ………… U3 K1 K2 x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca 1. Grudniewska B. 1996. Kompleksowa technologia produkcji trzody chlewnej. Wyd. INŻ., Olsztyn 1. Trzoda Chlewna – miesięcznik 2. Przegląd Hodowlany – miesięcznik 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Obciążenie studenta – Liczba godzin Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 27 Przygotowanie do zajęć 10 Studiowanie literatury 10 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu inż.) 13 Łączny nakład pracy studenta 60 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.14 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Technologie produkcji drobiu Kierunek studiów zootechnika Poziom studiów I stopnia Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Specjalność Hodowla Zwierząt i Gospodarka Paszowa, Agroturystyka, Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt, Katedra Hodowli Drobiu Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Bernacki Zenon inż. dr inż., Kokoszyński Dariusz dr inż., Korytkowska Henryka dr inż. Chów i hodowla drobiu, Żywienie zwierząt i paszoznawstwo Znajomość podstawowych pojęć z zakresu chowu, hodowli, żywienia i ekonomiki produkcji ptaków gospodarskich. Wymagania wstępne B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr VII Wykłady (W) 9 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 3 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 U1 U2 K1 Opis efektów kształcenia WIEDZA Zna technologie wychowu, odchowu i użytkowania różnych gatunków drobiu, w warunkach różnych systemów gospodarowania Ma wiedzę w zakresie krajowego i unijnego ustawodawstwa odnoszącego się do nowoczesnych technologii chowu, hodowli i produkcji żywca drobiowego i jaj oraz obrotu tymi produktami UMIEJĘTNOŚCI Umie analizować wpływ zastosowanych technologii odchowu drobiu na jakość produktów Posiada znajomość wad i zalet stosowanych oraz proponowanych systemów, procesów, technologii wychowu, odchowu i chowu drobiu w celu rozwiązywania problemów na poziomie inżynierskim. KOMPETENCJE SPOŁECZNE W oparciu o posiadaną wiedzę potrafi ocenić możliwości produkcji drobiarskiej w danych warunkach Wykazuje gotowość do wdrażania określonych technologii produkcji na podstawie analizy ryzyka i rachunku ekonomicznego Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W09 K_W15 R1A_W04 R1A_W05 K_W05 R1A_W02 K_U14 R1A_U05 K_U17 R1A_U07 K_K05 R1A_K04 R1A_K06 Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy z zakresu nowoczesnych technologii wychowu, odchowu i chowu ptaków gospodarskich i produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego K2 K_K01 R1A_K01 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne, dyskusja, 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU zaliczenie ustne, kolokwium i/lub sprawdzian, 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady: Technologia wychowu i chowu wybranych zestawów użytkowych kur nieśnych i mięsnych, kaczek gęsi i indyków. Produkcja kurcząt, kaczek i indyków rzeźnych. Fizjologia i technika lęgów różnych gatunków ptaków (kury, indyki, perlice, przepiórki, kaczki, gęsi, strusie). Charakterystyka aktualnie utrzymywanych w kraju zestawów użytkowych kur, indyków, kaczek i gęsi. Metody rozmnażania drobiu. Technika unasieniania. Technologia uboju i obróbki drobiu rzeźnego-przetwórstwo mięsa drobiowego. Przygotowanie jaj do obrotu towarowego- przetwórstwo jaj. Ćwiczenia 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia Forma oceny (podano przykładowe) Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium W1 W2 U1 U2 K1 K2 Projekt Sprawozdanie x x x x x x ………… x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca Mazanowski A. : 2011, Nowoczesna produkcja kurcząt brojlerów Pro Agricola Sp. z o. o. Gietrzwałd Trziszka J, .pod. red.: 2000, Jajczarstwo AR Wrocław Grabowski T., Kijowski J.: 2004, Mięso i przetwory drobiowe WNT Warszawa Miesięczniki: Polskie Drobiarstwo, Hodowca drobiu Kwartalnik: Indyk Polski 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 27 Przygotowanie do zajęć 15 Studiowanie literatury 15 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 18 Łączny nakład pracy studenta 75 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 3 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 3 Kod przedmiotu: ………………. Pozycja planu: C.15 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Praktyka kierunkowa Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I stopnia inż. Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Specjalność Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa, Agroturystyka Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt Opiekun praktyk powołany przez Dziekana dr inż. W. Neja; dr hab. D. Kokoszyński, prof. nadzw. UTP Wiedza i umiejętności zawodowe nabyte w trakcie dotychczasowego kształcenia Wymagania wstępne B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Liczba punktów ECTS 4 Praktyka Semestr Do końca VII 6 tygodni 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 U1 U2 K1 K2 K3 Opis efektów kształcenia WIEDZA Zna mechanizmy ekonomiczne, marketingowe i prawne w działalności gospodarstw, przedsiębiorstw i agencji związanych z rolnictwem Poznaje podstawy projektowania i organizacji produkcji zwierzęcej i szeroko pojętej gospodarki rolnej UMIEJĘTNOŚCI Potrafi dokonać analizy czynników wpływających na możliwość prowadzenia produkcji rolniczej Rozwija umiejętność komunikowania się z różnymi podmiotami gospodarczymi z zakresu rolnictwa lub przetwórstwa rolniczego KOMPETENCJE SPOŁECZNE Potrafi pracować indywidualnie i w zespole, współdziałać i wykonywać powierzone zadania. W oparciu o posiadaną wiedzę potrafi i ocenić możliwości produkcji rolniczej w danych warunkach. Wykazuje gotowość do wdrażania określonych technologii produkcji Potrafi planować działalność gospodarstwa, przedsiębiorstwa rolniczego 3. METODY DYDAKTYCZNE Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W05 R1A_W02 K_W21 R1A_W09 K_U08 R1A_U05 K_U02 RIA_U02 K_K02 R1A_K02 K_K05 R1A_K04 R1A_K06 K_K04 R1A_K03 wykład szkoleniowy, prowadzenie i kontrola merytoryczna opiekuna ds. praktyk i zakładowego opiekuna 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU praca kontrolna, dziennik praktyk, opinia opiekuna zakładowego 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład szkoleniowy Przedstawienie celu i założeń praktyki kierunkowej. Sposobu prowadzenia dokumentacji, warunków i zasad zaliczenia, praw i obowiązków studenta i zakładów pracy wynikających z porozumień i umów dotyczących odbywania praktyki Zapoznanie studentów z różnorodnymi technologiami i systemami produkcji rolniczej, a także praktyczne opanowanie podstawowych czynności. Pełnienie funkcji kierowniczych w przyszłości wymaga przekazania studentom w czasie praktyki wiedzy na temat umiejętności przydziału zadań podległym pracownikom, ale także w razie potrzeby ich osobistego zademonstrowania lub ich poinstruowania. Szczegółowy zakres wiedzy i umiejętności zdobywanych w trakcie praktyki ustalają opiekun praktyk dydaktyczny i zakładowy, uwzględniając realne możliwości danego ośrodka w realizacji konkretnego zagadnienia Realizacja praktyki kierunkowej 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia Dziennik praktyk W1 W2 U1 U2 K1 K2 K3 Praca kontrolna Forma oceny Opinia opiekuna zakładowego x x x x x x x x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca W zależności od tematyki realizowanej pracy kontrolnej Przepisy prawne związane z funkcjonowaniem gospodarstwa (np. Kodeks pracy, Ustawa o nawozach i nawożeniu, Rozporządzenia Ministra itp.) 