Pobierz plik w formacie pdf

„Słowa na czasie” - cz. 1
Numer
i temat lekcji
1. i 2.
W starożytnym
świecie
3.
Powstanie świata
według Biblii
4.
Symboliczny
wymiar
przypowieści
Środki
dydaktyczne
Teksty i materiał
ilustracyjny
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok:
W starożytnym
świecie
s. 10–13
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok:
W starożytnym
świecie
s. 14–16
- „Dlaczego
starożytność?”
- „Od kiedy do
kiedy?”
- „W
poszukiwaniu
mądrości”
- „Jak ukazać
piękno?”
- „Powstanie
świata”
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok:
W starożytnym
świecie
s. 16–18
- „Przypowieść
o synu
marnotrawnym”
- Rembrandt,
„Powrót syna
marnotrawnego”
Zagadnienia
Wymagania podstawowe
Uczeń:
Wymagania ponadpodstawowe
Uczeń:
pojęcie starożytności,
filozofia i sztuka
antyczna, postacie
Sokratesa, Platona i
Arystotelesa
- ogólnie charakteryzuje epokę
antyczną
- wymienia główne etapy rozwoju
filozofii starożytnej
- podaje charakterystyczne cechy
sztuki antycznej
- we wskazanych przez nauczyciela
źródłach odszukuje informacje na
temat gimnazjum w Grecji i Rzymie
- wymienia dzieła Boga i zadania
wyznaczone poszczególnym
stworzeniom
- próbuje wyjaśnić, dlaczego człowiek
pojawia się na końcu procesu
stwarzania
- wskazuje zdanie, które wielokrotnie
pojawia się w tekście
- zapisuje w wyznaczonych miejscach
na schematach określenia
charakteryzujące Boga, świat i
człowieka
- uzupełnia notatkę wyrazami i
wyrażeniami w odpowiedniej formie
- redaguje spójną wypowiedź na temat
wizji idealnego świata
- opowiada krótko o losach młodszego
syna
- zapisuje określenia charakteryzujące
bohaterów
- formułuje opinię na temat
zachowania ojca
- odczytuje dosłowny sens
przypowieści
- przy pomocy nauczyciela wyjaśnia
alegoryczne znaczenie postaci ojca i
syna marnotrawnego
- spośród podanych cech wybiera te,
- określa, jakie znaczenie ma antyk dla
kultury europejskiej
- odszukuje w różnych źródłach
informacje na temat gimnazjum w
Grecji i Rzymie
- ocenia słuszność myśli Sokratesa,
uzasadniając swoje zdanie
2
- uzasadnia istnienie harmonii i
porządku w procesie stwarzania
świata
- wyjaśnia, dlaczego człowiek pojawia
się na końcu procesu stwarzania
- tłumaczy celowość zastosowania
powtórzenia w tekście
- wymienia różne przykłady wpływu
człowieka na otoczenie, odwołując się
do współczesności
- redaguje spójną i poprawną
językowo wypowiedź na temat wizji
idealnego świata
- wyjaśnia termin: werset
1
I.1.2
II.1.2
II.2.4
III.1.2
III.2.10
- przygotowuje dłuższą wypowiedź o
losach młodszego syna z
zachowaniem zasad poprawnej
kompozycji
- ocenia, w jaki sposób ojciec traktuje
marnotrawnego syna
- wyraża i uzasadnia swoją opinię na
temat zachowania ojca
- wyjaśnia terminy: przypowieść,
alegoria, symbol
- odczytuje symboliczny sens
przypowieści
1
I.1.1
I.1.2
I.3.2
II.2.1
II.2.7
II.3.1
II.4.2
III.1.1
III.1.2
III.1.5
III.2.4
Biblia, powstanie
świata, werset,
notatka
przypowieść
(parabola), alegoria,
symbol, sens
symboliczny i
metaforyczny,
przenośnia,
frazeologizmy
biblijne, opowiadanie
Liczba
godzin
Odniesienia
do podstawy
programowej
I.1.1
I.1.2
I.2.1
II.2.11
III.1.5
które są charakterystyczne dla języka
Biblii
- wskazuje na obrazie Rembrandta
elementy, o których jest mowa w
przypowieści
- redaguje opowiadanie z punktu
widzenia danej postaci
- uzupełnia frazeologizmy i
przysłowia pochodzące z Biblii
5.
„Miłość cierpliwa
jest, łaskawa
jest...”
– biblijna pieśń
pochwalna
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok:
W starożytnym
świecie
s. 18–19
6. i 7.
O skutecznym
porozumiewaniu
się
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 1: W
poszukiwaniu
porozumienia
Temat: Mówiąc
między nami –
o komunikacji
s. 6–11
- „Hymn o
miłości”
hymn, agape, środki
stylistyczne, dyskusja
komunikacja
językowa,
komunikat, nadawca,
odbiorca, kontakt,
kod, kontekst,
intencja wypowiedzi
- wymienia czyny i umiejętności,
które bez miłości byłyby
bezwartościowe
- wyszukuje w tekście środki
stylistyczne, za pomocą których
została opisana miłość
- uzupełnia schemat określeniami
miłości występującymi w hymnie
- przy pomocy nauczyciela wyjaśnia
przenośne znaczenie danego cytatu
- podaje różnice między zachowaniem
dziecka i osoby dorosłej
- zabiera głos w dyskusji na temat
tego, czym jest miłość w dzisiejszych
czasach
- podaje przyczyny nieskutecznej
komunikacji
- ustala, kto jest nadawcą i odbiorcą
danej sytuacji komunikacyjnej
- wymienia uczestników komunikacji
językowej
- zapisuje komunikaty przekazywane
przez poszczególne emotikony
- projektuje znak graficzny
przekazujący określone informacje
- podaje dwie cechy, którymi
powinien charakteryzować się
czytelny piktogram
- samodzielnie wyjaśnia alegoryczne
znaczenie postaci ojca i syna
marnotrawnego
- omawia sposób przedstawienia
postaci, tła oraz kolorystyki na obrazie
Rembrandta
- udowadnia, że przeczytany tekst jest
parabolą
- redaguje opowiadanie z punktu
widzenia danej postaci, przestrzegając
norm kompozycyjnych i językowych
oraz stosując bogate słownictwo
- wyjaśnia znaczenie frazeologizmów
pochodzących z Biblii
- wyjaśnia, dlaczego – zdaniem św.
Pawła – miłość jest najważniejsza
- omawia przenośne znaczenie danego
cytatu
- określa, co symbolizują dzieciństwo
i dorosłość
- tłumaczy terminy: hymn, agape
- udowadnia, że pieśń św. Pawła jest
hymnem
- aktywnie uczestniczy w dyskusji na
temat tego, czym jest miłość w
dzisiejszych czasach
- wyjaśnia terminy: komunikacja
językowa, komunikat, nadawca,
odbiorca, kontakt, kod, kontekst,
intencja
- podaje trzy cechy, którymi powinien
charakteryzować się czytelny
piktogram
- omawia znaczenie komunikatów
niewerbalnych w komunikacji
językowej
- układa wypowiedzi zgodne ze
wskazanymi intencjami
- wymienia zasady językowego
1
I.1.2
I.3.2
II.2.4
II.2.7
II.4.2
III.1.5
2
I.1.3
I.1.7
III.1.7
III.2.5
8. i 9.
Powstanie świata
według mitologii
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok:
W starożytnym
świecie
s. 20–23
- Jan
Parandowski,
„Narodziny
świata”
- Peter Paul
Rubens,
„Prometeusz
skowany”
postać Jana
Parandowskiego,
mitologia, mit,
bogowie greccy,
związki
frazeologiczne
- Jan
Parandowski,
„Orfeusz i
Eurydyka”
- Nicolas Poussin,
„Krajobraz z
Orfeuszem i
Eurydyką”
mitologia, mit,
atrybut, pantomima,
bogowie greccy, plan
wydarzeń, notatka
- Homer,
„Początek bitwy”
- Homer,
postać Homera, epos,
porównanie
homeryckie, epitet,
Słownik
frazeologiczny
Słownik języka
polskiego
„Słownik
mitów i tradycji
kultury”
10.
Miłość Orfeusza i
Eurydyki
11. i 12.
