ŚWIĘTO RADOŚCI “TOTUS TUUS” -

NR 21 (311)/5
PO GÓRACH, DOLINACH...
21 maja 2000 r.
Z Ŝycia parafii
“TOTUS TUUS” -
- W sobotę, 13 maja o godz. 8.30uczestniczyliśmy we
Mszy św. koncelebrowanej w int. ks. prob. Antoniego Sapoty z
okazji 50 urodzin - od redakcji. Kolejne intencje były za księŜy:
Zygmunta i Jacka z okazji rocznic Ich święceń kapłańskich.
Modliliśmy się “aby Bóg, który rozpoczął w Nich dobre dzieło,
reszty dokonał”. Po Mszy św. członkowie redakcji oraz słuŜba
kościelna spotkali się KsięŜmi na probostwie przy śniadaniu.
TU WSZYSTKO SIĘ ZACZĘŁO 18 MAJA 1920 ROKU
- Wieczorem po raz pierwszy w tym roku czuwaliśmy z
Maryją fatimską. W czasie Mszy św. homilię głosił redemptorysta, o. Henryk Klimaj. Nawiązał do przeprowadzonej w tym
dniu przez Ojca Św. w Rzymie beatyfikacji Franciszka i
Hiacynty - dzieci, którym w 1917 r. ukazywała się Matka
Najświętsza.
- W niedzielę na wszystkich Mszach św. o. Henryk Klimaj
głosił homilie, w których nawiązywał do mającej nastąpić w naszej parafii 30 czerwca Intronizacji Najśw. Serca Pana Jezusa.
- Na Mszy św. o godz. 9.00 siedmioro dzieci przystąpiło do
wczesnej Komunii św. Warto zwrócić uwagę na ciekawą,
pierwszokomunijną, dekorację - serce, na którym zostały umieszczone serduszka ze zdjęciami dzieci, a nad nim napis: Daję
Ci moje serce dziecięce. RównieŜ przy składaniu darów dzieci
przy-niosły do ołtarza czerwone serduszka, symbol ich
dziecięcych serc, aby Bóg umocnił je swoją łaską i aby były
zawsze czyste.
- We wtorek, 16 maja o godz. 18.00 nasi trzej KsięŜa
odprawili uroczystą Mszę św. w intencji Ojca Świętego z okazji
80 urodzin. W homili Proboszcz powiedział m. in.: /.../ Niech ta
modlitwa urodzinowa będzie, z jednej strony wypraszaniem dla
PapieŜa łask, a z drugiej - uświadamianiem sobie czym jest
Kościół, a takŜe, kim my jesteśmy w Kościele, jaka jest nasza
rola. Uświadamianiem sobie, Ŝe kaŜdy z nas jest uobecnieniem
i uzewnętrznieniem Kościoła... Modląc się w int. Ojca Św.
musimy pamiętać o kształcie tego Kościoła, o
odpowiedzialności i o tym, Ŝe my budujemy ten kształt na
ŚWIĘTO RADOŚCI
Wraz z grupą młodzieŜy z naszej parafii uczestniczyłem w
Święcie Radości - Ewangelizacja “Cieszyn 2000”, trwającym od
czwartku do soboty (11. - 13. maja), którego organizatorem była
młodzieŜ cieszyńska - katolicka i ewangelicka - pod opieką ks.
Mirosława Szewieczka.
Był to czas modlitwy i zabawy przy muzyce religijnej.
Występowały m.in. zespoły: Fioretti, Oweyo, Armia. Ewangelizację prowadzili: benedyktyn z Tyńca - ojciec Leon Knabit,
duszpasterz młodzieŜy trudnej - ojciec Ryszard Sierański i
dominikanin - ojciec Jan Góra. Mogliśmy równieŜ wysłuchać
wielu świadectw - byłych więźniów, narkomanów, alkoholików i
innych osób mających róŜne problemy z sobą, a pragnących
podzielić się drogą swojego powrotu do Jezusa...
Punktem kulminacyjnym kaŜdego dnia była Eucharystia; w
czwartek koncelebrowana pod przew. bpa T. Rakoczego.
To słowa Ojca Św. Jana Pawła II, które w
czasie ostatniej pielgrzymki powiedział w
Wadowicach.
Pod tym hasłem - w ramach cotygodniowej pielgrzymki po
naszej Ojczyźnie - Radio Maryja zawitało 15 maja do Wadowic.
Wielka Rodzina Słuchaczy RM zebrała się na wadowickim
wzgórzu u księŜy pallotynów. Tu, w pięknej scenerii fatimskiego
parku, wśród dostojnych brzóz, buków i kwitnących rododendronów oświetlonych blaskiem słońca, przy śpiewie ptaków rozpoczęliśmy spotkanie naboŜeństwem majowym, dziękując przez
wstawiennictwo MB Fatimskiej za dar Ojca Świętego.