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Przygotowanie do zajęć Studiowanie literatury Inne – praca własna studenta, przygotowanie pracy kontrolnej, prowadzenie dzienniczka praktyk Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) Nie dotyczy ze względu na specyfikę modułu Łączny nakład pracy studenta Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 4 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 4 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C16,C16a 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Fizjologia żywienia Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I stopnia Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Specjalność Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa Agroturystyka Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt, Katedra Fizjologii Zwierząt Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające dr hab. inż. Roman Szymeczko fizjologia zwierząt znajomość podstaw budowy i funkcjonowania narządów i układów w organizmach zwierząt Wymagania wstępne B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr V Wykłady (W) 9 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) Ćwiczenia laboratoryjne (L) 18 Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 3 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. Opis efektów kształcenia Wiedza W1 Wykazuje znajomość podstawowych funkcji najważniejszych narządów i układów organizmu, zna podstawowe procesy fizjologiczne zachodzące w układzie pokarmowym różnych gatunków zwierząt W2 Zna zasady żywienia zwierząt (w ujęciu fizjologicznym) oraz potrafi planować bazę pokarmową dla zwierząt objętych chowem i hodowlą Umiejętności U1 K1 Potrafi ocenić wybrane parametry zdrowia oraz identyfikować zagrożenia zdrowia zwierząt związane z funkcjonowaniem układu pokarmowego Kompetencje społeczne Ma świadomość odpowiedzialności za produkcję żywności pochodzenia zwierzęcego, zdrowie zwierząt i ich dobrostan 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W02 R1A_W01 R1A_W04 K_W12 R1A_W05 K_U13 R1A_U05 R1A_U04 R1A_U06 K_K07 R1A_K05 R1A_K06 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOT kolokwium i/lub sprawdzian 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Rola i rodzaje pokarmu w żywieniu zwierząt; regulacja pobierania pokarmu; budowa przewodu pokarmowego w nawiązaniu do jego funkcji; procesy trawienia i wchłaniania w przewodzie pokarmowym zwierząt; skład i fizjologiczna rola mikroflory przewodu pokarmowego zwierząt; metabolizm składników odżywczych w organizmie; behawioryzm zwierząt związany z przyjmowaniem pokarmu (odruchy, instynkty, myślenie konkretne, motywy, popędy, emocje); behawioryzm nowonarodzonych zwierząt ssących; behawioryzm pokarmowy zwierząt utrzymywanych w warunkach wielkostadnych i na pastwisku; fizjologiczne podstawy żywienia zwierząt przeżuwających; fizjologiczne podstawy żywienia koni; fizjologiczne podstawy żywienia świń; fizjologiczne podstawy żywienia psów i kotów; fizjologiczne podstawy żywienia drobiu; fizjologiczne podstawy żywienia królików i wybranych gatunków zwierząt egzotycznych; Ćwiczenia Oznaczanie pH śliny i aktywności enzymów amylolitycznych w jamie ustnej; efektywność trawienia różnych źródeł białka w żołądku; badania motoryki żwacza, populacji bakteryjnej i aktywności pierwotniaków w treści żwacza; badanie aktywności skurczowej jelita cienkiego; oznaczanie efektywności trawienia różnych źródeł białka, tłuszczu i węglowodanów w jelicie cienkim; ocena kliniczna procesów trawienia i wchłaniania; ocena jelitowo- wątrobowego krążenia kwasów żółciowych; 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia Forma oceny Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium W1 W2 U1 K1 Projekt Referat Sprawdzian x x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca 1. Von Engelhardt W., Breves G. 2011. Fizjologia zwierząt domowych. Wydawnictwo Galaktyka, Łódź, t.II, s. 297. 2. Zawadzki N. 2008. Fizjologiczne podstawy żywienia zwierząt. UP, Wrocław, s.451. 1. Reinhart G.A. 1998. Recent advances in canine and feline nutrition. Orange Frazer Press, Wilmington, Ohio, USA, s. 564. 2. Zabielski R. 2007. Sterowanie rozwojem układu pokarmowego u nowo narodzonych ssaków. PWRiL, Warszawa, s.310. 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin 27 Przygotowanie do zajęć 20 Studiowanie literatury 10 Inne (przygotowanie do kolokwiów i sprawdzianów, przygotowanie referatu) 18 Łączny nakład pracy studenta 75 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 3 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 3 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.17, 17a 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Bezpieczeństwo żywności i żywność funkcjonalna Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I stopnia Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów nietacjonarne Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa, Agroturystyka Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt: Katedra Hodowli Trzody Chlewnej, Katedra Hodowli Bydła, Katedra Hodowli Drobiu, Zakład Biologii Małych Przeżuwaczy Prof. dr hab. Wojciech Kapelański, Prof. dr hab. Anna Sawa, Dr hab. inż. Henryka Bernacka, prof. UTP Dr hab. inż. Dariusz Kokoszyński, Dr inż. Maria Bocian, Dr inż. Ewa Peter, Dr inż. Wojciech Neja Towaroznawstwo surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego Znajomość podstawowych informacji o wartości odżywczej i technologiach przetwarzania surowców pochodzenia zwierzęcego Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr VII Wykłady (W) 9 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) Ćwiczenia laboratoryjne (L) 18 Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 2 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 U1 U2 U3 Opis efektów kształcenia WIEDZA Definiuje podstawowe założenia racjonalnego żywienia człowieka Ma wiedzę z zakresu krajowego i unijnego ustawodawstwa odnoszącego się do nowoczesnych technologii produkcji i przetwórstwa mleka, żywca i jaj Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W01 R1A_W01 K_W05 K_W06 K_W09 R1A_W03 R1A_W02 R1A_W05 R1A_W04 UMIEJĘTNOŚCI Umie analizować wpływ warunków produkcji K_U14 zwierzęcej na jakość żywności Potrafi ocenić zagrożenia chemiczne, mikrobiologiczne K_U18 i fizyczne w aspekcie bezpieczeństwa żywności Ma umiejętność wyboru i wykorzystania najbardziej K_U11 odpowiednich rutynowych metod i urządzeń analitycznych i sensorycznych do rozwiązania prostego R1A_U05 R1A_U07 R1A_U05 R1A_U04 R1A_U06 zadania inżynierskiego w zakresie oceny towaroznawczej surowców i produktów zwierzęcych KOMPETENCJE SPOŁECZNE Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy, K_K01 w tym w zakresie zootechniki i produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego Potrafi pracować samodzielnie i w zespole; K_K02 współdziałać i wykonywać powierzone zadania, kierować i kontrolować efekty pracy Ma świadomość znaczenia produktów zwierzęcych (w K_K06 tym z dziczyzny) w zachowaniu zdrowia K1 K2 K3 R1A_K01 R1A_K02 R1A_K05 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Kolokwium, aktywny