Achilles i Hektor –
bohaterowie
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok:
W starożytnym
świecie
s. 24–25
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
- dzieli poszczególne wypowiedzi
według intencji
- określa nadawcę i odbiorcę tekstu
oraz intencje nadawcy
- rozpoznaje intencje podanych
wypowiedzi
- układa wypowiedzi odpowiednio do
wskazanych sytuacji
- wymienia utwory Jana
Parandowskiego
- łączy w pary imiona postaci z
mitologii
- uzupełnia drzewo genealogiczne
bogów greckich
- opisuje stosunki panujące w rodzinie
przedstawionej w micie o początkach
świata
- odszukuje w słowniku znaczenia
podanych frazeologizmów
związanych z mitologią
- porównuje mit o powstaniu świata z
biblijną wizją stworzenia
- wyjaśnia różne znaczenia słowa mit,
korzystając ze słownika języka
polskiego
- odpowiada na pytania quizowe
dotyczące narodzin świata według
mitologii
- określa pochodzenie wymienionych
związków frazeologicznych
- redaguje plan wydarzeń
- charakteryzuje bohatera utworu
- podaje przestrogę zawartą w micie
- określa, który moment mitu został
ukazany na obrazie Nicolasa Poussina
- sporządza notatkę na temat
atrybutów przypisywanych bogom
savoir-vivre'u związane z
komunikacją językową
- układa wypowiedzi odpowiednio do
wskazanych sytuacji
komunikacyjnych, dbając o
poprawność gramatyczną,
ortograficzną i interpunkcyjną
- wymienia utwory Homera
- podaje przyczyny wojny trojańskiej
- wskazuje w tekście porównania
- krótko omawia postać Jana
Parandowskiego
- ocenia relacje panujące w rodzinie
przedstawionej w micie o początkach
świata
- podaje wydarzenia, z którymi
związane jest pochodzenie danych
frazeologizmów
- wyjaśnia terminy: mit, mitologia
- wyszukuje w tekście cytaty, które
budują nastrój
- redaguje zdania z różnymi
znaczeniami słowa mit
- samodzielnie przygotowuje quiz
sprawdzający wiedzę na temat
narodzin świata według mitologii
2
I.1.2
I.2.3
II.2.11
II.4.3
III.2.4
- wyjaśnia termin: atrybut
- uzasadnia, czy przestroga zawarta w
micie jest nadal aktualna
- wymienia elementy świadczące o
tym, który moment mitu został
ukazany na obrazie Nicolasa Poussina
1
I.1.2
II.2.11
II.4.2
III.1.1
III.1.2
III.1.3
- krótko omawia postać Homera
- wyjaśnia, na czym polega kontrast
między opisem Trojan i Greków
2
I.1.2
II.2.4
II.2.6
wojny trojańskiej
kulturowego
Rozdział 1
Blok:
W starożytnym
świecie
s. 26–29
„Końcowy etap
bitwy”
- fotosy filmowe:
Brad Pitt w roli
Achillesa, Eric
Bana jako Hektor
rodzaje literackie:
epika, liryka, dramat,
nastrój utworu
dotyczące Trojan i Greków
- wypisuje z utworu wyrazy
określające dźwięki
- odszukuje w tekście określenia
Aleksandra i Menelaosa
- wypowiada się w trzech zdaniach na
temat rozwiązywania konfliktów za
pomocą wojny
- określa nastrój utworu
- przedstawia przebieg pojedynku
pomiędzy Hektorem i Achillesem
- uzupełnia schematy, wypisując z
tekstu epitety i wyrażenia określające
Hektora i Achillesa
13.
Trudny powrót
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: W
starożytnym
świecie
s. 30–31
- Homer,
„Przepowiednia
Tejrezjasza”
- Herbert James
Draper,
„Odyseusz i
syreny”
epos, mit, mitologia,
nadawca, adresat
- wyjaśnia, kim w mitologii greckiej
był Tejrezjasz
- podaje nadawcę i adresata tekstu
- układa pytania skierowane do
bohatera utworu
- przedstawia w postaci komiksu
wybrane zdarzenie z wędrówki
Odyseusza
- opowiada o sytuacji ukazanej na
obrazie Herberta Jamesa Drapera z
punktu widzenia jednego z towarzyszy
Odyseusza
- podaje temat każdego z dzieł
- omawia sposób przedstawienia
postaci
- określa, czy rzeźby są dynamiczne,
czy – statyczne
- wyjaśnia w dwóch zdaniach, w jaki
sposób współczesna rzeźba nawiązuje
do greckiego dzieła
- sporządza notatkę na temat rzeźby
„Wenus z Milo” na podstawie
informacji ze wskazanych źródeł
- wymienia utwory Romana
Brandstaettera
Encyklopedia
14.
Motywy
mitologiczne
natchnieniem dla
artystów
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok:
Współcześnie o
Biblii i antyku
s. 36–37
Dzieła sztuki pod
lupą:
- Salvador Dali,
„Space Venus”
- „Wenus z Milo”
mity jako źródło
inspiracji
kulturowych, faktura,
notatka
15.
Biblia – księga
Podręcznik do
kształcenia
- Roman
Brandstaetter,
postać Romana
Brandstaettera, liryka
- określa, w jaki sposób przedstawiony
został każdy z bohaterów
- wyjaśnia terminy: epos, porównanie
homeryckie, epika, liryka, dramat
- podaje odpowiednie przykłady
porównania homeryckiego z
fragmentu „Iliady”
- przedstawia wyczerpującą opinię na
temat wojny jako sposobu
rozwiązywania konfliktów
- wyjaśnia, do czego w „Iliadzie”
porównane zostały działania postaci
- udowadnia, że „Iliada” jest eposem
- zestawia własne wyobrażenia
dotyczące homeryckich bohaterów z
wizerunkami aktorów grających role
Achillesa i Hektora
- wymienia utwory literackie lub
filmy, w których pojawia się motyw
wędrówki
- zestawia sytuację ukazaną na obrazie
Herberta Jamesa Drapera z
fragmentem „Mitologii” Jana
Parandowskiego
II.4.2
III.1.2
1
I.1.3
II.2.2
II.2.10
II.4.2
- określa, uzasadniając swoje zdanie,
czy rzeźby są dynamiczne, czy –
statyczne
- tłumaczy termin: faktura
- wyjaśnia wyczerpująco, w jaki
sposób współczesna rzeźba nawiązuje
do greckiego dzieła
- sporządza notatkę na temat rzeźby
„Wenus z Milo” na podstawie
informacji z różnych źródeł
1
II.1.2
II.2.11
III.1.2
III.1.5
III.2.11
- podaje elementy biografii poety oraz
wskazuje fragmenty wiersza
1
I.1.2
II.2.2
nad księgami
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok:
Współcześnie o
Biblii i antyku
s. 38–39
„Biblio, ojczyzno
moja”
- Bertha
Herkomer, „Mól
książkowy”
bezpośrednia, liryka
pośrednia,
uosobienie, anafora,
sentencja
- określa, czy osobę mówiącą w
wierszu można utożsamić z autorem
- wyjaśnia, do kogo i z jakiego
powodu zwraca się podmiot liryczny
- omawia znaczenie Biblii w życiu
podmiotu lirycznego
- wskazuje w tekście anaforę i
uosobienie
- opisuje obraz Berthy Herkomer
- redaguje wypowiedź będącą
rozwinięciem myśli zawartej w
wybranej sentencji
16.
Pierwsze
spotkanie z poezją
Jana od biedronki
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok:
Współcześnie o
Biblii i antyku
s. 41–42
- Jan Twardowski,
„Zdjęcie z
krzyża”
postać Jana
Twardowskiego,
interpretacja,
motywy biblijne,
homonim, liryka,
związki
frazeologiczne
- wymienia utwory Jana
Twardowskiego
- przy pomocy nauczyciela wyjaśnia
zwroty i wyrażenia występujące w
tekście
- wypowiada się na temat znaczenia
ostatnich wersów utworu
- określa, w jaki sposób utwór opisuje
życie ludzkie
- podaje przykład osoby, która
wykazała się wielkim poświęceniem
czasownik osobowy i
nieosobowy,
odmiana czasownika,
czasowniki
kłopotliwe,
instrukcja, notatka
- odróżnia formy nieosobowe
czasownika od osobowych
- przy pomocy nauczyciela określa
formy gramatyczne czasownika
- redaguje zdania z czasownikami w
trybie rozkazującym
- tworzy formy nieosobowe
czasownika zakończone na -no, -to
- uzupełnia zdania czasownikami w
odpowiedniej formie
- tworzy związki frazeologiczne z
podanymi czasownikami
- redaguje tekst z użyciem wybranych
frazeologizmów
Słownik
frazeologiczny
17.
O czasowniku
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium
języka
Temat:
Czasownik z
każdej strony
s. 28–30
świadczące o tym, że podmiot
liryczny jest tożsamy z autorem
- tłumaczy terminy: anafora, liryka
pośrednia i bezpośrednia
- określa funkcję anafory w
przeczytanym tekście
- wyjaśnia związek dzieła Berthy
Herkomer z treścią wiersza
- redaguje wypowiedź będącą
rozwinięciem myśli zawartej w
wybranej sentencji i zawierającą
odpowiedź na pytanie, czy wiara
pomaga w życiu
- krótko omawia postać Jana
Twardowskiego
- uzupełnia zdania dotyczące
motywów biblijnych, do których
odwołuje się utwór Jana
Twardowskiego
- wyjaśnia terminy: interpretować,
homonim
- używa odpowiednich argumentów na
potwierdzenie własnego zdania
- podaje różne znaczenia wyrazu
zdjęcie
- przygotowuje prezentację osoby,
która wykazała się wielkim
poświęceniem
- wyjaśnia znaczenie czasownika jako
części mowy
- redaguje instrukcję, w której
wykorzystuje czasowniki w trybie
rozkazującym
- sporządza notatkę z zastosowaniem
nieosobowych form czasownika
- określa formy gramatyczne
czasownika
- redaguje tekst z użyciem wszystkich
utworzonych frazeologizmów
- odmienia czasowniki kłopotliwe
II.2.4
II.3.1
II.4.2
II.4.3
III.1.2
1
I.1.2
II.3.1
II.4.2
III.1.5
1
III.1.2
III.2.4
III.2.10
18.
Symbolika jaskini
Platona
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok:
Współcześnie o
Biblii i antyku
s. 42–43
- Jostein Gaarder,
„W mroku
jaskini”
postać Josteina
Gaardera, filozofia,
jaskinia platońska,
idea, przenośnia, opis
sytuacji, notatka
- ilustracja
wprowadzająca w
tematykę bloku
- Joanne Kathleen
Rowling,
„Prawdziwy
Gryfon”
przypadek,
przeznaczenie, fatum,
związki
frazeologiczne
Encyklopedia
Słownik
filozofii
19.
Co rządzi życiem
człowieka –
przypadek czy
przeznaczenie?
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok:
Przypadek,
przeznaczenie
czy siła
wyższa?
s. 46–49
20.
Co jeszcze trzeba
wiedzieć o
czasowniku?