Nowicjusze Zgrom. Pallotynów przygotowali program słowno muzyczny p.t. Tu wszystko się zaczęło. Pierwszą część poświęcono Ojcu Św., druga dotyczyła powołania do słuŜby Bogu,
jako Ŝe przeŜywamy Tydzień modlitw o powołania kapłańskie,
zakonne i misyjne. Po wystąpieniu o. Roberta z toruńskiej
rozgłośni RM rozpoczęła się Msza św., którą odprawił
prowincjał zgrom. ks. Czesław Parzyszek w koncelebrze z
księŜmi przyby-łymi ze swoimi grupami (grup było ok. 60) oraz
księŜmi palloty-nami, gospodarzami tego miejsca. Słowo BoŜe
wygłosił równieŜ Ks. Prowincjał, nawiązując do 90 rocznicy
powstania zgroma-dzenia, przedstawił Ŝyciorys Wincentego
Pallotiego - załoŜycie-la. Mówił teŜ o powstaniu Collegium
Marianum na wadowickim Kopcu, o jego historii. Kończąc,
podkreślił jak wielką rolę dla Kościoła i Ojczyzny spełnia RM.
śyczył Ojcu Świętemu z okazji 80 urodzin wszelkich łask,
zapewniając o naszej modlitwie, a zwłaszcza o modlitwie
słuchaczy Radia Maryja.
Po Mszy św.
ze
zgromadzonymi połączył się Ojciec Dyr. Tadeusz Rydzyk.
Mówił o sytuacji Radia, zapraszał na piel-grzymki na Jasną
Górę: 4 czerwca dzieci z podwórkowych kółek róŜańcowych,
16 lipca słuchaczy RM, zaś we wrześniu młodzieŜ - by tam
wspólnie dziękować i prosić o dalsze łaski potrzebne tak bardzo
w słuŜbie Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie.
O godz. 20.20,
łącząc się ze słuchaczami w kraju i na ob-czyźnie, odmówiliśmy
róŜaniec. O 21.00 otrzymaliśmy wszyscy (w liczbie ok. 2000)
świece - symbol Chrystusa i łącząc się duchowo z Jasną Górą
stanęliśmy do Apelu. Apel poprowadził Przeor Collegium
Marianum zawierzając Matce BoŜej Ojca Św., Kościół,
Ojczyznę, nasze rodziny i wszystkich powołanych do słuŜby w
kapłaństwie. Po odśpiewaniu Zapada zmrok rozcho-dziliśmy
się, z Ŝalem opuszczając wadowicki Kopiec, aby dalej w
autobusie słuchać Rozmów niedokończonych. Szkoda tylko, Ŝe
tak mało słuchaczy RM z naszej parafii umie docenić te
spotkania - tu moŜna przeŜyć wspaniałą łączność z Siostrami i
Braćmi w Chrystusie. Tu moŜna się wiele nauczyć.
Zapraszamy juŜ dzisiaj na Jasną Górę 16 lipca.
REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE DLA
DZIECI
W programie był równieŜ czas przeznaczony dla dzieci. W
sobotę przy muzyce Arki Noego, Deus Meus i ewangelickiego
chóru dziecięcego Hosanna bawiły się Dzieci Maryi z naszej
parafii. Uczestniczyły w konkursach, zdobywając wiele nagród.
Bardzo im się podobało i trudno było skłonić je do powrotu do
Ustronia.
Tegoroczne rekolekcje przebiegały w radosnym nastroju.
Śpiewaliśmy młodzieŜowe piosenki religijne, rekolekcjonista,
ks. Adrian, opowiadał ciekawe historie przywołane z własnego,
Ŝyciowego doświadczenia. Przytaczał nam cytaty z Małego
księcia, swej ulubionej lektury, i porównywał go z Chrystusem.
Dzieci odegrały dwa misteria Męki Pańskiej i Drogę KrzyŜową.
Opinie dotyczące rekolekcji były nie podzielone - wszystkim się
podobały. TakŜe Ksiądz był zadowolony z uczniów przychodzących do kościoła.
RównieŜ i ja, mimo zmęczenia (kończyło się bardzo
późno) jestem zadowolony, Ŝe dane mi tam było być. Pragnę
jeszcze zaznaczyć, Ŝe mimo duŜej liczby zgromadzonej
młodzieŜy obyło się bez rozróby, wandalizmu i konieczności
interwencji policji. SłuŜbę porządkową i sanitarną stanowiła
młodzieŜ z Technikum Budowlanego.