udział w ćwiczeniach laboratoryjnych, sprawozdanie 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Ćwiczenia lab. Kontrola Bezpieczeństwa Żywności w UE. Wybrane systemy zapewniające wysoką jakość w produkcji i przetwórstwie żywności (GMP, TQM, PQS). System HACCP – geneza, pojęcia i definicje, etapy i zasady. System HACCP w praktyce – przemysł mleczarski, mięsny, ubojnia drobiu. Zagrożenia biologiczne, fizyczne i chemiczne żywności. Mleko, mięso i jaja jako źródło składników odżywczych i funkcjonalnych. Genetyczne i pozagenetyczne uwarunkowania właściwości funkcjonalnych mleka, mięsa i jaj. Standaryzacja i zarządzanie jakością produktów pochodzenia zwierzęcego. Jakość i znakowanie żywności. Pozostałość środków weterynaryjnych i dodatków paszowych w żywności pochodzenia zwierzęcego – regulacje prawne. Technologie produkcji mleka, mięsa i jaj posiadających atrybuty żywności funkcjonalnej, z uwzględnieniem kolejnych etapów ich pozyskiwania. Ocena jakości surowca i przetworów z mleka, mięsa i jaj w zakresie właściwości funkcjonalnych (wartości odżywczej, prozdrowotnej, fizykochemicznej i sensorycznej) z uwzględnieniem bezpieczeństwa żywności oraz modyfikacji procesów technologicznych i warunków przechowywania. Innowacyjne technologie produkcji produktów zwierzęcych, wytwarzanych z mleka, mięsa i jaj. Innowacyjne technologie opakowalnicze i substancji dodatkowych zwiększających wartość prozdrowotną produktów z mleka i mięsa. Wymagania sanitarno-weterynaryjne w produkcji zwierzęcej a bezpieczeństwo żywności. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia W1 W2 U1 U2 U3 Forma oceny (podano przykładowe) Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie Ćwicz. laborat. x x x x x x K1 K2 K3 x x x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca Kałużyn-Krajewska D., Sikora T (1999). HACCP – koncepcja i system zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego żywności. Wyd. Haldruk Warszawa. Świderski F., pod red. (1999). Żywność wygodna i żywność funkcjonalna. WN-T Warszawa Litwińczuk Z., Litwińczuk H. (2010). Surowce zwierzęce. Ocena i wykorzystanie. PWRIL Warszawa. Gospodarka mięsna – miesięcznik; Medycyna weterynaryjna – miesięcznik, Przegląd hodowlany – miesięcznik. Guzek D., Głąbika D., Wierzbicka A. (2011). Nowe trendy w przetwórstwie mięsa wieprzowego a preferencje konsumenckie. Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego 2. Blicharski T., Hammermeister A., Skrzymowski K. (2011) Biożywoność a POLSUS. infoPOLSUS 11. 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 27 Przygotowanie do zajęć 13 Studiowanie literatury 5 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 5 Łączny nakład pracy studenta 50 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.18; C.18a 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Technologie produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów Pierwszy stopień Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa Agroturystyka Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt Zakład Biologii Małych Przeżuwaczy i Agroturystyki Katedra Hodowli Bydła; Katedra Hodowli Drobiu; Katedra Hodowli Trzody Chlewnej, Zakład Hodowli Koni i Zwierząt Futerkowych Henryka Bernacka, dr hab., prof. UTP (koordynator przedmiotu); Anna Sawa, prof. dr hab.; Wojciech Kapelański, prof. dr hab.; Zenon Bernacki, prof. dr hab., Ewa Peter, dr inż., Jacek Zawiślak, dr inż. Chow i hodowla owiec i kóz; Chow i hodowla bydła; Chow i hodowla trzody chlewnej; Chow i hodowla drobiu; Chów i hodowla zwierząt futerkowych. Zna podstawowe typy użytkowe, gatunki i rasy zwierząt objętych chowem i hodowlą, zna technologie ich odchowu i użytkowania w warunkach różnych systemów gospodarowania. Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne B.Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr VIII Wykłady (W) 9 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) Ćwiczenia laboratoryjne (L) 18 Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 3 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 U1 U2 Opis efektów kształcenia Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia WIEDZA Charakteryzuje produkty pochodzenia zwierzęcego, ma K_W06 wiedzę dotyczącą metod ich pozyskiwania, konserwowania i uszlachetniania oraz zna metody, techniki i narzędzia stosowane w ocenie żywności pochodzenia zwierzęcego Ma podstawową wiedzę na temat oddziaływania ferm K_W18 produkcyjnych na środowisko naturalne, pozyskiwania i zagospodarowania odpadów poubojowych. UMIEJĘTNOŚCI Umie analizować wpływ warunków produkcji zwierzęcej na K_U14 jakość żywności Ma umiejętność wyboru i wykorzystania najbardziej K_U11 Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru R1A_W03 R1A_W05 R1A_W06 R1A_U05 R1A_U05 odpowiednich rutynowych metod i urządzeń analitycznych i sensorycznych do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego w zakresie oceny żywności pochodzenia zwierzęcego. KOMPETENCJE SPOŁECZNE Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy, w K_K01 tym w zakresie zootechniki i produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego Wykazuje zrozumienie konieczności kształcenia K_K10 ustawicznego w kontekście postępu technologicznego w produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego K1 K2 R1A_U04 R1A_U06 R1A_K01 R1A_K07 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne. 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOT Kolokwia pisemne. 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady: Gospodarcze znaczenie mleka różnych gatunków zwierząt i jego przetworów. Przemysł mleczarski. Różnorodność produktów pozyskiwanych z mleka, kryteria podziału serów. Przydatność elementów tusz zwierzęcych i drobiowych do produkcji przetworów. Właściwości i przydatność technologiczna mięsa, tłuszczu i podrobów różnych gatunków zwierząt gospodarskich i drobiu. Opakowania stosowane w produkcji przetworów mlecznych i mięsnych. Uboczne produkty poubojowe i ich zagospodarowanie. Przetwórstwo jaj – technologia płynnych produktów, zamrażalnictwo, technologie suszarnicze. Standaryzacja i przepisy handlowe w produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego. Ćwiczenia Ocena przydatności technologicznej surowca do produkcji artykułów mleczarskich. Technologia produkcji mleka spożywczego pasteryzowanego i sterylizowanego (UHT). Technologia produkcji masła, napojów mlecznych niefermentowanych i fermentowanych oraz lodów. Technologie serów miękkich, twardych i półtwardych. Ocena laboratoryjna jakości mięsa. Metody fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne utrwalania mięsa. Ogólna charakterystyka najważniejszych wędlin i wyrobów garmażeryjnych. Technologia produkcji wędlin i wyrobów wędliniarskich. Produkcja konserw oraz ocena jakościowa. Technologie produkcji przetworów jajowych (majonezy, dressingi, napoje). 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Forma oceny Efekt kształcenia W1 W2 U1 U2 K1 Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium x x x x x Projekt Sprawozdanie Aktywność na ćwiczeniach lab. x x K2 x 7. LITERATURA Literatura podstawowa 1. Praca zbiorowa pod redakcją T. Trziszki., 2000. Jajczarstwo. Nauka. Technologia. Produkcja. Wyd. AR we Wrocławiu. 2. Praca zbiorowa pod redakcją T.Grabowskiego i J. Kijowskiego., 2004. Mięso i przetwory drobiowe – technologia , higiena, jakość. WNT, Warszawa. 