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium
języka
Temat:
Czasownik z
każdej strony
strona czynna i
bierna, czasownik
przechodni i
nieprzechodni,
pisownia przeczenia
nie i cząstki by z
różnymi formami
czasownika, opis
- podaje przykłady czasowników
kłopotliwych
- wymienia utwory Josteina Gaardera
- tworzy notatkę na temat życia oraz
myśli filozoficznej Sokratesa i Platona
- krótko opowiada o życiu w jaskini i
poza nią
- odczytuje tekst na poziomie
dosłownym
- przy pomocy nauczyciela określa
przenośne znaczenie elementów
składających się na parabolę jaskini
- redaguje własną opinię na temat
koncepcji Platona
- uczestniczy w zabawie: Jaka to
sentencja?, odgadując myśli znanych
filozofów na podstawie ilustracji
- redaguje opis sytuacji
- określa swoją postawę wobec życia,
wskazując wybrane wypowiedzi
- wymienia uczucia, których
doświadcza bohater
- rozpoznaje emocje pozytywne i
negatywne
- wskazuje cechy łączące oraz
dzielące bohaterów
- redaguje kilkuzdaniową wypowiedź
na temat cech prawdziwego Gryfona
- wyjaśnia, w jaki sposób rozumie
podany cytat
- gromadzi związki frazeologiczne
związane z przeznaczeniem
- przekształca zdania, zmieniając
formy strony biernej na stronę czynną
- stosuje w zdaniach czasowniki w
stronie biernej
- odnajduje w tekście osobowe i
nieosobowe formy czasownika
- układa zdania z czasownikami w
stronie czynnej i biernej oraz z
formami zakończonymi na -no, -to
- pisze poprawnie przeczenie nie oraz
- krótko omawia postać Josteina
Gaardera
- wyczerpująco opisuje życie w jaskini
i poza nią
- samodzielnie określa przenośne
znaczenie elementów składających się
na parabolę jaskini
- redaguje i uzasadnia własną opinię
na temat koncepcji Platona
- przygotowuje zabawę: Jaka to
sentencja?
- redaguje dynamiczny opis sytuacji,
przestrzegając norm kompozycyjnych
i językowych
1
I.1.2
I.3.2
II.1.2
II.4.2
III.1.1
III.1.2
III.1.5
- wypowiada się na temat roli
przypadku i przeznaczenia w swoim
życiu
- opisuje uczucia, których doświadcza
bohater i ustala ich przyczynę
- wyjaśnia, w jaki sposób rozumie
podany cytat, uzasadniając swoje
zdanie
- redaguje spójną, kilkuzdaniową
wypowiedź z wykorzystaniem
podanych związków frazeologicznych
- prezentuje wartości, które
najbardziej ceni w życiu
1
I.1.2
II.4.2
III.1.2
III.1.5
III.2.3
III.2.4
- wymienia sytuacje, w których używa
się strony biernej
- wyjaśnia różnicę między stroną
czynną a bierną oraz czasownikami
przechodnimi i nieprzechodnimi
- redaguje opis, używając
czasowników w stronie czynnej i
biernej
- przekształca wypowiedzenia, aby
uniknąć dwuznaczności
1
I.3.8
III.1.2
III.2.7
s. 31–35
21.
Fortuna kołem się
toczy – prawda
czy fałsz?
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok:
Przypadek,
przeznaczenie
czy siła
wyższa?
s. 52–54
22. i 23.
O spójności
wypowiedzi
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 3:
O architekturze
wypowiedzi
Temat: Nie od
razu tekst
zbudowano
s. 114–119
24.
Warto być
optymistą
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok:
Przypadek,
przeznaczenie
czy siła
wyższa?
s. 55–56
cząstkę by z czasownikiem
- Leszek
Kołakowski,
„O kole fortuny”
postać Leszka
Kołakowskiego,
fortuna, fatum,
hazard, łut szczęścia,
związki
frazeologiczne,
opowiadanie
akapit, budowa
akapitu, spójność
wypowiedzi, budowa
tekstu, opowiadanie
- Jan Twardowski,
„Nie ma tego
złego, co by na
dobre nie wyszło”
narracja
pierwszoosobowa i
trzecioosobowa,
opowiadanie,
sentencja, związki
frazeologiczne,
plakat
- wymienia utwory Leszka
Kołakowskiego
- tłumaczy sens zwrotu fortuna kołem
się toczy
- przedstawia swoje zdanie na
określony temat
- poszukuje we wskazanych źródłach
informacji o symbolice liczb
- wyjaśnia znaczenie słowa
psychokineza, korzystając z internetu
- podaje przykłady sytuacji
ryzykownych i ekscytujących oraz
takich, które są bezpieczne
- rozwija treść każdego z podanych
zdań, tworząc spójną wypowiedź
- układa wydarzenia w kolejności
chronologicznej
- dzieli tekst na akapity
- nadaje tytuły poszczególnym
akapitom
- łączy zdania wyrażeniami
zapewniającymi spójność wypowiedzi
- do podanego fragmentu tekstu
dopisuje kolejny akapit
- uzupełnia zdania tak, aby powstał
spójny tekst
- odszukuje w tekście wyrażenia i
zwroty wskazujące narratora
opowiadania
- odnajduje poszczególne akapity w
utworze
- wskazuje część tekstu, w której
zawarta jest jego główna myśl
- wyjaśnia znaczenie zwrotu być na
dobrej drodze
- korzystając ze słownika, gromadzi
zwroty i wyrażenia z rzeczownikiem
- redaguje notatkę prasową, używając
form zakończonych na -no, -to
- wyjaśnia zasady pisowni przeczenia
nie oraz cząstki by z różnymi formami
czasownika
- krótko omawia postać Leszka
Kołakowskiego
- wyjaśnia, w jaki sposób podany
związek frazeologiczny odnosi się do
treści utworu
- na podstawie tekstu wnioskuje na
temat prawdopodobieństwa wygranej
- samodzielnie poszukuje w różnych
źródłach informacji o symbolice liczb
- tworzy opowiadanie dotyczące
skutków podejmowania ryzyka
- wyjaśnia terminy: akapit, spójność
wypowiedzi
- podkreśla w poszczególnych
akapitach zdania zawierające
najważniejsze informacje
- dopisuje kolejny akapit do
wskazanego fragmentu tekstu, dbając
o spójność wypowiedzi
- tworzy wypowiedź na określony
temat na podstawie podanego planu
- redaguje opowiadanie, którego
punktem wyjścia jest sytuacja ukazana
na fotografii
- podaje, z kim utożsamia się narrator
- odpowiada, w jakim celu
zastosowano w utworze określony
sposób opowiadania
- uzasadnia główną myśl tekstu,
przytaczając odpowiednie fragmenty
- wyjaśnia intencje narratora utworu
- formułuje wypowiedź na temat zalet
bycia optymistą
- wskazuje podobieństwa między
wierszem „Kiedy mówisz” Jana
1
I.2.1
II.1.2
III.1.1
III.1.5
III.1.8
III.2.4
2
II.2.1
III.1.1
III.1.2
1
I.1.2
I.2.3
II.1.2
II.2.2
II.2.3
II.4.2
III.2.4
droga
- łączy związki frazeologiczne z
odpowiednimi wyjaśnieniami
- opowiada historię, której tytułem jest
wybrany frazeologizm
- przygotowuje plakat ilustrujący
określoną sentencję
Słownik
frazeologiczny
25. i 26.
Pogodzić się z
losem...
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok:
Przypadek,
przeznaczenie
czy siła
wyższa?
s. 57–59
27.
Jak rozpoznać
imiesłowy?
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium
języka
Temat:
Imiesłów – dla
chcącego nic
trudnego
- Artur Maciak,
„Na wózku”
język potoczny,
artykuł prasowy,
dyskusja, plakat
imiesłów
przymiotnikowy
czynny i bierny,
odmiana imiesłowów
przymiotnikowych,
funkcja imiesłowów
przymiotnikowych w
zdaniu
- opowiada o emocjach wywołanych
lekturą artykułu
- nazywa uczucia, których doznawała
bohaterka po wypadku
- wyszukuje w tekście informacje
związane z zachowaniem bohaterki
wobec rodziców
- redaguje krótką wypowiedź o roli
rodziny i znajomych w życiu
bohaterki
- wyraża opinię na określony temat
- odnajduje w tekście wyrażenia
potoczne
- nadaje inny tytuł całemu artykułowi
Artura Maciaka oraz każdemu z
wyróżnionych fragmentów
- zabiera głos w dyskusji dotyczącej
sposobów pomagania osobom
niepełnosprawnym
- przygotowuje plakat przestrzegający
przed skutkami niebezpiecznych
zabaw
- podaje czasowniki, od których
powstały wymienione imiesłowy
- tworzy od wskazanych czasowników
imiesłowy przymiotnikowe
- redaguje tekst z użyciem wybranych
imiesłowów
- przy pomocy nauczyciela
przekształca tekst tak, aby uniknąć
powtórzeń
Twardowskiego a tekstem „Nie ma
tego złego...”
- opowiada historię zatytułowaną
wybranym frazeologizmem,
przestrzegając norm gramatycznych i
stylistycznych
- przygotowuje plakat ilustrujący
określoną sentencję, dbając o estetykę
wykonania
- redaguje spójną, kilkuzdaniową
wypowiedź o roli rodziny i znajomych
w życiu bohaterki
- uzasadnia swoją opinię na określony
temat, podając odpowiednie
argumenty
- odnajduje w tekście wyrażenia
potoczne i określa ich funkcję
- aktywnie uczestniczy w dyskusji
dotyczącej sposobów pomagania
osobom niepełnosprawnym i wyciąga
wnioski końcowe
- przygotowuje pomysłowy plakat
przestrzegający przed skutkami
niebezpiecznych zabaw, dbając o
estetykę wykonania
- wyjaśnia terminy: imiesłów
przymiotnikowy czynny, imiesłów
przymiotnikowy bierny
- redaguje tekst z użyciem wszystkich
podanych imiesłowów
- przekształca tekst tak, aby uniknąć
powtórzeń
2
I.1.2
II.1.1
II.4.3
III.1.2
III.1.5
1
I.3.8
III.2.3
III.2.5
III.2.10
28.
Jak powstał teatr?
29.
Groteskowa
rzeczywistość
przedstawiona w
„Teatrzyku
Zielona Gęś”
30.