W ostatnim dniu skorzystaliśmy ze spowiedzi i uczestniczyliśmy we Mszy św. Rekolekcjonista dobrze przygotował nas
do przeŜycia ostatnich dni Wielkiego Postu i do Wielkanocy.
Na zakończenie rekolekcji dzieci złoŜyły ks. Adrianowi Ŝyczenia i wręczyły kwiaty, a Ksiądz podziękował siostrze Justynie
za przygotowanie niektórych części rekolekcyjnych spotkań. Z
Wszyscy uczestnicy Ewangelizacji otrzymali ekumeniczne
wydanie Ewangelii wg św. Łukasza.
NR 21 (311)/6
PO GÓRACH, DOLINACH...
JEDYNIE SERCE MATKI!
Mamusiu Kochana - tak lubiłaś śpiewać:
“Jedynie serce Matki uczuciem zawsze tchnie,
Jedynie serce Matki o wszystkim dobrze wie,
Dać trochę ciepła umie i kaŜdy ból zrozumie,
A gdy przestanie dla nas bić,
Tak cięŜko, cięŜko Ŝyć!...”
Tak, naprawdę trudno Ŝyć. Słowa te nigdy się nie starzeją,
jak nie gaśnie nigdy miłość matczynego serca, które miłością
darzy dzieci; miłością, jakiej trudno gdzie indziej szukać.
Sięgam myślami wstecz. Dziś widzę Cię jak przed laty, za
dni najpiękniejszych, kiedy pochylałaś się nad moim
łóŜeczkiem. Widzę Twoje oczy pełne dobroci, od słońca
jaśniejsze, które lały dobroć swoją w moją małą duszę.
I modlitwę pamiętam, której mnie
uczyłaś. Pamiętam jak razem klękaliśmy do wspólnej modlitwy by Tatusiowi wyprosić rychły powrót z niewoli i o wszelkie dla
nas potrzebne łaski.
W szystko
pamiętam,
wszystko, Kochana Mamo. Pamiętam Twoją twarz zatroskaną,
jakŜe nieraz smutną, gdy z niej ocierałaś pot - bo cięŜko
pracowałaś, aby nas utrzymać. Nigdy nie narzekałaś, Ŝe bolą
Cię ręce. Dziś widzę Cię Mamo wszędzie, wszędzie gdzie się
obrócę. Widzę Cię, jak przed laty, przy naftowej lampie szyłaś
dla nas odzieŜ i robiłaś swetry w zimowe wieczory.
Słyszę przestrogi,
jakich udzielałaś; muszę przyznać - zawsze miałaś rację. W
trudnych chwilach zawsze pocieszałaś. Widzę Cię tulącą swoje
wnuki, serce im oddałaś. Pamiętam - Mamo Kochana - zawsze
byłaś gotowa nieść mi pomoc, gdy jej potrzebowałam.
O Mamo!
Moja
Mamo! Ile winnam Tobie? Za ten trud przeogromny, za siłę
wytrwania. CzymŜe Ci się odwdzięczę, gdy juŜ jesteś w grobie?
A tyle przecieŜ długów mam Ci do spłacenia. ZbliŜa się Dzień
Matki, pozwól więc choć dziękować:
- za me urodzenie - dziękuję Ci, Mamo
- za tulenie do piersi - dziękuję Ci, Mamo
- za nieprzespane noce - dziękuję Ci, Mamo
- za pielęgnację w chorobie - dziękuję Ci, Mamo
- Ŝe prowadziłaś mnie za rękę, gdy stawiałam pierwsze
kroki - dziękuję Ci, Mamo
- Ŝe uczyłaś mnie modlitwy i kochać Boga - dziękuję
Ci, Mamo
- Ŝe uczyłaś mnie polskiej mowy i kochać Ojczyznę dziękuję Ci, Mamo
- Ŝe pracowałaś od świtu do nocy, aby niczego mi nie
brakło - dziękuję Ci, Mamo
- Ŝe czuwałaś nad moim snem - dziękuję Ci, Mamo
- Ŝe śledziłaś moje kroki w nauce i niosłaś trud
mego wykształcenia do ostatka - dziękuję Ci, Mamo
- Ŝe rozwiązywałaś problemy mojego Ŝycia i pracy dziękuję Ci, Mamo
- Ŝe ukazywałaś mi drogę prawdy i niezachwianej
wiary - dziękuję Ci, Mamo
- Ŝe byłaś mi wsparciem w najtrudniejszych chwilach
Ŝycia - dziękuję Ci, Mamo
- Ŝe byłaś mi ostoją w niebezpieczeństwach - dziękuję
Ci, Mamo
21 maja 2000 r.