3. Litwińczuk A., Litwińczuk Z., Barłowska J., Florek M., 2004. Surowce zwierzęce ocena i wykorzystanie. PWRiL Warszawa. 4. Jurczak M.E., 1997. Mleko. Produkcja, badanie, przerób. Wyd. SGGW Warszawa. 5. Olszewski A., 2002. Technologia przetwórstwa mięsa. WNT Warszawa. 6. Olszewski A., 2008. Technologia przetwórstwa mięsa w pytaniach i odpowiedziach. WNT Warszawa. Literatura uzupełniająca 1. Dankowski A., Bernacka H., Janicki B., Siminska E., 2005. Użytkowanie owiec. ATR Bydgoszcz; 2. Derengiewicz W., 1997. Technologia serów miękkich. Oficyna Wyd. HOŻA Warszawa. 3. Żuraw J., Chojnowski W., Jęsiak Z., 1997. Technologia serów twardych i półtwardych. Oficyna Wyd.“HOŻA” Warszawa. 4. Czasopisma: Przegląd mleczarski, Gospodarka Mięsna. 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 27 Przygotowanie do zajęć 25 Studiowanie literatury 7 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 16 Łączny nakład pracy studenta 75 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 3 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 3 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.19 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Przedmiot obieralny. Chów zwierząt amatorskich Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I stopnia Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Agroturystyka Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt; Zakład Biologii Małych Przeżuwaczy i Agroturystyki Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Ewa Peter, dr inż. Zoologia, Anatomia zwierząt, Fizjologia zwierząt, Genetyka Posiada wiedzę dotyczącą budowy anatomicznej poszczególnych narządów i układów ssaków. Potrafi wyjaśniać i charakteryzować podstawowe procesy fizjologiczne, biochemiczne w organizmie zwierzęcym. Posiada teoretyczną wiedzę na temat podstaw dziedziczenia cech u zwierząt. Wymagania wstępne B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr V Wykłady (W) 9 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTSi 6 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 W3 U1 Opis efektów kształcenia WIEDZA Rozpoznaje i opisuje najważniejsze gatunki, rasy i odmiany wybranych zwierząt amatorskich (koty, gryzonie, gady). Zna metody ich odchowu z uwzględnieniem warunków utrzymania. Zna zasady żywienia wybranych gatunków zwierząt amatorskich. Wykazuje znajomość podstawowych aspektów prawnych i etycznych w chowie i hodowli zwierząt amatorskich w odniesieniu do dobrostanu i ochrony ich zdrowia. UMIEJĘTNOŚCI Potrafi zaplanować wielkość i wyposażenie klatek (pomieszczeń) odpowiednich dla danego gatunku zwierząt amatorskich. Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W09 R1A_W04 R1A_W05 K_W12 R1A_W05 K_W17 R1A_W06 K_U05 R1A_U04 Potrafi podejmować decyzje o świadomym rozrodzie zwierząt amatorskich. Potrafi wykorzystać znajomość aktów prawa krajowego i unijnego w prowadzeniu hodowli amatorskich zwierząt. KOMPETENCJE SPOŁECZNE Wykazuje etyczną postawę wobec zwierząt towarzyszących. Rozumie znaczenie dobrostanu w hodowli i chowie tych zwierząt. Rozumie skutki nieodpowiedzialnego prowadzenia hodowli i chowu zwierząt amatorskich. Potrafi ocenić skutki tej działalności i jej wpływ na zachowanie bioróżnorodności zwierząt i stan środowiska naturalnego. U2 U3 K1 K2 K_U12 K_U23 R1A_U05 R1A_U06 R1A_U01 K_K14 R1A_K05 K_K09 R1A_K06 3. METODY DYDAKTYCZNE Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, pokaz, dyskusja, prelekcja, projekt 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU zaliczenie pisemne, kolokwium 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Ewolucja kotów, gryzoni i gadów. Rola i znaczenie zwierząt towarzyszących w kulturze. Współcześnie żyjące gatunki wielkich i małych kotów świata. Praca hodowlana. Behawioryzm. Wystawy i ocena zwierząt. Ćwiczenia: Charakterystyka biologiczna wybranych gatunków zwierząt amatorskich (kot, chomik, świnka morska, mysz, szczur, myszoskoczek, koszatniczka, królik miniaturowy, fretka, żółw, wąż, legwan). Przynależność systematyczna. Warunki utrzymania. Pielęgnacja. Rozmnażanie. Żywienie. Profilaktyka zdrowotna zwierząt, bezpieczeństwo w obcowaniu ze zwierzętami. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia Forma oceny Egzamin ustny W1 W2 W3 U1 U2 U3 K1 K2 7. LITERATURA Egzamin pisemny Kolokwium Projekt x x x x x x x x Sprawozdanie ………… Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca 1. Gorazdowski M. J., Kaczorowski M., 2003. Amatorska hodowla gadów. Wydaw. Multico; 2. Herrscher/Theilig, 2007. Rasy kotów. Wydaw. Multico; 3. Lorek. M.O., Gugołek A. 2008. Zwierzęta amatorskie i towarzyszące. Wyd. UWM Olsztyn; 4. Praca pod red. Jamroz D., Potkański A., 2006. Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. Wydaw. Nauk. PWN; 5. Vermeulen-Slik A. 2011. Gryzonie i inne ssaki domowe. Wydaw. Rea. 1. Rousselet-Blanc P., 2008. Koty. Wyd. Larousse; 2. Kocie sprawy. Miesięcznik felinologiczny; 3. Magazyn Weterynaryjny; 4. Seria: Porady domowe. Zwierzęta. Wiedza i życie; 5. Seria Wydawnicza HOBBY (myszy, szczury, chomiki, koszatniczki, myszoskoczki, szynszyle, królik miniaturowy, fretki, legwan zielony, żółw ozdobny). 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Obciążenie studenta – Liczba godzin Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 27 Przygotowanie do zajęć 55 Studiowanie literatury 38 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 30 Łączny nakład pracy studenta 150 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 6 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 6 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.19 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Przedmiot obieralny. Chów i hodowla zwierząt futerkowych Kierunek studiów zootechnika Poziom studiów I stopnia Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Agroturystyka Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa Zakład Hodowli Koni i Zwierząt Futerkowych Dr hab. Stanisław Kubacki prof. nadzw. UTP, dr inż. Natasza Święcicka , dr inż. Jacek Zawiślak Anatomia zwierząt, fizjologia zwierząt, żywienie zwierząt Zakres wiedzy/umiejętności/kompetencji społecznych jakie powinien posiadać student przed rozpoczęciem realizacji określonego przedmiotu / brak wymagań Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr V Wykłady (W) 9 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTSi 6 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 U1 U2 K1 Opis efektów kształcenia WIEDZA Posiada wiedzę z zakresu biologii zwierząt futerkowych dzikich i chowanych w gospodarstwach agroturystycznych Ma wiedzę na temat roli zwierząt futerkowych roślinożernych i miesożernych w gospodarstwach agroturystycznch UMIEJĘTNOŚCI Umie prowadzić ekologiczny chów zwierząt futerkowych (szczególnie zwierząt roślinożernych) w oparciu o pasze gospodarskie i trwałe użytki zielone na podstawie analizy wad i zalet tej produkcji Potrafi zaproponować organizację gospodarstwa agroturystycznego z uwzględnieniem roli zwierząt futerkowych towarzyszących. KOMPETENCJE SPOŁECZNE Ma świadomość odpowiedzialności za produkcję żywności ekologicznej Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W31 R1A_W04 K_W33 R1A_W07 K_U31 R1A_U07 K_U32 R1A_U07 K_K18 R1A_K05 3. METODY DYDAKTYCZNE np. wykład multimedialny, pokaz, dyskusja, prelekcja, 