Za kulisami
teatru...
s. 36–37
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: Teatr –
świat widza i
aktora
s. 60–61
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: Teatr –
świat widza i
aktora
s. 65
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: Teatr –
świat widza i
aktora
s. 66–67
- „Antyczny
rodowód teatru”
- „Jak wyglądał
teatr w starożytnej
Grecji?”
- „Jak wygląda
dzisiejszy teatr?”
- Konstanty
Ildefons
Gałczyński,
„Żarłoczna Ewa”
- Wisława
Szymborska,
„Wrażenia z
teatru”
Dionizje, budowa
starożytnego teatru
(skene, proskenion,
orchestra, widownia),
katharsis, aktorzy
starożytni, koryfeusz,
chór, współczesny
teatr tradycyjny,
medium
nonsens, humor,
dramat, streszczenie
postać Wisławy
Szymborskiej, akt,
podmiot liryczny,
rzeczownik
odczasownikowy,
opowiadanie, mapa
myśli
- omawia na podstawie tekstu
okoliczności powstania i rozwoju
teatru w starożytnej Grecji
- wymienia elementy budowy teatru
greckiego i współczesnego
- wyjaśnia funkcje poszczególnych
elementów, z których składał się teatr
grecki
- omawia różnice między budową
teatru antycznego i współczesnego
- wskazuje nowe kierunki rozwoju
dzisiejszego teatru
- tłumaczy terminy: katharsis, medium
1
I.1.1
I.1.2
III.2.11
- streszcza w dziesięciu zdaniach
biblijną historię o upadku pierwszych
ludzi
- odnajduje w utworze nawiązania do
tekstu biblijnego
- wymienia charakterystyczne cechy
języka, którym napisany jest tekst
Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego
- porównuje postacie biblijne z ich
odpowiednikami z utworu „Żarłoczna
Ewa”
- wykonuje rekwizyty i dekoracje
potrzebne do odegrania scenki
- odgrywa scenkę, starając się wczuć
w rolę postaci
- wymienia utwory Wisławy
Szymborskiej
- wskazuje w tekście fragmenty
mówiące o uczuciach towarzyszących
podmiotowi lirycznemu podczas
wizyty w teatrze
- wyjaśnia znaczenie tytułu tekstu
- tłumaczy, co dla osoby mówiącej
oznacza wyrażenie akt szósty
- odszukuje informacje o
zachowaniach aktorów
- odnajduje w tekście rzeczowniki
pochodzące od czasowników
- określa, czym różni się świat opisany
w wierszu od świata rzeczywistego
- redaguje krótkie opowiadanie,
starając się wykorzystać podane
- wymienia charakterystyczne cechy
języka, którym napisany jest utwór
Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego
oraz tekst biblijny
- wyjaśnia, na czym polega humor
utworu, przytaczając odpowiednie
fragmenty
- odgrywa scenkę, ukazując
poszczególne postacie w przekonujący
sposób
1
I.1.2
II.2.6
II.2.9
- krótko omawia postać Wisławy
Szymborskiej
- tworzy mapę myśli związaną z
teatrem
- określa źródło wrażeń podmiotu
lirycznego
- określa, jaką funkcję pełnią w
utworze rzeczowniki pochodzące od
czasowników
- redaguje opowiadanie z
wykorzystaniem podanego
słownictwa, dbając o poprawność
kompozycyjną i językową
1
I.1.2
II.2.4
II.2.5
II.2.9
III.1.1
31.
Imiesłowowe
potyczki
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium
języka
Temat:
Imiesłów – dla
chcącego nic
trudnego
s. 38–41
32.
Wykonujemy
plakat teatralny
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Blok: Teatr –
świat widza i
aktora
s. 69
33.
Nie dajmy się
zmanipulować
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 1: W
poszukiwaniu
porozumienia
Temat: Od
kłamstwa do
manipulacji
s. 12–17
imiesłów
przysłówkowy
współczesny i
uprzedni, funkcja
imiesłowów
przysłówkowych w
zdaniu, pisownia nie
z imiesłowami,
instrukcja, związki
frazeologiczne,
oficjalna odmiana
języka
- „O plakacie
teatralnym”
plakat teatralny i jego
funkcje, opis plakatu
prawda, kłamstwo,
odróżnianie
kłamstwa od fikcji
literackiej, przyczyny
kłamstw,
prawdomówność a
dobre wychowanie,
intencja, manipulacja
i prowokacja
językowa, związki
frazeologiczne
słownictwo
- wypisuje z tekstu imiesłowy
przysłówkowe współczesne
- tworzy imiesłowy przysłówkowe od
czasowników występujących w
podanych związkach frazeologicznych
- układa zdania z wykorzystaniem
imiesłowów przysłówkowych
współczesnych
- przy pomocy nauczyciela
przekształca zdania, zamieniając
czasowniki na imiesłowy
- pisze poprawnie imiesłowy z
przeczeniem nie
- zastępuje w zdaniach imiesłowy
osobowymi formami czasownika
- wymienia elementy, z których składa
się plakat teatralny
- opisuje w kilku zdaniach
zaprezentowany plakat teatralny
- wykonuje plakat teatralny według
określonych wskazówek
- omawia przyczyny kłamstw
- wyjaśnia, czy zatajenie prawdy jest
równoznaczne z kłamstwem
- szuka w słowniku związków
frazeologicznych z wyrazem prawda
lub kłamstwo
- odróżnia kłamstwo od fikcji
literackiej
- wymienia skutki mówienia
nieprawdy
- określa cel haseł reklamowych
- odgaduje intencję wypowiedzi
- wyjaśnia terminy: imiesłów
przysłówkowy współczesny, imiesłów
przysłówkowy uprzedni
- układa instrukcję z wykorzystaniem
imiesłowów przysłówkowych
współczesnych
- samodzielnie przekształca zdania,
zamieniając czasowniki na imiesłowy
- redaguje zdania z użyciem
imiesłowów, posługując się oficjalną
odmianą języka
1
I.3.8
II.2.2
III.2.4
III.2.7
- wyjaśnia, jaką funkcję pełni plakat
teatralny
- redaguje wyczerpujący opis plakatu
teatralnego, dbając o spójność tekstu
oraz przestrzegając norm
gramatycznych, ortograficznych i
interpunkcyjnych
- odpowiada, w jaki sposób plakat
teatralny nawiązuje do określonego
utworu
- wykonuje plakat teatralny łączący
ilustracje z informacjami o
przedstawieniu i odznaczający się
estetyką wykonania
- wyjaśnia terminy: prawda,
kłamstwo, manipulacja językowa,
prowokacja językowa
- podaje związki frazeologiczne z
wyrazem prawda lub kłamstwo
- redaguje ciekawą wypowiedź o
wskazanej intencji dotyczącą
kłamstwa lub prawdy, stosując bogate
słownictwo oraz dbając o poprawność
gramatyczną, ortograficzną i
interpunkcyjną
- wyjaśnia, na czym polega zjawisko
1
II.2.11
III.1.1
1
I.1.5
I.1.7
I.1.8
I.2.3
III.1.2
Słownik
frazeologiczny
34.
Dziedzictwo
starożytności –
powtórzenie
wiadomości
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
s. 70–71
35. i 36.
Sprawdź swoją
wiedzę i
umiejętności –
praca klasowa
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 1
Sprawdź swoją
wiedzę i
umiejętności
s. 73–74
37. i 38.
W kręgu
średniowiecza
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: W kręgu
- „Śladami epoki”
historia kalendarza,
osiągnięcia
starożytności
przypowieść
(parabola), alegoria,
tragizm, katharsis,
tragedia antyczna,
zasada trzech
jedności, środki
stylistyczne
(homonim,
porównanie
homeryckie,
anafora), liryka
pośrednia i
bezpośrednia, epos,
pieśń, hymn, narracja
pierwszoosobowa i
trzecioosobowa
- „Dlaczego
średniowiecze?”
- „Od kiedy do
kiedy?”
- „W
poszukiwaniu
filozofia
chrześcijańska,
postacie św.
Augustyna i św.
Tomasza z Akwinu,
średniowiecze,
- redaguje krótką wypowiedź o
wskazanej intencji dotyczącą
kłamstwa lub prawdy
- wskazuje w wypowiedziach
elementy manipulacji
- wymienia zachowania i emocje
prowokowane przez podane
wypowiedzi
- czyta tekst na poziomie dosłownym
- z pomocą nauczyciela formułuje ideę
tekstu
- wymienia najważniejsze osiągnięcia
starożytności
- wskazuje zjawiska ze świata
antycznego, do których nawiązują
przedstawione znaki graficzne
- opowiada o związku greckich
igrzysk olimpijskich ze
współczesnymi
- określa na podstawie tekstu, kim są
bohaterowie powieści, i podaje
miejsce zdarzeń
- wypisuje z tekstu dany argument
- nazywa gatunek utworu
- rozpoznaje parabolę
- odnajduje w wierszu anaforę
- odpowiada, czy dany utwór należy
do liryki pośredniej czy bezpośredniej
- pisze wypracowanie na jeden z
podanych tematów
- charakteryzuje epokę średniowiecza
- wyjaśnia, na czym polega
uniwersalny charakter kultury
średniowiecza
- opisuje budowle romańskie i
gotyckie
manipulacji językowej
- wskazuje w tekstach elementy
manipulacji i określa ich funkcję
- samodzielnie odkrywa przesłanie
tekstu
- ocenia przeczytany tekst
- wyjaśnia, czym jest demokracja i
jakie są jej korzenie
- uzasadnia, w jaki sposób
współczesna architektura nawiązuje
do antycznych budowli
1
I.1.2
I.2.2
II.1.2
III.1.5
III.2.11
- podaje przenośne znaczenie słowa
faryzeusz
- określa sposób narracji w tekście
- tłumaczy terminy: katharsis, zasada
trzech jedności, tragedia, tragizm
- wyjaśnia alegoryczne znaczenie
przeczytanego utworu
- określa, czy dany utwór należy do
liryki pośredniej czy bezpośredniej i
uzasadnia swoją wypowiedź
- omawia na podstawie tekstu rolę
tragedii antycznej
- pisze wypracowanie na jeden z
podanych tematów, dbając o
odpowiednią kompozycję,
poprawność gramatyczną,
ortograficzną i interpunkcyjną
- podaje różnice między architekturą
romańską i gotycką
- uzasadnia, dlaczego średniowiecze
nazywane jest czasem katedr
- redaguje wyczerpującą wypowiedź,
zachęcającą rówieśników do
2
I.1.2
I.3.2
II.2.3
II.2.4
II.2.6
II.2.7
III.1.2
2
I.1.1
I.1.2
I.2.3
III.1.2
III.1.5
III.2.11
średniowiecza
s. 76–79
Słownik języka
polskiego
39. i 40.