ŚWIADKOWIE CHRYSTUSOWEJ
PRAWDY
Św. Maria Magdalena de Pazzi - dziewica
Maria Magdalena ur. się we Florencji w 1566 r. Otrzymała
poboŜne wychowanie, a w Karmelu, do którego wstąpiła, wiodła
Ŝycie ukryte, pełne modlitwy i wyrzeczenia. Modliła się gorliwie
o odnowę Kościoła i zachęcała siostry do doskonałości.
Obdarzana przez Boga wielu darami, zmarła w 1607 roku.
JakŜe Cię wielbić trzeba Słowo w Duchu Świętym. Ty
sprawiasz, iŜ On Ciebie tak do duszy wprowadza, Ŝe dusza
z Bogiem się jednoczy. Boga pojmuje. Bogiem się
rozkoszuje i niczego poza Bogiem nie pragnie.
Duch Święty, który do duszy przychodzi, nosi
drogocenne znamię Krwi Słowa, zabitego Baranka; owszem,
ta właśnie Krew skłania Go, by przybył, chociaŜ Duch sam
siebie skłania i przybyć pragnie.
Ów Duch przenikający, który z Ojcem i Synem jedną
posiada naturę, a z istoty Ojca i miłości Syna pochodzi,
przybywa do duszy jako źródło, w którym dusza zupełnie się
zatapia. Kiedy dwie rzeki spotykają się. Wówczas w ten
sposób łączą swój bieg, iŜ mniejsza traci swe imię, a
przyjmuje imię większej. Podobnie dzieje się, gdy Duch
Święty przybywa do duszy, aby się z nią zjednoczyć.
Trzeba więc, aby dusza, która jest mniejsza, zatraciła
swe imię, a zdała się zupełnie Duchowi. Dzieje się to
wówczas, kiedy tak się w Niego przemienia, iŜ staje się
jedno z Nim.
Ten Duch, który jest szafarzem najtajniejszych skarbów
Ojca, a takŜe stróŜem zamysłów Ojca i Syna, przybywa do
dusz tak łagodnie, tak niezauwaŜalnie, iŜ tylko niewielu
dostrzega Jego prawdziwą wielkość.
Ogromem swym i lekkością przenika wszystko, co
zdolne jest i przysposobione na Jego przyjście. Swym
częstym przemawianiem jako i najgłębszym milczeniem daje
się słyszeć wszystkim. Nieporuszony i najbardziej rączy
mocą Swej miłości ogarnia wszystko.
Ty, o Duchu Święty, nie zostajesz w niezmiennym Ojcu
ani w Synu, a przecieŜ jesteś zawsze w Ojcu i Synu, i w
Sobie samym, we wszystkich błogosławionych duchach i we
wszystkich stworzeniach. Jesteś konieczny dla stworzeń na
mocy Krwi rozlanej przez Słowo, Jednorodzonego Syna,
który w Swej miłości uczynił się koniecznym dla stworzeń.
Ty zamieszkujesz w stworzeniach, które zdolne są poprzez
otrzymanie Twoich darów i czystość, nabyć właściwe Tobie
podobieństwo. Przebywasz w tych, którzy przyjmują owoce
Krwi Słowa i czynią się godnym dla Ciebie mieszkaniem.
Przybądź, Duchu Święty. Niech zstąpi Zjednoczenie z
Ojcem i Umiłowanie Syna. Ty, Duchu prawdy, jesteś
nagrodą Świętych, orzeźwieniem dusz, światłem w
ciemnościach, bogactwem ubogich, skarbem miłujących,
nasyceniem głodnych, umocnieniem pielgrzymów. Ty
wreszcie jesteś skarbem wszelkich skarbów.
Przybądź, Duchu Święty, Ty, który zstępując na Maryję
sprawiłeś, Ŝe Słowo stało się ciałem, spraw w nas łaską to,
czego w Niej dokonałeś przez łaskę i naturę.
- za pomoc w wychowaniu dzieci - dziękuję Ci, Mamo
Przybądź, czystej myśli pokarmie, źródło wszelkiego
dobra, zbiorze wszelkiej czystości.
- Ŝe byłaś mi jedynym przyjacielem nie Ŝądającym
niczego w zamian, za wielkie serce - dziękuję Ci, Mamo.
Przyjdź i zabierz wszystko, co przeszkadza nam być
zabranym przez Ciebie.
Tę wspomnień nić długą, co się z serca snuje - dzisiaj
Mamo ma Kochana, Tobie ofiaruję.
Twoja wdzięczna córka
BoŜe, miłośniku dziewictwa, Ty ozdobiłeś niebieskimi
darami świętą Marię Magdalenę, dziewicę, gorejącą miłością ku
Tobie + spraw, abyśmy naśladowali w czystości i miłości świętą,