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU np. zaliczenie ustne, 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA WYKŁADY Ćwiczenia Podstawowe zagadnienia związane z chowem i pielegnacją zwierząt futerkowych, Gatunki oraz odmiany zwierząt z rodziny Carnivora i Rodenta wykorzystywane w hodowli amatorskiej, zależności środowiskowe i tendencje występowania w ekosystemach naturalnych. Po zakończeniu przedmiotu student potrafi korzystać z programów Uni Europejskiej dla zwierząt futerkowych sporządzać dawki żywieniowe dla poszczególnych gatunków hodowlanych zwierząt futerkowych, wprowadzać programy profilaktyczne dla zwierząt, sporządzić projekt amatorskiej hodowli zwierząt futerkowych określić obszary atrakcyjne turystycznie pod kątem występowania w środowisku naturalnym dzikich zwierząt futerkowyc. hPo zakończeniu przedmiotu student jest zdolny do zorganizowania amatorskiej hodowli dla poszczególnych gatunków zwierząt futerkowych, świadomie korzystając z odpowiednich programów unijnych. Aktywnie działa na rzecz ochrony gatunków rodzimych 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia W1 W2 U1 U2 K1 Forma oceny (podano przykładowe) Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie ………… x x 7.LITERATURA Literatura podstawowa Andrew S. 2006. Biologiczne podstawy ochrony przyrody PWN,Warszawa Barabasz B. 2007. Jenoty chów i hodowla. PWRiL Warszawa Barabasz B. 2001. Szynszyle i użytkowanie. Wydaw. PWRiL, Warszawa Barabasz B. 2007. Jenoty chów i hodowla. PWRiL Warszawa Barabasz B. 2001. Szynszyle i użytkowanie. Wydaw. PWRiL, Warszawa Bielański P., Kowalska D. 2007. Króliki. Oficyna Wydawnicza „Hoża” Warszawa Brodeck Z., Gończ E. Ochrona środowiska. Lexis Nexis Cholewa R. 2000. Chów i hodowla zwierząt futerkowych AR Poznań Kuźniewicz I., Filistowicz A.,1999. Chów i hodowla zwierząt futerkowych AR Wrocław Sumiński P., Goszczyński J., Romanowski J.1993. Ssaki drapieżne Europy. PWRiL, Warszawa Literatura uzupełniająca Hodowca Zwierząt Futerkowych, Scientifur, Roczniki Naukowe Miesięcznik „Łowiec Polski” Miesięcznik „Brać łowiecka” 8.NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 27 Przygotowanie do zajęć 40 Studiowanie literatury 40 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 43 Łączny nakład pracy studenta 150 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 6 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 6 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.19 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu PRZEDMIOT OBIERALNY. ORNITOLOGIA Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I stopnia Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Specjalność Hodowla Zwierząt i Gospodarka Paszowa Agroturystyka Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt Wymagania wstępne Znajomość podstaw biologii i ekologii ptaków dr inż. Piotr Indykiewicz zoologia B.Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr V Wykłady (W) 9 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 18 6 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 U1 U2 K1 Opis efektów kształcenia WIEDZA Zna podstawową terminologię, nomenklaturę oraz podstawowe teorie i prawa z zakresu biologii, zoologii, anatomii ptaków. Wykazuje znajomość systematyki, zoogeografii, ewolucji, morfologii i anatomii zwierząt oraz podstawowych funkcji najważniejszych narządów i układów UMIEJĘTNOŚCI Posiada umiejętność przygotowania różnych form prac pisemnych dotyczących szczegółowych zagadnień związanych z ornitologią Posiada umiejętność przygotowania wystąpienia i prezentowania szczegółowych zagadnień (również własnych poglądów skonfrontowanych z literaturą w zakresie ornitologii KOMPETENCJE SPOŁECZNE Potrafi pracować samodzielnie i w zespole; współdziałać i wykonywać powierzone zadania, kierować i kontrolować efekty pracy Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W01 K_W02 R1A_W01 R1A_W04 K_U19 R1A_U08 R1A_U09 K_U20 R1A_09 K_K02 R1A_K02 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia projektowe, pokaz, dyskusja 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU sprawdzian, przygotowanie projektu 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Poznanie metod i technik rozpoznawania gatunku, płci i wieku wybranych grup ptaków, poznawane wybranych elementów biologii i ekologii dzikich ptaków, podstawowych metod i technik opieki, hodowli (rozmnażania) ptaków; sporządzanie notatek i szkiców terenowych. praktycznym rozpoznawania gatunków płci i wieku wybranych grup ptaków, planowaniu i wykonywaniu podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych; projektowaniu optymalnych pomieszczeń dla poszczególnych grup ptaków. Wykłady: Ćwiczenia: 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia Forma oceny (podano przykładowe) Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium W1 U1 U2 K1 Projekt Sprawozdanie ………… x x x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca Jonsson L., 1998: Ptaki Europy i obszaru śródziemnomorskiego. Muza S.A., Warszawa; Tomiałojć L., Stawarczyk T, 2003: Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. Tom I i II, PTPP „pro Natura”, Wrocław. Radziszewski M., Matysiak M., 2010: Ilustrowana encyklopedia ptaków Polski. Carta Blanca Grupa Wyd. PWN, 352 ss. Łukaszewicz K., 1975: Ogrody zoologiczne wczoraj - dziś - jutro. Wiedza Powszechna, 437 ss. Hlebowicz A., Targowski M., 2005: Jaki, ptaki i kociaki. Wyd. „Bernardinum” Pelplin, 242 ss. Kruszewicz A., 2000: Hodowla ptaków ozdobnych, Wyd. Multico, Warszawa. Wiśniewski H., Łoś K., 1997: Leśny Park Kultury i Wypoczynku, Zwierzęta Ogrodu Fauny Polskiej, Bydgoszcz 1997, 126 ss. 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 27 Przygotowanie do zajęć 40 Studiowanie literatury 40 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 43 Łączny nakład pracy studenta 150 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 6 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 6 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.19 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Przedmiot obieralny. Ogrody zoologiczne Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I stopnia inżynierskie Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów nietacjonarne Agroturystyka Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa WHiBZ, Katedra Ekologii Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne dr inż. Grzegorz Gackowski zoologia brak wymagań B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr V (W) Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 9 18 Wykłady Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 6 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 W3 U1 U2 U3 Opis efektów kształcenia Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia WIEDZA Potrafi docenić konieczność istnienia ogrodów K_W01 zoologicznych w przyszłości, jako formy ochrony gatunków zagrożonych. Posiada podstawową wiedzę z zakresu funkcjonowania K_W07 ogrodów zoologicznych. Ma wiedzę z zakresu utrzymywania zwierząt w warunkach sztucznych oraz możliwości ich reintrodukcji. UMIEJĘTNOŚCI Potrafi ocenić możliwości ochrony zwierząt w konkretnych warunkach środowiskowych Potrafi urządzić podstawowe obiekty ekspozycyjne w ogrodach zoologicznych. Posiada umiejętności przeprowadzania zajęć edukacyjnych na temat biologii i ekologii zwierząt w