O dawnych
ascetach –
„Legenda o
świętym
Aleksym”
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: W kręgu
średniowiecza
s. 80–82
mądrości”
- „W służbie
Bogu”
- „Znani i
podziwiani”
- „Piękno dużych
form”
- Hans Memling,
„Sąd Ostateczny”
- Hieronim Bosch,
„Piekło”
- Jan van Eyck,
„Portret
małżonków
Arnolfini”
- Wit Stwosz,
ołtarz mariacki
- katedra Notre
Dame w Paryżu
- Kościół
Świętych Piotra i
Pawła w
Kruszwicy
- „Legenda o
świętym
Aleksym”
uniwersalizm,
tryptyk, iluminacja,
styl romański, styl
gotycki, notatka, opis
- odszukuje w słowniku znaczenie
słowa iluminacja
- redaguje notatkę, zachęcającą
rówieśników do obejrzenia wystawy
dzieł malarstwa średniowiecznego
obejrzenia wystawy dzieł malarstwa
średniowiecznego, wykorzystując opis
wybranego obrazu
asceza, asceta,
żywoty świętych,
legenda, wzorzec
osobowy,
kanonizacja,
beatyfikacja, plan
wydarzeń,
charakterystyka
- wyjaśnia, z jakich powodów
współcześnie ludzie podejmują
wyrzeczenia
- wymienia elementy ważne dla
utworów opisujących życie świętych
- układa plan wydarzeń
przedstawionych w legendzie
- podaje co najmniej dwa argumenty
przekonujące o świętości Aleksego
- dopisuje synonimy do podanych
wyrazów, korzystając ze słownika
wyrazów bliskoznacznych
- sporządza listę przyjemności,
których trudno sobie odmówić
- charakteryzuje postać św. Aleksego
- opowiada, jak mogłaby wyglądać
upersonifikowana śmierć
- opisuje krótko wygląd Śmierci z
tekstu, wykorzystując elementy
- wyjaśnia terminy: asceza, asceta
- znajduje w tekście sposoby
umartwiania się stosowane przez
bohatera utworu
- wymienia wszystkie argumenty
przekonujące o świętości Aleksego
- charakteryzuje średniowiecznego
ascetę
2
I.1.2
I.2.3
II.4.1
III.1.1
III.1.3
- wyczerpująco opisuje wygląd
Śmierci z utworu, wykorzystując
podane elementy
- określa i uzasadnia charakter
1
I.1.2
II.1.2
II.2.4
II.4.2
Słownik
wyrazów
bliskoznacznych
41.
O czym Mistrz
Polikarp
rozmawiał ze
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
- „Rozmowa
Mistrza Polikarpa
ze Śmiercią”
motyw śmierci,
poradniki dobrego
umierania, opis
postaci,
Śmiercią?
Rozdział 2
Blok: W kręgu
średniowiecza
s. 83–84
personifikacja, dance
macabre, notatka
42.
Jak zredagować
notatkę?
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 3:
O architekturze
wypowiedzi
Temat: Krótko i
na temat –
notatka
s. 120–123
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: W kręgu
średniowiecza
s. 88–89
notatka (schemat,
wyliczenie w
punktach, tabela,
mapa myśli,
streszczenie), środki
stylistyczne
43.
Legenda o królu
Arturze
44.
Inne formy
notatek
Słownik postaci
literackich
Słownik
symboli
„Słownik
mitów i tradycji
kultury”
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 3:
- Sigrid Undset,
„Galahad
przybywa do
Camelotu”
- Jan Długosz,
„Roczniki”
- Jan Matejko,
„Bitwa pod
Grunwaldem”
III.1.1
III.1.2
wybrane spośród podanych
- określa, jakie emocje wywołuje
obraz Śmierci z utworu
- wskazuje w tekście przykłady
uosobienia
- redaguje notatkę na temat sposobu
widzenia świata przez ludzi
średniowiecza
- bierze udział w przygotowaniu
inscenizacji utworu
- uzupełnia schemat odpowiednimi
informacjami z tekstu
- tworzy notatkę w formie tabeli na
temat środków stylistycznych
- przy pomocy nauczyciela dzieli tekst
na akapity i nadaje im tytuły
- wypisuje z tekstu najważniejsze
informacje
przeczytanego utworu
- przygotowuje inscenizację utworu,
wykazując się zaangażowaniem i
pomysłowością
- przedstawia charakter i znaczenie
motywu śmierci w średniowieczu
- wyjaśnia terminy: notatka, mapa
myśli, streszczenie
- dzieli tekst na akapity i nadaje im
tytuły
- wypisuje z tekstu najważniejsze
informacje, uzasadniając swój wybór
1
I.1.2
III.1.2
Okrągły Stół, Graal,
plan wydarzeń,
charakterystyka
- korzystając ze słowników, wyjaśnia
znaczenie haseł: król Artur, Merlin,
Okrągły Stół, Graal
- tłumaczy, jakie znaczenie miało w
średniowieczu pochodzenie rycerza
- opisuje wygląd Galahada
- porządkuje chronologicznie podane
zdania, tak aby powstał plan wydarzeń
- wskazuje w utworze elementy
cudowności i magii
- ocenia atmosferę przeczytanego
fragmentu powieści
- znajduje w tekście nawiązanie do
postaci biblijnej i wyjaśnia, kim jest
ona w Biblii
- uzasadnia, czy współcześnie istnieją
wzorce osobowe
- redaguje charakterystykę Zawiszy
Czarnego, korzystając z fragmentu
„Roczników” Jana Długosza i „Bitwy
pod Grunwaldem” Jana Matejki
1
I.1.2
I.2.3
II.2.1
II.2.11
III.1.1
III.1.5
notatka (mapa myśli,
streszczenie), plan
wydarzeń
- uzupełnia mapę myśli wybranymi
informacjami
- układa zdania pojedyncze
streszczające treść podanych
fragmentów powieści
- uzupełnia mapę myśli wszystkimi
niezbędnymi informacjami
- wskazuje wypowiedzenie
zawierające najważniejsze
wiadomości dotyczące fragmentu
1
III.1.2
III.1.3
III.2.4
- wybiera zdania zawierające ogólne
informacje
- zaznacza w tekście najważniejsze
wiadomości
- sporządza plan wydarzeń
- pisze streszczenie podanego
fragmentu, rozwijając punkty planu
- redaguje streszczenie mitu
O architekturze
wypowiedzi
Temat: Krótko i
na temat –
notatka
s. 120, 124–129
45.
Jak dzielimy
rzeczowniki?
46.
Malarskie powroty
do średniowiecza
47.
Co czuła żona
świętego
Aleksego?
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium
języka
Temat: Nazwać
rzecz po
imieniu, czyli o
rzeczowniku
s. 42–45
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Powroty
do
średniowiecza
s. 90–91
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Powroty
do
średniowiecza
s. 92–93
podział
rzeczowników,
odmiana
rzeczowników,
pisownia nie z
rzeczownikami
- odróżnia rzeczowniki żywotne od
nieżywotnych, osobowe od
nieosobowych, własne od pospolitych
- wypisuje rzeczowniki we
wskazanych formach
- odmienia rzeczowniki przez
przypadki
- pisze poprawnie rzeczowniki z
przeczeniem nie
Dzieła sztuki pod
lupą:
- Frans Masereel,
„Kalwaria”
- Martin
Schongauer,
„Chrystus na
krzyżu”
grafika, kalwaria,
pierwszy plan, drugi
plan, tło, opis,
kompozycja, notatka
- Kazimiera
Iłłakowiczówna,
„Opowieść
małżonki
świętego
Aleksego”
podmiot liryczny,
liryka bezpośrednia,
powtórzenie,
wywiad, asceta
- odpowiada, co znajduje się na
pierwszym i drugim planie oraz w tle
każdego z dzieł
- określa kompozycję
przedstawionych prac
- nazywa uczucia ukazane na twarzach
postaci
- poszukuje we wskazanych źródłach
informacji dotyczących napisu INRI i
sporządza na ten temat krótką notatkę
- opisuje poszczególne grafiki,
korzystając z podanego słownictwa
- opowiada dzieje św. Aleksego
- wskazuje w wierszu fragmenty, w
których ujawnia się podmiot liryczny
- wymienia emocje, których doznaje
żona św. Aleksego
- na podstawie tekstu określa wiek
bohaterki
- odszukuje w tekście powtórzenia
- podaje przykłady osób, które
powieści
- redaguje pytania odnoszące się do
tekstu
- przyporządkowuje fragmenty książki
do odpowiednich zdań streszczenia
- redaguje streszczenie mitu, stosując
wskaźniki zespolenia oraz dbając o
poprawność gramatyczną,
ortograficzną i interpunkcyjną
- wyjaśnia różnice między
rzeczownikami pospolitymi
a własnymi, żywotnymi
a nieżywotnymi, osobowymi
a nieosobowymi
- przekształca wypowiedzenia,
zamieniając rzeczowniki na inne
części mowy
- określa, w jakich tekstach stosuje się
rzeczowniki odczasownikowe
- wskazuje różnice między
analizowanymi dziełami malarskimi
- wyjaśnia wpływ kompozycji na
odbiór dzieła
- samodzielnie poszukuje w różnych
źródłach informacji dotyczących
napisu INRI i sporządza na ten temat
krótką notatkę
- ocenia, które dzieło wywiera
większe wrażenie, i uzasadnia swoją
opinię
- wyjaśnia, co oznacza słowo kalwaria
- opisuje własne uczucia wywołane
postacią żony św. Aleksego
- tłumaczy, dlaczego po każdej
zwrotce pojawia się wyraz w wołaczu
- wyjaśnia obecność powtórzeń w
wierszu
- formułuje tezę do danego tematu i
uzasadnia ją odpowiednimi
argumentami
1
III.2.10
1
I.2.1
II.2.11
III.1.2
III.1.5
III.1.8
1
I.1.2
I.1.10
II.1.2
II.2.1
II.2.2
II.2.4
II.2.6
III.1.2
III.1.5
48.
Rzeczowniki
kłopotliwe
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium
języka
Temat: Nazwać
rzecz po
imieniu, czyli o
rzeczowniku
s. 46–48
49.
Dzieje wypraw
krzyżowych
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Powroty
do
średniowiecza
s. 93–95
Słownik języka
polskiego
50.
Gość Mistrza
Mirona
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
rzeczowniki o
nieregularnej
odmianie, pisownia
rzeczowników wielką
i małą literą,
opowiadanie
podporządkowały swoje życie ważnej
sprawie
- formułuje własną opinię na dany
temat
- redaguje pytania do wywiadu ze
współczesnym ascetą
- poprawnie zapisuje rzeczowniki
wielką lub małą literą
- wskazuje w tekście rzeczownik o
określonej formie
- odmienia rzeczowniki o osobliwej
odmianie przez przypadki
- wypisuje rzeczowniki o
nieregularnej odmianie i łączy je z
odpowiednią cechą odmiany
- redaguje krótkie opowiadanie z
wykorzystaniem podanych
rzeczowników
- Zofia KossakSzczucka,
„Wspaniały
pojedynek przez
bitwą”
- Jean de Courcy,
„Okradanie
Jerozolimy po jej
zdobyciu przez
chrześcijan w
1099 r.”
postać Zofii KossakSzczuckiej, krucjata,
święta wojna,
miniatura, epitet,
porównanie, notatka,
charakterystyka
- wymienia utwory Zofii KossakSzczuckiej
- tworzy notatkę na temat krucjat
- wyjaśnia znaczenie podanych
wyrazów, korzystając ze słownika
- wypisuje cechy wyglądu
zewnętrznego i charakteru rycerzy
- wskazuje różnice między
przedstawicielami świata
chrześcijańskiego i muzułmańskiego
- odszukuje w tekście przykłady
epitetu i porównania
- pod kierunkiem nauczyciela
przygotowuje prezentację dotyczącą
różnych religii świata
- Miron
Białoszewski,
„Wywiad”
postać Mirona
Białoszewskiego,
ironia, wywiad,
- wymienia utwory Mirona
Białoszewskiego
- wypowiada się na temat
- redaguje wywiad ze współczesnym
ascetą
- wymienia osobliwości w odmianie
rzeczowników
- stosuje w wypowiedziach poprawne
formy rzeczowników o osobliwej
odmianie
- wyjaśnia, kiedy używamy wielkiej,
a kiedy małej litery w zapisie
rzeczowników
- redaguje krótkie opowiadanie z
wykorzystaniem podanych
rzeczowników, dbając o poprawność
gramatyczną, ortograficzną i
interpunkcyjną
- krótko omawia postać Zofii KossakSzczuckiej
- tłumaczy, w jaki sposób tekst
wprowadza w atmosferę
średniowiecza
- charakteryzuje obu rycerzy z tekstu
- wyciąga wnioski z zestawienia
świata chrześcijańskiego i
muzułmańskiego
- wyjaśnia termin: święta wojna
- omawia funkcje zastosowanych
środków stylistycznych
- określa, w jaki sposób język utworu
oddaje sytuację walki
- porównuje wydarzenie opisane w
tekście z problemami dzisiejszego
świata
- samodzielnie przygotowuje
prezentację na temat różnych religii
świata
- krótko omawia postać Mirona
Białoszewskiego
- wyjaśnia termin: ironia
1
III.1.1
III.2.10
1
I.1.2
I.2.1
I.2.3
II.2.4
II.4.3
III.1.2
1
I.1.2
I.1.10
II.2.1
rodzaj literacki
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Powroty
do
średniowiecza
s. 96–97
51.
Jakie uczucia
może wzbudzać
budowla?
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Powroty
do
średniowiecza
s. 98–99
52. i 53.
Wyrazy
wzbogacające
wypowiedzi –
przymiotniki i
przysłówki
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium
języka
Temat: Czarno
na białym – o
przysłówku i
przymiotniku
s. 49–54
- Umberto Eco,
„Symbolika liczb”
postać Umberta Eco,
symbol, narrator,
zakon św.
Franciszka, opis,
nastrój
odmiana
przymiotników,
podział
przysłówków,
stopniowanie
przymiotników i
przysłówków,
pisownia
przymiotników
złożonych, opis,
związki
frazeologiczne
przedstawiania poważnych zagadnień
w niepoważny sposób
- tłumaczy, dla jakiego rodzaju
literackiego typowa jest budowa
utworu „Wywiad”
- zapisuje w punktach wydarzenia
zaprezentowane w tekście
- wyjaśnia tytuł przeczytanego wiersza
- wyciąga wnioski dotyczące wyglądu
śmierci na podstawie tekstu
- wskazuje fragmenty tekstu
ujawniające dystans poety do siebie
samego oraz do świata
- wymienia utwory Umberta Eco
- wybiera spośród podanych wyrazów
słownictwo odnoszące się do
średniowiecza
- opisuje zamek widoczny na
fotografii
- wskazuje narratora powieści
- określa nastrój opowiadania
- wymienia uczucia, jakie Gmach miał
wzbudzać w ludziach
- uzupełnia tabelę informacjami na
temat znaczenia liczb wymienionych
w tekście
- opowiada o zakonie św. Franciszka
- wypisuje z tekstu przymiotniki
- uzupełnia tekst, wstawiając
odpowiednie przymiotniki i
przysłówki
- podaje formy stopnia wyższego i
najwyższego przymiotników oraz
przysłówków
- wypisuje z utworu przymiotniki w
odpowiednich formach
- poprawnie zapisuje przymiotniki
złożone i uzupełnia nimi związki
frazeologiczne
- rozwija zdania, ubarwiając opis
przymiotnikami
- wskazuje przymiotniki, które nie
II.2.5
II.2.6
- tłumaczy, dlaczego słowa Mistrza
Mirona można odczytać jako łagodną
ironię
- uzasadnia powiązania wiersza
Mirona Białoszewskiego z „Rozmową
Mistrza Polikarpa ze Śmiercią”
- interpretuje słowa zapisane na
kartce, która wysunęła się z kieszeni
Mirona
- ocenia sposób ukazania
rzeczywistości przez autora utworu
- krótko omawia postać Umberta Eco
- wyjaśnia, czego można się
dowiedzieć o średniowieczu z
przeczytanego tekstu
- określa cechy postaci będącej
narratorem
- tłumaczy, na co obecnie zwraca się
uwagę w architekturze oraz jakie
budynki budzą dziś podziw ludzi
- porównuje Gmach opisany w
powieści z budowlą ukazaną w filmie
„Imię róży”
1
I.1.2
II.2.2
II.2.10
III.1.1
- zastępuje powtarzające się w tekście
przymiotniki i przysłówki wyrazami
bliskoznacznymi
- tworzy przymiotniki złożone
określające elementy obrazu
- wyjaśnia, jak obecność
przymiotników i przysłówków
wpływa na charakter wypowiedzi
- omawia sposoby stopniowania
przymiotników i przysłówków
- redaguje opis postaci, stosując
bogate słownictwo, w tym
przymiotniki w stopniu najwyższym
- wymienia reguły użycia krótszej i
dłuższej formy przymiotnika
2
III.1.1
III.2.5
III.2.10
54.
Memento mori
hasłem ludzi
średniowiecza
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Powroty
do
średniowiecza
s. 102–103
- Johan Huizinga,
„Pamiętaj o
śmierci”
memento mori, dance
macabre, negacja,
notatka
- Paulo Coelho,
„Dobra Walka o
marzenia”
symptom, sentencja,
ankieta, narrator,
środki stylistyczne
podlegają stopniowaniu
- używa w zdaniach dłuższych i
krótszych form przymiotnika
- redaguje opis postaci, stosując
przymiotniki w stopniu najwyższym
- sporządza notatkę w punktach na
podstawie przeczytanego tekstu
- wymienia sposoby mówienia o
śmierci w sztuce średniowiecza
- podaje interpretację autora dotyczącą
fascynacji motywem rozkładu ciała
- wyraża swoją opinię na temat
wartości życia w dzisiejszych czasach
Słownik
ortograficzny
55. i 56.
Zrealizować
marzenia...
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Wobec
życia i
bliźniego
s. 106–108
57. i 58.