warunkach ogrodu zoologicznego KOMPETENCJE SPOŁECZNE Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru R1A_W01 K_W16 R1A_W03 R1A_W05 R1A_W06 R1A_W05 K_U01 R1A_U01 K_U07 R1A_U05 K_U20 R1A_U09 Jest aktywny w promowaniu ogrodów zoologicznych do K_K09 celów dydaktycznych i naukowych Jest otwarty na problemy chowu i hodowli zwierząt oraz K_K09 ich aktywnej ochrony szczególnie gatunków ginących i zagrożonych wyginięciem Wykazuje etyczną postawę wobec zwierząt w ogrodach K_K08 zoologicznych. K1 K2 K3 R1A_K06 R1A_K06 R1A_K05 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Kolokwium, dyskusja 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA wykłady: ćwiczenia: Historia ogrodów zoologicznych i pozyskiwania zwierząt dla celów ekspozycyjnych. Historia polskich ogrodów zoologicznych. Problemy aklimatyzacyjne w warunkach sztucznych. Żywienie zwierząt w ogrodach zoologicznych. Biologia i ochrona gatunkowa rysia. Biologia i ochrona gatunkowa bobra. Problemy ochrony tygrysa i żubra. Znaczenie żółwia błotnego, kormorana czarnego i bociana białego we współczesnym środowisku. Znaczenie Konwencji Waszyngtońskiej CITESW oraz współpraca ogrodów zoologicznych w ramach EAZA. Zdrowotne znaczenie zwierząt dla człowieka. Ślady zwierząt oraz ocena ich wieku. Hominidy a człowiek współczesny. Przyczyny wędrówek zwierząt. Publiczność jako czynnik wysoko stresujący dla zwierząt w ogrodach zoologicznych. Przyszłość ogrodów zoologicznych. Specyfika utrzymywania zwierząt w warunkach sztucznych. Hodowle karmowe w ogrodach zoologicznych. Organizacja i urządzanie wybiegów i pomieszczeń dla zwierząt. Funkcjonowanie ogrodu zoologicznego na przykładzie łódzkiego zoo. Problemy ochrony ssaków bałtyckich. Działalność fokarium w Helu oraz akwarium MIRu w Gdynii. Działalność oceanariów na przykładzie San Diego i Hiszpanii. Przykłady programów ochrony zwierząt. Rozpoznawania wybranych głosów zwierząt. Funkcja edukacyjna zoo na przykładzie ścieżek dydaktycznych. Problemy gospodarcze wynikające z całkowitej ochrony zwierząt. pływ antropopresji na wybrane gatunki zwierząt. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia W1 W2 W3 U1 U2 U3 K1 Forma oceny Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium x x x x x x x Projekt Sprawozdanie dyskusja K2 K3 x x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa 1. Kawecki Z., 1976: Zoologia stosowana. PWN. 2. Łukaszewicz K., 1975: Ogrody zoologiczne wczoraj dziś i jutro. WP. 3. Polskie Ogrody Zoologiczne – informator ogrodów zoologicznych. P.T.Zool. sekcja Ogrodów Zoologicznych, roczniki. 4. Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem , sporządzona w Waszyngtonie w 1973 roku. Dz.U.R.P. z dn. 4.04.1991r. 5. Krupka J. i in., 1989: Łowiectwo. PWRiL. 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Obciążenie studenta Liczba godzin Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 27 Przygotowanie do zajęć 40 Studiowanie literatury 40 Inne (przygotowanie do zaliczeń) 43 Łączny nakład pracy studenta 150 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 6 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 6 ………………. Kod przedmiotu: C.19 Pozycja planu: 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu PRZEDMIOT OBIERALNY. KYNOLOGIA Kierunek studiów ZOOTECHNIKA Poziom studiów Pierwszy stopień Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Specjalność HODOWLA ZWIERZĄT I GOSPODARKA PASZOWA Agroturystyka Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt Wymagania wstępne znajomość podstaw żywienia zwierząt dr inż. Dominika Gulda anatomia, fizjologia B.Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr V Wykłady (W) 9 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) 18 Liczba punktów ECTS 6 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: scharakteryzować międzynarodowe i krajowe organizacje zajmujące się pracą hodowlaną, wyznaczaniem wzorców rasowych (programów hodowlanych), organizacją konkursów kynologicznych; student potrafi rozpoznać i uporządkować rasy psów zgodnie z obowiązującym podziałem na grupy i sekcje wg. F.C.I. oraz wskazać ich charakterystyczne cechy rasowe. Zna programy profilaktyki, dobrostanu oraz żywienia dla poszczególnych grup użytkowych K_W09 K_W27 R1A_W01 Student potrafi wymienić i scharakteryzować typy użytkowe psów K_W10 Opis efektów kształcenia WIEDZA W1 W2 W3 R1A_W04 R1A_W03 R1A_W05 K_W08 K_W09 K_W10 K_W12 K_W16 R1A_W04 R1A_W05 R1A_W06 R1A_W05 UMIEJĘTNOŚCI U1 Po zakończeniu przedmiotu student formułuje elementarne założenia hodowli psów rasowych, planując doboru par do rozrodu. K_U01 K_U04 R1A_U01 R1A_U04 U2 Potrafi sporządzać programy prawidłowego żywienia i profilaktyki dla psów. K_U15 K_U13 U3 Zorganizować i zaprojektować programy treningu i szkolenia psów w zależności od kierunku ich użytkowania. K_U07 R1A_U04 R1A_U05 R1A_U06 R1A_U05 KOMPETENCJE SPOŁECZNE Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zaprojektować i samodzielne poprowadzić hodowle psów rasowych z uwzględnienie zasad profilaktyki, dobrostanu oraz układania i bilansowania dawek pokarmowych; K1 K_K02 K_K08 K_K07 K_K11 K_K14 R1A_K01 R1A_K05 R1A_K06 R1A_K08 3. METODY DYDAKTYCZNE wykłady i ćwiczenia multimedialne, ćwiczenia: laboratoryjne, terenowe obliczeniowe, projektowe, 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOT kolokwium i przygotowanie projektu ( projekt prowadzenia własnej hodowli psów rasowych z uwzględnieniem ich użytkowości) 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Ćwiczenia Przedstawienie i omówienie organizacji kynologicznych w kraju i na świecie, charakterystyka i prezentacja poszczególnych grup psów według F.C.I; multimedialna prezentacja wybranych ras: psów pasterskich i zaganiających, sznaucerów, molosów, pinczerów, terierów, jamników, psów w typie pierwotnym, płochaczy, wyżłów, psów dowodnych, gończych, posokowców, psów do towarzystwa, chartów Omówienie zjawiska ewolucyjnego sukcesu psowatych, różnorodności form endemicznych (ras); Przedstawienie zasad rozgrywania konkursów kynologicznych w kraju i na świecie. Analiza prawidłowych zasad żywienia psów hodowlanych, użytkowych; Charakterystyka specyfiki rozwoju socjalnego szczeniąt, rozrodu, pokroju, zmysłów. Wprowadzenie elementów treningu osmologicznego i szkoleń kierunkowych. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia W1 W2 W3 U1 U2 U3 Forma oceny Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium Projekt x x x x x x Sprawozdanie ………… K1 x 7. LITERATURA Literatura podstawowa England Gary C.W., 1998: „Rozród i położnictwo psów według Allena”, Wyd. SIMA WLW. Gardner J., 2003: “ Przygotuj psa na wystawę” Wyd. MULTICO Warszawa Janowski A. 2001: „Tajemnice wystaw psów”, Wyd. MULTICO Warszawa. Kramer E., 2003: „Rasy psów”, Wyd. Multico Warszawa. Kuźniewicz J., Kuźniewicz G., 2005: Metody szkolenia i sposoby użytkowania psów. Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Monkiewicz J., Wajdzik J., 2003: Kynologia wiedza o psie. Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Wrocław. Smyczyński L., 1989: „Psy, rasy i wychowanie”, Wyd.PWRiL Warszawa. Ściesiński K. 2003: „Hodowla psów”, Wyd.SGGW Warszawa. Literatura uzupełniająca Alderton D., 1993:” Psy – ilustrowany przewodnik obejmujący 300 ras psów z całego świata”, Wyd. WIEDZA I ŻYCIE Warszawa. Hall E.J., Murphy K.F., Darke P.G.G., 2005: „Choroby wewnętrzne psów”, Wyd.SIMA WLW. Fennel J.2000 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 27 Przygotowanie do zajęć 50 Studiowanie literatury 23 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 50 Łączny nakład pracy studenta 150 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 6 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 6 Kod przedmiotu: ………………. Pozycja planu: C.19; 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Przedmiotobieralny. Jeździectwo i rekreacja konna Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów Pierwszy stopień Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Agroturystyka Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt Mgr inż. Monika Monkiewicz, mgr inż. Magdalena Drewka, dr inż Dominika Gulda Chów i hodowla koni Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Podstawowe wiadomości z zakresu chowu, hodowli i użytkowania koni Wymagania wstępne B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Ćwiczenia Ćwiczenia Ćwiczenia Wykłady Seminaria audytoryjne laboratoryjne projektowe Semestr (W) (Ć) (L) (P) (S) V 9 18/2 Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTS 6 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Opis efektów kształcenia Lp. W1 W2 U1 U2 K1 WIEDZA Ma wiedzę dotyczącą możliwości wykorzystania nauk biologicznych w produkcji koni Ma wiedzę w zakresie krajowego i unijnego ustawodawstwa odnoszącego się do nowoczesnych technologii chowu i hodowli koni UMIEJĘTNOŚCI Potrafi wykorzystać znajomość aktów prawa krajowego i unijnego w prowadzeniu produkcji koni Korzysta z analizy trendów ekonomicznych w planowaniu produkcji rolniczej KOMPETENCJE SPOŁECZNE Wykazuje etyczną postawę wobec koni i rozumie znaczenie dobrostanu w produkcji zwierzęcej Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia K_W25 Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W27 R1A_W04 R1A_W01 R1A_WO1 R1A_WO3 R1A_WO5 K_U23 R1A_U01 K_U24 R1A_U01 K_K14 R1A_K05 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, pokaz, dyskusja, prelekcja, metoda przypadków, gry dydaktyczne. 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOT test, złożenie referatu 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Etologia koni. Pielęgnacja i przygotowanie konia do pokazu, transportu. Fizjoterapia koni. Zasady praktycznego użytkowania koni. Dobrostan w świetle przepisów Unii Europejskiej. Wybór i kupno konia. Organizacja ośrodka jeździeckiego. Podstawy jazdy konnej i lonżowania. Naturalne metody szkolenia koni. Ujeżdżenie i skoki przez przeszkody, WKKW,rajdy, woltyżerka, polo, powożenie. Jazda w stylu western. Ćwiczenia: 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia Forma oceny Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium W1 W2 U1 U2 K1 Projekt ………… Sprawozdanie x x x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca Pruchniewicz W. 2007. „Akademia jeździecka cz.1”.Chaber PR – Akademia Jeździecka PZJ. Zasady jazdy konnej cz.1 PZJ. Zasady jazdy konnej cz.2 PZJ. Zasady jazdy konnej cz.3. Lesley B.2006. „ Nowoczesny trening konia”. MUZA. D'Orgeix J. 1986.” Skoki przez przeszkody”. Zbrosławice. Rashid M. 2005.”Z myślą o koniu”. Galaktyka. Rashid M. 2006 „Lekcje których udzielił mi koń”. Galaktyka. Roberts M., 2007 „Ode mnie dla was.” Galaktyka. Roberts M. 2000 „Shy Boy – koń, który porzucił wolność”. Media rodzina. 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 27 50 23 50 Łączny nakład pracy studenta 150 Przygotowanie do zajęć Studiowanie literatury Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 6 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 6 Kod przedmiotu: ………………. Pozycja planu: C.19 1.INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A.Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Kierunek studiów Poziom studiów Profil studiów Forma studiów Przedmioty obieralne. Formy ochrony przyrody Zootechnika I stopnia inżynierskie ogólnoakademicki niestacjonarne Agroturystyka Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt dr inż. Jacek Zieliński biologia, botanika, zoologia, ekologia Wymagana wiedza z zakresu biologii na poziomie szkoły średniej B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr V Wykłady (W) 9 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia Zajęcia Liczba Seminaria projektowe terenowe punktów (P) (S) (T) ECTSi 6 2.EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 U1 K1 K2 Opis efektów kształcenia WIEDZA Wykazuje znajomość podstawowych zagadnień i pojęć ekologicznych oraz podstaw ochrony i kształtowania środowiska UMIEJĘTNOŚCI Potraf planować szlaki turystyczne w skali lokalnej i krajowej KOMPETENCJE SPOŁECZNE Rozumie skutki prowadzenia hodowli i chowu zwierząt dla stanu środowiska. Ma świadomość zagrożenia środowiska naturalnego w wyniku prowadzenia produkcji zwierzęcej. Potrafi ocenić skutki tej działalności i jej wpływ na zachowanie bioróżnorodności zwierząt i stan środowiska naturalnego Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W07 R1A_W03 R1A_W05 R1A_W06 K_U28 R1A_U07 K_K09 R1A_K06 K_K09 R1A_K06 3.METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, pokaz, dyskusja 4.FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Ćwiczenia: Przygotowanie prezentacji, sprawdzian pisemny. 5.TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Przedstawienie walorów poszczególnych parków narodowych i najcenniejszych rezerwatów; aktualne zagrożenia Sposoby ochrony niektórych grup zwierząt (bezkręgowce, płazy gady, ptaki i ssaki) roślin (rośliny naczyniowe) oraz siedlisk (torfowiska, łąki, murawy kserotermiczne, rożne typy lasów, rzeki jeziora, strefa przybrzeżna mórz); Planowanie zabiegów ochronnych dla hipotetycznych cennych obiektów przyrodniczych. Ćwiczenia 6.METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia Egzamin ustny W1 U1 K1 K2 Forma oceny (podano przykładowe) Egzamin Kolokwium Projekt Sprawozdanie pisemny x x x x x x X ………… 7.LITERATURA Literatura podstawowa Głowaciński Z. (red.) 2001. Polska Czerwona Księga Zwierząt, Kręgowce. Państwowe Wyd. Rol. i Leśne. Warszawa. Gromadzki M. (red.) 2004.Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. Ministerstwo Środowiska, Warszawa. Kaźmierczakowa R., Zarzycki K. (red.). 2001. Polska czerwona księga roślin, paprotniki i rośliny kwiatowe. Polska Akademia Nauk. Kraków. Literatura uzupełniająca Radziejowski J. (red.) 1996. Obszary chronione w Polsce. Wyd. 2. Dział Informacji i Wydawnictw Instytutu Ochrony Środowiska, Warszawa. Tomiałojć L. (red.) 1993. Ochrona przyrody i środowiska w dolinach nizinnych rzek Polski. Instytut Ochrony Przyrody, Kraków. Wajda S., Żurek J. (red.) 1996. Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem. Instytut Ochrony Środowiska Agencja Informacyjna GEA, Warszawa. Wajda S., Żurek J. (red.) 1996. Konwencja o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt. Instytut Ochrony Środowiska Agencja Informacyjna GEA, Warszawa. Wilson E.O. 2006. Przyszłość życia. Wyd. Zysk i Spółka. 