Wszystko o
liczebniku
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium
języka
Temat:
Liczebnik –
odmiana
liczebników, typy
liczebników,
liczebniki
wielowyrazowe,
interpunkcja
liczebników
porządkowych,
notatka
- redaguje krótką wypowiedź o swoich
marzeniach
- odszukuje fragmenty utworu,
w których ujawnia się narrator
- wypowiada się na temat poglądów
bohatera
- na podstawie tekstu wyjaśnia
znaczenie wyrażenia Dobra Walka
- wypisuje z utworu dwie sentencje
- odnajduje w tekście wyrażenia, które
odnoszą się do czasów średniowiecza
- wskazuje środki stylistyczne w
wypowiedziach bohatera
- przeprowadza ankietę dotyczącą
marzeń
- wymienia typy liczebników
- wypisuje z tekstu liczebniki
- odmienia podane liczebniki przez
rodzaje
- redaguje wypowiedzenia z
liczebnikami porządkowymi
- uzupełnia zdania właściwymi
formami liczebników
wielowyrazowych
- uzasadnia, dlaczego memento mori
to najważniejsze hasło średniowiecza
- przedstawia, jak rozumie
twierdzenie, że śmierć jest
demokratyczna
- korzystając ze słownika
ortograficznego, tłumaczy, dlaczego
wyraz Średniowiecze pisany jest w
tekście wielką literą
- wyjaśnia termin: negacja
- wyraża i uzasadnia swoją opinię na
temat wartości życia w dzisiejszych
czasach
- przytaczając przekonujące
argumenty, uzasadnia swoją opinię na
temat poglądów bohatera
- odnajduje w tekście wyrażenia, które
odnoszą się do czasów średniowiecza,
i wyjaśnia ich obecność
- wskazuje w wypowiedziach bohatera
środki stylistyczne i omawia ich
funkcje
- formułuje wnioski na podstawie
wyników ankiety dotyczącej marzeń
- tłumaczy termin: symptom
- omawia typy liczebników
- wymienia zasady odmiany
liczebników wielowyrazowych
- podaje, przez co odmieniają się
liczebniki występujące w tekście
- prawidłowo odczytuje formy
liczebników zastosowanych w notatce
na swój temat
- wyjaśnia, w jakich przypadkach
1
I.1.2
III.1.2
III.1.5
2
I.1.2
II.2.2
II.2.4
III.1.1
2
III.1.2
III.2.10
słowo, które się
liczy
s. 55–61
59. i 60.
Wigilijny test na
człowieczeństwo
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Wobec
życia i
bliźniego
s. 111–113
61.
Dostosuj język do
sytuacji
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 1: W
poszukiwaniu
porozumienia
Temat:
Odmiana
języka przez
sytuacje
s. 18–23
Podręcznik do
kształcenia
62.
Wolontariusze –
- Dorota
Terakowska,
„Piąty talerz”
postać Doroty
Terakowskiej,
narracja, język
potoczny, tradycja,
zwyczaje świąteczne
i ich symbolika,
postawa
franciszkańska,
narrator, ankieta
odmiany języka:
mówiona i pisana,
oficjalna i
nieoficjalna
- Grażyna
Miciałkiewicz,
wolontariat,
wolontariusz,
- zapisuje słownie podane cyfry
- uzupełnia tekst odpowiednimi
liczebnikami głównymi,
porządkowymi i ułamkowymi
- zapisuje w formie notatki dane na
swój temat
- wymienia utwory Doroty
Terakowskiej
- opowiada o zwyczajach
świątecznych świadczących o
gościnności i życzliwości
- wypisuje bohaterów opowiadania i
określa narratora
- przy pomocy nauczyciela nazywa
rodzaj narracji prowadzonej w
utworze
- nadaje inny tytuł przeczytanej
historii
- wyszukuje komentarze narratora
dotyczące emocji
- wskazuje fragmenty humorystyczne
- wypisuje z tekstu wyrażenia z języka
potocznego
- wyjaśnia, czym powinien
charakteryzować się człowiek czczący
św. Franciszka
- przeprowadza ankietę na temat
tradycji świątecznych
- wskazuje teksty należące do
odmiany mówionej i pisanej
- rozróżnia sytuacje oficjalne i
nieoficjalne
- wypisuje zwroty używane w
odmianie nieoficjalnej
- przekształca tekst z odmiany
nieoficjalnej na oficjalną
- tworzy wypowiedź w oficjalnej lub
nieoficjalnej odmianie języka
- wyjaśnia, jak rozumie tytuł artykułu
- wymienia obowiązki wolontariuszy
zapisuje się liczby cyframi, a w jakich
– używa się liczebników
- redaguje artykuł, stosując jak
najwięcej liczebników
- krótko omawia postać Doroty
Terakowskiej
- określa rodzaj narracji prowadzonej
w utworze
- tłumaczy, na czym polega różnica
między teoretyczną a faktyczną
miłością bliźniego
- nazywa uczucia, których doznają
bohaterowie
- argumentuje zasadność przywołania
w tekście postaci św. Franciszka
- proponuje sposoby wsparcia osób,
które potrzebują pomocy
- wyjaśnia symbolikę wybranych
zwyczajów świątecznych
- opracowuje wyniki ankiety w formie
diagramu słupkowego
2
I.1.2
II.1.2
II.2.2.
II.2.3
II.4.2
II.4.3
III.1.5
- wymienia różnice między mówioną i
pisaną odmianą języka
- podaje cechy nieoficjalnej i
oficjalnej odmiany języka
- przekształca tekst z odmiany
nieoficjalnej na oficjalną, dbając o
poprawność językową
- tworzy dwie wypowiedzi: jedną – w
oficjalnej, a drugą – w nieoficjalnej
odmianie języka
1
III.1.2
III.2.2
- wyjaśnia terminy: wolontariat,
wolontariusz, hospicjum
1
I.1.2
II.2.1
świadkowie czasu
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Wobec
życia i
bliźniego
s. 114–116
„Świadkowie
czasu”
hospicjum, mapa
myśli, opowiadanie
- podaje cechy, które powinien
posiadać wolontariusz
- układa pytania do wybranych części
tekstu
- odnajduje informacje na temat
bohaterek tekstu
- określa postawę bohaterek
- krótko opowiada o działalności
osoby, którą można nazwać
świadkiem czasu
- przygotowuje mapę myśli dotyczącą
wolontariatu w Polsce i na świecie
- Clive Staples
Lewis,
„Niezwykły
owoc”
narrator, świat
przedstawiony,
dyskusja
- układa definicję wyrażenia dobry
człowiek
- streszcza przygodę bohaterów tekstu
- wyjaśnia przenośne znaczenie słowa
chińszczyzna
- redaguje wypowiedź na temat
przeżyć chłopca
- ocenia postępowanie Czarownicy
- wyjaśnia, co przekonało Digory’ego
do odrzucenia propozycji Czarownicy
- wymienia cechy Digory’ego
- „Krótka historia
kina”
X muza,
kinematograf,
kinematografia, film
długometrażowy,
ekranizacja
- omawia najważniejsze wydarzenia
związane z historią kina
- wymienia postacie, które znacząco
wpłynęły na rozwój kina
- podaje elementy, na które widz
zwraca uwagę, oglądając film
- uzupełnia podane zdania na temat
historii kina
- rozpoznaje poszczególne typy
zaimków
- wypisuje z tekstu zaimki
- zadaje pytania do podanych
zaimków
- przekształca zdania, stosując zaimki
- redaguje krótki opis, używając
zaimków i synonimów
Słownik języka
polskiego
63.
Trudne decyzje
64.
Historia kina w
pigułce
65.
Poznajemy zaimki
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Wobec
życia i
bliźniego
s. 116–119
Słownik języka
polskiego
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Film –
magia ekranu
s. 120–121
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium
języka
Temat:
Niezastąpiony
odmiana zaimków,
typy zaimków,
dłuższe i krótsze
formy zaimków,
opis, synonim
- tłumaczy, dlaczego w pracy
wolontariusza trudno ustrzec się przed
zbytnim zaangażowaniem
- podaje podobieństwa i różnice
między pracą wolontariusza w
hospicjum a działaniami
wolontariuszy Wielkiej Orkiestry
Świątecznej Pomocy
- układa pytania do wszystkich części
tekstu
- barwnie i ciekawie opowiada o
działalności osoby, którą można
nazwać świadkiem czasu
- omawia stosunek narratora do świata
przedstawionego
- uzasadnia, do jakiej historii
nawiązuje fragment „Niezwykły
owoc”
- bierze aktywny udział w dyskusji na
podany temat, używając
przekonujących argumentów
II.2.5
II.4.2
II.4.3
III.1.1
III.1.2
1
I.2.3
I.3.2
II.2.1
II.2.2
II.4.2
III.1.1
III.1.5
- podaje korzyści, które przynosi
człowiekowi oglądanie filmów
- wskazuje informacje i opinie w
przeczytanym tekście
- wypowiada się na temat elementów
filmu, które są istotne dla odbiorcy
1
I.1.4
II.2.11
III.1.1
III.2.11
- omawia typy zaimków
- określa, jaką część mowy zastępują
wskazane zaimki
- wybiera poprawne formy zaimków
- redaguje ciekawy opis z użyciem
zaimków i synonimów, dbając o
poprawność gramatyczną,
ortograficzną i interpunkcyjną
1
III.1.1
III.2.3
III.2.10
66.
Obraz i ruch –
elementy języka
filmu
zaimek
s. 62–65
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Film –
magia ekranu
s. 122–125
67.
Sprawdź swoją
wiedzę i
umiejętności –
praca klasowa
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 1: W
poszukiwaniu
porozumienia
Sprawdź swoją
wiedzę i
umiejętności
s. 25–26
68.
Poznajemy savoirvivre kinomana
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Film –
magia ekranu
s. 129–130
Słownik
wyrazów
obcych
- „Język filmu”
- „Savoir-vivre
kinomana”
ujęcie, scena,
sekwencja, rodzaje
planów filmowych,
zdjęcia, montaż,
plener, gatunki
filmowe, antyteza,
dyskusja, list,
kontrast, film
fabularny i
animowany
- podaje sposoby porozumiewania się
bez użycia pisma
- wypisuje z tekstu środki wyrazu
charakterystyczne dla filmu
- wybiera jeden z filmowych środków
wyrazu i omawia jego funkcję
- wymienia osoby uczestniczące w
realizacji filmu
- przy pomocy nauczyciela uzupełnia
informacje dotyczące gatunków
filmowych
- zabiera głos w dyskusji na podany
temat
funkcje języka,
intencja wypowiedzi,
manipulacja
językowa, oficjalna i
nieoficjalna odmiana
języka, komunikacja
- określa temat tekstu
- wskazuje, jaką funkcję pełni podane
wypowiedzenie
- przekształca zdania z odmiany
nieoficjalnej na oficjalną
- rozpoznaje manipulację językową
- redaguje dialog z wypowiedzeniami
o określonej funkcji i intencji
celebrowanie,
ranking, internauta,
forum dyskusyjne,
savoir-vivre, notatka
- wyjaśnia znaczenie wyrażenia
savoir-vivre, korzystając ze słownika
- wymienia podane w tekście powody
chodzenia do kina
- przy pomocy nauczyciela redaguje
savoir-vivre kinomana
- formułuje argumenty uzasadniające,
że warto chodzić do kina
- podaje przykłady różnych form
porozumiewania się za pośrednictwem
internetu
- tworzy ranking filmów, które
- uzasadnia, dlaczego filmowe środki
wyrazu można nazwać językiem filmu
- omawia funkcje wszystkich
filmowych środków wyrazu
- określa rolę reżysera w powstawaniu
filmu
- wyjaśnia, na czym polega związek
filmu z literaturą piękną
- bierze aktywny udział w dyskusji na
podany temat, używając
przekonujących argumentów
- samodzielnie uzupełnia informacje
dotyczące gatunków filmowych
- tłumaczy termin: antyteza
- redaguje list, w którym zachęca do
obejrzenia wybranego filmu
- przekształca zdania z odmiany
nieoficjalnej na oficjalną,
przestrzegając zasad poprawności
językowej
- wyjaśnia znaczenie tytułu tekstu
- wymienia zasady skutecznej
komunikacji
- redaguje dialog z wypowiedzeniami
o określonej funkcji i intencji, dbając
o poprawność językową
- wyjaśnia terminy: celebrowanie,
ranking
- grupuje wypowiedzi rozmówców
według podanego kryterium
- redaguje savoir-vivre kinomana
- określa sposób wyrażania emocji
przez internautów na forum
- tłumaczy, co oznacza skrót DKF i
redaguje notatkę na ten temat
- tworzy ranking filmów, które
powinien zobaczyć każdy
gimnazjalista, i uzasadnia swój wybór
1
I.1.2
III.1.2
III.1.5
III.2.11
1
I.1.3
I.1.7
I.1.8
II.1.2
II.2.5
III.1.2
III.2.2
III.2.5
1
I.1.2
I.2.3
III.1.2
III.1.5
III.1.6
powinien zobaczyć każdy
gimnazjalista
69. i 70.
Dzieło filmowe
oczami jego
twórców
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Film –
magia ekranu
s. 131–135
71.
O nieodmiennych
częściach mowy
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium
języka
Temat:
Nieodmienne,
więc
niezmienne –
przyimek,
spójnik,
wykrzyknik,
partykuła
s. 66–71
72.
Komiks –
historyjka
obrazkowa
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Blok: Film –
- „Powstawanie
dzieła filmowego
oczami jego
twórców”
producent filmowy,
reżyser, gatunek
filmowy, festiwal
filmowy, adaptacja,
scenopis, scenariusz,
scenograf, operator,
kompozytor, angaż,
wywiad
zastosowanie
nieodmiennych
części mowy w
zdaniu, interpunkcja
związana ze
stosowaniem
spójników, pisownia
partykuł z innymi
częściami mowy,
opis, reklama
- Henryk Jerzy
Chmielewski,
„W kinie”
komiks, scenariusz
filmowy, western,
plan wydarzeń, opis,
oficjalna i
nieoficjalna odmiana
języka, dyskusja
- odszukuje w podanych źródłach
informacje na temat europejskich
festiwali filmowych
- omawia rolę producenta przy
realizacji filmu
- określa, na czym polega praca
reżysera
- wyjaśnia znaczenie wyrażeń
odnoszących się do scenariusza
filmowego
- wymienia zadania, które reżyser
stawia przed scenografem
- redaguje wywiad z wybraną osobą z
branży filmowej
- opowiada o ulubionym gatunku
filmowym lub wybranym filmie
- wymienia nieodmienne części mowy
- opisuje obraz, stosując przymiotniki
i przyimki
- uzupełnia tekst brakującymi
spójnikami
- łączy ze sobą części zdań zgodnie z
zasadami interpunkcji
- tworzy zdania, używając
odpowiednich spójników
- wskazuje w tekście wykrzykniki i
partykuły
- stosuje w zdaniach odpowiednie
wykrzykniki i partykuły
- opowiada dalszy ciąg wydarzeń
przedstawionych w tekście, wplatając
w swoją wypowiedź co najmniej jeden
wykrzyknik
- układa plan wydarzeń w formie
równoważników zdań
- opisuje bohaterów historii,
korzystając z podanego słownictwa
- określa, jaką odmianą języka
posługują się bohaterowie
- sporządza notatkę dotyczącą
powodów obejrzenia danego filmu w
kinie
- omawia różnice między
producentem a reżyserem
- określa, w jaki sposób twórcy
filmowi wykorzystują w swojej pracy
technikę komputerową
- redaguje wywiad z wybraną osobą z
branży filmowej, dbając o
odpowiednią kompozycję i
poprawność językową
2
I.1.2
I.1.10
I.2.1
II.2.11
III.1.1
III.1.2
- omawia podział przyimków ze
względu na budowę
- wymienia zasady stosowania
przecinków przed spójnikami
- opisuje obraz z użyciem
przymiotników i przyimków, dbając o
poprawność językową
- wyjaśnia, czym jest partykuła i
wykrzyknik
- barwnie opowiada dalszy ciąg
wydarzeń przedstawionych w tekście,
stosując różne wykrzykniki
- układa tekst reklamy z podanymi
częściami mowy
1
III.1.1
III.2.8
III.2.9
- omawia sposób ukazania w komiksie
emocji postaci, ruchu i upływu czasu
- wyjaśnia, co wpływa na żartobliwy
charakter komiksu
- podaje przykłady filmów, w których
bohater przedostaje się do innej
1
I.1.1
I.1.2
II.2.10
III.1.1
III.1.3
III.1.5
magia ekranu
s. 136–137
- „Śladami epoki”
średniowieczne
turnieje, zasługi
średniowiecza, zakon
krzyżacki
73.
Śladami
średniowiecza –
powtórzenie
wiadomości
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
s. 138–139
74. i 75.
Sprawdź swoją
wiedzę i
umiejętności –
praca klasowa
Podręcznik do
kształcenia
literackiego i
kulturowego
Rozdział 2
Sprawdź swoją
wiedzę i
umiejętności
s. 141–142
archaizm,
średniowieczne
wzorce osobowe,
krucjata, narracja,
elementy dzieła
filmowego, styl
romański i gotycki,
opis, charakterystyka,
opowiadanie
76.
Piszemy
poprawnie – błędy
fleksyjne
Podręcznik do
kształcenia
językowego z
ćwiczeniami
Rozdział 2:
Laboratorium
języka
Temat: Błędy
fleksyjne
s. 72–74
temat, końcówka
fleksyjna, błędy
fleksyjne, hasło
słownikowe,
opowiadanie
- charakteryzuje gatunek filmu, który
oglądają bohaterowie komiksu
- przedstawia w formie komiksu
zabawną przygodę związaną z filmem
- zabiera głos w dyskusji na temat
komiksów
- czyta tekst na poziomie dosłownym
- wymienia średniowieczne wynalazki
- opowiada o historii Jarmarku
Dominikańskiego
- opisuje przebieg średniowiecznych
turniejów
- wyjaśnia, czym był zakon krzyżacki
- podaje przykład archaizmu
- opisuje krótko dzieje św. Wojciecha
- wymienia średniowieczne wzorce
osobowe
- określa rodzaj narracji w tekście
- przedstawia ideał średniowiecznego
rycerza
- łączy wyrażenie z odpowiednim
utworem
- odnajduje wyrazy dotyczące filmu
- wybiera film zasługujący na Oscara
- wymienia nazwy czterech zawodów
kojarzących się z filmem
- pisze charakterystykę lub
opowiadanie na podany temat
- wymienia najczęstsze błędy
fleksyjne
- stosuje odpowiednie formy wyrazów
- przy pomocy nauczyciela analizuje
budowę hasła w słowniku poprawnej
polszczyzny
- odszukuje w słowniku poprawnej
polszczyzny potrzebne informacje
- redaguje opowiadanie, stosując
podane wyrazy w odpowiednich
formach
rzeczywistości
- przekształca fragment komiksu w
scenariusz filmowy
- aktywnie uczestniczy w dyskusji na
temat komiksów, dobierając
odpowiednie argumenty
- ocenia dokonania średniowiecza
- omawia rolę zakonu krzyżackiego
- tłumaczy, w jaki sposób współczesna
architektura nawiązuje do
średniowiecznych budowli
- wymienia różnice w ukazaniu
władcy w obu tekstach
- uzasadnia, który utwór odnoszący się
do średniowiecza zasługuje na
wyróżnienie
- wyjaśnia różnice między budowlami
romańskimi i gotyckimi
- wskazuje najciekawszy utwór
odnoszący się do średniowiecza i
popiera swój wybór odpowiednimi
argumentami
- podaje tytuł filmu zasługującego na
Oskara i uzasadnia swoje stanowisko
- pisze charakterystykę lub
opowiadanie na podany temat, dbając
o odpowiednią kompozycję,
poprawność gramatyczną,
ortograficzną i interpunkcyjną
- omawia, na czym polegają błędy
fleksyjne
- analizuje budowę hasła w słowniku
poprawnej polszczyzny
- redaguje ciekawe opowiadanie,
stosując podane wyrazy w
odpowiednich formach i bogate
słownictwo
III.2.2
1
I.1.2
III.1.1.
III.2.11
2
I.1.2
I.3.3
II.2.3
II.2.11
III.1.1
III.1.5
1
I.2.3
I.3.7
III.1.1
III.2.10
Słownik
poprawnej
polszczyzny