8.NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Przygotowanie do zajęć Studiowanie literatury Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) Łączny nakład pracy studenta Liczba punktów ECTS proponowana przez NA Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) Obciążenie studenta – Liczba godzin 27 50 23 50 150 6 6 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.19 1.INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Kierunek studiów Przedmiot obieralny. Hodowla fermowa jeleniowatych Zootechnika Poziom studiów I stopnia Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Agroturystyka Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa Katedra Morfologii Zwierząt i Łowiectwa Nazwa przedmiotu Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne dr inż. Włodzimierz Nowicki Ekologia, zoologia , anatomia zwierząt brak wymagań B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr V Wykłady (W) 9 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) 18 Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTSi 6 2.EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Opis efektów kształcenia Lp. W1 U1 U2 K1 WIEDZA Ma wiedzę na temat roli zwierząt w gospodarstwach agroturystycznych Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W33 R1A_W07 UMIEJĘTNOŚCI Umie prowadzić ekologiczny chów zwierząt w oparciu o K_U31 pasze gospodarskie i trwałe użytki zielone na podstawie analizy wad i zalet tej produkcji Potrafi zaproponować organizację gospodarstwa K_U32 agroturystycznego z uwzględnieniem roli zwierząt towarzyszących i aspektów turystycznych regionu KOMPETENCJE SPOŁECZNE Jest przedsiębiorczy i kreatywny w organizacji i K_K19 prowadzeniu gospodarstwa agroturystycznego 3.METODY DYDAKTYCZNE Pokaz multimedialny, dyskusja, zadania projektowe 4.FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Przygotowanie projektu R1A_U07 R1A_U07 R1A_K08 R1A_K06 5.TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Przedstawienie historii hodowli fermowej w Polsce i na świecie. Zapoznanie studentów z biologią hodowanych w warunkach fermowych gatunków jeleniowatych. Zaprezentowanie stanu prawnego regulującego funkcjonowanie ferm jeleniowatych. Poznanie zasad organizacji fermy, sposobów grodzenia i podstawowymi zabiegami w czasie hodowli. Oszacowanie efektu ekonomicznego, obrotu stada i planowania. Metody manewrowania zwierzętami Zapoznanie podstawowymi aspektami opieki weterynaryjnej oraz chorobami i pasożytami spotykanymi w hodowli fermowej jeleniowatych. Poznanie specyfiki metabolizmu i żywienia jeleniowatych. Zapoznanie z walorami dziczyzny fermowej. Ćwiczenia 6.METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia Forma oceny (podano przykładowe) Egzamin ustny Egzamin pisemny Kolokwium W1 W2 U1 K1 Projekt Zaliczenie ustne Sprawozdanie X X X X 7.LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca 1. Bobek B., Morow K., Perzanowski K., Kosobucka M. 1992. JeleńMonografia przyrodniczo łowiecka. Wydawnictwo Świat. 2. Dzięciołowski R. 1994. Daniel , SGGW Warszawa 3. Jaczewski Z., 1981.Poroża jeleniowatych . PWRiL, Warszawa 4. Krupka J. 1989. Łowiectwo PRWiL Warszawa 1. Tropiło J., Kiszczak L., Kryński A. 1999 Łowiectwo, weterynaria, higiena., ŁowiecPolski Warszawa. 2. Fruziński B. 2002. Gospodarka łowiecka Łowiec Polski. W-wa. 3. Czasopisma: Łowiec Polski, Brać Łowiecka, Zachodni Poradnik Łowiecki. 9. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 27 Przygotowanie do zajęć 50 Studiowanie literatury 23 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 50 Łączny nakład pracy studenta 150 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 6 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 6 ………………. Kod przedmiotu: Pozycja planu: C.20 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Dodatki paszowe Kierunek studiów Zootechnika Poziom studiów I stopień Profil studiów ogólnoakademicki Forma studiów niestacjonarne Hodowla zwierząt i gospodarka paszowa Agroturystyka Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt, Katedra Żywienia Zwierząt i Paszoznawstwa Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne Piotr Dorszewski, dr hab., _rof.. nadzw. UTP Żywienie zwierząt i paszoznawstwo Wiedza z zakresu potrzeb pokarmowych różnych gatunków zwierząt gospodarskich, zasad układania dawek pokarmowych B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Semestr IV Wykłady (W) 18 Ćwiczenia audytoryjne (Ć) Ćwiczenia laboratoryjne (L) Ćwiczenia projektowe (P) Seminaria (S) Zajęcia terenowe (T) Liczba punktów ECTSii 2 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 W2 U1 U2 U3 Opis efektów kształcenia WIEDZA Zna zasady i systemy żywienia zwierząt (w ujęciu fizjologicznym i żywieniowym) oraz potrafi planować bazę pokarmową dla zwierząt objętych chowem i hodowlą z uwzględnieniem stosowania odpowiednich dodatków paszowych Ma wiedzę w zakresie krajowego i unijnego ustawodawstwa odnoszącego się do nowoczesnych technologii chowu i hodowli zwierząt oraz stosowania dodatków paszowych UMIEJĘTNOŚCI Identyfikuje i analizuje czynniki wpływające na jakość pasz stosowanych w żywieniu zwierząt w celu zastosowania odpowiedniego dodatku paszowego Umie określić zapotrzebowanie pokarmowe zwierząt i układać zbilansowane dawki pokarmowe z uwzględnieniem określonych dodatków paszowych Korzysta z przepisów prawnych z zakresu stosowania dodatków paszowych w żywieniu zwierząt Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W12 R1A_W05 K_W05 R1A_W02 K_U06 R1A_U05 K_U15 R1A_U06 K_U01 R1A_U01 K1 K2 KOMPETENCJE SPOŁECZNE Wykazuje zrozumienie konieczności kształcenia K_K10 ustawicznego w kontekście postępu technologicznego w produkcji zwierzęcej Rozumie potrzebę systematycznej aktualizacji wiedzy, w K_K01 tym w zakresie stosowania nowoczesnych rozwiązań żywienia zwierząt R1A_K07 R1A_K01 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, dyskusja 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Kolokwium, dyskusja 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Znaczenie dodatków paszowych w żywieniu zwierząt. Aminokwasy, witaminy, hormony i składniki mineralne. Probiotyki, prebiotyki, enzymy paszowe, kokcydiostatyki, przeciwutleniacze, barwniki i aromaty, emulgatory i lepiszcza jako dodatki paszowe. Charakterystyka ziół i wyciągów ziołowych, kwasów tłuszczowych krótko-, średnio- i długołańcuchowych. Stosowanie dodatków paszowych w chowie i hodowli świń, drobiu i przeżuwaczy. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu kształcenia umieszczonego na liście efektów kształcenia powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt kształcenia Forma oceny (podano przykładowe) Egzamin ustny W1 W2 U1 U2 U3 K1 K2 Egzamin pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie x x x Dyskusja x x x x x x x 7. LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca Jamroz D., Potkański A.: 2001, Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. PWN W-wa Praca zbiorowa pod red. E. Greli: 2011. Chemia i biotechnologia w produkcji zwierzęcej. PWRiL w-wa Praca zbiorowa pod red. M. Kotarbińskiej i E. Greli: 1995. Dodatki paszowe dla świń. Inst. Fizjol. I Żywienia Zw. PAN Praca zbiorowa pod red. Smulikowskiej: 1993. Dodatki paszowe dla drobiu. Inst. Fizjol. I Żywienia Zw. PAN Praca zbiorowa pod red. E. Greli: 2001. Dodatki paszowe dla bydła. Wyd. PPH VitTra. Miesięczniki: “Polskie Drobiarstwo”, “Trzoda chlewna”, “Bydło”. 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 2.2 Obciążenie studenta – Liczba godzin (podano przykładowe) 18 Przygotowanie do zajęć 12 Studiowanie literatury 10 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 10 Łączny nakład pracy studenta 50 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2